Αγία Δόμνα ( 28 Δεκεμβρίου )

Βιογραφία των Αγίων και Γερόντων τις Εκκλησίας μας

Συντονιστές: ntinoula, Συντονιστές

Domna
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6147
Εγγραφή: Τετ Μαρ 29, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Γερμανία
Επικοινωνία:

Αγία Δόμνα ( 28 Δεκεμβρίου )

Δημοσίευση από Domna »

Ἁγία Δόμνα ἦταν Ἱέρεια τῶν εἰδώλων ἐπὶ Μαξιμιανοὺ στὴ Νικομήδεια καὶ συγκεκριμένα στὸν ναὸ τοῦ Δωδεκάθεου.
Οἱ ἐπιστολὲς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ἄνοιξαν τὰ πνευματικά της μάτια καὶ βαπτίστηκε χριστιανή, μαζὶ μὲ τὸν ὑπηρέτη της Ἰνδῆ, ἀπὸ τὸν ἐπίσκοπο Νικομήδειας Κύριλλο.
Ἀπὸ τότε ἔκανε συνειδητὴ χριστιανικὴ ζωή, μοιράζοντας στοὺς φτωχοὺς ὅτι εἶχε ἀπὸ τὴν περιουσία της, ἀλλὰ καὶ ὅτι ἔπαιρνε ἀπὸ τὸ παλάτι. Κάποτε ὅμως, τὸ ἔμαθε αὐτὸ ὁ ἀρχιυπηρέτης τοῦ παλατιοῦ καὶ ὅταν ἦταν νὰ τιμωρήσει τὴ Δόμνα, αὐτὴ ἔκανε τὴν τρελὴ καὶ στάλθηκε στὸν ἐπίσκοπο γιὰ θεραπεία.
Ἔπειτα γιὰ νὰ μὴ συλληφθεῖ, ντύθηκε ἀνδρικὰ καὶ ἔθαβε τὰ λείψανα τῶν μαρτύρων.
Ὅταν ὅμως ἐπέστρεψε ὁ Μαξιμιανὸς στὴ Νικομήδεια, ζήτησε τὴ Δόμνα καὶ ὅταν ἔμαθε ὅτι ἔγινε χριστιανή, διέταξε νὰ τὴ συλλάβουν. Ἐπειδὴ ὅμως δὲν τὴν βρῆκε, διέταξε τὸν γενικὸ φόνο τῶν χριστιανῶν, μεταξὺ τῶν ὁποίων ἀναγνωρίστηκε καὶ ἡ Δόμνα καὶ ἔτσι τὴν ἀποκεφάλισαν.
(Συναξαριακὴ πηγή, μαζὶ μὲ τὴν μνήμη τῆς Ἁγίας Δόμνας, ἀναφέρει καὶ τὴ μνήμη τῶν Ἁγίων Θεοφιλὴς τῆς Παρθένου καὶ Ἀγάπης τῆς Προεστώσας).
Ο αληθινός χριστιανός έχει τρία γνωρίσματα:
1. Διαβάζει τον Λόγο του Θεού (Αγία Γραφή).
2. Τον εφαρμόζει στη ζωή του.
3. Φροντίζει να τον διαδίδει για να σώζονται και οι άλλοι και να γίνονται κοινωνοί του θαύματος που έζησε.
Domna
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6147
Εγγραφή: Τετ Μαρ 29, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Γερμανία
Επικοινωνία:

ΑΓΙΑ ΔΟΜΝΑ (28 Δεκεμβρίου)

Δημοσίευση από Domna »

Για την αγία Μάρτυρα Δόμνα, της οποίας η Εκκλησία σήμερα τιμά την μνήμη, διασώζεται η εξής ευσεβής παράδοση. Κάπου βρήκε τις Πράξεις των Αποστόλων και τις Επιστολές του Παύλου, διάβασε τον λόγο του Θεού, φωτίσθηκε η ψυχή της από το φως της θείας αλήθειας και πίστεψε στον Χριστό. Την μεταστροφή της επισφράγισε στο τέλος με μαρτυρικό θάνατο και συναριθμήθηκε, σαν έκτη, στις πέντε φρόνιμες παρθένους, έτσι όπως το θέλει ο εγκωμιαστικής στο ιαμβικό δίστιχο: "Έκτην συνάπτω ταις φρονίμοις παρθένοις / την ... Δόμναν εκτετμημένην". Ας σκεφθούμε πόση εσωτερική δύναμη και πόση δραστικότητα έχει ο θείος λόγος, για να επιφέρη τέτοια θαυμαστή αλλοίωση και ριζική μεταβολή στις συνειδήσεις των ανθρώπων. Είναι "αλλοίωσις της δεξιάς του υψίστου", που επικυρώνει κάθε φορά τα λόγια του αγίου Παύλου, ότι ο λόγος του Θεού είναι "ζων και ενεργής και τομώτερος υπέρ πάσαν μάχαιραν δίστομον...".




Βιογραφία
Η Αγία Δόμνα ήταν Ιέρεια των ειδώλων επί Μαξιμιανού στη Νικομήδεια και συγκεκριμένα στον ναό του Δωδεκάθεου. Οι επιστολές του Αποστόλου Παύλου, άνοιξαν τα πνευματικά της μάτια και βαπτίστηκε χριστιανή, μαζί με τον υπηρέτη της Ινδή, από τον επίσκοπο Νικομήδειας Κύριλλο. Από τότε έκανε συνειδητή χριστιανική ζωή, μοιράζοντας στους φτωχούς ότι είχε από την περιουσία της, αλλά και ότι έπαιρνε από το παλάτι. Κάποτε όμως, το έμαθε αυτό ο αρχιυπηρέτης του παλατιού και όταν ήταν να τιμωρήσει τη Δόμνα, αυτή έκανε την τρελή και στάλθηκε στον επίσκοπο για θεραπεία. Έπειτα για να μη συλληφθεί, ντύθηκε ανδρικά και έθαβε τα λείψανα των μαρτύρων. Όταν όμως επέστρεψε ο Μαξιμιανός στη Νικομήδεια, ζήτησε τη Δόμνα και όταν έμαθε ότι έγινε χριστιανή, διέταξε να τη συλλάβουν. Επειδή όμως δεν την βρήκε, διέταξε τον γενικό φόνο των χριστιανών, μεταξύ των οποίων αναγνωρίστηκε και η Δόμνα και έτσι την αποκεφάλισαν. (Η μνήμη της επαναλαμβάνεται στις 3 Δεκεμβρίου).


Συναξαριακή πηγή, μαζί με την μνήμη της Αγίας Δόμνας, αναφέρει και τη μνήμη των Αγίων Θεοφιλής της Παρθένου και Αγάπης της Προεστώσας.


http://ahdoni.blogspot.com/2010/12/28.html
Ο αληθινός χριστιανός έχει τρία γνωρίσματα:
1. Διαβάζει τον Λόγο του Θεού (Αγία Γραφή).
2. Τον εφαρμόζει στη ζωή του.
3. Φροντίζει να τον διαδίδει για να σώζονται και οι άλλοι και να γίνονται κοινωνοί του θαύματος που έζησε.
Domna
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6147
Εγγραφή: Τετ Μαρ 29, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Γερμανία
Επικοινωνία:

Re: ΑΓΙΑ ΔΟΜΝΑ (28 Δεκεμβρίου)

Δημοσίευση από Domna »

Η αγία Δόμνα έζησε στα χρόνια του ειδωλολάτρη αυτοκράτορα Μαξιμιανού και ήταν ιέρεια των ειδώλων στην Νικομήδεια και συγκεκριμένα στον ναό του Δωδεκάθεου. Είχε την καλή συνήθεια να μελετά και το γεγονός αυτό στάθηκε η αφορμή να βρη την αληθινή πίστη. Επειδή ήταν καλοπροαίρετη την επισκίασε η Χάρη του Θεού, όταν εκείνη διάβαζε τις επιστολές του Αποστόλου Παύλου. Άνοιξαν τα πνευματικά της μάτια, δηλαδή ο νους της, και κατάλαβε ότι αυτά που διαβάζει είναι η αλήθεια και ότι ο Χριστός είναι ο αληθινός Σωτήρας των ανθρώπων. «Διήνοιξεν αυτής τον νουν του συνιέναι τας γραφάς». Ζήτησε να βαπτισθή μαζί με την υπηρέτριά της Ίνδη και το μυστήριο του Βαπτίσματος τέλεσε ο Επίσκοπος Νικομηδείας Κύριλλος.

Μετά την βάπτισή της ο τρόπος ζωής της άλλαξε ριζικά και αυτό έγινε φανερό σε όλους εκείνους που την έβλεπαν και την συναναστρέφονταν. Μοίρασε την περιουσία της στους φτωχούς, αλλά και όσα έπαιρνε από το παλάτι όπου εργαζόταν τα έδινε και αυτά σε όσους είχαν ανάγκη και ζούσε με νηστεία, άσκηση και προσευχή. Ο τρόπος ζωής της ερέθισε τους ειδωλολάτρες και, όταν μαθεύτηκε ότι έγινε Χριστιανή, αποφάσισαν την παραδειγματική τιμωρία της. Τότε εκείνη έκανε την σαλή (τρελλή) και στάλθηκε στον Επίσκοπο για θεραπεία. Με την ευλογία του Επισκόπου ντύθηκε με ανδρικά ρούχα και βοηθούσε τους άνδρες, χωρίς να γίνεται αντιληπτή, στο θάψιμο των λειψάνων των Μαρτύρων. Την περίοδο εκείνη ο Μαξιμιανός απουσίαζε. Όταν επέστρεψε στην Νικομήδεια ζήτησε να συναντήση την Δόμνα και όταν έμαθε ότι απαρνήθηκε τα είδωλα και ακολούθησε τον Χριστό, διέταξε να την συλλάβουν. Μέσα στον γενικό διωγμό συνελήφθη και επειδή έμεινε σταθερή στην πίστη της την αποκεφάλισαν και έτσι παρέδωσε την αγιασμένη ψυχή της στα χέρια του Χριστού, τον οποίο τόσο πολύ αγάπησε.

