"Δημοψήφισμα κατά των εκτρώσεων"... ξεκίνησε!!!

Αρχείο Ερωτημάτων προς π. Αντώνιο

Συντονιστές: pAntonios, Συντονιστές

Ο αγώνας ΚΑΤΑ των εκτρώσεων πιστεύω ότι:

επιβάλλεται να εντατικοποιηθεί
157
90%
είναι πλέον χαμένη υπόθεση
3
2%
είναι χωρίς νόημα και ουσία
4
2%
αμφιβάλλω αν θα δώσει αποτελέσματα
10
6%
 
Σύνολο ψήφων: 174

NIKOSZ
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6135
Εγγραφή: Τετ Οκτ 04, 2006 5:00 am
Τοποθεσία: Αθηνα

Δημοσίευση από NIKOSZ »

Εικόνα

ΤΟ ΕΝΟΧΙΚΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΜΙΑΣ ΕΚΤΡΩΣΕΩΣ

Κάποιος φίλος, άνθρωπος της Εκκλησίας, με παρεκάλεσε, προ αρκετού χρόνου, να ασχοληθώ με ένα περίεργο, όπως μου είπε, αλλά και συγχρόνως τραγικό γεγονός, πού συνέβη σ' ένα συγγενικό του πρόσωπο.

Επρόκειτο για μια κυρία εξήντα περίπου ετών, η οποία ευρίσκετο σε κατάσταση εντόνου άγχους και πανικού, από τη στιγμή, πού κρατώντας στην αγκαλιά της το βρέφος της κόρης της, αισθάνθηκε την πιεστική ανάγκη να πάρη το μαχαίρι να το κατακρεούργηση!

Τη στιγμή αυτής της παράλογης παρορμήσεώς της ήταν μόνη στο σπίτι της. Έλειπε ο σύζυγος της αλλά και οι γονείς του βρέφους, οι όποιοι απουσίαζαν στο εξωτερικό για μια εβδομάδα Γι' αυτό άλλωστε και είχε εκείνη την ευθύνη της φροντίδας του, μέχρι να επιστρέψουν οι γονείς του στο σπίτι τους.

Ή κρισιμότητα της στιγμής εκείνης, για τη ζωή του βρέφους, την υποχρέωσε να απευθυνθεί στον πλησιέστερο συγγενή της, ο όποιος και μου ζήτησε να με επισκεφθούν το γρηγορότερο, για μια πρώτη διερεύνηση της παράλογης αυτής παρορμήσεώς της κ. Κ.

Κατά τη συζήτηση με την κ. Κ. πληροφορήθηκα ότι η ίδια ήταν άτεκνη και επειδή δεν μπόρεσε να απόκτηση παιδιά η ίδια, υιοθέτησε ένα κορίτσι, πού ήταν ακριβώς η μητέρα του σημερινού βρέφους. Ή ατεκνία της κ. Κ. σε συνδυασμό με την υιοθέτηση της κόρης της, έστρεψαν αμέσως τη σκέψη μου σε μια παρανοϊδή ζηλοτυπία ως πιθανό αίτιο της φαντασιώσεως μιας παράλογης παρορμήσεώς πράξεως σφαγής. Σκέφθηκα ότι, ό,τι εκείνης της έλειπε σε ολόκληρη τη ζωή της και μείωνε τη γυναικεία εικόνα της ενώπιον του εαυτού της, δηλ. η μητρότητα το έβλεπε με έντονη ζηλοτυπία στο πρόσωπο της υιοθετημένης κόρης της, με αποτέλεσμα την ασυνείδητη - φαντασιακή εκκόλαψη της παράλογης παρορμήσεώς της.

Άλλα επειδή κάθε πρώτη σκέψη, σε παρόμοιες περιπτώσεις, δεν μπορεί να απολυτοποιείται αυτοστιγμεί προς εύκολη κατάληξη σ" ένα μόνο συμπέρασμα πιθανώς απατηλό, συνέχισα τη συζήτηση με την κ. Κ. με την προσδοκία κάποιου ερεθίσματος εκ μέρους της, πού θα μου έδινε αφορμή για κάποιο πιο πιθανό συμπέρασμα

Έτσι κατά τη συνέχεια της συζητήσεως μας, αμφισβητώντας, κάποια στιγμή, μέσα μου (δοκιμαστικώς) την ατεκνία της κ. Κ., την ερώτησα, κάπως απότομα

— Έχετε κάνει μήπως παλαιότερα κάποια έκτρωση;

Έξεπλάγην, όταν εκείνη μου είπεν εντελώς αυθόρμητα ότι είχε κάνει δυο εκτρώσεις στην ηλικία των δέκα επτά ετών, κατά τη διάρκεια «προγαμιαίων» σχέσεων της με τον νυν σύζυγο της.

Ή κ. Κ. μου παρουσιάσθηκε ως άνθρωπος της Εκκλησίας, κατά τον διάλογο μας, γι' αυτό και την ερώτησα

— Έχετε εξομολογηθεί αυτές τις δύο σας πράξεις στον πνευματικό σας;

Μου απάντησε τελείως καθησυχασμένη· «μα βέβαια, τώρα μάλιστα υστέρα από τόσα χρόνια και με τη συγχώρηση πού πήρα από τον πνευματικό μου, το θέμα των δύο εκτρώσεων έχει ξεχασθεί και δεν με απασχολεί καθόλου».

Το θέμα δύο στυγερών ενσυνείδητων εγκληματικών πράξεων δεν απασχολούσε πλέον καθόλου, υστέρα από τόσα χρόνια την κ. Κ. αλλά απασχολούσε ασφαλώς συνεχώς τον βεβαρημένο ασυνείδητο ψυχισμό της, με το «σύμπλεγμα» μιας απωθημένης, και έτοιμης πάντοτε να έκδικηθή, για την απώθηση της αυτή, ένοχης!

Άργησε βέβαια, στην περίπτωση της κ. Κ. να εκδηλωθεί προς τα έξω η εκδίκηση αυτή, επειδή δεν είχε βρεθεί εκείνη η ίδια η κ. Κ. μέχρι τότε, στο συνδυασμένο δίκτυο εξωγενών και ενδογενών (ομολόγων ψυχοδυναμικώς) ερεθισμάτων, τα όποια θα προκαλούσαν, μ' ένα ψυχαναγκαστικό συμπλεγματικό δυναμισμό, όπως τώρα, την φαντασιακή αναβίωση, μιας πράξεως σφαγής!

Άλλα βέβαια, όπως προκύπτει από βασικές αρχές της ψυχολογίας του Jung, το ασυνείδητο ούτε ξεχνά ούτε απατάται. Εμείς μόνο νομίζουμε ότι ξεχνάμε, γι' αυτό και άπατώμεθα

—Μα δεν εξάλειψε το αμάρτημα από τον ψυχικό της κόσμο η εξομολόγηση της δεκαεπτάχρονης «σφαγέως» και δεν εξουδετέρωσε έτσι τον ψυχοδυναμισμό της άπωθήσεως; θα ερωτούσε κάποιος... απατώμενος!

Δεν γνωρίζουμε φυσικά τι είδους εξομολόγηση έγινε και πώς αντιμετώπισε την περίπτωση αυτή ο πνευματικός της κ. Κ. Μπορεί όμως να υπενθύμιση κανείς στο σημείο τούτο, ότι τα μεγάλα εγκλήματα όπως είναι οι εκτρώσεις, πού βιώνονται ως σφαγή στο ίδιο το σώμα του ενεργούντος το έγκλημα αποτελούν υπαρξιακό γεγονός καθολικών διαστάσεων, γι' αυτό και μια ενδεχόμενη, πραγματική θεραπεία θα απαιτούσε ορισμένα μέσα βιωματικής και ψυχικής ασκήσεως, κατά το πνεύμα της ποιμαντικής και μυστηριακής διακονίας της Εκκλησίας, ώστε, ένα τόσο υπαρξιακό τραυματικό γεγονός, να θεραπευθεί (με την οικονομία πάντοτε και δια του ελέους και της αγάπης του Θεού) με μια άλλη ποιότητα παιδαγωγίας καθάρσεως, όχι μόνο μιας απλής ( επιπόλαιης ; ) εξομολογήσεως!

Πάντως στην περίπτωση της κ. Κ., παρά την εξομολόγηση στον πνευματικό της, πού την καθησύχαζε, ως προς τις καταστροφικές συνέπειες των δύο εκτρώσεων της, οι τελευταίες την «εκδικήθηκαν» διττώς. Πρώτα - πρώτα λόγω των δύο αυτών πράξεων σφαγής, εστέρευσε μέσα της η πηγή της μητρότητας οριστικά. Και ύστερα η φαντασίωση μιας επίμονης, ψυχαναγκαστικής πιέσεως, επαναλήψεως της σφαγής αυτής, σ' ένα βρέφος πού όντως αγαπούσε και λάτρευε, αναστάτωσε τον ψυχικό της κόσμο, με ισχυρό άγχος και πανικό και την ενέπλεξε σ' ένα εξουθενωτικό νευρωτικά γεγονός. Δηλαδή σ' ένα υπαρξιακό πρόβλημα μιας αποτυχημένης αξιολογικής επιλογής (μεταξύ της αξίας μιας ζωής άφ' ενός και άφ' ετέρου μιας απαξιωμένης σκοπιμότητας), με όλες τις συγκρουσιακές και άλλες παθογόνες ψυχοδυναμικές της συνέπειες.

Αναμφίβολα η έκκολαφθείσα φαντασίωση απειλής μιας νέας σφαγής, στην περίπτωση της κ. Κ., δεν αποτελεί μια ψυχική διαταραχή με αρνητικό μόνο χαρακτήρα αλλά και θετικό. Επειδή η φαντασίωση αυτή είναι ένα ισχυρό σήμα κίνδυνου της ισορροπίας του ανθρωπίνου ψυχισμού από την διόγκωση (Ιηflatiοη) του ασυνειδήτου με ισχυρές πιέσεις απωθουμένων ενοχικών βιωμάτων.

