Ψυχοφελή μηνύματα...

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35665
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Πώς βάζει η Παναγία κρυφά ανθρώπους στον Παράδεισο.

Μια όμορφη ιστορία από το Άγιο Όρος για τον τρόπο που η Παναγία φροντίζει τις ψυχές μας μετά τον θάνατο να βρουν μια θέση στον Παράδεισο.
«Κάθε φορά που νύχτωνε στον Παράδεισο, ο Άγιος Πέτρος, έκλεινε τα θυρόφυλλα και μετρούσε στα τεφτέρια του πόσοι είχανε μπει στον Παράδεισο. Ύστερα έβαζε τα ονόματά τους πλάι σε εκείνους που ήδη ήταν μέσα από καιρό και έβρισκε τον αριθμό.
Το άλλο πρωί μετρούσε πάλι τους παραδεισένιους ανθρώπους και πήγαινε να ανοίξει την πόρτα. Μα για καιρό έβλεπε τούτο το παράδοξο:
Ενώ αποβραδίς είχε μετρήσει πως αυτοί που είχαν μπει στον Παράδεισο ήταν δέκα, την άλλη μέρα μετρούσε άλλους 3 παραπάνω.
Μα πως γίνεται αυτό σκεφτόταν.
– Αποφάσισε να πάει στον αφέντη Χριστό και να Του πει αυτό που τον απασχολεί.
-Να φυλάξεις βάρδια είπε ο Χριστός και ο Άγιος έσκυψε το κεφάλι και γύρισε στο διακόνημά του.
Το ίδιο βράδυ ο Απόστολος του Θεού φύλαξε κατά την προσταγή του Χριστού και σαν ξημέρωσε είχε έτοιμη την απάντηση.
– Τον ρώτησε λοιπόν ο Κύριος, τι συμβαίνει…
– Το βράδυ… Κύριε… που κλείνει ο Παράδεισος ανεβαίνει η Μάνα Σου στα τείχη και βάζει τους ανθρώπους από εκεί».
Αυτή είναι η δύναμη της Παναγίας μας!
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35665
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Πολλοί μελέτησαν όλες τις θρησκείες, αλλά δεν γνώρισαν την αληθινή πίστη όπως πρέπει. Όποιος όμως προσεύχεται στο Θεό με ταπείνωση να τον φωτίσει, σ' αυτόν ο Κύριος θα δώσει να μάθει πόσο αγαπάει τον άνθρωπο. Οι υπερόπτες ελπίζουν να μάθουν τα πάντα με τον νου τους, αλλά ο Θεός τους έθεσε όρια.
(Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης)
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35665
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Χάνει ό,τι κέρδισε

Αν δεχθεί τον λογισμό ότι με τις δικές του δυνάμεις τα καταφέρνει καλά και προχωρεί, τότε εισέρχεται μέσα του η υπερηφάνεια.
Χάνει ό,τι κέρδισε και χρειάζεται να αρχίσει πάλι από την αρχή, να ταπεινωθεί, να δει την αδυναμία του, την ανθρώπινη ασθένειά του και να μη βασίζεται στον εαυτό του.
Χρειάζεται να βασίζεται στην Χάρι του Θεού, για να μπορεί να βρίσκεται συνεχώς στην πορεία της θεώσεως.

Γέροντας Γεώργιος Γρηγοριάτης (Καψάνης)
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35665
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

«Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού, ελέησον ημάς»… Μείνετε στην προσευχή, μείνετε στον αγώνα…

