Πατερική Θεολογία (του π. Ιω. Ρωμανίδη)

[t0m_dR]

http://clubs.pathfinder.gr/getfile.php? ... lder=60331

Απομαγνητοφωνημένα μαθήματα του αειμνήστου π. Ιωάννου Ρωμανίδη, το Α΄ εξάμηνο του 1983 στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Πρόλογος: Πρωτοπρ. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού, Κοσμήτορα Θεολ Σχολής Πανεπ. Αθηνών

Επιμέλεια – σχόλια: Μοναχού Δαμασκηνού Αγιορείτου

Εκδόσεις ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ
Θεσσαλονίκη 2004

[emilgr]

Και όμως ναι....8O
Αυτό το καιρό διαβάζω Ρωμανίδη και συγκεκριμένα το βιβλίο Πατερική Θεολογία...Μακάρι να το διαβάσουμε όλοι για να καταλάβουμε πλέον πόσο πίσω είμαστε και πως μερικά πράγματα αλλιώς τα νομίζαμε...

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ....

[NIKOSZ]

Εκπληκτικο!Να'σαι καλα

[emilgr]

Λίγα λόγια για τον Ρωμανίδη για όσους δεν τον γνωρίζουν...

Οι γονείς του ήταν από την Ρωμαϊκή Καστρόπολη της Αραβησσού της Καππαδοκίας. Γεννήθηκε στον Πειραιά, στις 2 Μαρτίου 1927. Έφυγε από την Ελλάδα και μετανάστευσε στην Αμερική, στις 15 Μαΐου 1927 (σε ηλικία 72 ημερών), με τους γονείς του και μεγάλωσε στην πόλη της Νέας Υόρκης στο Μανχάταν στην 46η οδό μεταξύ της 2ας και της 3ης Λεωφόρου.

Ήταν απόφοιτος του Ελληνικού Κολεγίου Μπρούκλαϊν, Μασαχουσέτης, της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Γέηλ, Διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ (School of Arts and Sciences). Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου στην Θεσσαλονίκη και Επισκέπτης Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού του Πανεπιστημίου Μπαλαμάντ, του Λιβάνου από το 1970.

Σπούδασε ακόμη στο Ρωσικό Σεμινάριο του Αγίου Βλαδίμηρου της Νέας Υόρκης, στο επίσης Ρωσικό Ινστιτούτο Αγίου Σεργίου στο Παρίσι και στο Μόναχο της Γερμανίας. Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος το 1951 και έκτοτε διακόνησε ως εφημέριος σε διάφορες ενορίες των ΗΠΑ. Μεταξύ των ετών 1958 και 1965 υπηρέτησε ως καθηγητής στη Θεολογική Σχολή Τιμίου Σταυρού, παραιτήθηκε όμως το 1965, διαμαρτυρόμενος για την απομάκρυνση του π. Γεωργίου Φλορόφσκι από την Σχολή.

Η εκλογή του για την Έδρα της Δογματικής στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης έγινε στις 12 Ιουνίου 1968, αλλά δεν διωρίζετο, διότι κατηγορείτο ως "κομμουνιστής". Τελικά ο διορισμός του έγινε το 1970. Το 1984, για προσωπικούς λόγους παραιτήθηκε με πλήρη σύνταξη.

Απεβίωσε το 2001, αφήνοντας πίσω του πλούσιο θεολογικό και ιστορικό έργο.

...........Είναι γεγονός, ότι οι ετερόδοξοι ανεγνώριζαν περισσότερο από τους Ορθοδόξους την προσωπικότητα του π. Ιωάννου και τη σημασία του για την Ορθοδοξία. Εθεωρείτο ο καλύτερος ορθόδοξος ερευνητής του ιερού Αυγουστίνου, που βοηθούσε και τη δυτική θεολογία στην κατανόηση του, χαρακτηρίσθηκε δε "ο μεγαλύτερος σίγουρα των εν ζωή Ορθοδόξων θεολόγων, του οποίου τα συγγράμματα αποτελούν κριτική μελέτη του έργου του Αυγουστίνου υπό το φως της πατερικής Θεολογίας". Πρέπει δε να λεχθεί, ότι στον π. Ιωάννη οφείλεται η σπουδαία επισήμανση, ότι η διδασκαλία του Βαρλαάμ του Καλαβρού, για τις θεοπτικές εμπειρίες των προφητών ως "φαινομένων φυσικών, γινομένων και απογινομένων" ανάγεται στο Περί Τριάδος έργο του ι. Αυγουστίνου.