Το ίδιο το ασυνείδητο, με δική του πρωτοβουλία, επιδιώκει την αποφόρτιση του, δείχνοντας με τη φαντασίωση αυτή το δρόμο της καθάρσεως του, μέσω μιας έντονης, όσο και δραματικής, συνειδητοποιήσεως, από το φορέα της απωθήσεως της ενοχικής του ευθύνης για το αίτιο της απωθήσεως αυτής.

Οι σκέψεις αυτές με οδήγησαν στην ανάγκη, σε μια πρώτη εκτίμηση του προβλήματος της κ. Κ., να προτείνω να δεχθεί να επισκεφθεί κάποιο ειδικό από το χώρο της ψυχικής υγείας, για μια βραχεία ψυχοθεραπευτική βοήθεια, επειδή, εξάλλου, το ισχυρό της άγχος και ο καταλυτικός της πανικός, δικαιολογούσαν οπωσδήποτε και μια βραχεία φαρμακευτική αγωγή ηρεμιστικού - κατασταλτικού χαρακτήρας. Άλλα η κ. Κ. αρνήθηκε με απόλυτο τρόπο μια τέτοια υπόδειξη και η συζήτηση μας και ή συνεργασία μας σταμάτησε εκεί, επειδή δεν ήθελε να ακούσει τη λέξη ψυχίατρος. Πίστευε8 με βεβαιότητα ότι δεν χρειαζόταν ψυχιατρική βοήθεια

Ύστερα όμως από την παρέλευση κάποιου χρόνου, έζήτησα από το φίλο μου να με πληροφορήση τι κάνει η συγγενής του με το πρόβλημα της και πώς το αντιμετωπίζει. Εντυπωσιάστηκα και πάλι, όταν μου είπε, ότι, λίγες μέρες μετά τη δική μας συνεργασία, η κ. Κ., ευρισκόμενη με τον σύζυγο της στους διαδρόμους ενός νοσοκομείου προς επίσκεψη κάποιου ασθενούς, βλέποντας κάποια στιγμή μια πινακίδα ενός ιατρικού γραφείου του νοσοκομείου με τη λέξη· ψυχιατροσ, ώρμησε μέσα για να παραδοθεί άνευ ορών στη βοήθεια του ψυχιάτρου, λόγω της συνεχιζόμενης αφόρητης ψυχικής της ταλαιπωρίας από το εξουθενωτικό της άγχος και τον αδάμαστο πανικό της.

Από το όντως τραγικό αυτό γεγονός μπορεί κανείς να βγάλει πολλά ίσως συμπεράσματα για την αιτιολογία του και την επιβαλλόμενη θεραπεία του. Όμως κάτι πού είναι ιδιαίτερα σημαντικό, για τη δυνατότητα κάποιας αποτελεσματικής θεραπείας, είναι η διαπίστωση ότι για μια τέτοια θεραπεία, η ποιμαντική πράξη της Εκκλησίας, όπως ασκείται συνήθως, φαίνεται να είναι εντελώς ανεπαρκής μέχρι ανύπαρκτη.

Κανονικά ένα τέτοιο ανθρώπινο - τραυματικό γεγονός, όπως είναι η έκτρωση, πρέπει να αντι
μετωπίζεται κάτω από την ποιμαντική επιστασία και πρόνοια του Ιερέως - ποιμένας, σε συνεργασία με ένα αρμόδιο του χώρου της ψυχικής υγείας. Διότι η ενδεχόμενη προσφυγή του ενδιαφερομένου χριστιανού ανθρώπου, ερήμην του ιερέως πνευματικού του, ακόμα και στον πιο καλοπροαίρετο ψυχίατρο η ψυχοθεραπευτή, μένει ουσιαστικά αναποτελεσματική, εάν δεν εκτροπή σε λύσεις επιδεινώσεως του προβλήματος.

Το τελευταίο σημαίνει ότι για την ποιμαντική προσπάθεια θεραπείας των ψυχικών ή ψυχοπαθολογικών συνεπειών της εκτρώσεως, χρειάζεται η συνεργασία του ποιμαντικού οργάνου της Εκκλησίας με ένα θετικό, απέναντι στο θρησκευτικό γενικά γεγονός, ειδικό του χώρου της ψυχικής υγείας, όταν μάλιστα τα συμπτώματα μιας ψυχικής διαταραχής είναι σε τέτοια ένταση, πού το όργανο αυτό της Εκκλησίας δεν θα μπορούσε από μόνο του να τα αντιμετώπιση κατασταλτικά για μια ευχερέστερη πνευματική βοήθεια.

Έξαλλου η αναγκαιότητα μιας τέτοιας συνεργασίας, σε μια τέτοια περίπτωση, όπως η σχολιαζόμενη, προκύπτει από το γεγονός ότι μια έκτρωση, από τη στιγμή πού θα εκτελεσθή, μεταβάλλεται σε παράγοντα διαταραχής των αξιολογικών - πνευματικών σχέσεων του αυτουργού της εκτρώσεως με το δημιουργό του, εφόσον όχι μόνο αυτός ο ίδιος αλλά και το συλληφθέν και ήδη εκριζωθέν σφαγιαστικώς, από τη σωματική μητρική συνάφεια, έμβρυο, ανήκουν στο δημιουργό τους ως προσωπική του ιδιοκτησία.