Δεν υπάρχει άλλη οδός εκτός από την αδιάλειπτη προσευχή κατά την εργασία. Μεταβάλλετε ό,τι οφείλετε να κάνετε σε προσευχή.
Ανοίγετε μια πόρτα, ζητείστε από τον Κύριο ν’ ανοίξει για σας την πόρτα της μετανοίας. Κτίζετε, αναλογισθείτε ότι κοπιάζετε ματαίως και ότι τίποτε δεν μπορεί να σταθεί όρθιο, αν ο Ίδιος ο Θεός δεν συμμετέχει στην οικοδομή.
Η αληθινή προσευχή έρχεται αποκλειστικά με την πίστη και την μετάνοια…. Η προσευχή της μετανοίας ενώπιον του Υψίστου συνιστά τον πλέον ενδόμυχο χώρο του πνεύματος μας. Από αυτό γεννάται η επιθυμία να παραμείνουμε κρυμμένοι σε κάποιο μέρος, κάτω από την γη, ούτως ώστε κανείς να μη μας βλέπη ή να μας ακούη, αλλά το παν να διαμείβηται μόνον μεταξύ του Θεού και της ψυχής.
Κατ’ αυτόν τον τρόπον ζούσα τις πρώτες δεκαετίας της μετανοίας μου ενώπιον του Κυρίου. Θα ήταν καλό ο χριστιανός να πέθαινε σε κατάσταση προσευχής.

Προσήλωσε τον νού σου στο Θεό και θα’ ρθη η στιγμή κατά την οποία θα αισθανθής το άγγιγμα του Αγίου Πνεύματος στην καρδιά σου.
«Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού, ελέησον ημάς». Όταν λέμε την προσευχή αυτή, συνάπτουμε με τον Χριστό μια προσωπική σχέση, που ξεπερνά τη λογική. Η ζωή του Χριστού εισχωρεί σιγά-σιγά μέσα μας.
Μείνετε στην προσευχή, μείνετε στον αγώνα, να περάσετε τη μέρα σας χωρίς αμαρτία. Όλα τα υπόλοιπα θα δοθούν από τον Ίδιο τον Θεό.
Μια σωστή επίκληση αυτού του ονόματος γεμίζει ολόκληρη την ύπαρξη με την παρουσία του Θεού.
Όταν επικαλούμαστε αυτό το όνομα, ο Θεός είναι παρών, όπως σ’ ένα δοχείο γεμάτο άρωμα η γλυκύτητα της οσμής. Με αυτή την οσμή γίνεται κατανοητή η παρουσία του Θεού στον κόσμο.
Για να φυλάξουμε τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, οφείλουμε ν’ απέχουμε από κάθε λογισμό που δεν αρέσει στον Θεό, μας λέει ο Γέροντας Σιλουανός. Ιδού το έργο μας. Ιδού η πνευματική μας καλλιέργεια. Εφόσον πρόκειται για την αιώνια σωτηρία, αυτό δεν τελειώνει ποτέ. Αρχίζουμε και ξαναρχίζουμε χωρίς τέλος.
Η προσευχή είναι όπως ένα ισχυρό χέρι που ανυψώνει στο βασίλειο του Θεού, σε κάθε τόπο και χρόνο, στην τύρβη του πλήθους, στην ευχάριστη ώρα ανάπαυσης, σε περιόδους μοναξιάς.
Είναι ζωτικό να ζούμε «εν τη προσευχή» για να μπορούμε να αντιδράσουμε με σθένος στην καταστρεπτική επίδραση του έξω κόσμου.
Όσο περισσότερο ταπεινή γνώμη έχουμε για τον εαυτό μας, τόσο γρηγορότερα ανεβαίνει η προσευχή μας στον Θεό.
Αποδέσμευση του νού απ’ όλες τις γήινες έννοιες δίνει βαθιά ησυχία στην ψυχή.
Ο δρόμος που χάραξαν οι Πατέρες ζητά σταθερή πίστη και υπομονή.
Η αναγεννημένη ψυχή είναι πιο ευαίσθητη σ’ όλα τα πνευματικά φαινόμενα, τραυματίζεται απ’ όλα όσα αντιτίθενται στη θεία αγάπη, δηλαδή συκοφαντία, βία, φόνο, κ.λ.π… μια υπομονετική στάση σε κάθε δοκιμασία κάνει την αναγεννημένη ψυχή να κατανοεί την «άνωθεν σοφία».
Κανένας δεν μπορεί να ξεφύγη τις θλίψεις αν θέλει να γεννηθή σε μια νέα ζωή εν Θεώ. Όταν όμως έλθει η περίοδος της δοκιμασίας, τότε όλα αλλάζουν και σαν να κλείνεται ο ουρανός και να γίνεται κουφός σ’ όλες τις δεήσεις. Η φύση, οι άνθρωποι, όλα στρέφονται εναντίον του. H ζωή γεμίζει από μόχθους κι αναδεύει μέσα στον άνθρωπο το αίσθημα πως βαραίνει πάνω του η κατάρα και η οργή του Θεού.
Όταν όμως περάσουν αυτές οι δοκιμασίες, τότε θα δει πως η θαυμαστή πρόνοια του Θεού τον φύλαγε προσεκτικά σ’ όλες τις πτυχές της ζωής του.
Χιλιόχρονη πείρα, που παραδίνεται από γενιά σε γενιά, λέει πως, όταν ο Θεός δει την πίστη της ψυχής του αγωνιστή γι’ Αυτόν, όπως είδε την πίστη του Ιώβ, τότε τον οδηγεί σε αβύσσους και ύψη που είναι απρόσιτα σ’ άλλους.
Όσο πληρέστερη και ισχυρότερη είναι η πίστη και η εμπιστοσύνη του ανθρώπου στο θεό, τόσο μεγαλύτερο θα είναι και το μέτρο της δοκιμασίας και η πληρότητα της πείρας, που μπορεί να φτάσει σε μεγάλο βαθμό.
Η πνευματική ελευθερία είναι η ύψιστη χάρη. Χωρίς αυτή δεν υπάρχει σωτηρία. Να είναι κάποιος χριστιανός σημαίνει να πιστεύει στη νίκη επάνω στον κόσμο και τίποτε λιγότερο.
Μηχανευθείτε τρόπους να είστε με τον Θεό!

