Είναι Προδοσία;

[theodora]

Σχέσεις γονέων-παιδιών, σχέσεις μεταξύ συζύγων, σχέσεις μεταξύ φίλων, σχέσεις, σχέσεις, σχέσεις................
Για να σχετιστούν 2 άνθρωποι θα πρέπει να υπάρχει κάτι κοινό μεταξύ τους (επάγγελμα? Φύλο? Ποδόσφαιρο? Αίμα? Έλξη? Ενδιαφέροντα?)
Για να μπορούν όμως να σχετίζονται τουλάχιστον «καλά» 2 ή και περισότεροι άνθρωποι δεν αρκεί αυτό το κάτι το κοινό......... αλλά θα πρέπει να υπάρχει και μία ΒΑΣΗ.
Όταν η βάση είναι η πίστη και η αγάπη στον Κύριο και Θεό μας, τότε μπορώ να πω πως η οποιαδήποτε αυτή σχέση θα «τσουλήσει» τουλάχιστον «καλώς», από όσα μποφόρ και να περάσει.
Όταν αυτή η σχέση όμως αρκεστεί στο κοινό μεταξύ των ανθρώπων γνώρισμα (συγγένεια, ενδιαφέροντα, έλξη κτλ) και δεν έχει την πιό πάνω βάση, τότε λυπάμαι αλλά θα ταλανιστούν αμφότεροι και η σχέση αυτή δεν θα φτάσει ούτε το μέτριο όσοι αγώνες και δάκρυα (κοσμικά δάκρυα εννοώ) να καταναλωθούν, όσες προσπάθειες και να γίνουν, όση καλή διάθεση, προαίρεση, αγάπη, θυσία κτλ κτλ να υπάρχουν.
Πτώσεις (και σαρκικές) θα έχουν και οι χριστιανοί που βρίσκονται εντός Εκκλησίας.
Όμως γνωρίζουν πριν η πτώση συμβεί, πως είναι αμαρτία στα μάτια του Θεού. Και ντρέπονται, και συστέλλονται και κλαίνε και οδύρονται και μετανοούν πικρά και πάλι από την αρχή. (και δέχονται και ένα χέρι βοήθειας από τον άλλον άνθρωπο (που σχετίζονται) για να σηκωθούν ή για να μην πέσουν καθόλου.)
Σχέσεις έτσι στον αέρα γονέων και παιδιών που οι γονείς, δεν νηστεύουν από την νηπιακή ηλικία το παιδάκι τους μη δεν τους ψηλώσει αρκετά ή μη κλονιστεί δήθεν η υγεία τους (αλήθεια αυτά που τρώμε μας θρέφουν ή η ευλογία του Θεού? ), δεν τα μαθαίνουν με τον δικό τους τρόπο να εκκλησιάζονται (όπως τα μαθαίνουν ξένες γλώσσες από τα 7 τους χρόνια!!! ), να μιλούν με τον Θεό, να στηρίζονται σε Αυτόν και όχι στους γονείς τους, κτλ κτλ, για μένα δεν είναι υγιείς σχέσεις, γιατί δεν έχουν ΒΑΣΗ.
Και το χριστιανόπουλο θα πέσει σε σαρκικά αμαρτήματα αλλά με ντροπή και με την έγνοια να μετανοήσει και εκεί με τρόπο ανοίγεται στην αγάπη της μανούλας του και η σχέση λέμε πως ναι είναι υγιής.
Δεν αναφέρομαι σε άλλες σχέσεις (συζυγικές, φιλικές κτλ) γιατί και δεν είναι αυτό το θέμα αλλά και γιατί τα ίδια και χειρότερα συμβαίνουν.
Φυσικά αυτές είναι δικές μου απόψεις, γι΄αυτό και δεν σημαίνει πως είναι και ορθές.

