Παιδια ενα λεπτο γιατι εδω τα εχουμε μπερδεψει καπως.
Κανενα κτιστο δεν ειναι ουτε αφθαρτο, ουτε αθανατο απο την δημιουργια του και μονο.
Ουτε φυσικα με δικες του, ίδιες δυναμεις. Μπορει να ειναι "δυνάμει" αφθαρτο και αθανατο.
Γινεται ομως "ενεργεία" αφθαρτο και αθανατο,
εφοσον και μονο,
μετεχει των ακτιστων ενεργειων του Θεου, και ειναι σε κοινωνια μαζι Του.
Καθε κτιστο ειναι και τρεπτο, και η κινηση του ενεχει την φορα-τροπη προς την φθορα και τον θανατο,
προς αυτο δηλαδη που θεολογικα & φιλοσοφικα καλουμε ως: μη-Ειναι.
Ο Θεος καλει στο Ειναι, το ον, το καθε ον, εκ του μη οντος,
και το διατηρει εκει με την βουληση Του,
που εκφραζεται δια των ακτιστων ενεργειων Του.
Δεν μπορει το κτιστο, ειτε αγγελος, ειτε ανθρωπος, αλλα ουτε και η υπολοιπη αλογη κτιση ακομη,
ουτε να σταθουν, ουτε και να συνεχισουν να υπαρχουν, απλως καν,
οχι μονο να ειναι αφθαρτα και αθανατα, χωρις τις ακτιστες ενεργειες του Θεου.
Ετσι;
Συνεπως αθανασια και αφθαρσια, εκ γενετης και μονο εκ του ειναι,
δεν υφισταται, ουτε προπτωτικα, ουτε μεταπτωτικα. Μονο δια του Θεου.
Εχασες την κοινωνια με τον Θεο; Εισαι ηδη τω οντι νεκρος.
Η φθορα και ο θανατος ειναι τα επακολουθα, τα συμπτωματα,
της διακοπης αυτου του ομφαλιου οντολογικου λωρου, μεταξυ του οντος και του Θεου.
Γιαυτο η πτωση, εφερε πρωτα τον πνευματικο-οντολογικο θανατο,
και μετα ως συμβεβηκοτα επηλθαν, η φθορα και ο κοινος θανατος που ξερουμε ολοι,
και που κατανικησε ο Χριστος.
Αλλο τωρα.
Ο προβληματισμος για τον Τιμιο Γαμο, ειναι και φαιδρος και περιττος.
Εαν δεν υπηρχε ο Γαμος, δεν θα υπηρχε ουτε ο αγιος Γρηγοριος ο Θεολογος,
αλλα ουτε κανενας αλλος που εγραψε ειτε τα "υπερ", ειτε τα "κατα", του γαμου.
Φωτοτυπικο ανθρωπων, δεν εχει κατασκευασθει. Ακομη..
Οποτε το να αμφισβητει καποιος με οποιοδηποτε επιχειρημα την αξια του Γαμου,
μονο θυμηδια και γελιο μπορει να προκαλεσει, να μην πω και την οργη του Θεου..
Αυτα που γραφουν οι Πατερες, και ειδικα οι ασκητικοι-νηπτικοι, οπως π.χ. στην Φιλοκαλια,
δεν τα παιρνουμε κοπτικη-ραπτικη, απερισκεπτα και χωρις διακριση,
να τα κολλησουμε οπουδηποτε, θεραπευοντας νομιζοντες "πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν",
αλλα λεχθηκαν με ειδικο σκοπο, σε ειδικες μοναστικες κοινοτητες,
με ειδικα χαρακτηριστικα και αναγκες πνευματικες.
Εχουν εφαρμογη και σε εμας, αλλα εν μερει, με διακριση και πολλη μελετη και περισκεψη.
Δεν ειναι σαν τα τουβλακια τα Lego, που τα αποκοπτεις, και φτιαχνεις οτι δικο σου θελεις.
