Ψυχοφελή μηνύματα...

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

27/07/2010
Ημέρα σταθμός στην ζωή μου.
Ήταν τότε που έλαβα τον δεύτερο βαθμό ιεροσύνης.
Από διάκονος έγινα ιερέας.
Θυμάμαι ότι εκείνες τις στιγμές δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα. Το μυαλό έπαυε να αναλύει και πλέον μόνο η καρδιά πρωταγωνιστούσε.
Ήτανε το άγγιγμα της Χάριτος, του Μυστηρίου που σε έκανε να ζεις μέσα σε μια πρωτόγνωρη ειρήνη.
Κι όμως… τι κι αν πέρασαν τόσα χρόνια; Σαν χθες να έγινε.
Ο χρόνος περνά, μα κάποιες ημέρες έχουνε μια φοβερή επίδραση στο «τώρα», όχι απλά ως μνήμες αγαθές αλλά ως ανεξίτηλα βιώματα που καθόρισαν και διαμόρφωσαν το ποιος είσαι σήμερα.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Στις μέρες μας υπάρχει ένα όπλο που πονάει και ονομάζεται πληκτρολόγιο. Συμβαίνει ένα γεγονός και αμέσως παίρνει φωτιά διότι πρέπει να εκτελέσουμε τον ένοχο που έχουμε καταδικάσει μέσα μας. Θέλουμε πάντα να βρούμε το θύμα που για κάθε περίπτωση, θα τον κάτσουμε στην ηλεκτρική καρέκλα και με πάθος θα πατήσουμε το κουμπί.
Στις δύο πρόσφατες δολοφονίες των νέων γυναικών που έφυγαν με αυτό τον φρικτό τρόπο από τη ζωή, έσπευσαν πολλοί να ρίξουν την ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ευθύνη στις μητέρες των δολοφόνων. Ότι αυτές φταίνε που παιδαγώγησαν τέρατα, που είχαν τον κανακάρη τους βασιλιά και ανέθρεψαν τελικά έναν νάρκισσο δολοφόνο.

Δεν φταίει ΜΟΝΟ η μάνα και η οικογένεια που κάποιος στα 30 ή στα 40 γίνεται τέρας και σκοτώνει. Υπάρχει προσωπική ευθύνη στον άνθρωπο. Φυσικά βάζει ένα λιθαράκι η διαπαιδαγώγηση, ίσως και η κληρονομικότητα σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος δεν είναι υπολογιστής που του βάζεις δεδομένα και θα βγει αυτό που έβαλες αλλά είναι ένα μυστήριο που θα αποκαλυφθεί στα έσχατα. Είναι άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου και δεν γνωρίζουμε τι γίνεται μέσα σε κάθε άνθρωπο. Μόνο ο Θεός γνωρίζει.

Ξέρω μητέρες εξαιρετικές που τρέχουν στους κληρικούς και στους πνευματικούς για προσευχή και βοήθεια διότι κάτι έγινε και το παιδί πήρε τον στραβό τον δρόμο. Γονείς που μεγάλωσαν τα παιδιά τους με αρχές , πάλεψαν, αλλά κάτι έγινε στην πορεία, συνέβη το κακό και γκρεμίστηκαν όλα. Μητέρες που κλαίνε στα πετραχήλια των πνευματικών με τη φράση «Πάτερ το παιδί μου!!» . Γνωρίζω προσωπικά γονείς και μητέρες εξαιρετικές με 2, 3, ή και 4 παιδιά και βλέπεις με την ίδια διαπαιδαγώγηση στα παιδιά διαφορετικές πορείες και προσωπικότητες. Γονείς που για το παιδί τους κλαίνε διότι ήταν μια χαρά μέχρι τα 20 αλλά μετά κάτι συνέβη και άλλαξαν τα πράγματα. Παιδιά που μεγάλωσαν μια χαρά, παντρεύτηκαν και έγιναν ξαφνικά άλλοι άνθρωποι, και έρχονται οι γονείς και μας λένε : «Πάτερ από τότε που παντρεύτηκε το παιδί μου δεν το αναγνωρίζω!». Δεν φταίει λοιπόν πάντα αυτή η δόλια η μάνα που το παιδί της στα 40 έγινε τέρας. Δεν πρέπει ποτέ να επαναπαυόμαστε ότι επειδή δώσαμε κάποιες ηθικές αρχές τελείωσε και το παιχνίδι λες και ο άνθρωπος είναι ένα ρομπότ που εκτελεί όσες εντολές του προγραμματίσουμε. Τα παιδιά εκτός από λόγια, χρειάζονται ένα άγιο παράδειγμα και πολύ προσευχή, που θα τα συντροφεύει και θα ανοικοδομεί ο Κύριος μυστικά την καρδιά τους, όχι μόνο από τη μάνα αλλά απ’ όλους μας, από όλους όσους έχουν σχέση με το παιδί και το παιδαγωγούν : Τον δάσκαλο, τον Παπά, τον κατηχητή, τον γιατρό, τον φίλο, όλους.

