Μια πνευματική εμπειρία

[yparxei]

"Δεν αισθανομαι καλα που την εγραψα ειχα ηδη τις επιφυλαξεις μου,αλλα και μετα το αρκετα επιθετικο υφος του αδερφου προτιμω να την διαγραψω.(τι ειδους περιεργα κινητρα θα μπορουσε να ειχε η αφηγηση μιας εμπειριας σνα της δικης μου?δεν καταλαβαινω,τελος παντων ειναι προτιμοτερο καποιος να αμφιβαλλει παρα να ειναι ευκολοπιστος)

Καλα να ειστε

υς:ασφαλως γνωριζεις οτι προσωπικα στοιχεια μεσα στο διαδικτυο δεν ειναι φρονιμο να δημοσιευει κανεις.τελος παντων απλα ηθελα να μοιραστω μια εμπειρια που ειχα σε ενα φορουμ καθαρα χριστιανικο.Νομιζα πως ισως βοηθουσε καποιον-καποια.Αλλα πολυ φοβομουν και μια αντιμετωπιση σαν και την δικη σου.Τελικα σε ενα σημειο εχεις δικιο θα επρεπε να την κρατησω για μενα την εμπειρια ηταν λαθος μου που την εγραψα εδω.ΓΙ αυτο και την αποσυρω."



