"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Γράφει η Σοφία Τσέκου

Μια απορία ετών, που επί έτη παραμένει απορία :

Γιατί καρναβαλίζουμε ως καρνάβαλοι, αποχαυνωμένοι μέσα στο πυκνό σκότος της αγνοίας και της ασυνείδητης προσαρμογής μας σε ότι ανερυθρίαστα μας πλασάρουν και ανεμπόδιστα μας πασάρουν;

Διάγουμε τις ημέρες του Τριωδίου και οδεύουμε στην κατάνυξη της Μεγάλης Τεσσαρακοστής όπου, σε κανονικές συνθήκες, ο νους συστέλλεται και η διάνοια περιμαζεύεται. Ενσκήπτει ο ταλαίπωρος άνθρωπος βαθύτερα στα ενδότερα της ύπαρξής του και οδεύει αγωνιζόμενος σε αναβάσεις περισσότερο πνευματικές. Σε κανονικές συνθήκες, τέτοιες ημέρες, το ανθρώπινο πρόσωπο απεκδύεται τα προσωπεία και χωρίς τις μάσκες που παραποιούν, προσπαθεί να δει και να αντέξει την αλήθεια του. Η κανονικότητα απαιτεί συστολή, σιωπή και προσοχή προκειμένου να «εισέλθει εις εαυτόν». Σε κανονικές και άρα ομαλές συνθήκες κάτι τέτοιο θα ήταν δεδομένο και ευκόλως εννοούμενο .

Ποιος είπε όμως ότι ζούμε σε κανονικές συνθήκες; Πόσο κανονικά είναι όλα αυτά τα ξέφρενα και μανιώδη, χαζοχαρούμενα ευτράπελα, θορυβώδη και αλλοπρόσαλλα αποκριάτικα καμώματα μας; Έχουν καμιά σχέση με την νήψη των ημερών; Προάγουν την ανθρώπινη ψυχή να εγκλιματιστεί σταδιακά στην προετοιμασία για την καθαρτήρια και κατανυκτική περίοδο της Σαρακοστής;

Ενώ υμνείται διθυραμβικώς και απρεπώς η ύλη, αγνοείται εμφανώς και περιφρονητικώς το πνεύμα.

Και αυτό, οι δύστυχοι, το βιώνουμε ως φυσιολογική και κανονική κατάσταση, το απολαμβάνουμε ως μορφή ψυχαγωγίας και νοιώθουμε κορεσμό και ευχαρίστηση που το «ρίξαμε» και πάλι έξω, ευχόμενοι οι αφελείς να το ξαναζήσουμε και του χρόνου... Και γλεντοκοπάμε στην αμεριμνησία μας και μεθοκοπάμε στην ασχετοσύνη μας, χαριεντιζόμενοι και βαυκαλιζόμενοι ότι τηρούμε και τις ιερές παραδόσεις του τόπου μας... τρομάρα μας!! .

Και όμως δεν είναι αυτό το Τριώδιο, ούτε Απόκριες σημαίνει ένα ξέφρενο πανηγύρι στο οποίο λατρεύεται η σάρκα και θεοποιείται η ύλη.

Θα περίμενε κανείς απέναντι από τα καρναβαλίστικα δρώμενα με όλα τα συμπαραμαρτούντα τους, απέναντι σε αυτή την αντικανονικότητα και φιλοσοφία του παραλόγου, που ουδόλως συνάδει με το κλίμα των ημερών, πρώτη να άρθρωνε φωνή η Ορθόδοξη Εκκλησία.

