Περί ενώσεως των εκκλησιών

[pilios]

Μερικοί αφελείς Ορθόδοξοι νομίζουν ότι το πλησίασμα αυτό των Εκκλησιών δεν γίνεται με σκοπό την ένωσι αλλά με σκοπό τη διαφώτισι, την ιεραποστολική πρός τους ετεροδόξους. «Είναι, λένε, αυτές εκδηλώσεις αγάπης πρός τους αδελφούς μας». «Εάν κλειστούμε στό «καβούκι» μας, λένε συχνά, εάν δεν πηγαίνουμε στα διεθνή συμβούλια και δεν στέλνουμε παρατηρητάς στις Παπικές συνόδους κ.τ.λ. τότε πώς θα γνωρίσουν οι Δυτικοί την Ορθόδοξο Εκκλησία και πώς θα προσελκυσθούν πρός αυτήν;»

Πώς όμως θα διδαχθούν οι Δυτικοί ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία είναι η Μία και Αληθινή όταν την βλέπουν να συναναστρέφεται με τις ψεύτικες «Εκκλησίες» σαν ίσος πρός ίσον; Δεν θα νομίσουν μάλλον έτσι πώς η Ορθοδοξία είναι σαν και τις άλλες σχετική και μερική; Ή μήπως είναι λογικό να ελπίση κανείς ότι τα συμβούλια αυτά φανατικών ρασοφόρων και παστόρων μπορούν ποτέ να αναγνωρίσουν την αλήθεια; Κολακεύουν μόνον τους Ορθοδόξους, και αυτό για να τους προσελκύσουν πρός το μέρος τους. Αν είχαν πραγματική νοσταλγία για την Ορθοδοξία και ήθελαν να την γνωρίσουν, δεν θα είχαν ανάγκη από τα συμβούλια και τις συνεδριάσεις. Θα πήγαιναν να πιούν από τις πηγές της, από τους Πατέρας και τους αγίους της.
Όχι! Ο καλύτερος τρόπος για να πείσης τους άλλους για την αλήθεια είναι να πιστεύης ο ίδιος σ’ αυτήν. Να μήν την συζητής, αλλά να την ομολογής μόνον. Τα συνέδρια και τα συμβούλια συζητούν την αλήθεια. Αυτό όμως είναι προδοσία. Γιατί δεν πρόκειται εκεί για διάλογο και νουθεσίες πρός αιρετικούς, αλλά για συζήτησι με «Εκκλησίες». Ο Χριστός δεν ζητάει συζητητάς αλλά ομολογητάς. Η αλήθεια που μας εδίδαξε δεν είναι από εκείνες που συζητούνται. Στα διάφορα οικουμενικά συνέδρια η συζήτησις παίρνει την μορφή εμπορίου όπου γίνεται ανταλλαγή υποχωρήσεων στα ζητήματα της πίστεως για να επέλθη μια τελική συμφωνία. Κάτω από τέτοιες συνθήκες, και μόνη η προσέλευσις ενός Ορθοδόξου σ’ ένα οικουμενικό συμβούλιο είναι προδοσία του Χριστού. Είναι η παράδοσις του Χριστού στους απίστους αντί τριάκοντα αργυρίων. Γιατί, προσερχόμενος ο Ορθόδοξος, ομολογεί την πίστη του συζητήσιμη, και αφήνει να εννοηθή ότι αν του δοθούν ικανοποιητικά ανταλλάγματα θα κάνη και αυτός υποχωρήσεις.
Αν όσοι μιλούνε σήμερα για ένωσι, ομολογούσαν αντί αυτού την Ορθοδοξία σαν την μόνη και απόλυτη αλήθεια και ηρνούντο κάθε επίσημο και ανεπίσημο εκκλησιαστική επαφή με τους αιρετικούς, χωρίς να φοβούνται να τους ονομάσουν έτσι, τότε η φωνή τους θα ακουγόταν πολύ πιο μακριά, και το σπουδαιότερο: θα γινόταν σεβαστή και θα έβαζε σε σκέψεις. Ενώ τώρα η φωνή τους είναι φωνή συμβιβασμών, φωνή που δεν συγκινεί, φωνή που δεν την σέβεται στό βάθος κανείς.
Οι Πατέρες δεν συζητούσαν με τους αιρετικούς. Ομολογούσαν την αλήθεια και ανέτρεπαν τους ισχυρισμούς των, χωρίς ευγένειες και φιλοφρονήσεις. Ποτέ δεν ήλθαν σε συνεννοήσεις με αιρετικές «Εκκλησίες». Ο διάλογος ήταν πάντοτε δημόσιος και απέβλεπε σ΄την σωτηρία ή τον καταρτισμό ψυχών. Δεν μιλούσε η Ορθόδοξος Εκκλησία με τις «Εκκλησίες» των αιρετικών. Δεν ήταν συζήτησις Εκκλησίας με Εκκλησίες αλλά διάλογος της Εκκλησίας με ψυχές που είχαν χάσει τον δρόμο τους. Η Εκκλησία δεν συζητά, γιατί δεν αναζητά. Απλώς δίδει, γιατί έχει το πάν.