Λοιπον επανερχομαι αφενος γιατι ελαβα μαιλ που μου αλλαξε την αποψη αφετερου γιατι πραγματικα ισως καποιους βοηθαει η αφηγηση τετοιων εμπειριων...εννοειται πως ονοματα δεν προκειται να βαλω ξανα(ας κρινει καποιος αν ειναι αξιοπιστη η οχι η διηγηση με βαση τα οσα εχω γραψει κατα καιρους στο αθως,αν νομιζει καποιος πως ειμαι παραμυθας η αναξιοπιστος και γραφικος με βαση τα εως τωρα μου ποστ στο φορουμ,μια και το ποστ μου για την διηγηση ηταν το πρωτο και λογικο να μην "γνωριζομασταν"τοτε,εχει καλως).
Το περιστατικο συνεβη στα 21 μου στα κομνηνα ξανθης οπου λειτουργουσε ο παπας Αναστασιος.Για να ειμαι ειλικρινης εμενα μου φανηκε σαν χωριο το μερος,δεν ξαναπηγα απο τοτε,ενα ανηφορικο χωριο.Βεβαια δεν το γυρισα.εγω μενω και κατοικω στην θεσσαλονικη.Πως βρεθηκα εκει μην ρωτατε...
Παρεπιπτοντως πηγα μετα απο προταση του ξαδελφου μου.Εγω τοτε ημουν απιστος και δεν ειχα καμια ιδεα απο ορθοδοξια κτλ κτλ.Πηγα μαζι του κυριως για την εκδρομη.Ηταν πραγματι ωραια η διαδρομη.Οταν φτασαμε εκει ειχε πολυ κοσμο(προς εκπληξη μου).Τοσο πολυ που σκεφτομουν πως γινεται και αυτος ο παππους δεν ειναι γνωστος στα μμε!(αφου κακα τα ψεμματα στην τηλεοραση βγαινει κοσμος και κοσμακης).Τελος παντων λεωφορεια ερχοντουσαν στο μερος να φανταστειτε!!!.Καταλαβαινετε την εκπληξη μου.Περιμεναμε εξω απο την παραγκα του παππου να βγει ,να ρθει τελος παντων για να τον δουμε με την σειρα.Οταν ακουγα εμπειριες απο τους παρευρισκομενους τα θεωρουσα ολα αυτα γραφικα και τραβηγμενα απ τα μαλλια(σαν τον φιλο μου τον αδελφο εορτολογιο),μειδιουσα και επειδη αρχισαν να παιρναν οι ωρες και η σειρα μας αργουσε πολυ αγανακτησα και ημουν ετοιμος να φυγω(ποσο λαθος εκανα)μαλιστα πιεζα τον ξαδερφο μου να αποχωρησουμε εκεινη την στιγμη διοτι εκτος των αλλων οπως σας ειπα ηδη ολα αυτα τα θεωρουσα τουλαχιστον γραφικα....
Τελος παντων ο ξαδερφος με πηρε με το καλο(καλη του ωρα οπου και αν ειναι)και με πηγε πιο κατω σε μια καφετερια(που θυμαμαι ειχε και πισινα!!).Καθομασταν εκει και περιμεναμε ωρα ηπιαμε εναν καφε και γυρισαμε στην ουρα.Εκει ευτυχως μετα απο καμποση ωρα ο παππουλης εμφανιστηκε και με κανε εντυπωση το προσωπο του.Ηταν χαμογελαστο και κατασπρο!!Περιτριγυρισμενος απο παιδακια μεσα στην χαρα!!Ναι αυτο με κανε εντυπωση και μαλακωσε την αγανακτηση και την πωρωση που ειχα.περιμενα λοιπον τωρα με καμποση υπομονη,δεν αργησαμε να μπουμε στον διαδρομο της παραγκας(ας πουμε διαδρομο),οπου με προκαλεσαν(εμενα τον κακοπροαιρετο)αλγεινη εντυπωση τα βιβλιαρακια (αγιες γραφες κτλ που οικιοθελως ο καθενας αφηνε αν ηθελε κατι ευτελες βεβαια γι αυτα,κανεις δεν αφηνε σημειωτεον )που ηταν αραδιασμενα στο τραπεζι( εμενα μου βγηκε στην επιφανεια ολη η γνωστη φαυλοτητα των αρνητων,φυσικα η προαιρεση μου ηταν τοσο κακη που αδυνατουσα να το συνδυασω με την εκκλησια που ο παππους εχτιζε μονος του στο προαυλιο της παραγκας και η οποια μου φαινοταν μαλιστα μεγαλη για τα μετρα του χωριου και θεορατη για τα μετρα της παραγκας του παππου,εκκλησια που ηταν τοτε στα τσιμεντα ανετοιμη ακομα,τωρα δεν ξερω αν τελειωσε,οπως επισης δεν περασε καν απο το θολωμενο μου μυαλο αυτο ακριβως οτι ο παππουλης ζουσε σε παραγκα!) .μπαινει λοιπον ο συνονοματος ξαδερφος μου και βγαινει αμεσως και με κανει νοημα να μπω(κατοπιν θα μου πει οτι ο παππους αμεσως του ειπε οτι δεν ηρθε για εκεινον ).Τελος παντων εγω που ημουν προκατατειλλημενος αρχισα λιγο τα χαχανητα(μην φανταστειτε τιποτα τραβηγμενο απλα αυτα που κανουμε ολοι μας οταν βρισκομαστε σε δυσκολη θεση),προκαταληψη η οποια κορυφωθηκε οταν ειδα τον παππουλη να μου περναει το πετραχειλι(φυσικα τωρα ξερω οτι το λενε πετραχειλι τοτε ομως...)για να μου διαβασει ευχη.Ε εσκυψα και εγω το κεφαλι μου και μου περασε το πετραχειλι διαβαζοντας την ευχη.χτυπησε και τον σταυρο πανω στο κεφαλι και στους ωμους μου ηρεμα και εκεινη την ωρα εγιναν πραγματα που ποτε δεν ενιωσα εζησα στην ζωη μου.Με μιας σοβαρευτηκα,για την ακριβεια παγωσα!!!!Ενιωσα μια πιεση στο στηθος μου σαν δαγκανα ας πουμε να ξεριζωνεται απο την περιοχη της καρδιας!Μια μεγαλη πιεση που δεν την ειχα πριν βεβαια,πρωτογνωρη.Την στιγμη αμεσως που αποχωρησε η πιεση με πλημμυρισαν παρα πολλες δροσοσταλιδες μεσα παλι στην περιοχη της καρδιας.αμεσως μετα με λιγοτερη ενταση πλημμυρισαν την περιοχη του κεφαλιου μου.Ηταν ΥΠΕΡΟΧΑ.Μια αισθηση συγλονιστικη που ομως προηλθε ως θεραπεια σε κατι κακο(η ευχη ηταν για καταπολεμηση μαγειας).Δεν μπορειτε να με καταλαβετε βεβαια διοτι αυτες οι αισθησεις ηταν υπερκοσμιες(και μακαρι ποτε να μην τα ζησετε αυτα γιατι απο μεγαλο κακο ξεκινησαν ολα).Αμεσως μολις τελειωσε η ευχη εγω σηκωθηκα εμβροντητος και περπατωντας ημουν παναλαφρος!!!σχεδον παραπατουσα τοσο ελαφρυς ημουν.Νεο σοκ δηλαδη.Φυσικα με σημαδεψε η εμπειρια εκεινη...