Όχι για να καταδικάσει, ούτε να ελέγξει, πολλώ δε μάλλον να απομονώσει ή να καυτηριάσει. Απλώς να κατηχήσει. Απλά, χαμηλόφωνα και ταπεινά. Να κάνει το αυτονόητο. Να μιλήσει ανθρώπινα στην ανθρώπινη ψυχή, η οποία, ενώ κανονικά θα έπρεπε να θρηνεί την πτώση του Αδάμ (κυρίως την τελευταία Κυριακή των Αποκριών), εκείνη, ως περιπλανώμενη ύπαρξη και ως το «απολωλός», εν πλήρει αγνωσία και ασυνειδησία συνεχίζει να αλητεύει ερωτοτροπώντας με τον αιώνιο εχθρό της. Όταν λοιπόν, ανοίγει το Τριώδιο, η φωνή του Τελώνη δεν ακούγεται τόσο δυνατά όσο η φωνή του περιφερόμενου μασκαρά. Όταν ο Άσωτος επιστρέφει σπίτι του, ο καρνάβαλος τρέχει να τον προλάβει πριν από το πατρικό κατώφλι και όταν η Εκκλησία μας μνημονεύει την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού και την Τελική Κρίση, καίγεται το πελεκούδι από το γλεντοκόπι των «μέσα στην τρελή χαρά» και ευθυμία ανυποψίαστων(;) για τα μελλούμενα. Και μην μου πείτε ότι το γεγονός της καύσης του βασιλιά καρνάβαλου, προς τέρψη και ευχαρίστηση των πολλών, σηματοδοτεί την κάθαρση εν όψει της νηστείας και άλλα τέτοια βολικά που αναπαύουν, υποτίθεται, τις συνειδήσεις μας. Πρόκειται απλώς για επίπεδη και επιδερμική ερμηνεία, που την προσαρμόζουμε στις αδυναμίες μας και την ράβουμε στα μέτρα μας. Σε δουλειά, δηλαδή, να βρίσκονται οι σύγχρονοι ψυχολογικο-κοινωνικοί αναλυτές της ομαδικής συμπεριφοράς!!

Τέτοια, βλέπετε, μας σερβίρουν, τέτοια εξυπηρετεί να ακολουθούμε, έτσι πορευόμαστε, κάπως έτσι ικανοποιείται και η αγορά που επενδύει στην αποκριάτικη καταναλωτική υστερική μανία μας. Τέτοια και με τέτοιους τρόπους, ελαφριά τη καρδία, πράττουμε......

Υπάρχει και η βλακώδης άποψη ότι όλα αυτά τα πανηγύρια τονώνουν τα παραδοσιακά μας έθιμα. Λες και οι ρυθμοί «λἀτιν» με τις ημίγυμνες αλλοδαπές, τις άσεμνες και έκφυλες ορδές καρναβαλιστών, τα βραζιλιάνικα σομπρέρος, φτερά και πούπουλα και τα εκ Λατινικής Αμερικής άσματα αοιδών και λοιπών αηδιών, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κουλτούρας μας και της παράδοσής μας. Η καρναβαλική αντικανονικότητα σε πολλούς τομείς και σε πλήρη εξέλιξη.... Η ιστορία του παραλόγου και το μεγαλείο της αντίφασης στην επίπλαστη εορταστική ατμόσφαιρα!!

Η αλήθεια όμως είναι άλλη και αλλού. Επαφίεται στον κατηχητικό λόγο της Εκκλησίας μας και στην υγιή παράδοσή μας να επιφέρει το μέτρο και την αρμονία που χάσαμε.

Πλην ολίγων εξαιρέσεων υψηλά ισταμένων Ιεραρχών, η πλειοψηφία των Μεγαλόσχημων πνευματικών ποιμένων μας, μπροστά στο κατανυκτικό Τριώδιο, αντί να προσπαθούν να θέσουν τα πράγματα στην ομαλή υλικο-πνευματική τους ισορροπία, επιλέγουν την οδό της σιγής.

Από άμβωνος λοιπόν, σιγή ασυρμάτου. Από χείλη ιερέως, σιγή ιχθύος. Το ποίμνιο στο μεταξύ, βολοδέρνει ακατήχητο στις πομπές των ψυχοφθόρων καρνάβαλων σε μια εκκωφαντική φασαρία, που μόνο με την σιγή ενός νεκρού μπορεί να συγκριθεί.

Σοφία Τσέκου, Εκπαιδευτικός
Κόρινθος

Πηγή

Καλως την Αικατερινα.