[PATIENT]

Δεν ξέρω κατά πόσον μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι είναι μέσα στα όρια της ιεραποστολής προς τους αιρετικούς το παρακάτω περιστατικό (ένα ανάμεσα σε δεκάδες παρόμοια).
Ο πατριάρχης Βαρθολομαίος ψάλλει τρισάγιο στο μνήμα του (αιρετικού) πάπα Ρώμης Παύλου του 6ου . Οπως ακριβώς θα έκανε , αν βρισκόταν ενώπιον του τάφου ενός μέλους της Εκκλησίας.
Την ίδια ώρα οι διάφοροι καρδινάλιοι συμπροσεύχονται μαζί του. Αλήθεια σε ποιόν Θεό;;;
Kαι πως μετά να έρθουν σε επίγνωση της Αληθείας εκείνοι οι άνθρωποι ;

[sotirio]

Διαβαζω και σκεφτωμαι :
Ησαΐας 56

1. Ούτω λέγει Κύριος· Φυλάττετε κρίσιν και κάμνετε δικαιοσύνην· διότι η σωτηρία μου πλησιάζει να έλθη και η δικαιοσύνη μου να αποκαλυφθή.
2. Μακάριος ο άνθρωπος όστις κάμνει τούτο, και ο υιός του ανθρώπου όστις κρατεί αυτό· όστις φυλάττει το σάββατον, ώστε να μη βεβηλώση αυτό, και κρατεί την χείρα αυτού, ώστε να μη πράξη μηδέν κακόν.
3. Ο δε υιός του αλλογενούς, ο προστεθειμένος εις τον Κύριον, ας μη είπη, λέγων, Ο Κύριος διόλου θέλει με χωρίσει από του λαού αυτού· μηδέ ο ευνούχος ας λέγη·, Ιδού, εγώ είμαι δένδρον ξηρόν.
4. Διότι ούτω λέγει Κύριος· εις τους ευνούχους, όσοι φυλάττουσι τα σάββατά μου και εκλέγουσι τα αρέσκοντα εις εμέ και κρατούσι την διαθήκην μου,
5. εις αυτούς μάλιστα θέλω δώσει εν τω οίκω μου και εντός των τειχών μου τόπον και όνομα καλήτερον παρά των υιών και των θυγατέρων· εις αυτούς θέλω δώσει όνομα αιώνιον, το οποίον δεν θέλει εκλείψει.
6. Περί δε των υιών του αλλογενούς, οίτινες ήθελον προστεθή εις τον Κύριον, διά να δουλεύωσιν εις αυτόν και να αγαπώσι το όνομα του Κυρίου, διά να ήναι δούλοι αυτού· όσοι φυλάττουσι το σάββατον, ώστε να μη βεβηλώσωσιν αυτό και κρατούσι την διαθήκην μου·
7. και τούτους θέλω φέρει εις το άγιόν μου όρος και θέλω ευφράνει αυτούς εν τω οίκω της προσευχής μου· τα ολοκαυτώματα αυτών και αι θυσίαι αυτών θέλουσιν είσθαι δεκταί επί το θυσιαστήριόν μου· διότι ο οίκός μου θέλει ονομάζεσθαι, Οίκος προσευχής διά πάντας τους λαούς.
8. Ούτω λέγει Κύριος ο Θεός ο συνάγων τους διεσκορπισμένους του Ισραήλ· Θέλω συνάξει έτι και άλλους εις αυτόν, εκτός των συνηγμένων αυτού.
9. Έλθετε, φάγετε, πάντα τα ζώα του αγρού, πάντα τα θηρία του δάσους.
10. Οι δε φύλακες αυτού είναι τυφλοί· πάντες χωρίς νοήσεως· πάντες κύνες άλαλοι, μη δυνάμενοι να υλακτήσωσι· κοιμώμενοι, κοιτόμενοι, αγαπώντες νυσταγμόν·
11. ναι, κύνες αδηφάγοι, οίτινες δεν γνωρίζουσι χορτασμόν και ποιμένες, οίτινες δεν γνωρίζουσι σύνεσιν· πάντες είναι εστραμμένοι προς την οδόν αυτών, έκαστος εις το μέρος αυτού, διά το κέρδος αυτών.

