Το λες?

[paroikos]

Φίλοι αν θέλετε απαντάτε για κουβέντα. Κάποιος γνωστός μου που νομίζει ότι είναι άθεος, συνεχώς με "τσιγκλάει". Έτσι πριν μέρες μου είπε το εξής: Ο κόσμος καταδυναστεύεται από εξουσίες. Μας ρουφάνε το αίμα, σκοτώνουν μικρά παιδιά και ανυπεράσπιστους με βόμβες για τα πετρέλαια, μας παρακολουθούν και μας περιορίζουν τις ελευθερίες εν ονόματι της τρομοκρατίας, εκμεταλλεύονται τον κόπο μας για να πλουτίζουν, βιάζουν το φυσικό περιβάλλον, αδιαφορούν για τα προβήματα του κοσμάκι (ανεργία, ανέχεια κλ), αδικούν. Ο Θεός τι κάνει;

Σε τέτοιες ερωτήσεις σίγουρα δίνουμε κάποιες απαντήσεις είτε εκ της λιγοστής πείρας είτε από αυτά που έχουμε διαβάσει. Όμως σε στιγμές που είστε μόνοι σας και αναλογίζεστε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, έχετε πει ποτέ "Μα που είσαι Θεέ μου!"?

[Misha]

"Πολύ με πίκρανες ζωή
μακριά θα φύγω ένα πρωί
Θα μπω σε ένα αεροπλάνο
να δω τον κόσμο από κει πάνω

Όταν κοιτάς από ψηλά
μοιάζει ο κόσμος ζωγραφιά
κι εσύ τον πήρες σοβαρά,
κι εσύ τον πήρες σοβαρά

Μοιάζουν τα σπίτια με σπιρτόκουτα
μοιάζουν μυρμήγκια οι ανθρώποι
Το μεγαλύτερο ανάκτορο
μοιάζει μʼ ένα μικρούλι τόπι

Κι όλοι αυτοί που σε πικράνανε
από ψηλά σαν τους κοιτάξεις
θα σου φανούν τόσο ασήμαντοι
που στη στιγμή θα τους ξεχάσεις


Μοιάζουν οι πύργοι με κουκλόσπιτα
και τα κανόνια με παιχνίδια
από ψηλά δεν ξεχωρίζουνε
οι ομορφιές και τα στολίδια

Κι ό,τι σε πλήγωσε ή σε θάμπωσε
από ψηλά αν το κοιτάξεις
θα σου φανεί τόσο ασήμαντο
που στη στιγμή θα το ξεχάσεις

..........................................."

στιχοι μουσικη Κωστας Χατζής


"Aυτό που η κάμπια ονομάζει θάνατο, ο δημιουργός της το ονομάζει πεταλούδα.."

[123]

"Μα που είσαι Θεέ μου!"?

Πράγματι! Αυτό το ακούω συχνά και μέχρι πρό τινος "εκανα την πάπια".

΄Με προβλημάτιζε όμως και σκεφτόμουν ότι δεν μπορεί να λέμε "άγνωσται αι βουλαί του Υψίστου" και να ηρεμούμε.

Κι επειδή συνηθίζω να βάζω τον εαυτό μου στη θέση του άλλου για να κατανοήσω το πρόβλημά του, σκέφτηκα πως κι εμείς οι άνθρωποι είμαστε υπεύθυνοι για ένα μικρό κόσμο που λέγεται οικογένεια. Άλλος στη δική του, άλλος στη γονεϊκή κι άλλος στην επαγγελματική.

Και σας ρωτώ. Αν είστε προϊστάμενος κάποιου αριθμού υπαλλήλων θα στεκόσασταν πάνω απ' το κεφάλι τους συνεχώς για να τους προστατεύσετε?
Κι αν είστε γονείς δεν θα αφήνατε το παιδάκι να πέσει για να μάθει?
Και στους γονείς σας? Πόσες φορές δεν τους πιέζουμε (και μάλιστα αφόρητα) να πάνε πχ. στο γιατρτό κι αυτοί αρνούνται. Τότε τί κάνουμε? Κι όταν πάθουν κάτι τα ακούμε κι από πάνω, γιατί δεν δείξαμε φροντίδα.

Έτσι μας προστατεύει κι ο Θεός. Εμείς είμαστε οι ξεροκέφαλοι και ξερόλες που Τον σκεφτόμαστε μόνο στα δύσκολα.

[123]

[quote="Misha"]"
Aυτό που η κάμπια ονομάζει θάνατο, ο δημιουργός της το ονομάζει πεταλούδα.."[/quote]

'Οπως πάντα με δυο λέξεις μας αποστώμωσες δίνοντας απάντηση μια κι έξω.