Αυτός άλλωστε είναι ο λόγος, πού μια ενδεχόμενη αποκλειστική αντιμετώπιση από μόνο τον ειδικό του χώρου της ψυχικής υγείας, δημιουργεί επιφυλάξεις, σε κάθε συνειδητό χριστιανό, ως προς το αναμενόμενο θεραπευτικό αποτέλεσμα, επειδή ο άνθρωπος αυτός έχει πάντοτε επίγνωση της αδιάλυτης πνευματικής σχέσεως του με το δημιουργό του αλλά και με το νόμο του, πού καθορίζει την αξιολογική ποιότητα της υπαρξιακής του καταξιώσεως.

Ό ειδικός όμως του χώρου της ψυχικής υγείας συνήθως αγνοεί αυτή την εσώτατη σχέση δημιουργού και δημιουργήματος και κυρίως το αξιολογικό - υπαρξιακό νόημα της και γι΄ αυτό δεν μπορεί να αντιληφθεί τις καθολικές διαστάσεις του προσωπικού - ενοχικού του προβληματισμού.



Το υπαρξιακό - αξιολογικό δέσιμο δημιουργού και δημιουργήματος εξεικονίζεται με εξαιρετική σαφήνεια στον ΡΛΗ' Ψαλμό και για το λόγο αυτό, ο Ψαλμός αυτός διαφωτίζει καλύτερα το ενοχικό υπόβαθρο μιας σφαγιαστικής πράξεως χωρισμού δημιουργού και δημιουργήματος δια της εκτρώσεως. Ας δούμε σ' ένα σύντομο διάγραμμα τις διαστάσεις των ύποδηλουμένων στον Ψαλμό ευθυνών του ανθρώπου απέναντι στο θεό για την δική του ύπαρξη, αλλά και του σφαγιασθέντος εμβρύου.

Στο πρώτο μέρος του Ψαλμού (στ. 1-5α) εξαίρεται η άμεση και θαυμαστή γνώση εκ μέρους του Θεού, της συνολικής υπάρξεως του ανθρώπου («Ιδού Κύριε, συ έγνως πάντα, τα έσχατα και τα αρχαία», επειδή ακριβώς είναι ο δημιουργός του («συ επλασάς με και εθηκας έπ' έμέ την χείρα σου»), ενώ στην αρχή του δευτέρου μέρους (στ. 7-12) βεβαιώνεται, εκ μέρους του ψαλμωδού, η συνεχής και αδιάλειπτη σχέση με το Θεό δημιουργό του («Που πορευθώ από του πνεύματος σου και από του προσώπου σου που φύγω»;).

Ή πραγματικότητα της αδιάλειπτης αυτής σχέσεως στηρίζεται στο γεγονός ότι ο Θεός, ως δημιουργός του ανθρώπου, γνωρίζει άμεσα και διαχρονικά όλη την εξελικτική πορεία της σωματικής αναπτύξεως του από της συλλήψεως του («συ έκτήσω τους νεφρούς μου, Κύριε, αντελάβου μου εκ γάστρας μητρός μου»).

Τίποτε δεν έμεινε, κατά την πορεία της εξελίξεως αυτής, κρυφό από τα μάτια του Θεού («ουκ εκρύβη το όστούν μου από σου, συ έποίησας εν κρυφή, και ύπόστασίς μου εν τοις κατωτάτοις της γης»). Ή ανάπτυξη αυτή ενώ ξεκίνησε από μια ακατέργαστη σάρκινη μάζα, κατέληξε στην τέλεια δημιουργία ενός θείου έξεικονίσματος, καταγραφομένου ευθύς αμέσως στο βιβλίο του Θεού («το ακατέργαστόν μου εΐδον οι οφθαλμοί σου, και επί το βιβλίον σον πάντες γραφήσονται»).



Ή απατηλή επομένως εντύπωση της απαλλαγής από την προσωπική προβληματική της έκτρώσεως, με το πέρασμα του χρόνου, δια της λήθης (δηλ. της άπωθήσεως), δεν λύνει το ζωτικό - ενοχικό πρόβλημα της αδιάλειπτης σχέσεως του ανθρώπου με την κρίση του θεού. Ό,τι γράφεται στο βιβλίο της ζωής ως «ύπαρξη», δεν ξεγράφεται λόγω της εκτρώσεως, αλλά παραμένει ως ανοιχτό χρέος και οφειλή αποδόσεως... λογαριασμού στον ιδιοκτήτη αυτής της υπάρξεως, εφόσον άλλωστε και κατά τον αγ. Μάξιμο τον Όμολογητή, ο Θεός είναι ο μόνος ακριβής γνώστης, ανά πάσαν στιγμήν, και του αγνώστου (ασυνειδήτου) ψυχισμού του ανθρώπου. «'Ο Θεός το αφανές κίνημα της ψυχής, και την αόρατον όρμήν, και τον λόγον αυτού, καθ' ον ώρμηταιηή ψυχή, και τον του λόγου σκοπόν τουτέση, το παντός πράγματος προεπινοούμενον τέλος βλέπων, κρίνει δικαιως τα παρά των ανθρώπων πραττόμενα»!


