Σελίδα 190 από 2749

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Τρί Σεπ 12, 2017 8:50 am
από toula
Αναζητούμε τις πιο πολλές φορές μέσα στην Εκκλησία μια λύση για τον πόνο μας. Ζητούμε ο πόνος μας να νικηθεί, να σταματήσει.
--------------------
Η Εκκλησία όμως μας μαθαίνει πως να ζούμε θεραπευτικά τον πόνο, πως ο πόνος παύει να είναι κατάρα, πως ο πόνος γίνεται το μέσο αφύπνισης και πνευματικής προκοπής.
--------------------
Ο πόνος όσο κι αν μοιάζει με κόλαση ουσιαστικά μοσχοβολά παράδεισο, αρκεί βέβαια ο άνθρωπος να προσεγγίσει τον πόνο ως έναν τοκετό.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Τρί Σεπ 12, 2017 9:02 am
από toula
...ζούμε ηθικά; ωραία. Καιρός όμως να ζήσουμε και χριστιανικά.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Τρί Σεπ 12, 2017 9:03 am
από toula
αυτήν την γλυκάδα της καρδιάς που νιώθει ο ερωτευμένος καμία κόλαση δεν μπορεί να του την κλέψει

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Τρί Σεπ 12, 2017 9:04 am
από toula
πολύ τ'αναλύουμε,
γι'αυτό και δεν τ'αποφασίζουμε,
γι'αυτό και δεν τα ζούμε

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Τρί Σεπ 12, 2017 9:04 am
από toula
Είναι πιο βολικό να πολεμάς το κακό παρά να πράττεις το καλό. Να ξέρεις όμως ότι το πρώτο δεν συνεπάγεται και το δεύτερο. Μπορεί δηλαδή κάποιος να πολεμά, να καταδικάζει, να ελέγχει τους κλέφτες, αυτό όμως δεν τον κάνει φιλάνθρωπο και ελεήμων. Το να ελέγχεις την αμαρτία των άλλων δεν σε κάνει ενάρετο.
----------------------
Δυστυχώς πολλοί έχουμε πέσει σ’αυτήν πλάνη. Να πολεμάμε με λύσσα το κακό αλλά από την άλλη να μην πράττουμε το καλό. Ελέγχουμε τον φαρισαϊσμό όμως από την άλλη δεν ζούμε εν Χριστώ.
----------------------
Μέσα σ’αυτήν λοιπόν την κατάσταση επαναπαυόμαστε (και θεωρούμε ότι ζούμε και πνευματικά) διότι με τον τρόπο μας –με αυτήν την προσέγγιση της χριστιανικής μας πίστης- ρίχνουμε το «μπαλάκι» στους άλλους, ρίχνουμε το φταίξιμο στους άλλους, βγάζοντας τον εαυτό μας «λάδι».
----------------------
Η "ομολογία" μας δεν μας στοιχίζει αντιθέτως θέλουμε να στοιχίσει στους άλλους.
Γι’αυτό και εμμένουμε σ’αυτόν τον τρόπο σκέψης και ζωής. Κράζουμε τους άλλους μα ποτέ τον εαυτούλη μας. Και το φοβερό είναι ότι ντύνουμε την εμπάθειά μας προς τους άλλους και την αμετανοησμία μας με εκκλησιαστικούς κανόνες, με «πνευματικά» συνθήματα, προσπαθώντας να δικαιώσουμε την κακία μας. Διότι περί κακίας πρόκειται.
----------------------
Δεν είναι δυνατόν να μιλούμε για χριστιανισμό και ορθοδοξία και από την άλλη να θέλουμε να σταυρώσουμε τον κάθε έναν που μας εναντιώνεται ή μας αμφισβητεί.
Διότι τελικά μ’αυτήν την νοοτροπία πιστεύουμε σε έναν Χριστό που δεν σταυρώθηκε, δεν ταπεινώθηκε, δεν συγχώρεσε, δεν αγάπησε αλλά σε έναν Χριστό που ζητά εκδίκηση, που δεν σηκώνει καμία προσβολή, που τιμωρεί και σταυρώνει τους διώκτες του...
----------------------
Ευτυχώς όμως ο Αληθινός Θεός μας δεν είναι έτσι, όσο κι αν κάποιοι από εμάς τους χριστιανούς πιστεύουν ότι είναι.