Αποκάλυψις 22

11. Όστις αδικεί ας αδικήση έτι, και όστις είναι μεμολυσμένος ας μολυνθή έτι, και ο δίκαιος ας γείνη έτι δίκαιος, και ο άγιος ας γείνη έτι άγιος.
12. Και ιδού, έρχομαι ταχέως, και ο μισθός μου είναι μετ' εμού, διά να αποδώσω εις έκαστον ως θέλει είσθαι το έργον αυτού.
13. Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος, ο πρώτος και ο έσχατος.
14. Μακάριοι οι πράττοντες τας εντολάς αυτού, διά να έχωσιν εξουσίαν επί το δένδρον της ζωής και να εισέλθωσι διά των πυλώνων εις την πόλιν.
15. Έξω δε είναι οι κύνες και οι μάγοι και οι πόρνοι και οι φονείς και οι ειδωλολάτραι και πας ο αγαπών και πράττων το ψεύδος ......

[lovethink]

Αυτά που είναι να συμβούν θα συμβούν
Αυτά που είναι να γίνουν θα γίνουν
Και τα καλά και τα κακά

[nkope]

Μερικοί αφελείς Ορθόδοξοι νομίζουν ότι το πλησίασμα αυτό των Εκκλησιών δεν γίνεται με σκοπό την ένωσι αλλά με σκοπό τη διαφώτισι, την ιεραποστολική πρός τους ετεροδόξους. «Είναι, λένε, αυτές εκδηλώσεις αγάπης πρός τους αδελφούς μας». «Εάν κλειστούμε στό «καβούκι» μας, λένε συχνά, εάν δεν πηγαίνουμε στα διεθνή συμβούλια και δεν στέλνουμε παρατηρητάς στις Παπικές συνόδους κ.τ.λ. τότε πώς θα γνωρίσουν οι Δυτικοί την Ορθόδοξο Εκκλησία και πώς θα προσελκυσθούν πρός αυτήν;»

Πώς όμως θα διδαχθούν οι Δυτικοί ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία είναι η Μία και Αληθινή όταν την βλέπουν να συναναστρέφεται με τις ψεύτικες «Εκκλησίες» σαν ίσος πρός ίσον; Δεν θα νομίσουν μάλλον έτσι πώς η Ορθοδοξία είναι σαν και τις άλλες σχετική και μερική; Ή μήπως είναι λογικό να ελπίση κανείς ότι τα συμβούλια αυτά φανατικών ρασοφόρων και παστόρων μπορούν ποτέ να αναγνωρίσουν την αλήθεια; Κολακεύουν μόνον τους Ορθοδόξους, και αυτό για να τους προσελκύσουν πρός το μέρος τους. Αν είχαν πραγματική νοσταλγία για την Ορθοδοξία και ήθελαν να την γνωρίσουν, δεν θα είχαν ανάγκη από τα συμβούλια και τις συνεδριάσεις. Θα πήγαιναν να πιούν από τις πηγές της, από τους Πατέρας και τους αγίους της.