Ο άνθρωπος είναι μυστήριο. Δέχεται την διαπαιδαγώγηση από μικρός αλλά υπάρχουν πολλά δεδομένα που επηρεάζουν την πορεία της ζωής του. Τα δεδομένα αυτά είναι πάρα πολλά και ο άνθρωπος δεν είναι υπολογιστής.
Γνωρίζουμε ακόμα από συναξάρια γονείς που ήταν απαράδεκτοι αλλά τα παιδιά τους βγήκαν Άγιοι άνθρωποι και γονείς που με την προσευχή τους αναγεννήθηκαν τα παιδιά τους (Αγία Μόνικα μητέρα του Αγίου Αυγουστίνου). Γράφει για τη στάση της μητέρας του Μόνικας ο ιερός Αυγουστίνος στις «Εξομολογήσεις» του: «Η μητέρα μου έχυνε για εμένα περισσότερα δάκρυα από όσα χύνουν οι μητέρες επάνω στα νεκρά τέκνα τους. Με τη θέρμη της πίστης, η οποία της χάριζε η μεγάλη της ευσέβεια, με έβλεπε ηθικώς νεκρό. Και Συ Κύριε εισάκουσες τη δέησή της και δεν περιφρόνησες τα δάκρυά της, με τα οποία πότισε το έδαφος, παντού όπου προσευχόταν. Οι πόνοι της να με αναγεννήσει διά του Πνεύματος ήταν σκληρότεροι από αυτούς τους οποίους υπέφερε να με γεννήσει διά της σαρκός».

Υπάρχει και ένας άλλος "γονιός" που μπορεί να κανει ζημιά εκτός από τον φυσικό γονιό και αυτός είναι πλέον το διαδίκτυο. Το παιδί στην ουσία είναι σαν να βρίσκεται μόνο του και απροστάτευτο στους δρόμους της Νέας Υόρκης τα μεσάνυχτα. Το πώς μεγαλώνει και γαλουχείται ένας έφηβος το επηρεάζουν όσα προτάσσει το lifestyle, τα τραγούδια, τα πρότυπα, το fb, το instragram κλπ. Μέσα σε αυτά το παιδί βρίσκεται 24 ώρες και σαν αράχνη όλα αυτά το αιχμαλωτίζουν στον ιστό τους. Το παιδί βρίσκεται σήμερα περισσότερη ώρα στο διαδίκτυο από ό,τι με τους γονείς του.
Μην πετροβολούμε λοιπόν τους γονείς. Ας προσευχηθούμε και ας τους βοηθήσουμε όσο μπορούμε ως κοινωνία.
Για το γεγονός ότι ένα παιδί μπορεί να γίνει δολοφόνος, ΦΤΑΙΜΕ ΟΛΟΙ! Ο γονιός, ο δάσκαλος, ο παπάς, ο γείτονας, οι φίλοι , οι συγγενείς. Ο καθένας μας με τον τρόπο του, βάζει ένα λιθαράκι στην καρδιά κάθε ανθρώπου ανάλογα με την επαφή και τη σχέση που έχουμε μαζί του και έτσι οικοδομείται ο άνθρωπος σιγά-σιγά. Υπάρχουν πολλά που δεν γνωρίζουμε, γι’ αυτό πριν πυροβολήσουμε τη μάνα του κάθε παιδιού ας πιάσουμε το κοσμποσχοινάκι για λίγο προσευχή. Η καρδιά του κάθε ανθρώπου μοιάζει με ένα παζλ. Κάθε κομμάτι έχει γραμμένο και ένα όνομα που έχει χτιστεί μέσα στον άνθρωπο από κάποιον που τον έχει επηρεάσει ή σφραγίσει.

Κανένας δεν γεννιέται δολοφόνος αλλά ΓΙΝΕΤΑΙ. Σε αυτό το γίνεται, ευθύνη έχουμε όλοι και ως πρόσωπα ξεχωριστά και ως σύνολο κοινωνίας , παιδείας κλπ.
Αν μην γινόμαστε σαν τον όχλο που φώναζε : «Άρον, άρον σταύρωσον αυτόν!» για τους γονείς, αλλά ας μοιάσουμε με τον πατέρα της παραβολής του ασώτου που περίμενε με προσευχή και με την αγκαλιά του ανοιχτή να έρθει το παιδί του «Εις εαυτόν» ώστε να το υποδεχτεί και πάλι με αγάπη.
Ως Χριστιανοί οφείλουμε να προσευχόμαστε για τις ψυχούλες των κοριτσιών αλλά και για τους δολοφόνους, όσο κι αν αυτό σκανδαλίζει κάποιους, ώστε να μετανοήσουν πραγματικά και να έρθει σε αυτούς η καλή αλλοίωση. Η κοσμική λογική λέει να κάψουμε τους δολοφόνους στις πλατείες, η πίστη μας όμως μας λέει να κάνουμε προσευχή και να πέσουμε στα γόνατα. Φυσικά η δικαιοσύνη οφείλει να κάνει τη δουλειά της αλλά και εμάς η δική μας «δουλειά» είναι να προσευχόμαστε για κάθε άνθρωπο. Κάθε άνθρωπος που πράττει ή πέφτει στο κακό είναι άρρωστος και χρήζει θεραπείας. Παραδείγματα μπορούμε να βρούμε στα συναξάρια.

