Απαγόρευσαν σε δασκάλα να διδάξει τον «Κεμάλ»

[vasilisalt]

Με το παράδειγμα που μας έδωσες κ. Γιάννη, με την αρχαία Ελλάδα προσωπικά δεν πείστηκα.
Τις τέχνες τις γέννησε η αρχαία Ελλάδα, δεν γέννησαν οι τέχνες την αρχαία Ελλάδα...
Και νομίζω πως γενικά ισχύει αυτό. Οι τέχνες είναι το αποτέλεσμα και όχι η αιτία.
Και συνεχίζω να πιστεύω πως είναι λιγάκι τραβηγμένο να πιστεύουμε πως από τις τέχνες επηρεάζονται και αλλάζουν τα έθνη.

Ο καθένας έχει την άποψή του... Η δικιά σου μου πέφτει λίγο ΄΄βαριά΄΄ αλλά σεβαστή. Άλλωστε διάλογο κάνουμε.

Προσωπικά μ΄ αρέσουν τα αυτοσχέδια παραδείγματα, που είναι νομίζω πολύ ωφέλιμα.
Ο άλλος πήγε στο νότιο Άθω, στα βουνά και στις ραχούλες και αφού εντόπισε τον ασκητή τον ρώτησε (μεταξύ άλλων) αν είναι χριστιανικό
και σωστό που πηγαίνει στο γήπεδο. Τσίνισε όταν ο ασκητής του απάντησε ξερά οχι.
Ο άλλος ρώτησε πάλι ασκητή για την τηλεόραση. Και πήρε απαγορευτικό.
Τι θέλω να πω.
Τους ανθρώπους που έχουν επιλέξει τον πνευματικό μαραθώνιο, είναι άδικο να τους εμπλέκουμε συνεχώς στην καθημερινότητά μας.
Τουλάχιστον στα αυτονόητα της καθημερινότητας. Σε κάποια σοβαρά ναι, σαφώς. Αλλά δεν είναι δυνατόν να ρωτήσω τον πνευματικό μου
για τον Κεμάλ και να θέλω να έχει σφαιρική άποψη του Γκάτσου, της ποίησης, της στιχουργικής, του τραγουδιού, ώστε να μου απαντήσει.
Πιθανόν προστατευτικά, να γενικεύσει με κάποιου είδους εκπαιδευτικό περιορισμό ή νουθεσία.
Συμπέρασμα.
Ο μακαρίτης ο Καντιώτης έχει αγωνιστεί, έχει πολεμήσει για το Χριστό μας, έχει γράψει και έχει πει ωφελιμότατα πράγματα, αλλά δεν είναι
συνταγή για όλους και για όλα...
Ομοίως και ο Σωτηρόπουλος κλπ κλπ κλπ κλπ.

Όσον αφορά τον γ. Παϊσιο και τον Καζαντζάκη που ανέφερε η Μαρία, ισχύει το παραπάνω παράδειγμα.
Φαντάζομαι την οργή του π.χ. για τον τελευταίο πειρασμό.
Όμως φαντάζομαι πως αμέσως μετά ίσως αφιέρωσε ώρες προσευχής γι αυτόν.
Και δεν θυμάμαι να ζήτησε ποτέ την αιώνια καταδίκη του.

Συμπερασματικά.
Κύριε Γιάννη, παραείσαι νομίζω κάθετος και απόλυτος στις κρίσεις σου.
Πνευματικά πιθανόν να είμαι κουνούπι μπροστά σου, όμως θα τολμήσω να σε προειδοποιήσω.
Το μαχαίρι το κοφτερό είναι χρήσιμο αλλά αν μας ξεφύγει κάνει και πληγές.
Με αγάπη
ΒΑΣΙΛΗΣ

[JohnyWest]

Με το παράδειγμα που μας έδωσες κ. Γιάννη, με την αρχαία Ελλάδα προσωπικά δεν πείστηκα.
Τις τέχνες τις γέννησε η αρχαία Ελλάδα, δεν γέννησαν οι τέχνες την αρχαία Ελλάδα...
Και νομίζω πως γενικά ισχύει αυτό. Οι τέχνες είναι το αποτέλεσμα και όχι η αιτία.
Και συνεχίζω να πιστεύω πως είναι λιγάκι τραβηγμένο να πιστεύουμε πως από τις τέχνες επηρεάζονται και αλλάζουν τα έθνη.

Ο καθένας έχει την άποψή του... Η δικιά σου μου πέφτει λίγο ΄΄βαριά΄΄ αλλά σεβαστή. Άλλωστε διάλογο κάνουμε.