ΥΓ Μην ξεχάσω να πω πως όταν πρόκειται για ΠΑΙΔΙΑ (έως 18-20) είμαι υπέρ της χειραγώγησής τους με τον έναν ή τον άλλον τρόπο (υπάρχουν άπειροι τρόποι και εμείς οι γυναίκες γνωρίζουμε πολλούς περισότερους από τους άντρες). Και αυτό γιατί ξέρω πως θα δώσουμε λόγο στον Κύριο για τα παιδιά που μας εμπιστεύθηκε από μωρουδάκια να τους διδάξουμε το Ευαγγέλιο Του, τους λόγους Του, τις εντολές Του και να τα κάνουμε πολίτες της Ουράνιας Βασιλείας Του. Παιδαγωγοί, κηδεμόνες και γονείς φέρουν ευθύνη για τους νέους ανθρώπους –όχι απαραίτητα τα δικά τους παιδιά αλλά και τα παιδιά που συναναστρέφονται- όλα παιδιά του Θεού είναι)

[aposal]

Υπάρχουν και γονείς που δηλώνουν ευσεβείς Χριστιανοί και άνθρωποι της Εκκλησίας, αλλά δεν νουθετούν τα παιδιά τους στα Χριστιανικά ιδεώδη γιατί φοβούνται μήπως τους γίνουν μοναχοί/μοναχές!!
Όταν λοιπόν φοβόμαστε τον Χριστό, πόσο Χριστιανοί είμαστε; Μήπως τελικά πάμε στην Εκκλησία μόνο και μόνο για να μην μας συμβεί κάτι δυσάρεστο;
Όταν το παιδί δεν μιλάει στους γονείς του δεν υπάρχει έλειμμα επικοινωνίας; Άυτό δεν ξεκινάει από την έλλειψη εμπιστοσύνης και αγάπης;
Δεν ξέρω, δεν έχω παιδιά, οπότε η γνώμη μου δεν μετράει ιδιαίτερα, θεωρώ όμως πως "αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα"!
Νομίζω ότι οι γονείς πρέπει να μιλήσουν με κάποιον πνευμακτικό, να δουν πού έφταιξαν, να μετανοήσουν και να κάνουν αγώνα προκειμένου να σώσουν το παιδί τους.

[Teri]

Τα περισσότερα παιδιά στην εφηβεία θα απορρίψουν το γονεϊκό πρότυπο. Είναι η ηλικία που η παρέα μετράει πάνω απ΄όλα, κι όλοι οι ξένοι ξέρουν περισσότερα από τους γονείς. Όταν καταλαγιάσει αυτή η περίοδος που οι ορμόνες χορεύουν λάτιν (στην καλύτερη περίπτωση) τότε θ' αρχίσουν να βλέπουν καθαρά.
Μπορεί ο γονιός να ελέγξει την εφηβεία; Θυμάται ο γονιός πώς ήταν όταν ο ίδιος ήταν έφηβος;
Ένα παιδί που δε μαθαίνει από μικρό να έχει πνευματικό πολύ δύσκολα θα το κάνει στην εφηβεία.
Πρόταση: Δώστε στα παιδιά πολύ Χριστό μέχρι τα 8-10 χρόνια τους. Ακόμα κι αν λοξοδρομήσουν κάποια στιγμή, πάλι στο δρόμο Του θα γυρίσουν! [μακαριστός π. Λεωνίδας]

[aposal]

Ένα παιδί που δε μαθαίνει από μικρό να έχει πνευματικό πολύ δύσκολα θα το κάνει στην εφηβεία. Πρόταση: Δώστε στα παιδιά πολύ Χριστό μέχρι τα 8-10 χρόνια τους. Ακόμα κι αν λοξοδρομήσουν κάποια στιγμή, πάλι στο δρόμο Του θα γυρίσουν! [μακαριστός π. Λεωνίδας]

Συμφωνώ 110%!

[ntinoula]

Μόνο οι έφηβοι; Ποιος ο οποιος δεν έχει καμία σχέση με το Θεό και την εκκλησία, θα ήθελε να τον τρέχουν να εξομολογηθεί; Με το ζόρι; Και από τη στιγμή που κάποιος δεν το πιστεύει (το μυστήριο της εξομολόγησης), τι νόημα έχει να πάει; Αφού αυτό (η εκάστοτε αμαρτία) που κάνω είναι φυσιολογικό, γιατί να το σταματήσω;

[Harrys1934]

