Ουδέποτε επλάγιασα να κοιμηθώ, έχοντας λύπη στην καρδιά μου για τον πλησίον μου. Και όσο πάλι εξαρτάτο από μένα, δεν άφησα άνθρωπο να κοιμηθεί στενοχωρημένος μαζί μου.
Μέχρι θανάτου μπορούν να συγκρατηθούν οι άνθρωποι του Θεού , για να μη λυπήσουν τον αδελφό τους.
Αδελφοί, συγχωρήσατε, συγχωρήσατε τους αδελφούς σας, για να συγχωρηθούν αι αμαρτίαι σας.
Αν μάθεις πως κάποιος σε μισεί και σε κακολογεί μη του κρατάς κακία. Αν μπορείς μάλιστα στείλε του ένα δώρο. Έτσι θα έχεις το θάρρος να είπης στον Χριστό την ώρα της Κρίσεως: Άφες μου ,Δέσποτα , τα οφειλήματά μου , καθώς και εγώ αφήκα τα οφειλήματα του πλησίον μου.
Κάθε φορά που η σκέψη σου τρέχει στο πρόσωπο που σʼ έθλιψε, σε προσέβαλε ή με οποιοδήποτε τρόπο σʼ εζημίωσε, πείσε τον εαυτό σου να τον θεωρείς σαν ευεργέτη, σαν ιατρό σταλμένο από τον Ιησού να θεραπεύση τις αμέτρητες πληγές σου.
Θλίβεσαι όταν θυμάσαι εκείνον που σου έκανε κακό; Αυτό είναι σημάδι ψυχικής αρρώστιας. Αν η ψυχή σου δεν ασθενούσε, συ δε θα έπασχες. Ευχαρίστει λοιπόν εκείνον που σε λύπησε και προσεύχου γιʼ αυτόν. Σκέψου πως γίνεται αιτία νʼ αντιληφθείς την ασθένειά σου.
Μάθε να δέχεσαι τις δοκιμασίες που σου προξενούν οι άνθρωποι σαι θεραπευτικά φάρμακα σταλμένα από τον Ουράνιο Ιατρόν. Αν όμως αγανακτής εναντίον τους , είναι σαν να λέγης στον Ιησού: Δεν θέλω τα φάρμακά σου. Προτιμώ καλλίτερα τη σήψι των ψυχικών τραυμάτων μου.
Δέξου κι εσύ σαν καυτήρα του Μεγάλου Ιατρού εκείνον που σε κατηγορεί ή σε περιφρονεί , βέβαιος πως σου θεραπεύει την κενοδοξία. Καθαρτικό είναι εκείνος που σε ζημιώνει και σʼ αδικεί, αλλά σε απαλλάσσει από την πλεονεξία.
Όσο φέρνουμε διαρκώς στο νου μας τα κακά που τυχόν μας προξένησαν οι αδελφοί μας, τόσο απομακρύνουμε τον Θεόν απʼ αυτόν. Όταν τα λησμονούμε παρευθύς, δεν τολμούν οι δαίμονες να μας πειράξουν.
Κλείσου στο κελλί σου, Αδελφέ , και μη πάψης νύκτα- μέρα να προσεύχεσαι για κείνον. Μʼ αυτό τον τρόπο μόνο θʼ απαλλαγής από το πάθος που βράζει μέσα σου.
Απόκτησε έλεος για όλους τους συνανθρώπους σου για να ʽχης παρρησία στο Θεό.
Όχι μόνον δια της ελεημοσύνης που γίνεται με τα χρήματα φαίνεται η διάθεσις της αγάπης αλλά πολύ περισσότερο με το να μεταδίδης στον άλλον λόγο Θεού. Ακόμη δε και με κάθε είδους εξυπηρέτησι.
Δε θα επιτρέψη ποτέ, το λέει η Γραφή, να δοκιμάσης πιο μεγάλο πειρασμό από όσο έχεις δύναμι να σηκώσης. Φρόντισε λοιπόν νʼ αρέσης σʼ Αυτόν που μεριμνά για σένα.
Όπου υπάρχει σταυρός, δε μπορεί να σταθή η κακία του εχθρού.
Καθημερινώς ατενίζομε προς τον Σταυρό του Κυρίου μας και μελετάμε τα πάθη Του. Γιατί όμως δε δείχνομε υπομονή ούτε στην παραμικρή περιφρόνιση που τυχόν μας κάνουν;
Αν αγωνίζεσαι να κόψης ένα πάθος που επίμονα σε πολεμεί, μη αποκάμης. Κατάφευγε στη θεία βοήθεια. Κύριέ μου, λέγε στον Ιησού με όλη τη δύναμι της ψυχής σου, δε μπορώ νʼ αντισταθώ σʼ αυτό το πάθος. Βοήθησέ με τον αμαρτωλό. Με την προσευχή θα βρείς ανακούφιση.