Ας ξεκινάμε τη μέρα μας δίνοντας μαρτυρία Χριστού και αγάπης και να μην νομίζουμε ότι εμείς είμαστε τέλειοι και πάντα φταίει κάποιος άλλος που πρέπει να την πληρώσει.
Φταίμε όλοι και όταν το συνειδητοποιήσουμε αυτό, μόνο τότε θα έρθει κάποια αλλαγή ...

π. Σπυρίδων Σκουτής – euxh.gr
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Από την πείρα του Αγίου παπα-Εφραίμ Κατουνακιώτη

Από την υπομονή στις θλίψεις διακρίνονται όσοι αγαπούν τον Θεό.
Όταν ο Θεός θελήση να βοηθήση μία ψυχή βασανισμένη, δεν την απαλλάσσει από τις θλίψεις, αλλά της χαρίζει υπομονή.
Όλοι οι Άγιοι στην θλίψη εδοκιμάσθηκαν και όχι στην χαρά. Και ο Χριστός στους μακαρισμούς την θλίψη εμακάρισε και όχι την χαρά.
Από το 1933 που ήρθα για καλόγερος μόνο τρία χρόνια είδα ευτυχία στον εαυτό μου. Και τόση ευτυχία που είπα ότι άλλος άνθρωπος σαν κι εμένα ευτυχής σ’ αυτήν την ζωή δεν υπάρχει. «Ο ευτυχέστερος άνθρωπος του κόσμου είμαι εγώ», έλεγα. Τα δε υπόλοιπα χρόνια είμαι πνιγμένος στις θλίψεις. Έφθασα στο σημείο να πω ότι ο δυστυχέστερος άνθρωπος του κόσμου είμαι εγώ. Πολλές φορές είπα: «Ο Θεός με εγκατέλειψε». Η δε πείρα, η φαρμακερή πείρα, με έμαθε ούτε στο ένα να χαίρωμαι υπερβολικά και να το ρίχνω έξω, ούτε πάλι στο άλλο να απελπίζωμαι και να απογοητεύωμαι. Γνωρίζει ο Θεός τι κάνει· θέλει να με σώση.

Να ευχώμεθα ο Θεός να μας δίδη υπομονή και όχι να μας πάρη τα βάσανα, γιατί αυτά μας πηγαίνουν στον Παράδεισο.
Ο άνθρωπος δοκιμάζεται με τα βάσανα, με την θλίψη, με την ασθένεια, με τις κακουχίες. Εκεί θα πάρεις τον μισθό σου. Ξάπλα, κοιμώμενος δεν παίρνεις μισθό.
Είπε σε κάποιον: «Ουδέποτε λειτούργησα χωρίς δάκρυα και πολλές φορές με περιέλαμψε άκτιστο φως».
Το Άγιο Πνεύμα παρακολουθεί την καρδιά να δη τους λογισμούς. Αν έχη κακούς λογισμούς (ο μοναχός), αν μετεωρίζεται, τότε δεν έρχεται να κατοικήση μέσα του.
Να μην υπάρχη κενό μεταξύ του νου και του Θεού, για να μην εισχωρούν ξένοι λογισμοί.
Όσο καλύτερα προετοιμάζεσαι για την Λειτουργία, την θεία Μετάληψη, τόσο περισσότερο την αισθάνεσαι.
Η ευχή έχει βαθμούς. Η ευχή φέρνει τα δάκρυα. Δάκρυα από δάκρυα έχουν διαφορά. Υπάρχουν τα δάκρυα που ξηραίνουν τον άνθρωπο. Τον κάνουν πετσί και κόκκαλο. Αυτά είναι δάκρυα μετανοίας. Είναι άλλα δάκρυα χαράς, είναι άλλα δάκρυα ευχαριστίας εις τον Θεόν. Είναι άλλα δάκρυα έρωτος (θείου). Αυτά τα δάκρυα, όταν ο γερω-Ιωσήφ ήταν σε περίοδο θείου έρωτος, είχε ένα μαντήλι και τα σκούπιζε. Και έπειτα, όταν πέρασε αυτή η περίοδος, το μαντήλι ευωδίαζε τόσο πολύ, που νόμιζες ότι όλα τα αρώματα του κόσμου τα είχε το μαντήλι αυτό επάνω του. Τόσο ευωδίαζε.
Είδες πολλά χαρίσματα; Υπάρχει πολλή ταπείνωση.