Προσωπικά μ΄ αρέσουν τα αυτοσχέδια παραδείγματα, που είναι νομίζω πολύ ωφέλιμα.
Ο άλλος πήγε στο νότιο Άθω, στα βουνά και στις ραχούλες και αφού εντόπισε τον ασκητή τον ρώτησε (μεταξύ άλλων) αν είναι χριστιανικό
και σωστό που πηγαίνει στο γήπεδο. Τσίνισε όταν ο ασκητής του απάντησε ξερά οχι.
Ο άλλος ρώτησε πάλι ασκητή για την τηλεόραση. Και πήρε απαγορευτικό.
Τι θέλω να πω.
Τους ανθρώπους που έχουν επιλέξει τον πνευματικό μαραθώνιο, είναι άδικο να τους εμπλέκουμε συνεχώς στην καθημερινότητά μας.
Τουλάχιστον στα αυτονόητα της καθημερινότητας. Σε κάποια σοβαρά ναι, σαφώς. Αλλά δεν είναι δυνατόν να ρωτήσω τον πνευματικό μου
για τον Κεμάλ και να θέλω να έχει σφαιρική άποψη του Γκάτσου, της ποίησης, της στιχουργικής, του τραγουδιού, ώστε να μου απαντήσει.
Πιθανόν προστατευτικά, να γενικεύσει με κάποιου είδους εκπαιδευτικό περιορισμό ή νουθεσία.
Συμπέρασμα.
Ο μακαρίτης ο Καντιώτης έχει αγωνιστεί, έχει πολεμήσει για το Χριστό μας, έχει γράψει και έχει πει ωφελιμότατα πράγματα, αλλά δεν είναι
συνταγή για όλους και για όλα...
Ομοίως και ο Σωτηρόπουλος κλπ κλπ κλπ κλπ.

Όσον αφορά τον γ. Παϊσιο και τον Καζαντζάκη που ανέφερε η Μαρία, ισχύει το παραπάνω παράδειγμα.
Φαντάζομαι την οργή του π.χ. για τον τελευταίο πειρασμό.
Όμως φαντάζομαι πως αμέσως μετά ίσως αφιέρωσε ώρες προσευχής γι αυτόν.
Και δεν θυμάμαι να ζήτησε ποτέ την αιώνια καταδίκη του.

Συμπερασματικά.
Κύριε Γιάννη, παραείσαι νομίζω κάθετος και απόλυτος στις κρίσεις σου.
Πνευματικά πιθανόν να είμαι κουνούπι μπροστά σου, όμως θα τολμήσω να σε προειδοποιήσω.
Το μαχαίρι το κοφτερό είναι χρήσιμο αλλά αν μας ξεφύγει κάνει και πληγές.
Με αγάπη
ΒΑΣΙΛΗΣ

Βασίλη κανείς δεν είναι κουνούπι σε σχέση με κανέναν άλλο, και αν κάπου η κρίσεις μου γίνονται απόλυτες και κάθετες όπως επισημαίνεις, ίσως αυτό να οφείλεται σε κάποια υποβόσκουσα υποκρισία μου, άγνοια η και ξιπασμό ακόμα.

Πάντως θα ήθελα να διευκρινίσω το παράδειγμα, γιατί μάλλον δεν μπόρεσα να το εκφράσω πειστικά και περιγραφικά:

Δεν νομίζω ότι αναφέρθηκα στο αν οι τέχνες γέννησαν την αρχαία Ελλάδα η το αντίστροφο. Αυτό που ήθελα να υπογραμμίσω είναι το ότι η μεταστροφή του λαού στην Ορθοδοξία, δημιούργησε τις συνθήκες εκείνες που αφενός αποδοκίμαζαν την συνέχεια της οργιαστικών τελετών (που ήταν συνυφασμένες με την αρχαιοελληνική τέχνη) αφετέρου τις μετασχημάτισαν σε αυτό που σήμερα αναγνωρίζουμε σαν Ορθόδοξη τέχνη. Χωρίς δηλαδή βία και αιματοχυσία, μέσω της λαϊκής θέλησης η τέχνη απέβαλε τα παγανιστικά της στοιχεία κρατώντας εκείνα που ταίριαζαν στο πνεύμα και το ήθος του Χριστιανισμού.

Τώρα, όσον αφορά τις μεγάλες μορφές της εποχής μας που αναφέρεις, συμφωνώ ότι σε κάποια σημεία μπορεί να έκαναν και μικρο – λαθάκια, στους κύριους όμως άξονες της διδασκαλίας τους, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να έχει συμβεί, ακριβώς επειδή απλά και μόνο μας μετέφεραν επίσημες θέσεις της Εκκλησίας, η οποία αποτελεί τον στύλο και το εδραίωμα της αληθείας.

[vasilisalt]

+ 1000

[panagiotisspy]

Ο καθένας έχει την άποψή του, δεν γνωρίζουμε άλλωστε αν η άποψή μας είναι και σωστή, απλώς αυτό είναι που πιστεύουμε..

Δεν θα επανέλθω στο θέμα, γιατί θα πρέπει να εξαπλωθώ ιδιαιτέρως, κάτι που (καλώς ή κακώς), η προσωπική μου διάκριση με αποτρέπει να το κάνω..