Άγιος Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ

toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35665
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

«Το κομποσχοίνι στα χέρια και μην φοβάστε, αδελφοί»

Περί το 1326, ήρθε από την Θεσσαλονίκη εδώ στις παρακοίτιες περιοχές των Πιερίων, στον Αλιάκμονα, ο ιερομόναχος Γρηγόριος, με τους δύο αδερφούς του, τον Θεοδόσιο και τον Μακάριο.
Σκορπίστηκαν στα γύρω σπήλαια και ζούσαν ησυχαστικά. Εδώ ζούσαν μοναχοί, ησυχαστές και νηστευτές, σε ξεχωριστές χορτοκαλύβες ο καθένας. Ανάμεσά τους ένας ενάρετος γέροντας μοναχός ο Ιώβ.
Ο Γρηγόριος λοιπόν ζούσε τις πέντε ημέρες της εβδομάδας τελείως αποκλεισμένος, μόνος, στο σπήλαιο του. Το Σάββατο και την Κυριακή έβγαινε, συγκέντρωνε τους μοναχούς – μαθητές του κ τους δίδασκε. Η κύρια διδασκαλία του ήταν η καλλιέργεια της νοεράς προσευχής. Δηλαδή η συνεχής και αδιάλειπτη επανάληψη των λέξεων: Κύριε, Ιησού Χριστέ, Υιέ Θεού, ελέησόν με, τον αμαρτωλό.
Ή ολόκληρες ή σε συνεπτυγμένη μορφή: Κύριε, Ιησού Χριστέ, Υιέ Θεού, ελέησόν με, τον αμαρτωλό, ή Κύριε, Ιησού Χριστέ, ελέησόν με, τον αμαρτωλό, ή ακόμα Κύριε, Ιησού Χριστέ, Υιέ Θεού, ελέησόν με, και Κύριε, ελέησόν με.
Με αποτέλεσμα ο ίδιος και όσοι ήσαν κατάλληλοι να δέχονται την επίσκεψη και έλλαμψη του ακτίστου φωτός της Τρισηλίου θεότητος. Αυτά ο Γρηγόριος τα δίδασκε τόσο στους μοναχούς όσο και στους λαϊκούς αδελφούς που συγκεντρώνονταν δίπλα τους.
Όμως ο μοναχός Ιώβ σκανδαλίστηκε από αυτήν την διδασκαλία. Και, σε μία συγκέντρωση, εναντιώθηκε προς τον Γρηγόριο και τον είπε ότι αυτή ειδικά η προσευχή είναι ΜόΝΟ γιά τους μοναχούς.

Ο Γρηγόριος τον εξήγησε αλλά ο μοναχός Ιώβ επέμενε και χώρισαν, σχεδόν θυμωμένος ο ίδιος. Όταν πήγε στην καλύβη του, τον περίμενε μία έκπληξη. Παρουσιάστηκε ένας άγγελος του Θεού και τον είπε ότι ο Γρηγόριος σωστά διδάσκει τον λαό του Θεού. Η μονολόγιστος ευχή αποτελεί προσευχή για κάθε πιστό. Την άλλη μέρα, ή το ίδιο βράδυ, ο Ιώβ έτρεξε στον Γρηγόριο και ζήτησε συγγνώμη για την επιμονή του.
Γράφουμε αυτήν την ιστορία, γιατί διαβάζουμε διάφορες δυσκολίες που έχουν όσοι κάθονται μέσα, αυτές τις δύσκολες ώρες. Και κάποιοι συγκρίνουν τους φυλακισμένους με την σημερινή κατάσταση. Ας ρωτήσουν όμως τους Αγιορείτες. Ας ρωτήσουν τους Ορθοδόξους Μοναχούς.
Μα, αδελφοί μου, είμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί, και πνευματικοί μας πατέρες είναι οι Ησυχαστές Πατέρες. Και λέμε τί θα κάνουμε μέσα στο σπίτι; Προσευχή θα κάνομε.
Και η προσευχή δεν χορταίνεται.
Επιχειρήστε το. Δοκιμάστε να προσευχηθείτε με την Μονολόγιστη Ευχή, με την Ευχή του Ιησού. Το όνομα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είναι γλυκύτατο και δεν χορταίνεται. Δοκιμάστε το. Κάντε μετάνοιες. Κάντε προσευχή.
Είμαστε απόγονοι αγίων και ηρώων, και δειλιάζουμε; Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα προσδέχεται την προσευχή και ευλογεί κάθε προσευχόμενο. Το κομποσχοίνι στα χέρια κ μην φοβάστε, αδελφοί.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, που έζησε στην Βέρροια και στην Σκήτη θα μας βοηθήσει να το ξεπεράσουμε.

Γέροντας Πορφύριος, Καθηγούμενος Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου (Σκήτη Βεροίας) inpantanassis.blogspot.com
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35665
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Να μη δίνουμε στον διάβολο δικαιώματα
Δηλαδή εγώ δεν αφήνω ούτε μια σκέψη μνησικακίας μέσα μου, ούτε μια σκέψη εγωισμού, μη βρει παράθυρο ο σατανάς.
Το παράθυρο είναι το δικαίωμα.
Όταν απομακρύνεσαι απ’ τον Θεό, κινδυνεύεις, γιατί σε βρίσκει «σκέτον» ο σατανάς και κυριαρχεί επάνω σου.

Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35665
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Όταν ζητάς από τον Κύριο να φωτίσει το νου σου και να θερμάνει την καρδιά σου, για να γράψεις ένα κήρυγμα ή μια επιστολή και ο Κύριος φαίνεται πως δεν σε ακούει, αλλά σε αφήνει σε σκοτισμό και ψυχρότητα, μην λιποψυχείς και μην αποθαρρύνεσαι. Δεν πρέπει να αγανακτείς, ούτε και να γογγύζεις, πως ο Κύριος αδιαφορεί για σένα. Το μόνο που κάνει ο Κύριος, είναι να δοκιμάζει την υπομονή σου, την πίστη και την ελπίδα σου, την αφοσίωσή σου σε Εκείνον, τον Παντοδύναμο. Να είσαι σίγουρος, πως ο Θεός μπορεί στη στιγμή να σε φωτίσει και μέσα σε λίγα λεπτά να κατορθώσεις να γράψεις, ένα θαυμάσιο κήρυγμα ή γράμμα, γεμάτο φωτισμό και υψηλά νοήματα.

(Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35665
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

«Μη φοβείσθε, Εγώ ειμί…» Όλα είναι δυνατά στον Θεό, και με τον Θεό… Αυτός μπορεί να μας πάρει απ’ το χέρι και να μας σώσει
«Μνήσθητι ημών, Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία σου»

Όσο πιο βαθιά βιώνουμε την πνευματική ζωή στην Θ. Λειτουργία η βάσει των καταστάσεων που μας κάνουν ν’ αντιλαμβανόμαστε σαφέστερα τα κείμενα, τόσο πιο πλατιά ξεδιπλώνεται μπρός μας, αποκαλύπτοντας το μεγαλύτερο βάθος που αποκτούν πράγματα ανθρώπινα και θεϊκά.
Πόσο συχνά έχουμε ακούσει στην αρχή των Μακαρισμών τις λέξεις: «Μνήσθητί μου Κύριε, όταν έλθης εν τη Βασιλεία Σου..»- στην δόξα της Βασιλείας Σου…
Κι αυτές οι λέξεις ακούγονται τόσο φυσικές κι απλές. Κι ακόμα, αν φαντασθούμε για ένα λεπτό, ότι, όταν ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός έλθει εν δόξη, έχοντας νικήσει εν ονόματι ημών και του Θεού, υπερισχύοντας του κακού, και έχοντας κάνει αυτόν τον κόσμο σε Βασιλεία της αγάπης, της αγιότητας, της απόλυτης ομορφιάς, ας φαντασθούμε ότι κάποιος από μας θα μπορούσε να λησμονηθεί: τι θα συνέβαινε σε μας; Λησμονημένοι απ’ τον Θεό……
Κι αυτό συμβαίνει γιατί αναθυμόμαστε ότι υπάρχουμε, ότι ζούμε.! Συμβαίνει μόνο γιατί μας θυμάται Εκείνος ακόμα κι αν εμείς λησμονούμε τους εαυτούς μας και ο ένας τον άλλο, συνεχίζουμε να υπάρχουμε χάρη στην δύναμη της ζωής που είναι δική Του, χάρη στην ευλογία Του, χάρη στην όλο θυσία Αγάπη Του.
Πόσο όμορφο είναι να σκεφτόμαστε ότι είμαστε ασφαλισμένοι στην μνήμη Θεού που περικλείει όλους, ακόμα κι αν οι άνθρωποι μας ξεχνούν! Και αυτό συνέβη, συνέβη: Θυμάμαι μια σκοτεινή μέρα που ήμουν με μία οικογένεια, κι άνοιξε η πόρτα, κι ένας άνδρας που ήταν 5 χρόνια στον πόλεμο και θεωρείτο νεκρός, μπήκε• η γυναίκα του τον κοίταξε και του είπε: «Ζείς; Σε είχαμε για νεκρό…!».
Κι αυτές οι λέξεις σήμαιναν «υπολογίζαμε στον θάνατό σου, γιατί αν ήσουν νεκρός η ζωή θα ξαναρχίσει, μ’ ένα νέο τρόπο• θα συναντούσα νέα άτομα, θα παντρευόμουν έναν άλλο άνδρα• ήλθες -θα μπορούσες να μην έρθεις, θα μπορούσες να ’χες παραμείνει νεκρός…»
Πως φαντάζεσθε ότι θα ένιωσε αυτός ο άνδρας; Και μπορείτε να φανταστείτε τι θα συμβεί στον καθένα μας, όσο αμαρτωλοί κι αν είμαστε, αν καθώς στεκόμαστε μπροστά Του δούμε ότι δεν θυμάται ούτε το όνομα, ούτε την όψη, ούτε την ύπαρξή μας… Και πόσο όμορφο αντίθετα είναι να συλλογιζόμαστε ότι ακόμα κι αν όλος ο κόσμος μας ξεχάσει – υπάρχει Ένας που ποτέ – ποτέ δεν θα μας ξεχάσει: είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ο Ένας της Τριάδος, ο Θεός που μας αγαπά….
Το γεγονός που συνέβη στην σημερινή ευαγγελική περικοπή (Ματθ. 14, 22-34): ο Πέτρος, μαζί με τους άλλους μαθητές, είδαν τον Κύριο σαν φάντασμα, σαν οπτασία να περπατά στα νερά, και γέμισαν με φόβο: ένα φάντασμα! Κι όλοι φώναξαν με φόβο. Κι ο Κύριος: «Μη φοβείσθε, Εγώ ειμί…». Τους χτυπούσαν τα κύματα, όπως μας χτυπούν οι περιστάσεις της ζωής, από τις καταιγίδες που ξεσηκώνονται μέσα μας. Αλλά όταν άκουσαν την φωνή του Χριστού, ο Πέτρος είπε: «Κύριε άφησέ με να ’ρθω προς τα σένα, περπατώντας στα νερά…» Ήξερε ότι ήταν ανθρωπίνως αδύνατο, αλλά ήταν δυνατόν γιατί όλα είναι δυνατά στον Θεό, και με τον Θεό…. Κι ο Χριστός είπε: «έλα…»
Κι ο Πέτρος άφησε την ελάχιστη ασφάλεια του σκάφους πάνω στο οποίο βρισκόταν με τους άλλους μαθητές, κι άρχισε να βαδίζει• και ξαφνικά κοίταξε στα κύματα αντί να κοιτάξει προς τον Χριστό, κοίταξε την καταιγίδα αντί να κοιτάξει Εκείνον που είναι ο Κύριος της καταιγίδας, όπως είναι ο Κύριος της Ειρήνης. Κι επειδή θυμήθηκε τον εαυτό του και την καταιγίδα, άρχισε να βυθίζεται• κι όταν ακριβώς είχε χάσει απ’ τα μάτια του τον Κύριο, φώναξε: «βοήθει μοι..», κι ο Χριστός τον επίασε απ’ το χέρι και τον έφερε στην ακτή..
Εδώ βλέπουμε πάλι ότι όταν παρασυρόμαστε από τους φόβους μας, τις αμφιβολίες μας, παρασυρόμαστε από την καταιγίδα που μαίνεται μέσα ή γύρω μας, είναι ο Ένας που μας θυμάται με αγάπη, με συμπόνια, με μια κατανόηση που φτάνει πέρα απ’ την δική μας κατανόηση. Γιατί Αυτός βυθίστηκε στα κατάβαθα της ανθρώπινης αδυναμίας κι έφερε όλο το βάρος της ανθρώπινης αμαρτίας, αυτός μπορεί να πεί: «μη φοβείσθε! ..» – και να μας πάρει απ’ το χέρι και να μας σώσει.
Ας σκεφτούμε για μια στιγμή τι σημαίνει αυτό: να θυμόμαστε τι σημαίνει αυτό για όλους μας, τον καθένα μας ότι υπάρχουν άνθρωποι που μας θυμούνται, για τους οποίους υπάρχουμε, για τους οποίους έχουμε σημασία. Ένας Γάλλος συγγραφέας έλεγε: Το να πεις σ’ έναν άνθρωπο «Σ’ αγαπώ..» ισοδυναμεί με το να πεις «δεν θα πεθάνεις ποτέ…».
Επειδή πρόκειται για μια έξοχη δήλωση προς ένα πρόσωπο, το πρόσωπο που με τον τρόπο αυτό προσφωνήθηκε, δεν μπορεί να εκπέσει απ’ την αιωνιότητα, την αιωνιότητα του Θεού, γιατί όλη η αγάπη ανήκει στον Θεό. Πόσο υπέροχο είναι αυτή η σωτηρία να προσφέρεται και να δίνεται, πόσο όμορφο να είμαστε μέτοχοι αυτής της δωρεάς, χαρίζοντάς την στους άλλους με την αγάπη μας και μιάν αιώνια ανάμνηση. Αμήν.