Γειά σας παιδάκια σαι μιλώ από την διπλανή πόρτα με ακούτε;;;
Λοιπόν Βασιλική μου καλή μου κοπέλα, άν ήταν να φέρει κάποιο καλό αποτέλεσμα ναι να μίλαγες χωρίς δισταγμό Τώρα όμως δεν υπάρχει κάτι τέτοιο Και γιατί εσύ φορτώνεσαι όλο αυτό το βάρος;;;; Επειδή σε εμπιστεύτηκε το κορίτσι το μυστικό του;;; Μήπως έχεις στεναχωρηθεί για αυτό που έγινε και αυτήν την στεναχώρια την μπερδεύεις με τον εαυτόν σου;;; Να Βασιλική μου η αλήθεια είναι ότι στεναχωρήθηκες για ότι έγινε και μην βάζεις τον εαυτόν σου σε καμία ενοχή.
Γράφω δύσκολα ακόμη αλλά γράφω

[nektarios]

και ιδε Χαμ ο πατηρ Χανααν την γυμνωσιν του πατρος αυτου και εξελθων ανηγγειλε τοις δυσιν αδελφοις αυτου εξω.
και λαβοντες Σημ και Ιαφεθ το ιματιον επεθεντο επι τα δυο νωτα αυτων και επορευθησαν οπισθοφανως και συνεκαλυψαν την γυμνωσιν του πατρος αυτων,και το προσωπον αυτων οπισθοφανως , και την γυμνωσιν του πατρος αυτων ουκ ειδον .

ΓΕΝΕΣΙΣ κεφ.θ 22-23.


Εμένα να μου επιτρέψετε να έχω την γνώμη Βασιλική ότι δεν έπρεπε να το φέρεις το θέμα εδώ αλλά όπως τα παιδιά του Νώε όταν γυμνώθηκε από μεθύσι τον σκέπασαν χωρίς να δουν την γύμνια του έτσι και εσύ έπρεπε να το αναφέρεις ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟ.

[georgeva]

Eκτος της προσευχης που ειναι πραγματικα ενα <<θεραπευτικο>> μεσο για την περιπτωση,νομιζω πως παιζει σπουδαιοτατο θεμα και η προαιρεση της μικρης.Αν κατευθυνει αυτη τη <<σαρκικη>> αγαπη,την για μενα αρρωστημενη αγαπη, προς τον Χριστο.Τοτε θα μεταμορφωθει αυτη η ψυχουλα!Συνηθως τετοιες ψυχες αν κατευθυνουν την αγαπη τους σωστα(στον Χριστο),οσο και να φαινεται παραξενο φτανουν σε μεγαλα πνευματικα μετρα!
Το δυσκολο ειναι το πως θα μπορεσει καποιος να την νουθετησει σωστα με παρα παρα πολυ διακριση για να μην <<κλωτσησει>> και γινει χειροτερη η κατασταση.
Νομιζω πως χρειαζεται πραγματικα οχι απλως εναν πνευματικο αλλα εναν φωτισμενο,Αγιασμενο και ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΟΤΑΤΟ πνευματικο για να <<θεραπευτει>> (συνχωρεστε με για την εκφραση) αυτη η ψυχουλα.Για να νιωσει κοντα στον ανθρωπο του Θεου την αγαπη,την κατανοηση,την γαληνη,και γενικα την Χαρη Του Θεου που θα εκπεμπει ο Χαριτομενος ανθρωπος του Θεου τις ιδιοτητες του Θειου.
Και οταν νιωσει πραγματικη αναπαυση κοντα του τοτε θα γινει ιδανικο το κλιμα για την <<μεταμορφωση>> της μικρης ψυχουλας.

[pAntonios]

....................................
Το ζήτημα το μεγάλο για μένα είναι λίγο διαφορετικό.
Είμαι μητέρα και εγώ μιας κόρης πιστέψτε με τα κορίτσια αυτά που είναι παρέα της μαθήτριας μου επειδή τα γνωρίζω προερχονται απο οικογένειες που είναι α. κοντά στην εκκλησία β. απο περιοχή που ακόμη λειτουργεί η γειτονιά και η παρέα
τι θέλω να πω μ'αυτό;
Πως σαν οικογένειες είναι όλα φαινομενικά εντάξει - ξέρετε όμως ποιες είναι η κουβέντες τους δηλ. της κοπέλας αλλά και τις φίλης της που τυγχάνει να γνωρίζω και να μου έχει μιλήσει;