Δοξασμενο να ναι το ονομα του Ζωντανου Τριαδικου Θεου,την ευχη του Πατερα Αναστασιου να χουμε ολοι μας...

υς:πολυ μετα διαβαζοντας ενα βιβλιο του γεροντα πορφυριου μιλουσε για δροσια που εμφανιζεται οταν επεμβαινει η θεια χαρις στα ατομα που εχουνδαιμονιο(και προφανως και μαγια)..
κατι ακομα ο ξαδερφος κατοπιν μου ειπε(αν θυμαμαι καλα μπροστα στον παππουλη)οτι την ωρα της ευχης δυσκολευοταν να πει την ευχη και κομπιαζε(φυσικα εγω δεν εδωσα σημασια τοση στα λογια της ευχης αφου ενιωθα ολα εκεινα που σας διηγηθηκα).Ο Γεροντας Αναστασιος ηταν ενας παπας Αγιος μακαρι να πρεσβευει για ολους εμας...
Δοξασμενο το Ονομα του Χριστου μας.

[CHRISTINA_K]

Χαίρεται εν Κυρίω!


Συγχαρητήρια για την απόφασή σας να γράψετε δημοσίως την εμπειρία σας! Σας ευχαριστώ ! Πρέπει να ομολογούμε τα όμορφα και τα ξεχωριστά της πνευματικής μας αφύπνισης και να ενισχύονται και άλλοι άνθρωποι. Η θρησκεία μας είναι ολοζώντανη και ο Χριστός μας περιμένει όλους στην ουράνια βασιλεία του. ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ!!!

η Παναγία Τριάς πάντα μαζί σας!
η Παναγία μας η οδηγήτρια να είναι πλάι σας σε κάθε σας βήμα!
καλό αγώνα!

Χριστίνα

[eortologio_gr]

ειχα βρεθει πριν αρκετα χρονια ........Μεχρι τοτε ας ζηταμε την βοηθεια Του και σαυτην και στην αλλη ζωη. Καλημερα

Μια τέτοια εμπειρία είναι συγκλονιστική και σίγουρα πρέπει να σε κάνει να θέλεις να ζήσεις ξανά και ξανά δίπλα στον Θεό κάθε ώρα και στιγμή.

Εγώ θα κρατούσα την εμπειρία αυτή για τον εαυτό μου και θα ευχαριστούσα τον Θεό που έστρεψε για λίγο το βλέμμα του πάνω μου. Κατα τα λοιπα δεν ξέρω τι θα έκανα αλλά σίγουρα δεν θα έγραφα σε forum ή (για περισσότερη αξιοπιστία) αν έγγραφα θα έβαζα την φωτογραφία μου, το όνομά μου και το τηλέφωνό μου δοξάζοντας τον Θεο αφού μπροστά στην ακτινοβολία του τίποτε πιά δεν έχει σημασία.

Ετσι λοιπόν, φίλτατε συνοδοιπόρε της ζωής αυτής, συγχώρα μου αλλά βλέπω πολύ επιφυλακτικά την δημοσίευσή σου και την κατατάσσω στις γραφικές ευφάνταστες ιστορίες με "περίεργα" κίνητρα.

Εσύ και μόνο εσύ ξέρεις την αλήθεια.

[CHRISTINA_K]

Αδερφέ μου εν Κυρίω,


χαίρε! Νομίζω ότι όταν διαφημιζόμαστε (π.χ. δίνοντας προσωπικά στοιχεία ) προκειμένου να πείσουμε τους άλλους για του Θεού τα πράματα τότε γινόμαστε γίγαντες υπερηφάνειας και κόβουμε την σχέση μας με τον ταπεινό μας Ιησού Χριστό και Λόγο του Θεόύ του Ζώντως.

