Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

«Τρέχε με χαράν και ακολούθει τον Νυμφίον της Ψυχής σου Ιησούν, μη σκεπτόμενος το δύσκολο και ανηφορικό μονοπάτι του Δρόμου της Ζωής, διά να φθάσης μια ημέρα ασφαλώς πλησίον του Αγωνοθέτου Ιησού, που έχει έτοιμον τον Στέφανον για κάθε εκλεκτή Ψυχή, διά να στολίση την Κεφαλήν εκείνης που με Πόθο και Αγάπη πέρασε τα δύσκολα μονοπάτια της Ζωής»…!!!
Άγιος Αμφιλόχιος Μακρής

[toula]

Ἡ πίστη τοῦ λαοῦ μας κατὰ τὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα…!!!
Φώτη Κόντογλου
«Ἐκεῖνοι οἱ ἁπλοϊκοὶ ἄνθρωποι, ἐκεῖνα τὰ ἀγράμματα γεροντάκια καὶ οἱ γριοῦλες, ποὺ τὴν Σαρακοστὴ καὶ τὴν Μεγάλη Βδομάδα βρίσκονται ὅλη μέρα στὴν Εκκλησία, ζήσανε ἀπὸ τὰ μικρά τους χρόνια ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου(!) καὶ καταλάβανε αὐτὸ τὸ χαροποιὸν πένθος, ποὺ δὲν τὸ καταλάβανε, ἀλοίμονο, οἱ σπουδασμένοι μας, ποὺ θέλουνε νὰ τοὺς διδάξουνε, ἀντὶ νὰ διδαχθοῦνε ἀπ᾿ αυτούς…!!!
Τώρα τὶς μέρες τῆς Σαρακοστῆς, τῆς Μεγάλης Βδομάδας καὶ τοῦ Πάσχα πορεύονται μαζὶ μὲ τὸν Χριστό, ἀκολουθᾶνε ὁλοένα ἀπὸ πίσω Του, ἀληθινά, ὄχι φανταστικά, ἀκούγοντάς Τον νὰ λέγῃ: «Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ παραδοθήσεται ὁ Ὑιὸς τοῦ ἀνθρώπου, καθὼς γέγραπται περὶ Αὐτοῦ»…!!!
Μαζί Του βρίσκονται στὸν Μυστικὸ Δεῖπνο καὶ δακρύζουνε ἀπὸ τὰ λόγιά Του!
Μαζί Του πᾶνε στὸ Πραιτώριο καὶ στὸν Πιλᾶτο!
Μαζί Του ῥαπίζονται!
Μαζί Του μαστιγώνονται, μαζί Του ἐμπαίζονται, μαζί Του σταυρώνονται, μαζί Του θάβονται, μαζί Του ἀνασταίνονται…!!!
Τὰ μάτια τους γίνονται βρῦσες καὶ τρέχουνε, μὰ αὐτὰ τὰ δάκρυα δὲν εἶναι δάκρυα τῆς ἀπελπισίας, ἀλλὰ τῆς Ελπίδας καὶ τῆς Βεβαιότητας πὼς μ᾿ αὐτὰ ποτίζεται τὸ ὁλόδροσο κι ἀμάραντο δέντρο τῆς Αληθινῆς Χαρᾶς, τῆς Χαρᾶς τῆς Ἀναστάσεως…!!!
Αὐτὸ γίνεται κάθε χρόνο!
Ὤ! Πόσο Αληθινή Πίστι εἶναι ἡ Ορθόδοξη Πίστι τοῦ λαοῦ μας»…!!!