Ο Χριστός δεν πολέμησε το κακό, δεν ασχολήθηκε μαζί του· το νίκησε όμως πράττοντας το καλό, ζώντας και πεθαίνοντας χωρίς να υπολογίζει το κόστος για την καλοσύνη του. Δεν είχε τον νου Του στο πώς θα νικήσει το ψέμα αλλά στο να αποκαλύψει την Αλήθεια.
----------------------
Μην μου μιλάς λοιπόν για το κακό και τους κακούς ανθρώπους, πάψε να ασχολείσαι μ'αυτά. Δεν θα σωθείς διότι πολέμησες τον κακό, τους αιρετικούς, τον αντίχριστο αλλά διότι ζούσες το καλό, μιμούσουν την ζωή των Αγίων μας δηλαδή την ταπείνωσή τους, την μετάνοιά τους, την συγχωρετικότητά τους, την συγκατάβασή τους, την αγάπη τους και έμενες πιστός φίλος και οικείος του Χριστού.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Τρί Σεπ 12, 2017 9:05 am
από toula
Τιμούμε τους αγίους μας γι’ αυτά που ξέρουμε για την ζωή τους. Τελικά όμως εάν το σκεφτούμε λίγο, θα διαπιστώσουμε ότι κυρίως τιμούμε τους αγίους γι’αυτά που δεν γνωρίζουμε και δεν θα μάθουμε ποτέ γι’αυτούς.
------------------
Για τις αποτυχίες τους, για τις πτώσεις τους, για τις μάχες τους, για την μετάνοιά τους, για τον σταυρό τους που κρύβανε καλά μέσα στην καρδιά τους.
------------------
Οι άγιοι πάλευαν με τον Θεό, όχι με την αρετή τους.
Μένουμε δυστυχώς σ’αυτά που ξέρουμε γι’αυτούς. Μένουμε στους σοφούς τους λόγους, στα θαύματά τους, στην αγιότητά τους προσπερνώντας τον Άδη που βίωναν για χρόνια καρτερικά με μόνη ελπίδα τους τον Θεό.
------------------
Οι άγιοι είναι παραδείγματα ζωής για όλους, όχι επειδή κατάφεραν να νικήσουν την αμαρτία αλλά διότι ενώ αμάρτησαν δεν απελπίστηκαν. Οι άγιοι είναι παραδείγματα ζωής για όλους όχι επειδή ζήσανε ηθικά, αλλά διότι ζήσανε με μετάνοια και ταπείνωση.
------------------
Νομίζουμε πολλές φορές ότι άγιος είναι ο κατα πάντα τέλειος άνθρωπος· αυτός που δεν έσφαλε ποτέ του, που δεν έκανε κάποιο λάθος, που δεν πίκρανε ποτέ του κάποιον άλλο, που δεν αστόχησε, που δεν απίστησε, που δεν απόκαμε. Αυτό όμως είναι ψέμα. Άγιος είναι αυτός που την ατέλειά του, την αμαρτία του, την απιστία του την έκανε ταπείνωση και μετάνοια.
------------------
Καθώς διαβάζεις λοιπόν τα συναξάρια των Αγίων, μην μείνεις σ’αυτά που διαβάζεις· αφουγκράσου κι αυτά που δεν έχουνε γραφτεί. Γιατί αυτά που βίωσαν και πράξανε οι άγιοι κρυφίως, τα άγνωστα, τα άγραφα, είναι τελικά που τους κατέστησαν θαυματουργούς, οσίους, μάρτυρες, αγίους.
------------------
Γι’αυτό και γενικότερα μην μένεις σ’αυτά που βλέπεις και μαθαίνεις για τους άλλους. Γιατί δεν γνωρίζεις τα κρύφια των καρδιών τους. Δεν γνωρίζεις τις μάχες τους, την μετάνοιά τους ή την υποκρισία τους (από την άλλη μεριά).
------------------
Τα φαινόμενα απατούν. Πολλές φορές παράδεισοι είναι κρυμμένοι σε σώματα κολασμένα και ζωές σακατεμένες· αλλά και κολασμένες ψυχές κρύβονται αρκετές φορές πίσω από ηθικές και “χριστιανικές” ζωές.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Τρί Σεπ 12, 2017 9:06 am
από toula
Λέγει ο αββάς Ισαάκ ο Σύρος: "Όσο πιο ασήμαντοι νιώθουμε, τόσο πιο κοντά στον Θεό βρισκόμαστε".
