Χριστιανικοί πυρήνες

[constantinosa.gr]

Απο οποιαδήποτε άλλη εποχή ειναι ανάγκη να δημιουργήσουμε χριστιανικούς πυρήνες. Να είμαστε "ομοθυμαδόν επί το αυτό"

Όπως λέει και ο ψαλμός "Ἰδοὺ δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν, ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτό"

Σας ευχαριστώ για αυτη την πνευματική συντροφια :))

[constantinosa.gr]

Χριστός ανέστη!!

[panagiotisspy]

Κι εμείς σε ευχαριστούμε Κωνσταντίνε!
Πολύ σωστά μιλάς.
Αληθώς Ανέστη!

[constantinosa.gr]

Πρώτα καλό, αλλά και ευχάριστο να είσαι μαζί με αδερφούς :) Δυσκολες οι εποχές μας. Κάπου άκουσα οτι το ένα ξύλαράκι σπάει πολύ ευκολότερα απο ένα δεμάτι ξύλα

[dionysisgr]

Πολυ κρισιμη επισημανση απο τον αγαπητο orthodox_grnet, Κωνσταντινο.

Η κατασταση που βιωνουμε, η οποια με μαθηματικη ακριβεια θα χειροτερευει οσο περναει ο καιρος, και με δικη μας ευθυνη, γιατι δεν ειμαστε οι Χριστιανοι, οπως πρεπει να ειμαστε, και οπως μας θελει ο Κυριος και Θεος μας, το απαιτει.

Πρεπει να υπαρχει ομονοια, συνεργασια, αδελφωσυνη, στο μικρο ποιμνιο που θα παραμεινει, με την Χαρη του Θεου παντοτε,
να δωσει το περισσευμα της καρδιας του, και οση ψυχη του απεμεινε και δεν του την εκαψε ο κοσμος και το αφεντικο του, μαζι με τους υποτακτικους του.

Γιατι χωρις την Δυναμη του Κυριου, οχι αντισταση στον εκπεσοντα να κανουμε, αλλα ουτε το βλεφαρο μας, δεν κουναμε..

Αυτο ηδη γινεται πραξη με πολλους τροπους, πρακτικα, στην ενορια, στο περιβαλλον ακομα και ηλεκτρονικα, οπως καλη ωρα εδω, σε αυτον τον ευλογημενο ιστοτοπο.

Υπαρχει εδω και αρκετο καιρο, μια εκκινηση ενος αντανακλαστικου μηχανισμου, μιας ενδομυχης αναγκης για συσπειρωση των Χριστιανων, που βλεπουν να ερχεται κατι τοσο νεφελωδες και απροσδιοριστο, τοσο πανουργο και σατανικο, σαν ενα ελαφρυ αερακι που ειναι ομως εμποτισμενο με θανατηφορο αεριο και δεν σε αφηνει να αναπνευσεις πνευματικο αερα.

Για πρωτη φορα στην ιστορια, τωρα στα εσχατα, ο εχθρος ειναι δυσκολο να διακριθει και να εντοπιστει.

Υπαρχει και συντελειται μια σχεδον καθολικη ανομια και αποστασια,
που επιβεβαιωνει και με το παραπανω τους αιωνιους λογους: Το γαρ μυστήριον ήδη ενεργείται της ανομίας

Τωρα οχι απλως ενεργειται, αλλα πλησιαζει προς την τελικη του φαση.

Και εδω αφου πρωτα καταθεσουμε την πρωτη και κυρια και καθοριστικη συμβολη μας, η οποια ειναι η αταλαντευτη Πιστη στο Θεανδρικο Προσωπο του Κυριου ημων Ιησου Χριστου, οπου πρεπει να Τον ομολογουμε εν παντι και με παση παρρησια, στη συνεχεια ο καθενας με τις πενιχρες του δυναμεις, να συμβαλει στην διατηρηση του φωτος μεσα στον κοσμο.

Το Φως θα μας σωσει και η ομορφια και η αληθεια της Πιστεως μας, που βαλλεται υπο γωνια 360 μοιρων, ητοι απο παντου!

Ο καθενας θα πρεπει να δωσει οτι εχει, κατα το χαρισμα που του εχει δωσει ο Θεος, γιατι δεν υπαρχει κανενας που να μην εχει χαρισματα.

Ετσι ενωμενοι και με κοινη Πιστη και αγωνα, θα ειμαστε πολυ δυσκολο και σκληρο "κοκκαλο", για τα δοντια του αιωνια ορκισμενου και μαυρου σκυλου της ανθρωποτητος και ειδικα των Ορθοδοξων.

Κινητοποιηστε οσους μπορειτε.

Συγγενεις, φιλους, συναδελφους, γνωστους, ακομα και εχθρους με καλη προαιρεση,
(για τους "καμμενους", τον λογο εχει ο Θεος, να τους επαναφερει εαν εχουν εστω και μια σταγονα καλη θεληση)

καντε εσωτερικη ιεραποστολη με ωραιο τροπο, με συγκαταβαση, με υπομονη και ταπεινωση, αλλα κηρύξτε οπου μπορειτε Χριστόν Εσταυρωμενον και Αναστημενον!

Με τα εργα και τα λογια, με πραξεις αγαπης αλλα και ελεγχου. Και θεολογικα να μην ξερετε και πατερικα να μην κατεχετε και δογματικα να μην ειστε τελειοι στην γνωση, εν τουτοις μπορειτε να μιλατε με την γνωση της καρδιας.