Ιωάννης Κορναράκης
Ομότιμος Καθηγητής Ποιμαντικής Ψυχολογίας
και Εξομολογητικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
NIKOSZ
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6135
Εγγραφή: Τετ Οκτ 04, 2006 5:00 am
Τοποθεσία: Αθηνα

Δημοσίευση από NIKOSZ »

Εικόνα

Οι εκτρώσεις είναι φοβερή αμαρτία.

Γέροντα, κάποια κυρία σαράντα χρόνων, που έχει μεγάλα παιδιά, είναι έγκυος τριών μηνών. Ό άνδρας της την απειλεί πώς, αν δεν κάνη έκτρωση, θα την χωρίσει.

Αν κάμει έκτρωση, θα την πληρώσουν τα άλλα παιδιά τους με αρρώστιες και ατυχήματα Σήμερα οι γονείς σκοτώνουν τα παιδιά με τις εκτρώσεις και δεν έχουν την ευλογία του Θεού. Παλιά, αν γεννιόταν ένα παιδάκι άρρωστο, το βάπτιζαν, πέθαινε αγγελούδι, και ήταν πιο ασφαλισμένο.
Είχαν οι γονείς και άλλα γερά παιδιά, είχαν και την ευλογία του Θεού. Τώρα γερά παιδιά τα σκοτώνουν με τις εκτρώσεις και διατηρούν στην ζωή άλλα που είναι αρρωστημένα. Τρέχουν οι γονείς στην Αγγλία, στην Αμερική να τα θεραπεύσουν. Και συνεχίζεται μετά να γεννιούνται πιο άρρωστα, γιατί και αυτά, αν ζήσουν και κάνουν οικογένεια, μπορεί να γεννήσουν πάλι άρρωστα παιδιά, οπότε τι βγαίνει; Ενώ, αν γεννούσαν μερικά παιδιά, δεν θα έτρεχαν τόσο πολύ για το ένα, το άρρωστο. Θα πέθαινε και θα πήγαινε αγγελούδι.

- Γέροντα, διάβασα κάπου ότι κάθε χρόνο γίνονται σε όλο , τον κόσμο πενήντα εκατομμύρια εκτρώσεις και διακόσιες χιλιάδες γυναίκες πεθαίνουν από τις αμβλώσεις που κάνουν.

- Σκοτώνουν τα παιδιά, γιατί λένε ότι, αν πληθύνει ό κόσμος, δεν θα έχουν να φάνε, να συντηρηθούν οι άνθρωποι. Τόσες ακαλλιέργητες εκτάσεις υπάρχουν, τόσα δάση, που σε λίγο χρόνο, με τα μέσα που υπάρχουν σήμερα, μπορούν να τα κάνουν λ.χ. ελαιώνες και να τα δώσουν στους ακτήμονες. Δεν είναι ότι θα κοπούν τα δένδρα και δεν θα υπάρχει οξυγόνο, γιατί πάλι δένδρα θα μπουν. Στην Αμερική καινε το σιτάρι και εδώ στην Ελλάδα πετούν τα φρούτα κ.λπ. στην χωματερή, και εκεί στην Αφρική οι άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα. Όταν στην Αβησσυνία πέθαιναν οι άνθρωποι από πείνα, γιατί είχε πολλή ανομβρία, είχα πει σε κάποιον γνωστό μου εφοπλιστή, που βοηθάει σε τέτοιες περιπτώσεις, να πάει στην χωματερή και να παρακάλεση να φόρτωση κανένα πλοίο να τα πάει εκεί δωρεάν. Με κανέναν τρόπο δεν του έδωσαν.

Πόσες χιλιάδες έμβρυα σκοτώνονται κάθε μέρα!

- Η έκτρωση είναι φοβερή αμαρτία. Είναι φόνος, και μάλιστα πολύ μεγάλος φόνος, για τι σκοτώνονται αβάπτιστα παιδιά. Πρέπει να καταλάβουν οι γονείς ότι ή ζωή αρχίζει από την στιγμή της συλλήψεως.

Μια νύχτα ό Θεός επέτρεψε να δω ένα φοβερό όραμα, που με πληροφόρησε γι αυτό το θέμα! Ήταν βράδυ, Τρίτη της Διακαινησίμου το 1984. Είχα ανάψει δυο κεράκια μέσα σε δυο τενεκεδάκια, όπως συνηθίζω να κάνω, ακόμη και όταν κοιμάμαι, για όλους όσους πάσχουν ψυχικά και σωματικά. Σ' αυτούς συμπεριλαμβάνω ζώντες και κεκοιμημένους. στις δώδεκα τα μεσάνυχτα, εκεί που έλεγα την Ευχή, βλέπω ένα μεγάλο χωράφι περιφραγμένο με μια μάνδρα, σπαρμένο με σιτάρι που μόλις άρχιζε να ψηλώνει. Εγώ στεκόμουν έξω από το χωράφι, άναβα κεριά για τους κεκοιμημένους και τα στερέωνα πάνω στον τοίχο της μάνδρας.