Αν η μακροθυμία του Θεού μας ανέχεται , όταν δουλεύωμε στην αμαρτία, πόσο μάλλον η ευσπλαχνία Του θα μας δυναμώση , όταν αγωνιζώμεθα για το καλό.
Ο Θεός δεν επιτρέπει μεγάλους πειρασμούς στους σημερινούς ανθρώπους , γιατί είναι ασθενέστεροι από τους παλαιότερους και δεν κάνουν υπομονή.
Αν λοιπόν εσύ λυπάσαι για το φόρεμά σου κι εύκολα δεν το πετάς, πώς δε θα λυπηθή ο Θεός το πλάσμα Του και δε θα κάνη ότι είναι δυνατόν για να το διορθώση;
Αν με καλή μετάνοια σηκωθής από την πτώση σου, μη παύσης να λυπάσαι γιʼ αυτή και να στενάζεις ως το τέλος της ζωής σου. Αλλιώς κινδυνεύεις να ξαναπέσεις στην ίδια αμαρτία. Η κατά Θεόν λύπη είναι χαλινάρι της ψυχής. Την προστατεύει από πολλά παραστρατήματα.
Εδώ είναι η διαφορά του Χριστιανού Πρέπει να αγαπά και τους μη δικούς του. Τον κάθε άνθρωπο να τον έχει σαν αδερφό του. Εκεί είναι το μεγάλο Μυστήριο και Μυστικό του Χριστιανισμού.
Γιʼ αυτό πρέπει να προσέχουμε φοβερά! Ούτε να σκεφτούμε ενάντια! Γιατί θα κάνουμε ζημιά στον εαυτό μας. Κατάλαβες πώς γίνεται; Όσο για την αχαριστία, ξέγραψέ την. Η ευγνωμοσύνη του άλλου πρέπει να φύγει από το νου σου.Εσύ θα την έχεις πρώτα για το Θεό, κι ύστερα για όλον τον κόσμο. Το να περιμένεις ευγνωμοσύνη είναι πολύ μίζερο και ταπεινό… Αγνωμοσύνη να δέχεσαι και να χαίρεσαι!
Η αγάπη και η προσευχή μπορούνε να τραντάξουν τον κόσμο όλο! Όχι σεισμοί! Όχι καταποντισμοί!
Όταν αγαπά κανείς , πάντοτε θα βάλει το άλλο πρόσωπο πρώτο. Θα είναι ταπεινός μπρος στο αγαπώμενο πρόσωπο.
Όσο τα κάνουμε όλα χωρίς να σκεφτόμαστε τον εαυτό μας, τόσο δεν κουραζόμαστε, τόσο δεν αρρωστούμε, τόσο δεν παθαίνουμε τίποτε. Όταν προσφέρετε την αγάπη σας όλη μέρα, ή με δουλειά, ή με φιλοξενία...Ξέρετε γιατί; Γιατί δεν αισθανόμαστε κούραση όταν αγαπάμε. Έτσι είναι. Τι ανταποδίδεις; Δεν μπορούμε να ανταποδώσουμε στον Θεό, αλλά θα τα ανταποδώσουμε όλα στο κατʼ εικόνα και ομοίωσιν!
Είναι μεγάλο το Μυστήριο της ζωής που ζει ένας τέτοιος άνθρωπος μόνος του, όταν χωρίς να μιλά, μιλάει η ίδια η ζωή του. Δεν είναι ανάγκη ποτέ να μιλήσει για το Θεό. Θα τον νιώσει ο άλλος , από τον τρόπο που ζει. Κι αντίθετα, μπορεί μέρα-νύχτα να μιλάς για τον Θεό ,αλλά αν δεν Τον ζεις, να είσαι κύμβαλον αλαλάζον και χαλκός ηχών…
Όταν εμείς είμεθα με τον Θεό , δεν έχουμε «πρόβλημα». Δεν έχουμε «προσωπικά προβλήματα». Ούτε «ψυχολογικά» και τέτοια… Τα λύουμε με την Αγία γραφή , με τον Πνευματικό, με τα Πατερικά.
Είναι μεγάλη πλάνη να νομίζεις ότι με την προσπάθεια σου μπορείς να αλλάξεις έναν άνθρωπο. Ποτέ. Με την ζωή σου, μπορεί. Με την προσευχή, την ομιλία, την αντίθεση και με όλα αυτά , ποτέ, ή πάρα πολύ σπάνια. Η αλλαγή , θα γίνει όταν έρθει η Ώρα του Θεού. Εάν εσύ αλλάξεις τον εαυτόν σου και γίνεις το ζωντανό παράδειγμα αυτού που θέλεις να αλλάξεις, το ιδεώδες του, και σε δει ευτυχισμένη, τότε θα αλλάξει. Όταν προσεύχεται κανείς για έναν άνθρωπο, αυτό είναι εντάξει. Αλλά όταν προσπαθεί να τον αλλάξει, όχι.
