Xpnstos έγραψε:Αληθώς Ανέστη!
Αν αυτά που μου γράφεις justin (δεν μιλώ για την χωρίς κόπο κύηση, και την άνευ ωδινών και εν Παρθενιία Γέννηση του Κυρίου-γιαυτά είμαι σίγουρος) είναι μέρος της Ιεράς Παραδόσεως, και τα αναφέρει κάποιος Άγιος τότε έκανα λάθος.
Πές μας -σε παρακαλώ- αν ξέρεις ή όποιος άλλος ξέρει, αναφέρεται στην Παράδοση ότ ο Χριστός δεν υπήρξε έμβρυο? (μην μου φέρεις ως απόδειξη την εικόνα στο Σινά, γιατί είναι μεν θαυμάσια και τολμηρή εικόνα, αλλά νομίζω ότι η απεικόνιση του κυοφορούμενου Κυρίου δεν θα μπορούσε σε μια εικόνα να γίνει αλλιώς -όπως και με τους Αγγέλους, που απεικονίζονται καίτοι Πνεύματα, ανθρωπόμορφα. Δεν θα περιμέναμε από μία Εικόνα να είναι σαν υπερηχογράφημα.)
quote]
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 46. Περὶ τοῦ τρόπου τῆς συλλήψεως τοῦ Θεοῦ Λόγου
καὶ τῆς θείας αὐτοῦ σαρκώσεως.
Ἄγγελος γὰρ Κυρίου ἀπεστάλη πρὸς τὴν Ἁγίαν Παρθένον, ἐκ
δαυιτικοῦ φύλου καταγομένην· «πρόδηλον γὰρ ὡς ἐξ Ἰούδα
ἀνατέταλκεν ὁ Κύριος ἡμῶν», «ἐξ ἧς φυλῆς οὐδεὶς προσέσχηκε τῷ
θυσιαστηρίῳ», ὡς ὁ θεῖος ἔφη ἀπόστολος, περὶ οὗ ὕστερον ἐροῦμεν
ἀκριβέστερον, ἥν εὐαγγελιζόμενος ἔλεγε· «Χαῖρε, κεχαριτωμένη,
ὁ Κύριος μετὰ σοῦ. Ἡ δὲ διεταράχθη ἐπὶ τῷ λόγῳ» καί φησι πρὸς
αὐτὴν ὁ ἄγγελος· «Μὴ φοβοῦ, Μαριάμ· εὗρες γὰρ χάριν παρὰ Κυρίῳ
καὶ τέξῃ Υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν. Αὐτὸς γὰρ σώσει
τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν.» Ὅθεν καί τὸ «Ἰησοῦς»
σωτὴρ ἑρμηνεύεται. Τῆς δὲ διαπορούσης· «Πῶς ἔσται μοι τοῦτο, ἐπεὶ
ἄνδρα οὐ γινώσκω;», πάλιν φησὶ πρὸς αὐτὴν ὁ ἄγγελος· «Πνεῦμα
Ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπὶ σέ, καὶ δύναμις Ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι. Διὸ
καὶ τὸ γεννώμενον ἐκ σοῦ ἅγιον κληθήσεται, Υἱὸς Θεοῦ». Ἡ δὲ πρὸς
αὐτόν· «Ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου».
