vasilikirimp έγραψε:Από όλη την ιστορία η οποία είναι καταπληκτική μου έχει μείνει
η φράση που δεν απάντησε στο τελευταίο γράμμα της μητέρας του.
Πραγματικά αναρωτιέμαι - και ας φανεί σε πολλούς χαζή η ερώτησή μου - γιατί τόσο σκληρή συμπεριφορά;
Ναι , ίσως να καταλαβαίνω ότι πρέπει να αποκοπεί αλλά γιατί ξεχνάμε ότι αυτός ο Μοναχός , αυτός ο άνθρωπος ήταν επί 9 μήνες μέσα στο ίδιο σώμα της μητέρας.
Ακούγεται πεζό και ρηχό αλλά όσες έχουν βιώσει τη μητρότητα καταλαβαίνου ακριβώς τι εννοώ.
Και πάλι για νη μη παρεξηγηθώ δε σημαίνει ότι κατηγορώ αυτή τη τακτική ούτε κάνω κριτική έχω απλά μια απορία σα μητέρα - ένα μεγάλο γιατί !
Οταν γίνεσαι μοναχός στην ουσία είναι σα να νυμφεύσαι τον Κύριο και αποτάσεσαι κάθε τι εγκόσμιο. Αλλωστε κ ο Χριστός είπε στους μαθητές του αν θέλετε να με ακολουθήσετε αφήστε τα πάντα κ ελάτε μαζί μου. Ο μοναχός αφήνει αφ'ενός τον κόσμο αλλά αφ'ετέρου προσεύχεται για όλο τον κόσμο, αφού το έργο του είναι η αδιάλειπτη προσευχή. Επειτα η αγάπη τους δεν είναι σα την δική μας δηλαδή με βάση το συναίσθημα αλλα με βάση τον Κύριο. Αγαπούν αλλήλους και αν θέλουν να προχωρήσουν πνευματικά πρέπει να αποτάξουν οτιδήποτε έχει να κάνει με τον παλιό άνθρωπο που είναι μέσα τους. Επειτα μην ξεχνάς ότι κ η αλλαγη του ονόματος για αυτό τον λογο γίνεται δηλ. γεννιέται μέσα τους ένας νέος άνθρωπος κ αποτάσεται ο παλιός ο αμαρτωλός. Η συμπεριφορά δεν είναι σκληρή Βασιλική. Γιατί όπως προ είπα σα μοναχός μετά αγαπά τους πάντες καλλιεργεί μεσα του άλλη αγάπη πιό δυνατή.
