Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
Συντονιστής: Συντονιστές
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 2629
- Εγγραφή: Τρί Μαρ 21, 2006 6:00 am
- Τοποθεσία: Γεωργία@Κόρινθος
Re: Γέροντας Πορφύριος
Εμπειρία της Μαρίας Α, με τον π. Πορφύριο
Η Μαρία Α. διηγείται:
«Κάποτε πήγα στον Γέροντα, πάνω στο βουνό, στο Μήλεσι. Είχα λογισμούς ότι ήταν πλανεμένος. Μόλις με είδε, μου είπε:
- Έλα εδώ, Μαρία, που με λες πλανεμένο και παλιάνθρωπο. Δεν ντρέπεσαι να λες πως ξεγελάω τον κόσμο; Έλα μέσα να με γνωρίσεις. Δεν ντρέπεσαι που τολμάς και διαβάζεις τέτοια βιβλία μυστικής θεολογίας ή νηπτικής που είναι το σωστό να λένε, γιατί εσύ δεν είσαι ούτε αρχάρια αυτής της ζωής των πατέρων.
Τότε του απάντησε σαστισμένη:
- Ξέρετε τι λέτε; Εγώ στερούμαι τα πάντα, κοινωνώ κι εξομολογούμαι.
Εκείνος όμως μου αποκρίθηκε:
- Δεν έχει αυτή η ζωή καμία σχέση με τη ζωή των πατέρων που μελετάς. Δώσε μου το χέρι σου.
- Έβαλε την παλάμη του στον καρπό του δεξιού μου χεριού από τη μέσα μεριά και με εισήγαγε αμέσως σε μια κατάσταση πρωτόγνωρη για μένα. Είχε θεία ευωδία, ανεκλάλητη, φως πότε ολόχρυσο και πότε πιο λευκό από του ηλίου τις ακτίνες, έκπαγλο, υπέρλαμπρο. Το σώμα μου έγινε ανάλαφρο, αέρινο, και ακούγονταν ύμνοι ουράνιοι. Έπεσα κάτω, δεν είχα σχέση με τη γη. Παρουσιάστηκε πλήθος αγγέλων λαμπρών και εγώ αναρωτήθηκα: «Τι σχήμα έχουν οι άγγελοι;». Τότε μου λέει ο Γέροντας:
- Ναι, όταν οι μύστες είναι αρχάριοι σαν και σένα, έτσι πρέπει να παρουσιαστούν. Μη φοβάσαι, θα πυκνώσεις.
Πράγματι, άρχισα να νιώθω άνθρωπος, να βλέπω τον κόσμο γύρω μου και να νιώθω το σώμα μου και πάλι φυσικό».
1 Οκτωβρίου 2011
Από το βιβλίο: «ΑΡΧΙΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΚΩΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
Από το χάος στο φως
Στα ίχνη ενός σπουδαίου ανθρώπου του Θεού»
ΑΘΗΝΑ 2012
Η Μαρία Α. διηγείται:
«Κάποτε πήγα στον Γέροντα, πάνω στο βουνό, στο Μήλεσι. Είχα λογισμούς ότι ήταν πλανεμένος. Μόλις με είδε, μου είπε:
- Έλα εδώ, Μαρία, που με λες πλανεμένο και παλιάνθρωπο. Δεν ντρέπεσαι να λες πως ξεγελάω τον κόσμο; Έλα μέσα να με γνωρίσεις. Δεν ντρέπεσαι που τολμάς και διαβάζεις τέτοια βιβλία μυστικής θεολογίας ή νηπτικής που είναι το σωστό να λένε, γιατί εσύ δεν είσαι ούτε αρχάρια αυτής της ζωής των πατέρων.
Τότε του απάντησε σαστισμένη:
- Ξέρετε τι λέτε; Εγώ στερούμαι τα πάντα, κοινωνώ κι εξομολογούμαι.
Εκείνος όμως μου αποκρίθηκε:
- Δεν έχει αυτή η ζωή καμία σχέση με τη ζωή των πατέρων που μελετάς. Δώσε μου το χέρι σου.
- Έβαλε την παλάμη του στον καρπό του δεξιού μου χεριού από τη μέσα μεριά και με εισήγαγε αμέσως σε μια κατάσταση πρωτόγνωρη για μένα. Είχε θεία ευωδία, ανεκλάλητη, φως πότε ολόχρυσο και πότε πιο λευκό από του ηλίου τις ακτίνες, έκπαγλο, υπέρλαμπρο. Το σώμα μου έγινε ανάλαφρο, αέρινο, και ακούγονταν ύμνοι ουράνιοι. Έπεσα κάτω, δεν είχα σχέση με τη γη. Παρουσιάστηκε πλήθος αγγέλων λαμπρών και εγώ αναρωτήθηκα: «Τι σχήμα έχουν οι άγγελοι;». Τότε μου λέει ο Γέροντας:
- Ναι, όταν οι μύστες είναι αρχάριοι σαν και σένα, έτσι πρέπει να παρουσιαστούν. Μη φοβάσαι, θα πυκνώσεις.
Πράγματι, άρχισα να νιώθω άνθρωπος, να βλέπω τον κόσμο γύρω μου και να νιώθω το σώμα μου και πάλι φυσικό».
1 Οκτωβρίου 2011
Από το βιβλίο: «ΑΡΧΙΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΚΩΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
Από το χάος στο φως
Στα ίχνη ενός σπουδαίου ανθρώπου του Θεού»
ΑΘΗΝΑ 2012
- smarti
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 5165
- Εγγραφή: Κυρ Μαρ 09, 2008 6:00 am
- Τοποθεσία: Σμαρώ@Κατερίνη, Σέρρες
Re: Γέροντας Πορφύριος
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: Ο «Άγιος» της Ομόνοιας
Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Συ εν Γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου, ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών.
- xristianos.net
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 439
- Εγγραφή: Πέμ Σεπ 08, 2011 7:54 pm
- Επικοινωνία:
Re: Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
Να εργάζεσαι σαν αθάνατος και να ζεις σαν ετοιμοθάνατος.
Γέρων Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
Γέρων Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
Τα πάντα δώσε για τον Χριστό, Τον Χριστό μη δώσεις για τίποτε. Άγ. Ιουστίνος Πόποβιτς
- Captain Yiannis
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 3182
- Εγγραφή: Τρί Νοέμ 18, 2008 9:34 pm
Re: Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
Ἐτήσιον Μνημόσυνον Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου
2 Δεκεμβρίου 2012
Ἡσυχαστήριον Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, Μετόχιον εἰς Μήλεσι Ὠρωποῦ
Ἱερὸς Ναὸς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος
Ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία
07:00-10:30
http://www.porphyrios.gr/index.php/nunn ... -memo-2012
2 Δεκεμβρίου 2012
Ἡσυχαστήριον Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, Μετόχιον εἰς Μήλεσι Ὠρωποῦ
Ἱερὸς Ναὸς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος
Ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία
07:00-10:30
http://www.porphyrios.gr/index.php/nunn ... -memo-2012
Κανείς δεν είναι τέλειος και κανείς δεν θα πρέπει να απαιτεί από τους άλλους τελειότητα.
Όλοι ως ατελείς πορευόμαστε και με ατέλειες συμπορευόμαστε.
Η τελειότητα δεν ανήκει στους ανθρώπους παρά μονάχα στον Θεό.
Όλοι ως ατελείς πορευόμαστε και με ατέλειες συμπορευόμαστε.
Η τελειότητα δεν ανήκει στους ανθρώπους παρά μονάχα στον Θεό.
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 6147
- Εγγραφή: Τετ Μαρ 29, 2006 6:00 am
- Τοποθεσία: Γερμανία
- Επικοινωνία:
ΜΕ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ ΧΙΠΥΔΕΣ...
Ο Γέροντας Πορφύριος διηγήθηκε κάποτε:
«Μιά φορά με επισκέφθηκε ένας χίπης. Ήταν ντυμένος με κάτι πολύχρωμα, παράξενα ρούχα, φορούσε χαϊμαλιά και κοσμήματα και ζητούσε να με δει. Οι μοναχές ανησύχησαν, ήρθαν και με ρώτησαν και είπα, ας περάσει.
Μόλις κάθισε απέναντι μου, είδα την ψυχή του. Είχε καλή ψυχή, αλλά πληγωμένη και γι’ αυτό επαναστατημένη.
Του μίλησα με αγάπη κι εκείνος συγκινήθηκε.
-- Γέροντα, μου λέει, κανείς μέχρι σήμερα δεν μου μίλησε έτσι. Είπα το όνομά του κι εκείνος παραξενεύθηκε, πώς το γνώριζα.
-- Έ, του λέω, ο Θεός φανέρωσε και τ’ όνομα σου και ότι ταξίδεψες μέχρι την Ινδία και γνώρισες εκεί τους γκουρού και τους ακολούθησες. «Απόρησε πιο πολύ. Του είπα κι άλλα πράγματα για τον εαυτό του, κι έφυγε ευχαριστημένος.
Την άλλη εβδομάδα, νά σου και καταφθάνει ο ίδιος με μια παρέα χίπηδες.
Μπήκαν όλοι μαζί στο κελί μου και κάθισαν γύρω μου. Ήταν μαζί τους και μια κοπέλα. Τους συμπάθησα πολύ. Ήταν καλές ψυχές, αλλά πληγωμένες.
Δεν τους μίλησα για το Χριστό, γιατί είδα ότι δεν ήταν έτοιμοι ν’ ακούσουν. Τους μίλησα στη γλώσσα τους, για πράγματα που τους ενδιέφεραν. Όταν τελειώσαμε και σηκώθηκαν να φύγουν, μου είπαν:
--Γέροντα, θέλουμε μιά χάρη: να μας επιτρέψεις να σου φιλήσουμε τα πόδια.
«Εγώ ντράπηκα, αλλά τι να κάνω, τους άφησα. Μετά μου έδωσαν δώρο μιά κουβέρτα. Θα φωνάξω να τη φέρουν, να την δεις. Είναι πολύ ωραία.
«Έπειτα από καιρό με επισκέφθηκε η κοπέλα, η χίπισσα, μόνη της. Την έλεγαν Μαρία.
Είδα ότι η Μαρία ήταν πιό προχωρημένη στην ψυχή από τους φίλους της και της πρωτομίλησα για το Χριστό. Δέχτηκε τα λόγια μου. Ήρθε κι άλλες φορές, έχει πάρει καλό δρόμο.
Είπε μάλιστα η Μαρία στους φίλους της: «Βρέ παλιόπαιδα, δεν φαντάσθηκα ποτέ, οτι θά γνώριζα το Χριστό, μέσα από μιά χίπικη παρέα».
Μου έκανε εντύπωση το περιστατικό. Το διορατικό και ποιμαντικό χάρισμα του Γέροντα συνεργάσθηκαν για να ελκύσουν, με την αληθινή αγάπη, τα παραστρατημένα, αλλά αξιοσυμπάθητα αυτά παιδιά, που ίσως κάποιοι πιετιστές θα τα αντιμετώπιζαν με περιφρόνηση.
Τα παιδιά αυτά ζήτησαν από τό Γέροντα κάτι, που μ’ έκανε να ντραπώ για τον εαυτό μου: Να φιλήσουν τα πόδια του• κι ήταν η πρώτη τους επίσκεψη!
«Εγώ τόσα χρόνια πηγαινοερχόμουν και δεν είχα την ταπείνωση να διανοηθώ κάτι τέτοιο. Τα παιδιά, σαν την αμαρτωλή, που έπλυνε τα πόδια του Χριστού με το μύρο και τα σκούπισε με τα μαλλιά της, φίλησαν τα πόδια του Γέροντα και του χάρισαν και μια κουβέρτα. ο Γέροντας χαιρόταν το δώρο τους σαν παιδί, όχι βέβαια για την υλική αξία του, αλλά για ό,τι πνευματικό συμβόλιζε.
Θαύμασα τους απίθανους δρόμους που ακολουθεί η θεία χάρη, για να σώσει ψυχές.
Από την ημέρα εκείνη φιλούσα κι εγώ τα πόδια του Γέροντα, όπως ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι, χωρίς να τον ερωτώ.
http://www.pentapostagma.gr/2010/11/blo ... z15ofNAKCV
«Μιά φορά με επισκέφθηκε ένας χίπης. Ήταν ντυμένος με κάτι πολύχρωμα, παράξενα ρούχα, φορούσε χαϊμαλιά και κοσμήματα και ζητούσε να με δει. Οι μοναχές ανησύχησαν, ήρθαν και με ρώτησαν και είπα, ας περάσει.
Μόλις κάθισε απέναντι μου, είδα την ψυχή του. Είχε καλή ψυχή, αλλά πληγωμένη και γι’ αυτό επαναστατημένη.
Του μίλησα με αγάπη κι εκείνος συγκινήθηκε.
-- Γέροντα, μου λέει, κανείς μέχρι σήμερα δεν μου μίλησε έτσι. Είπα το όνομά του κι εκείνος παραξενεύθηκε, πώς το γνώριζα.
-- Έ, του λέω, ο Θεός φανέρωσε και τ’ όνομα σου και ότι ταξίδεψες μέχρι την Ινδία και γνώρισες εκεί τους γκουρού και τους ακολούθησες. «Απόρησε πιο πολύ. Του είπα κι άλλα πράγματα για τον εαυτό του, κι έφυγε ευχαριστημένος.
Την άλλη εβδομάδα, νά σου και καταφθάνει ο ίδιος με μια παρέα χίπηδες.
Μπήκαν όλοι μαζί στο κελί μου και κάθισαν γύρω μου. Ήταν μαζί τους και μια κοπέλα. Τους συμπάθησα πολύ. Ήταν καλές ψυχές, αλλά πληγωμένες.
Δεν τους μίλησα για το Χριστό, γιατί είδα ότι δεν ήταν έτοιμοι ν’ ακούσουν. Τους μίλησα στη γλώσσα τους, για πράγματα που τους ενδιέφεραν. Όταν τελειώσαμε και σηκώθηκαν να φύγουν, μου είπαν:
--Γέροντα, θέλουμε μιά χάρη: να μας επιτρέψεις να σου φιλήσουμε τα πόδια.
«Εγώ ντράπηκα, αλλά τι να κάνω, τους άφησα. Μετά μου έδωσαν δώρο μιά κουβέρτα. Θα φωνάξω να τη φέρουν, να την δεις. Είναι πολύ ωραία.
«Έπειτα από καιρό με επισκέφθηκε η κοπέλα, η χίπισσα, μόνη της. Την έλεγαν Μαρία.
Είδα ότι η Μαρία ήταν πιό προχωρημένη στην ψυχή από τους φίλους της και της πρωτομίλησα για το Χριστό. Δέχτηκε τα λόγια μου. Ήρθε κι άλλες φορές, έχει πάρει καλό δρόμο.
Είπε μάλιστα η Μαρία στους φίλους της: «Βρέ παλιόπαιδα, δεν φαντάσθηκα ποτέ, οτι θά γνώριζα το Χριστό, μέσα από μιά χίπικη παρέα».
Μου έκανε εντύπωση το περιστατικό. Το διορατικό και ποιμαντικό χάρισμα του Γέροντα συνεργάσθηκαν για να ελκύσουν, με την αληθινή αγάπη, τα παραστρατημένα, αλλά αξιοσυμπάθητα αυτά παιδιά, που ίσως κάποιοι πιετιστές θα τα αντιμετώπιζαν με περιφρόνηση.
Τα παιδιά αυτά ζήτησαν από τό Γέροντα κάτι, που μ’ έκανε να ντραπώ για τον εαυτό μου: Να φιλήσουν τα πόδια του• κι ήταν η πρώτη τους επίσκεψη!
«Εγώ τόσα χρόνια πηγαινοερχόμουν και δεν είχα την ταπείνωση να διανοηθώ κάτι τέτοιο. Τα παιδιά, σαν την αμαρτωλή, που έπλυνε τα πόδια του Χριστού με το μύρο και τα σκούπισε με τα μαλλιά της, φίλησαν τα πόδια του Γέροντα και του χάρισαν και μια κουβέρτα. ο Γέροντας χαιρόταν το δώρο τους σαν παιδί, όχι βέβαια για την υλική αξία του, αλλά για ό,τι πνευματικό συμβόλιζε.
Θαύμασα τους απίθανους δρόμους που ακολουθεί η θεία χάρη, για να σώσει ψυχές.
Από την ημέρα εκείνη φιλούσα κι εγώ τα πόδια του Γέροντα, όπως ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι, χωρίς να τον ερωτώ.
http://www.pentapostagma.gr/2010/11/blo ... z15ofNAKCV
Ο αληθινός χριστιανός έχει τρία γνωρίσματα:
1. Διαβάζει τον Λόγο του Θεού (Αγία Γραφή).
2. Τον εφαρμόζει στη ζωή του.
3. Φροντίζει να τον διαδίδει για να σώζονται και οι άλλοι και να γίνονται κοινωνοί του θαύματος που έζησε.
1. Διαβάζει τον Λόγο του Θεού (Αγία Γραφή).
2. Τον εφαρμόζει στη ζωή του.
3. Φροντίζει να τον διαδίδει για να σώζονται και οι άλλοι και να γίνονται κοινωνοί του θαύματος που έζησε.
Re: ΜΕ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ ΧΙΠΥΔΕΣ...
ΘΗΣΑΥΡΟΣ!!!!!«Εγώ τόσα χρόνια πηγαινοερχόμουν και δεν είχα την ταπείνωση να διανοηθώ κάτι τέτοιο. Τα παιδιά, σαν την αμαρτωλή, που έπλυνε τα πόδια του Χριστού με το μύρο και τα σκούπισε με τα μαλλιά της, φίλησαν τα πόδια του Γέροντα και του χάρισαν και μια κουβέρτα. ο Γέροντας χαιρόταν το δώρο τους σαν παιδί, όχι βέβαια για την υλική αξία του, αλλά για ό,τι πνευματικό συμβόλιζε.
Θαύμασα τους απίθανους δρόμους που ακολουθεί η θεία χάρη, για να σώσει ψυχές.
Από την ημέρα εκείνη φιλούσα κι εγώ τα πόδια του Γέροντα, όπως ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι, χωρίς να τον ερωτώ.
Δόμνα μας... η Παναγιά μας και ο Χριστός μας μαζί σας!!!
+Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, σκέπη μου το Πνεύμα το Άγιον, Τριάς Αγία, δόξα σοι.
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 6147
- Εγγραφή: Τετ Μαρ 29, 2006 6:00 am
- Τοποθεσία: Γερμανία
- Επικοινωνία:
Re: ΜΕ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ ΧΙΠΥΔΕΣ...
Να σαι πάντα καλά , Μαρία μου !
Ο αληθινός χριστιανός έχει τρία γνωρίσματα:
1. Διαβάζει τον Λόγο του Θεού (Αγία Γραφή).
2. Τον εφαρμόζει στη ζωή του.
3. Φροντίζει να τον διαδίδει για να σώζονται και οι άλλοι και να γίνονται κοινωνοί του θαύματος που έζησε.
1. Διαβάζει τον Λόγο του Θεού (Αγία Γραφή).
2. Τον εφαρμόζει στη ζωή του.
3. Φροντίζει να τον διαδίδει για να σώζονται και οι άλλοι και να γίνονται κοινωνοί του θαύματος που έζησε.
- vivika
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 939
- Εγγραφή: Τετ Σεπ 09, 2009 7:39 pm
- Τοποθεσία: Βίβιαν@Ν.Φ.
Re: ΜΕ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ ΧΙΠΥΔΕΣ...
+ΜΙΧΣ έγραψε:ΘΗΣΑΥΡΟΣ!!!!!«Εγώ τόσα χρόνια πηγαινοερχόμουν και δεν είχα την ταπείνωση να διανοηθώ κάτι τέτοιο. Τα παιδιά, σαν την αμαρτωλή, που έπλυνε τα πόδια του Χριστού με το μύρο και τα σκούπισε με τα μαλλιά της, φίλησαν τα πόδια του Γέροντα και του χάρισαν και μια κουβέρτα. ο Γέροντας χαιρόταν το δώρο τους σαν παιδί, όχι βέβαια για την υλική αξία του, αλλά για ό,τι πνευματικό συμβόλιζε.
Θαύμασα τους απίθανους δρόμους που ακολουθεί η θεία χάρη, για να σώσει ψυχές.
Από την ημέρα εκείνη φιλούσα κι εγώ τα πόδια του Γέροντα, όπως ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι, χωρίς να τον ερωτώ.
Δόμνα μας... η Παναγιά μας και ο Χριστός μας μαζί σας!!!
«Γρηγορεῖτε καί προσεύχεσθε, ἵνα μή εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν» Ματθ. κστ' 41
Ω Θεέ μου, δώσε μου τη δύναμη να αλλάξω αυτά που μπορώ, την υπομονή να αντέξω αυτά που δεν μπορώ,
και τη σοφία για να γνωρίζω τη διαφορά μεταξύ τους.
Ω Θεέ μου, δώσε μου τη δύναμη να αλλάξω αυτά που μπορώ, την υπομονή να αντέξω αυτά που δεν μπορώ,
και τη σοφία για να γνωρίζω τη διαφορά μεταξύ τους.
- Dimitris39
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 5841
- Εγγραφή: Κυρ Ιούλ 05, 2009 5:46 pm
Re: ΜΕ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ ΧΙΠΥΔΕΣ...
Θαύμασα τους απίθανους δρόμους που ακολουθεί η θεία χάρη, για να σώσει ψυχές.
Αυτό το έζησα και το ζω τελευταία
Οταν η Χάρης του Θεου ενεργή όλα ειναι ευλογημένα
Αυτό το έζησα και το ζω τελευταία
Οταν η Χάρης του Θεου ενεργή όλα ειναι ευλογημένα
Κύριε,Θεέ μου,Νύμφιε της ψυχής μου, λυτρωτή μου.
Μνήσθητί μου εν τη βασιλεία σου
«Χαίροις μετά Θεόν ή Θεός, τα δευτερεία της Τριάδος ή έχουσα»
ἳνα ὦσιν ἓν, καθώς ἡμεῖς
Θεέ μου σ'αγαπώ
Μνήσθητί μου εν τη βασιλεία σου
«Χαίροις μετά Θεόν ή Θεός, τα δευτερεία της Τριάδος ή έχουσα»
ἳνα ὦσιν ἓν, καθώς ἡμεῖς
Θεέ μου σ'αγαπώ
- nickzark
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 4403
- Εγγραφή: Τετ Μαρ 02, 2011 10:19 am
- Τοποθεσία: Νικόλαος@θεσσαλονίκη
Re: ΜΕ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ ΧΙΠΥΔΕΣ...
ευχαριστούμε πολύ