Εξομολόγηση

Εδώ τίθενται Πνευματικά Ερωτήματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

Cordelia
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 408
Εγγραφή: Τρί Ιούλ 03, 2007 5:00 am

Δημοσίευση από Cordelia »

Σου το έγραψα καθαρά από προσωπική εμπειρία.

Μ' έφαγαν οι καλοί τρόποι και η υπερβολική διακριτικότητα.
Προσπαθούσα πάντα να μην επιβαρύνω ή στεναχωρήσω κανέναν.

Αλλά ο κάθε άνθρωπος το πρόβλημα, που αντιμετωπίζει, το αισθάνεται δυσβάσταχτο. Και είναι, αφού επηρεάζει τη ζωή του.
Δεν χρειάζεται να πεθαίνεις για να είναι σοβαρό το πρόβλημά σου.

Στα θέματα που αφορούν τη σωτηρία μας πρέπει να είμαστε πολύ αποφαστικοί.

Αφού σε απασχολεί τόσο, λύσε το εδώ και τώρα (με τη βοήθεια του Θεού εννοείται) !!!

καλή επιτυχία smarti !!
filotheitis
Τακτικό Μέλος
Τακτικό Μέλος
Δημοσιεύσεις: 47
Εγγραφή: Πέμ Φεβ 28, 2008 6:00 am
Τοποθεσία: ATHENS

Δημοσίευση από filotheitis »

:twisted: ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ.ΣΕ ΣΤΕΛΝΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ.Η ΤΟ ΚΟΒΕΙΣ Η ΣΕ ΚΟΒΕΙ. ΔΙΑΛΕΓΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΕΙΣ.ΜΑ ΣΗΜΕΡΑ ΜΑ ΑΥΡΙΟ ΚΑΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ.ΣΤΑ ΛΕΕΙ ΕΝΑΣ ΠΟΥ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕ ΚΑΙ ΕΜΑΘΕ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΤΟ ΚΟΨΕΙΣ. ΝΑ ΦΩΤΙΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΠΝΙΣΤΕΣ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ.
filotheitis
Τακτικό Μέλος
Τακτικό Μέλος
Δημοσιεύσεις: 47
Εγγραφή: Πέμ Φεβ 28, 2008 6:00 am
Τοποθεσία: ATHENS

Δημοσίευση από filotheitis »

smarti έγραψε:ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΔΕΝ ΕΧΩ ΓΙΑΤΙ ΒΑΡΕΘΗΚΑΝ ΝΑ ΜΕ ΑΚΟΥΝΕ ΝΑ ΛΕΩ ΟΤΙ ΤΟ ΚΟΒΩ ΟΛΟ.ΕΔΩ ΕΓΩ ΕΧΩ ΚΟΥΡΑΣΤΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ,ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΓΙΑ ΥΠΝΟ,ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΩ ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΩΙ ΠΟΥ ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΩ,ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΠΝΙΣΩ.ΠΑΝΤΩΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΙΝΕΤΕ ΕΙΝΕ ΠΟΛΥ ΧΡΗΣΙΜΕΣ.ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΜΕ ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΥ ΞΕΡΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ,ΠΩ ΟΝΟΜΑ,ΙΣΩΣ ΒΟΗΘΟΥΣΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ,ΑΛΛΑ ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΖΗΤΗΣΩ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΟΤΑΝ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΡΡΩΣΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ,ΦΤΩΧΕΙΑ ,ΘΛΙΨΕΙΣ........
ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΙΑ ΜΕΘΟΔΟ ΑΠΛΗ.ΠΑΡΕ ΕΝΑΝ ΚΟΥΜΠΑΡΑ ΚΑΙ ΒΑΖΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΜΕΣΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΔΙΝΕΣ ΓΙΑ ΤΣΙΓΑΡΑ ΚΑΙ ΠΕΣ ΟΤΙ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟ ΣΚΟΠΟ.ΟΡΙΣΕ ΤΗΝ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ ΚΑΙ ΒΑΛΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΚΟΥΜΠΑΡΑ ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ.
Άβαταρ μέλους
filotas
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 4117
Εγγραφή: Σάβ Αύγ 11, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Νίκος@Κοζάνη
Επικοινωνία:

Δημοσίευση από filotas »

Smarti όταν πάμε να εξομολογηθούμε δεν πάμε μόνο για την άφεση των αμαρτιών μας, αλλά κυρίως για πνευματική καθοδήγηση.