Αριστερά ήταν ένας ξερότοπος, γεμάτος βράχους και κρημνούς, που σειόταν συνέχεια από μία δυνατή βοή από χιλιάδες σπαραχτικές φωνές, που σου σπάραζαν την καρδιά. Και ό πιο σκληρός άνθρωπος, αν τις άκουγε, ήταν αδύνατο να μη συγκλονισθεί. Ενώ υπέφερα από τις σπαραχτικές φωνές και αναρωτιόμουν από που προέρχονται και τι σημαίνουν όλα αυτά που έβλεπα, άκουσα μια φωνή να μου λέει: «Το χωράφι με το σπαρμένο σιτάρι, που δεν έχει ακόμη ξεσταχυάσει, είναι το Κοιμητήρι με τις ψυχές των νεκρών που θα αναστηθούν. Στον τόπο δε που σείεται από τις σπαραχτικές φωνές βρίσκονται οι ψυχές των παιδιών που έχουν σκοτωθεί με τις εκτρώσεις»! Έπειτα από αυτό το όραμα μου ήταν αδύνατο να συνέλθω από τον μεγάλο πόνο που δοκίμασα για τις ψυχές εκείνων των παιδιών. Ούτε να ξαπλώσω μπορούσα, για να ξεκουραστώ, παρόλο που ήμουν κατάκοπος εκείνη την ήμερα

- Γέροντα, μπορεί να γίνει κάτι, ώστε να αρθεί ο νόμος για τις εκτρώσεις;

Μπορεί, αλλά χρειάζεται να κινηθεί ή Πολιτεία, ή Εκκλησία κλπ., ώστε να ενημερωθεί ο κόσμος για τις συνέπειες που θα έχει ή υπογεννητικότητα. Οι Ιερείς να εξηγήσουν στον κόσμο ότι ο νόμος για τις εκτρώσεις είναι αντίθετος προς τις εντολές του Ευαγγελίου. Οι γιατροί πάλι από την δική τους πλευρά να μιλήσουν για τους κινδύνους που διατρέχει ή γυναίκα που κάνει έκτρωση. Βλέπεις, οι Ευρωπαίοι είχαν την ευγένεια και την άφησαν κληρονομιά και στα παιδιά τους.

'Εμείς είχαμε τον φόβο του Θεού, αλλά τον χάσαμε και δεν τον αφήσαμε κληρονομιά στην επόμενη γενιά, γι' αυτό τώρα νομιμοποιούμε τις εκτρώσεις, τον πολιτικό γάμο...Όταν παραβαίνει ένας άνθρωπος μια εντολή του Ευαγγελίου, ευθύνεται μόνον αυτός. Όταν όμως κάτι που αντίκειται στις εντολές του Ευαγγελίου γίνεται από το κράτος νόμος, τότε έρχεται ή οργή του θεού σε όλο το έθνος, για να παιδαγωγηθεί ( σ. 76—78 ).


ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
NIKOSZ
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6135
Εγγραφή: Τετ Οκτ 04, 2006 5:00 am
Τοποθεσία: Αθηνα

Δημοσίευση από NIKOSZ »

Εικόνα

Ο Τεχνοκαιάδας και η Τέχνη της Ζωής

http://mystakidis.com/istologio/?p=134

Αφιερωμένο εξαιρετικά χωρίς σχόλια στην σεβαστή μας Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής για την προγεννητική διάγνωση.

Πηγή: http://www.simonarte.com/

Δείτε ακόμα: http://www.abortion.agazilos.org/abort- ... htm#simona
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
mykonos
Απλό Μέλος
Απλό Μέλος
Δημοσιεύσεις: 13
Εγγραφή: Παρ Σεπ 28, 2007 5:00 am

Σχετικά με την απαγόρευση ή τον περιορισμό των εκτρώσεων.

Δημοσίευση από mykonos »

Αγαπητοί Φίλοι,
Ενώνω και εγώ την φωνή μου μαζί με την δική σας, έχοντας σαν στόχο τον τερματισμό αυτής της τόσο άδικης πράξης, που δυστυχώς είναι τόσο διαδεδομένη.
Οι ερωτήσεις όμως που θα ήθελα να θέσω είναι απλές.
Άραγε, μπορεί να σταματήσουν οι εκτρώσεις, χωρίς να αλλάξουν βασικές δομές στην κοινωνία μας;
Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να περιορισουμε τις εκτρώσεις; Μήπως πρέπει να ξανασκεφτούμε και να προβληματιστούμε για το επίπεδο της παιδείας η οποία κάθε άλλο παρά παιδεία είναι;
Ίσως να φταίει η άγνοια, ίσως η ανυπαρξία των αρχών ηθικής, ίσως τα πρότυπα που τόσο επίμονα περνούν στην νεολαία απο τα ΜΜΕ, όμως, κάπου εκεί δεν είναι η αρχή του νήματος;
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.
mykonos
Iosif
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 885
Εγγραφή: Πέμ Δεκ 15, 2005 6:00 am
Τοποθεσία: Αττική