Και στην ευρυχωρία και στην ανάπαυση δεν μανθάνει ο άνθρωπος. Γι’ αυτό έδωσε ο Θεός πειρασμούς. Οι πειρασμοί διδάσκουν τον άνθρωπο. Η χάρις δεν διδάσκει τόσο όσον οι πειρασμοί.
Ό,τι είναι της ανάγκης (από τα υλικά) δεν είμεθα υπό κατάκριση. Όταν δεν είναι της ανάγκης και το χειρίζεσαι ως ανάγκη, αυτό είναι υπό μέμψη.
Αν στα μικρά είσαι αμελής, στα μεγάλα θα προκόψεις;
Δυο πατέρες αφού έφαγαν και έκαναν το Απόδειπνο είπε ο ένας στον άλλο: «Να πιούμε ένα ποτήρι κρασί να ξεπλύνουμε το στόμα μας» και απαντά ο άλλος που ήταν πιο πνευματικός: «Όχι το στόμα, το Απόδειπνο θα ξεπλύνουμε».
Από το στόμα (δηλαδή από το φαγητό) προέρχεται και η υγεία και η ασθένεια του σώματος.
Έρχονται εδώ διάφοροι, αλλά όλους δεν μπορώ να τους αναπαύσω. Ήρθε μία φορά ένας καθηγητής Πανεπιστημίου και μου είπε ότι έχει πρόβλημα με την γυναίκα του. Του είπα ότι φταις εσύ, γιατί δεν την αγαπάς πραγματικά, και έφυγε σκανδαλισμένος. Περίμενε να του δώσω δίκαιο.
Κάποια γυναίκα μου έστειλε γράμμα. Πήγα να τ’ ανοίξω και βρωμούσε. Κατάλαβα ότι είχε πάει σε μάγους.

Από το βιβλίο: Από την ασκητική και ησυχαστική Αγιορειτική παράδοση,
Άγιον Όρος 2011, σελ. 542 (επιλογή)
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Έρωτικόν πρός τόν Ίησούν...!

Γλυκύτατέ μου Ίησού, βάλσαμον τής ψυχής μου,
άγάπη τής καρδίας μου, άέρας τής πνοής μου.
Φῶς νοητόν, γλυκύτατον, ό έρως, ή ίσχύς μου,
άγάπη πολυθαύμαστος, ό πόθος τής ζωής μου...

Πολλάκις πταίω, Σέ λυπώ καί Σέ παραπικραίνω,
πλήν πάλιν Σύ μέ άγαπάς, δέν στέκεις πικραμένος.
Πόσον γλυκύς, γλυκύτατος, είσαι άγαθέ Χριστέ μου,
άλλ’ άν μ’ άφήνης, σύντομα σ’ άλησμονώ Θεέ μου.

Άν μ’ άγαπάς, Σέ άγαπώ, κι’ άν μέ βαστάζης, στέκω·
άν δέ μικρόν άπέρχεσαι, εύθύς ώς χόρτον πέφτω.
Ό έρωτάς μου είσαι Σύ, ή φλόγα τής άγάπης,
ό ζήλος καί ή όρεξις κι ή προθυμία αύθις.

Άπόσπασμα άπό τό ποίημα τού Όσίου Ίωσήφ τού Ήσυχαστή
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Όταν βλέπεις πιστέ το θυμιατήριο να έχεις υπόψιν σου τα εξής:

Όταν βλέπεις τις τρεις αλυσίδες, είναι ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα, είναι η Αγία Τριάδα.

Όταν βλέπεις την κοιλία του θυμιατηρίου, αυτή είναι η Θεοτόκος.

Όταν βλέπεις μέσα τον άνθρακα (κάρβουνο), Αυτός είναι ο Χριστός.

Το Πνεύμα το Άγιο είναι το θυμίαμα.

Και τα 12 κουδούνια είναι οι 12 Απόστολοι.

Το θυμιατήριο που κρατάει ο ιερεύς στο χέρι και στο επιδεικνύει και σε θυμιατίζει, σου λέει:
– Βλέπεις αυτό το θυμιατήριο; Δόγμα ολόκληρο! Εγώ το πιστεύω, εσύ το πιστεύεις; Εγώ το πιστεύω, εσύ το πιστεύεις; Εγώ το πιστεύω, εσύ το πιστεύεις;

Και ο άνθρωπος κάνει το σταυρό του. Δεν κάνουμε σταυρό εκεί, αλλά υπόκλιση, ότι το πιστεύουμε το δόγμα αυτό και δεχόμαστε την ευλογία αυτή…

Δημήτριος Παναγόπουλος
https://romioitispolis.gr/
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Να κρατούμε την Ορθόδοξη πίστη… Ζούμε σε αποκαλυπτικούς καιρούς

