Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

Άραγε ο ουρανὀς αντιλαμβάνεται ότι τώρα εγώ προσεύχομαι γι’ αυτούς που έφυγαν από την παρούσα γη;

Μιά μέρα ένας ιερομόναχος διαβάζοντας πολλά ονόματα κουράστηκε και αναρωτήθηκε: Άραγε σώζονται αυτοί τους οποίους μνημονεύω; Νοιώθουν τίποτε; Άραγε ο ουρανὀς αντιλαμβάνεται ότι τώρα εγώ προσεύχομαι γι’ αυτούς που έφυγαν από την παρούσα γη; Βοηθούνται άραγε οι νεκροί;
Και την ώρα εκείνη, όπως ήταν κουρασμένος, στηρίχθηκε στο στασίδι του, έκλεισε λίγο τα μάτια του, και ανάμεσα σε ύπνο και ξύμνιο, σε μιά εγρήγορση του νου του αλλά και κόπωση της σάρκας, σηκώνει τα μάτια επάνω και βλέπει, βλέπει… Πω, πω,! Τι γίνεται εκεί; Πνεύματα κεκοιμημένων αναρίθμητα και μαζί με αυτά και οι άγιοι, μαζί και άγγελοι.
Και μπροστά, μπροστά στον θρόνο του Χριστού η Υπεραγία Θεοτόκος με το ωραιότατο ένδυμά της, με το πρόσωπό της φωτεινό έδειχνε τα πνεύματα, κοιτούσε τον Χριστό, και του έλεγε:
''Υιέ μου και Θεέ μου, για όλους αυτούς εγώ μεσιτεύω. Δέξου τις φωνές της αγίας Εκκλησίας σου''. Και τότε όλοι οι νεκροί άρχισαν να ψάλλουν: “Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία… ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών”
….Άς φωνάζομε, ας παρακαλούμε τον Θεό για μάς και τους νεκρούς μας. Και να ξέρετε, οι νεκροί μας, όταν προσευχόμαστε συνεχώς, πλησιάζουν πιο κοντά στον Θεό και φθάνουν εν τέλει στην δόξα, εφόσον δεν Τον αρνούνται.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΗΣ
proskynitis

[toula]

"Εάν ο λογισμός δεν παινεύεται πλέον για φυσικά προτερήματα, αυτό είναι σημάδι ότι αρχίζει να έρχεται η υγεία."
Αγ. Ιωάννης ο Σιναΐτης

[toula]

Ο διάβολος είναι κακός για τον εαυτό του, όχι για μας. Γιατί εμείς, αν θέλουμε, πολλά έχουμε να κερδίσουμε απ’ αυτόν, χωρίς βέβαια τη δική του θέληση.
Έτσι το θαύμα γίνεται ακόμα μεγαλύτερο και αποδεικνύεται η απεραντοσύνη της φιλανθρωπίας του Θεού, καθώς, όταν εμείς βελτιωνόμαστε, ο διάβολος λυπάται και υποφέρει· όταν, μάλιστα, η βελτίωσή μας οφείλεται σ’ αυτόν τον ίδιο, τότε είναι που δεν μπορεί ν’ αντέξει τη συμφορά του και σκάει απ’ το κακό του.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

[toula]

Χωρίς τη χάρη του Θεού είσαι ένα ξερό καλάμι, ένα άκαρπο δένδρο, ένα άχρηστο κουρέλι, ένα σκεύος της αμαρτίας, ένα δοχείο των παθών.
Όλα τα καλά που έχεις μέσα σου είναι της χάριτος του Θεού. Δικά σου είναι μόνο τα πάθη και τα αμαρτήματα.

Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ

[toula]

Να μήν φαντάζεσαι τον Θεό τόσο αυστηρό. Είναι πολύ Ελεήμων και γνωρίζει την ανθρώπινη ασθένειά μας

Να μήν φαντάζεσαι τον Θεό τόσο αυστηρό. Είναι πολύ Ελεήμων και γνωρίζει την ανθρώπινη ασθένειά μας. Τους αγίους Πατέρες πρέπει με πολλή ευλάβεια να σεβόμαστε σαν εκλεκτούς του Θεού που είναι. Και αν σε στενοχωρεί που δεν μπορούμε να τους μοιάσουμε, διάβασε τα λόγια της Κλίμακος:
”Είναι παράλογος όποιος πέφτει σε απόγνωση ακούοντας τα υπερφυσικά κατορθώματα των Αγίων. Αυτά αντιθέτως τον εκπαιδεύουν άριστα σε ένα από τα δύο: Ή τον παρακινούν με την Οσιακή ανδρεία τους στη μίμηση ή στη μεγάλη αυτοκατάκριση και αναγνώριση της αδυναμίας του με την τρεις φορές Οσιακή ταπείνωση”

Όσιος Ιωάννης Αλεξέγιεφ, Πνευματικός Ι.Μονής Βάλαμο (✞ 5 Ιουνίου 1958)

[toula]

Η Παναγία είναι η πραγματική εικόνα του ανθρώπου.
Στο πρόσωπο της Παναγίας ο Θεός ζωγράφισε μια εικόνα,
έκανε ένα πίνακα, επάνω στον οποίο ζωγράφισε ό,τι ωραιότερο υπήρχε,
όποια αρετή υπάρχει, όποια καλοσύνη, όποια ομορφιά πνευματική και υλική
υπάρχει, γιατί και σωματικά η Παναγία ήταν σεμνή και όμορφη,
Όλα τα κάλλη, ζωγράφισε ο Θεός στο πρόσωπο της Παναγίας.
Η Παναγία διέσωσε το “κατ’ εικόνα" του ανθρώπου,
είναι η πραγματική εικόνα του ανθρώπου.

~Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς

[toula]

''Πρέπει να κάνεις σωστά το σταυρό σου.'' - Άγιος Γαβριήλ ο δια τον Χριστόν Σαλός!

Όταν γινόταν συζήτηση με τον π. Γαβριήλ για το σημείο του σταυρού, εκείνος εξηγούσε:
– Πρέπει να κάνεις σωστά το σταυρό σου.
Όταν δεν τον κάνεις σωστά, τα πονηρά πνεύματα όχι μόνο δεν φεύγουν αλλά γελάνε. Και η Παναγία θυμώνει.
Όταν κάνεις το σημείο του σταυρού, πρέπει να βάλεις το δεξί χέρι πρώτα στο μέτωπο, μετά στον αφαλό, ύστερα στον δεξιό ώμο και έπειτα στον αριστερό.
Εκείνος που βάζει το χέρι του όχι πάνω στον αφαλό αλλά στην καρδιά, βγάζει ανάποδο σταυρό.
Ούτε στον αέρα κάνει να σταυρώνεσαι.
Το χέρι πρέπει οπωσδήποτε να αγγίζει το σώμα. Κι όταν σταυρώνεσαι, πρέπει να προσεύχεσαι. Αλλιώτικα, έτσι σταυρώνονται κι οι ηθοποιοί.
– Πρέπει να σταυρώνεις τα πάντα, εκτός από τα Άγια Δισκοπότηρα της Θείας Μετάληψης. Αν κάτι είναι πεταμένο στο δρόμο, ενδέχεται να είναι εκ του πονηρού. Αν δεις ότι κάποιος άλλος το σταύρωσε, τότε δεν χρειάζεται να το κάνεις κι εσύ. Αν δεν θέλεις να προκαλέσεις σύγχυση σ’ όσους σε βλέπουν αλλά δεν σε κατανοούν, τότε μπορείς να σχηματίσεις το σημείο του σταυρού με τα μάτια σου.
Μια μέρα κάποιος έδωσε ένα μήλο σε έναν πιστό κι εκείνος αμέσως το έφαγε.
Κι ο Γέροντας τον μάλωσε:
– Πόσο εύκολο είναι να σε καταστρέψουν! Κι Άγγελος να σου το έδινε, έπρεπε πρώτα να το σταυρώσεις.
Ρώτησα κάποτε τον Γέροντα:
– Όταν χασμουριόμαστε, τι συμβαίνει;
Τι μεταδίδεται;
– Όταν χασμουριέσαι, είναι καλό. Όμως πρέπει να σταυρώσεις το στόμα σου. Το τι ακριβώς συμβαίνει και τι μεταδίδεται δεν έχω δικαίωμα να σου αποκαλύψω. Δεν κάνει. Είναι μυστήριο.

[toula]

Το "δόξα σοι ο Θεός" να μην λείπει ποτέ από τα χείλη σας!
Ὅταν, Γέροντα, βλέπω μέσα μου ὑπολείμματα ἀπό ἐάν πάθος στενοχωριέμαι.
- Πές: «Δόξα σοι ὁ Θεός, πού ἔφυγαν τά πολλά!». Ἄν ἤμουν ἐγώ στή θέση σου, θά ἔβλεπα τίς ὁλοφάνερες μεγάλες δωρεές τοῦ Θεοῦ καί «ἀπό φυλακῆς πρωίας μέχρι νυκτός» θά ἔλεγα τό «δόξα σοι ὁ Θεός».
Ἄν θέλης νά ζῆς ζωή παραδεισένια ἀπό αὐτήν τήν ζωή, δές κι ἐσύ τίς εὐεργεσίες καί τίς πλούσιες δωρεές πού σοῦ δίνει ὁ Θεός καί ἄρχισε τό «δόξα σοι ὁ Θεός».
Νά δοξάζετε τόν Θεό, γιατί σᾶς βοήθησε καί προοδεύσατε ἔστω καί λίγο, εἴτε ἐπειδή ἐσεῖς κοπιάσατε, εἴτε ἐπειδή σᾶς βοήθησαν οἱ ἄλλοι.
Ὅταν ὁ ἄνθρωπος λέη «δόξα σοι ὁ Θεός», βοηθάει ὁ Θεός, γιατί ἡ εὐγνωμοσύνη μέ τό ταπεινό φρόνημα καί μέ τόν φιλότιμο ἀγώνα τραβάει συνέχεια οὐράνιες δυνάμεις καί εὐλογίες θεϊκές.

Γέρων Παΐσιος Αγιορείτης.

[toula]

Η Παναγία όσο ζούσε, δεν έκανε ποτέ συγκατάθεση σε καμμία αμαρτία!
Μόνο ένα λογισμό είχε στη ζωή της: Να σκέφτεται, να υμνεί και να αγαπά το Χριστό και να ποιεί το θέλημά Του.
Μέσα της προσεύχονταν ακαταπαύστως. Η καρδιακή της προσευχή, δεν έχει μέτρο συγκρίσεως. Είναι κάτι ακατανόητο για τους ανθρώπους, ακόμα και για τους αγγέλους! Γι' αυτό είναι πρύτανης όλων των καθηγητών της νοεράς προσευχής...
Η Παναγία μία ζωή ήταν σιωπηλή. Και λίγο πριν φύγει από τούτο τον κόσμο, έκανε μόνο μία και μοναδική διδασκαλία...
Είπε το εξής:
- Η ζωή είναι εμπόριο και ο άνθρωπος μοιάζει με έμπορο. Μακάριος είναι εκείνος, που θα εμπορευτεί σωστά το χρόνο της ζωής του! Εμπορεύσατε τη ζωή σας όπως είπε ο Υιός Μου, για να κερδίσετε την Βασιλεία των Ουρανών...
Με τον χρόνο λοιπόν άλλοι εξαγοράζουν - κάνοντας έργα μετανοίας - την Βασιλεία των Ουρανών και άλλοι εξαγοράζουν με τον χρόνο - κάνοντας αμαρτίες - την κόλασή τους.

Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα

[toula]

Η Παναγία ή Φιδούσα...

Βρίσκεται στο Μαρκόπουλο της Κεφαλονιάς και είναι επίσης γνωστή ως Παναγία Λαγκουβάρδα.
Η Παναγία η Φιδούσα της Κεφαλονιάς είναι από τους πιο διάσημους ναούς του νησιού καθώς δέχεται κάθε χρόνο, εκτός από χιλιάδες προσκυνητές, και κάποιους άλλους, πιο… ‘‘περίεργους’’ επισκέπτες!
Πρόκειται για φιδάκια μικρού μεγέθους, ακίνδυνα, που φέρουν στο κεφάλι τέσσερις μαύρες μικρές κοκκίδες σε σχήμα σταυρού! Εμφανίζονται από τις 6 έως τις 16 Αυγούστου στα βράχια πίσω από το φράγκικο καμπαναριό της εκκλησίας της Παναγίας Φιδούσας και έρπουν άφοβα ανάμεσα στον κόσμο και μέσα στην εκκλησία
Ο θρύλος της Παναγίας Φιδούσας λέει πως όλα ξεκίνησαν από έναν σχίνο (θάμνο) που είδαν κάποιοι να καίγεται μέσα στο λόγγο. Πλησιάζοντας για να σβήσουν την φωτιά, είδαν πως είχε καεί ένα και μόνο δέντρο και πως στην ρίζα του υπήρχε η εικόνα της Παναγίας. Την μετέφεραν στην εκκλησία του χωριού τους, όμως την επόμενη μέρα η εικόνα έλειπε!
Την βρήκαν και πάλι στο ίδιο σημείο, κι αφού αυτό συνέβη κάμποσες ακόμα φορές, αντελήφθησαν πως επρόκειτο για θεϊκό σημάδι και αποφάσισαν να χτίσουν την Παναγία που την ονόμασαν Λαγκουβάρδα στο σημείο που βρίσκεται σήμερα, στο βάθος της ρεματιάς. Με τα χρόνια εκεί δημιουργήθηκε γυναικείο μοναστήρι, αφιερωμένο στην Παναγία.
Σύμφωνα πάντα με το θρύλο, κάποτε πειρατές απείλησαν την μονή. Μετά τις προσευχές των μοναχών, φίδια κύκλωσαν το μοναστήρι, απομακρύνοντας τον κίνδυνο! Αυτή ήταν η αρχή των θαυμάτων της Παναγίας Φιδούσας.
Το θαύμα επαναλαμβάνεται από τότε κάθε χρόνο και είναι η εξήγηση που δίνει η λαϊκή παράδοση στην εμφάνιση των φιδιών. Θεωρείται μάλιστα κακό σημάδι να μην εμφανιστούν τα φιδάκια κάποια χρονιά, κάτι που, σύμφωνα πάντα με τον θρύλο, δεν συνέβη το 1940 και το 1953, την χρονιά των καταστροφικών σεισμών για την Κεφαλονιά. Η λαϊκή μουσική παράδοση της Κεφαλονιάς έχει μάλιστα ένα πασίγνωστο δίστιχο για την Παναγία Φιδούσα:
Τα φίδια από το Μαρκόπουλο καλαίνω να με φάνε
Μα κείνα είναι της Παναγιάς και με χαϊδολογάνε...