Μετὰ οὖν τὴν συγκατάθεσιν τῆς Ἁγίας Παρθένου Πνεῦμα Ἅγιον
ἐπῆλθεν ἐπ᾿ αὐτὴν κατὰ τὸν τοῦ Κυρίου λόγον, ὃν εἶπεν ὁ ἄγγελος,
καθαῖρον αὐτὴν καὶ δύναμιν δεκτικὴν τῆς τοῦ Λόγου θεότητος
παρέχον, ἅμα δὲ καὶ γεννητικήν. Καὶ τότε ἐπεσκίασεν ἐπ᾿ αὐτὴν ἡ
τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου ἐνυπόστατος σοφία καὶ δύναμις, ὁ Υἱὸς τοῦ
Θεοῦ ὁ τῷ Πατρὶ ὁμοούσιος, οἱονεὶ θεῖος σπόρος, καὶ συνέπηξεν
ἑαυτῷ ἐκ τῶν ἁγνῶν καὶ καθαρωτάτων αὐτῆς αἱμάτων σάρκα
ἐψυχωμένην ψυχῇ λογικῇ τε καὶ νοερᾷ, ἀπαρχὴν τοῦ ἡμετέρου
φυράματος, οὐ σπερματικῶς ἀλλὰ δημιουργικῶς διὰ τοῦ Ἁγίου
Πνεύματος,
οὐ ταῖς κατὰ μικρὸν προσθήκαις ἀπαρτιζομένου τοῦ
σχήματος, ἀλλ᾿ ὑφ᾿ ἓν τελειωθέντος, αὐτὸς ὁ τοῦ Θεοῦ Λόγος
χρηματίσας τῇ σαρκὶ ὑπόστασις· οὐ γὰρ προϋποστάσῃ καθ᾿ ἑαυτὴν
σαρκὶ ἡνώθη ὁ θεῖος Λόγος, ἀλλ᾿ ἐνοικήσας τῇ γαστρὶ τῆς Ἁγίας
Παρθένου ἀπεριγράπτως ἐν τῇ ἑαυτοῦ ὑποστάσει ἐκ τῶν ἁγνῶν τῆς
Ἀειπαρθένου αἱμάτων σάρκα ἐψυχωμένην ψυχῇ λογικῇ τε καὶ νοερᾷ
ὑπεστήσατο ἀπαρχὴν προσλαβόμενος τοῦ ἀνθρωπίνου φυράματος,
αὐτὸς ὁ Λόγος γενόμενος τῇ σαρκὶ ὑπόστασις.
Ὥστε ἅμα σάρξ, ἅμα Θεοῦ Λόγου σάρξ, ἅμα σὰρξ ἔμψυχος λογική
τε καὶ νοερά, ἅμα Θεοῦ Λόγου σὰρξ ἔμψυχος λογική τε καὶ νοερά.
Διὸ οὐκ ἄνθρωπον ἀποθεωθέντα λέγομεν, ἀλλὰ Θεὸν
ἐνανθρωπήσαντα· ὢν γὰρ φύσει τέλειος Θεὸς, γέγονε φύσει τέλειος
ἄνθρωπος ὁ αὐτὸς, οὐ τραπεὶς τὴν φύσιν, οὐδὲ φαντάσας τὴν
οἰκονομίαν, ἀλλὰ τῇ ἐκ τῆς Ἁγίας Παρθένου ληφθείσῃ λογικῶς τε καὶ
νοερῶς ἐψυχωμένῃ σαρκὶ καὶ ἐν αὐτῷ τὸ εἶναι λαχούσῃ ἑνωθεὶς
καθ᾿ ὑπόστασιν ἀσυγχύτως καὶ ἀναλλοιώτως καὶ ἀδιαιρέτως, μὴ
μεταβαλὼν τὴν τῆς θεότητος αὐτοῦ φύσιν εἰς τὴν τῆς σαρκὸς
οὐσίαν, μήτε τὴν οὐσίαν τῆς σαρκὸς αὐτοῦ εἰς τὴν φύσιν τῆς αὐτοῦ
θεότητος οὐδὲ ἐκ τῆς θείας αὐτοῦ φύσεως καί, ἧς προσελάβετο
ἀνθρωπίνης φύσεως, μίαν φύσιν ἀποτελέσας σύνθετον.
Για τον τρόπο της συλλήψεως του Θεού Λόγου και τη θεία σάρκωση.
Άγγελος Κυρίου στάλθηκε στην αγία Παρθένο, η οποία καταγόταν από τη
γενιά του Δαβίδ. Όπως το είπε ο θείος Απόστολος: «Είναι φανερό ότι ο
Κύριός μας προήλθε από τη
φυλή του Ιούδα, από την οποία κανείς δεν είχε
πλησιάσει στο θυσιαστήριο»· γι’ αυτό θα μιλήσουμε στη συνέχεια με
λεπτομέρειες. Σ’ αυτήν ο άγγελος έφερε τη χαρμόσυνη είδηση λέγοντας:
«Να χαίρεσαι εσύ που είσαι η πιο χαριτωμένη· ο Κύριος είναι μαζί σου. Εκείνη
όμως τρόμαξε στα λόγια του», και της είπε ο άγγελος: «Μη φοβάσαι, Μαρία·
διότι ο Θεός σε χαρίτωσε και θα γεννήσεις παιδί που θα το ονομάσεις Ιησού.