13 Ὑμεῖς ἐστε τὸ ἅλας τῆς γῆς· ἐὰν δὲ τὸ ἅλας μωρανθῇ, ἐν τίνι ἁλισθήσεται; εἰς οὐδὲν ἰσχύει ἔτι εἰ μὴ βληθῆναι ἔξω καὶ καταπατεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων. 14 Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου. οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη· 15 οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον, ἀλλ' ἐπὶ τὴν λυχνίαν, καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ. 16 οὕτως λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσιν τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς. (Ματθ. Κεφ. 5, 13-16)

Αυτή είναι η απάντηση. Είμαστε υποχρεωμένοι από την εντολή που μας έδωση ο Κύριος να είμαστε το φώς του κόσμου. Πως θα γίνει αυτό αν κρυβόμαστε;

[Misha]

Αυτή είναι η απάντηση. Είμαστε υποχρεωμένοι από την εντολή που μας έδωση ο Κύριος να είμαστε το φώς του κόσμου. Πως θα γίνει αυτό αν κρυβόμαστε;

αγαπητέ Νικόλαε..η απαντηση στο ερωτημα σου οσον αφορα τους διαλογους με τους ετεροδοξους ειναι η σταση που τηρουσε η Εκκλησια μας επι Αρχιεπισκοπου Σεραφειμ (χρειαστηκαν να περασουν πολλα χρονια απο τον θανατο του για να τον μακαρισουμε και να καταλαβουμε τι κακο μας βρήκε)
όταν δεν συμμετειχαμε στο ΠΣΕ .

Αναλογη σταση κρατουν σημερα οι Εκκλησιες της Γεωργιας και της Βουλγαριας που μαστιζονται απο τους ουνιτες και τους λατινοφρονες,οι οποιοι υποκινουν συνεχως σχισματα και ενδορθοδοξες διαιρεσεις.
Παλαιοτερα ,επι πατριαρχειας Διοδωρου,ουτε το πατριαρχειο Ιεροσολυμων μετειχε σε διαλογους στο ΠΣΕ,ουτε το Πατριαρχείο Μόσχας...

[paroikos]

Αγαπητέ Νίκο ο τίτλος του θέματος σου "Ένωση των Εκκλησιών" είναι λανθασμένος η ΜΟΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ η είναι ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ! Παπισμοός, προτεσταντισμός κλ κλπ...ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ είναι αιρέσεις "χριστιανικές ομάδες" όπως θέλεις αποκάλεσέ της. Όχι όμως "Εκκλησίες" γιατί αυτό συνιστά ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, η οποία, σύμφωνα με το αψευδές στόμα του Κυρίου, ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΙΩΝΑ!!!

[tomR]

Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι ένα δημιούργημα κάποιου ανθρώπου , που σκοπό έχει να προσεγγίσει το Θείο.
Έχει δημιουργεί από τον Ίδιο τον Θεό , με σκοπό οι άνθρωποι πορευμένοι μέσα από αυτήν να ( σώσουν την Ψυχή τους ) να κερδίσουν την βασιλεία των Ουρανών.

Όλες οι άλλες ( εκκλησιές ) είναι δημιουργήματα κάποιου ή κάποιον ανθρώπων ( παρακινουμένων από τον διάβολο ).

Αν υποθέσουμε πως , θα μπορούσε μια αίρεση να έχει όλα τα στοιχειά της Ορθόδοξης Εκκλησίας , να δέχεται και τελεί τα μυστήρια με τον Ίδιο Ακριβός τρόπο , κτλ. Πάλι όμως δεν θα αποτελεί οδός σωτηρίας γιατί δεν θα είναι δημιούργημα του Θεού , αλλά κάποιου ανθρώπου ( και κατ επέκταση του Σατανά)

Είναι αυτό που έλεγε ο γέροντας Παϊσιος , παίρνει το μαργαριτάρι ο Διάβολος και το βγάζει φωτοτυπία , παρουσιάζοντας το μετά ως το πραγματικό .Αλλά είναι φωτοτυπία

Έτσι και εδώ , ακόμη και να κάνουν μια ( εκκλησία ) που να είναι (Ίδια )ακριβός με την ορθοδοξία ,και πάλι θα είναι αίρεση , γιατί δεν θα είναι δημιούργημα του Θεού , αλλά κάποιου ανθρώπου , θα είναι δηλαδή στην καλύτερη περίπτωση μια φωτοτυπία της Ορθοδοξίας , δηλαδή θα ειναι Κάτι ψεύτικο , αίρεση.