Ο βίος και η πολιτεία της μας δίνουν την αφορμή να τονίσουμε τα ακόλουθα:

Πρώτον. Τα είδωλα είναι δημιουργήματα της φαντασίας και των ανθρώπινων παθών. «Τα είδωλα των εθνών αργύριον και χρυσίον έργα χειρών ανθρώπων». Και δια των ειδώλων ενεργούν τα δαιμόνια, τα οποία παραπλανούν τους ανθρώπους και τους οδηγούν σε παράλογες και καταστροφικές πράξεις και ενέργειες, όπως είναι το μίσος, ο φθόνος, αλλά και ο φόνος, αφού η λατρεία του σατανά απαιτεί και ανθρωποθυσίες. Εκτός όμως από τα είδωλα της παλαιάς εποχής, τα οποία δυστυχώς και σήμερα κάποιοι λατρεύουν, υπάρχουν και τα σύγχρονα είδωλα. Αυτά μπορεί να είναι οποιοδήποτε πρόσωπο η πράγμα, όταν απολυτοποιείται, αυτονομείται και λατρεύεται. Τέτοια είδωλα μπορούν να γίνουν σύλλογοι, οργανώσεις, ομάδες παντός είδους, αλλά και τα αγαπητά μας πρόσωπα η πράγματα, ακόμη δε και ο εαυτός μας με όλα τα πάθη και τις αδυναμίες του: «αυτείδωλον τοις πάθεσιν εγενόμην» (Μ. Κανών). Ουσιαστικά πρόκειται για απεμπόληση της ελευθερίας μας, του θεοδώρητου αυτού αγαθού, και εθελούσια υποδούλωσή μας σε πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις, που ικανοποιούν τις αδυναμίες και τα πάθη μας και δια των οποίων ενεργεί ο διάβολος. Η γνώση της αλήθειας, δηλαδή του Χριστού, «εγώ ειμί η αλήθεια», ελευθερώνει από την τυραννία των παθών και την καταδυνάστευση των δαιμόνων και προσφέρει την υπαρξιακή, ήτοι την αληθινή ελευθερία. Επομένως, ο αγώνας που γίνεται εν Χριστώ μέσα στην Εκκλησία για την μεταμόρφωση των παθών, είναι ταυτόχρονα γκρέμισμα των ειδώλων και άνοιγμα του δρόμου για την εύρεση της αληθινής ελευθερίας, της αυθεντικής αγάπης και του πραγματικού νοήματος της ζωής.

Δεύτερον. Η μελέτη της Αγίας Γραφής, των βίων, καθώς και των λόγων των Αγίων τρέφει πνευματικά, αλλά και δημιουργεί έμπνευση και διάθεση για προσευχή. Βεβαίως, όταν η μελέτη αυτή γίνεται με ταπείνωση, σεβασμό και διάθεση για βίωση των θείων εντολών. Όταν είναι κανείς καλοπροαίρετος και αγωνίζεται να ζήση σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, τότε τον επισκιάζει η άκτιστη θεία Χάρη και του δίδει έμπνευση στην πνευματική του ζωή, αλλά και σε όλα τα θεάρεστα έργα του.

Οι Άγιοι, αλλά και όσοι αγωνίζονται να επιτύχουν τον προσωπικό τους αγιασμό, έχουν έμπνευση σε όλα τα κατά Θεόν έργα, τα οποία εργάζονται και τα πραγματοποιούν με κέφι και μεράκι. Πολύ σωστά έχει λεχθή ότι ο αληθινός Χριστιανός είναι στην πραγματικότητα καλλιτέχνης και ποιητής, δηλαδή εμπνευσμένος δημιουργός και ο,τι κάνει το κάνει με όρεξη και αγάπη.

Ζούμε σε μια εποχή όπου όλοι μιλούν για τα δικαιώματά τους, αγνοώντας, ηθελημένα η αθέλητα, τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις τους. Οι αγώνες για την κατοχύρωση των ατομικών δικαιωμάτων δεν πρέπει να γίνονται σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, επειδή η αδιαφορία για τους άλλους φανερώνει ψυχική ασθένεια, η οποία δημιουργεί πολλές κοινωνικές ανωμαλίες. Η μελέτη των θεοπνεύστων γραφών, συν τοις άλλοις, μας υπενθυμίζει τα καθήκοντα που οφείλουμε να έχουμε έναντι των συνανθρώπων μας, ως μέλη και εμείς του κοινωνικού συνόλου. Αυτά δε είναι οπωσδήποτε αναπόσπαστα συνδεδεμένα με τον σεβασμό και την αγάπη προς όλους ανεξαιρέτως. «Αρίστη οδός προς την του καθήκοντος εύρεσιν η μελέτη των θεοπνεύστων γραφών» (Μ. Βασίλειος).

Οι διάφορες ενέργειες και πράξεις που πλήττουν το κοινωνικό σύνολο και κυρίως τους ασθενεστέρους, οι οποίοι αδικούνται χωρίς να έχουν τον τρόπο να αντιδράσουν και να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, την οικογένεια και την περιουσία τους, μπορεί ενίοτε να είναι νόμιμες και νομότυπες, δεν είναι, όμως, πάντοτε ηθικές και επιτρεπτές. Άλλωστε, ο νόμος της αγάπης είναι ανώτερος από τους ανθρώπινους νόμους, οι οποίοι, μερικές φορές, γίνονται μόνον και μόνον για να ικανοποιήσουν ανθρώπινα πάθη, άλογες επιθυμίες και αθέμιτες συναλλαγές.

Η μελέτη των θεοπνεύστων Γραφών, των βίων και των λόγων των Αγίων, συμβάλλει τα μέγιστα στην δημιουργία αληθινών ανθρώπων, οι οποίοι δεν δημιουργούν προβλήματα στο κοινωνικό σύνολο, αλλά αντίθετα αποτελούν γι’ αυτό πηγή έμπνευσης και ευλογίας.–


Υ.Γ.
Η Αγία Δόμνα θεωρείται μαμή, προστατεύει τις ετοιμόγεννες αλλά και τις μαίες


http://www.parembasis.gr/2008/08_12_06.htm
Ο αληθινός χριστιανός έχει τρία γνωρίσματα:
1. Διαβάζει τον Λόγο του Θεού (Αγία Γραφή).
2. Τον εφαρμόζει στη ζωή του.
3. Φροντίζει να τον διαδίδει για να σώζονται και οι άλλοι και να γίνονται κοινωνοί του θαύματος που έζησε.
Domna
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6147
Εγγραφή: Τετ Μαρ 29, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Γερμανία
Επικοινωνία:

Αγία Δόμνα

Δημοσίευση από Domna »

Η Αγία Δόμνα ήταν Ιέρεια των ειδώλων επί αυτοκρατορίας Μαξιμιανού στη Νικομήδεια και συγκεκριμένα στον ναό του Δωδεκάθεου. Οι επιστολές του Αποστόλου Παύλου, άνοιξαν τα πνευματικά της μάτια και βαπτίστηκε χριστιανή, μαζί με τον υπηρέτη της Ινδή, από τον Επίσκοπο Νικομήδειας Κύριλλο. Από τότε έκανε συνειδητή χριστιανική ζωή, μοιράζοντας στους φτωχούς ότι είχε από την περιουσία της, αλλά και ότι έπαιρνε από το παλάτι.
Κάποια μέρα, όμως, το έμαθε αυτό ο αρχιυπηρέτης του παλατιού και όταν ήταν να τιμωρήσει τη Αγία Δόμνα, αυτή έκανε την τρελή και στάλθηκε στον Επίσκοπο για θεραπεία. Έπειτα για να μη συλληφθεί, ντύθηκε ανδρικά και έθαβε τα Λείψανα των Μαρτύρων. Όταν όμως επέστρεψε ο Μαξιμιανός στη Νικομήδεια, ζήτησε την Αγία και όταν έμαθε ότι έγινε χριστιανή, διέταξε να τη συλλάβουν. Επειδή όμως δεν την βρήκε, διέταξε τον γενικό φόνο των χριστιανών, μεταξύ των οποίων αναγνωρίστηκε και η Αγία Δόμνα και έτσι την αποκεφάλισαν. Μαζί με την μνήμη της Αγίας Δόμνας, τιμάται και η μνήμη των Αγίων Θεοφιλής της Παρθένου και Αγάπης της Προεστώσας.

Υ.Γ.
Η Αγία Δόμνα θεωρείται μαμή, προστατεύει τις ετοιμόγεννες αλλά και τις μαίες

http://www.agioritikovima.gr/2011-07-14 ... gia-ntomna
Ο αληθινός χριστιανός έχει τρία γνωρίσματα:
1. Διαβάζει τον Λόγο του Θεού (Αγία Γραφή).
2. Τον εφαρμόζει στη ζωή του.
3. Φροντίζει να τον διαδίδει για να σώζονται και οι άλλοι και να γίνονται κοινωνοί του θαύματος που έζησε.
Άβαταρ μέλους
filotas
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 4117
Εγγραφή: Σάβ Αύγ 11, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Νίκος@Κοζάνη
Επικοινωνία:

Re: Αγία Δόμνα ( 28 Δεκεμβρίου )

Δημοσίευση από filotas »

Εικόνα
Domna
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6147
Εγγραφή: Τετ Μαρ 29, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Γερμανία
Επικοινωνία:

Re: Αγία Δόμνα ( 28 Δεκεμβρίου )

Δημοσίευση από Domna »

Να σαι καλά για την εικόνα της αγια Δόμνας , Νίκο μου ! :105
Ο αληθινός χριστιανός έχει τρία γνωρίσματα:
1. Διαβάζει τον Λόγο του Θεού (Αγία Γραφή).
2. Τον εφαρμόζει στη ζωή του.
3. Φροντίζει να τον διαδίδει για να σώζονται και οι άλλοι και να γίνονται κοινωνοί του θαύματος που έζησε.
Domna
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6147
Εγγραφή: Τετ Μαρ 29, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Γερμανία
Επικοινωνία:

Re: Αγία Δόμνα ( 28 Δεκεμβρίου )

Δημοσίευση από Domna »

ΑΓΙΑ ΔΟΜΝΑ

(28 Δεκεμβρίου)

Πρωτ. π. Γεωργίου Παπαβαρνάβα



Η αγία Δόμνα έζησε στα χρόνια του ειδωλολάτρη αυτοκράτορα Μαξιμιανού και ήταν ιέρεια των ειδώλων στην Νικομήδεια και συγκεκριμένα στον ναό του Δωδεκάθεου. Είχε την καλή συνήθεια να μελετά και το γεγονός αυτό στάθηκε η αφορμή να βρη την αληθινή πίστη. Επειδή ήταν καλοπροαίρετη την επισκίασε η Χάρη του Θεού, όταν εκείνη διάβαζε τις επιστολές του Αποστόλου Παύλου. Άνοιξαν τα πνευματικά της μάτια, δηλαδή ο νους της, και κατάλαβε ότι αυτά που διαβάζει είναι η αλήθεια και ότι ο Χριστός είναι ο αληθινός Σωτήρας των ανθρώπων. «Διήνοιξεν αυτής τον νουν του συνιέναι τας γραφάς». Ζήτησε να βαπτισθή μαζί με την υπηρέτριά της Ίνδη και το μυστήριο του Βαπτίσματος τέλεσε ο Επίσκοπος Νικομηδείας Κύριλλος.

