Τα βιβλία του Μαρκίδη αιρετικά?

[lathras]

Δεν έχω διαβάσει αυτά τα βιβλία, αλλά έχω ακούσει για αυτά στο Ραδιοφωνο. Διαβάστε τι λέει το www.alopsis.gr εδώ ....................http://www.alopsis.gr/alopsis/Markidhs.htm

[nikolaos-9]

Δεν ξέρω αν είναι αιρετικά τα βιβλία του Μαρκίδη, είναι πάντως εξαιρετικά!!


Εδώ που τα λέμε, εάν διαβάζουμε πράγματα που δεν "ταιριάζουν" στα δικά μας στεγανά, σπεύδουμε αμέσως να τα καταδικάσουμε. Εάν είμαστε και εξ αρχής προκατελλημένοι με αυτό που διαβάζουμε, ε, λογικό είναι να οδηγηθούμε στην απόρριψη και να ψάχνουμε λέξεις και φράσεις, προκειμένου να αιτιολογήσουμε την απόρριψη αυτή.

Η απομόνωση λέξεων και φράσεων ξέρουμε όλοι πως μπορούν να ερμηνευτούν ποικιλοτρόπως, όταν αποσυνδεθούν από το συνολικότερο νόημα.

Κατά τη γνώμη μου, η πολύ αξιόλογη αυτή τριλογία του Κυριάκου Μαρκίδη μπορεί να απευθυνθεί σε ανθρώπους που βρίσκονται από την πνευματική "αδιαφορία" στο "ψάξιμο" της Ορθοδοξίας. Εκεί είναι ένα πολύτιμο βοήθημα.

[vasilisalt]

Όλα τα διαβασε από τον Μαρκίδη ο συγγραφέας της ενημερωσης - διαμαρτυρίας εκτός από την πρώτη σελίδα του ΄΄Το όρος της σιωπής΄΄.
Γράφει ο συγγραφέας.
<<ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ.
Η εργασία αυτή είναι βασισμένη στις προσωπικές μου υπαρξιακές αναζητήσεις δια μέσου της ορθόδοξης μοναστικής πολιτείας και πνευματικότητας. Πρέπει να τονίσω ότι το έργο αυτό δεν έχει θεολογικές αξιώσεις ούτε αποτελεί βιβλίο ορθόδοξης δογματικής. Εξάλλου, ούτε θεολόγος είμαι ούτε ιερωμένος για να προσφέρω τέτοιο λόγο. Είμαι ένας ακαδημαικός ερευνητής, με βαθύ ενδιαφέρον για θέματα που σχετίζονται με τη θρησκεία, ειδικά την ορθόδοξη πατερική πνευματικότητα και παράδοση. Οποιεσδήποτε ελλείψεις, θεολογικές ανακρίβειες ή προσωπικές ερμηνείες που τυχόν υπάρχουν στο έργο αυτό αφορούν αποκλειστικά εμένα, το συγγραφέα, και όχι τον κεντρικό χαρακτήρα του βιβλίου. Ο Έλληνας αναγνώστης πρέπει επίσης να γνωρίζει ότι το βιβλίο αυτό αρχικά κυκλοφόρησε στην αγγλική, απευθυνόμενο στο διεθνές και, ως επί το πλείστον, μη ορθόδοξο αναγνωστικό κοινό.>>

[vasilisalt]

Ο Μαρκίδης είναι πανεπιστημιακός, κοινωνιολόγος στο πανεπιστήμιο του Μέιν.
Στα βιβλίο του αναφέρει σαφώς πως ως πρωην αγνωστικιστής με την ερευνά του σε αρκετές ανατολικές θρησκείες ΣΥΓΚΛΟΝΙΖΕΤΑΙ από το μεγαλείο της Ορθοδοξίας. Από όλες τις συγκρίσεις προκύπτει η απόλυτη πνευματική ανωτερώτητα της Ορθοδοξίας.
Εγώ, ως ορθόδοξος, νιώθω υπερήφανος που δύο εξαίρετοι επιστήμονες α) ο Μαρκίδης και β) ο ορθόδοξος επίσκοπος Αγγλίας Κάλλιστος Γουέαρ και πανεπιστημιακός (που αναφέρεται στο βιβλίο), είναι κατ΄ αρχην ορθόδοξοι χριστιανοί και επίσης πρεσβεύουν την ορθοδοξία σε παγκόσμιο επίπεδο.
Στην ουσία η κριτική στον Μαρκίδη γίνεται γιατί ΔΕΝ μιλάει ως ορθόδοξος ιερέας απόλυτα καταρτισμένος.
Τα βιβλία του δεν αποτελούν ορθόδοξα εγχειρίδια χρισταινικής δογματικής, αλλά εκφράζουν το θαυμασμό ενός πρώην αγνωστικιστή και νυν ορθοδόξου για το μεγαλείο της Ορθοδοξίας. ΄
Τώρα για αυτούς που τη βρίσκουν να βλέπουν φαντάσματα, είναι σαφώς ελεύθεροι να τα βλέπουν.
Η κριτική για τα βιβλία του Μαρκίδη θα γινόταν από εμένα αποδεκτή, αν δεν έβγαζε τόση χολή, αν έγραφε την εισαγωγή για τον Έλληνα αναγνώστη που προανέφερα, και αν έγραφε το τι ακριβώς πρεσβεύει και ποιος είναι ο Κυριακός Μαρκίδης.
Γιατί εννοείται πως γράφει και σωστές απόλυτα θεολογικές αλήθειες η κριτική. Όμως με το τρόπο που παρουσιάζονται μάλλον δε φανατικό διάγγελμα μοιάζουν και όχι σε διευκρινήσεις ορθόδοξου ποιμένα.

