jimysn έγραψε:αν το ερώτημα απευθύνεται μόνο στην Κατερίνα να μην απαντήσουμε οι υπόλοιποι;;;
Όχι jimysn, γενικό είναι το ερώτημα! Φυσικά και μπορείς ν' απαντήσεις!!!
Ναι Σμαρώ δε με πείραξε ποτέ! Ο καλός μου μάλιστα είχε δύο φίλες! Αυτή τη στιγμή είναι και οι 2 στο εξωτερικό -η μια με τον άντρα της, η άλλη μόνη- αλλά κι εδώ να ήταν δε νομίζω να με πείραζε! Άλλωστε όπως έγραψα και πιο πάνω έχω κι εγώ έναν κολλητό! Δεν είχα την ευλογία να μεγαλώσω με αδέλφια αλλά δόξα τω Θεώ βρήκα καλούς φίλους. Κι όλους μετά τα 18!!!
Ο πνευματικός μου θεωρεί τον κολλητό μου τον αδελφό που δεν είχα!
Όσο ήμουν ελεύθερη και βγαίναμε συνέχεια μαζί, ο συγχωρεμένος ο μπαμπάς μου αναρωτήθηκε κάποια στιγμή "τι θα πει ο κόσμος;" Αλλά τελικά ζούμε για ποιον; Για τον κόσμο;;; Όταν είχα πρόβλημα ο φίλος μου ήταν εκεί για να με βοηθήσει. Όταν έχασε τη μαμά του το δικό μου σπίτι ήταν ανοιχτό για κείνον! Δε με νοιάζει να είμαι αρεστή στον κόσμο, φτάνει αυτό που κάνω να είναι αρεστό στο Θεό μου!
Ο Απόστολος Παύλος...μιλά καθαρά και ξάστερα για την αγάπη αυτή.........μα έχω την αίσθηση πως είμαστε άνθρωποι αγωνιζόμενοι που πέφτουμε και σηκωνόμαστε...αυτή είναι η χαρά της ζωής μέσα στην Ορθοδοξία...προσωπικά οι ταμπέλες δε μου αρέσουν....το τι θα πει ο ένας ή ο άλλος...μακριά απο μένα αυτά....και οι πνευματικοί Σμαρώ μου, ξέρουν για τον καθένα μας...οπότε ότι και να πω εγώ μπορεί για σένα να είναι λίγουλάκι διαφορετικό....
το αλλά που ανέφερα μπορεί να έρθει ξαφνικά και μπορεί, λέω μπορεί, να είναι ο πειρασμός....
ωραία η συζήτηση....μα θα σας αφήσω γιατί έχω ένα γάμο....τα ξαναλέμε....
φιλιά....με φιλία!!!!!
jimysn έγραψε:αν το ερώτημα απευθύνεται μόνο στην Κατερίνα να μην απαντήσουμε οι υπόλοιποι;;;
Όχι jimysn, γενικό είναι το ερώτημα! Φυσικά και μπορείς ν' απαντήσεις!!!
Ναι Σμαρώ δε με πείραξε ποτέ! Ο καλός μου μάλιστα είχε δύο φίλες! Αυτή τη στιγμή είναι και οι 2 στο εξωτερικό -η μια με τον άντρα της, η άλλη μόνη- αλλά κι εδώ να ήταν δε νομίζω να με πείραζε! Άλλωστε όπως έγραψα και πιο πάνω έχω κι εγώ έναν κολλητό! Δεν είχα την ευλογία να μεγαλώσω με αδέλφια αλλά δόξα τω Θεώ βρήκα καλούς φίλους. Κι όλους μετά τα 18!!!
Ο πνευματικός μου θεωρεί τον κολλητό μου τον αδελφό που δεν είχα!
Όσο ήμουν ελεύθερη και βγαίναμε συνέχεια μαζί, ο συγχωρεμένος ο μπαμπάς μου αναρωτήθηκε κάποια στιγμή "τι θα πει ο κόσμος;" Αλλά τελικά ζούμε για ποιον; Για τον κόσμο;;; Όταν είχα πρόβλημα ο φίλος μου ήταν εκεί για να με βοηθήσει. Όταν έχασε τη μαμά του το δικό μου σπίτι ήταν ανοιχτό για κείνον! Δε με νοιάζει να είμαι αρεστή στον κόσμο, φτάνει αυτό που κάνω να είναι αρεστό στο Θεό μου!
Καπετάνιε μου, συμφωνώ!!!
Να ρωτησω και κατι αλλο τωρα?????????
Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Συ εν Γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου, ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών.
Υπαρχει περιπτωση να νιωθετε , οτι το αντιθετο φιλο σε μια φιλια ισως κατανοει και σας συμβουλευει καπως διαφορετικα απο οτι οταν ειναι μεταξυ γυναικων η αντρων?
Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Συ εν Γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου, ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών.
Τα δύο φύλα θεωρώ ότι αλληλοσυμπληρώνονται! Και σε αρκετά ζητήματα ο τρόπος σκέψης διαφέρει. Από αυτή την άποψη, είναι καλό να μπορείς να δεις και την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος! Είναι θετικό Σμαρώ μου!