Διότι αυτός θα σώσει το λαό του από τις αμαρτίες τους». Γι’ αυτό, το όνομα
«Ιησούς» σημαίνει σωτήρας. Και ενώ εκείνη απορούσε, «πώς θα γίνει αυτό,
αφού δεν είμαι παντρεμένη», της είπε πάλι ο άγγελος: «θα σε επισκεφθεί το
Άγιο Πνεύμα και η δύναμη του ύψιστου Θεού θα σ’ επισκιάσει. Γι’ αυτό και
το παιδί που θα γεννηθεί από σένα θα είναι εξαγιασμένο, ο Υιός του Θεού».
Τότε εκείνη συγκατατέθηκε: «Να, είμαι πρόθυμη δούλη του Κυρίου· ας γίνει
σύμφωνα με την εντολή σου».
Μετά τη συγκατάθεση της αγίας Παρθένου, το Άγιο Πνεύμα ήλθε σ’ αυτήν,
σύμφωνα με την υπόσχεση του Κυρίου που μετέφερε ο άγγελος· την καθάρισε
και την ενίσχυσε με δύναμη ώστε να δεχθεί και να γεννήσει το Θεό Λόγο.
Τότε έπεσε πάνω της σαν σκιά η ενυπόστατη σοφία και η δύναμη του
Ύψιστου Θεού, ο Υιός του Θεού, που είναι ομοούσιος με τον Πατέρα· έπεσε
σαν θείος σπόρος, και δημιούργησε για τον εαυτό του από το αγνό και
καθαρό σώμα της σάρκα με ψυχή λογική και νοερή·
πήρε ό,τι πιο εκλεκτό από τη δική μας ανθρώπινη φύτρα,
όχι με σπέρμα αλλά με δημιουργία από την επενέργεια του Αγίου Πνεύματος·
δεν σχημάτισε το σώμα λίγο λίγο με τμηματικές προσθήκες,
αλλά ολοκληρωμ
ένο με τη μία, επειδή ο ίδιος ο Θεός Λόγος αποτελεί
την υπόσταση και της σάρκας. Ο Θεός Λόγος, δηλαδή, δεν ενώθηκε με μία
σάρκα η οποία έγινε πρώτα ξεχωριστή υπόσταση, αλλά, αφού ενοίκησε στη
γαστέρα της αγίας Παρθένου, με απερίγραπτο τρόπο σχημάτισε μέσα στη δική
του υπόσταση, από το αγνό σώμα της Παρθένου, σώμα με ψυχή λογική και
νοερή. Έτσι, ο ίδιος ο Λόγος παίρνοντας ό,τι πιο εκλεκτό από το δικό μας
ανθρώπινο φύραμα, έγινε υπόσταση με σάρκα.
Επομένως, είναι ταυτόχρονα και ανθρώπινη σάρκα και σάρκα του Θεού
Λόγου· συγχρόνως και ανθρώπινη έμψυχη λογική και νοερή σάρκα και
σάρκα έμψυχη λογική και νοερή του Θεού Λόγου.
Γι’ αυτό και δεν λέμε ότι ο άνθρωπος έγινε Θεός, αλλά ότι ο Θεός έγινε
άνθρωπος· όντας στη φύση του τέλειος Θεός, έγινε ο ίδιος τέλειος άνθρωπος
στη φύση, χωρίς ν’ αλλάξει στη φύση του, και χωρίς να μείνει ως φαντασία το
σχέδιο της θείας οικονομίας. Αλλά ενώθηκε υποστατικά χωρίς σύγχυση,
χωρίς μεταβολή και χωρίς διαίρεση, με τη σάρκα που πήρε από την αγία
Παρθένο και η οποία έχει λογική και νοερή ψυχή· δεν μετάβαλε τη φύση
της θεότητός του σε φύση της σαρκός του
ούτε τη φύση της σαρκός του σε θεία φύση, και χωρίς
η θεία του φύση και η ανθρώπινη φύση, την οποία προσέλαβε,
ν’ αποτελέσουν μία σύνθετη φύση.