Μετά την βάπτισή της ο τρόπος ζωής της άλλαξε ριζικά και αυτό έγινε φανερό σε όλους εκείνους που την έβλεπαν και την συναναστρέφονταν. Μοίρασε την περιουσία της στους φτωχούς, αλλά και όσα έπαιρνε από το παλάτι όπου εργαζόταν τα έδινε και αυτά σε όσους είχαν ανάγκη και ζούσε με νηστεία, άσκηση και προσευχή. Ο τρόπος ζωής της ερέθισε τους ειδωλολάτρες και, όταν μαθεύτηκε ότι έγινε Χριστιανή, αποφάσισαν την παραδειγματική τιμωρία της. Τότε εκείνη έκανε την σαλή (τρελλή) και στάλθηκε στον Επίσκοπο για θεραπεία. Με την ευλογία του Επισκόπου ντύθηκε με ανδρικά ρούχα και βοηθούσε τους άνδρες, χωρίς να γίνεται αντιληπτή, στο θάψιμο των λειψάνων των Μαρτύρων. Την περίοδο εκείνη ο Μαξιμιανός απουσίαζε. Όταν επέστρεψε στην Νικομήδεια ζήτησε να συναντήση την Δόμνα και όταν έμαθε ότι απαρνήθηκε τα είδωλα και ακολούθησε τον Χριστό, διέταξε να την συλλάβουν. Μέσα στον γενικό διωγμό συνελήφθη και επειδή έμεινε σταθερή στην πίστη της την αποκεφάλισαν και έτσι παρέδωσε την αγιασμένη ψυχή της στα χέρια του Χριστού, τον οποίο τόσο πολύ αγάπησε.

Ο βίος και η πολιτεία της μας δίνουν την αφορμή να τονίσουμε τα ακόλουθα:

Πρώτον. Τα είδωλα είναι δημιουργήματα της φαντασίας και των ανθρώπινων παθών. «Τα είδωλα των εθνών αργύριον και χρυσίον έργα χειρών ανθρώπων». Και δια των ειδώλων ενεργούν τα δαιμόνια, τα οποία παραπλανούν τους ανθρώπους και τους οδηγούν σε παράλογες και καταστροφικές πράξεις και ενέργειες, όπως είναι το μίσος, ο φθόνος, αλλά και ο φόνος, αφού η λατρεία του σατανά απαιτεί και ανθρωποθυσίες. Εκτός όμως από τα είδωλα της παλαιάς εποχής, τα οποία δυστυχώς και σήμερα κάποιοι λατρεύουν, υπάρχουν και τα σύγχρονα είδωλα. Αυτά μπορεί να είναι οποιοδήποτε πρόσωπο η πράγμα, όταν απολυτοποιείται, αυτονομείται και λατρεύεται. Τέτοια είδωλα μπορούν να γίνουν σύλλογοι, οργανώσεις, ομάδες παντός είδους, αλλά και τα αγαπητά μας πρόσωπα η πράγματα, ακόμη δε και ο εαυτός μας με όλα τα πάθη και τις αδυναμίες του: «αυτείδωλον τοις πάθεσιν εγενόμην» (Μ. Κανών). Ουσιαστικά πρόκειται για απεμπόληση της ελευθερίας μας, του θεοδώρητου αυτού αγαθού, και εθελούσια υποδούλωσή μας σε πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις, που ικανοποιούν τις αδυναμίες και τα πάθη μας και δια των οποίων ενεργεί ο διάβολος. Η γνώση της αλήθειας, δηλαδή του Χριστού, «εγώ ειμί η αλήθεια», ελευθερώνει από την τυραννία των παθών και την καταδυνάστευση των δαιμόνων και προσφέρει την υπαρξιακή, ήτοι την αληθινή ελευθερία. Επομένως, ο αγώνας που γίνεται εν Χριστώ μέσα στην Εκκλησία για την μεταμόρφωση των παθών, είναι ταυτόχρονα γκρέμισμα των ειδώλων και άνοιγμα του δρόμου για την εύρεση της αληθινής ελευθερίας, της αυθεντικής αγάπης και του πραγματικού νοήματος της ζωής.

Δεύτερον. Η μελέτη της Αγίας Γραφής, των βίων, καθώς και των λόγων των Αγίων τρέφει πνευματικά, αλλά και δημιουργεί έμπνευση και διάθεση για προσευχή. Βεβαίως, όταν η μελέτη αυτή γίνεται με ταπείνωση, σεβασμό και διάθεση για βίωση των θείων εντολών. Όταν είναι κανείς καλοπροαίρετος και αγωνίζεται να ζήση σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, τότε τον επισκιάζει η άκτιστη θεία Χάρη και του δίδει έμπνευση στην πνευματική του ζωή, αλλά και σε όλα τα θεάρεστα έργα του.

Οι Άγιοι, αλλά και όσοι αγωνίζονται να επιτύχουν τον προσωπικό τους αγιασμό, έχουν έμπνευση σε όλα τα κατά Θεόν έργα, τα οποία εργάζονται και τα πραγματοποιούν με κέφι και μεράκι. Πολύ σωστά έχει λεχθή ότι ο αληθινός Χριστιανός είναι στην πραγματικότητα καλλιτέχνης και ποιητής, δηλαδή εμπνευσμένος δημιουργός και ο,τι κάνει το κάνει με όρεξη και αγάπη.

Ζούμε σε μια εποχή όπου όλοι μιλούν για τα δικαιώματά τους, αγνοώντας, ηθελημένα η αθέλητα, τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις τους. Οι αγώνες για την κατοχύρωση των ατομικών δικαιωμάτων δεν πρέπει να γίνονται σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, επειδή η αδιαφορία για τους άλλους φανερώνει ψυχική ασθένεια, η οποία δημιουργεί πολλές κοινωνικές ανωμαλίες. Η μελέτη των θεοπνεύστων γραφών, συν τοις άλλοις, μας υπενθυμίζει τα καθήκοντα που οφείλουμε να έχουμε έναντι των συνανθρώπων μας, ως μέλη και εμείς του κοινωνικού συνόλου. Αυτά δε είναι οπωσδήποτε αναπόσπαστα συνδεδεμένα με τον σεβασμό και την αγάπη προς όλους ανεξαιρέτως. «Αρίστη οδός προς την του καθήκοντος εύρεσιν η μελέτη των θεοπνεύστων γραφών» (Μ. Βασίλειος).

Οι διάφορες ενέργειες και πράξεις που πλήττουν το κοινωνικό σύνολο και κυρίως τους ασθενεστέρους, οι οποίοι αδικούνται χωρίς να έχουν τον τρόπο να αντιδράσουν και να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, την οικογένεια και την περιουσία τους, μπορεί ενίοτε να είναι νόμιμες και νομότυπες, δεν είναι, όμως, πάντοτε ηθικές και επιτρεπτές. Άλλωστε, ο νόμος της αγάπης είναι ανώτερος από τους ανθρώπινους νόμους, οι οποίοι, μερικές φορές, γίνονται μόνον και μόνον για να ικανοποιήσουν ανθρώπινα πάθη, άλογες επιθυμίες και αθέμιτες συναλλαγές.

Η μελέτη των θεοπνεύστων Γραφών, των βίων και των λόγων των Αγίων, συμβάλλει τα μέγιστα στην δημιουργία αληθινών ανθρώπων, οι οποίοι δεν δημιουργούν προβλήματα στο κοινωνικό σύνολο, αλλά αντίθετα αποτελούν γι’ αυτό πηγή έμπνευσης και ευλογίας.–


http://www.parembasis.gr/2008/08_12_06.htm
Ο αληθινός χριστιανός έχει τρία γνωρίσματα:
1. Διαβάζει τον Λόγο του Θεού (Αγία Γραφή).
2. Τον εφαρμόζει στη ζωή του.
3. Φροντίζει να τον διαδίδει για να σώζονται και οι άλλοι και να γίνονται κοινωνοί του θαύματος που έζησε.
Domna
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6147
Εγγραφή: Τετ Μαρ 29, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Γερμανία
Επικοινωνία:

Re: Αγία Δόμνα ( 28 Δεκεμβρίου )

Δημοσίευση από Domna »

ΑΣΜΑΤΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΝΔΟΞΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΔΟΜΝΗΣ

Ἡ ἀνὰ χεῖρας ἀκολουθία τῆς ῾Αγίας ἐνδόξου μάρτυρος Δόμνης ἐποιήθη τῇ παρακλήσει τοῦ ἀγαπητοῦ μοι συμπρεσβυτέρου ᾽Αρχιμ. π. Νεκταρίου Παρασκευάκου. Διὰ τοῦ παρόντος ποιήματος δύνανται οἱ φιλάγιοι νὰ τελοῦν καὶ ἀγρυπνίαν καὶ ἱερὰν Παράκλησιν πρὸς τιμὴν τῆς ῾Αγίας. ῾Ο Κανὼν τοῦ ὄρθρου ὁμοῦ μετὰ τῶν λοιπῶν τροπαρίων, τῶν ἐνσωματωμένων εἰς τὴν παροῦσαν ᾀσματικὴν ἀκολουθίαν, εἶναι μία ὡλοκληρωμένη Παράκλησις.

