Δώσε στον άλλον πρώτα ένα χαμόγελο

[toula]

Εσύ που είσαι στο Μοναστήρι, όταν πλησιάσεις τον αδελφό σου, εσύ που είσαι σύζυγος, όταν πλησιάσεις τον ή την σύζυγό σου,

εσύ που είσαι πατέρας, μητέρα, όταν πλησιάσεις το παιδί σου…

ό,τι θα του πεις, ό,τι σκέφτεσαι να του πεις,

πες το, αφού πρώτα του πεις δυο κουβέντες που θα του δώσουν χαρά, παρηγοριά, μια ανάσα.

Να τον κάνεις να πει, ανακουφίσθηκα, χάρηκα!

Να κάνετε τους άλλους να σας καμαρώνουν, να σας αγαπούν, να χοροπηδούν από τη χαρά τους, όταν σας συναντούν.

Διότι όλοι οι άνθρωποι στην ζωή τους, στο σπίτι τους, στο σώμα τους και στην ψυχή τους έχουν πόνο, αρρώστιες, δυσκολίες, βάσανα, και ο καθένας κρύβει τον πόνο μέσα στο πουγκί του το κρυφό, μέσα στην καρδιά του, στο σπίτι του, για να μην το ξέρουν οι άλλοι.

Έτσι εγώ δεν ξέρω τι πόνο έχεις εσύ και εσύ δεν ξέρεις τι πόνο έχω εγώ.

Μπορεί να γελώ και να φωνάζω, να παίζω, αλλά κατά βάθος πονώ, και γελώ και φωνάζω, για να σκεπάσω την λύπη μου.

Γι’ αυτό δώσε στον άλλον πρώτα ένα χαμόγελο. "

Γέρων Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

http://iliaxtida.wordpress.com/

[filotas]

Ο Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, του οποίου τη μνήμη εορτάζουμε σήμερα, ήταν ένας από τους πιο διακριτικούς και ευγενικούς ανθρώπους που έζησαν στην εποχή μας. Προσέγγιζε τους πάντες με λεπτότητα και αγάπη, ότι και αν ήταν. Όταν μάλωνε τα πνευματικά του παιδιά για τα λάθη τους, το έκανε σαν ένα χάδι, για να φέρνει αποτέλεσμα και όχι πόνο.

Πολύ από μας μιλάμε σκληρά στους αδελφούς μας που σφάλλουν, με τη δικαιολογία ότι έτσι θα τους διορθώσουμε. Στην πραγματικότητα έτσι και εμείς αμαρτάνουμε από έλλειψη αγάπης και τους αδελφούς μας σκανδαλίζουμε αντί να τους βοηθήσουμε. Η αγάπη φέρνει τη διόρθωση. Όταν ο αδελφός μας νοιώσει τη ζεστασιά της αγάπης μας, τότε θ' αποδεχθεί ευκολότερα και τη συμβουλή μας. Κι αν δεν το κάνει, εμείς θα εξακολουθήσουμε να τον αγαπάμε και να προσευχόμαστε γι αυτόν.