Στην ενορία μου (και πιστεύω στις περισσότερες αν όχι όλες)βγήκε ο ιερέας και μίλισε και είπε τι εστί Κυριακή της Αποκρεώ και Τριώδιο και ποια η θέση του πιστού στην περίοδο αυτή.Και πάντα η εκκλησία αυτη την στάση κρατούσε,«Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθήτω μοι» (Μάρκ. η΄ 34).

και μη ξεχνάμε και την αποκάλυψη όπου ο ίδιος ο Χριστός λέει ' 11 ὁ ἀδικῶν ἀδικησάτω ἔτι, καὶ ὁ ρυπαρὸς ρυπαρευθήτω ἔτι, καὶ ὁ δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω ἔτι, καὶ ὁ ἅγιος ἁγιασθήτω ἔτι. 12 ᾿Ιδοὺ ἔρχομαι ταχύ, καὶ ὁ μισθός μου μετ᾿ ἐμοῦ, ἀποδοῦναι ἑκάστῳ ὡς τὸ ἔργον ἔσται αὐτοῦ. 13 ἐγὼ τὸ Α καὶ τὸ Ω, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος, ἀρχὴ καὶ τέλος."

Μένει στους πιστούς απλά να προσεύχοντε οπως οι τρεις παίδες στη κάμινο "καὶ πᾶσαι αἱ κρίσεις σου ἀλήθεια,καὶ κρίματα ἀληθείας ἐποίησας κατὰ πάντα, ἃ ἐπήγαγες ἡμῖν καὶ ἐπὶ τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν τὴν τῶν πατέρων ἡμῶν Ἱερουσαλήμ, ὅτι ἐν ἀληθείᾳ καὶ κρίσει ἐπήγαγες ταῦτα πάντα, διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν.

Κατερινα μας γεια σου
πολυ ευστοχη η τοποθετηση αυτη κοιταξτε παρακατω που ειχα αναρτήση


ROMFEA.GR | Σε εγρήγορση αλλά και στον αντίποδα των καρναβαλικών και αποκριάτικων εκδηλώσεων της περιοχής βρίσκεται αυτές τις μέρες η Ιερά Μητρόπολη Σιδηροκάστρου, με σκοπό να δώσει ό,τι ουσιαστικότερο και πιο πνευματικό αλλά προσγειωμένο τις μέρες αυτές στα παιδιά μας και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία.

Σε κλίμα χαράς και κεφιού τα παιδιά των Χ.Μ.Ο. μας άνω των 350 συγκεντρώθηκαν στο κτίριο της Χριστιανικής Εστίας της Μητροπόλεως το Σάββατο των Αποκρεών 14 Φεβρουαρίου.

Σημαντικό ήταν ότι κανένα από τα παιδιά δεν θέλησε να μασκαρευτεί, όλα αληθινά, γνήσια, ανεπιτήδευτα, αλλά με τους γονείς παρόντες διασκέδασαν με μουσική, βραδινές αθλοπαιδίες και παραδοσιακούς χορούς.

Το σπουδαιότερο όμως ήταν η συγκέντρωση όλων στη μεγάλη αίθουσα πριν από τη συνεστίαση όπου με προσοχή άκουσαν τον π. Νικόλαο να τους αναλύει με απλά λόγια το νόημα των Αποκρεών και της νηστείας.

Οι νέοι της Ιεράς Μητροπόλεως δεν σταματούν εδώ, την Καθαρά Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου ετοιμάζουν μεγάλη εκδήλωση στο κάστρο (Ισάρι) του Σιδηροκάστρου με νηστήσιμα φαγητά, ώστε να εγκλιματίζονται όλοι στο πνεύμα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
viewtopic.php?f=28&t=19999

Χαιρομαστε ιδιαιτερα γιατι εκει ηταν και τα δικα μας παιδια
και μαθαινουν σωστα πραγματα τα οποια τα εξηγουν με αγαπη οι υπευθηνοι εκει

stathis73 έγραψε:Καλως την Αικατερινα.

+1
Καλή η πρωτοβουλία της ΙΜ Σιδηροκάστρου