Όποιος έχει αγαθή προαίρεση ας Τον ακολουθήσει αν θέλει πραγματικά να ζήσει!

σε ευχαριστώ

με αγάπη Κυρίου Ιησού Χριστού

Χριστίνα

[yparxei]

Αναστασιο τον λεγαν τον γεροντα.Ψαχνοντας στον ιντερνετ βρηκα αυτην την παλια ειδηση. http://www.hri.org/news/greek/mpegrb/20 ... rb.html#13

Ειναι λογικο μια εμπειρια σαν αυτη που διηγηθηκα(σαν ολες δηλ τις πνευματικες εμπειριες)να δοκιμαζει το λογικο μας.Και επειδη ακριβως το φερνει σε δοκιμασια αλλοι το δεχονται και αλλοι δυσπιστουν.
Αν παντως σε βοηθησει σε κατι δεν εχω προβλημα να σου δωσω καποια προσωπικα μου στοιχεια αλλα ασφαλως σε προσωπικο μην ,μολονοτι δεν σε γνωριζω ουτε καν στο ονομα.
Σε καθε περιπτωση η αληθεια ειναι αυτη που διαβασες και επειδη ακριβως δεν ειχα σκοπο να την εξωραισω και να την ψαλιδισω προκειμενου να πεισω καποιον την παρεθεσα ακριβως οπως την εζησα,οσο και αν ακουγοταν υπερβολικη(αν και δεν νομιζω ποια να ηταν και τοσο υπερβολικη).Το οτι δεν ειναι κατι που περιμενες να ακουσεις δεν θα πει οτι δνε ειναι και η αληθεια σωστα?
Το κινητρο μου ηταν να παρακινησω(εστω ελαχιστα) καποιους(οσους, πιθανοτατα κανεναν) ανθρωπους που τυχον θα διαβαζαν την εμπειρια(και ειναι χλιαροι στην πιστη)να συνειδητοποιησουν οτι η καινη διαθηκη δεν ειναι μια ιστορια του παρελθοντος,αλλα συνεχιζει να ζει και να υπαρχει μεσα σε ασκητικες μορφες οπως του πατερα αναστασιου και να "παραγει"δοκιμασιες του λογικου μας(και μαλιστα εν κρυπτω και παντα θεραπευτικα).Μεγαλεπιβολο κινητρο θα πει καποιος,συμφωνω.Μονο που ας μην ξεχναμε αφενος ειναι ανωνυμη η καταχωρηση και αφετερου νομιζω πως υπαρχουν αρκετοι που ελπιζουν να ακουσουν κατι σαν τα παραπανω και παιρνουν κουραγιο.Φυσικα εγω δεν εγραψα οτι εγραψα επειδη καποιοι ελπιζουν να διαβασουν κατι αναλογο,αλλα επειδη ακριβως γινανε τα γεγονοτα και θεληα να μοιραστω την τυχη που ειχα να γνωρισω εναν αγιο και να μου αλλαξει αυτη η συναντηση "μυαλα"..
Δεν νομιζω να διεκδικει πρωτοτυπια η εμπειρια που εζησα(και γι αυτο επισης μου προκαλεσε εκπληξη η κριτικη σου),σαν και τις δικες μου και ακομα πιο ισχυρες πνευματικες εμπειριες(συχνα ανωνυμες)διαβαζει κανεις μεσα στα βιβλια που εχουν εκδοθει κατα καιρους για τους αγιους μας.Και φυσικα εναποκειται σε μας αν τις πιστεψουμε η οχι.
Ομως πολυς ντορος εχει γινει ηδη και αισθανομαι ασχημα γι αυτο και νομιζω σωστα την διεγραψα

Τελειωνοντας να πω οτι σιγουρα δνε θα ηθελες να ησουν στην θεση μου,διοτι η ευχη που μου διαβαστηκε ηταν για απομακρυνση μαγειας.
Δεν βρισκομαι σε καμια αντιπαραθεση μαζι σου.Σεβομαι την γνωμη σου και μαλιστα τολμω να πω πως με βοηθησε με τις οποιες επιφυλαξεις ειχα.
Την ευχη Του γεροντα παισιου(σαν σημερα κοιμηθηκε)να χουμε