[Misha]

ηγετης του νεοπαλαμικου κινηματος στη θεολογικη σκεψη!

μαζι με τον παπα Γιωργη τον Μεταλληνο και τον π.Ιεροθεο επισκοπο Ναυπακτου μας εδειξαν εκ νεου τον Θεό των αγιων ,που ξεχασαμε πνιγμενοι στις δυτικοφερτες διδαχές των σχολαστικιστων και των καθ ημάς πιετιστων.


αυτοι οι ανθρωποι στην κυριολεξια μας ξεστραβωνουν θεολογικως!

Νασαι καλα Tom dr για τα καλουδια που μας φιλεύεις κάθε τόσο!

[emilgr]

Ένα site αφιερωμένο στον Ρωμανίδη

http://www.romanity.org

Ένας πολύ καλός μου φίλος τύγχανε να τον γνωρίζει ως φοιτητής,απίστευτη πηγή γνώσης...

[123]

Καταπληκτικό ανάγνωσμα !!!!

Όσο όμως το διαβάζω τόσο απογοητεύομαι για την εφαρμογή του και μου δημιουργήθηκαν πολλές απορίες.

Μια από όλες..

Λέει : Σε πολλούς επικρατεί η αντίληψις ότι η Ορθοδοξία είναι μία από τις πολλές θρησκείες, που έχει σαν κύρια μέριμνά Της την προετοιμασία των μελών της Εκκλησίας για την ζωή μετά θάνατον, να εξασφάλιση δηλαδή μία θέση στον Παράδεισο για κάθε Ορθόδοξο Χριστιανό. Έτσι θεωρείται ότι το Ορθόδοξο δόγμα προσφέρει μία επί πλέον εξασφάλισι, επειδή είναι Ορθόδοξο, και ότι, αν κανείς δεν πιστεύη στο Ορθόδοξο δόγμα, αυτό είναι ένας επί πλέον λόγος για να πάη στην Κόλασι ο άνθρωπος αυτός, εκτός δηλαδή από το ότι ενδεχομένως θα τον στείλουν εκεί τα προσωπικά του αμαρτήματα.
Όσοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί πιστεύουν ότι αυτό το πράγμα είναι η Ορθοδοξία, αυτοί έχουν συσχετίσει την Ορθοδοξία αποκλειστικά με την μέλλουσα ζωή. Και αυτοί δεν κάνουν και πολλά πράγματα σ’ αυτήν την ζωή, αλλά περιμένουν να πεθάνουν, για να πάνε στον Παράδεισο, επειδή, όταν ζούσαν, ήταν Ορθόδοξοι Χριστιανοί

Και λέει παρακάτω ότι το σημαντικό είναι να φτάσουμε στην κάθαρση, στη φώτιση και τελος στη θέωση.

Εδώ μιλάει βεβαίως για αγίους. Αλλά όπως τα λέει εγώ κατάλαβα ότι με το να είσαι καλός Χριστιανός δεν καταφέρνεις και πολλά πράγματα και ότι η μέλλουσα ζωή δεν είναι το προσδοκόμενο !!!
Και καλά γι αυτούς που μπορούν να κατανοήσουν αυτές τις έννοιες, οι απλοί άνθρωποι (και μην ξεχνάμε πως αυτούς είχε μαθητές ο Χριστός) τι θα πρέπει να κάνουν.

Και λέει παρακάτω πως όλα αυτά δεν μαθαίνονται από βιβλία αλλά δίπλα σε φωτισμένους ανθρώπους !!! Δηλαδή αυτοί που δεν γνωρίζουν φωτισμένους ανθρώπους και τίποτα από όλα αυτά, απλά τηρούν τα πατροπαράδοτα (εκκλησιασμός, νηστεία κλπ) και κυρίως οι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας, δεν έχει σωτηρία;

Μήπως μπορεί κάποιος να τα ξεμπερδέψει λίγο αυτά ????

[t0m_dR]

Και λέει παρακάτω ότι το σημαντικό είναι να φτάσουμε στην κάθαρση, στη φώτιση και τελος στη θέωση.