Το ότι η ιδρυθείσα από τον Χριστό Ορθόδοξη Εκκλησιά θα είναι πάντα μια και μοναδική Οδός σωτηρίας , δεν το λέω εγώ , και ούτε κανένας άλλος , αυτό το λέει ο ίδιος ο Χριστός.

Άνθρωποι ακόμα και Ορθόδοξοι που δέχονται πως οι άλλες ( εκκλησίες-αιρέσεις ) αποτελούν και αυτές παράλληλους δρόμους σωτηρίας , ή δέχονται ή αναγνωρίζουν στις άλλες ( εκκλησίες ) αλήθειες , είναι αιρετικοί. Ούτε αυτό το λέω εγώ.

Ούτε επίσης μπορεί καμιά αίρεση να ενωθεί με την Ορθόδοξη Εκκλησία υπό την έννοια τις ενώσεως δυο Εκκλησιών , μόνο μετανοώντας και βαπτιζόμενοι Ορθόδοξοι, μπορούν να ενωθούν με την Ορθοδοξία οι αιρετικοί. Ούτε αυτό το λέω εγώ.

Δεν έχει επίσης σημασία το πόσοι θα ασπαστούν την Ορθοδοξία ή το αν οι αιρέσεις αριθμούν περισσότερους ( πιστούς )
Ο άνθρωπος δεν μπορεί ΟΥΤΕ να προσθέσει , αλλά ΟΥΤΕ να αφαίρεση κάτι από την μεγαλοσύνη και παντοδυναμία του Θεού, με την σωτηρία του ή με την απώλεια του.

Εμείς είμαστε αυτοί που έχουμε ανάγκη την σωτηρία , δεν έχει ο Θεός ανάγκη την σωτηρία μας . ούτε αυτό το λέω εγώ.




Όλα μπορεί να τα αντιγράψει ο διάβολος αλλά τον Χριστό δεν μπορεί να τον παρακάμψει.

Συμφωνώ πως όλες αυτές οι ομάδες Παπισμός, προτεσταντισμός κλ κλπ...ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ είναι αιρέσεις , όπως συμφωνώ πως αποτελεί ύβρης προς το Άγιο Πνεύμα το να ονομάζουμε αυτές τις αιρέσεις , Εκκλησιές και παράλληλες οδούς σωτηρίας.

[PATIENT]

Αυτή είναι η απάντηση. Είμαστε υποχρεωμένοι από την εντολή που μας έδωση ο Κύριος να είμαστε το φώς του κόσμου. Πως θα γίνει αυτό αν κρυβόμαστε;

Ποιός λέει ότι πρέπει να κρυβόμαστε;
Όχι. Ίσα ίσα. Να γίνουμε το φώς του κόσμου. Με τον τρόπο που κινούμαστε , που πράττουμε , που μιλάμε , που αγαπάμε τους συνανθρώπους μας. Τους πάντες.
Και σε κάθε ευκαιρία να το δείχνουμε ότι είμαστε παιδιά Του Θεού. Να κάνουμε τα πάντα προς δόξα του ονόματός Του.
Όπως ακριβώς έκαναν επί δύο χιλιάδες χρόνια τώρα, οι άγιοι της Εκκλησίας μας. Που αγαπούσαν τους εχθρούς τους , αλλά δεν συμπροσεύχονταν μαζί τους.
Που είχαν το μεγαλείο ψυχής , να προστατεύουν το φονιά του αδελφού τους (Άγιος Γεράσιμος) ,αλλά υπέμεναν βασανιστήρια και εξορίες και κόψιμο γλώσσας προκειμένου να μην κοινωνήσουν με επισκόπους που έπεφταν σε αίρεση (Άγιος μάξιμος).
Διάκριση είχαν οι άγιοι , μεγίστη των αρετών... Αυτό ακριβώς που λείπει απο τους οικουμενιστές κληρικούς που νομίζουν ότι μπορούν να αγαπάνε τους αιρετικούς ,ακόμη και καθ' υπέρβαση των εντολών του Θεού.