Γιατι πανω απο ολα ο Χριστιανος πρεπει να ξερει να δειχνει τον Χριστο που εμφορειται εντος του και οχι να μιλαει για τον Χριστο.

(εγω ειμαι το κακο παραδειγμα, βεβαια, γιαυτο που λεω, αλλα σημασια εχει η αληθεια, και το οτι πρεπει να λεγεται, και οχι που θα καταληξω εγω, που αλλα κανω και αλλα λεω..)

Λοιπον ειναι η ωρα του αγωνα σε καθε επιπεδο.

Αναλαβατε ο καθενας την προσωπικη ευθυνη,
μιλω γιαυτους που ακομα δεν εχουν ενεργοποιηθει και δισταζουν,
και οχι φυσικα για το συνολο σχεδον των αδερφων, εδω που συμμετεχουν και δινουν ρεστα καθημερινα.

Εσεις οι υπολοιποι, μην περιμενετε να "ερθει η ωρα". Ποτε δεν θα ερθει η ωρα. Γιατι παντα ειναι η ωρα!

Κανεις δεν θα σας ειδοποιησει, ουτε θα σας βαρεσει καμπανακι, επισημα! Ο ενας, πρεπει να παρασυρει τον αλλον, σαν τους μαρτυρες που εορταζουμε, μεγιστη η μνημη τους, που ενθαρρυνονταν μεταξυ τους, καθοδον για το μαρτυριο.

Ζει Κυριος ο Θεος, και εστω και εμεις τα υπολειμματα της Ορθοδοξιας, τα εσχατα ψυχια, που ομως ειναι απο καρβελι με αγιασμενη μαγια, θα δωσουμε το ελαχιστο για να κερδισουμε το μεγιστο.

Και θα κριθουμε, σαν τον εργατη της ενδεκατης ωρας. Δικαια απο τον Δικαιοκριτη Κυριο, ο Οποιος: παντας ανθρωπους θελει σωθηναι και εις επιγνωσην αληθειας ελθειν.

Nυν υπερ παντων ο αγων. Καιρος του ποιησαι..

[aposal]

Αποσπάσματα από το βιβλίο «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΛΟΓΟΙ Β΄ : ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ»

(σελ. 71)
Εάν θέλεις να βοηθήσεις την εκκλησία, είναι καλύτερα να κοιτάξεις να διορθώσεις τον εαυτό σου, παρά να κοιτάξεις να διορθώνεις τους άλλους. Αν διορθώσεις τον εαυτό σου, αμέσως διορθώνεται ένα κομματάκι της εκκλησίας. Αν φυσικά αυτό το έκαναν όλοι, η Εκκλησία θα ήταν διορθωμένη. Αλλά σήμερα οι άνθρωποι ασχολούνται με όλα τα άλλα θέματα εκτός από τον εαυτό τους. Γιατί το να ασχολείσαι με τον εαυτό σου έχει κόπο, ενώ το να ασχολείσαι με τους άλλους είναι εύκολο.

[dionysisgr]

Εννοειται οτι εχεις απολυτο δικιο Αποστολε. Αλλωστε το ανεφερα πριν.

Αυτονοητα και αξιωματικα, εννοειται οτι δεν αφηνουμε επ'ουδενι την προσωπικη μας μετανοια και τελειωση,
γιατι αλλιως ολα ματαια ειναι, και οι αγωνες ισως και αυτοι, εαν δεν εκτελουμε τις εντολες του Κυριου.

Αλλα εδω, ειδικα, αναφερομαι σε κατι πιο γενικο και εξωτερικα επιτιθεμενο και εχθρικα διακειμενο προς την Πιστη μας.

Και σε αυτο πρεπει να επικεντρωθει η προσοχη μας, οπως υπονοει και ο Κωνσταντινος:

προκειται για την τελευταια επιθεση των εχθρων της Ορθοδοξιας, την πιο ισχυρη, την πιο επιβουλη, την πιο απελπισμενη, και στην οποια θα κληθει ο καθενας να δειξει απο τι ποιοτητας μεταλλο ειναι φτιαγμενος, γιατι το καμινι θα καιει πολυ.

Eδω καλειται να συμβαλει στην αμυνα ο καθενας με οτι διαθετει. Γιαυτο μιλαμε.

[constantinosa.gr]

Άλλο πράγμα να κοιτάς να διορθώσεις τον εαυτό σου, άλλο πράγμα να βοηθιέσαι απο πνευματικές συντροφιές και συζητήσεις και άλλο πράγμα να αναλώνεσαι σε αυτές

[aposal]

Συμφωνώ.

[dionysisgr]

Ειναι κακο να τα συνδυαζει καποιος ολα αυτα με μετρο και υπο την επιστασια πνευματικου ανδρος;

η μαλλον κακο ειναι να:

1. Παραταμε ολα τα εξωτερικα, και επικεντρωνομαστε μονον στην μετανοια μας. Δεν παει να καει η Εκκλησια, εμεις μονο τον εαυτο μας να σωσουμε..

2. Ασχολουμαστε μονο με εξωτερικη ομολογια επι παντος επιστητου, και απο προσωπικη μετανοια και αγωνα μηδεν..

3. τα κανουμε ολα αλλα μπερδεμενα και ημιτελη και χανουμε εδαφος παντου..

Tι λετε;