Ένας μοναχός όταν έκανε εργόχειρο είχε προσευχή, όταν σταματούσε το εργόχειρο για να κάνη προσευχή την έχανε. Αυτό συνέβαινε γιατί είχε λογισμό υπερηφανείας. Πρέπει να προσευχόμαστε με πολλή ταπείνωση και μετάνοια.
– Όταν γεννιέται λογισμός υπερηφανείας από την προσευχή, συνήθως σαλεύονται τα νεύρα και ο νους.
– Όταν κατηγορείται κανείς από τους ανθρώπους, να το αντιμετωπίζει με σιωπή, διότι, όπως λέγει ο Ιωάννης της Κλίµακος, η σιωπή του Χριστού κατήσχυνε τον Πιλάτο.
– Όταν αρχίζει κανείς να προσεύχεται, η ίδια η προσευχή θα του λύνει τις απορίες του. Διαφορετικά, όσα και αν ακούσει περί προσευχής, δεν θα καταλάβει τίποτε.
– Ο Μοναχισμός είναι θεσμός παραδόσεως, είναι παράδοση. Όταν φύγει το Άγιον Πνεύμα, θα εκλείψει ο Μοναχισμός. Στις ημέρες µας ο Μοναχισμός έχει µειωθεί ως παράδοση και συντηρείται ως ανθρώπινη ενέργεια. Θα έλθει μεγάλος πειρασμός στα Μοναστήρια. Θα δημιουργηθεί λειψανδρία περισσότερο από ότι προηγουμένως.
Όταν κανείς είναι ψυχοπαθής και κάνει υπακοή, τότε είναι ιάσιμο το πρόβλημα. Η αθεράπευτη ψυχοπάθεια διακρίνεται από την έλλειψη της υπακοής.
*****
Αληθινοί θεολόγοι στην Εκκλησία είναι εκείνοι που μισούν τον εαυτό τους (τα πάθη τους). Αν δεν μισήσει κανείς τον εαυτό του έως θανάτου, δεν µπορεί να είναι μαθητής του Χριστού και διδάσκαλος του λαού.
– Να κρατούμε την Ορθόδοξη πίστη. Και, επειδή ζούμε σε δύσκολους καιρούς, θα λάβουμε μισθό περισσότερο από άλλους ανθρώπους που έζησαν τις παλαιότερες εποχές και κράτησαν την πίστη
*****
– Ο λόγος του Αποστόλου Πέτρου ότι η γη κατακαήσεται (θα κατακαεί), σήμερα
είναι πιο εύκολο να πραγματοποιηθεί με τα πυρηνικά όπλα.
– Ζούμε σε αποκαλυπτικούς καιρούς. Σήμερα η ειρήνη είναι πολύ δύσκολη. Το τέλος θα έλθει απότομα, αλλά τότε θα έλθει και η απολύτρωση.
– Ζούμε στους τελευταίους χρόνους. Μπορεί και τώρα να συμβεί η κρίση.
– Με την µνήµη του θανάτου έρχεται αμέσως κατάνυξη και απάθεια.

Οσίου Γέροντος Σωφρονίου Σαχάρωφ
Από το βιβλίο (Β’ έκδοση) του Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, Ιεροθέου: «Οἶδα ἄνθρωπον ἐν Χριστῷ»
inpantanassis.blogspot.com
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Τι είναι η άσκηση;…η νηστεία, η μελέτη, η νοερά προσευχή;

Τί νόημα έχει η αγρυπνία για τον μοναχό και για τον κάθε πιστό; Γιατί αγρυπνώ την νύχτα; Διότι με την αγρυπνία μου κάθομαι ενώπιον του Θεού.
Μάλιστα για τους ασκητές, η αγρυπνία ως επί το πλείστον ήταν μία ορθοστασία, μία στάσις και όχι ένα κάθισμα· ήταν μία πάλη συνεχής, ένα πήγαινε-έλα.
Μερικοί δε, για να κάνουν αυστηρότερη την άσκησί τους, στέκονταν όρθιοι στον ίδιο τόπο, για να κουρασθούν. Στήνομαι λοιπόν και εγώ όρθιος ενώπιον του Θεού. Και όσο πιο αόρατος είναι για μένα ο Θεός, τόσο μεγαλύτερη σημασία έχει η άσκησίς μου.
Τι είναι η νηστεία μου; Δεν είναι τίποτε άλλο, παρά απόδειξις ότι παρίσταμαι ενώπιον του Θεού και τον προσδοκώ, χωρίς να περιμένω πότε θα μου χτυπήση την πόρτα· εάν κάνω κάτι τέτοιο, θα πέσω σε πλάνη.
Προσμονή μου και συνάντησίς μου με τον Θεόν είναι η πείνα μου, η αίσθησις της κενότητος του στομάχου μου, ο κόπος που καταβάλλω.
Τί σημασία έχει η μελέτη μου; Καμία άλλη, παρά ότι μέσα στο βιβλίο είναι ο Θεός, και επομένως την αορασία μου την αναπληρώνω κάπως με ότι βλέπω για τον Θεό μέσα στο βιβλίο μου.
Τί σημασία έχει η νοερά προσευχή; Το ότι φέρνω νοερώς τον παρόντα Θεόν ενώπιόν μου, οπότε και η προσευχή μου είναι μία προσμονή του Θεού, είναι η άσκησίς μου.

Ώστε η άσκησις του κάθε ορθοδόξου χριστιανού –διότι η άσκησις είναι δουλειά του κάθε πιστού- είναι το να παρίσταται ενώπιον του Θεού.
Βλέπετε τί μεγάλη σημασία έχει η γνώσις της αλήθειας; Καταλαβαίνετε πόσο μπορώ να κάνω λάθος, εάν δεν ξέρω τί είναι άσκησις;
Τότε είναι δυνατόν, ή λανθασμένα να περιμένω τον Θεόν, ή λανθασμένα να ασκούμαι, οπότε η άσκησίς μου είναι μία ταλαιπωρία της φύσεώς μου, μία περιπλάνησις τήδε κακείσε μακράν του Θεού, μία απομάκρυνσις από τον Θεόν.
Και είναι τόσο καθημερινό αυτό στους ασκητές (και σε όλους του χριστιανούς), το να χάνουν τον Θεόν, αντί να τον έχουν…

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης
Χαρισματική Οδός
Ερμηνεία στον βίο του Οσίου Νείλου του Καλαβρού εκδ. Ίνδικτος
askitikon.eu
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Η αρετή θέλει διάκριση και μέτρο