Πάντως εύγε αδέρφια σε όλες και όλους,
μπράβο παιδιά,,
για το υψηλό επίπεδο της συζήτησης και την αδελφικότητα,
παρά την δυσκολία και την "τραχύτητα" του θέματος....

[Captain Yiannis]

Περί Καζαντζάκη ο λόγος..

Τον πρωτοδιάβασα γύρο στο '79 και έκτοτε έχω διαβάσει πολλά "έργα" του..

πρωτοδιάβασα δε την "Αναφορά στον Γκρέκο".

Ποτέ μα ποτέ, δεν μου έδωσε μία καλή διάθεση όλα τα χρόνια που τον διάβαζα, ώσπου .... τον έβαλα στο ... ντουλάπι.

Πρίν από δυό τρείς μήνες τρείς είχα με κάποιον μιά συζήτηση και μου ζήτησε να του δώσω την Αναφορά στον Γκρέκο ...

εε του την έδωσα ,

Όταν την διάβασε του λέω, .. τι έγινε πως σου φάνηκε

απάντηση .. "Πολύ ωραίο ... εγώ είμαι αυτός",... μου λέει"

"Φέρτη πίσω να την κάψω" του λέω,...

Ε ... δεν την ξανάδα

[ΜΙΧΣ]

[JohnyWest]

Περί Καζαντζάκη ο λόγος..

Τον πρωτοδιάβασα γύρο στο '79 και έκτοτε έχω διαβάσει πολλά "έργα" του..

πρωτοδιάβασα δε την "Αναφορά στον Γκρέκο".

Ποτέ μα ποτέ, δεν μου έδωσε μία καλή διάθεση όλα τα χρόνια που τον διάβαζα, ώσπου .... τον έβαλα στο ... ντουλάπι.

Πρίν από δυό τρείς μήνες τρείς είχα με κάποιον μιά συζήτηση και μου ζήτησε να του δώσω την Αναφορά στον Γκρέκο ...

εε του την έδωσα ,

Όταν την διάβασε του λέω, .. τι έγινε πως σου φάνηκε

απάντηση .. "Πολύ ωραίο ... εγώ είμαι αυτός",... μου λέει"

"Φέρτη πίσω να την κάψω" του λέω,...

Ε ... δεν την ξανάδα

Κάπτεν,
εγώ τον διάβαζα με πάθος στα πρώτα φοιτητικά μου χρόνια. Έχω διαβάσει σχεδόν όλα του και από αρκετές φορές το καθένα... Μετά από πολλά χρόνια, βρέθηκα σε κάποιο αεροδρόμιο, κυριολεκτικά στην άκρη της γης... Σε ένα απίθανο μέρος της Νότιας Αμερικής που ούτε ο χάρτης δεν το έχει... Προς μεγάλη μου έκπληξη, χαζεύοντας στο μικρό βιβλιοπωλείο του αεροδρομίου, έπεσα πάνω στον... Τελευταίο Πειρασμό! Το πιο απίστευτο της υπόθεσης όμως είναι, ότι το αντίτυπο, ήταν στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ! Δεν πίστευα στα μάτια μου! Δεν ξέρω πώς και γιατί, το βιβλίο το αγόρασα αμέσως..

Όταν λίγα λεπτά αργότερα το άνοιξα, στην αίθουσα αναμονής και διάβασα τις πρώτες σελίδες, η αντίδραση μου ήταν να το κόψω στα δύο και να το πετάξω στα σκουπίδια!

[Captain Yiannis]

Νάναι ευλογημένο,.. Ιωάννη Δυτικέ,...
καταλαβαίνω το συναίσθημα που σου δημιούργησε,

Τώρα σκέπτομαι να κάψω τους "Αδελφοφάδες" που μου έχει μείνει ... ... Βασίλη

Κύριε ελέησον

[ΜΙΧΣ]

"φύλαξέ το" για το χειμωνιάτικο τζάκι Καπετάνιε : )

[panagiotisspy]

Αχ βρε αδέρφια μου αγαπημένα,
σας θερμοπαρακαλώ με σπαραγμό και καρδιακό πόνο,
μην μιλάτε καλά μου αδέρφια, για κάψιμο βιβλίων..

Η ελευθερία της έκφρασης πρέπει νάναι δεδομένη..

Τι θα αντιτείνουμε σ' αυτούς που ρίπτουν στις ακαθαρσίες και στο πυρ,
τα ευλογητάρια, τα ιερά αναγνώσματα και τα Ευαγγέλια??

Όσο κι' αν διαφωνούμε με κάτι,
ακόμα κι' αν τα βάλουμε όλα τα άλλα στην άκρη, ακόμα κι' αν μιλήσουμε μόνο σε επίπεδο συμβολισμού,
η ρίψη βιβλίων στην πυρά,
φέρνει τόσο ανατριχιαστικές και διχαστικές μνήμες,
που καλό είναι κατά τη γνώμη μου να το αποφεύγουμε..

Την Αγάπη μου..