Εδώ μιλάει βεβαίως για αγίους. Αλλά όπως τα λέει εγώ κατάλαβα ότι με το να είσαι καλός Χριστιανός δεν καταφέρνεις και πολλά πράγματα και ότι η μέλλουσα ζωή δεν είναι το προσδοκόμενο !!!
Και καλά γι αυτούς που μπορούν να κατανοήσουν αυτές τις έννοιες, οι απλοί άνθρωποι (και μην ξεχνάμε πως αυτούς είχε μαθητές ο Χριστός) τι θα πρέπει να κάνουν.

Και λέει παρακάτω πως όλα αυτά δεν μαθαίνονται από βιβλία αλλά δίπλα σε φωτισμένους ανθρώπους !!! Δηλαδή αυτοί που δεν γνωρίζουν φωτισμένους ανθρώπους και τίποτα από όλα αυτά, απλά τηρούν τα πατροπαράδοτα (εκκλησιασμός, νηστεία κλπ) και κυρίως οι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας, δεν έχει σωτηρία;

Μήπως μπορεί κάποιος να τα ξεμπερδέψει λίγο αυτά ????

Θα εκπλαγεις το πως καθημερινοί άνθρωποι , αγράμματες "γιαγιάδες" και γενικά ανθρωποι που "δεν τους πιάνει το μάτι σου" , μπορούν να φτάσουν στον φωτισμό και την θέωση. Ενα παράδειγμα: http://www.oodegr.com/oode/asynithista/ ... kogen1.htm

[123]

Φίλε t0m_dR πολύ καλό κι αξιοζήλευτο το παράδειγμα και μακάρι να το βιώναμε όλοι μας.
Πόσα όμως τέτοια παραδείγματα έχουμε? Με τους υπόλοιπους τι γίνεται μια και οι περισσότεροι δεν πρόκειται ποτέ να το ζήσουμε...
Αν είχα μια τέτοια εμπειρία θα λυπόμουν γιατί θα ήθελα να συμμετέχουν όλοι. Ο Θεός βέβαια φυλάει για τον καθένα μας κι ένα διαφορετικό δώρο.

Το θέμα μας όμως είναι η κάθαρση, η φώτιση και τέλος η θέωση. Μα εδώ οι περισσότεροι αγωνιζόμαστε για την κάθαρση και δεν τα καταφέρνουμε, σκέψου πόσο αδύνατα είναι τα άλλα δύο, δυνατά μόνο για τους αγίους !!! Για μέτρα, πόσους αγίους βγάζει ο κάθε αιώνας?????

[Misha]

Φίλε t0m_dR πολύ καλό κι αξιοζήλευτο το παράδειγμα και μακάρι να το βιώναμε όλοι μας.
Πόσα όμως τέτοια παραδείγματα έχουμε? Με τους υπόλοιπους τι γίνεται μια και οι περισσότεροι δεν πρόκειται ποτέ να το ζήσουμε...
Αν είχα μια τέτοια εμπειρία θα λυπόμουν γιατί θα ήθελα να συμμετέχουν όλοι. Ο Θεός βέβαια φυλάει για τον καθένα μας κι ένα διαφορετικό δώρο.

Το θέμα μας όμως είναι η κάθαρση, η φώτιση και τέλος η θέωση. Μα εδώ οι περισσότεροι αγωνιζόμαστε για την κάθαρση και δεν τα καταφέρνουμε, σκέψου πόσο αδύνατα είναι τα άλλα δύο, δυνατά μόνο για τους αγίους !!! Για μέτρα, πόσους αγίους βγάζει ο κάθε αιώνας?????

Φίλη 123,δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα...
ο παπα Εφραιμ έλεγε πως η μητέρα του λόγω της υπομονής στις ασθένειες αξιώθηκε την ίδια χαρη με τον γεροντα Ιωσηφ τον ησυχαστή,ο οποιος μετα απο λιγα χρονια θα συναριθμείται στους αγιους μας...

μια γιαγια σε γηροκομείο των Αθηνων,οταν παρεδιδε την ψυχή της στον Πλάστη της φωτιτηκε το πρόσωπο της και ευωδίασε ολο το δωμάτιο...

μη ξεχνάς και το σπουργιτάκι του Θεού...

"πάντα δυνατα τω πιστεύοντι"