Ν’ αγαπήσετε την αλήθεια και να μισήσετε το αμαρτωλό ψέμα κάθε είδους, αδελφοί μου. Να ομολογείτε την αγία αλήθεια με θάρρος και παρρησία και ν’ αρνείστε το ψέμα με πραότητα κι υπομονή.
Έτσι η αλήθεια θα βασιλέψει, όπως της αξίζει και το ψέμα θα καταισχυνθεί και θα εξαφανιστεί. Δε θα ξανασηκώσει κεφάλι με θράσος κι αναίδεια. «Αποστήτω από αδικίας πας ο ονομάζων το όνομα Κυρίου» (Β’ Τιμ. β’ 19).
Ίσως οι άνθρωποι προσβληθούν από την αλήθεια των λόγων σου και στο μέλλον δε θα σ’ αγαπούν, δε θα σε τιμούν. Και τι μ’ αυτό; Ίσως γίνεις δυσάρεστος στους ανθρώπους, όπως ένα αγκάθι που έχει χωθεί στα πλευρά τους, εσύ όμως θα είσαι το στόμα του Θεού, το μάτι Του.
Ακόμα και σ’ αυτή τη ζωή όλοι οι τίμιοι και δίκαιοι άνθρωποι θα σε σέβονται, ενώ οι άγγελοι στον ουρανό κι όλοι οι άγιοι θα σε δοξάζουν. Θα πάρουν την ψυχή σου όταν χωριστεί από το φθαρτό σώμα σου και θα την οδηγήσουν στα ουράνια σκηνώματα.

Οι ένοικοι του ουρανού, οι ουρανοπολίτες, δεν παρατηρούν αδιάφορα τις ενάρετες πράξεις και τους αγώνες μας εναντίον της αμαρτίας και της αδικίας εδώ στη γη. Μας παρακολουθούν με μεγάλο ενδιαφέρον, με συμπάθεια, αφού όλοι μας είμαστε μέλη του ενός σώματος του Χριστού.
Το βεβαίωσε ο ίδιος ο Κύριος αυτό λέγοντας ότι «χαρά γίνεται εν τω ουρανώ επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι» (Λουκ. ιε’ 7). Κι ο απόστολος λέει: «Είτε δοξάζεται εν μέλος, συγχαίρει πάντα τα μέλη» (Α’ Κορ. ιβ’ 29).
Πόσο ήρεμη είναι η συνείδησή μας, πόσο ικανοποιημένοι νιώθουμε όταν ομολογούμε την αγία αλήθεια! Κι αντίθετα πόσο μας ελέγχει η συνείδηση όταν δειλιάζουμε ή φοβόμαστε να ομολογήσουμε την αλήθεια όταν πρέπει!

Τί είναι εκείνο που κάνει το ψέμα και την αδικία να σηκώνουν κεφάλι με αυθάδεια και να επικρατούν, αν όχι το γεγονός ότι κυκλοφορούν ελεύθερα και δεν τα αρνούμαστε;
Η λογική όμως απαιτεί να μη λέμε την αλήθεια παντού και στον καθένα. Για παράδειγμα δεν υπάρχει λόγος να ομολογούμε την αλήθειά μας στις παρακάτω περιπτώσεις:
1) όταν δε μας πέφτει λόγος ή όταν γύρω μας υπάρχουν άνθρωποι που η δουλειά ή η θέση τους είναι να μιλούν την αλήθεια και
2) όταν δούμε πως το να ομολογήσουμε την αλήθεια θα μας μπλέξει σε προφανή κίνδυνο κι ότι κανένα όφελος δε θα προκύψει από την ομολογία μας.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι καλύτερα να προσευχηθείς μυστικά στο Θεό ώστε να φέρει Εκείνος τον άδικο σε επίγνωση και να τον οδηγήσει στον ίσιο δρόμο ή να στείλει δυνατούς και ικανούς ανθρώπους για ν’ αποκαταστήσουν την αδικία.

Η αρετή θέλει διάκριση και μέτρο. Χωρίς διάκριση η αρετή χάνει πολλή από την αξία της ή δεν είναι καθόλου αρετή.
Αγίου Ιωάννου Κρονστάνδης
«Οι Μακαρισμοί – Δέκα ερμηνευτικές ομιλίες»
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Επιφυλακή

Τήρησε σθεναρά την πνευματική επιφυλακή, επειδή δεν γνωρίζεις πότε θα σε καλέσει ο Κύριος κοντά Του. Κατά την επίγειο ζωή σου, να είσαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να Του δώσεις λογαριασμό.
Πρόσεχε να μην σε πιάσει στα δίχτυα του ο εχθρός, ή να σε ξεγελάσει, προκαλώντας σε να πέσεις σε πειρασμό. Καθημερινά εξέταζε την συνείδησή σου, δοκίμαζε την καθαρότητα των λογισμών σου, τις προθέσεις σου.
Κάποτε ήταν ένας βασιλιάς, ο οποίος είχε ένα γιο πονηρό. Έχοντας χάσει κάθε ελπίδα για αλλαγή προς το καλύτερο, ο πατέρας καταδίκασε τον γιο του σε θάνατο. Του έδωσε ένα μήνα περιθώριο για να προετοιμαστεί.
Πέρασε ο μήνας, και ο πατέρας ζήτησε να παρουσιασθεί ο γιος του. Προς μεγάλη του έκπληξη, παρατήρησε πως ο νεαρός ήταν αισθητά αλλαγμένος: το πρόσωπό του ήταν αδύνατο και χλωμό, και ολόκληρο το κορμί του έμοιαζε να είχε υποφέρει.