῾Η νύμφη τοῦ Χριστοῦ μάρτυς ῾Αγία Δόμνα ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Μαξιμιανοῦ (286-305). ῏Ητο ἐπιφανὴς καὶ περίδοξος, ἀνατραφεῖσα εἰς τὸ παλάτιον τοῦ δυσσεβοῦς βασιλέως καὶ ἀφιερωθεῖσα ὑπὸ τῶν γονέων αὐτῆς ὡς ἱέρεια διὰ τὰ εἰδωλεῖα.

᾽Εγνώρισε τὸν Χριστὸν μελετήσασα τὰς ᾽Επιστολὰς τοῦ ᾽Αποστόλου Παύλου. Κρυφίως ἐβαπτίσθη αὐτὴ καὶ ὁ εὐνοῦχος ῎Ινδης, ὅστις πρὸ τῆς ῾Αγίας ἐμαρτύρησε διὰ τὸν Χριστόν. Διένειμε τὰ ὑπάρχοντα αὐτῆς εἰς τοὺς πένητας, ζῶσα μὲ ἁπλότητα, λιτότητα, αὐστηρὰν νηστείαν καὶ σκληρὰν ἄσκησιν.

Συνελήφθη ὁμοῦ μετὰ τοῦ ῾Αγίου ῎Ινδη, ἐμαστιγώθησαν καὶ ἐφυλακίσθησαν. ῾Η ῾Αγία Δόμνα ἔλαβε μεθ' ἑαυτῆς τὴν ῾Αγίαν Γραφὴν καὶ ὁ ῞Αγιος ῎Ινδης τὸ ἱερὸν ᾽Αρτοφόριον, τὸ ὁποῖον εἶχε δοθῇ εἰς τοὺς μάρτυρας ἀπὸ τὸν ᾽Αρχιερέα Κύριλλον, διὰ νὰ μεταλαμβάνουν τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ. ῾Η θεία Κοινωνία ἦτο ἡ μοναδικὴ τροφὴ τῶν ῾Αγίων, διότι ἀπηγορεύθη νὰ δοθῇ εἰς αὐτοὺς τροφὴ καὶ ὕδωρ.

῎Αγγελοι Κυρίου ὅμως ἐγέμισαν τὴν τράπεζαν αὐτῶν μὲ φαγητὰ καὶ ἐπλήρωσε τὸν οἶκον ὑπερκόσμιον φῶς. ῾Η ῾Αγία προσποιηθεῖσα σαλότητα ἠνάγκασε τὸν ἄρχοντα νὰ ἐλευθερώσῃ καὶ αὐτὴν καὶ τὸν ῞Αγιον Ἴνδην.

᾽Ελθὼν ὁ Μαξιμιανὸς εἰς τὴν Νικομήδειαν, ἐκαυχᾶτο διὰ τοὺς ψευδωνύμους θεοὺς τῶν εἰδώλων, προκαλῶν τοὺς χριστιανούς. Τότε ὁ Κύριος ᾽Ιησοῦς ἐπέτρεψε νὰ συμβοῦν ἔκτακτα καὶ καταστρεπτικὰ καιρικὰ φαινόμενα καὶ πολλοὶ θάνατοι ἀσεβῶν ἐξ αὐτῶν· καὶ αὐτὸς ὁ βασιλεὺς ἐκινδύνευσεν, χωρὶς ὅμως νὰ ἀποστῇ τῆς δυσσεβείας καὶ τοῦ διωγμοῦ κατὰ τῶν χριστιανῶν, μεταξὺ τῶν ὁποίων ἀνεζήτησε τοὺς ῾Αγίους Δόμναν καὶ ῎Ινδην. Καὶ τὸν μὲν ῞Αγιον ῎Ινδην ἔπνιξε μετὰ δύο ἄλλων μαρτύρων, τὸν Πέτρον καὶ τὸν Γοργόνιον, εἰς τὸ πέλαγος, τὴν δὲ ῾Αγίαν Δόμναν οἱ στρατιῶται δὲν ἀνεῦρον, διότι ἐνδυθεῖσα ἀνδρικὰ ἐνδύματα ἐκρύπτετο εἰς σπήλαιον. Πληροφορηθεῖσα τὸ μαρτύριον τοῦ ῾Αγίου ῎Ινδη καὶ τῶν δύο συμμαρτύρων αὐτοῦ, κατῆλθεν ἐκ τοῦ σπηλαίου καὶ ὑπὸ τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ φωτισθεῖσα, ἀνεῦρε καὶ εὐλαβῶς ἐτίμησε τὰ ἱερὰ τῶν μαρτύρων λείψανα. Τοῦτο πληροφορηθεὶς ὁ Μαξιμιανὸς ἀπέστειλε στρατιώτας, οἱ ὁποῖοι ἀπεκεφάλισαν τὴν ῾Αγίαν Δόμναν καὶ κατέκαψαν τὸ λείψανον αὐτῆς.

Ταπεινῶς ἐκ καρδίας εὐχαριστῶ τὸν Θεάνθρωπον Κύριον, διότι κατηξίωσε τὴν εὐτέλειάν μου νὰ τιμήσῃ, διὰ τῶν πενιχρῶν τούτων ὕμνων, τὴν πανευκλεῆ μάρτυρα Δόμναν· εὐλαβῶς δὲ αἰτοῦμαι τὰς πρὸς τὴν Παναγίαν Τριάδα εὐπροσδέκτους αὐτῆς πρεσβείας, διά τε τὴν ἐλαχιστότητά μου καὶ δι' ὅλους τοὺς τιμῶντας τὴν μνήμην αὐτῆς, ὅπως καὶ ἡμεῖς ἀξιωθῶμεν τοῦ θείου ἐλέους καὶ τῆς ποθητῆς λυτρώσεως. ΑΜΗΝ.



῎Εγραφον τῇ 22ᾳ Μαρτίου 2010

ἑορτῇ τῆς ῾Αγίας Μάρτυρος Καλλινίκης



᾽Αρχιμ. Νικόδημος Γ. ᾽Αεράκης

῾Ιεροκήρυξ



ΕΝ Τῼ ΜΙΚΡῼ ΕΣΠΕΡΙΝῼ



Εἰς τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους δ', καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Στιχηρὰ Προσόμοια.

῏Ηχος α'. Τῶν οὐρανίων ταγμάτων.

Δόμναν παρθένον καὶ μάρτυρα εὐφημήσωμεν, ἐν ζήλῳ ἀρνηθεῖσαν, ἱερείας τὸ ἔργον, πόθῳ δ' ἀσπασθεῖσαν πίστιν Χριστοῦ, ὑπὲρ Οὗ ἀποπτύσασα, δόξαν καὶ πλούτη καὶ πάντα τὰ ἐπὶ γῆς, εἰσελήλυθεν εἰς ἄνω Σιών.



Τὴν πολυθαύμαστον κόρην Δόμναν τιμήσωμεν, ἐν ὕμνοις ἐγκωμίων καὶ ἐν λόγοις ἐνθέοις· Λόγον σαρκωθέντα, ὑπὲρ βροτῶν, μετὰ πόθου ἐκήρυξεν, ἀπαρνηθεῖσα λατρείαν τὴν δυσσεβῆ, καὶ θρησκείαν τὴν ἀντίχριστον.



Ἐν εὐφροσύνῃ ἡ Δόμνα πρὸς τὸν Θεάνθρωπον ἔσπευδεν ἐξ ἀγάπης, τὴν ζωὴν Αὐτῷ δοῦναι, ἵνα αἰωνίως, ἐν οὐρανοῖς, σὺν ῾Αγίοις ἀγάλληται, καὶ σαββατίζῃ ἐν δώμασι τοῦ Θεοῦ, ὡς ἁγία καλλιπάρθενος.



Δεῦτε τὴν Δόμναν ἐν ὕμνοις λαμπρῶς τιμήσωμεν, τῆς πίστεως Κυρίου, ἀδαμάντινον κόσμον, πάντων τῶν μαρτύρων, ὑπογραμμόν, καὶ παρθένων τὸ κλέϊσμα, τῶν ἀθλουμένων ὑπόδειγμα ἀσφαλές, καὶ πιστῶν τὸ περιτείχισμα.

Δόξα. ῏Ηχος β'.

Δόμναν τὴν πανεύφημον μάρτυρα, ἐν ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις, καὶ ἐγκωμίων ᾠδαῖς ἐνθεαστικῶς τιμήσωμεν. Αὕτη γὰρ τὴν δυσσεβῆ θρησκείαν τῶν εἰδώλων ἀποπτύσασα, καὶ μανικῶς τὸν Χριστὸν ἀγαπήσασα ὑπὲρ Αὐτοῦ μαρτυρικῶς ἐτελεύτησε· Διὸ ἐν οὐρανοῖς ἐνδόξως στεφθεῖσα, συνεορτάζει τοῖς Μάρτυσιν, εἰς τοὺς αἰῶνας.

Καὶ νῦν. Θεοτοκίον. ῾Ο αὐτός. Οἶκος τοῦ ᾽Εφραθᾶ.

Ὅλον θεουργικῶς, φορέσας ἐκ Παρθένου ᾽Αδάμ Χριστέ τὸν πρῶτον, ἐτέχθης ἐν σπηλαίῳ καί φάτνῃ ἐσπαργάνωσαι.



Εἰς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια.

῏Ηχος β'. Οἶκος τοῦ ᾽Εφραθᾶ.

Δόμναν πανευλαβῶς, τιμήσωμεν ἐνθέως, ἐν ὕμνοις ἐγκωμίων, ὡς μάρτυρα Κυρίου, παρθένον τε πανθαύμαστον.

Στίχος. Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ.

Δόμνα ἡ εὐκλεής, Χριστοῦ παρθενομάρτυς, εἰσῆλθεν μετὰ δόξης, εἰς δώματα Κυρίου, ἀξίως ὡς καλλίνικος.

Στίχος. Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος.

Δόμνα ἐν οὐρανοῖς ἱκέτευε ἀπαύστως Τριάδα τὴν ῾Αγίαν, ὑπὲρ τῶν εὐφημούντων, τὴν μνήμην σου ἐν ᾄσμασιν.