-----------------------
Το ήθος των αγίων δεν είναι ο φανατισμός ή οι αναθεματισμοί των απίστων· είναι η αίσθηση πως είναι χαμένοι, πως είναι ανάξιοι της Χάριτος.
-----------------------
Ο χριστιανός όταν ζει μέσα στη φαναστική του "πνευματικότητα", τότε δεν μπορεί να αγαπήσει γνήσια τον αδελφό του, τον εχθρό του, τον άπιστο, τον βλάσφημο, τον αιρετικό. Πάντα θα ζει στην πλάνη ότι είναι "αρκετός" και ο άλλος είναι"λειψός". Πάντα θα νοιώθει σιγουριά για την πίστη του. Μια πίστη όμως που δεν είναι προς τον Θεό, αλλά προς την αρετή του. Αυτή είναι η πλάνη του και η καταστροφή του.
-----------------------
Όπως ο πλούσιος νέος, που νόμιζε ότι οι αρετές του ήταν αρκετές. Αρετές που δεν του στοίχιζαν πραγματικά. Γι'αυτό και όταν ο Χριστός τον καλεί να πουλήσει τα υπάρχοντά του, να απαρνηθεί τα πλούτη του φεύγει περίλυπος. Φεύγει γιατί τόσα χρόνια ήταν εφησυχασμένος μέσα στην ψευτοαρετή του. Φεύγει διότι δεν θέλει να θυσιάσει το βόλεμά του. Προτιμά αυτό που τον κρατά δέσμιο του κόσμου τούτου παρά την αιώνια ζωή. Αρνείται να δεχθεί ότι δεν είναι αρκετά αυτά που κάνει. Αρνείται να κάνει το κάτι παραπάνω που του ζητά ο Χριστός. Γιατί αυτό το "κάτι" είναι αυτό που πραγματικά θα του στοιχίσει.
-----------------------
Άραγε, πόσο στοιχίζει και σε εμάς ο χριστιανισμός μας; Πόσο στοιχίζει και σε εμάς η πίστη μας στον Χριστό;
Δυστυχώς πολλοί χριστιανοί έχουνε διαστρέψει την πίστη τους στον Χριστό σε ένα είδος κινήματος κατά του κακού. Μεγάλη πλάνη. Θεωρούν δηλαδή τη πίστη τους στον Χριστό κάτι το οποίο θα στοιχίσει στους άλλους και όχι στους ίδιους!
-----------------------
Εάν θέλεις να δεις πόσο "καλός χριστιανός" είσαι, μην κάθεσαι και μετράς πόσες φορές έβρισες αιρετικούς ή πόσες φορές απαξίωσες απίστους· αλλά πόσες φορές σταυρώθηκες γι'αυτούς, πόσες φορές σιώπησες, προσευχήθηκες, μάτωσες για χάρη τους.
-----------------------
Για να σωθούμε χρειάζεται να αποκτήσουμε πλατειά καρδιά.
Εάν κάθεσαι και μετράς πόσες ημέρες τον χρόνο νηστεύεις, πόση ώρα κάθεσαι και κάνεις κομποσχοίνια και πως κατάφερες να έχεις παρθένο το σώμα σου, μάθε ότι αυτά δεν είναι τίποτα εάν τα βλέπεις ως κατορθώματά σου.
-----------------------
Δεν σε εξασφαλίζουν τα "πνευματικά σου κατορθώματα". Τίποτα δεν σε εξασφαλίζει. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να λες "Κύριε σώσε με, κάνε με δικό Σου". Και αυτό να μην μένει μόνο στα λόγια· να είναι η ζωή ολάκερη μια ορμή προς τον Θεό. Μια ορμή, όχι για να Τον κατακτήσεις, αλλά να κατακτηθείς απ'Αυτόν.
-----------------------
Να ριψοκινδυνεύεις να χάσεις τα πάντα για χάρη Του, ακόμα και την "αρετή" σου. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ερωτικό απ'αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα πιο χριστιανικό απ'αυτό.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Τρί Σεπ 12, 2017 9:07 am
από toula
Στους γονείς που στάθηκαν δίπλα στα παιδιά τους και τώρα τα καμαρώνουν για την επιτυχία τους· μα πιο πολύ στους γονείς που στέκονται δίπλα στα παιδιά τους και τώρα και πάντοτε και τα καμαρώνουν παρά την αποτυχία τους...συγχαρητήρια.