Οταν δηλαδη καποιος Γερων, μιλαει ισως φαινομενικα "υποτιμητικα" για τον Γαμο,
σε καποιους Μοναχους, το κανει για σκοπους ποιμαντικους, ανυψωσης ηθικου, προφυλαξης,
αλλα και καλλιεργειας ζηλου για τον ιερο δρομο τον οποιον επελεξαν οι Μοναχοι.
ΔΕΝ εννοει, οτι ο Γαμος ειναι κατι "κακο" και "δευτερο". ΠΡΟΣΟΧΗ!
Να μαθουμε μεσα απο την μελετη
να εχουμε πατερικον νουν, και τροπο σκεψης και κριτικης.
Αλλιως ας μελεταμε κανενα περιοδικο για.. computer, αυτοκινητα, η φιαξ'το μονος σου, καλυτερα..
Τα πατερικα, και τα ασκητικα-νηπτικα και τα ερμηνευτικα κειμενα,
μπορει να μας χαλασουν ασχημα, εαν τα προσεγγισουμε με την στραβη μας διανοια,
εαν τα παρουμε κατα το γραμμα της εποχης και του βολεματος μας,
και δεν τα παρουμε με ταπεινωση, μελετη, σεβασμο, περισκεψη και προπαντων προσευχη,
και
παντα υπο την επιστασια Πνευματικου.
Οποτε, παρακατω, οι συζητησεις περι του: "τι εκαναν οι πρωτοπλαστοι", εαν εκαναν "σεξ",
η επαιζαν ταβλι, στον Παραδεισο, και μετραγαν τις μαργαριτες, εαν ειχε κανενα MALL εκει,
καθως και εαν ειχαν.. παντρευθει,
(αραγε παντρευτηκαν με θρησκευτικο η πολιτικο γαμο, αφου δεν υπηρχε ακομα Εκκλησια;
![Shocked :shock:](./images/smilies/icon_eek.gif)
),
μονο φιλοπεριεργα αισθηματα και θεολογικο κουτσομπολιο ικανοποιουν, και τιποτα αλλο βαθυτερο.
O γαμος γεννα και τον μοναχισμο. Χωρις γαμο, ουτε μοναχισμος υπαρχει.
Απο την αλλη, οσοι ειμαστε συζευγμενοι, οχι μονο αγαπουμε και τιμουμε τον μοναχισμο,
υπερβαλλοντως δε, αλλα και εμπνεομαστε και αναπνεουμε πνευματικα απο την υπαρξη του.
Ομως
δεν τιθεται θεμα συγκρισης η υποτιμησης του γαμου με τον μοναχισμο.
Αυτο συνιστα
αιρεση καταδικασμενη ΣΥΝΟΔΙΚΑ, απο την Εκκλησια μας.
Καθε δρομος ειναι ευλογημενος, και αυτος που τον ακολουθει, ουτε χανει, ουτε κερδιζει.
Απλως βαδιζει..
Προς τον Θεο.
Εαν ο καθε δρομος δεν οδηγει στον Θεο,
ειναι αποτυχημενος, ειτε γαμος ειναι ειτε μοναχικο σχημα.
Και στα δυο σωζεσαι, και στα δυο χανεσαι,
αυτο εξαρταται απο τον ανθρωπο, οχι απο τον θεσμο.
Οι ανθρωποι με την ζωη τους, κανουν τους θεσμους ειτε επιτυχημενους και ωφελιμους,
ειτε αποτυχημενους και επιβλαβεις.
Η πολυπραγμοσυνη δεν ωφελει. Ειναι αστοχια.
Διαλεγεις εναν δρομο και με την ευλογια της Εκκλησιας προχωρας και τον βαδιζεις εως τελους.
Η υπομονη, η επιμονη και η πιστη, ειναι αυτες, θα σε οδηγησουν στον Θεο,
οχι αυτος καθεαυτος, ο δρομος που διαλεξες.
"Ου δια την αρετην, η αληθεια, αλλα, δια την αληθειαν, η αρετη."
αγιος Μαξιμος Ομολογητης.
Τοσο απλο ειναι.