Δόξα. Τριαδικόν. ῞Ομοιον.

Δόξα σοι ὦ Τριάς, μονάς ἡ κατ' οὐσίαν, δημιουργὲ τοῦ κόσμου· ἐλέησον τοὺς πόθῳ, τιμῶντας τὸ σὸν ῎Ονομα.

Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.

Ψάλλε προφητικῶς, Δαυῒδ κινῶν τὴν λύραν· τῆς σῆς γὰρ ἐξ ὀσφύος, ἐξ ἧς ἡ Θεοτόκος, Χριστός γεννᾶται σήμερον.



ΕΝ Τῼ ΜΕΓΑΛῼ ΕΣΠΕΡΙΝῼ



Μετὰ τὸν Προοιμιακὸν στιχολογοῦμεν τὴν α' στάσιν τοῦ, Μακάριος ἀνήρ. Εἰς δὲ τό, Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους ς' καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Προσόμοια.

῏Ηχος δ'. Ως γενναῖον ἐν μάρτυσιν.

Ὡς καλλίνικον μάρτυρα καὶ παρθένον πανένδοξον Δόμναν τὴν πανθαύμαστον εὐφημήσωμεν· ὅτι Χριστὸν τὸν Θεάνθρωπον, ἐνθέως ἠγάπησε, καὶ ἐλάτρευσε πιστῶς, ὑπὲρ Οὗ ἀπηρνήσατο, πᾶν τὸ γήινον, τῆς νεότητος ἄνθος, καὶ τὰ πλούτη, καὶ τὴν δόξαν ἱερείας, καὶ τὰ τοῦ κόσμου ἐπίκηρα.



Γενναιότητος ἕδρασμα, παρθενίας κειμήλιον, ἀθλητῶν προπύργιον εὐφημήσωμεν, Δόμναν ὑπόδειγμα πίστεως, μαρτύρων τὸ πρότυπον, καὶ ἁγίων καλλονήν, τῆς θυσίας τὸ ἄγαλμα, καὶ τὸ πρότυπον, τοῦ Χριστοῦ καὶ Νυμφίου θείαν νύμφην, παρθενίας προβολέα, καὶ εὐσεβείας ἀγλάϊσμα.



Ἱερείας ἀπέπτυσας, τὴν τιμὴν καὶ ἀξίωμα, τὸν Χριστὸν ποθήσασα, Δόμνα ἔνδοξε· καὶ πρὸς τὸ βάπτισμα ἔσπευσας, ζητοῦσα τὴν ἄνωθεν, ἐκ Τριάδος ἀληθοῦς, χάριν ἄφθονον πάντιμε, τὰ δὲ μάταια, καὶ φθαρτὰ καὶ ἐπίκηρα λιποῦσα, τῆς Χριστοῦ ὁμολογίας καὶ τελευτῆς θείας ἔτυχες.

Δόξα. ῏Ηχος πλ. β΄.

Δεῦτε πιστοὶ ἐν ὕμνοις παναρμονίοις, τὴν ἔνδοξον τοῦ Χριστοῦ μάρτυρα Δόμναν, ἐπαξίως ἐγκωμιάσωμεν βοῶντες πρὸς αὐτήν· Χαίροις ἡ ἐκ τῶν ἐπιστολῶν τοῦ θείου Παύλου σαγηνευθεῖσα, καὶ εἰς Χριστὸν ὁλοκαρδίως πιστεύσασα. Χαίροις ἡ τὴν ἀρετὴν τῆς θυσίας ἀγαπήσασα, καὶ ὑπὲρ τοῦ Θεανθρώπου ὁλοψύχως τὴν ζωὴν μαρτυρικῶς θύσασα. Χαίροις ἡ τοῦ ῾Αγίου μάρτυρος ῎Ινδη εἰς Χριστὸν ὁδηγός, καὶ ἡ ἀλείπτης εἰς τὸ αὐτοῦ μαρτύριον. Χαίροις ἡ πάντων τῶν τιμώντων σε προστάτις ἀσφαλής, καὶ θερμὴ ἱκέτις πρὸς Κύριον.

Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.῾Ο αὐτός.

Χορεύουσιν ῎Αγγελοι πάντες ἐν οὐρανῷ, καὶ ἀγάλλονται σήμερον· σκιρτᾷ δὲ πᾶσα ἡ κτίσις, διὰ τὸν γεννηθέντα ἐν Βηθλεέμ Σωτῆρα Κύριον· ὅτι πᾶσα πλάνη τῶν εἰδώλων πέπαυται, καὶ βασιλεύει Χριστὸς εἰς τοὺς αἰῶνας.



Εἴσοδος. Φῶς ἱλαρόν, τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ τὰ ᾽Αναγνώσματα.

Προφητείας Ἡσαΐου τὸ ἀνάγνωσμα.

(Κεφ. μγ', 9 14)

Τάδε λέγει Κύριος. Πάντα τὰ ἔθνη συνήχθησαν ἅμα, καὶ συναχθήσονται ἄρχοντες ἐξ αὐτῶν. Τίς ἀναγγελεῖ ταῦτα ἐν αὐτοῖς; ἤ τὰ ἐξ ἀρχῆς, τίς ἀκουστὰ ποιήσει ὑμῖν; ᾽Αγαγέτωσαν τοὺς μάρτυρας αὐτῶν καὶ δικαιωθήτωσαν, καὶ εἰπάτωσαν ἀληθῆ. Γίνεσθέ μοι μάρτυρες, καὶ ἐγὼ μάρτυς Κύριος ὁ Θεός, καὶ ὁ παῖς, ὃν ἐξελεξάμην· ἵνα γνῶτε, καὶ πιστεύσητε, ναὶ συνῆτε, ὅτι ἐγώ εἰμι. ῎Εμπροσθέν μου οὐκ ἐγένετο ἄλλος Θεός, καὶ μετ' ἐμὲ οὐκ ἔσται. ᾽Εγώ εἰμι ὁ Θεός, καὶ οὐκ ἔστι πάρεξ ἐμοῦ ὁ σῴζων. ᾽Εγὼ ἀνήγγειλα καὶ ἔσωσα, ὠνείδισα, καὶ οὐκ ἦν ἐν ὑμῖν ἀλλότριος. ῾Υμεῖς ἐμοὶ μάρτυρες, καὶ ἐγὼ Κύριος ὁ Θεός· ὅτι ἀπ' ἀρχῆς ἐγώ εἰμι, καὶ οὐκ ἔστιν ὁ ἐκ τῶν χειρῶν μου ἐξαιρούμενος. Ποιήσω, καὶ τίς ἀποστρέψει αὐτό; Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός, ὁ λυτρούμενος ὑμᾶς, ὁ ῞Αγιος ᾽Ισραήλ.

Σοφίας Σολομῶντος τὸ ἀνάγνωσμα.

(Κεφ. γ', 1 9)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ, καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος. ῎Εδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνων τεθνάναι, καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν, καὶ ἡ ἀφ' ἡμῶν πορεία σύντριμμα· οἱ δέ εἰσιν ἐν εἰρήνῃ. Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν, ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης. Καὶ ὀλίγα παιδευθέντες, μεγάλα εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς, καὶ εὗρεν αὐτοὺς ἀξίους ἑαυτοῦ. ῾Ως χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς, καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αὐτούς. Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι, καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν καλάμῃ διαδραμοῦνται. Κρινοῦσιν ἔθνη, καὶ κρατήσουσι λαῶν, καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰς τοὺς αἰῶνας. Οἱ πεποιθότες ἐπ' αὐτόν, συνήσουσιν ἀλήθειαν, καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ προσμενοῦσιν αὐτῷ· ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ, καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ.

Σοφίας Σολομῶντος τὸ ἀνάγνωσμα.

(Κεφ, ε', 15 .' ς', 3)

Δίκαιοι εἰς τὸν αἰῶνα ζῶσι, καὶ ἐν Κυρίῳ ὁ μισθὸς αὐτῶν, καὶ ἡ φροντὶς αὐτῶν παρὰ Ὑψίστῳ. Διὰ τοῦτο λήψονται τὸ βασίλειον τῆς εὐπρεπείας, καὶ τὸ διάδημα τοῦ κάλλους ἐκ χειρὸς Κυρίου· ὅτι τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ σκεπάσει αὐτούς, καὶ τῷ βραχίονι ὑπερασπιεῖ αὐτῶν. Λήψεται πανοπλίαν τὸν ζῆλον αὐτοῦ, καὶ ὁπλοποιήσει τὴν κτίσιν εἰς ἄμυναν ἐχθρῶν. ᾽Ενδύσεται θώρακα, δικαιοσύνην καὶ περιθήσεται κόρυθα, κρίσιν ἀνυπόκριτον. Λήψεται ἀσπίδα ἀκαταμάχητον, ὁσιότητα· ὀξυνεῖ δὲ ἀπότομον ὀργὴν εἰς ῥομφαίαν. Συνεκπολεμήσει αὐτῷ ὁ κόσμος ἐπὶ τοὺς παράφρονας· πορεύσονται εὔστοχοι βολίδες ἀστραπῶν, καὶ ὡς ἀπὸ εὐκύκλου τόξου τῶν νεφῶν, ἐπὶ σκοπὸν ἁλοῦνται, καὶ ἐκ πετροβόλου θυμοῦ πλήρεις ῥιφήσονται χάλαζαι. ᾽Αγανακτήσει κατ' αὐτῶν ὕδωρ θαλάσσης· ποταμοὶ δὲ συγκλύσουσιν ἀποτόμως. ᾽Αντιστήσεται αὐτοῖς πνεῦμα δυνάμεως, καὶ ὡς λαῖλαψ ἐκλικμήσει αὐτούς, καὶ ἐρημώσει πᾶσαν τὴν γῆν ἀνομία, καὶ ἡ κακοπραγία περιτρέψει θρόνους δυναστῶν. ᾽Ακούσατε οὖν, βασιλεῖς, καὶ σύνετε· μάθετε δικασταὶ περάτων γῆς· ἐνωτίσασθε οἱ κρατοῦντες πλήθους, καὶ γεγαυρωμένοι ἐπὶ ὄχλοις ἐθνῶν· ὅτι ἐδόθη παρὰ Κυρίου ἡ κράτησις ὑμῖν, καὶ ἡ δυναστεία παρὰ ῾Υψίστου.



Εἰς τὴν Λιτήν.

Ψάλλομεν Στιχηρὰ ᾽Ιδιόμελα.

῏Ηχος α'.

Ἑόρτιον πανήγυριν, ἐπὶ τῇ μνήμῃ τῆς πανενδόξου μάρτυρος Δόμνης, ὁ φιλάγιος σύλλογος εὐφροσύνως ἐπιτελεῖ σήμερον. Αὕτη γὰρ τὰ εἴδωλα ἀρνηθεῖσα, καὶ εἰς Χριστὸν πιστεύσασα, τὸν τοῦ Κυρίου λόγον: «μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι», ἐνθέρμως ἀποδεχθεῖσα, καὶ τὸν σταυρὸν τοῦ μαρτυρίου ἄρασα, ὑπὲρ τοῦ ἑαυτῆς νυμφίου Χριστοῦ, τὴν κεφαλὴν ἀπετμήθη. ῞Οθεν τὸν δρόμον τελέσασα, καὶ τὴν πίστιν τηρήσασα, τὸν τῆς δικαιοσύνης στέφανον εἴληφε, παρὰ τοῦ ἀθλοθέτου Χριστοῦ καὶ Σωτῆρος τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

῏Ηχος β'.

Δεῦτε φιλομαρτύρων ὁ δῆμος, τὴν πανένδοξον μάρτυρα Δόμναν, ἐγκωμίων λόγοις καὶ ὕμνοις εὐφημήσωμεν. Αὕτη γάρ, ὡς ὁ Θεάνθρωπος Κύριος ἐβεβαίωσεν, «ὃς δ' ἂν ἀπολέσῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ, εὑρήσει αὐτήν», τὴν τῆς ἱερείας τιμὴν ἀπαρνηθεῖσα καὶ τῶν τοῦ κόσμου, ὡς μὴ ὄντων, καταφρονήσασα, τὴν ἑαυτῆς ψυχήν, ὁλοθύμως ὑπὲρ Χριστοῦ ἔθυσεν· ῞Οθεν ἐν λευκοῖς ἐν τῇ οὐρανίῳ παστάδι, μετὰ τοῦ ἐρασμίου αὐτῆς Νυμφίου συνοικοῦσα, ἀδιαλείπτως πρεσβεύει ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

῏Ηχος γ'.

Τὴν πανένδοξον μάρτυρα Δόμναν, ἑορταστικῶς ἐν ὕμνοις, ὦ φιλέορτοι, τιμήσωμεν. Τοῦ αἰωνίου γὰρ διδασκάλου Χριστοῦ, ἀκουτισθεῖσα λέγοντος: «Πᾶς ὃς ἂν ὁμολογήσῃ ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁμολογήσει ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ», τῇ μαρτυρικῇ ὁμολογίᾳ καὶ τῇ ἀποτομῇ τῆς κεφαλης αὐτῆς, Αὐτῷ κατηκολούθησεν. ῞Οθεν ἐν οὐρανοῖς, μετ' ᾽Αγγέλων καὶ Μαρτύρων ἀγάλλεται, καθικετεύουσα τὸν Κύριον, ὑπὲρ πάντων τῶν τιμώντων τὴν μνήμην αὐτῆς.

῏Ηχος δ'.

Δεῦτε ἀνυμνήσωμεν πιστοί, τὴν τῆς πανενδόξου μάρτυρος Δόμνης, πανίερον καὶ πάντιμον μνήμην. Αὕτη γὰρ τὴν τοῦ θείου Παύλου διδαχὴν «ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον πιστῶς τηροῦσα, τὰ ἑαυτῆς ἀγαθὰ καὶ αὐτὴν τὴν τροφὴν αὐτῆς, τοῖς ἐνδεέσι καὶ πένησι ἡδέως διένειμεν. Εἶτα δὲ τὰ τοῦ μαρτυρίου αἵματα, ἐξ ἀληθοῦς ἀγάπης κενώσασα, ἐνδόξως ἐν οὐρανοῖς κατεστέφθη, καὶ κατηξιώθη ἰδεῖν τὸν Τρισάγιον Κύριον.

Δόξα. ῏Ηχος πλ. α'.

Δεῦτε χριστοφόροι λαοί, ἐν εὐλαβείᾳ ἀκουτισθῶμεν, τί περὶ τῇς πανευφήμου μάρτυρος Δόμνης, καὶ πάντων τῶν μαρτύρων, εἷς τῶν εἰκοσιτεσσάρων πρεσβυτέρων λέγει: «Οὗτοι οὐ πενάσουσιν ἔτι οὐδὲ διψήσουσιν ἔτι, οὐδ' οὐ μὴ πέσῃ ἐπ' αὐτοὺς ὁ ἥλιος οὐδὲ πᾶν καῦμα, ὅτι τὸ ἀρνίον τὸ ἀνὰ μέσον τοῦ θρόνου ποιμαίνει αὐτούς, καὶ ὁδηγήσει αὐτοὺς ἐπὶ ζωῆς πηγὰς ὑδάτων, καὶ ἐξαλείψει ὁ Θεὸς πᾶν δάκρυον ἐκ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν». Τοιαύτης χάριτος, τῷ τοῦ Παντάνακτος ἐλέει, καὶ ἡμεῖς ἀδελφοὶ ἀξιωθείημεν.

Καἰ νῦν. Θεοτοκίον. ῾Ο αὐτός.

Μάγοι Περσῶν Βασιλεῖς, ἐπιγνόντες σαφῶς, τὸν ἐπὶ γῆς τεχθέντα Βασιλέα Οὐράνιον, ὑπὸ λαμπροῦ ἀστέρος ἑλκόμενοι, ἔφθασαν ἐν Βηθλεέμ, δῶρα προσφέροντες ἔγκριτα, χρυσὸν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν· καὶ πεσόντες προσεκύνησαν· εἶδον γὰρ ἐν τῷ σπηλαίῳ, βρέφος κείμενον τὸν ῎Αχρονον.



Εἰς τὸν Στίχον. Στιχηρὰ Προσόμοια.

῏Ηχος πλ. α'. Χαίροις ἀσκητικῶς.

Χαίροις μελέτης θείας Γραφῆς, καρπὸς θεόσδοτος καὶ ὄργανον χάριτος, καὶ μάρτυς τῆς ἀληθείας, καὶ τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ, νύμφη Δόμνα καλλίνικε ἔνδοξε. Αὐτὸν γὰρ ἠγάπησας, καὶ τὴν πίστιν ἐστήριξας, σεπτῶς τυθεῖσα, ὥσπερ σφάγιον ἔνθεον, ἐκνικήσασα, τῶν ἀθέων δυσσέβειαν. ῞Οθεν εἰς τὰ οὐράνια, εἰσῆλθες σκηνώματα, δόξαν λαβοῦσα ἁγίας, καὶ παρρησίαν πρὸς Κύριον, πρεσβεύειν ἀπαύστως, ὑπὲρ πάντων τῶν τιμώντων, τὰ σὰ θαυμάσια.

Στίχος. Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ.

Χαίροις ἡ ἀρνηθεῖσα τιμήν, τῆς ἱερείας καὶ εἰδώλων δυσσέβειαν, νεότητος δὲ τὸ ἄνθος, καὶ ἐπικήρων τρυφήν, ἡδονῶν ματαίων τὴν ἀπόλαυσιν, τοῦ πλούτου τὴν ἄνεσιν, τὸ χαμαίζηλον φρόνημα, Δόμνα τοῦ κόσμου, κολακείαν καὶ ἔπαινον, τὸν δὲ Κύριον, ἐκ ψυχῆς ἀγαπήσασα. ῞Οθεν τὴν σὴν πανεύφημον, τιμῶντες πανήγυριν, χάριν Χριστοῦ ἐκζητοῦμεν, ταῖς σαῖς πρεσβείαις πανθαύμαστε, μιμεῖσθαι σὴν πίστιν, καὶ καλὴν ὁμολογίαν, καὶ βίον ἄμεμπτον.

Στίχος. Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος.

Χαίροις ἐν διωγμοῖς θαυμαστή, ἐν ἀγωνίσμασιν ἁγίων ἡ πρώταθλος, ἐν βίῳ χριστομιμήτῳ, περιφανὴς καὶ σεμνή, ἐν ἀσκήσει Δόμνα ὑπερθαύμαστος· ἐν μάρτυσιν ἔνδοξος, ἐν παρθένοις περίβλεπτος, ἐν ἀρεταῖς δέ, ἀθλοφόρος καλλίνικος, παρρησίᾳ τε θαυμαστὴ καὶ ἐξαίσιος. ῞Οθεν ἐν ἐγκωμίοις τε, καὶ ὕμνοις πανεύφημε, ἄθλους τοὺς σοὺς ἐπαινοῦμεν, καὶ τὰς λιτάς σου πρὸς Κύριον, αἰτούμεθα Μῆτερ, ἵνα λάβωμεν πλουσίως τὸ μέγα ἔλεος.

Δόξα. ῏Ηχος πλ. β΄.

Σήμερον ἡ τοῦ Χριστοῦ ᾽Εκκλησία, εἰς πανήγυριν πνευματικήν, τῶν φιλομαρτύρων τὸν δῆμον συγκαλεῖ χαίρουσα. Πρόκειται γὰρ πᾶσιν ἡμῖν, ἡ τῆς καλλινίκου μάρτυρος Δόμνης ἑορτή, καὶ ὡς ἐν πίνακι ἱερῷ ἡ θαυμαστὴ μεταστροφή, ἡ μανικὴ πρὸς Χριστὸν ἀγάπη, καὶ τὸ ἔνδοξον αὐτῆς μαρτύριον. Δεῦτε οὖν καὶ ἡμεῖς τὰς χεῖρας κροτοῦντες, ἐν ἀνατάσει ψυχῆς, ἐνθεαστικῶς αὐτὴν τιμήσωμεν. Τιμὴ γὰρ μάρτυρος, μίμησις μάρτυρος, ὥς φησιν ὁ Χρυσορρήμων. Αὐτῆς πρεσβείαις, σῶσον Κύριε τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Καὶ νῦν. Θεοτοκίον. ῾Ο αὐτός.

Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη. Σήμερον δέχεται ἡ Βηθλεέμ, τὸν καθήμενον διὰ παντὸς σὺν Πατρί. Σήμερον ῎Αγγελοι τὸ βρέφος τὸ τεχθέν, θεοπρεπῶς δοξολογοῦσι. Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, καί ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία.



᾽Απολυτίκιον.

῏Ηχος γ'. Θείας πίστεως.

Δόμναν ᾄσμασιν ἐπευφημοῦμεν, νύμφην πάνσεμνον, τοῦ Θεανθρώπου, τῆς παρθενίας τὸ εὐῶδες κειμήλιον· Χριστομαρτύρων σεπτὸν ἐγκαλλώπισμα, καὶ ᾽Εκκλησίας ἀγλάϊσμα ἔνθεον. Αὕτη ἔλαβε, τὸ στέφος τῆς ἁγιότητος, καὶ δόξαν ἐκ Τριάδος τὴν αἰώνιον.

Δόξα. Καὶ νῦν. Τῆς ἑορτῆς. Ἦχος δ'.

Ἡ γέννησίς σου Χριστέ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, σὲ προσκυνεῖν, τὸν ῞Ηλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι.



ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ



Μετὰ τὴν α' Στιχολογίαν, Κάθισμα.

῏Ηχος γ'. Τὴν ὡραιότητα.

Τὴν ἀπαστράπτουσαν, Δόμνα ἁγνείαν σου, καὶ τὴν πανθαύμαστον, ὁμολογίαν σου, ἐμμελετῶντες οἱ πιστοί, βοῶμέν σοι εὐφροσύνως· χαίροις τὸ τῆς χάριτος, θεοτίμητον ὄργανον, χαίροις τὸ τῆς πίστεως, θεοπρόβλητον πρότυπον· Χριστοῦ τῆς ᾽Εκκλησίας ἡ μάρτυς, χαίροις τοῦ Λόγου θεία Νύμφη.

Δόξα. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.

Θαῦμα παράδοξον γέγονε σήμερον· ὁ γὰρ Σωτὴρ ἡμῶν, ἐν τῷ Σπηλαίῳ σαρκί, ὤφθη ἐκ Παρθένου δι' ἡμᾶς, καθὼς Αὐτὸς ἐπίσταται. Μάγοι μετὰ δώρων δέ, ὡς Βασιλεῖ προσεκύνησαν, Ποιμένες μετ' ᾽Αγγέλων τε, ἐδοξολόγουν Αὐτόν· μεθ' ὧν καί ὑμεῖς βοῶμεν Αὐτῷ· Δόξα τῷ δι' ἡμᾶς ἐνανθρωπήσαντι.



Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν, Κάθισμα.

῏Ηχος α'. Τὸν τάφον σου Σωτήρ.

Τὴν νύμφην τοῦ Χριστοῦ, εὐφημήσωμεν Δόμναν, καὶ στέψωμεν λαμπρῶς, ἐν ᾠδαῖς ἐγκωμίων· εἰδώλων γὰρ δυσσέβειαν, ἑκουσίως ἠρνήσατο, καὶ μαστίγωσιν, καὶ φυλακὴν καὶ τὴν πεῖναν, κατενίκησεν, ὁμολογοῦσα ἐμφρόνως, Χριστὸν τὸν Θεάνθρωπον.

Δόξα. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.

Ἐν φάτνῃ δι' ἡμᾶς, τῶν ἀλόγων ἐτέθης, μακρόθυμε Σωτήρ, νηπιάσας βουλήσει· ποιμένες δέ σε ὕμνησαν μετ' ᾽Αγγέλων κραυγάζοντες· Δόξα αἴνεσις τῷ ἐπὶ γῆς γεννηθέντι, καὶ ὑψώσαντι, τῶν γηγενῶν τὴν οὐσίαν, Χριστῷ τῷ Θεῷ ἡμῶν.



Μετὰ τὸν Πολυέλεον, Κάθισμα.

῏Ηχος δ'. Κατεπλάγη ᾽Ιωσήφ.

Καταπλήττει τοὺς πιστούς, ἡ θαυμαστὴ μεταστροφή, τῆς παρθένου καὶ ἁγνῆς, Δόμνης τῆς νύμφης τοῦ Χριστοῦ· καὶ γὰρ κατέλιπε τιμὴν τῆς ἱερείας· Παύλου τὰς Γραφὰς ἐμμελετήσασα, Λόγον τοῦ Πατρὸς ὡμολόγησε· καὶ μαρτυρίου στέφανον ἐδέξατο, ἐν εὐφροσύνῃ κραυγάζουσα· Χριστός μου δόξα, καὶ στέφανός μου, Κύριος καὶ Θεός μου.

Δόξα. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.

Τί θαυμάζεις Μαριάμ; τί ἐκθαμβεῖσαι τῷ ἐν σοί; ῞Οτι ἄχρονον Υἱόν, χρόνῳ ἐγέννησα φησί, τοῦ τικτομένου τὴν σύλληψιν μὴ διδαχθεῖσα. ῎Ανανδρός εἰμι, καὶ πῶς τέξω Υἱόν; ῎Ασπορον γονὴν τίς ἑώρακεν; ὅπου Θεὸς δὲ βούλεται, νικᾶται φύσεως τάξις, ὡς γέγραπται· Χριστὸς ἐτέχθη, ἐκ τῆς Παρθένου, ἐν Βηθλεὲμ τῆς ᾽Ιουδαίας.



Οἱ ᾽Αναβαθμοί, τὸ α'. ᾽Αντίφωνον τοῦ δ΄.Ἤχου.



Προκείμενον. ῏Ηχος δ'.

Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ.

Στίχος. Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος.



Τό, Πᾶσα πνοή.



Εὐαγγέλιον Μαρτυρικόν, (Λουκ. κα΄ 12-19). ῾Ο Ν' ψαλμός.



Δόξα.

Ταῖς τῆς ᾽Αθληφόρου πρεσβείαις, ᾽Ελεῆμον, ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.

Καὶ νῦν.

Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις, ᾽Ελεῆμον, ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.



Εἶτα τὸ ᾽Ιδιόμελον. ῏Ηχος πλ. β.

Στίχος. ᾽Ελέησόν με ὁ Θεός...

Ἐν ᾠδαῖς καὶ ὓμνοις, τὴν πανένδοξον μάρτυρα Δόμναν ἐγκωμιάσωμεν λέγοντες· Χαίροις τὸ τοῦ θείου Παύλου ἁλίευμα καὶ τὸ τοῦ μάρτυρος ῎Ινδη ὑπόδειγμα. Χαίροις ἡ τὰ εἴδωλα θεοπρεπῶς ἀρνηθεῖσα, καὶ τὸν Χριστὸν μανικῶς ἀγαπήσασα. Χαίροις ἡ τῶν πενήτων χορηγός, καὶ ἀσκήσεως τὸ πρότυπον. Χαίροις τῶν μαρτύρων τὸ κλέος, καὶ τῶν πιστῶν τὸ ἀγαλλίαμα. Πρέσβευε Χριστῷ ἐκτενῶς, ὑπὲρ τῶν τιμώντων, τὴν ἀεισέβαστον μνήμην σου.



Οἱ Κανόνες, ὁ Κανὼν τῆς Θεοτόκου καὶ τῆς Μάρτυρος, οὗ ἡ ᾽Ακροστιχίς·

Δόμνης ἄθλους ᾄσμασι τιμῶ. Νικοδήμου

ᾨδὴ α'. ῏Ηχος πλ. δ'. ῾Ο Εἱρμός. ῾Υγρὰν διοδεύσας.

Διαύγειαν δός μοι καὶ φωτισμόν, τὴν Δόμναν ὑμνῆσαι, ἐν ᾠδαῖς ἐνθεαστικαῖς, ὡς μάρτυρα Λόγε καὶ παρθένον, καὶ ᾽Εκκλησίας σεπτὸν ἐγκαλλώπισμα.



Ὁδὸν τοῦ Κυρίου Δόμνα κλεινή, ἠγάπησας πόθῳ, καὶ ἐβίωσας ἀληθῶς, ζωὴν τὴν σωτήριον καὶ θείαν, ἀξιωθεῖσα τυχεῖν τῆς θεώσεως.



Μεγάλως ἠγώνισαι ὦ σεπτή, ὑπὲρ ἀληθείας, και τῆς πίστεως τοῦ Χριστοῦ, λαβοῦσα σταυρὸν τοῦ μαρτυρίου, καὶ ὑπὲρ Τούτου τυθεῖσα ὡς σφάγιον.

Θεοτοκίον.

Ναὸς τῆς ἁγνείας παναληθής, σὺ πέλεις Παρθένε, καὶ παρθένων καταφυγή, μητέρων δὲ στήλη σωφροσύνης, καὶ ἀρετῆς θαυμαστὸν ἀκροθίνιον.

ᾨδὴ γ'. ῾Ο Εἱρμός. Οὐρανίας ἁψῖδος.

Ἡ παρθένος καὶ μάρτυς, ὁμολογεῖ Κύριον, ὡς τὸν Λυτρωτὴν καὶ Δεσπότην, πάσης τῆς κτίσεως, καὶ ἐν ἀγάπῃ πολλῇ, νυμφαγωγεῖ καὶ τὸν ῎Ινδην, μεθ' οὗ συνευφραίνεται, θείοις σκηνώμασιν.



Σὺ εἰδώλων τὴν πλάνην, καὶ δυσσεβὲς φρόνημα, Δόμνα ἀπηρνήθης ἐνθέως, καὶ τὸ ἀξίωμα, τῆς ἱερείας σεμνή, διὰ Χριστὸν τὸν Σωτῆρα, καὶ τὴν ἐπουράνιον, θείαν κατάπαυσιν.



Ἀληθῶς ἀνεδείχθης, τῆς ἀρετῆς πρότυπον, Δόμνα καὶ μαρτύρων τὸ κλέος, καὶ τὸ ὑπόδειγμα, τῶν δὲ πενήτων τροφεύς, καὶ ἀρωγὸς δυστυχούντων· διὸ καὶ κατέλαβες, Χριστοῦ τὰ δώματα.

Θεοτοκίον.

Θεοτόκε Παρθένε, Λόγον Θεοῦ τέξασα, πρέσβευε ἀπαύστως ὡς Μήτηρ, πρὸς τὸν Θεάνθρωπον, ὅπως ῥυσθῶμεν ῾Αγνή, ἐκ τῶν τοῦ κόσμου σκανδάλων, ἀνυμνοῦντες Δέσποινα, τὰ μεγαλεῖά σου.



Κάθισμα.

῏Ηχος δ', Ταχὺ προκατάλαβε.

Τὴν Δόμναν τιμήσωμεν, ἐν εὐφροσύνῃ πιστοί, καὶ ὕμνοις κηρύξωμεν, μεταστροφὴν πρὸς Χριστόν, αὐτῆς καὶ βοήσωμεν· Χαῖρε παρθένων κλέος καὶ μαρτύρων ὁ τύπος· χαῖρε ἡ ἀνελθοῦσα, εἰς τὴν γῆν τῶν πραέων, πρεσβεύουσα τῷ Λόγῳ, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Δόξα. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.

Ἐνθέως εὐφραίνεται ἡ κτίσις σήμερον· Χριστὸς γὰρ ὁ Κύριος, Πατρὸς ἀνάρχου Υἱός, ἐκ Κόρης γεννᾶται ἁγνῆς, ἅπαν τὸ τῶν ἀνθρώπων, γένος ἀθανατίζων, λύων τε τὴν κατάραν, τῆς προμήτορος Εὔας. Διὸ εὐχαριστοῦντες αὐτῷ, ἐν ὕμνοις δοξάσωμεν.



ᾨδὴ δ'. ῾Ο Εἱρμός. Εἰσακήκοα Κύριε.

Λυτρωτὴν τὸν Θεάνθρωπον, Δόμνα βιοτῇ σου λαμπρῶς ἐκήρυξας, καὶ Βελίαρ ἐταπείνωσας, διὰ μαρτυρίου σου πανεύφημε.



Οὐρανός σε ἐδέξατο, τῆς Νικομηδείας Δόμνα τὸ βλάστημα, ἐν παστάδι τοῦ Κυρίου σου, ὑπὲρ Οὗ ἐτύθης ὥσπερ σφάγιον.



Ὑψιπέτιν ὁρῶμέν σε, Δόμνα οἱ τιμῶντες τὸ σὸν μαρτύριον, καὶ τὴν λύτρωσιν αἰτούμεθα, σαῖς λιταῖς σεμνὴ πρὸς τὸν Θεάνθρωπον.

Θεοτοκίον.

Σῶσον πάντας πρεσβείαις σου, ἐκ παντὸς κινδύνου Θεοχαρίτωτε, ὡς γεννήσασα τὸν Κύριον, ἄνθρωπον ἐκ πλάνης λυτρωσάμενον.

ᾨδὴ ε'. ῾Ο Εἱρμός. Φώτισον ἡμᾶς.

Ἄνακτα Θεόν, ἐκ καρδίας ἀγαπήσασα, τὰ δυσσεβῆ καὶ μάταια ἐν χαρᾷ, ἡ Δόμνα πάντα, ἠρνήθη καὶ κατεφρόνησεν.



Σώματος ἀκμήν, σῷ Νυμφίῳ Δόμνα δέδωκας, καθυπομείνασα πλῆθος αἰκισμῶν, καὶ μαρτυρίου, τελείωσιν καλλιπάρθενε.



Μάρτυς σαῖς λιταῖς, τὰς καρδίας ἡμῶν πλήρωσον, τῆς εὐφροσύνης καὶ τῆς χάριτος τῆς σῆς, ἵνα τηρῶμεν, τοῦ Λόγου θεῖα προστάγματα.

Θεοτοκίον.

Ἄνασσα Χριστόν, ἐν ἀγκάλαις σου ἐβάστασας, καὶ ἐγαλούχησας Αὐτὸν ὑπερφυῶς, τὸν τροφοδότην, τοῦ κόσμου Θεοχαρίτωτε.

ᾨδὴ ς', ῾Ο Εἱρμός.Τὴν δέησιν.

Στερέωσον σαῖς λιταῖς πρὸς Κύριον, τὴν ἀθλίαν μου ψυχὴν Δόμνα θεία· ὅτι δεινῶς, πολεμεῖ με ὁ πλάνος, καὶ πειρασμοῖς διαφόροις προσβάλλει με· ἐδόθη γάρ σοι ἐκ Θεοῦ, παρρησία πρεσβείας πανένδοξε.



Ἱκέτευε τὸν Χριστὸν πανεύφημε, ὑπὲρ πάντων τῶν τιμώντων σε Δόμνα· ἵνα ἐχθροῦ, παγκακίστου νικῶμεν, τοὺς πειρασμοὺς καὶ τὰ πάθη οἱ δείλαιοι, καὶ τύχωμεν ἐν οὐρανοῖς, βασιλείας Θεοῦ καὶ ἀνέσεως.



Νεκρώσασα τῆς σαρκὸς τὸ φρόνημα, κατεπάτησας ἐχθροῦ τὰς ἐνέδρας· καὶ τὸν Χριστόν, ὡς Θεὸν καὶ Δεσπότην, τῷ μαρτυρίῳ σου Δόμνα ἐκήρυξας· στεφθεῖσα δὲ ἐκ τοῦ Θεοῦ, σαββατίζεις ὡς μάρτυς πανένδοξος.

Θεοτοκίον.

Τιμήσωμεν τὴν Παρθένον ἅπαντες, ἐν ἐνθέοις ἐγκωμίοις και ὕμνοις· ὅτι Θεόν, ὡς Υἱὸν ἱκετεύει, ὑπὲρ τοῦ γένους αὐτῆς ἡ Θεόνυμφος, καὶ πάντων τῶν χριστιανῶν, τῶν ποθούντων ψυχῆς ἀπολύτρωσιν.



Κοντάκιον

Ἦχος β'. Τὰ ἄνω ζητῶν.

Εἰδώλων θεούς, ἠρνήθης Δόμνα ἔνδοξε, Χριστὸν δὲ Θεόν, τὸν κόσμον λυτρωσάμενον, ἐπιγνοῦσα ἔσπευσας, ὑπὲρ Αὐτοῦ τυθῆναι ὡς σφάγιον· σὺν χοροῖς δὲ μαρτύρων ἀεί, πρεσβεύεις Κυρίῳ, ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.

Ὁ Οἶκος.

Τῆς Νικομηδείας ᾽Εκκλησία, τὴν πρῴην τῶν εἰδώλων ἱέρειαν, νῦν δὲ σεπτὴν τοῦ Χριστοῦ μάρτυρα Δόμναν, ἑορταστικῶς τιμᾷ, τὴν αὐτῆς θείαν ἀλλοίωσιν, καὶ θαυμαστὴν μεταστροφήν, πρὸς μίμησιν προβαλλομένη. Αὕτη γὰρ τὰς τοῦ θείου Παύλου ᾽Επιστολὰς ἀναγνοῦσα, ἐκ καρδίας εἰς τὸν Θεάνθρωπον Χριστὸν ἐπίστευσεν. ᾽Εν προσευχῇ δὲ νηστείᾳ καὶ ἐλεημοσύνῃ ζῶσα, τὸν εὐνοῦχον ῎Ινδην εἰς τὴν τῆς ἀληθείας πίστιν ὡδήγησε, καὶ ἀλείπτης αὐτοῦ πρὸς τὸ μαρτύριον γέγονεν. Θαυμαστῶς τε αἰκισμοὺς καὶ μαστιγώσεις ὑπομείνασα καὶ ἐν εἱρκτῇ ἐγκλεισθεῖσα, ὑπὸ ᾽Αγγέλου ἐτρέφετο. Διὰ σαλότητος τῶν δεσμῶν ἀπολυθεῖσα, ἐν σπηλαίῳ ἀνδρικῶς ἠσκήτευεν. Εἶτα τῶν μαρτύρων τρία ἱερὰ λείψανα ἐν θαλάσσῃ εὑροῦσα, καὶ πλησίον αὐτῶν προσευχομένη, δέχεται τὸν διὰ ξίφους καὶ πυρὸς θάνατον. Καὶ νῦν ἐν οὐρανῷ σαββατίζουσα, σὺν λοιποῖς μαρτύρων χοροῖς, πρεσβεύει Κυρίῳ, ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.

http://analogion.gr/glt/texts/Dec/28c.uni.htm
Ο αληθινός χριστιανός έχει τρία γνωρίσματα:
1. Διαβάζει τον Λόγο του Θεού (Αγία Γραφή).
2. Τον εφαρμόζει στη ζωή του.
3. Φροντίζει να τον διαδίδει για να σώζονται και οι άλλοι και να γίνονται κοινωνοί του θαύματος που έζησε.
Domna
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6147
Εγγραφή: Τετ Μαρ 29, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Γερμανία
Επικοινωνία:

Η αγία μάρτυς Δόμνα

Δημοσίευση από Domna »

http://www.youtube.com/watch?v=FICL_-2bpNQ

Η Αγία Δόμνα είναι η προστάτρια για τις ετοιμόγεννες και τις μαμές
Ο αληθινός χριστιανός έχει τρία γνωρίσματα:
1. Διαβάζει τον Λόγο του Θεού (Αγία Γραφή).
2. Τον εφαρμόζει στη ζωή του.
3. Φροντίζει να τον διαδίδει για να σώζονται και οι άλλοι και να γίνονται κοινωνοί του θαύματος που έζησε.
Domna
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6147
Εγγραφή: Τετ Μαρ 29, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Γερμανία
Επικοινωνία:

Re: Η αγία μάρτυς Δόμνα

Δημοσίευση από Domna »

Ο αληθινός χριστιανός έχει τρία γνωρίσματα:
1. Διαβάζει τον Λόγο του Θεού (Αγία Γραφή).
2. Τον εφαρμόζει στη ζωή του.
3. Φροντίζει να τον διαδίδει για να σώζονται και οι άλλοι και να γίνονται κοινωνοί του θαύματος που έζησε.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Βίοι Αγίων και Γερόντων”