Δύο Θαύματα απο τον Γέροντα Ιακώβο και τον Οσίο Δαυίδ

[efthumhs]

Θα ήθελα να σας γνωστοποιήσω δύο θαύματα (σημεία) που έγιναν σε εμένα κάποια χρόνια πρίν απο τον Όσιο γέροντα Ιάκωβο και τον Όσιο Δαυίδ.

1) Το 1996 ξαφνικά με έπιασαν μανιώδεις φοβίες και έντονες σκέψεις απογοήτευσης και αυτοκτονίας.Τότε ήμουν φοιτητής στην Αθήνα και έμενα μόνος μου στην Καλλιθέα. Τα βράδια φοβόμουν να κοιμηθώ μόνος μου και όταν έφτανε αυτή η ώρα έτρεμα.Περιττό να σας πώ ότι δεν κοιμόμουν παρά μόνο λίγες -ελάχιστες ώρες. Μάλιστα μια φορά έκανα γύρω στα 3 βράδυα να κοιμηθώ.Όλη τη μέρα ήμουν εξαντλημένος.Μόλις έκλεινα το φως να κοιμηθώ, είχα έντονες σκέψεις στο μυαλό του τύπου "να, τώρα πεθαίνεις...το επόμενο δευτερόλεπτο θα είδσαι νεκρός...,να, να τώρα αμέσως..."με αποτέλεσμα να νοιώθω φρίκη! Φυσικά όλη αυτή τη κατάσταση την είχα κρύψει απο τους γονείς μου. Η όλη κατάσταση είχε επίπτωση και στην επίδοση μου ως φοιτητής. Μάλιστα είχε φτάσει το 1998, ήμουνα στο 3 έτος (2ο εξάμηνο) και είχα περάσει μόνο 14 μαθήματα (οι σπουδές στη σχολή διαρκούν τουλάχιστον 4 έτη). Έτσι είχαν τα πράγματα ώσπου ένα βράδυ του 1998, ξαπλωμένος και προσπαθώντας να κοιμηθώ αλλά μη μπορώντας λόγω των κακών λογισμών, πετάγομαι απο το κρεββάτι, γονατίζω και λέω με κραυγή "Γέροντα Ιάκωβε, όσιε Δαυίδ, βοηθήστε με, δεν αντέχω άλλο". Μόλις κοιμήθηκα, βλέπω έναν γέροντα καθισμένο, το πρόσωπο δεν το έβλεπα, κάτι σαν σύννεφο το σκέπαζε, αλλά έβλεπα την μακρυά γενειάδα που κρατούσε ένα κουτί και μου λέει:"Προσκύνησε την κάρα του Οσίου" και εγώ την ασπάστηκα. Μετά είδα ότι η κάρα του Οσίου Δαυίδ βρέθηκε στα έδρανα του Πανεπιστημίου. Απο τότε είχα μια συνεχή βελτίωση (δε λείψανε βέβαια κατα καιρούς οι φοβίες αυτές αλλά με μικρότερη ένταση, σήμερα δε είμαι δόξα τω Θεώ χωρίς φοβίες) αλλά τελικά τελείωσα και τη σχολή στα 4 χρόνια σε σημείο που οι φίλοι μου απορούσαν.Αλλά και εγώ δεν έκανα καμία ιδιαίτερη προσπάθεια στο διάβασμα.
2) Πάνω στην βιβλιοθήκη μου είχα μια μικρή εικονίτσα του Οσίου Δαυίδ απο το μοναστήρι του.Το 1998,τον Ιούνιο, μετακόμισα απο την Καλλθέα και πήγα σε άλλη περιοχή της Αθήνας. Όταν έψαξα να βρω το εικονάκι δεν το έβρισκα, κατα καιρούς έψαχνα αλλά δεν το έβρισκα. Κάποια μέρα, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια και σε σημείο που είχα ξαναψάξει (δεν είμαι και 100% για αυτό) το βρήκα. Αλλά συνειδητοποίησα ότι ήταν 1 Νοεμβρίου, ημέρα μνήμης του Οσίου!!!

Υ.Γ:Όλα τα παραπάνω τα έχω καταγράψει και τα έχω στείλει στο μοναστήρι του Οσίου Δαυίδ για να το συμπεριλάβουν, αν το κρίνουν εκεί οι πατέρες σωστό, στο βιβλίο θαυμάτων...Καλά Χριστούγεννα σε όλους :D

[Misha]

Απολυτίκιο Οσίου Δαβίδ του εν Ευβοία . Ήχος γ'. Θείας πίστεως.
Μέγα εύρατο, Εύβοια κλέος, τον πανένδοξον, Δαβίδ τον θείον, ως ιεράς αρετής καταγώγιον, και του Χρίστου οπαδόν αληθέστατον, και των Όσίων απάντων εφάμιλλον. Διό Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθε ημίν το μέγα έλεος.

Έτερον του οσίου Δαβίδ. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Λοκρίδος αγλάισμα, και της Ευβοίας πυρσός, λαμπρώς αναδέδειξαι, δι' ισαγγέλου ζωής, Δαβίδ Πάτερ Όσιε. Όθεν τοις προσιούσι, τη αγία σου Κάρα, νέμεις αεί ιάσεις, και υγείαν κατ' άμφω, ως έχων παρρησίαν προς Χριστόν, τον σε δοξάσαντα.

Μεγαλυνάριο.
Χαίροις της Μονής σου θερμός φρουρός, και Λίμνης προστάτης, της τιμώσης σε εύλαβώς' χαίροις των εν νόσοις, και θλίψεσν και πόνοις, ο μέγας αντιλήπτωρ, Δαβίδ Πατήρ ημών.

[efthumhs]

Υπάρχει ένα κοινό μεγαλυνάριο προς τιμήν των δύο Οσίων:

Χαίροις πανυπέρτιμε ξυνωρίς, φίλοι του Υψίστου, σωφροσύνης πυρσέ Δαυίδ, άσβεστε και λύχνε Ιάκωβε αγάπης, Ευβοίας φωτοδόται αειφεγγεστατοι