Το κοινό σημείο και των δύο είναι πως ένοιωθαν μοναξιά , έχουν μια καλη σχεση με τη μαμα τους αλλα μια σχέση επικριτική απο πλευράς μητέρας και ποτέ απ'ότι μου είπαν δεν ΑΚΟΥΣΤΙΚΑΝ επι της ουσίας.
Με λίγα λόγια να ακούσουμε το παιδί μας αυτά που μας λεει και ακόμη και αν δε συμφωνούμε μαζί του να μη γίνουμε επικριτές , τιμωρεί αλλά απλά και μόνο με την υπομονή μας και την αγάπη να τους οδηγήσουμε χωρίς να τους επιβαλλόμαστε.
Αυτό έχω εισπράξει και αυτό ήθελα να μεταφέρω και να θέσω ώς προβληματισμό. Γιατί ακριβώς ε΄δώ μπαίνει το ξένο στοιχείο - εγώ - και κάθε ένας που θα μπορούσε να είναι στη θέση μου.
το παιδί λοιπόν στρέφεται σε κάποιον άλλο που το ακούει.
Και ερωτώ θα μπορούσε αυτός ο άλλος να είναι ένα κακόβουλο άτομο; Ένα άτομο που μπορεί να συμβουλέψει αυτή τη στιγμή της αδυναμίας και να πει λόγου χάρη .....έλα μωρέ γλέντα καλά κάνεις εμπειρίες είναι αυτές;.........
Για παράδειγμα; Πόσο ευάλλωτα είναι λοιπόν τα παιδιά μας ;
....................................

Το θέμα αναρτήθηκε στα ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ οπότε δικαιούται μιας απάντησης στα πλαίσια κάποιου γενικότερου προβληματισμού εκπαιδευτικών και γονέων...
Διότι για χειρισμό του συγκεκριμένου παιδιού θα πρέπεινα έχουμε περισσότερα στοιχεία (δεν έχουμε καν την ηλικά της, είναι 13 η είναι 17;) πράγμα που μπορεί να γίνει σε μια κατ ιδίαν επικοινωνία.

Ασφαλώς και τα παιδιά μας μπορεί να είναι ευάλωτα σε προτροπές τρίτων, όταν δεν είμαστε εμείς διαθέσιμοι! Και διαθέσιμοι σημαίνει ότι έχουμε το χρόνο τις γνώσεις και την ψυχραιμία να τους ακούσουμε πρώτα και μετά να σκεφτούμε τι θα πούμε και πως θα το πούμε.
ΚΑτ αρχήν όταν ένας γονιός (ενήλικας γενικότερα, ανεξαρτήτως φύλου) είναι πολύ κοντά συναισθηματικά στον έφηβο μπορεί να γίνει πρόξενος και ερωτικών σκιρτημάτων που μπορεί να θέλουν κατόπιν να εκδραματιστούν προς ένα προσωπο του περιβάλλοντός του.

Αυτό δεν σημαίνει αυτομάτως ότι το παιδί δείχνει το σεξουαλικό του προσανατολισμό! Απλώς εκτονώνει κάποια συναισθήματα και δοκιμάζει τις αντιδράσεις του περιβάλλοντός του. Φυσικά χρειάζεται κατάλληλος τρόπος να επισημανθεί ότι δεν είναι σκόπιμο να δοκιμάζει και σωματικές εμπειρίες όταν αισθάνεται ότι το προσελκύει κάποιος (ποιός άραγε είναι εδώ ο ρόλος της τηλεόρασης;), αλλά να μπορεί να έχει και τον έλεγχο των συναισθημάτων του.
Κάπως έτσι θα πρέπει να ενημερωθούν και οι γονείς του παιδιού, απλά και χωρίς πανικό. Τα μυστικά των παιδιών είναι σεβαστά αλλά δεν είναι και ιερός αυτοσκοπός (!), αλλά εντάσσονται μέσα στο γενικότερο συμφέρον τους που μπορεί να επιτάσσει την αποκάλυψή τους.

Αν τώρα πρόκειται για κάτι σοβαρότερο και καθολικότερο στη συμπεριφορά του παιδιού θα πρέπει να γίνει ψυχοθεραπευτική προσέγγιση από ειδικό ψυχοθεραπευτή.
Αυτά προς το παρόν!