Η φράση αυτή είναι αριστούργημα

[paroikos]

Το Μέγα ζήτημα όμως αγαπητή μου 123, είναι ότι στην μεγάλη οικογένεια του πλανήτη γη, αυτή που "κάνουν το δικό τους" είναι οι μεγάλοι και ισχυροί ενώ πάντα την πληρώνουν οι ανυπεράπσπιστοί, στα κεφάλια των οποίων καταλήγουν οι σταβοτιμονιές των μεγάλων

[123]

Για τη μεγάλη οικογένεια του πλανήτη, φίλε parike, αρχηγός είναι ο Θεός. Ο κάθε ένας είναι στη δική του μικρή οικογένεια.

Και μη με βάζεις μέλος της οικογένειας Μπους κλπ. γιατί με προσβάλεις !!!


Ας με συγχωρέσει ο Θεός, αλλά ποτέ δεν θα έλεγα "αδελφέ μου" τον Μπους. Δεν πολιτικολογώ, αλλά ... άσε...

[paroikos]

Για τη μεγάλη οικογένεια του πλανήτη, φίλε parike, αρχηγός είναι ο Θεός. Ο κάθε ένας είναι στη δική του μικρή οικογένεια.

Και μη με βάζεις μέλος της οικογένειας Μπους κλπ. γιατί με προσβάλεις !!!


Ας με συγχωρέσει ο Θεός, αλλά ποτέ δεν θα έλεγα "αδελφέ μου" τον Μπους. Δεν πολιτικολογώ, αλλά ... άσε...

Μα για την Μεγάλη Οικογένεια μιλούσα! Τώρα ξέρεις τι μου θύμησες? Αυτό που έλεγε ο π.Επιφάνιος: Αν είναι να μπω στον Παράδεισο δεν με νοιάζει κια μπω τελευταίος και ούτε με νοιάζει αν με βάλει ο Θεός για διακόνημα να γυαλίζω τα παπούτσια του Χίτλερ

[emilgr]

θα απαντησω στο προβληματισμο του φιλου μου με δυο φρασεις...

:D

1: Γεροντας Εφραιμ,Σκητη Αγιου Ανδρεα
Να αποφευγετε να ατομα αυτα ακομα και αν ειναι συγγενεις σας γιατι πεφτετε σε διαμαχες,συγγρουσεις... και σκοπο εχουν μονο να σας σκαναδαλισουν.....Δεν θελουν να καταλαβουν,απλα να προσευχεστε γι αυτους.......

2: π.Νικολαος Χατζηνικολαου
Η αμφισβήτηση είναι πολύ γενικότερη. Δεν με τρομάζει η αμφισβήτηση. Ήμουν σε ένα σχολείο και με ρώτησαν «εσύ τον αμφισβητείς τον Θεό»; και τους απάντησα, ότι ναι, τον αμφισβητώ. Ακόμη και αυτή την στιγμή τον αμφισβητώ..
Αμφισβητώ το Θεό σημαίνει ότι δεν αρκούμαι αυτό που έχω τώρα και περιμένω κάτι άλλο να μου φανερώσει. Αναιρώ το καλό ακόμη και της αυτής στιγμής .. και ο Θεός επαληθεύεται! εγώ μια ζωή αυτό κάνω, χαίρομαι να τον αμφισβητώ γιατί κάθε φορά επανέρχεται Εν Δυνάμει! είναι πολύ ωραίο πράγμα δεν είναι κακό.

[123]

Φίλε emilar εγώ θα έλεγα καλλίτερα να αμφισβητούμε τους εαυτούς μας κι όχι το Θεό. Μην παίζουμε με τις λέξεις. Αμφισβητώ σημαίνει πως δεν είμαι σίγουρος για κάτι. Ένας συνειδητοποιημένος Χριστιανός το μόνο σίγουρο που έχει είναι ο Θεός.

[Misha]

Τώρα ξέρεις τι μου θύμησες? Αυτό που έλεγε ο π.Επιφάνιος: Αν είναι να μπω στον Παράδεισο δεν με νοιάζει κια μπω τελευταίος και ούτε με νοιάζει αν με βάλει ο Θεός για διακόνημα να γυαλίζω τα παπούτσια του Χίτλερ

από συνειρμό σε συνειρμό. φιλε Παροικε κι απ τον ένα αγιο του Θεού στον άλλο....

ναστε καλά φίλοι μου γιατι ξεθαβετε από τη μνήμη μου αξέχαστες στιγμές...

περίμενα ενα πρωινο έξω από την πόρτα του π.Παισιου στην Παναγούδα..

βγαινει ο γεροντας ,πλησιάζει την πορτα του συρματοπλεκτου φραχτη....

του λέω :γεροντα,θα μεινω εξω απο τον Παραδεισο,μη μ αφησετε κι εσεις απ΄έξω

και μου απαντα ο αλησμονητος παππουλης χαμογελωντας:

"βρε παιδί,καλά ειναι αν ειναι έτσι γιατί θα βλέπεις μέσα "