[vasilisalt]

Πάντως ειδικά ΄΄ΤΟ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ. Αναζητώντας την ορθόδοξη πνευματικότητα΄΄ το προτείνω ανεπιφύλακτα. Την τελευταία τριετία το έχω διαβάσει 3 φορές. Απλά μοναδικό

[filotas]

Το θέμα αυτό έχει ξανασυζητηθεί αναλυτικά στη ίδια μάλιστα ενότητα:

viewtopic.php?f=13&t=4716

Ο ενθουσιασμός με τον οποίο παρουσίασε ο Φίλιππος τα παραπάνω βιβλία μ' έκανε ν' αγοράσω και να διαβάσω φέτος στις διακοπές μου το "'Ορος της Σιωπής".

Κατ' αρχήν να διευκρινίσουμε ότι ο ήρωας του βιβλίου ο π. Μάξιμος είναι υπαρκτό πρόσωπο. Όποιος έχει ακούσει τις ομιλίες του π. Αθανασίου Λεμεσού, που υπάρχου στο site: http://www.pantokrator.info και στο site της Ιερά Μητρόπολης Λεμεσού http://www.imlemesou.org , εύκολα στο κείμενο του Κυριάκου Μαρκίδη στα λόγια του π. Μαξίμου θ' αναγνωρίσει τον π. Αθανάσιο.

Έχω όμως κάποιες ενστάσεις:

1. Ο συγγραφές χρησιμοποιεί για τον π. Μάξιμο και γενικά τους Πνευματικούς τη λέξη "Δάσκαλος" και για τα πνευματικά παιδιά τους τη λέξη "μαθητές". Η ορολογία αυτή δεν είναι Ορθόδοξη επειδή ο Χριστός είπε: "υμείς δε μη κληθήτε ραββί· είς γάρ υμών εστιν ο διδάσκαλος, ο Χριστός· πάντες δε υμείς αδελφοί εστε." (Ματθ. κεφ. 23, 8 ).
2. Γενικά ο ενθουσιασμός του κ. Μαρκίδη για το πρόσωπο του π. Μαξίμου (π. Αθανασίου Λεμεσού) τον οδηγεί σε υπερβολές για το ρόλο του π. Αθανασίου στην ζωή της Εκκλησίας της Κύπρου, αδικώντας έτσι τους υπόλοιπους Πνευματικούς πατέρες του νησιού.
3. Ο Κ. Μαρκίδης αναμεταδίδει τα λόγια του π. Αθανασίου κατά τη δική του κατανόηση, η οποία είναι ελλιπής, λόγω έλλειψης μακρόχρονης Ορθόδοξης πνευματικής εμπειρίας. Είναι φανερό ότι ο συγγραφέας έχει ευρεία γνώση των θρησκειών και πολλών κειμένων των Πατέρων, όμως η γνώση δεν υποκαθιστά την εμπειρία, αντίθετα πολλές φορές μπερδεύει.
4. Ο συγγραφέας επιμένει να παραθέτει τα δικά του σχόλια στα λόγια του π. Μαξίμου, συγκρίνοντας την Ορθοδοξία και την Ορθόδοξη μοναχική ασκητική με άλλες θρησκείες και κοινωνικές θεωρίες. Ο συγκρητισμός είναι έννοια αντίθετη στην Ορθοδοξία και μπορεί να μπερδέψει, όσους δεν έχουν εδραιωθεί στην Ορθόδοξη πίστη.