[yparxei]

θα γραψω κατι ακομα και μαυτο θα κλεισω.
Αν και νομιζω με αυτην την κουβεντα στενοχωρουμε τον Χριστο γιατι κατανταμε υπερ του δεοντος καχυποπτοι - επιθεωρητες κλουζω θα πω κατι τελευταιο.Ακομα και τα προσωπικα μου στοιχεια αν εδινα,τι θα με εμποδιζε αυτο αληθεια απο το να γραψω μια "ευφανταστη"γραφικη ιστοριουλα οπως λες εσυ?Νομιζω δεν θα με εμποδιζε καθολου να γραψω οτι θελω.Και αρα ισως αυτο σημαινει οτι δεν θα πρεπε να γραψω καθολου για να αποφυγω την χλευη?Δεν νομιζω
Ωστοσο μπορουν να επιβεβαιωθουν τα λεγομενα μου πολυ απλα,αν εχεις διαθεση να περασεις στα κομνηνα ξανθης και να δεις τα οσα σου εγραψα.Απο οτι θυμαμαι το μερος στο οποιο ηταν ο γεροντας ηταν σε σχημα Π με τις δυο μεριες να βρισκονται οι παραγκες του(τα μικρα σπιτακια) και με την αλλη η μεγαλη εκκλησια τοτε σχεδον ολοκληρωμενη(7 χρονια πριν λεμε τωρα).Για το αν ηταν θαυματουργος η οχι ο γεροντας και αν πηγαινε σε αυτον κοσμος απο παντου ευκολο ειναι να ρωτησεις τους κατοικους του χωριου.Αλλα ακομα και αν δεν εχεις διαθεση να πας στα κομνηνα(εγω ζω θεσσαλονικη πως βρεθηκα εκει μην ρωτας :) ) πολυ απλα παιρνεις τηλ τον παπα της εκκλησιας εκει και τον ρωτας αν εχει ακουστα εναν γεροντα αναστασιο θαυματουργο η εστω αν δεν τον προλαβε ο ιδιος(δυσκολο να μην ακουσε τιποτα) καποιον απο το χωριο εστω.Ολα αυτα βεβαια λυνουν τυχον αμφιβολιες που εχουμε και ισως ηταν λιγο αποτομη και προωρη η κριτικη σου.Θα δεχτω ομως οπως ειπα την συμβουλη σου και θα κρατησω την εμπειρια μου για μενα,αλλωστε απο βιβλια που περιγραφουν τετοια πραγματα Δοξα σοι ο Θεος βγαινουν καθε χρονο πολλα και θα βγαινουν διοτι το Αγιο Πνευμα συνεχιζει και θα συνεχιζει να μοιραζει την χαρη του σε αγιους.
Καλα να ειστε

[Misha]

Σχεδόν όλοι μας έχουμε πάρει τις καραμελίτσες μας από το ζαχαροπλαστείο του Θεού.

Το ζήτημα δεν είναι να αμφισβητήσουμε ο ένας τις εμπειρίες του άλλου ,αλλά να φροντίσουμε αυτές να γίνουν θεμέλιο υγιούς πνευματικής αναπτυξης.

[yparxei]

και εχεις βεβαια δικιο μιχαηλ(και συ νομιζω διηγηθηκες μια εμπειρια με τον γεροντα παισιο),αλλα βεβαια καλυτερα να αμφιβαλλει καποιος παρα να ειναι ευκολοπιστος,για να μην πεσει σε πλανη.

