Ο Χριστός χαμογελούσε?

Εδώ τίθενται Πνευματικά Ερωτήματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

Άβαταρ μέλους
vasilikirimp
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1403
Εγγραφή: Δευ Μάιος 05, 2008 5:00 am
Τοποθεσία: Κατερίνη
Επικοινωνία:

Re: Ο Χριστός χαμογελούσε?

Δημοσίευση από vasilikirimp »

Εγώ δε πιστεύω ότι χαμογελούσε - τουλάχιστον έτσι όπως έχει τεθεί - μάλλον ένα ανέκφραστο πρόσωπο έχει -ενα πρόσωπο που δείχνει αγάπη αλλά δε δείχνει εκφράσης ανθρώπινες - με την έννοια του ανθρώπου που είναι στη γη ,έχει κάτι το μη απτώ απο εμάς τους κοινούς θνητούς.
Άβαταρ μέλους
ψυχουλα
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 2324
Εγγραφή: Σάβ Δεκ 06, 2008 11:36 am
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: Ο Χριστός χαμογελούσε?

Δημοσίευση από ψυχουλα »

μα αφου ενανθρωπιστηκε και ηταν τελειος ανθρωπος δεν ειχε και ολες τις ανθρωπινες ιδιοτητες; κοιμοταν, κουραζόταν (!!!!), επινε, ετρωγε, λυποταν, θύμωνε, δακρυζε, παραπονέθηκε στο Σταυρό, γιατι και να μη χαμογελουσε; να μη συνοφρυoνώταν; γιατί μας φαίνεται πολύ φυσικο ο Θεός της Αγάπης να θυμώνει και να χρησιμοποιεί μαστίγιο αλλά αφύσικο να χαμογελά; ήταν υποχρεωμένοι οι Απόστολοι να αναφέρουν κάθε τι που έκανε ο Χριστός; αν χαμογέλασε στραβά, αν χαμογέλασε δείχνοντας και τα δόντια του, αν χαμογέλασε σφίγγοντας τα χείλη κτλ κτλ. Ο Χριστός επειδή ήταν τέλειος θα είχε όλες αυτές τις ανθρώπινες εκφράσεις αλλά όχι με υπερβολή, π.χ. δάκρυζε αλλά δεν αναφέρεται πουθενά να κλαίει με λυγμούς, κουραζόταν αλλά δε γκρίνιαζε και αγκομαχούσε, έριξε με το μαστίγιο τους παγκους αλλα δε χτύπησε τους εμπόρους, έπινε αλλά δε μεθούσε, κοιμόταν αλλά όσο ήταν απαραίτητο, έτρωγε αλλά απλά και λιτά, συνομιλούσε αλλά δεν αργολογούσε, κατα τον ιδιο τροπο θα χαμογελούσε, θα γελούσε με κάτι εύθυμο αλλά χωρίς να χάνει την αξιοπρέπειά του, χωρίς υπερβολή.
«Όπου έρως θείος ήψατο καρδίας, εκεί φόβος ρημάτων ουκ ίσχυσε».
Άβαταρ μέλους
Byzantine_Spirit
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 598
Εγγραφή: Σάβ Φεβ 09, 2008 6:00 am
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: Ο Χριστός χαμογελούσε?

Δημοσίευση από Byzantine_Spirit »

Να γι' αυτό λέω μήπως το παρακάνουμε καμμιά φορά.
Γιατί να μη χαμογελούσε ο Χριστός;
Το να χαμογελά ένας άνθρωπος δεν είναι αμαρτία.
Ούτε το να χαίρεται επίσης!
«Ο λύχνος του σώματος εστίν ο οφθαλμός· εάν ουν ο οφθαλμός σου απλούς η, όλον το σώμα σου φωτεινόν έσται.»
Άβαταρ μέλους
panos0
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 590
Εγγραφή: Σάβ Οκτ 28, 2006 5:00 am

Re: Ο Χριστός χαμογελούσε?