Αν ,για παράδειγμα, έχω μια διαφωνία με τον άντρα μου και το πω στους φίλους μου. Η φίλη μου θα μου πει τη γνώμη της από τη γυναικεία σκοπιά, και δε νομίζω να διαφέρει και πολύ από τη δική μου
Ο φίλος μου πάλι, θα μου πει τη γνώμη του από την αντρική σκοπιά (άρα θα με βοηθήσει να καταλάβω το σύντροφό μου) προσπαθώντας ταυτόχρονα να προστατέψει εμένα! Ακούγεται πολύπλοκο αλλά δεν είναι! Δες το κι αλλιώς: έχεις αδέλφια έτσι δεν είναι; Κάνε μια σύγκριση μεταξύ αδελφού-αδελφής!
Αχα!!Καταλαβα!Ευχαριστω πολυ... .
Πριν λιγο σκεφτηκα τους γονεις μου και ειμαι εκατο της εκατο σιγουρη , πως αν ελεγε η μανα μου στον πατερα μου οτι ο καλυτερος της φιλος ειναι αντρας......δεν ξερω τι θα γινοταν Μηπως εχουν αλαξει γενικα οι ανθρωποι...και απλως τωρα τα βλεπουμε εμεις διαφορετικα?Μπερδευτηκα λιγουλακι....
Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Συ εν Γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου, ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών.
Ο τρόπος σκέψης ανδρών και γυναικών σε γενικά πλαίσια διαφέρει αρκετά- έτσι νομίζω τουλάχιστον-. Όσες φορές έχω ζητήσει τη βοήθεια μιας φίλης κι ενός φίλου στο ίδιο πρόβλημα, έχω παρατηρήσει ότι οι απόψεις και γενικά ο όλος τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος από τα δύο φύλα, έχουν απίστευτες διαφορές. Παρατηρώ τον αδερφό μου κι εμένα καθημερινά.... καμία σχέση. Ο ένας (ο αδερφός μου) θα δώσει λύσεις σε προβλήματα με τον πιο απλό τρόπο, που ποτέ δεν είχα σκεφτεί. Ενώ ο άλλος για τα ίδια προβλήματα, κάπου θα καταλήξει, με τις πιο σύνθετες σκέψεις κι αφού θα έχει κάνει τον κόσμο άνω κάτω εξετάζοντας κάθε ενδεχόμενο αποτέλεσμα.... Γενικά συμφωνώ με την Teri ότι τα δύο φύλα αλληλοσυμπληρώνονται. Ζητώντας βοήθεια από φίλο αντίθετου φύλου βλέπουμε τα πράγματα από άλλη σκοπιά κι αυτό βοηθάει πολύ!!
« Και καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως».
Σμαρουλα μου να σου πω κι εγω τη δικια μου αποψη.Εχω δυο φιλους απο το νηπιαγωγειο,με τις οικογενειες τους και οι δυο,χανομαστε,βρισκομαστε,σε καποια διαστηματα αλλα οποτε βρισκομαστε ειναι σα να μη χαθηκαμε ποτε.Λεμε τα παντα,τους βλεπω σαν αδελφια μου κι εκεινοι το ιδιο,χαιρονται οταν ειμαι χαρουμενη και λυπουνται οταν δε μου πανε τα πραγματα καλα.Αν ο αντρας μου ειχε τετοιου ειδους φιλιες φυσικα θα τις ασπαζομουνα,εμενα οι γονεις μου αυτα τα παιδια τα θεωρουσαν παιδια τους,γιατι ηταν οι μονοι μαζι με μια αλλη κοπελα που ειμαι απ το σχολειο μαζι,που σταθηκαν στα τοσα χρονια διπλα μου.Για σκεψου τους γνωρισα στα 6 και εχουν περασει 31 χρονια και ειμαι ακομα μαζι τους.Και το ωραιο ξερεις ποιο ειναι οτι τα παιδια μου με τα παιδια του ενος και της μιας κοπελας,πανε μαζι κι αυτα σχολειο.Ετσι πιστευω υπαρχει φιλια,στις μερες μας ομως,να σε δει ο αλλος φιλικα ξαφνικα,το βλεπω κομματακι .....χλωμο
«Το θάνατο δεν τον φοβάμαι, όχι βέβαια ένεκα των έργων μου, αλλά επειδή πιστεύω στο έλεος του Θεού».
smarti έγραψε:
Πριν λιγο σκεφτηκα τους γονεις μου και ειμαι εκατο της εκατο σιγουρη , πως αν ελεγε η μανα μου στον πατερα μου οτι ο καλυτερος της φιλος ειναι αντρας......δεν ξερω τι θα γινοταν
Αν η μαμά σου πει κάτι τέτοιο στο μπαμπά σου ΤΩΡΑ, ειλικρινά κι εγώ δεν ξέρω.... Όταν είσαι παντρεμένος έσονται οι δύο εις σάρκα μία, άρα η οποιαδήποτε καινούρια φιλική σχέση περνάει μέσα από το πρίσμα του γάμου!
Αν πάλι εννοείς τι θα γινόταν αν του το 'λεγε στο παρελθόν, τότε δεν ξέρω τι να σου πω: μόνο εκείνοι μπορούν να σου απαντήσουν και υπάρχει η πολλή σοβαρή πιθανότητα να σε εκπλήξει η απάντησή τους! Βλέπεις γλυκιά μου, τους γονείς μας τους βλέπουμε ΜΟΝΟ σαν γονείς! Κάποια πράγματα τα θεωρούμε αδιανόητα.... Κι όμως!
.
Μηπως εχουν αλαξει γενικα οι ανθρωποι...και απλως τωρα τα βλεπουμε εμεις διαφορετικα?Μπερδευτηκα λιγουλακι.... 