Γύρω από την εξομολόγηση υπάρχουν οι εξής μύθοι:

1. Πάμε για εξομολόγηση μόνο για να συγχωρηθούν οι αμαρτίες μας.

2. Όταν εξομολογηθούμε τις αμαρτίες μας πρέπει να είμαστε βέβαιοι ότι δε θα τις ξανακάνουμε.

3. Για να κοινωνήσουμε πρέπει οπωσδήποτε να εξομολογηθούμε.

4. Εξομολογούμαστε και κοινωνούμε μόνο 2-3 φορές το χρόνο.

Για να τα δούμε ένα - ένα με βάση την παράδοση των Πατέρων της Εκκλησίας μας.

Πρώτα απ΄όλα και βασικά στον Πνευματικό μας δεν πάμε μόνο για να πούμε τις αμαρτίες μας και να μας διαβάσει τη συγχωρητική ευχή. Αν πηγαίναμε μόνο γι αυτό τότε θα μπορούσαμε να πάμε σ΄οποιοδήποτε ιερέα που έχει οριστεί από το Μητροπολίτη του ότι μπορεί να τελεί το Μυστήριο της Θείας Μετανοίας.

Αντίθετα λέμε ότι πρέπει να βρούμε ένα καλό (έμπειρο και πνευματικά αγωνιζόμενο κληρικό) Πνευματικό για να του εμπιστευτούμε την πορεία της πνευματικής μας ζωής. Ο Πνευματικός είναι αυτός που θα μας καθοδηγήσει πως θα πλησιάσουμε σιγά σιγά το Χριστό, ώστε να εφαρμόζουμε το θέλημά Του και ν΄απαλλαγούμε σταδιακά από τα πάθη που μας σπρώχνουν στην αμαρτία. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος της ανάγκης για συχνή επαφή με τον Πνευματικό μας κι όχι αποκλειστικά η άφεση των αμαρτιών, η οποία την περίπτωση των απλών καθημερινών αμαρτιών μπορεί να γίνει και με την καθημερινή προσευχή και τη Θεία Κοινωνία (εις άφεσιν αμαρτιών και ζωήν την αιώνιον).

Αν ήταν τόσο απλό, μια αμαρτία όταν την εξομολογηθούμε να μην την ξανακάνουμε, τότε θα είμασταν όλοι αναμάρτητοι. Ειδικά τις αμαρτίες που προκαλούνται απ' τα πάθη μας, είμαστε καταδικασμένοι να τις επαναλαμβάνουμε μέχρι ν' απαλλαγούμε (αν απαλλαγούμε) από το πάθος που τις προκαλεί. Αυτό που χρειάζεται για να πάμε για εξομολόγηση είναι ειλικρινής μετάνοια, δηλαδή συναίσθηση της κατάστασής μας και αγάπη για τον Κύριο. Ο Πνευματικός βασισμένος σ΄αυτά τα δυο θα μας δώσει τα βήματα που χρειάζεται να κάνουμε για να πλησιάσουμε και να γνωρίσουμε καλύτερα τον Κύριο και το θέλημά του, κι ο Κύριος αναγνωρίζοντας την ειλικρινή μας πρόθεση και την προσπάθεια θα στείλει τη Χάρη του να μας βοηθήσει ν΄απαλλαγούμε σταδιακά από τα πάθη μας. Πότε θα γίνει αυτό μόνο Εκείνος το ξέρει. Εμείς πρέπει να επιμένουμε ν΄ακολουθούμε πιστά τις οδηγίες του Πνευματικού μας και να ποθούμε ειλικρινά την απαλλαγή μας από τα πάθη μας.

Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε, ότι χωρίς τη βοήθεια του Θεού δεν μπορούμε ν΄απαλλαγούμε από τα πάθη μας, όσο κι αν προσπαθήσουμε. Μπορεί προσώρινά να φανεί ότι απαλλασσόμαστε απ΄αυτά, αλλά σίγουρα θα επανέλθουν με το πρώτο στραβοπάτημα. Μόνο με τη βοήθεια της Θείας Χάριτος απαλλασσόμαστε οριστικά απ΄αυτά. Γι αυτό και δεν πρέπει, λεει ο π. Αθανάσιος Λεμεσού, να μας πιάνει κατάθλιψη για την επανάληψη των αμαρτιών μας, γιατί αυτό οφείλεται στην ασθενή ανθρώπινη φύση μας, αλλά χρειάζεται μόνο συναίσθηση της αδυναμίας μας κι σταθερή ελπίδα στο Έλεος του Θεού.

Για να κοινωνήσουμε δεν χρειάζεται κάθε φορά να εξομολογηθούμε, αλλά μόνο να έχουμε την ευλογία του Πνευματικού μας. Όταν εξομολογούμαστε τακτικά (το πολύ κάθε 2 μήνες), τότε ο Πνευματικός μας θα μας πει κάθε πότε μπορούμε να κοινωνούμε. Γενικά ισχύει αυτό που είπε ο Απόστολος Παύλος στην Α προς Κορινθίους, ότι δηλαδή ο Χριστιανός πρέπει να κρίνει πριν κοινωνήσει τον εαυτό του αν μπορεί ή όχι να κοινωνήσει. Τα κριτήρια είναι: αν συνεχίζει χωρίς πισωγυρίσματα τον πνευματικό του αγώνα, αν από την τελευταία εξομολόγηση έχει διαπράξει κάποια σοβαρή αμαρτία και τέλος αν νοιώθει πραγματική ανάγκη να κοινωνήσει με τον Χριστό. Σε περίπτωση απορίας μπορεί να επικοινωνήσει έστω και τηλεφωνικά με τον Πνευματικό του.

Τέλος οι Χριστιανοί στην πρώτη Εκκλησία κοινωνούσαν κάθε φορά που συμμετείχαν σε Θεία Λειτουργία, εκτός κι αν δεν είχαν την άδεια του Πνευματικού τους. Κι εμείς μπορούμε να κοινωνούμε τόσο τακτικά όσο μας επιτρέπει ο Πνευματικός, ακόμη και κάθε Κυριακή. Η Θεία Κοινωνία μας κρατάει κυριολεκτικά σ΄επαφή με τη Ζωή. Όπως αν δεν φάμε για πολύ καιρό θα πεθάνουμε έτσι κι αν δεν κοινωνήσουμε για πολύ καιρό (εκτός αν συντρέχουν ειδικοί λόγοι) θα πεθάνουμε πνευματικά.
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24980
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Δημοσίευση από aposal »

Ο Νικόλας, ως συνήθως, μας δίνει πολύ καλές συμβουλές και πληροφορίες!
Με το φτωχό μου μυαλό δεν θα μπορούσα παρά να συμφωνώ μαζί του!
Έχω την άποψη, πάντως, ότι είναι φυσιολογικό να κάνουμε συχνά τις ίδιες αμαρτίες, γιατί ο διάβολος, που μας πειράζει, είναι πιο δυνατός από εμάς! Για να νικήσουμε τα πάθη μας, κάτι που θεωρώ ότι γίνεται σταδιακά, πρέπει να έχουμε τη χάρη του Θεού, που είναι ανώτερη από τον διάβολο. Και ο Θεός θα μας δώσει τη χάρη Του, όταν αντιληφθεί ότι δίνουμε τον αγώνα της ταπείνωσης! Ότι μετανονούμε ειλικρινά για κάθε μας αμαρτία και δεν ψάχνουμε να βρούμε δικαιολογίες και ελαφρυντικά! Ακόμη και για εκείνες τις αμαρτίες που θεωρούμε ότι κάποιοι άλλοι έφταιξαν και μας οδήγησαν σε συμπεριφορά ανάρμοστη!
Μόνο την ταπείνωση ζητάει απο εμάς ο Θεός! Και όσο δεν την έχουμε, θα επιτρέπει τον πονηρό να μας πειράζει, ώστε να πέφτουμε ξανά (και ξανά) στις ίδες αμαρτίες, μέχρι να καταλάβουμε πόσο αμαρτωλοί είμαστε!
Όσο δεν ταπεινωνόμαστε, αλλά συνεχίζουμε να είμαστε περήφανοι και να κατακρίνουμε τους άλλους, δεν θα μας βοηθάει ο Θεός να ξεπεράσουμε τα πάθη μας!
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
Dreamlander
Τακτικό Μέλος
Τακτικό Μέλος
Δημοσιεύσεις: 46
Εγγραφή: Τετ Νοέμ 29, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Cyprus
Επικοινωνία:

Δημοσίευση από Dreamlander »