Δημοσίευση από panos0 »

Να συμπληρωσω εδω κατι απο την Γραφη

"Ἰησοῦς οὖν ὡς εἶδεν αὐτὴν κλαίουσαν καὶ τοὺς συνελθόντας αὐτῇ Ἰουδαίους κλαίοντας, ἐνεβριμήσατο τῷ πνεύματι καὶ ἐτάραξεν ἑαυτόν, καὶ εἶπε ποῦ τεθείκατε αὐτόν; λέγουσιν αὐτῷ· Κύριε, ἔρχου καὶ ἴδε. ἐδάκρυσεν ὁ Ἰησοῦς.......Ἰησοῦς οὖν, πάλιν ἐμβριμώμενος ἐν ἑαυτῷ, ἔρχεται εἰς τὸ μνημεῖον ἦν δὲ σπήλαιον, καὶ λίθος ἐπέκειτο ἐπ’ αὐτῷ" Ιωανν 11-33 και 11-38

Ο ᾿Ιησοῦς ὅταν εἶδε αὐτὴν νὰ κλαίῃ καὶ τοὺς ᾿Ιουδαίους, ποὺ εἴχαν ἔλθει μαζῆ της, νὰ κλαίουν ἐπίσης, ἐπεβλήθη μὲ μεγάλην δύναμιν ἐπὶ τοῦ ἐσωτερικοῦ του, διὰ νὰ κρατήσῃ τὴν συγκίνησιν, ἡ ὁποία τὸν ἐπλημμύριζε καὶ εἶπε μὲ φωνὴν ἤρεμον "ποῦ τὸν ἔχετε βάλει;" Καὶ ἐκεῖνοι τοῦ λέγουν· "Κύριε, ἔλα νὰ ἰδῇς". Καὶ καθὼς ἐπήγαιναν, ἐδάκρυσεν ὁ ᾿Ιησοῦς .....Ο ᾿Ιησοῦς, λοιπόν, ἐπιβαλλόμενος συνεχῶς ἐπὶ τοῦ ἑαυτοῦ του, διὰ νὰ μὴ ἐκδηλωθῇ ἡ συγκίνησίς του, ἔρχεται εἰς τὸ μνημεῖον.
Μεταφραση Κολλιτσαρα.

λέγουσιν αὐτῷ Κύριε, ἔρχου καὶ ἴδε. ἐδάκρυσεν ὁ Ἰησοῦς ἔλεγον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι Ἴδε πῶς ἐφίλει αὐτόν (γιὰ κύτταξε, πόσον πολὺ τὸν ἀγαποῦσε!)" Ιωανν 11-35,36

Τον αγαπουσε ο Χριστος και μετα οταν τον ανεστησε ολοι θα ηταν χαρουμενοι και ο Χριστος σοβαρος, τοτε δεν τον "εφιλει" τον Λαζαρο, τωρα που το σκεφτομε μπορει να τους φωναξε γρηγορα γρηγορα να τους κανει και ενα κυρηγμα να μην γελανε, ποιος ξερει......
Δημοσ.: 590
Δημοσ.: 591 " Έρχομαι και εγώ...."

I'll take lives and show all no mercy that night
Attack those not knowing my force
Άβαταρ μέλους
vasilikirimp
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1403
Εγγραφή: Δευ Μάιος 05, 2008 5:00 am
Τοποθεσία: Κατερίνη
Επικοινωνία:

Re: Ο Χριστός χαμογελούσε?

Δημοσίευση από vasilikirimp »

Harrys1934 έγραψε:
xenia έγραψε:
ψυχουλα έγραψε: αν και δε βλέπω σε τι εξυπηρετεί να παιδεύουμε το μυαλό μας με τέτοια ερωτήματα...
Πες τα ντε!
:105 :105 :105 :105 :105 :105
NIKI
Βασικός Αποστολέας
Βασικός Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 140
Εγγραφή: Τρί Οκτ 11, 2005 5:00 am

Re: Ο Χριστός χαμογελούσε?

