Μέγα φορουμικό προσκύνημα στο Α.Ο. τον Μάϊο ή Ιούνιο 2012

[vasilisalt]

Για εισαγωγή να πω μια καλή κουβέντα για τη μπουγάτσα από τη Θεσσαλονίκη.
Εξαιρετικός!
Μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις!

Ο Απόστολος ήταν το γνωστό πειραχτήρι. Δεν με άφησε σε χλωρό κλαρί!
Τα πυρά όμως ανταποδώθηκαν σχεδόν όλα!
Ένας γνήσιος φίλος, με χιλάδες όμως ελαττώματα, που με τις παρεμβάσεις μου πιθανολογώ πως μπορεί να διορθωθεί!
Να πω μόνο τούτο για αρχή.
Ως εφοριακός άλλης εποχής όταν πήγαμε στο βενζινάδικο του Σταθη, απαίτησε να πλυθει το αυτοκίνητό του όπως και επλύθει!!!!!!!!
Ενοείται τζαμπέ!!!

Εντάξει δεν λέω, πήρα και εγώ τζαμπέ κάτι αλλά ψιλοπράγματα (1 παστέλι, 1 ζευγάρι γάντια, 1 ταχογράφο, 1 νερό, 1 πουράκια σοκολάτας κλπ κλπ κλπ) αλλά όχι με
το θράσσος του Ηγέτη...

Για το Σύμο τι να πω;;;
Ο Οδυσσέας μπροστά του μοιάζει παιδάκι, μπροστά σε γίγαντα! (στο ροχαλητό)

Ο Νικηφόρος όπως πάντα διέπρεψε. ΦΙΛΟΣ ΚΑΡΔΙΑΚΟΣ.
Εντυπωσιακό ήταν πάντως το ότι ακόμα και ασκητές σε απόκρημνες σπηλιές ενημερώθηκαν για τις πολιτικές του πεποιθήσεις!!!

Ο Ανδρέας διακρίθηκε για τον αλτρουισμό του!
Έσωσε δύο προσκυνητές από βέβαιο θάνατο από το κρύο και την ασιτία και βόηθησε στο συμμάζεμα της τράπεζας (που εντέχνως απέφυγαν Ηγέτης και Διονύσης).
Μοναδικός συμπροσκυνητής!

Ο Διονύσης εγγύηση. Ωραίος και αληθινός τύπος!
Το μόνο κακό ότι εκτιμά και επηρεάζεται από συναδέλφους του...

[stathis73]

Πότε πρόλαβα και σου άφησα τις καλύτερες εντυπώσεις, μην λές ψέματα για τα σίδερα είμαι.

Απεναντίας τα υπόλοιπα για τους χαρακτήρες των παιδιών είναι αλήθεια, όλοι τους εξαιρετικοί.

[ΜΙΧΣ]

Τελικά φαίνεται πως ευλογήθηκα πολύ στη ζωή μου... έχω τα καλύτερα αδέλφια εν Χριστώ! (κοπελιές και κοπέλια!)

Για να μη πω για τα γονίδια εμορφιάς αλλά προπάντων ψυχής!!!!!!!!!

+ ∞

[aposal]

Ι. Μ. Σίμωνος Πέτρας

Όπως φαίνεται από τον χώρο του κοιμητηρίου της Ι. Μονής

[stathis73]

Aγιον Ορος, το υψυλότερο σημείο της Γης.

Αγαπημένη σιμονωπέτρα.


Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.

[aposal]

Ι. Μ. Σίμωνος Πέτρας

Όπως φαίνεται έξω από την Ι. Μονή, στο δρόμο για τη Δάφνη

[vasilisalt]

Δεν υπάρχει η Σιμωνος Πέτρα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Εξαιρετική μονή σε όλα τα επίπεδα!
Για μενα προσωπικά είναι η καλύτερη!!!

