Άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός οι εκ Ρώμης - 1 Ιουλίου

[efthumhs]

Βίος των Αγίων Αναργύρων Κοσμα και Δαμιανού των εκ Ρώμης

Μαρτύρησαν το 284 στη Ρώμη, η μνήμη τους είναι την 1η Ιουλίου .Οι άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός έζησαν κατά την εποχή του αυτοκράτορα των Ρωμαίων Καρίνου(283-285μ.χ.).Ήταν γιατροί στο επάγγελμα και παρείχαν ιάσεις σε ανθρώπους και κτήνη. Γιά τις ιατρικές τους υπηρεσίες δεν έπαιρναν καθόλου χρήματα και το μόνο που ζητούσαν από τους θεραπευομένους ήταν να πιστεύουν στο Χριστό,και τίποτε περισσότερο.
Οι φθονεροί όμως ειδωλολάτρες διέβαλαν τους Αγίους στον αυτοκράτορα Καρίνο, λέγοντας του ότι τις θεραπείες και τα θαύματα τα επιτελούσαν με μαγικές τελετές.Τότε οι Άγιοι, επειδή δεν ήθελαν να προσαχθούν άλλοι αντί αυτών,προσήλθαν αυτόκλητοι και παραδόθηκαν στον αυτοκράτορα.Όμως όχι μόνον οι ίδιοι δεν πείστηκαν να αρνηθούν το Χριστό,αλλά πέτυχαν να πείσουν και αυτόν τον αυτοκράτορα να αρνηθεί την ασέβεια,αφού και ο ίδιος έτυχε ιάσεως εκ μέρους τους.Και συγκεκριμένα, όταν ο Καρίνος ανέκρινε τους Αγίους και εκτόξευε εναντίον τους τις πιό φοβερές απειλές,μετατοπίστηκε η θέση του προσώπου του και στράφηκε πρός την ράχη του.Αμέσως τότε οι Άγιοι τον θεράπευσαν με την προσευχή τος στο Χριστό.
Εξαιτίας του θαύματος αυτού πίστευσαν στο Χριστό όλοι όσοι παρευρίσκονταν εκεί τη στιγμή αυτή.Αλλά και ο ίδιος ο αυτοκράτορας με όλους τους οικείους του ομολόγησαν πίστη στο Χριστό, τους δε Αγίους τους έστειλε με τιμές στους συγγενείς τους.
Μετά όμως από κάμποσο χρονικό διάστημα τους Αγίους Αναργύρους, Κοσμά και Δαμιανό τους φθόνησε ο ίδιος ο δάσκαλος τους στην ιατρική επιστήμη εξαιτίας της δόξας και της φήμης τους.Για το λόγο αυτό τους ανέβασε σε κάποιο όρος για να συλλέξουν δήθεν ιατρικά βότανα,και εκεί τους επιτέθηκε ξαφνικά και τους θανάτωσε με πέτρες.
Έκτοτε μέχρι και στις μέρες μας θαυματουργούν απαύστως σε όλους όσους προστρέχουν στη πρεσβεία τους.

Απολυτίκιον. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.

Ως θείοι θεράποντες, και ιατήρες βροτών, ανάργυρον βλύζετε, την θεραπείαν ημίν, Ανάργυροι ένδοξοι, όθεν τους προσιόντας, τη σεπτή υμών σκέπη, ρύσασθε νοσημάτων, και παθών ανιάτων, Κοσμά και Δαμιανέ, Ρώμης βλαστήματα.


Κοντάκιον. Ήχος β’.

Οι την χάριν λαβόντες των ιαμάτων, εφαπλούτε την ρώσιν τοις εν ανάγκαις, lατροί θαυματουργοί ένδοξοι, Αλλά τη ημών επισκέψει, και των πολεμίων τα θράση καταβάλλετε, τον κόσμον ιώμενοι εν τοις θαύμασι.