Είμαστε κουφοί και τυφλοί στα καθημερινά Θαύματα του Θεού και στα μαθήματα που μας δίνει κάθε μέρα. Είμαστε και ανυπότακτοι. Κι όλα αυτά γιατί είμαστε αμαρτωλοί. Αυτό είναι το σίγουρο, ότι είμαστε αμαρτωλοί. Και σου λεν: «Μπα… εγώ δεν έκανα καμμιά σοβαρή αμαρτία… Γιατί να έχω τύψεις»;Α, όχι! Γιατί κατʼ αρχήν είσαι αμαρτωλός και επειδή δε το αναγνωρίζεις, διπλά αμαρτωλός!
Η Αγάπη, όπως μας την δίδαξε για πρώτη φορά ο Χριστός δίδεται χωρίς να ζητά. Αυτή είναι η μεγάλη, η τεράστια διαφορά. Γιατί παύει να υπάρχει το Εγώ. Παύει να υπάρχει ο εαυτός μας. Όπως παίρνουμε την Αγάπη από τον Θεό, την δίνουμε και στον άλλο χωρίς να μας ενδιαφέρει καθόλου τι θα την κάνει…Αυτό είναι το σπουδαίο.
Τον σύζυγο πρέπει να τον θεωρήσεις Ηγούμενό σου…Γιατί; Γιατί η βάσις της ευτυχίας σʼ αυτόν τον κόσμο είναι να παύουμε να έχουμε δικό μας θέλημα , από εγωισμό. Όταν λοιπόν παύουμε να έχουμε δικό μας θέλημα, και θέλουμε κι οι δύο νʼ ακούσουμε το Θέλημα του Θεού, τότε έρχεται και η ευλογία του Θεού …
Τώρα η φλυαρία τους έχει φάει όλους! Τι τραβώ, να λέω σʼ όλες τις συζύγους που έρχονται εδώ: «Μη μιλάτε! Μη λέτε τι κάνατε, τι σκεφτήκατε, τι θα πείτε, που πήγατε, πώς δουλέψατε…Γιατί μιλάτε; Δεν ξέρετε ότι οι περισσότεροι σύζυγοι θέλουν μόνο να τους ακούτε;
Όταν αρχίζει μία συζήτηση που πάει να εξελιχθεί σε καυγά, ο ένας από τους δύο, εάν είναι του Θεού άνθρωπος, πρέπει να σωπάσει και να λέει μέσα του Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον ημάς…Σε δύο λεπτά σταματούν όλα…
Όταν ένας άνθρωπος έχει προσπαθήσει με ταπείνωση , με προσευχή, με πολλή αγάπη , να βάλει την ψυχή του σε ησυχία, τότε δεν μπορεί να αισθανθεί αυτές τις αλλαγές που είναι εξωτερικές. Αρρώστησα; Ωραία. Ήταν μέσα στο Σχέδιο Του Θεού για την ζωή μου, μια Δοκιμασία, θα περάσει…Έχασα ένα αγαπημένο μου πρόσωπο; Ήρθε η ώρα του να πάει να συναντήσει την Άλλη Ζωή κι έτσι έπρεπε να γίνει…Ό,τι και να γίνει , λέω: «Έτσι έπρεπε να γίνει».
Ο Εγωισμός συνεπάγεται την Παρακοή. Έτσι έγινε και η Πτώση ορισμένων Αγγέλων. Και ως σήμερα. Άμα δείτε έ
ναν άνθρωπο εγωιστή, θα δείτε ότι δε θα δεχτεί από τον άλλο ούτε συμβουλή, ούτε ιδέα, ούτε τίποτε. Πολλές φορές θα πάει ενάντια και στο συμφέρον του ακόμα προκειμένου να μην ακολουθήσει την προτροπή κάποιου άλλου.
Άρχισε με κάτι που λέει η Παλαιά Διαθήκη. Δίνε το 10% των απολαβών σου και τότε θα έχεις ένα κομμάτι της συνειδήσεως σου ήσυχο.
Η Ελευθερία ,τότε μόνο μπορεί να έρθει με την Θεία Χάρη: όταν εμείς πάψουμε να έχουμε Εγωισμό κι όταν αγαπάμε αλλήλους. Γιʼ αυτό μας το έδωσε ο Χριστός σαν καινούρια Εντολή. Γιατί μόνο έτσι θα βρούμε την τέλεια Ελευθερία. Γιατί ο Θεός Αγάπη εστίν. Η Αληθινή Ελευθερία…
Όταν στʼ αλήθεια συνειδητοποιούμε τα δώρα που μας κάνει ο Θεός, δεν έχουμε πια καιρό να ζητήσουμε τίποτα. Τρέχουμε και λέμε ευχαριστώ … ευχαριστώ…ευχαριστώ…Βλέπουμε έναν άνθρωπο…ευχαριστώ. Βλέπουμε ένα ποτήρι γάλα…ευχαριστώ. Για όλα ευχαριστώ. Και έρχεται μια τέτοια χαρά στη ζωή μας που πολλοί δεν την καταλαβαίνουν , ας είναι και κοντινοί, τι εινʼ όλα αυτά!
…Αλλά δε θα τα αφήσουμε (τα παιδιά μας) έτσι. Θα προσευχηθούμε μέρα-νύχτα στον Θεό να γίνει το Θέλημά Του στη ζωή τους. Όχι το δικό μου θέλημα, αλλά το θέλημά Του. Γιατί, φυσικά, ο Θεός ταʼ αγαπά αυτά τα παιδιά πιο πολύ και πριν από μας. Θα μου πείτε, γιατί επιτρέπει αυτήν την κατάσταση; Γιατί πρέπει να περάσουν απʼ αυτές τις κακές εμπειρίες; Η αμαρτία πρέπει να περάσει από κάτι τέτοιο. Δεν μπορεί. Κι όπως λέει ο ποιητής: «Και μη έχοντας πιο κάτω άλλο σκαλί να κατρακυλήσεις πιο βαθιά στου Κακού την σκάλα, για τʼ ανέβασμα ξανά που σε καλεί θα αισθανθής να σου φυτρώνουν , ω χαρά! Τα φτερά, τα φτερά τα πρωτινά σου τα μεγάλα»…(Κ.Παλαμά, Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου, Λόγος Η΄Προφητικός).
Αλλά να μην ξεχνάς την προσευχή! Όπως μιλούμε μʼ έναν δικό μας , έτσι να συνομιλείς με το Πνεύμα του Θεού.
Δεν πρέπει να πηγαίνουμε ενάντια σʼ αυτό που μας πειράζει. Το λέει και το Ευαγγέλιο να μην αντιστείς στο πονηρό. Εκείνη την ώρα θα πείτε την ευχή, θʼ αλλάξει το θέμα μέσα σας χωρίς όμως να δυσανασχετήσετε. Γιατί μόλις αρχίσει ο άνθρωπος να δυσανασχετεί , τότε βρίσκει πάτημα ο πονηρός. Πάντοτε στην ακαταστασία, στην ασυναρτησία, στην αγωνία, εκεί πάντα είναι η τροφή του. Κι έρχεται μια κακή σκέψη. Θα έρθει, θα φύγει. Πάλι έρχεται. Γιʼ αυτόν τον λογισμό, είμαστε υπεύθυνοι μόνο αν τον κρατήσουμε καιρό κι αν τον βάλουμε σε πράξη. Η αμαρτία έχει διαβαθμίσεις. Έρχεται σαν σκέψη. Αυτή ήρθε και στους αγίους όλους. Άλλοι την κράτησαν. Άλλοι την απέφυγαν. Άλλοι την έβαλαν σε πράξη κι έπεσαν πολύ χαμηλά κι αμάρτησαν και μετανόησαν. Κι έκαναν νηστείες κι έβαλαν τιμωρίες στον εαυτό τους κι έτσι, γύρισαν στο Δρόμο του Θεού.
Δεν πρέπει να ξεχνάτε το εξής. Όσο προχωράτε στην πνευματική ζωή, τόσο θα βλέπετε να έρχονται οι ατελείς. Για να σας κάνουν ακόμα πιο τέλειους. Είναι Απεσταλμένοι του Θεού. Έτσι θα τους υποδεχθείτε, γιατί ο καθένας τους έρχεται εν ονόματί Του. Άλλος για να σας διαπαιδαγωγήσει. Άλλος για να σας αγαπήσει. Άλλος για να σας παρηγορήσει. Άλλος για να σας πειράξει. Εφόσον ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ, είτε από παραχώρηση , είτε επειδή έτσι το θέλει ο Κύριος… Όταν το δεις αυτό, γίνεται τόσο ενδιαφέρουσα η ζωή! Και προχωράς κοιτάζοντας κάθε στιγμή πότε θα γίνει το Θαύμα, πότε θα γίνει η Συνάντησις, πότε θα γίνει το Μοίρασμα, πότε θα γίνουν όλα… τα πάντα!
Δεν έχει σημασία το πού είσαι. Γιατί κι όταν σου είναι αδύνατον να κάνεις κάτι, στείλε ένα μήνυμα στον Θεό, πάρε τον άνθρωπο, βάλε τον νοερά στα Πόδια του Χριστού, παρακάλεσε...
Κώδικας: Επιλογή όλων