[tomR]

Δεν είναι σωστό να δίνουμε διεξόδους και να ορίζουμε σταθερές και τρόπους αντιμετώπισης ενός γεγονότος πριν αυτό συμβεί.

Εκεί βρίσκετε η βάση δημιουργίας κάθε αίρεσης.

Η σωστή στάση είναι .πως δεν πρέπει να κάνει ο πιστός το παράπτωμα , την αμαρτία , (χωρίς να σημαίνει όμως πως άμα την κάνει δεν έχει ελπίδες για σωτηρία ), πάντα βέβαια μέσω της μετάνοιας και της επιστροφής στο σωστό.

Δηλαδή ( αναφέρω ένα παράδειγμα ) είναι λάθος η συμπροσευχή με αιρετικούς , δεν είναι πολύ ή λίγο λάθος , είναι ΛΑΘΟΣ και μη Ορθόδοξο.

Το ότι έγινε μια δυο ή πολλές φορές και το συνηθίσαμε , δεν σημαίνει πως δεν είναι λάθος .

Τώρα, αν θέτουμε ερωτήματα τα οποία είναι στο σύνολο τις διατύπωσης τους υποθετικά , ή έχουν μέσα και τις δικές μας επιθυμίες είναι λίγο δύσκολο να δειχθεί αυτό το λάθος. π.χ.

Λένε μερικοί πως τους φαίνεται λίγο παράξενο ή ότι δεν θέλουν να το δεχτούν πως η Ορθοδοξία είναι η μόνη αλήθεια .

Εγώ θα πω πως συμφωνώ μαζί τους . αλλά τι γίνετε εδώ .στην Ορθοδοξία δεν υπάρχει το ανθρώπινο ( και ψεύτικο ) όπως σε όλες τις αιρέσεις . υπάρχει η διδασκαλία του Χριστού που μας λέει πως , αν θες Θωμά να σωθείς πρέπει να κάνεις αυτά τα πράγματα, και γενικά να ζήσεις Ορθόδοξα.
Και συνεχίζει λέγοντας , τώρα αν εσύ Θωμά θες να πιστέψεις ότι θες εσύ , ή ότι και στις άλλες αιρέσεις υπάρχει ο Χριστός ,(υποβαθμίζοντας έτσι την ενανθρώπιση του Χριστού , την δημιουργία τις μιας και μοναδικής Εκκλησίας από τον Ίδιο , και την σταυρική του Θυσία )
Μπορείς να το κάνεις λέει ο Χριστός σε αυτόν τον κόσμο , δεν θα μας εμποδίσει κανείς , να πιστέψουμε ότι θέλουμε , κρίσις και ανταπόδοση υπάρχει στον άλλο κόσμο .

Χωρίς να θέλω να επεκταθώ , θέλω να πω τελειώνοντας πως , δεν θα υπήρχε λόγος να έρθει ο Χριστός στην γη αν ο άνθρωπος ήταν δυνατόν να σωθεί και σε άλλες θρησκείες ή αιρέσεις

Ούτε θα χρειαζόταν να δημιουργήσει ο Ίδιος ο Θεός την Εκκλησία της σωτηρίας, αν οι μετέπειτα δημιουργηθησες από ανθρώπους Εκκλησίες, οδηγούσαν στο ίδιο αποτέλεσμα με αυτήν που ίδρυσε ο Χριστός ( την Ορθόδοξη ).

Έξω από την Ορθόδοξη Εκκλησία δεν υπάρχει Σωτηρία , ας μην γελιόμαστε , πίσω από όλες της αιρέσεις βρίσκετε ο Διάβολος .

Δεν μπορεί ένας πιστός να ακολουθεί την Ορθοδοξία , και παράλληλα να επιθυμεί και άλλες καταστάσεις μη Ορθόδοξες.

Έχει πει ο Χριστός πως η Βασιλεία τον Ουρανών μοιάζει με ένα Μαργαριτάρι που για να το Αποκτήσει κάποιος πουλάει ότι έχει και δεν έχει. Έτσι το αποκτάει.

Εάν αυτός θελήσει το μαργαριτάρι , αλλά θελήσει να κρατήσει και τα υπάρχοντα του ( πιστεύω ) την πάτησε .