Smarti

Είμαι και εγώ καπνιστής χρόνια τώρα... Απλά να σου αναφέρω ότι κατανοώ το ποσό δύσκολο είναι να κόψεις το τσιγάρο. Κατά τη νηστεία των Χριστουγέννων όμως αποφάσισα ότι έπρεπε να μην καπνίσω λόγω του ότι είναι ένα πάθος. Ακούγοντας τον Άγιο Λεμεσού να μιλά για την νηστεία κάπου αναφέρθηκε ότι δεν είναι μόνο η τροφή που πρέπει να νηστεύετε αλλά και τα πάθη. Οπόταν στις 14 Νοεμβρίου το βράδυ έφαγα το μη νηστίσιμο φαγητό μου και κάπνισα και το τελευταίο τσιγάρο ξέροντας ότι δεν θα έβαζα άλλο στο στόμα μέχρι και τα Χριστούγεννα. Το ίδιο πράττω και σε αυτή τη νηστεία...
Τώρα θα μου πεις "ναι, αλλά το ξαναξεκινησες..."
Σωστά, το ξαναξεκινησα αλλά
1ον Ξερώ ότι αυτό μου το πάθος καταπολεμείτε εις το όνομα του Κυρίου
2ον Το έκανα μια φορά και το ξανακάνω τώρα με ευτυχία... Θεού θελοντως να είναι και η τελευταία.
3ον Μπορούσα ανά πασά στιγμή να ανάψω ένα τσιγάρο και να επικαλεστώ αδυναμία, άγχος, δουλειά κτλ.

Δεν το έκανα όμως όπως και δεν έφαγα κρέας κατά την διάρκεια των νηστειών. Και το κυριότερο είναι ότι δεν το έκανα από φόβο γιατί το υποσχέθηκα στον Κύριο (πχ. αν το ανάψεις καημένε μου ο Θεός θα σου στείλει καρκίνο γιατί το υποσχέθηκες και το αθέτησες), έμαθα να λέω ότι ο Θεός δεν είναι τιμωρός. Ο Θεός ΑΓΑΠΗ ΕΣΤΙ.
Τώρα αν κάνω λάθος, τι να πω... δεν το κάνω για κακό ....

Edit: :lol: Ξαναδιαβάζω τα όσα έγραψα πριν το κάνω ποστ και κάπου μπορεί να μπερδευτεί κάποιος στο ειρμό των σκέψεων μου χαχαχα.
Μηδέν εστί ο άνθρωπος, Μηδέν η δύναμης του
Μηδέν η φαντασία του ,Μηδέν η ύπαρξης του.
Μηδέν ο πλούτος και η χαρά, Μηδέν η ωραιότης
Τα πάντα ώναρ και σκιά, Τα πάντα ματαιώτης.
Άβαταρ μέλους
filotas
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 4117
Εγγραφή: Σάβ Αύγ 11, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Νίκος@Κοζάνη
Επικοινωνία:

Δημοσίευση από filotas »

Για να δούμε τη λέει γαι τη μετάνοια κι ένας από τους φωτισμένους Γέροντες της εποχής μας:

"Το σύνολο της επίγειας ζωής μας, από τη γέννηση μέχρι την τελευταία αναπνοή μας, τελικά θα μοιάσει με μια περιεκτική πράξη. Το περιεχόμενο και η ποιότητα της θα φανεί σαν μια λάμψη. Φανταστείτε ένα ποτήρι από το καθαρότερο κρύσταλλο γεμάτο νερό. Μια ματιά είναι αρκετή να μας πει αν το νερό είναι καθαρό ή όχι. Το ίδιο θα συμβεί και μʼ εμάς, όταν θα πάμε σε άλλη σφαίρα. Η πιο ταχύτερη αντίδραση της καρδιάς μας ή του νου μας αφήνει το στίγμα της στο σύνολο της ζωής μας. … Μέχρις ότου αποβάλω την ιδέα από την καρδιά μου με μια πράξη μετάνοιας αυτή θα μένει μαζύ μου σαν μια μαύρη κηλίδα, χωρίς να μπορεί να κρυφτεί·

Όταν μετανοούμε κατηγορώντας αποκλειστικά τον εαυτό μας μπροστά σε Θεό και ανθρώπους, καθαριζόμαστε εσωτερικά. Το νερό στο ποτήρι }095} καθαρίζεται αφού περάσει από πνευματικό φίλτρο τη μετάνοια. Έτσι όταν εξομολογούμαι κατηγορώ τον εαυτό μου για κάθε κακό, γιατί δεν υπάρχει αμαρτία σʼ όλο τον κόσμο για την οποία δεν είμαι ένοχος έστω και για δευτερόλεπτο. … Και αν για μια μόνο στιγμή κρατήθηκα από μια κακή σκέψη, ποιος εγγυάται ότι αυτή η στιγμή δεν θα μεταβληθεί σε αιωνιότητα;"