Δημοσίευση από NIKI »

Αδέλφια καλη σας ημέρα. Εγώ πιστεύω οτι χαμογελούσε και ειδικά οταν ηταν με τα παιδιά.Η σε καποια γιορτή οπως τον γαμο στην Κανα. Ο Χριστός ειναι πολυ γλυκιά μορφη και πιστεύω εστω και στους πιο μεγάλους ανθρώπους οταν Τους μίλαγε χαμογελούσε με τα μάτια Του. Αλλα με τα παιδια χαμογελουσε για την μεγάλη αθωωτητα τους,την αγνότητα τους,τον αυθορμητισμο τους και την γλυκήτητα τους. Ευχομαι να μας αξιώσει ο Κύριος να γίνομαι και εμεις σαν τα μικρα αυτά παιδιά για να Δούμε και εμεις το ΧΑΜΟΓΕΛΟ του Κύριου.Ευχαριστώ.
angieholi
Συντονιστής
Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 3227
Εγγραφή: Τρί Μάιος 05, 2009 5:25 pm
Τοποθεσία: Αγγελική@Αθήνα

Re: Ο Χριστός χαμογελούσε?

Δημοσίευση από angieholi »

"..... Και είναι δυνατόν να τον ιδής να δακρύζει πολλές φορές, πουθενά όμως δεν θα τον ιδής να γελά. Ούτε καν να χαμογελά.
Ουδείς τουλάχιστον ευαγγελιστής αναφέρει ότι εγέλασε. Δια τούτο και ο Παύλος λέγει και ο ίδιος για τον ευατόν του και άλλοι δι'αυτόν ότι εδάκρυσε και μάλιστα ότι επί τρία χρόνια εδάκρυζε νύχτα και ημέρα.

Ούτε ο ίδιος όμως λέει πουθενά ότι κανείς άγιος δια τον ευατόν του ούτε δι'άλλον άγιον ότι εγέλασε. Μονον δια την Σάρραν λέγεται ότι εγέλασεν, αλλά ο Θεός την κατέκρινε δι'αυτό.

Και τα λέγω αυτά όχι επειδή θέλω να εξαφανίσω τον γέλωτα, αλλά επειδή θέλω να εξαλείψω την ηθικήν χαλάρωση.

Διατί, είπε μου, ενώ είσαι υπόλογος δια πολλάς αμαρτίας και πρόκειται να παρουσιασθής ενώπιον φοβερού δικαστηρίου και να λογοδοτήσης λεπτομερώς δια όλας τας επί της γης ενεργειάς σου, διασκεδάζεις και καλοπερνάς; Αφού θα λογοδοτήσωμεν δια τα εκούσια και δια τα ακούσια αμαρτήματά μας.

....................

Ενώ λοιπόν πρόκειται να λογοδοτήσης δια τόσον πολλά, κάθεσαι και γελάς και αστειεύεσαι και έχεις τον νού σου εις την καλοπέρασιν;

Θέτει όμως κάποιος το ερώτημα: Αν αποφύγω όλα αυτά και πενθήσω, τι θα κερδίσω;

Ασφαλώς κάτι πολύ μεγάλον, τόσον μεγάλον, όσον δεν ημπορώ να σου παραστήσω ούτε με τα λόγια. Διότι εις τα ανθρώπινα δικαστήρια δεν θα αποφύγης την τιμωρίαν μετά την απόφασιν, όσα δάκρυα και αν χύσης. Εις αυτό όμως το δικαστήριο, έστω και αν σκυθρωπάσης μόνον, ακυρώνεις την απόφασιν και συγχωρείσαι. Δια τούτο ο Χριστός μας λέγει πολλά περί θλίψεως και μακαρίζει τους θλιβομένους και ελεεινολογεί τους γελώντας.

Διότι δεν γίνεται η συνάθροισης αυτή δια να γελούμεν, ούτε ήλθαμεν εις αυτήν δια να καγχάζωμεν, αλλά δια να θρηνούμεν και να κληρωνομήσωμεν με τον θρήνο αυτόν την αιώνια βασιλείαν.

.....................

Αλλά μερικοί είναι τόσον ασυγκίνητοι, ώστε εξακολουθούν να λέγουν και μετά από όσα ακούετε: Εύχομαι να μη αναγκασθώ ποτέ να δακρύσω, αλλά ο Θεός να δώση να γελώ και να διασκεδάζω εις όλην μου τη ζωήν.

Υπάρχει επιπολαιότερη από αυτήν την σκέψιν; Την διασκέδασι δεν την δίδει ο Θεός, αλλά ο διάβολος.

.......................

Μη ζητής λοιπόν από τον Θεόν εκείνα που δίδει ο διάβολος. Διότι ο Θεός δίδει σοβαρόν και ταπεινόν λογισμόν, ήρεμον, φρόνιμον και αυτοκυριαρχούμενον, μετανοούντα και ευσεβή. Αυτά είναι τα δώρα του Θεού, επειδή μας είναι χρησιμώτατα.

