Ξέρετε κανένα τέτοιο βιβλίο; (οι ψυχές μετά το θάνατο)

[Evi_J]

Κάποια γνωστή μου μου κυρία που δεν έχει ιδέα από εκκλησία, αναρωτήθηκε για πρώτη φορά στην ζωή της αν υπάρχει τίποτα μετά θάνατον. Τι κάνουν οι ψυχές; Που πάνε; Τι γίνεται τέλος πάντων με μας; Το να καθήσω να της το εξηγήσω δε λέει. (Κάθε άνθρωπος θέλει κάποια λογική ιδέα που θα την ενστερνιστεί για τον εαυτό του επειδή αξίζει σαν ιδέα, όχι επειδή έτσι του λέει ο άλλος... άσε δε που αμφιβάλλω αν θα μπορέσω να της δώσω να καταλάβει τις δικές μου γνώσεις και εμπειρίες.)

Έτσι λοιπόν, σκέφτηκα, να της δώσω να διαβάσει κάποιο βιβλίο το οποίο θα εξηγει ορισμένα "πως" και "γιατί". Μόνο που δεν ξέρω ποιο. Ή μάλλον το πρώτο που σκέφτηκα είναι το γνωστό "Η μετά θάνατον ζωή" του πατρός Σεραφείμ Ρόουζ αλλά μετά από κάποιο σχόλιο του aposal το οποίο το βρήκα και εγώ σωστό, το ξανασκέφτομαι. Είναι γνωστό, πως ότι μάθει κανείς πρώτα, αυτό του μένει και ύστερα. Και δεν θα ήθελα να της βάλω εξ' αρχής στα βαθιά. Έτσι λοιπόν θέλω να μου πείτε κάποιο άλλο τέτοιο βιβλίο αν ξέρετε. Σχετικά μικρό αν γίνεται γιατί αμφιβάλλω αν ένα μεγαλύτερο θα καθήσει να το διαβάσει...

[max1]

«Μέλλουσα Κρίση και Αιωνιότητα», αρχιμ. Αστερίου Σ. Χατζηνικολάου

NEO ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ

http://www.xfd.gr/%ce%b2%ce%b9%ce%b2%ce ... f%84%ce%b1

[aposal]

Το βιβλίο του πατρός Σεραφείμ είναι καλό. Το μόνο που χρειάζεται προσοχή είναι οι αναφορές του για τις πρώτες ημέρες της ψυχής μετά θάνατον, όπου ο πατέρας ενστερνίζεται τις απόψεις κυρίως Ρώσων Πατέρων, οι οποίες όμως έρχονται σε αντίθεση με αυτές όλων των υπολοίπων.
Τα παιδιά εδώ είχαν προτείνει κάποια άλλα βιβλία:
1. "ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ" του πατρός Β. Μπακογιάννη (προτάθηκε από τον iliasgr)
2. "ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ" του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης (dionysisgr)
3. "Η ΖΩΗ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ" του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου (frouteboras)

[Evi_J]

Παιδιά ευχαριστώ πολύ!

Max1
Δεν το ήξερα το βιβλίο άρα δεν θα το έψαχνα κιόλας. Thanks!
Και double thanks για το link!

aposal
Ναι αυτό το σημείο λέω και εγώ. Από όσο έχω καταλάβει (μιας και δεν το έχω διαβάσει) το βιβλίο του π. Σεραφείμ είναι πολύ καλό αλλά ακριβώς αυτό είναι το πρόβλημα. Ένα τόσο καλό βιβλίο, να λέει μια τέτοια αναληθή προσέγγιση σε παρασύρει να πιστέψεις ότι αφού τα υπόλοιπα είναι σωστά, άρα είναι και αυτό. Γι' αυτό είπα ότι θέλω να μάθει τα απλά. Ας μάθει τα βασικά και βλέπουμε για τα υπόλοιπα...

[aposal]

Απόσπασμα απο έντυπο της ενορίας του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου:

Η ψυχή μετά τον θάνατο

Η ψυχή, αμέσως μετά τον θάνατο : Υπάρχει η λαϊκή γνώμη ότι η ψυχή μετά τον χωρισμό από το σώμα δεν πηγαίνει στον Χριστό για να απολογηθεί, αλλά για σαράντα ημέρες κυκλοφορεί και επισκέπτεται τους τόπους που έζησε στη γη. Αυτή η δοξασία είναι λαϊκή και δεν την δέχεται η χορεία των πατέρων, ούτε είναι διδασκαλία της επισήμου Εκκλησίας. Πιθανώς κάποιος από τους αγίους να εξέφρασε μια τέτοια άποψη, αλλά περισσότερο βαραίνουν οι γνώμες των πολλών, τις οποίες αποδέχεται η Εκκλησία. Η ψυχή, αμέσως μετά τον θάνατο, φέρεται υπό αγγέλων αγαθών, αν ήταν πιστή και ζούσε μυστηριακή ζωή και μάλιστα αν είχε κοινωνήσει την ημέρα του θανάτου, μπροστά στο Χριστό. Αν δεν ήταν ετοιμασμένη και ζούσε αμαρτωλά, φέρεται υπό σκοτεινών αγγέλων. Απολογείται, κρίνεται μερικώς και τοποθετείται δεξιά του Δικαιοκρίτου Χριστού, στον παράδεισο, ή απορρίπτεται στη χώρα της βασάνου, όπου προγεύονται, οι μεν αγαθές ψυχές τα του παραδείσου, και τη θεία μακαριότητα, οι δε αμετανόητες και άπιστες στην κόλαση. Ο ιερός Χρυσόστομος λέγει, στην 2η ομιλία του στον Λάζαρο : «Οι ψυχές όταν βγουν από το σώμα δεν μένουν πια εδώ, αλλά αμέσως μεταφέρονται, όχι μόνο των δικαίων, αλλά και των αδίκων». Ούτε ισχύει η γνώμη ότι οι ψυχές από την Ανάσταση έως την Ανάληψη κυκλοφορούν στη γη ελεύθερες. Δεν υπάρχει επίσημη διδασκαλία γι’ αυτό. Είναι απλές λαϊκές δοξασίες. Μάλιστα στην Αιτωλοακαρνανία παρασκευάζουν πρόσφορα για τον επανεγκλεισμό των ψυχών, που τα ονομάζουν ψυχολείτουργα. Οι ψυχές μετά θάνατο, δεν βρίσκονται σε αφασία και λήθαργο, αλλά έχουν αυτοσυνειδησία. Αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλο. Ο Άγιος Γρηγόριος λέγει για τον αδελφό του τον Καισάριο, ότι όταν και αυτός κάποτε πεθάνει, θα τον αναγνωρίσει, και θα τον δει ένδοξο και χαρούμενο. Και ο Μέγας Βασίλειος και ο ιερός Χρυσόστομος λένε ότι οι ψυχές πέραν του τάφου έχουν διορατικό χάρισμα με το οποίο αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλον, έστω και αν ποτέ δεν είχαν συναντηθεί σ’ αυτήν εδώ τη ζωή και απείχαν χιλιάδες χρόνια μεταξύ τους. Ο καθένας θα αναγνωρίζει τον Αδάμ, την Εύα, τον Αβραάμ, τον Παύλο, τον Ιωάννη, τον Βασίλειο, τον Νικόδημο κλπ.
Οι ψυχές στην κόλαση θα ζουν σε ψηλαφητό σκότος και δεν θα βλέπονται ούτε θα αναγνωρίζονται (κατ’ αποκάλυψη του Αγίου Μακαρίου, Γεροντικό).

[andreastsa]

http://www.pigizois.net/vivlia/meta_thanato.htm