theodosis79 έγραψε:........
Αποφάσισα να γράφω ΜΟΝΟΝ όταν έχω κάτι πραγματικά να πω για ένα θέμα και το οποίο δεν θα προσβάλλει, μειώνει και καταφέρεται άσχημα σε κάποιο μέλοςκαι μόνον όταν χρειάζομαι βοήθεια για κάτι ή οταν θέλω κάτι να ανακοινώσω δημοσίως. Θέλω μόνο να παρακολουθώ τα θέματα και τις ωφέλιμες συζητήσεις χωρίς να πετάγομαι σαν κακομαθημένο και να λέω ότι μου κατέβει. Πιστευω ότι κάνει κακό στα άλλα μέλη αλλα και σε μένα τον ίδιο να γράφω ασυνάρτητα εδω μέσα και ιδίως ΧΩΡΙΣ περίσκεψη. Μακάρι ο Θεός να με βοηθίσει! Να είστε καλά όλοι σας!
Ειλικρινής ο λόγος σου αδελφέ Θεοδόση και δε το κρύβω ότι με εκφράζει απόλυτα .
Το να λέμε λίγα και όταν πρέπει, είναι σύνεση και φυσικά δεν είναι εγωπάθεια .Ποτέ δε μετανιώνει κάποιος που λέει λίγα
Είναι πολλές φορές που έχω μετανιώσει γιατί δε φρόντισα να κλείσω λιγάκι το στοματάκι μου εγώ ο <<παντογνώστης>>. Η αυτοκυριαρχία στα λόγια ,είναι η πιο ιδανική έκφραση της εγκράτειας. Είναι η πιο μεγάλη νίκη.
Η μεγαλύτερη σοφία των Πατέρων της ερήμου, είναι η λακωνικότητα των λόγων τους ή και η τέλεια σιωπή. Με πολλή δυσκολία ανοίγουν το στόμα τους για να μιλήσουν. Κι όταν είναι απόλυτη ανάγκη να πουν κάτι θα εκφραστούνε με θαυμαστή βραχυλογία.
Οι αρχαίοι έλεγαν το γνωστό, αλλά σπουδαίο απόφθεγμα: <<Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν>>. Η Αγία Γραφή το εκφράζει με διαφορετικές λέξεις :<<Κεφαλαίωσον λόγον εν ολίγοις>>
Οι περισσότεροι γνωρίζουμε και λέμε μια καταπληκτική προσευχούλα που λέει :
<<Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου ,πνεύμα αργίας ,περιεργείας ,φιλαρχίας και ΑΡΓΟΛΟΓΙΑΣ .........>>
Ερωτώ ,πρώτα τον εαυτό μου :<<Γνωρίζεις κύριε <<παντογνώστη >>ότι η αργολογία αυτοτιμωρείται ,όπως έχει πει και ο αρχιεπίσκοπος Ιννοκέντιος;
Φοβερή κατάσταση ψυχής.
Στην αργολογία δεν έχουμε λόγο ,αλλά παράλογο .Δεν έχουμε τον άγιο και αυθεντικό λόγο ,αλλά παραποίηση και καρικατούρα του λόγου. Η αργολογία ,είναι στοιχείο πνευματικής ανωριμότητας .Προδίδει παιδισμό και χαμηλό πνευματικό επίπεδο, ανεξαρτήτως αν ο ομιλών ή γράφων έχει το τάλαντο του τέλειου ρητορικού λόγου και που ευκόλως κατορθώνει να εντυπωσιάζει , μόνο που στο τέλος αδυνατεί να πείσει.
Ας το πάρουμε απόφαση ,αδέλφια μου. <<Μη εις φλυαρίας και ανοήτους ομιλίας τον καιρόν καταδαπανώμεν>> σύμφωνα με τον ιερό Χρυσόστομο.
Μήπως λοιπόν στην προσπάθειά μας για έναν ουσιαστικό αυτοέλεγχο ,θα πρέπει να πούμε στον εαυτό μας:
<<Ήρθε η ώρα της περίσκεψης και του αυτοπεριορισμού>>