Δημοσίευση από Iosif »

Ο ψαράς ρίχνει το δόλωμα του στην θάλασσα, για να πιάσει ψάρια.
Ο ψαράς είναι ο σατανάς. Τα λογικά ψάρια, είναι οι άνθρωποι. Ο σατανάς προσφέρει στους ανθρώπους την δήθεν «ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ» γνώση, που είναι δήθεν η «σωστή» γνώση.
Η δήθεν «αληθινή» γνώση που προσφέρει ο σατανάς, ΣΥΓΚΡΟΥΕΤΑΙ με όσα λέγει ο Θεός.
Οι άνθρωποι, λόγω της ΑΜΕΛΕΙΑΣ που έχουν στην σχέση τους προς τον Θεό, και λόγω της ΕΜΠΑΘΟΥΣ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΗΣ τους προς τα επίγεια αγαθά, τρώγουν την δηλητηριώδη και επιβλαβή ψευτογνώση που τους προσφέρει ο σατανάς.
Οι περισσότεροι άνθρωποι, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, δηλητηριαζόμαστε από την ψευτογνώση που μας προσφέρει ο σατανάς.
Τέλειος Θεός, και τέλειος και ΑΠΟΛΥΤΑ αναμάρτητος άνθρωπος, και ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ Σωτήρας τού κόσμου, Ιησούς Χριστός: «Εγώ θα είμαι μαζί σας όλες τις ημέρες, έως την συντέλεια τού κόσμου».
nkope
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1347
Εγγραφή: Σάβ Απρ 08, 2006 5:00 am
Τοποθεσία: Κοζάνη
Επικοινωνία:

Δημοσίευση από nkope »

Απορώ πως εδώ και 16 σελίδες ασχολούμαστε συνεχώς με το αποτέλεσμα κι όχι με τα αίτια που οδηγούν σ΄αυτό.

Αν δεν εξετάσουμε τι είναι αυτό που οδηγεί την πλειοψηφία των ζευγαριών ή γυναικών να καταλήξουν στην έκτρωση, τότε ότι και να λέμε το πρόβλημα θα διαιωνίζεται.

Η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι το πρόβλημα ξεκινάει από τη λάθος θεώρηση των σχέσεων μεταξύ των δύο φίλων ολόκληρης της σημερινής κοινωνίας, χωρίς να εξαιρείται κι η πλειοψηφία των Χριστιανών. Τα παιδιά από μικρά μυούνται σε μια εντελώς λάθος θεώρηση του σκοπού της ζωής τους και κατ΄επέκταση του σκοπού ύπαρξης του γενετήσιου ενστίκτου, της σχέσης μεταξύ των δύο φίλων και ου γάμου.

Αν δεν ξεκινήσουμε ξεκαθαρίζοντας τις έννοιες αυτές, ώστε να καταλήξουμε στη αναγκαιότητα της εγκράτειας προ του γάμου και της εμπιστοσύνης στο Θεό για το θέμα της τεκνογονίας μετά το γάμο, τότε δεν θα μπορέσουμε ποτέ να βάλουμε ένα τέλος σ΄αυτό το αίσχος των εκτρώσεων.

Για του λόγου το αληθές σας λέω με βεβαιότητα ότι κανένα ζευγάρι όταν συνάπτει σεξουαλικές σχέσεις δεν έχει στο μυαλό του την έκτρωση, το πιθανότερο δε είναι ότι μέχρι τότε οι συγκεκριμένοι άνθρωποι είναι κατά των εκτρώσεων.
sakis
Βασικός Αποστολέας
Βασικός Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 140
Εγγραφή: Δευ Σεπ 03, 2007 5:00 am

Δημοσίευση από sakis »

NIKOSZ έγραψε: Τα παιδιά με αναπηρίες αξίζουν τη ζωή. Όχι την άμβλωση
Πριν από λίγο καιρό ένας γιατρός μου έδειξε μια φωτογραφία που τράβηξε με το κινητό του στην εφημερία του.
Ένα νεογέννητο κοριτσάκι το οποίο δεν είχε χέρια αλλά από τους ώμους του αρχίζανε κατευθείαν οι παλάμες με τα δάκτυλα.
Και ΦΥΣΙΚΑ άρχισε να κατηγορεί το γυναικολόγο που παρακολουθούσε την έγκυο , ο οποίος δεν είδε στο υπερηχογράφημα τη δυσπλασία ώστε να προτείνει στο ζεύγος να προβεί στη διακοπή της κύησης.

ΕΡΩΤΩ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΝ ΙΑΤΡΟ:
ΕΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΧΑΣΕΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΘΑ ΤΟ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ;;;;;;

Φυσικά όχι απαντά ο γιατρός γιατί το παιδί σου το έχεις ζήσεις και το έχεις αγαπήσει.

ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΗ ΥΠΑΡΞΗ;;;;;;;;
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΦΟΡΑ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΒΛΕΠΟΥΜΕ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΖΗΣΕΙ ΑΚΟΜΑ;;;;;;;;;;;

Άλαξε θέμα ο γιατρός. Είχε καλά στοιχεία μέσα του και ίσως κάποια φωνή μέσα τον έλεγχε.

Μεγάλος ο σταυρός των γονέων που δεν ακολούθησαν την πεπατημένη, δεν προχώρησαν σε άμβλωση και ανέλαβαν να μεγαλώσουν προβληματικά παιδιά.
Ανάλογη βέβαια θα είναι και η ανταμοιβή τους από το δικαιοκρίτη Θεό.
NIKOSZ
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6135
Εγγραφή: Τετ Οκτ 04, 2006 5:00 am
Τοποθεσία: Αθηνα

Δημοσίευση από NIKOSZ »

Σύζυγος - νοικοκυρά - επιχειρηματίας - μάνα χωρίς χέρια

Είναι γεγονός ότι θέλει τέχνη και κόπο για μια γυναίκα να συνδυάσει τους πολλαπλούς ρόλους της σήμερα.

Δείτε στο παρακάτω βίντεο πως η Αμερικανίδα Βαρβάρα (Barbara Guerra) μπορεί να εκπληρώνει τα καθήκοντα που απορρέουν ως σύζυγος, νοικοκυρά, επιχειρηματίας και μάνα χωρίς χέρια!

http://www.youtube.com/watch?v=KA_Wcwt4e-o

http://www.youtube.com/watch?v=27F-Dfgg1dw
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
NIKOSZ
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6135
Εγγραφή: Τετ Οκτ 04, 2006 5:00 am
Τοποθεσία: Αθηνα

Δημοσίευση από NIKOSZ »

Διάλογος για τις εκτρώσεις (επιχειρήματα)

Σε αυτή τη σειρά των βιντεο-κειμένων, παρουσιάζονται με νηφαλιότητα και ορθολογισμό τα κύρια σημεία & επιχειρήματα του διαλόγου γύρω από τις αμβλώσεις - εκτρώσεις.

Σκοπός της σειράς αυτής είναι η έγκαιρη ενημέρωση, ο προβληματισμός και η ανταλλαγή απόψεων. Καλοπροαίρετα σχόλια είναι ευπρόσδεκτα.

(1) Απόψεις των “ειδικών” & απαντήσεις

1. Πότε ξεκινά η ανθρώπινη ζωή; Είναι ζωντανό το έμβρυο;
2. Είναι άνθρωπος το έμβρυο;
3. Έχει το έμβρυο προσωπικότητα;

http://www.youtube.com/watch?v=JZAT63Ar ... ed&search=

(2) Απόψεις των “ειδικών” & απαντήσεις (συνέχεια)

4. Είναι το έμβρυο φυσικά ανεξάρτητο;
5. Έχει το αγέννητο παιδί ανθρώπινα δικαιώματα;
6. Είναι η άμβλωση φόνος;

http://www.youtube.com/watch?v=L6IaP0eU ... ed&search=

(3) Απόψεις των “ειδικών” & απαντήσεις (συνέχεια)

7. Το έμβρυο αισθάνεται πόνο κατά την έκτρωση - άμβλωση;
8. Ο τρόπος διεξαγωγής της έκτρωσης, παλιά και σήμερα.
9. Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και ο ρόλος της επιστήμης και της θρησκείας.

http://www.youtube.com/watch?v=R-lL57ze ... ed&search=

(4) Συμπεράσματα
- Διαφορετικές αντιλήψεις περί ηθικής
- Το δικαίωμα του πατέρα στη ζωή του εμβρύου
- Αμβλώσεις / Εκτρώσεις και ηθική με παραδείγματα
- Ιατρική και πρόληψη
- Η προστασία των γόνων των ζώων

http://www.youtube.com/watch?v=mVHif2h8 ... ed&search=

(5) Επίλογος

- Το σώμα του ανθρώπου δεν εμφανίζεται διά μαγείας
- Το ζήτημα της ψυχής του ανθρώπου
- Η υποκρισία της υποστήριξης των αμβλώσεων και η παιδεραστία
- Η ομολογία ενός γυναικολόγου

http://www.youtube.com/watch?v=ZPu1Eb5U ... ed&search=
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
NIKOSZ
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6135
Εγγραφή: Τετ Οκτ 04, 2006 5:00 am
Τοποθεσία: Αθηνα

Δημοσίευση από NIKOSZ »

Καρπός ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης: Αγία Ματρώνα η αόμματη

Εικόνα

Ακούστε την γλαφυρή αφήγηση του π. Ανδρέα Κονάνου.

Ηχογραφημένο απόσπασμα από την εκπομπή “Αθέατα περάσματα” στον ραδιοφωνικό σταθμό Πειραϊκή Εκκλησία 91,2 FM.


http://www.mystakidis.com/istologio/fil ... ktrwsh.wma
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
Απάντηση

Επιστροφή στο “Αρχείο Ερωτημάτων προς π. Αντώνιο”