Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

Υπάρχει μία νέα ψυχική νόσος με την οποία ίσως κάποιοι στιγμή οι ψυχίατροι του μέλλοντος θα άξιζε να ασχοληθούν. Μιλάμε για τη νόσο: «Ορθοδοξίλα», «Υπερορθοδοξισμός», «Ταλιμπανορθοδοξία». Όποιον όρο και να διαλέξετε, μιλάμε για το ίδιο πράγμα.
Οι άνθρωποι που νοσούν από αυτό το νόσημα, νομίζουν ότι έχουν ήδη κλείσει θέση στον Παράδεισο, ότι ο Θεός τους χρωστάει τη σωτηρία τους και βλέπουν τα πράγματα υπό το πρίσμα της φανταστικής τελειότητας τους. Θεωρούν τους εαυτούς τους σεσωσμένους και όλους τους άλλους κακούς και αμαρτωλούς. Παντού βλέπουν τον διάβολο αλλά χάνουν τον Χριστό. Όνειρο τους, να κάνουμε πορεία με λαμπάδες και εξαπτέρυγα στη Λεωφόρο Μεσογείων ενάντια στην αθεϊα και τον υλισμό.
Πάμε σε δύο παραδείγματα για να καταλάβουμε τι εννοώ:
Αν για παράδειγμα ένας ιερέας με τεράστιο κοινωνικό έργο, δεν ήταν ιερέας αλλά στέλεχος της αριστεράς και δηλωμένος άθεος, οι «ΥπερΟρθόδοξοι» θα έλεγαν το εξής:
«Ε! Βέβαια! Ποιός ελέγχει τις ΜΚΟ, γνωστή απάτη των αριστερών. Παίρνουν Μουσουλμανάκια τα οποία όταν μεγαλώσουν θα θέλουν να κατακτήσουν την Ορθόδοξη Ελλάδα μας. Όλες αυτές οι παράνομες ΜΚΟ θέλουν το κακό της Ορθόδοξης Ελλάδας. Σατανικά πράγματα!!!».
Από την στιγμή όμως που ο άνθρωπος που επιτελεί το τεράστιο κοινωνικό έργο είναι Ιερέας τα πράγματα αλλάζουν.
«Είναι Άγιος ο Πατήρ! Πολεμούν Ελλάδα, Ορθοδοξία και ράσο. Πολεμούν την αγάπη προς τα παιδιά.!».
Διαβάστε λίγο, σας παρακαλώ όλοι εσείς τη Δογματική της Ορθοδόξου Εκκλησίας και Ανθρωπολογία των Πατέρων της Εκκλησίας, να δείτε ότι όταν φοράς ράσο μπορεί να συκοφαντήθείς για το καλό που κάνεις, αλλά μπορεί και να πέσεις σε αμάρτημα και να κρυφτείς πίσω από το καλό που κάνεις. Το ράσο , το βάπτισμα, ο ιερατικός τίτλος ΔΕΝ αγιάζει, ούτε κολάζει κάποιον με τη λογική της ΑΥΤΟΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗΣ. Ο κάθε άνθρωπος είναι ικανός για όλα.
Πάμε σε άλλο παράδειγμα . . .
Αν βγει ένα εμβόλιο ΜRNA για τον παιδικό καρκίνο από κάποιον Αμερικάνο Επιστήμονα θα πουν το εξής : «Ψέματα ! Καλύτερα τα παιδιά να πεθάνουν από καρκίνο και να πάνε στον Παράδεισο παρά να βάλουν μέσα τους τα δηλητήρια των Μασόνων!!!!».
Αν το ΙΔΙΟ εμβόλιο το έβγαζε για παράδειγμα ένας επιστήμων Μητροπολίτης με Έλληνες γιατρούς θα έλεγαν το εξής : «Μπράβο! Μίλησε ο Θεός ! Θα σωθούν τα παιδάκια! Ευλόγησε ο Θεός να βγει ένα τέτοιο εμβόλιο!».

