Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

Βλέπουμε την ζωή ως έναν επικείμενο θάνατο και όχι τον θάνατο ως την επικείμενη ζωή μας, γι'αυτό και μας κατατρώγουν άγχη, φόβοι και κάθε λογής βιασύνη.
Μην γεμίζεις την ζωή σου με θάνατο.
Αδικείς τον εαυτό σου.
Εδώ, ο θάνατος κατακλύστηκε με ζωή.

π. Παύλος Παπαδόπουλος

[toula]

Κουράστηκες να υπολογίζεις τα πάντα στην ζωή σου. Να νιώθεις ενοχές και ανασφάλειες για κάθε κίνηση ή συναίσθημα σου. Κουράστηκες να περιμένεις την ζωή κι αυτή να αργεί πάντα μια μέρα. Έκανες εχθρό τον εαυτό σου. Τον έστησες στο σκοπευτήριο των ενοχών και τον στράγγισες έως θανάτου.

Ήρθε ο καιρός όμως, να μιλήσετε. Να πείτε όλα εκείνα που σωπάσατε μέσα σας, εκείνος με τα θέλω του και εσύ με τα πρέπει.
Μίλα του, πες του, «με κούρασες ρε μπαγάσα, σε κούρασα κι εγώ καρδιά μου. Με πλήγωσες πολύ, σε λάβωσα. Με παίδεψες και εγώ σε τυράννησα ασύστολα και αυτοκαταστροφικά».

Δεν ξέρω πως έγιναν έτσι να πράγματα πως τα έφερε έτσι η ζωή και ζήσαμε σαν δυο μεγάλοι εχθροί. Σαν να μην είμαστε ένα, μα δυο, αντίπαλοι και διαφορετικοί.. Καθημερινά ο ένας πολεμούσε τον άλλο, προσπαθούσαμε με αβυσσαλέο μίσος να αλληλοεξοντωθούμε.
Ξέρεις τι λέω εαυτέ μου; Να, τώρα που πέρασαν τόσα χρόνια σε μάχες και έριδες, σε ενοχικά κυνηγητά δίχως ανάσες και σε φόβους χωρίς ξημέρωμα, να δώσουμε τα χέρια. Να συμφιλιωθούμε, να πούμε φτάνει. Να μην είμαστε δυο, μα ένα. Όχι εχθροί μα φίλοι σε ένα κοινό δρόμο. Χέρι χέρι να πάμε στην νίκη του θανάτου. Μην τον αφήνουμε να γελάει ειρωνικά που σκορπάμε τις ώρες και τις στιγμές μας, σε αδελφοκτόνες μάχες. Να με κάνεις μια αγκαλιά και εγώ μια πιο μεγάλη. Και να πάμε ξέρεις πού; να πάμε σε ένα ψηλό σημείο, σε ένα λόφο, να σταθούμε μια χαραυγή, κι να πούμε για πρώτη φορά ένα μεγάλο συγνώμη στον Θεό και την ζωή που σκορπίσαμε σε μέρες νόθες….» «Να κάτσουμε να κλάψουμε πικρά, να πούμε συγνώμη στην ζωή πρώτη φορά».

π. λίβυος
Χαράλαμπος Παπαδόπουλος

[aposal]

«Η αμαρτία, πραγματικά, είναι τύραννος φοβερός».
Αγ. Ιω. Χρυσόστομος

[toula]

Η Εκκλησία δεν υπάρχει απλά για να παρηγορεί τον άνθρωπο για τα προβλήματα που έχει στην καθημερινότητά του, πόσο μάλλον δεν είναι η Εκκλησία χώρος που θα επιβεβαιώση την αρετή μας και θα μας στέψει "άξιους" των κόπων μας, ούτε υπάρχει η Εκκλησία για να ικανοποιεί την κοινωνική μας προβολή.
-----------------
Η Εκκλησία είναι ο χώρος της ζωής, ο χώρος όπου νικιέται ο θάνατος, ξεπερνιέται η λογική, γκερμίζεται το εγώ και δεσπόζει η σχέση.
-----------------
Η εκλογίκευση της πίστης οδηγεί στην θρησκεία, στο κόλλημα του ανθρώπου στον νόμο, στους κανόνες, στην ηθική, στην αρετή.
-----------------
Η αναζήτηση της συνεχούς σχέσης μας με τον Χριστό μας καθιστά Εκκλησία και όχι θρησκεία.
-----------------
Εάν χωρίσουμε κάποιο μέρος της ζωής μας από τον Χριστό, τότε αποδεικνύουμε περίτρανα ότι δεν αγαπούμε τον Χριστό, απλά Τον ανεχόμαστε. Δεν έχουμε δηλαδή αναπτύξει σχέση με τον Χριστό αλλά έχουμε συστηματοποιήσει μια καθηκοντολογία γύρω από την πίστη μας προς τον (άγνωστο) Θεό. Και αυτό είναι θρησκεία, όχι Εκκλησία.
-----------------
Είμαστε λοιπόν μέλη της Εκκλησίας, ή απλά κάποιοι πιστοί μιας θρησκείας;

π. Παύλος Παπαδόπουλος

[toula]

Και αυτό που ψάχνεις τώρα ως δήθεν το σημαντικό, το μεγάλο και υπέροχο θα καταλάβεις κάποτε ότι το είχες μπροστά σου.
Μακάρι να μην γευτείς το πόνο που θα έρθει εάν είναι πλέον αργά. Μάκαρι να το καταλάβεις πριν είναι αργά, γιατί κάποιες φορές το "αργά" έρχεται νωρίς.

π. Παύλος Παπαδόπουλος

[toula]

Κάποιοι αναπαύονται ότι είναι ορθόδοξοι, δεν τους νοιάζει ότι δεν είναι χριστιανοί.

π. Παύλος Παπαδόπουλος

[aposal]

«Κανένα όφελος δεν έχει κανείς, όταν διδάσκει τους άλλους και δεν διδάσκει προηγουμένως τον εαυτό του».
Αγ. Ιω. Χρυσόστομος

[toula]

Όσο και αν κοπιάσης, όσο και αν μοχθήσης, δεν σημαίνει οτι κάνεις κάτι το ουσιαστικό για τον Θεόν, αφού ο Θεός ένα πράγμα θέλει απο εμάς, την ταπείνωση· να καταλάβωμε ότι είμαστε πάντη αδύνατοι και αμαρτωλοί.
Όλα τα κάνομαι, για να δείξωμε την ταπείνωσί μας, ότι είμεθα τιποτένιοι άνθρωποι, και τότε έρχεται η χάρις του Θεού.

Γέρων Αιμιλιανός Σιμονωπετρίτης
http://www.inagiounikolaoutouneou.gr/

[toula]

Οι πιο ζωντανές προσευχές ειπώθηκαν την ώρα που "πεθαίναμε". Οι μεγαλύτερες αλήθειες την ώρα που νιώσαμε ότι τελείωσαν τα ψέματα. Τα πιο ερωτικά λόγια την ώρα της απόρριψης. Η πιο ζεστή αγκαλιά στο τελευταίο αντίο. " Τα πιο μεγάλα φιλιά δεν έχουν δοθεί στα σκαλιά της εκκλησίας, αλλά στους σταθμούς τρένων»…

π. λίβυος
Χαράλαμπος Παπαδόπουλος

[toula]

Δεν είναι το θέμα να τα πας καλά με όλους αλλά να τους αγαπάς όλους.

π. Παύλος Παπαδόπουλος