[stathis73]

Όλα τα μοναστήρια έχουν την χάρη τους, βέβαια το πρώτο μοναστήρι που θα δεί κανείς σαν προσκυνητής ειναι αυτό που πάντα θα εχει στην καρδιά του, έτσι και εγώ την Σιμωνοπετρα την έχω σαν την οικογένεια μου, όπου και να πάω εκεί γυρνώ στο τέλος.

[aposal]

ΤΕΤΑΡΤΗ 23 ΜΑΪΟΥ 2012.

Είναι πρωί εργάσιμης ημέρας. Τετάρτη 23 Μαΐου, η ημέρα που εορτάζεται η απόδοση του Πάσχα, η ημέρα που σταματάμε να λέμε το «Χριστός Ανέστη» και επανερχόμαστε στο «Άγιος ο Θεός» και στο «Δι ευχών».
Η ώρα είναι γύρω στις 08:10. Είμαι μόνος στο σπίτι, αφού η γυναίκα μου έχει φύγει για τη δουλειά. Έχω γευτεί το ωραίο πρωινό που έφτιαξα, παίρνω το σακίδιό μου (ώμου) και κατεβαίνω στο αυτοκίνητο. Πηγαίνω στο γειτονικό βενζινάδικο (το οποίο εμπιστεύομαι απόλυτα) φουλάρω βενζίνη, ελέγχω τον αέρα και ξεκινάω για τον Άγιο Στέφανο. Είναι 08:28 και έχω συνεννοηθεί με τον φίλο και συνάδελφο Διονύση να περάσω να τον πάρω κατά τις 09:00, από το parking των Goody’s, δίπλα στην Εθνική οδό, στο ύψος του Αγίου Στεφάνου.
Υπολόγισα τον χρόνο που θα κάνω για να φτάσω στον Άγιο Στέφανο με βάση τον αντίστοιχο χρόνο που έκανα τις προηγούμενες φορές (πέρυσι και πρόπερσι), αλλά έκανα ένα βασικό λάθος. Τις προηγούμενες φορές ξεκινούσαμε Σάββατο! Το αποτέλεσμα ήταν να φτάσω στο σημείο συνάντησης στις 09:25!! Παρ’ όλα αυτά ο Διονύσης δεν γκρίνιαξε! Του εξήγησα βέβαια (με πειστικά επιχειρήματα, όπως πάντα) ότι οι δρόμοι ήταν πηγμένοι και το κατάλαβε. Αυτό που δεν κατάλαβε είναι γιατί δεν το είχα προβλέψει.
Καλή αρχή!
Τέλος πάντων φύγαμε με μισή ώρα καθυστέρηση, κάτι όμως που δεν μας πτόησε καθόλου! Ο καιρός ήταν πολύ καλός, ό,τι έπρεπε για ταξίδι.
Λίγο αργότερα το κινητό μου ήχησε. Ο Νικηφόρος αφού μας καλημέρισε, ρώτησε τι ώρα περίπου θα ήμασταν στη Λάρισα. Του εξήγησα ότι δεν θα αργήσουμε πολύ (είχαμε αρχικά πει για τις 12:30) γιατί η Εθνική δεν έχει πολλή κίνηση. Είπε ότι θα μας ξανάπαιρνε στις 12:20 κι εγώ κατάλαβα (πάλι λάθος) ότι εκείνη την ώρα θα ξεκίναγε από το σπίτι του. Θεώρησα, επομένως, καλό να πιούμε με τον Διονύση ένα καφεδάκι μετά τη Λαμία...
Ο Νικηφόρος μας πήρε πράγματι την ώρα που είπε, αλλά μας είπε ότι ήταν ήδη στην Εθνική οδό και μας περίμενε!
Υπέστην ένα μικρό shock.
Τελικά φτάσαμε στο σημείο που μας περίμενε στις 13:02. Χαιρετηθήκαμε, βάλαμε τα μπαγκάζια του στο ατελείωτο χώρο αποσκευών του Toyota Corolla (289 lit, παρακαλώ) και συνεχίσαμε. Αποφασίσαμε να γευματίσουμε παραλιακά. Πήγαμε λοιπόν στην Λεπτοκαρυά σε μια ψαροταβέρνα δίπλα στη θάλασσα και παραγγείλαμε χταπόδι, κουτσομούρες, γαύρο και … μπριζόλα!
Κάποια στιγμή φύγαμε, αρκούντως χορτάτοι!
Ακριβώς στις 16:00 (το μόνο ραντεβού που έπεσα μέσα) ήμασταν στην BP του Στάθη, στη Θεσσαλονίκη. Αγκαλιές, φιλιά, κοινωνικά σχόλια κλπ. ήπιαμε και τα καφεδάκια μας στο ενδιάμεσο. Ο Στάθης πήρε τα κλειδιά του αυτοκινήτου μου και το έβαλε στο πλυντήριο γιατί, είναι αλήθεια, είχε τα χάλια του! Όταν μου επέστρεψε τα κλειδιά, το μπλε Toyota έλαμπε ολόκληρο!
Υπενθυμίζω ότι το χρώμα του αυτοκινήτου μου είναι sapphire blue!
Τα λέγαμε για καμιά ωρίτσα με τον φίλο Στάθη και δώσαμε ραντεβού για το πρωί της επομένης στην Ουρανούπολη, στο γραφείο προσκυνητών, απ’ όπου θα παίρναμε τα διαμονητήρια.
Η ώρα είχε πάει ήδη 17:00. Έβαλα βενζίνη και ξεκινήσαμε. Πήραμε την Εγνατία οδό (όχι την οδό της Θεσσαλονίκης), που οδηγεί στην Καβάλα και την Αλεξανδρούπολη. Κάποια στιγμή την αφήσαμε για Ρεντίνα και Σταυρό. Η φύση είναι υπέροχη, ασορτί με τον καιρό. Κατά τις 18:45 ήμασταν έξω από το ξενοδοχείο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ». Τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτιά μας και βγήκαμε για ένα καφεδάκι και μετά για φαΐ. Γύρω στις 20:00 πήραμε τον Βασίλη ο οποίος θα ξεκίναγε κατά τις 17:00 από τα Μέγαρα, με τον κουμπάρο του Σπύρο και τον Αντρέα από την Κορινθία. Του δώσαμε σαφείς εντολές να πάει για φαγητό και βενζίνη (πετρέλαιο) στο Olympus Plaza στον Κορινό, που είναι πάνω στην Εθνική. Ο Βασίλης, ως συνήθως, δεν αντιλαμβάνεται έγκαιρα μηνύματα που δεν έχουν να κάνουν με φαγητό κι έτσι στον Κορινό ΜΟΝΟ φάγανε.
Κατά τις 23:00 δεχθήκαμε αγωνιώδη τηλεφωνική κλήση από τον Βασίλη και την παρέα του, γιατί δεν έβρισκαν ανοιχτό βενζινάδικο! Σε λίγο την πέσαμε για ύπνο, αφού πρώτα του ευχηθήκαμε καλό ξεμπέρδεμα και του εξηγήσαμε πώς θα βρει το ξενοδοχείο και δεν θα χαθεί στον τεράστιο πολεοδομικό ιστό της Ουρανούπολης!
Κι όμως παραλίγο να χαθεί! Με πήρε τηλέφωνο στις 01:15, μέσα στον ύπνο βαρύ, για να του υπενθυμίσω την ονομασία (και το ακριβές στίγμα) του ξενοδοχείου!

[vasilisalt]

XA XA XA
Δεν υπάρχει βρε παιδια αυτό το άτομο!!!!
Είναι μοναδικός!
Έχει μια δική του θεώρηση για το κάθε τί.

Απίστευτος!!!