--------------------------
Συγχαρητήρια για την διάκρισή σας, για την συγκατάβασή σας, για την ανεκτικότητά σας, για την άδολη αγάπη σας.
--------------------------
Συγχαρητήρια στους γονείς που κατάλαβαν ότι το παιδί τους, τους χρειάζεται ειδικά τότε που η "αποτυχία" του μαυρίζει το νου και την καρδιά του.
--------------------------
Συγχαρητήρια στους γονείς που δεν κουνάνε επιδεικτικά το χέρι στο παιδί τους κρίνοντας όλη του την ζωή από μία "αποτυχία". Γιατί αποτυχία τελικά είναι να σταυρώνεις αυτούς που αγαπάς με την σκληρότητα της αυθεντίας και του αλάθητου· δηλώνοντας μάλιστα στο τέλος "εγώ σε αγαπώ γι'αυτό και στα λέγω". Όταν ο άλλος είναι πληγωμένος, άφησέ τον. Μην του πειράζεις την πληγή, μην του θυμίζεις τα λάθη του. Ειδικά στο παιδί σου.
--------------------------
Η μεγαλύτερη επιτυχία των γονέων δεν είναι να βγάλουνε σπουδαγμένα παιδιά, αλλά ανθρώπους που είναι έτοιμοι να σηκώσουν τον σταυρό του πλησίον τους, που είναι έτοιμοι να σταυρωθούν για τους άλλους εάν χρειαστεί.
Και αυτό θα το διδαχθούν από τους γονείς.
Είναι εύκολο να κρίνεις το παιδί σου. Εύκολο να το τιμωρήσεις. Δύσκολο να το κατανοήσεις. Δύσκολο να ακούσεις αυτό που έχει να σου πει.
--------------------------
Εάν λες ότι αγαπάς το παιδί σου μοιάζεις με τον Θεό Πατέρα, με την Μάνα Παναγιά. Αναλογίσου λοιπόν, πόσες φορές ο Θεός και η Παναγιά σε αγκάλιασαν στην αποτυχία της αμαρτίας σου, πόσες φορές σε συγχώρεσαν;
--------------------------
Άσε τον κόσμο να λέγει για τους γονείς των "αποτυχημένων" παιδιών. Ο κόσμος πάντα θα κουτσομπολεύει πάνω στην θλίψη και στην δοκιμασία των ανθρώπων.
Εγώ πάντως θα μιλώ για τον πατέρα και την μάνα που σκούπισαν τα δάκρυα από τα μάτια των παιδιών τους, τα φίλησαν στο μέτωπο και τα διαβεβαίωσαν "μην στεναχωριέστε, εδώ είναι ο μπαμπάς και η μαμά".

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Τρί Σεπ 12, 2017 9:08 am
από toula
Μπορεί να σου μίλησε απότομα, να σε κοίταξε περίεργα, να συμπεριφέρθηκε απρεπώς. Μην ξεχνάς ότι και αυτός είναι άνθρωπος. Και αυτός λαβώθηκε από την αμαρτία και οι πληγές του μπορεί ακόμα να μην έχουν κλείσει.
----------
Εάν μία φορά σε ενοχλεί ο πειρασμός αύτον τον ενοχλεί δέκα. Έχει και αυτός λογισμούς. Δεν είναι ένα ανθρωποειδές απάθειας. Και αυτός μπορεί να ξυπνήσει "ανάποδα", μπορεί και αυτός συναισθηματικά και ψυχολογικά να μην είμαι καλά κάποια στιγμή·μην ξεχνάς ότι ακούει πολλά, ότι συναναστρέφεται πολλούς ανθρώπους, ότι έχει και άλλες ευθύνες.
----------
Και αυτός λοιπόν δίνει την δική του μάχη καθημερινά. Και αυτός όπως και εσύ μπορεί να πέσει, να αστοχήσει, να αμαρτήσει.
----------
Γι'αυτό να μην τον αποπαίρνεις, να τον συγχωρείς και το κυριότερο να προσεύχεσαι γι'αυτόν.
----------
Να προσεύχεσαι για τον ιερέα της ενορίας σου, της πόλης σου. Να προσεύχεσαι για τον πνευματικό σου όπως κάνει και αυτός για σένα.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Τρί Σεπ 12, 2017 9:09 am
από toula
Στην εξομολόγηση καταθέτεις την αποτυχία σου, όχι την ελευθερία σου.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος