Χθες με παίρνει τηλέφωνο ένας φίλος μου συγκλονισμένος και μου λέει :
- Θυμάσαι που μου είχες πει για έναν γέροντα κοντά στις Καρυές; Πώς τον λέγανε;
- Γ......
- Το λοιπόν : ο γαμπρός ενός φίλου μου ο Γιώργος ο οποίος ενώ είχε κάνει ένα παιδί και δεν μπορούσε να αποκτήσει δεύτερο πήγε σε έναν σπουδαίο γέροντα στο Όρος για να τον συμβουλευτεί. Αυτός του λέει "θα πας στον γέροντα Γ....." Πάει λοιπόν στον γέροντα και με τα χίλια ζόρια του ανέφερε το πρόβλημα. Ο γέροντας του απάντησε να μη φοβάται. "Θα κάνεις παιδί και να το ονομάσεις Άνθιμο" του είπε. Αυτός έφυγε έκπληκτος από εκεί και μέσα στις πρώτες ημέρες αμέσως μετά την επίσκεψη στο Άγιον Όρος η γυναίκα του συνέλαβε. Το παιδί όντως ήταν αγόρι 8O και γεννήθηκε στην ώρα του. Επειδή ο παππούς του παιδιού ήθελε να ακούσει το όνομά του ο Γιώργος ήρθε σε δύσκολη θέση. Ξαναπάει στον γέροντα και του λέει το και το. "Γέροντα όλα εντάξει αλλά ο παππούς του παιδιού θέλει να το πούμε με το δικό του όνομα και δεν ξέρω τι να κάνω..." Ο γέροντας του απάντησε "δεν πειράζει - πες το Κωνσταντίνος (όνομα παππού) - Άνθιμος να είσαι εντάξει". Πάει ο Γιώργος να φύγει του λέει ο γέροντας "ξανθό και γαλανομάτικο είναι ε;" Εμβρόντητος ο Γιώργος που δεν είχε αυτά τα χαρακτηριστικά λέει "ναι γέροντα! Πού το ξέρεις;" κι ο γέροντας απαντάει "ε όσα παιδιά τάζονται στον άγιο Άνθιμο τέτοια είναι..."
8O 8O 8O
"Ξανθό και γαλανομάτικο είναι ε;"
Συντονιστής: Συντονιστές
-
g_aggelos
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1474
- Εγγραφή: Πέμ Φεβ 24, 2005 6:00 am
- Τοποθεσία: Άγγελος @ Αθήνα
- Επικοινωνία:
http://www.synaxaristis.googlepages.com ... E%BF%CF%85
Ο Άγιος Άνθιμος Ιερομάρτυρας επίσκοπος Νικομήδειας (εορτή Άνθιμος)
Έζησε στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ. και πατρίδα του ήταν η Νικομήδεια. Από μικρός διακρίθηκε για τον ευσεβή ζήλο του προς τα θεία. Όταν ενηλικιώθηκε, η ζωή του ήταν υπόδειγμα σωφροσύνης και αγάπης. Επειδή πλούσια κατείχε το θησαυρό των θείων αληθειών, η θερμή του διδασκαλία, εμπνεόμενη από αποστολικό ζήλο, έβρισκε σχεδόν πάντα ανταπόκριση στις ψυχές των πιστών. Η πνευματική ικανότητα του Άνθιμου ώθησε τους χριστιανούς της Νικομήδειας και τον έπεισαν να γίνει Ιερέας και αργότερα επίσκοπος τους. Όταν, όμως, έγινε ο διωγμός επί Διοκλητιανού, τον κυνήγησαν και τον συνέλαβαν. Ο Διοκλητιανός του πρότεινε να θυσιάσει στους Θεούς για να κερδίσει τη ζωή του, αλλιώς τον περίμεναν φρικτά βασανιστήρια, και του έδειξε το όργανα που θα τον βασάνιζαν. Ο Άνθιμος είπε: Γιατί μου τα δείχνεις; για να με φοβίσεις; Αυτά ας τα φοβούνται εκείνοι, για τους οποίους η παρούσα ζωή είναι μόνο ηδονή και τη στέρηση της θεωρούν μεγάλη απώλεια. Αλλά σε μένα, όπως και σε κάθε χριστιανό, αυτά δεν ασκούν καμιά γοητεία. Το σώμα μου είναι πρόσκαιρο και ευτελές, που μόνη αξία έχει, όταν αγιασθεί δια του Χριστού και δοθεί εις την κατά Χριστόν ζωή. Επομένως, τιμωρίες και βάσανα είναι για μένα πιο ποθητά από του να αρνηθώ το Σωτήρα μου". Τότε, αφού τον βασάνισαν φρικτά, τελικά τον αποκεφάλισαν.
Απολυτίκιο. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως φοίνιξ εξήνθισας, τη Εκκλησία Χριστού, καρποίς τοις των λόγων σου, των ευσεβών τας ψυχάς, εκτρέφων εν χάριτι όθεν και εναθλήσας, Πάτερ Άνθιμε χαίρων, ώφθης Ιερομάρτυς, ευκλεής του Σωτήρος, ω πρέσβευε δεόμεθα, υπέρ των ψυχών ημών.
Κοντάκιον . Ήχος δ' Ο υψωθείς.
Εν ιερεύσιν ευσεβώς διαπρέψας, και μαρτυρίου την οδόν διανύσας, τα των ειδώλων έσβεσας σεβάσματα, πρόμαχος γενόμενος, της σης ποίμνης θεόφρον, διό σε και γεραίρουσα, μυστικώς εκβοά σοι, Εκ των κινδύνων ρύσαί με αεί, ταις σαις πρεσβείαις, Πατήρ ημών Άνθιμε.
Ο Άγιος Άνθιμος Ιερομάρτυρας επίσκοπος Νικομήδειας (εορτή Άνθιμος)
Έζησε στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ. και πατρίδα του ήταν η Νικομήδεια. Από μικρός διακρίθηκε για τον ευσεβή ζήλο του προς τα θεία. Όταν ενηλικιώθηκε, η ζωή του ήταν υπόδειγμα σωφροσύνης και αγάπης. Επειδή πλούσια κατείχε το θησαυρό των θείων αληθειών, η θερμή του διδασκαλία, εμπνεόμενη από αποστολικό ζήλο, έβρισκε σχεδόν πάντα ανταπόκριση στις ψυχές των πιστών. Η πνευματική ικανότητα του Άνθιμου ώθησε τους χριστιανούς της Νικομήδειας και τον έπεισαν να γίνει Ιερέας και αργότερα επίσκοπος τους. Όταν, όμως, έγινε ο διωγμός επί Διοκλητιανού, τον κυνήγησαν και τον συνέλαβαν. Ο Διοκλητιανός του πρότεινε να θυσιάσει στους Θεούς για να κερδίσει τη ζωή του, αλλιώς τον περίμεναν φρικτά βασανιστήρια, και του έδειξε το όργανα που θα τον βασάνιζαν. Ο Άνθιμος είπε: Γιατί μου τα δείχνεις; για να με φοβίσεις; Αυτά ας τα φοβούνται εκείνοι, για τους οποίους η παρούσα ζωή είναι μόνο ηδονή και τη στέρηση της θεωρούν μεγάλη απώλεια. Αλλά σε μένα, όπως και σε κάθε χριστιανό, αυτά δεν ασκούν καμιά γοητεία. Το σώμα μου είναι πρόσκαιρο και ευτελές, που μόνη αξία έχει, όταν αγιασθεί δια του Χριστού και δοθεί εις την κατά Χριστόν ζωή. Επομένως, τιμωρίες και βάσανα είναι για μένα πιο ποθητά από του να αρνηθώ το Σωτήρα μου". Τότε, αφού τον βασάνισαν φρικτά, τελικά τον αποκεφάλισαν.
Απολυτίκιο. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως φοίνιξ εξήνθισας, τη Εκκλησία Χριστού, καρποίς τοις των λόγων σου, των ευσεβών τας ψυχάς, εκτρέφων εν χάριτι όθεν και εναθλήσας, Πάτερ Άνθιμε χαίρων, ώφθης Ιερομάρτυς, ευκλεής του Σωτήρος, ω πρέσβευε δεόμεθα, υπέρ των ψυχών ημών.
Κοντάκιον . Ήχος δ' Ο υψωθείς.
Εν ιερεύσιν ευσεβώς διαπρέψας, και μαρτυρίου την οδόν διανύσας, τα των ειδώλων έσβεσας σεβάσματα, πρόμαχος γενόμενος, της σης ποίμνης θεόφρον, διό σε και γεραίρουσα, μυστικώς εκβοά σοι, Εκ των κινδύνων ρύσαί με αεί, ταις σαις πρεσβείαις, Πατήρ ημών Άνθιμε.