Από το βιβλίο: "Η ζωή Του Ζωή μου"
Του Αρχιμ. Σωφρόνιου του Έσσεξ
Εκδόσεις Πουρνάρα 1983

"Οι Πατέρες λέγουν ότι η συναίσθησις της αμαρτίας ημών είναι μέγα δώρον του Ουρανού, μεγαλύτερον και της οράσεως αγγέλων.
....
Δια της ειλικρινούς μετανοίας και της αποφασιστικής αυτοκατακρίσεως ενώπιον του Θεού και των ανθρώπων καθαίρεται ο έσω άνθρωπος, και το ύδωρ εν τω σκεύει, διελθόν δια του πνευματικού φίλτρου της μετανοίας, αποκαθίσταται εν τη καθαρότητι αυτού.
....
Τα αρνητικά εφʼ ημών αποτελέσματα της αμαρτίας θεραπεύονται και αφανίζεται η φθοροποιός ενέργεια των διαπραχθεισών υφʼ ημών πράξεων εναντίον του πλησίον· θεία δυνάμει αποκαθίσταται το πλήρωμα της ζωής, ουχί όμως δια της μονομερούς επεμβάσεως του Θεού, αλλά πάντοτε δια της συνεργίας της μετανοίας και της προαιρέσεως των ανθρώπων, διότι ο Θεός ουδέν ποιεί μετά του ανθρώπου άνευ της συγκαταθέσεως αυτού.
....
Κατά την επί δεκαετίας διακονίαν μου ως πνευματικού παρετηρησα μετά λύπης ότι σπάνιοι είναι οι άνθρωποι οι κατανοούντες εν αισθήσει καρδίας την αληθινήν φύσιν της αμαρτίας. Συνήθως οι πλείστοι παραμένουν επί του επιπέδου της ανθρωπίνης ηθικής, και εάν ποτε αρθούν υπεράνω αυτής, πράττουν και τούτο πάλιν ανεπαρκώς.

Εκ των οδών, αίτινες οδηγούν προς την επίγνωσιν των αμαρτιών ημών, ασφαλεστέρα είναι η πίστις εις την Θεότητα του Χριστού, χάριν της οποίας κατέρχεται επί του ανθρώπου η αγάπη του Αγίου Πνεύματος. … εάν διαπράξη ο,τιδήποτε, είτε }064} εν έργω είτε μόνον διʼ εσωτερικής κινήσεως αυτού, όπερ συνεπάγηται εξασθένησιν της αισθήσεως της Θείας Αγάπης, τότε αυτή αύτη η μείωσις της χάριτος, άνευ ουδεμιάς λογικής ψυχαναλύσεως, αποτελεί ένδειξιν παρεκκλίσεως εκ της δικαιοσύνης του Θεού. Τότε το πνεύμα ημών στρέφεται ορμητικώς προς τον Θεόν εν προσευχή μετανοίας, δια της οποίας έρχεται η άφεσις ως αποκατάστασις εν τη αγάπη. … Ο τοιούτος άνθρωπος ζη ενώπιον του Θεού εν απλότητι και τρόπον τινά άνευ ορθολογισμού, αγόμενος υπό της αγάπης και του φόβου του Θεού. Ο τοιούτος δύναται να ανέλθη εις ύψη αγιότητος έτι και εις την τελειότητα, μη υποπτευόμενος ο ίδιος το γεγονός τούτο.

Ετέραν οδόν προς επίγνωσιν της αμαρτίας συνιστά η υποβολή του πνεύματος του ανθρώπου εις την κρίσιν του λόγου του Θεού. Δια συνετού ελέγχου της εσωτερικής αυτού καταστάσεως, ο άνθρωπος πείθεται ότι δεν τηρεί τας εντολάς, και ένεκα τούτου έρχεται εις μετάνοιαν.

Είναι αναγκαίον προς επίτευξιν του πληρώματος της μετανοίας να ακολουθήσωμεν τας δύο ταύτας οδούς, της καρδίας και του }065} νοός, αίτινες βραδύτερον εν τη πράξει της γνησίας αιωνίου ζωής συνενούνται εις έν. … ο άνθρωπος οφείλει … να εισχωρήση εις την προαιώνιον βουλήν του Θεού περί του ανθρώπου.

Η συνένωσις βιώματος και γνώσεως εισάγει εις την ζωήν ημών την αξιοπιστίαν και την σταθερότητα.