«Πως και σου συνέβη τέτοια μεταμόρφωση, γιέ μου;» ρώτησε ο πατέρας.
«Πατέρα μου και κύριέ μου,» απάντησε ο γιος, «πως είναι δυνατόν να μην έχω αλλάξει, αφού η κάθε μέρα με έφερνε πιο κοντά στον θάνατο;»
«Καλώς, παιδί μου», παρατήρησε ο βασιλιάς. «Επειδή προφανώς έχεις έρθει στα συγκαλά σου, θα σε συγχωρήσω. Όμως, θα χρειαστεί να τηρήσεις αυτή την διάθεση επιφυλακής της ψυχής σου, για την υπόλοιπη ζωή σου.»
«Πατέρα μου,» απάντησε ο γιος, «αυτό είναι αδύνατο. Πως θα μπορέσω να αντισταθώ στα αμέτρητα ξελογιάσματα και τους πειρασμούς;»
Ο βασιλιάς τότε διέταξε να του φέρουν ένα δοχείο γεμάτο λάδι, και είπε στον γιο του: «Πάρε αυτό το δοχείο, και μετάφερε το στα χέρια σου, διασχίζοντας όλους τους δρόμους της πόλεως. Θα σε ακολουθούν δύο στρατιώτες με κοφτερά σπαθιά. Εάν χυθεί έστω και μία σταγόνα από το λάδι, θα σε αποκεφαλίσουν.»
Ο γιος υπάκουσε. Με ανάλαφρα, προσεκτικά βήματα, διέσχισε όλους τους δρόμους της πόλεως, με τους στρατιώτες να τον συνοδεύουν συνεχώς, και δεν του χύθηκε ούτε μία σταγόνα.

Όταν επέστρεψε στο κάστρο, ο πατέρας τον ρώτησε: «Γιέ μου, τι πρόσεξες καθώς τριγυρνούσες μέσα στους δρόμους της πόλεως;»
«Δεν πρόσεξα τίποτε.»
«Τι εννοείς, ‘τίποτε’;» τον ρώτησε ο βασιλιάς. «Σήμερα ήταν μεγάλη γιορτή – σίγουρα θα είδες τους πάγκους που ήταν φορτωμένοι με πολλές πραμάτειες, τόσες άμαξες, τόσους ανθρώπους, ζώα…»
«Δεν είδα τίποτε απ’ όλα αυτά» είπε ο γιος. «Όλη η προσοχή μου ήταν στραμμένη στο λάδι μέσα στο δοχείο. Φοβήθηκα μην τυχόν μου χυθεί μία σταγόνα και έτσι χάσω τη ζωή μου.»
«Πολύ σωστή η παρατήρησή σου» είπε ο βασιλιάς. «Κράτα λοιπόν αυτό το μάθημα κατά νου, για την υπόλοιπη ζωή σου. Να τηρείς την ίδια επιφυλακή για την ψυχή μέσα σου, όπως έκανες σήμερα για το λάδι μέσα στο δοχείο.
Να στρέφεις τους λογισμούς σου μακριά από εκείνα που γρήγορα παρέρχονται, και να τους προσηλώνεις σε εκείνα που είναι αιώνια.
Θα είσαι ακολουθούμενος, όχι από οπλισμένους στρατιώτες, αλλά από τον θάνατο, στον οποίον η κάθε μέρα μας φέρνει πιο κοντά. Να προσέχεις πάρα πολύ να φυλάς την ψυχή σου από όλους τους καταστροφικούς πειρασμούς.»

Ο γιος υπάκουσε τον πατέρα, και έζησε έκτοτε ευτυχής.
«Γρηγορείτε, στήκετε εν τη πίστει, ανδρίζεσθε, κραταιούσθε» (Α’ Προς Κορινθίους 16:13).
Ο Απόστολος δίνει αυτή την σημαντική συμβουλή, για να στρέψεις την προσοχή σου προς τον κίνδυνο του κόσμου τούτου, να σε καλέσει σε συχνή εξέταση της καρδιάς σου, επειδή χωρίς αυτό, είναι εύκολο κανείς να καταστρέψει την καθαρότητα και το πάθος της πίστεώς του και χωρίς να το αντιληφθεί, να περάσει στην αντίπερα όχθη του πονηρού και της απιστίας.
Όπως είναι βασική μας μέριμνα να προσέχουμε εκείνα που μπορούν να ζημιώσουν την φυσική μας υγεία, έτσι οφείλουμε να έχουμε σαν πνευματική μας μέριμνα να προσέχουμε εκείνα που μπορούν να ζημιώσουν την πνευματική μας ζωή και το έργο της πίστεως και της σωτηρίας.
Συνεπώς, πρέπει να ελέγχετε προσεκτικά και με προσήλωση τα εσωτερικά σας ορμέμφυτα: είναι εκ Θεού, ή από το πνεύμα του πονηρού; Να φυλάγεσθε από τους πειρασμούς του κόσμου τούτου, και από τους κοσμικούς ανθρώπους.