Διότι μας έχει επιβληθή αγώνας δύσκολος, παλεύομεν κατά δυνάμεων που δεν τας βλέπομεν, μαχόμεθα κατά πονηρών πνευμάτων, διεξάγεται πόλεμος κατά των αρχών και εξουσιών. Και είναι αρκετόν να ημπορέσωμεν να αποκρούσωμεν με τον ζήλο, την πραότητα και την επαγρύπνησίν μας τα άγρια αυτά στρατεύματα.

Αν όμως γελούμεν και διασκεδάζωμεν και γενικώς επιδεικνύωμεν αδράνειαν, θα νικηθούμεν πριν από την σύγκρουσι, ένεκα της ιδικής μας αδράνειας.

Δεν μας ταιριάζει λοιπόν να γελούμεν συνεχώς, και να ζούμεν ακόλαστα και να καλοπερνούμεν, αλλά ταιριάζει εις τους θεατρίνους, εις τα πόρνας, εις τους θηλυπρεπείς, εις τα παράσιτα και εις τους κόλακας.

Όχι εις τους προσκαλεσμένους εις τον ουρανόν, όχι εις εκείνους που περιλαμβάνονται εις τον κατάλογο της πολιτείας του ουρανού, όχι εις εκείνους που κρατούν πνευματικά όπλα, αλλά εις εκείνους που είναι υποχείριοι του διαβόλου.

.........

Την μωρολογίαν και τα αισχρά και ανόητα αστεία, συμβουλεύει ο Παύλος να αποφεύγωμεν και προσπαθεί να μας πείση να τα θεωρούμε απηγορευμένα. (Εφ. 5,4)........"



από τους λόγους του Αγίου Χρυσοστόμου, εις το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, Ομιλία Στ΄.
Φώς στους μοναχούς είναι οι Άγγελοι... και φώς στους κοσμικούς οι Μοναχοί...
Άβαταρ μέλους
Dimitris39
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 5841
Εγγραφή: Κυρ Ιούλ 05, 2009 5:46 pm

Re: Ο Χριστός χαμογελούσε?

Δημοσίευση από Dimitris39 »

angieholi έγραψε:"

Την μωρολογίαν και τα αισχρά και ανόητα αστεία, συμβουλεύει ο Παύλος να αποφεύγωμεν και προσπαθεί να μας πείση να τα θεωρούμε απηγορευμένα. (Εφ. 5,4)........"



από τους λόγους του Αγίου Χρυσοστόμου, εις το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, Ομιλία Στ΄.
Δηλαδι εγω κολαστηκα απο τωρα??? :( :( :(
:mrgreen: :mrgreen:
οχι οχι δεν μπορει :mrgreen:
Κύριε,Θεέ μου,Νύμφιε της ψυχής μου, λυτρωτή μου.
Μνήσθητί μου εν τη βασιλεία σου

«Χαίροις μετά Θεόν ή Θεός, τα δευτερεία της Τριάδος ή έχουσα»

ἳνα ὦσιν ἓν, καθώς ἡμεῖς

Θεέ μου σ'αγαπώ
Άβαταρ μέλους
ψυχουλα
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 2324
Εγγραφή: Σάβ Δεκ 06, 2008 11:36 am
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: Ο Χριστός χαμογελούσε?

Δημοσίευση από ψυχουλα »

Εικόνα
«Όπου έρως θείος ήψατο καρδίας, εκεί φόβος ρημάτων ουκ ίσχυσε».
Άβαταρ μέλους
panagiotisspy
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 7181
Εγγραφή: Πέμ Ιουν 04, 2009 4:57 am
Τοποθεσία: ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ

Re: Ο Χριστός χαμογελούσε?

Δημοσίευση από panagiotisspy »

Η προσωπική εικόνα που πάντα έχω μέσα στην καρδιά μου για τον Κύριο, είναι Αυτός ήρεμος και χαμογελαστός.
Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων,Αγάπην δε μη έχω,γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. Και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν και έχω πάσαν την πίστιν,ώστε όρη μεθιστάνειν,Αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμί.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Ερωτήματα”