Μέγα και άρρητον το δώρον της μετανοίας: Μετʼ αυτού συνδέεται η διείσδησις του πνεύματος ημών εις τα Μυστήρια του Ανάρχου Θεού, του Πατρός ημών. Ουχί }066} άλλως, ει μη δια μετανοίας αφομοιούμεν υπαρκτικώς την Αποκάλυψιν, τίνι τρόπω συνελήφθη ο Άνθρωπος εν τη προαινίω Βουλή του Τριαδικού Θεού προ καταβολής κόσμου.

Από το βιβλίο: "Οψόμεθα τον Θεόν καθώς εστί"
ΕΚΔ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΕΣΣΕΞ ΑΓΓΛΙΑΣ 1992
Άβαταρ μέλους
dionysisgr
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 4278
Εγγραφή: Τρί Φεβ 12, 2008 6:00 am
Τοποθεσία: Νικαια

Δημοσίευση από dionysisgr »

Ο filotas, εχει καλυψει το θεμα και εμενα μαζι πολυ καλα.

Απλω θα ηθελα να συμπληρωσω οτι ο Θεος προγνωριζοντας την τρεπτοτητα της φθαρτης φυσης μας, την ροπη μας προς την αμαρτια καθε ειδους καθως και τον κινδυνο της απογνωσης-απελπισιας που ειναι ισως το πιο θανασιμο αμαρτητμα καθως συνιστα βλασφημια κατα του Αγιου Πνευματος, ευδοκησε να μας δωρησει το ουρανιο δωρο της εξομολογησης η οποια θα συνοδευεται απο ειλικρινη μετανοια, ωστε να μας ελαφρυνει στον δυσκολο δρομο της σωτηριας μας.

Αρκει να μην τον εκπειραζουμε αμαρτανοντας με την κρυφη σκεψη οτι θα τα σβησει ολα μωρε, δεν τρεχει τιποτα, αλλοι κανουν χειροτερα.

Θελει, ειλικρινεια, φιλοτιμο και αυτομεμψια. Την δυναμη να περιορισουμε τις αμαρτιες θα μας την δωσει ο Ιδιος ο Θεος αν δει οτι αγωνιζομαστε κατα την δυναμη μας, ατρεπτοι και απαθεις δεν γινεται να γινουμε σε αυτην την ζωη.
"ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. ᾿Αμήν."
gol
Έμπειρος Αποστολέας
Έμπειρος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 250
Εγγραφή: Πέμ Φεβ 01, 2007 6:00 am
Τοποθεσία: ΔΕΣΠΟΙΝΑ-ΑΘΗΝΑ

Δημοσίευση από gol »

Δεν έχω να προσθέσω κατι διαφορετικό απο τους προλλαλήσαντες (οι οποιοι πραγματικά καλυψαν το θέμα) το μόνο που θέλω να προσθέσω είναι η σημασία του αγώνα που κάνουμε, ο Θεός βλέπει τον αγώνα μας ο οποιος πρέπει να είναι καθημερινός όσες φορές θα πέσουμε άλλες τόσες πρέπει να σηκωθούμε, να μην απελπιζόμαστε στη κάθε μας πτώση αλλά να έχουμε ελπίδα στην ευσπλαχνία του Θεού να ενισχύει τον αγώνα μας ,να μας δίνει δύναμη και φώτιση.Η εξομολόγηση είναι πρωσωπικό θέμα του κάθε χριστιανού, κάθε συζήτηση που γίνεται με τον Πνευματικό μας και κάθε απάντηση που δίνετε απο τον Πνευματικό μας αφορά μόνο εμας.μπορεί για το ίδιο θέμα ο Πνευματκός σε άλλο πνευματικό παιδί του να δώσει άλλο "φάρμακο" υπάρχει διάκριση.Να προσευχόμαστε να δίνει ο θεός Πνεύμα διακρίσεως στους Πνευματικους μας-φώτιση-
Άβαταρ μέλους
smarti
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 5165
Εγγραφή: Κυρ Μαρ 09, 2008 6:00 am
Τοποθεσία: Σμαρώ@Κατερίνη, Σέρρες

Δημοσίευση από smarti »

Ειναι πολυ ωφελιμα ολα αυτα που λετε.Μακαρι με το φετινο πασχα να νιωσουμε ποιο πολυ την ανασταση,διχως αμαρτιες και διχως τα μεγαλα παθοι,με σωστη εξομολογηση απο τα βαθη της καρδιας μας.Να εχουμε ολοι καληι ανασταση .
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Ερωτήματα”