Να φυλάγεσθε από τους κρυφούς εσωτερικούς πειρασμούς που προέρχονται από το πνεύμα της αδιαφορίας και απροσεξίας την ώρα της προσευχής, εξ αιτίας της φθίνουσας Χριστιανικής αγάπης.
Αν στρέψουμε την προσοχή μας στον νου μας, θα παρατηρήσουμε ένα χείμαρρο αλλεπάλληλων λογισμών και ιδεών. Ο χείμαρρος αυτός είναι αδιάκοπος, τρέχει γοργά προς κάθε κατεύθυνση και κάθε στιγμή – στο σπίτι, στην εκκλησία, στην εργασία, όταν διαβάζουμε, όταν συζητούμε…
Συνήθως το ονομάζουμε «σκέψη», γράφει ο Επίσκοπος Θεοφάνης ο Έγκλειστος, αλλά στην πραγματικότητα είναι μία διαταραχή του νοός, ένα σκόρπισμα, μία έλλειψη συγκέντρωσης και προσοχής.
Το ίδιο συμβαίνει και στην καρδιά. Έχετε ποτέ παρατηρήσει την ζωή της καρδιάς; Δοκιμάστε να το κάνετε, έστω για ένα μικρό διάστημα, και παρατηρήστε τι θα ανακαλύψετε: Προκύπτει κάτι δυσάρεστο, και ταράζεστε. Σας βρίσκει κάποια δυστυχία, και νοιώθετε λύπηση για τον εαυτό σας.
Βλέπετε κάποιον που δεν συμπαθείτε, και αμέσως αναβλύζει μέσα σας η εχθρότητα. Συναντιέστε με κάποιον ισότιμό σας, ο οποίος εν τω μεταξύ σας έχει προσπεράσει κοινωνικά, και αρχίζετε να τον φθονείτε. Αναπολείτε τα ταλέντα σας και τις ικανότητές σας, και αρχίζετε να νοιώθετε υπερηφάνεια….

Όλη αυτή η σαπίλα: ματαιοδοξία, σαρκική επιθυμία, λαιμαργία, ακηδία, κακία… η μια στοιβαγμένη πάνω στην άλλη, τελικά καταστρέφουν την καρδιά. Και όλα αυτά μπορούν να διαπεράσουν την καρδιά μέσα σε λίγα μόνο λεπτά.
Για τον λόγο αυτό, κάποιος ασκητής που ασκούσε αυστηρό έλεγχο στον εαυτό του, είπε -πολύ σωστά- ότι «η καρδιά του ανθρώπου είναι γεμάτη από δηλητηριώδη φίδια. Μόνο οι καρδιές των αγίων είναι απαλλαγμένες από αυτά τα φίδια: τα πάθη.»
Τέτοια όμως απαλλαγή αποκτάται μονάχα μέσω μιας μακροχρόνιας και δύσκολης διαδικασίας αυτογνωσίας, προσωπικής ενασχόλησης και επιφυλακής προς την έσω ζωή μας, δηλαδή, την ψυχή.

Να είστε προσεκτικοί. Να είστε σε επιφυλακή για την ψυχή σας! Να στρέφετε τους λογισμούς σας μακριά από εκείνα που γρήγορα παρέρχονται, και να τους προσηλώνετε σε εκείνα που είναι αιώνια. Έτσι θα βρείτε την χαρά που ποθεί η ψυχή σας, και για την οποία διψά η καρδιά σας.

Όσιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς
(Πηγή/Έκδοση: Pravoslavnaya Rus, ORTHODOX AMERICA, Τόμος 14. Χρ.Έκδοσης: 1993)
askitikon.eu
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

ΤΑ ΔΥΟ ΑΚΑΤΑΜΑΧΗΤΑ ΟΠΛΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ!!

«Άφησέ τον αυτόν», μου έλεγε ο Άγιος Πορφύριος, γιά το διάβολο.
«Μην του δίνεις σημασία. Όσο του δίνεις σημασία, τόσο περισσότερο σε πλησιάζει. Αν θέλεις να τον διώξεις, να τον απομακρύνεις από κοντά σου, πάψε να του δίνεις σημασία. Περιφρόνησέ τον. Μόνο η περιφρόνηση του αξίζει. Από τη στιγμή που θα αρχίσει να την εισπράττει, θα αρχίσει και να υποχωρεί. Μέχρι που, τελικά, θα τραπή σε φυγή!
Η περιφρόνηση αποτελεί το δεύτερο όπλο, μετά τον Τίμιο Σταυρό, κατά του διαβόλου! Και τον μεν Τίμιο Σταυρό τον φοβάται και, κυριολεκτικά, τον τρέμει και τρέπεται σε άτακτη φυγή. Την δε περιφρόνηση δεν την αντέχει, γιατί είναι υπερόπτης και σκάει από το κακό του!
Εξάλλου, αυτή η υπεροψία ήταν αιτία να εκπέσει και να γίνει αυτό που έγινε. Εισέπραξε την τιμωρία του…»!!
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”