να συμπληρωσω εδω οτι το ονομα του γεροντα Αναστασιου το ακουσα ξανα στην τηλεοραση!Σε μια εκπομπη παλια που χε ο σωμπολος..Αυτα που ακουστηκαν τοτε ηταν πολυ πιο σκοτεινα απο αυτα που γραφει η σελιδα τυπογραφικα που σας εκανα παστε.Μιλουσαν για σατανιστες που ενηργησαν και σκοτωσαν τον παπουλη.Πως τον φυγαδευσαν και τον πηγαν διπλα στην καβαλα για τις ακατανομαστες πραξεις τους πως γυρισνα πισω και βαλαν φωτια στο σπιτι του και τον καψαν ζωντανο(πως κοψαν τα χερια του)και αλλα πολλα.Μαρτυρησε εν ολιγοις ο Αγιος ...Βεβαια εγω ειμαι δυσπιστος σε ολα αυτα που ακουστηκαν τοτε και απλα τα μεταφερω.

Υπαρχουν παντως Αγιοι και στις μερες μας,αλλα εν κρυπτω.Ο αγιος σεραφειμ του σαρωφ ελεγε αν δνε κανω λαθος να γινουμε Αγιοι ολοι μας!!Ποσο δυσκολο(αδυνατο!) ειναι αυτο στην αμαρτωλοτητα και στην ανεση μας.

Να στε καλα

[plou73]

Αγαπητέ-τή φίλε-η yparxei συγκλονιστική η εμπειρία σου και Δόξα τον Καλό Θεό που κατάφερες να το μοιραστείς αλλά το κυριώτερο που είσαι καλά και εν Χριστώ.Εύχομαι πάντοτε να σε προστατεύει η Παναγία μας.Τον πάτερ Αναστάσιο τον έχω και εγώ ακουστά και μάλιστα μια ξαδέρφη μου πήγε και τον βρήκε -όταν ζούσε- στο εκκλησάκι του και μόλις την είδε την καλωσόρισε με το όνομα της,χωρίς φυσικά να την ξέρει.Η μορφή του πολύ γλυκειά,μου είπε η ξαδέρφη μου.Ήθελε και η κουμπάρα μου να τον δεί,αλλά δεν πρόλαβε γιατί τον κάψαν οι σατανιστές,είπαν,μαρτύρησε δηλ.Πάντως για μένα μόνο καλό θα βγάλει η εξομολογησή σου.Όσο γι 'αυτούς που δεν το δέχονται,ε, ο Καλός Θεός ας τους φωτίσει και ας πιστέψουν από κάτι άλλο,αρκεί να πιστέψουν.Εγώ επέστρεψα στον δρόμο αυτό,ως άσωτο παιδάκι με τον σεισμό του '99!Kαλή δύναμη :D

[Misha]

από τις μαρτυρικές μορφές του π.Ιωάννου της Σάντα Κρουζ
(http://pigizois.gr/vivlia/paterasioanni ... ioanis.htm)

του π.Φιλουμένου που σφαγίασαν οι φανατικοί σιωνιστές στο φρέαρ του Ιακώβ

του π.Αναστασίου που μας ανέφερε ο φίλος Υπάρχει (τον οποίο πρώτη φορά ακούω και θαυμάζω...)

και των πρόσφατα δολοφονημένων δυο ρώσων ιερέων ,που ανέφερε ο φίλος Πιλοτος

φαίνεται καθαρά,πολύ καθαρά, ο χριστιανικός δρόμος ο οποίος δεν είναι δρόμος κοσμικής επιβολής αλλά δρόμος θυσιαστικής αφοσίωσης και μαρτυρικής εμπιστοσύνης στην Πρόνοια του καλού Θεού.

οι εβραιοι κορόιδευαν τον σταυρωμένο Χριστό,κουνωντας τα κεφάλια και λεγοντας:"αν είσαι Θεός κατέβα από τον Σταυρο και θα πιστέψουμε"

κι όμως Εκείνος δεν κατέβηκε....

η μη αντίσταση στην εξωτερική βία φαντάζει σκάνδαλο στους πολλούς...

η μη επέμβαση του Θεού επίσης...

προσωπικά δοξάζω τον καλό Θεό που βρίσκει απίστευτους τρόπους να σωζει τον άνθρωπο,εκμεταλλευόμενος κάθε χαραμάδα καλής προαιρέσεως, και όχι μόνο αυτό αλλά δίνει στην Εκκλησία Του αγίους νεομάρτυρες ακόμη και στις πονηρές ημέρες που ζούμε....


Δόξα σοι ο Θεός!