[toula]

«Πώς θα παρουσιαστώ ενώπιόν Σου, Ουράνιε Νυμφίε κάθε μετανοημένης και καθαράς ψυχής…!!! Ο Νυμφώνας Σου είναι κεκοσμημένος, είναι θαυμάσια στολισμένος και όμορφος, εγώ όμως δεν έχω ένδυμα, ίνα εισέλθω και κατοικήσω αιωνίως εν αυτώ...!!!
Σε παρακαλώ, Σε ικετεύω, Ουράνιε Νυμφίε της ψυχής μου, λάμπρυνόν με· καθάρισε το ένδυμα της Ψυχής μου, δώσε μου τα απαιτούμενα μέσα καθάρσεως για να λαμπρυνθή το ένδυμα αυτό και να αξιωθώ να γίνω μέτοχος, να γίνω άξιος να κατοικήσω μέσα σ’ αυτόν τον Ουράνιο και Αιώνιο Νυμφώνα Σου»…!!!
Όσιος Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνα

[toula]

«Ετοιμάσου, Αδελφέ μου, ετοιμάσου για την υποδοχή του Ουράνιου Νυμφίου, του Υπερένδοξου Κυρίου Ιησού Χριστού!
Ιδού, «έρχεται εν τω μέσω της νυκτός, και μακάριος ο δούλος όν ευρήσει γρηγορούντα, ανάξιος δε πάλιν όν ευρήσει ραθυμούντα»!
Ξύπνα, ετοίμασε τη λαμπάδα της Καρδιάς σου … «Ανάστα, τί καθεύδεις; Το ΤΕΛΟΣ εγγίζει και μέλλεις θορυβείσθαι»…!!!
Έρχεται Εκείνος, που μαζί Του θα ζεις και θα συνευφραίνεσαι αιωνίως. Πρόσεξε να μη σβήσει η λαμπάδα σου. Πρόσεξε να μη νυστάξει η ψυχή σου από τη ραθυμία και την ακηδία…!!!
Ετοιμάσου να δεχθείς μέσα σου τον Κύριο της Δόξης. Ήρθε και χτυπά κιόλας τη θύρα της Καρδίας σου. Άκουσέ Τον»…!!!
Άγιος Δημήτριος Ροστόφ

[toula]

Παραμονή της Κυριακής των Βαϊων...!!!
Παλαιά οι Πατέρες ενός Μοναστηριού, κοντά στα Ιεροσόλυμα, είχαν το ακόλουθο ΤΥΠΙΚΟ:
Μετά τον λεγόμενο "Εσπερινό της Συγχωρήσεως" της Κυριακής της Τυρινής ... έβαζαν ΜΕΤΑΝΟΙΑ ο ένας στον άλλον, παίρναν την ΕΥΧΗ του Ηγουμένου και έφευγαν μέσα στην Έρημο του Ιορδάνου, όπου περνούσαν όλη την Μεγάλη Τεσσαρακοστή με Προσευχή, Νηστεία και Πνευματικούς Αγώνες!
Ένας από αυτούς τους Πατέρες ήταν και ο Αββάς Ζωσιμάς που συνάντησε μέσα στην Έρημο την Οσία Μαρία την Αιγυπτία, το "Πτηνόν της Ερήμου", την Κοινώνησε όπως εκείνη του παράγγειλε και την επομένη Τεσσαρακοστή την κήδεψε με τη βοήθεια του λιονταριού!
Παραμονή όμως της Κυριακής των Βαϊων εγκατέλειπαν την Έρημο κι επανέρχονταν στην Μονή για να ΣΥΝΕΟΡΤΑΣΟΥΝ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ το ΠΑΣΧΑ! Γι’ αυτό και στον ΕΣΠΕΡΙΝΟ που συναντούνταν μετά από σαράντα ημέρες, ασπάζονταν ο ένας τον άλλον και έψαλαν τον ακόλουθο ύμνο ...
"Σήμερον ἡ Χάρις τοῦ Αγίου Πνεύματος, ἡμᾶς συνήγαγε, καὶ πάντες αἴροντες τὸν Σταυρόν Σου λέγομεν·
Εὐλογημένος ὁ Ερχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου, Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις"...!!!
(Στιχηρό και Δοξαστικό Εσπερινού των Βαϊων, Ήχος πλ. β΄)

[toula]