Υπάρχει φυσικά και η κατηγορία αυτών που δεν πιστεύουν και θεωρούν ότι το ράσο σημαίνει απάτη και λαμογιά. Οι «Υπερορθόδοξοι» θεωρούν ότι αυτόματα ράσο σημαίνει αγιότητα χωρίς κόπο και όποιος πειράξει τον παπά που είναι αυτόματα Άγιος είναι άνθρωποι της νέας τάξης πραγμάτων. Υπάρχουν και οι υγιείς πνευματικά που σέβονται το ράσο αλλά φυσικά θεωρούν ότι ένας παπάς μπορεί να γίνει Άγιος αλλά και δαίμονας και όλα αυτά εξαρτώνται από τον προσωπικό αγώνα και όχι από ταμπέλες.
Αν ακούσουν τη φράση : «Γέροντας του Αγίου Όρους» αυτόματα ό,τι πει είναι δόγμα και πρέπει να κάνουμε τυφλή υπακοή, είτε αυτό λέγεται εμβόλιο, βηματοδότης, ασφαλιστική εταιρεία για το αυτοκίνητο, ή πάροχος κινητής τηλεφωνίας. Θεωρούν το ότι κάποιος έχει μούσια μέχρι το πάτωμα και ζει μέσα στα δέντρα, είναι αυτόματα Άγιος και ό,τι πει είναι δόγμα, άσχετα αν η επίσημη εκκλησία πει το αντίθετο.
Βλέπεις πολλούς στο Άγιον Όρος να κάθονται με τις ώρες στη σειρά για να δουν «διάσημους» «γεροντάδες» και τους αντιμετωπίζουν όπως κάποιες κυρίες τις καφετζούδες της γειτονιάς! «Για πες μας γέροντα! Πόσες κονσέρβες να πάρω σπίτι ώστε να ζήσω ΕΓΩ»!!!

Φυσικά υπάρχει διάβολος και σκοτεινές δυνάμεις αλλά δεν μπορούμε όλα να τα ρίχνουμε εκεί με τη λογική ότι : «Εγώ είμαι Άγιος και με πολεμάει ο διάβολος». Πολλοί «Ορθοδοξοταλιμπάν» βαπτίζουν τα κόμπλεξ , τις νευρώσεις, τα κολλήματα, και τους ζηλωτισμούς χωρίς επίγνωση ως ενοχλήσεις του διαβόλου, για να μπορούν σε αυτή τη φράση να αναπαύουν την υψηλή «Αγιότητα» τους.
Υπάρχει γιατρειά για αυτή την ψυχική νόσο; ΟΧΙ! Διότι είναι δεξιά πλάνη. Τόσο απλά. Κάποιοι βλέπουν αυτό που αρέσει στην εσωτερική τους ψυχοσύνθεση. Όσοι αυτές τις μέρες πάνε να αγιάσουν τον π.Αντώνιο ή να τον κολάσουν βράζουν όλοι μαζί στο ίδιο καζάνι.
Την περίοδο του covid εμφανίστηκαν πολλοί από τους «ταλιμπανάδες». Όλοι αυτοί θέλουν να βλέπουν και να βαπτίζουν τα γεγονότα με τη δική τους ζηλότυπη λογική και έχουν τον Θεό στην άκρη. Φυσικά πιστεύουν σε έναν Θεό που με το ζόρι θα φέρει κάποιους στη μετάνοια και τους αμαρτωλούς θα τους κάψει στην κόλαση. Οι ίδιοι θεωρούν ότι είναι στον δρόμο του Θεού και μάλιστα όσοι έχουν και προφίλ στα social, συχνά πυκνά στα άρθρα τους βάζουν και τις λεγόμενες ψευτοταπεινολογικές φράσεις για να δείχνουν και λίγο την «αγιότητά» τους στον έξω κόσμο. Φυσικά θεωρούν τον εαυτό τους υποστηρικτή του Χριστού και της Ορθοδοξίας.
Όπου ακούω για πολλές μετάνοιες, σταυρούς, ευλογίες, «Το είπε ο γέροντας», . Φεύγω χιλιόμετρα μακριά. Προτιμώ καφεδάκι στα Εξάρχεια με τους αναρχικούς παρά σε Αρχονταρίκια με «Υπερορθόδοξους». Ίσως σε αυτά τα «κακά παιδιά» όπως λανθασμένα τα χαρακτηρίζουμε βρούμε τελικά περισσότερο Χριστό από κάποιους φανατικούς. Έχω κάτσει σε Αρχονταρίκια για καφέ και έχω νιώσει σαν να βρίσκομαι σε υπόγεια στοά της Αλ-Κάϊντα.

Το να βρεις Ορθόδοξους με ψυχική ισορροπία, λογική, κριτική σκέψη και ισορροπημένη πνευματικότητα χωρίς αρρώστια είναι λίγο σπάνιο, αλλά υπάρχουν τέτοιες ψυχούλες εκεί έξω που «μυρίζουν» ορθόδοξη πνευματική «φυσιολογικότητα».
«Δεν έχουμε ανάγκη από πλακάτ στο Σύνταγμα που να γράφουν για το Χριστό και την Ορθοδοξία. Αυτή είναι ομολογία του χαβαλέ. Έχουμε ανάγκη από Χριστιανούς με επαναστατημένες καρδιές που να είναι μέσα στον κόσμο και να κινούνται μέσα σε αυτόν, αλλά να τον μεταμορφώνουν με τη συμπεριφορά τους και τη ζωή τους και όχι να τον παραμορφώνουν με τους ταλιμπανισμούς τους».
Δυστυχώς πολλοί διαβάζουν στα γεροντικά ότι οι Χριστιανοί δεν ζουν για αυτόν τον κόσμο αλλά για τον άλλον κόσμο ,όμως αυτοί το «παραφράζουν» και τελικά ζουν στον κόσμο τους. Στον κόσμο του ναρκισσισμού και της αυτοδικαίωσης τους.
Προσοχή . . .
Προσπαθώ να βλέπω τον Χριστό στα πράγματα, το έλεος και τη Θεία Οικονομία με σιωπή και προσευχή και όχι το διάβολο και τις σκοτεινές δυνάμεις. Δεν με απασχολεί το σκοτάδι προσπαθώ να ανέβω στο Φως του Χριστού. -
Καλά μυαλά σε όλους μας αδέρφια !

π. Σπυρίδων Σκουτής – euxh .gr
Η «λογική» του Ορθόδοξου «Ταλιμπανισμού». - ΕΥΧΗ.gr

[toula]

Στον δρόμο της υπακοής και της θεραπείας βαδίζουμε με ερωτηματικά και όχι με τελείες.
Τελείες βάζουμε στα δογματικά θέματα , εκεί δεν χωράει συζήτηση. Στην εν Χριστώ όμως μεταμόρφωση μέσα από τον δρόμο της υπακοής αν βάλουμε τελεία τα χάσαμε όλα.

Προβληματισμοί και ερωτηματικά σπάνια βλέπουμε στην Εκκλησία. Ο περισσότερος κόσμος έρχεται με τελείες: «Θέλω αυτό , εκείνο». Στα Ιερά Μυστήρια όχι μόνο δεν υπάρχουν ερωτηματικά αλλά οι τελείες είναι και για άσχετο λόγο. Δεν υπάρχει στην κουβέντα ούτε μια λέξη για πνευματική ζωή. «Θέλω έτσι να στολίσω τον Ναό πατερ», «Θα βάλουμε 3 νονούς και το παιδί με τρία ονόματα».
Τα ερωτηματικά σπανίζουν : «Πείτε μας πάτερ για την βάπτιση, τι πρέπει να κάνουμε πνευματικά για το παιδί μας; », «Πως θα μπορέσουμε τον γάμο μας να τον πάμε στην Βασιλεία των ουρανών;», «Μήπως δεν κάνω για ανάδοχος;». Τέτοια ερωτήματα σπάνια ακούμε ή καθόλου.
Βλέπουμε την Εκκλησία σαν κάτι ακίνητο που εμείς θέλουμε να αρπάξουμε αυτό που μας αρέσει και μας βολεύει για να ικανοποιήσουμε τον δικό μας ναρκισσισμό. Σαν το super market «Θέλω εκείνο το γάλα , εκείνο το ζαμπόν και είναι δικός μου λογαριασμός γιατί τα θέλω για τι θα τα κάνω». Στην πνευματική ζωή αν πάμε με τέτοια μυαλά όχι μόνο δεν θα θεραπευτούμε αλλά θα κολαστούμε και δυστυχώς θα το έχουμε επιλέξει εμείς με απόλυτη συνείδηση.
Ας φύγουμε λίγο από το υλιστικό κομμάτι….
Ας βιώσουμε, ας νιώσουμε ας κολυμπήσουμε βιωματικά στον ωκεανό της χάριτος.

Ας δούμε πίσω από τα παρασκήνια, πίσω από τις γιρλάντες, τις κορδέλες, τα ρύζια και τα μαρτυρικά . Ας ψάξουμε τον Χριστό, ας τον φωνάξουμε, να τον ζητήσουμε με πόθο και δίψα να έρθει στην ζωή μας γιατί οι πληγές είναι πολλές.
Στην εκκλησία υπάρχει ένα μπαούλο με θησαυρούς και διαμάντια αυτά είναι τα μυστήρια της Εκκλησίας μας, η χάρις του Θεού , το βίωμα της θεραπείας. Αν δεν δούμε αυτό και βλέπουμε ντουβάρια και γλέντια όσο και να παλεύουμε πρόσωπο Θεού δεν θα δούμε ποτέ και η Εκκλησία δεν θα μπορεί να εκπληρώνει αυτό για το οποίο είναι και υπάρχει : Ο ίδιος ο Χριστός μέσα στον κόσμο και μέσα στην ιστορία.
Ας βάλουμε στην άκρη τις τελείες, ας αρχίζουμε καλοπροαίρετα με τα ερωτηματικά όπως όταν πηγαίνουμε στο γιατρό και ψάχνουμε ακόμα και την λεπτομέρεια για να θεραπευτούμε.

Στην Εκκλησία ο καθένας βλέπει ότι έχει η καρδιά μέσα στο βυθό της επιθυμίας. Άλλος βλέπει ντουβάρια, άλλος βλέπει παπάδες με μαύρα ράσα που δεν υπάρχει λόγος να τους πληρώνουμε, άλλος βλέπει χρυσά άμφια και πλούτο. Υπάρχουν και κάποιες ψυχές που δεν μένουν σε αυτά και βλέπουν ακόμα παραπέρα βλέπουν και βιώνουν τον ίδιο το Χριστό γιατί αυτό ποθούν, αυτόν νιώθουν και αυτόν θέλουν και σε αυτή και στην άλλη ζωή .
Καλό αγώνα με καθαρούς και καλοπροαίρετους προβληματισμούς.

π. Σπυρίδων Σκουτής - euxh .gr
Θα προχωρήσουμε με ερωτηματικά ή με τελείες; - ΕΥΧΗ.gr
EUXH.GR
Θα προχωρήσουμε με ερωτηματικά ή με τελείες; - ΕΥΧΗ.gr

[toula]

«Τὰ καλὰ καὶ συμφέροντα ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν καὶ εἰρήνην τῷ κόσμῳ, παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα».

Οι δεήσεις των πληρωτικών της Θείας Λειτουργίας «προσπαθούν» να ξεδιαλύνουν τις εσωτερικές μας επιθυμίες. Να γίνει δηλαδή ένα εσωτερικό ξεκαθάρισμα. Τι θέλουμε και γιατί το θέλουμε. Εδώ διαστρεβλώνουμε όλοι τη λέξη «συμφέρον». Εδώ η δέηση μας λέει για αυτά που συμφέρουν την ψυχή μας , και τι συμφέρει την ψυχή μας ; Ό,τι έχει να κάνει με τη θεραπεία και τη σωτηρία της.
Δυστυχώς ελάχιστοι Χριστιανοί έχουν τέτοιο βάθος στα αιτήματά τους. Η κλασσική κατάσταση είναι να χρησιμοποιήσουμε τον Χριστό σαν το λυχνάρι για να μας βοηθήσει σε κάτι που έχει να κάνει αποκλειστικά με αυτόν τον κόσμο. Για σωτηρία και Βασιλεία των Ουρανών ούτε λόγος.
Η τραγικότητα έχει να κάνει και με μερικούς γονείς. Λένε ότι αγαπάνε τα παιδιά και τα εγγόνια τους αλλά δεν νοιάζονται καθόλου για τη σωτηρία της ψυχής τους. Οι προσευχές, η Εκκλησία, τα αιτήματα έχουν να κάνουνε με αυτόν τον κόσμο. Ελάχιστοι γονείς έχουν αγωνία αν τα παιδιά τους κοινωνούν , αν έχουν πνευματικό, αγωνίες σχετικά με την πνευματική τους ζωή. Όλες οι ανησυχίες περιστρέφονται γύρω από κοσμικές δοξασίες: Να σπουδάσει (να φέρει το χαρτί), να παντρευτεί (δεν μας ενδιαφέρει ποιον άνθρωπο, απλά να περνάει καλά), και να μας φέρει κανένα εγγόνι. Τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες. Ποιος νοιάζεται για μετάνοια, εξομολόγηση, Θεία Κοινωνία, εν Χριστώ διαπαιδαγώγηση, σωτηρία, κλπ.Αυτά είναι για τους παπάδες.