Άποψή μου: Το βιβλίο είναι καλό για ανθρώπους που δεν είναι κοντά στην Ορθοδοξία, προκειμένου να τους προσελκύσει το ενδιαφέρουν να ψάξουν βαθύτερα προς την κατεύθυνση αυτή. Άλλωστε γι αυτό το πρωτότυπο γράφτηκε στα Αγγλικά και απευθύνθηκε στο αμερικανικό κοινό.

Το βιβλίο δεν κάνει για πνευματικό βοήθημα για αρχάριους, που έχουν ήδη προσεγγίσει την Ορθόδοξη Εκκλησία, επειδή μπορεί να τους μπερδέψει με τις θεωρίες και το συγκρητισμό που περιέχει. Όποιος θέλει να γνωρίσει τον π. Αθανάσιο Λεμεσού και τον πνευματικό πλούτο που περιέχουν οι ομιλίες του, μπορεί να τις κατεβάσει από τα sites που αναφέρω πιο πάνω. Αν επιμένετε να διαβάσετε το βιβλίο, τότε μη δώσετε σημασία στα σχόλια του κ. Μαρκίδη, αλλά εστιάστε πάνω στα λόγια του π. Μαξίμου.

Τα βιβλία αυτά, όπως αναφέρω αναλυτικά πιο πάνω δεν μπορούν να χαρακτηριστούν "αιρετικά". Μπορεί όμως να λειτουργήσουν αποπροσανατολιστικά για κάποιον, που δεν έχει στέρεη Ορθόδοξη παιδεία. Δεν τα συνιστώ σε αρχάριους στην Ορθοδοξία.

[filotas]

Η σύγκριση του κ. Μαρκίδη με τον π. Κάλλιστο Γουέαρ, αδικεί καταφανώς το δεύτερο, όχι βέβαια ως προς την πανεπιστημιακή τους κατάρτιση, που δε μας ενδιαφέρει, αλλά τη Θεολογική του παιδεία.

Όλα τα βιβλία του π. Καλλίστου είναι εξαιρετικά βοηθήματα για όποιον θέλει να καταρτιστεί Ορθόδοξα, με πρώτο και κύριο το βιβλίο "Ορθόδοξος Δρόμος". Το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

[vasilisalt]

Συμφωνώ σε όλα με το Νίκο. Εξαιρετική προσέγγιση και με το γνωστό γλυκό λόγο του. Τον π. Κάλλιστο Γουέαρ τον ανέφερα γιατί αναφέρεται κι αυτός στη κριτική που υπάρχει στο site που αναφέρεται στο αρχικό σχόλιο.

[zefs2008]

[avvas]

Δεν ξέρω αν είναι αιρετικά τα βιβλία του Μαρκίδη, είναι πάντως εξαιρετικά!!.

Δεν έχω διαβάσει κανένα βιβλίο του Μαρκίδη. Δεν έχω άποψη.

Εδώ που τα λέμε, εάν διαβάζουμε πράγματα που δεν "ταιριάζουν" στα δικά μας στεγανά, σπεύδουμε αμέσως να τα καταδικάσουμε. Εάν είμαστε και εξ αρχής προκατελλημένοι με αυτό που διαβάζουμε, ε, λογικό είναι να οδηγηθούμε στην απόρριψη και να ψάχνουμε λέξεις και φράσεις, προκειμένου να αιτιολογήσουμε την απόρριψη αυτή.

Η απομόνωση λέξεων και φράσεων ξέρουμε όλοι πως μπορούν να ερμηνευτούν ποικιλοτρόπως, όταν αποσυνδεθούν από το συνολικότερο νόημα.

Με αυτό όμως θα συμφωνήσω απόλυτα!
Όποιος ψάχνει πάντα να κατηγορήσει και να κατακρίνει πάντα θα βρεί τρόπο να το κάνει.
Και φράσεις θα απομονώσει, και θα «καταλάβει» ότι θέλει και χίλια δυό θα κάνει
Εδώ υπάρχουν άνθρωποι που μιλάνε για πλάνες του Αγίου Νεκταρίου ακόμα και σήμερα!

Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που θα ήταν πολύ δυστυχισμένοι αν δεν υπήρχε κάποιος να κατακρίνουν, να κατηγορήσουν, να εναντιωθούν, να απαξιώσουν. Δεν θα είχε νόημα η ζωή τους. Θα ένοιωθαν άχρηστοι. Και δυστυχώς πολλοί τέτοιοι άνθρωποι βρίσκονται μέσα στην Εκκλησία.