Η Ανάσταση του τετραημέρου Λαζάρου προμηνύει και τη δική μας ΑΝΑΣΤΑΣΗ...!!!
«Ἐκεῖνος πού Ανάστησε τόν Λάζαρο, ὁ ὁποῖος εἶχε τέσσερις μέρες πεθαμένος καί βρωμοῦσε, δέν θά μπορέσει, πολύ πιό εὔκολα, νά Αναστήσει ἐσένα, πού εἶσαι βιολογικά Ζωντανός; (Ἰωάν. 11, 39)
Ἐκεῖνος πού ἔχυσε γιά χάρη μας τό Τίμιο Αἷμα Του, Αὐτός καί θά μᾶς γλυτώσει ἀπό τήν ἁμαρτία. ῎Ας μήν ἀπελπιστοῦμε, Αδελφοί μου. ῎Ας μήν ἀφήσουμε τόν ἑαυτό μας. Δέν εἶναι σωστό νά βυθιστοῦμε στό τέλμα τῆς ἀπόγνωσης. Γιατί εἶναι φοβερά ἐπικίνδυνο, καί ἐγκυμονεῖ πολλά κακά, τό νά μήν ἔχει κανείς βάσιμη ἐλπίδα γιά τή Μετάνοιά του»…!!!
Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων

[toula]

Γιατί δάκρυσε ο Ιησούς για τον τετραήμερο - νεκρό Λάζαρο…!!!
«Ενώ ο λαός έκλαιγε για τον Λάζαρο, επειδή εκείνος είχε πεθάνει, ο Χριστός έκλαιγε όχι λόγω του θανάτου του Λάζαρου (αφού, Αυτός ήρθε να τον Αναστήσει), αλλά λόγω της τυραννίας του θανάτου, που καταπίεζε όλους τους παρευρισκόμενους!
Πώς οι άνθρωποι … φτιαγμένοι κατ' εικόνα και ομοίωση του Ζώντος Θεού, στου Οποίου τη Βασιλεία δεν υπάρχουν νεκροί … πώς έγινε να χάσουν την Πίστη στη ζωή και στη Δύναμη του Θεού επάνω στον θάνατο;
Πώς κι έχουν γίνει τόσο κακόμοιροι Σκλάβοι του θανάτου, θεωρώντας τον παντοδύναμο;
Βλέποντας τους ανθρώπους τόσο υποταγμένους στην τιμωρία του θανάτου ''ἐδάκρυσεν ὁ Ἰησοῦς''»…!!!
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

[toula]

Η Αγάπη είναι Δύναμη…!!!
«Ὁ Σταυρός, ἡ ἀναγκαιότητά Του καὶ τὸ παγκόσμιο νόημά Του, ἀποκαλύπτονται μὲ τὴν πολὺ σύντομη φράση τοῦ Εὐαγγελίου: «Καὶ ἐδάκρυσεν ὁ Ἰησοῦς»!
Τώρα μποροῦμε νὰ καταλάβουμε γιατί δάκρυσε. Αγαποῦσε τὸν φίλο Του Λάζαρο καὶ γι’ αὐτὸ εἶχε τὴ δύναμη νὰ τὸν φέρει πίσω στὴ ζωή!
Ἡ Δύναμη τῆς Ἀνάστασης δὲν εἶναι ἁπλὰ μία Θεϊκὴ «Δύναμη αὐτὴ καθ’ ἐαυτή», ἀλλὰ εἶναι Δύναμη Αγάπης ἢ, μᾶλλον, ἡ Αγάπη εἶναι Δύναμη»…!!!
Μακαριστός Πρωτοπρεσβύτερος π. Αλέξανδρος Σμέμαν (1921-1983)

[toula]

Τα ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ του διαβόλου .... τα ΑΚΥΡΩΝΕΙ ο ΧΡΙΣΤΟΣ...!!!
Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης

[toula]

«Ο φθόνος μετατρέπει τον άνθρωπο σε Διάβολο.
Τον μετατρέπει σε άγριο δαίμονα.
Από φθόνο έγινε ο πρώτος φόνος· έτσι αγνοήθηκε η φύση, έτσι μολύνθηκε η γη.
Τίποτα πιο ολέθριο δεν τρυπώνει στις ψυχές των ανθρώπων, από το πάθος του φθόνου, ο οποίος πολύ λίγο λυπεί και κάνει κακό στους άλλους, αφού το μεγαλύτερο κακό το παθαίνει πρώτα αυτός που φθονεί».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος