Re: O θρύλος του Μαρμαρωμένου Βασιλιά και ο Έλληνας στρατηγός
Δημοσιεύτηκε: Τρί Ιαν 26, 2010 9:43 pm
Διαβάζω όλα αυτά που γράφετε ,αδέλφια μου ,και ομολογώ, δίχως να επιδιώκω κανέναν να προσβάλλω ,δε συμφωνώ μαζί σας.
Ένας κόμπος, ένας δισταγμός , με κατέχει του αν είναι σωστό και πρέπον να πω τα παρακάτω.
Συγχωρέστε με, αλλά δε συμφωνώ με το λεξιλόγιο και ιδίως με το ύφος που χρησιμοποιείται από μερικούς για ένα θέμα στο οποίο θα έπρεπε ο καθείς να ήταν υπέρ το δέον προσεκτικός ή αν τούτο δεν ήταν εφικτό ,ας μη καταπιάνονταν καθόλου μ` αυτό το θέμα.
Δεν πιστεύω στα παραμύθια-μύθους και τους θρύλους ,αλλά και δεν τα προσπερνώ μ` ελαφρά τη συνείδησή μου αφήνοντας να αιωρείται ένας χλευασμός ,μια ειρωνεία και απαξίωση σε ό,τι έχει σχέση με την επιστήμη της Λαογραφίας και που ένας Νικόλαος Πολίτης μέσω αυτής έδωσε μια νέα δυναμική με όφελος όλων μας .Βέβαια δεν είναι ο μόνος και αυτό είναι το ευχάριστο.
Απαξιώνοντας λοιπόν όλα αυτά που προείπα ,θα πρέπει τότε να αμφισβητούμε σιγά σιγά και σταθερά και την ίδια μας ακόμα την Ιστορία -και από αρχαιοτάτων χρόνων μάλιστα -,καθώς αυτή έχει <<ζυμωθεί>> και επηρεαστεί από τα μοιρολόγια, τους καημούς και τραγούδια κι όλα τα δρώμενα και που ο λαός μας βίωσε στο πετσί του και που εκτενώς και εμπεριστατωμένα η Λαογραφία μας, με προσοχή ασχολείται .
Η ιστορία μας βεβαίως έχει την αναδύουσα μοναδική αρχοντιά και αυθεντικότητα ,δε λέω. Όμως ,όπως στα βάσανα ,πολέμους ,τραγωδίες ,καταστροφές ,του κάθε λαού, ακολουθούν τα μοιρολόγια ,τα τραγούδια ,οι θρύλοι και οι παραδόσεις του,
έτσι και η Λαογραφία με τα όποια στοιχεία της καλά ή <<κακά>> ,.συμπορεύεται και ανατροφοδοτεί την Ιστορία.
Δόξα τω Θεώ, πόσες φορές ακούμε κάτι από τα παλιά και που μας χαροποιεί και ξυπνά το καλό ρωμαίικο, το αθάνατο και αλησμόνητο ψυχικό ταμπεραμέντο μας ;
http://www.youtube.com/watch?v=4t2j9PLdFmw
Ποιος νοήμων άνθρωπος πιστεύει στη πραγμάτωση των παραμυθιών του; Κανείς!
Ποια γενναία κι ανδρειωμένη ψυχή, θέλει ν`απορρίπτει τους μύθους που μ` αυτούς γαλουχήθηκε και μεγάλωσε και με το παράδειγμα των πραγματικών ή φανταστικών μυθικών ηρώων του, θέλει πάλι και πάλι ν` ανεβαίνει στα κακοτράχαλα αιματοβαμμένα βουνά της κάθε Πίνδου και να μεταλλάσσεται κι αυτή η Ψυχή και να γίνεται και η ίδια ΜΥΘΟΣ;
Θα έλθω λοιπόν εγώ ο σύγχρονος κομπορρήμων να του αλλάξω το χθεσινό του Είναι και που σ` αυτό χρωστώ την ίδια μου ελευθερία και ύπαρξη;
Μοι γένοιτο!
Ένας κόμπος, ένας δισταγμός , με κατέχει του αν είναι σωστό και πρέπον να πω τα παρακάτω.
Συγχωρέστε με, αλλά δε συμφωνώ με το λεξιλόγιο και ιδίως με το ύφος που χρησιμοποιείται από μερικούς για ένα θέμα στο οποίο θα έπρεπε ο καθείς να ήταν υπέρ το δέον προσεκτικός ή αν τούτο δεν ήταν εφικτό ,ας μη καταπιάνονταν καθόλου μ` αυτό το θέμα.
Δεν πιστεύω στα παραμύθια-μύθους και τους θρύλους ,αλλά και δεν τα προσπερνώ μ` ελαφρά τη συνείδησή μου αφήνοντας να αιωρείται ένας χλευασμός ,μια ειρωνεία και απαξίωση σε ό,τι έχει σχέση με την επιστήμη της Λαογραφίας και που ένας Νικόλαος Πολίτης μέσω αυτής έδωσε μια νέα δυναμική με όφελος όλων μας .Βέβαια δεν είναι ο μόνος και αυτό είναι το ευχάριστο.
Απαξιώνοντας λοιπόν όλα αυτά που προείπα ,θα πρέπει τότε να αμφισβητούμε σιγά σιγά και σταθερά και την ίδια μας ακόμα την Ιστορία -και από αρχαιοτάτων χρόνων μάλιστα -,καθώς αυτή έχει <<ζυμωθεί>> και επηρεαστεί από τα μοιρολόγια, τους καημούς και τραγούδια κι όλα τα δρώμενα και που ο λαός μας βίωσε στο πετσί του και που εκτενώς και εμπεριστατωμένα η Λαογραφία μας, με προσοχή ασχολείται .
Η ιστορία μας βεβαίως έχει την αναδύουσα μοναδική αρχοντιά και αυθεντικότητα ,δε λέω. Όμως ,όπως στα βάσανα ,πολέμους ,τραγωδίες ,καταστροφές ,του κάθε λαού, ακολουθούν τα μοιρολόγια ,τα τραγούδια ,οι θρύλοι και οι παραδόσεις του,
έτσι και η Λαογραφία με τα όποια στοιχεία της καλά ή <<κακά>> ,.συμπορεύεται και ανατροφοδοτεί την Ιστορία.
Δόξα τω Θεώ, πόσες φορές ακούμε κάτι από τα παλιά και που μας χαροποιεί και ξυπνά το καλό ρωμαίικο, το αθάνατο και αλησμόνητο ψυχικό ταμπεραμέντο μας ;
http://www.youtube.com/watch?v=4t2j9PLdFmw
Ποιος νοήμων άνθρωπος πιστεύει στη πραγμάτωση των παραμυθιών του; Κανείς!
Ποια γενναία κι ανδρειωμένη ψυχή, θέλει ν`απορρίπτει τους μύθους που μ` αυτούς γαλουχήθηκε και μεγάλωσε και με το παράδειγμα των πραγματικών ή φανταστικών μυθικών ηρώων του, θέλει πάλι και πάλι ν` ανεβαίνει στα κακοτράχαλα αιματοβαμμένα βουνά της κάθε Πίνδου και να μεταλλάσσεται κι αυτή η Ψυχή και να γίνεται και η ίδια ΜΥΘΟΣ;
Θα έλθω λοιπόν εγώ ο σύγχρονος κομπορρήμων να του αλλάξω το χθεσινό του Είναι και που σ` αυτό χρωστώ την ίδια μου ελευθερία και ύπαρξη;
Μοι γένοιτο!