Αντώνιος Bloom Μητροπολίτης Σουρόζ
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35665
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ο Άγιος Παϊσιος για την ανατροφή των παιδιών.

Το παιδί έχει ανάγκη από πολλή αγάπη και στοργή και από πολλή καθοδήγηση. Θέλει να καθήσης κοντά του, να σου πη τα προβλήματά του, να το χαϊδέψης, να το φιλήσης.
Όταν το μικρό παιδί είναι καμμιά φορά ανήσυχο και κάνη σκανταλιές, αν το πάρη η μάνα στην αγκαλιά, το χαϊδέψη και το φιλήση, ηρεμεί, γαληνεύει. Αν χορτάση στοργή και αγάπη, όταν είναι μικρό, ύστερα έχει δύναμη να αντιμετωπίση τα προβλήματα της ζωής.
Σήμερα όμως τα περισσότερα παιδιά βλέπουν τους γονείς τους για λίγο το βράδυ και δεν χορταίνουν αγάπη. Πολλές φορές οι γονείς που είναι εκπαιδευτικοί ή γιατροί και ασχολούνται στην δουλειά τους με παιδιά δίνουν την στοργή τους στα ξένα παιδιά και, όταν γυρίζουν στο σπίτι, δεν έχουν στοργή για τα δικά τους παιδιά. Είναι κουρασμένοι. Έχει τελειώσει πια η μπαταρία.
Ο πατέρας από την μια μεριά ξαπλώνει στην πολυθρόνα, παίρνει και την εφημερίδα να διαβάση κανένα νέο και δεν ασχολείται καθόλου με τα παιδιά, πάει κοντά του το παιδάκι καί, αντί να του μιλήση, αντί να το χαϊδέψη λίγο, το διώχνει.
Η μάνα από την άλλη πάει να ετοιμάση κάτι για φαγητό, οπότε ούτε αυτή δεν ευκαιρεί να ασχοληθή με τα παιδιά, κι έτσι τα καημένα μεγαλώνουν στερημένα από αγάπη. Ή μερικοί δικαστικοί, όταν το παιδί κάνη καμμιά ζημιά, κάνουν και στο σπίτι δικαστήριο. Δεν φέρονται στα παιδιά με στοργή και αγάπη, γι’ αυτό μετά και αυτά έχουν ψυχολογικά προβλήματα.

(Λόγοι Παϊσίου, τόμος Δ΄, Οικογενειακή Ζωή, Εκδ. Ιερού Ησυχαστηρίου “Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος”)
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35665
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

"Χριστός μεθ' ημών στήτω"

O Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος όταν έγιναν οι μεγάλοι σεισμοί της Αντιόχειας και ήταν ακόμα παπάς πριν γίνει Δεσπότης είπε στους Χριστιανούς: Να πάτε να γράψετε όλοι επάνω στους τοίχους "Χριστός μεθ' ημών στήτω" και εννοούσε ότι: "Ο Χριστός είναι μαζί μας, σπίτι μου να σταθείς, όχι να πέσεις. Και πράγματι όπου οι Χριστιανοί επίστευσαν, δεν εράγισε το σπίτι κανενός. Όπου τον κορόϊδεψαν έπεσαν τα σπίτια!

Αργότερα οι πιστοί μιμούμενοι τους πονεμένους αδερφούς της Αντιόχειας, επικαλούμενοι και την βοήθεια της παναχράντου μητρός των, τοποθετούν την βρεφοκρατούσα εικόνα της με την επίκληση "Χριστός μεθ΄ημών στήτω", πάνω απο την κύρια είσοδο του σπιτιού τους, απολύτως βέβαιοι για την προστασία της.

Ταῖς της Θεοτόκου πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐλέησον ἡμᾶς.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”