Εδώ μπαίνουν και κάποια σοκαριστικά ερωτήματα. Δεν τα απαντάμε διότι τα θεωρούμε αυτονόητα ενώ δεν είναι . Λέμε να παντρευτεί το παιδί μας, μήπως όμως δεν κάνει ακόμα για γάμο διότι είναι ανώριμο; Λέμε στο παιδί μας να παντρευτεί και να μας φέρει εγγόνι. Είμαστε σίγουροι ότι έχει την ωριμότητα για κάτι τέτοιο; Το προετοιμάσαμε το παιδί μας ώστε να γίνει πατέρας και μητέρα εν Χριστώ ή απλά δίναμε τόσα χρόνια χαρτζιλίκια, προσφέραμε μια επιφανειακή ηθική, πληρώναμε φροντιστήρια και ενδιαφερόμασταν απλά να μεγαλώσει το παιδί μας. Για πνευματική ωρίμανση τι κάναμε; Έρχονται 30 χρονών παιδιά να παντρευτούνε και έχουν μυαλό 15χρονου. Για όλο αυτό ποιος φταίει άραγε;
Όταν λέω στις νέες μητέρες ότι σκοπός και στόχος δεν είναι μια επιφανειακή διαπαιδαγώγηση του παιδιού σας (να το ταϊζουμε και να το μεγαλώνουμε) διότι κάτι τέτοιο κάνουν και τα ζώα, αλλά να προετοιμάσετε το παιδί σας για τη Βασιλεία των Ουρανών, σοκάρονται!!!!... Δεν είναι κουκλάκι από το jumbo που απλά πρέπει να το κάνουμε να λειτουργήσει σωστά αλλά να το προετοιμάσουμε για τον ουρανό.
Είχε δίκιο ο Μακαριστός Σιατίστης Παύλος σε αυτά που έλεγε ότι πολλοί γονείς νοιάζονται για τα εμβόλια που θα κάνουν στα παιδιά, αγγλικά, μπαλέτα, πιάνα, γλώσσες αλλά για τον Χριστό δεν νοιάζεται κανείς. Για τη σωτηρία της ψυχής τους ελάχιστοι γονείς νοιάζονται και γονατίζουν προσευχόμενοι. Θα κάνουμε ένα παιδί διότι πρέπει να διαιωνιστεί το όνομα από το σόι και όλα καλά, τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες.
Ελάχιστα χαρτάκια προσευχής, προσφόρων, παρακλήσεων θα είναι για τη μετάνοια και τη σωτηρία των παιδιών. Όλα τα αιτήματα που μας φέρνει ο κόσμος είναι κοσμικής φύσεως : «Να περάσει στις εξετάσεις, να βρει άνθρωπο να παντρευτεί, να μου κάνει εγγόνι, να βρει δουλειά, να πάρει προαγωγή». Μόνο τέτοια αιτήματα αντικρύζουμε. Πολλές φορές λέω σε όσους φέρνουν τέτοια χαρτάκια: «Ωραία όλα αυτά αλλά δεν θέλετε τα παιδιά σας να σωθούν; Να σώσουν την ψυχή τους , να μετανοήσουν;» και με κοιτάνε όλοι σαν εξωγήινο.

Αγαπητοί γονείς, και γιαγιάδες ….. Γονατίστε για τα παιδιά σας όσο είναι καιρός. Αφήστε τις ματαιόδοξες κοσμικότητες και προσευχηθείτε για την ψυχή τους διότι αυτό είναι τελικά που χρειάζονται τα παιδιά και τα εγγόνια σας, άλλο αν δεν σας το λένε. Μην τα χρησιμοποιείτε σαν προϊόντα ματαιοδοξίας ή προέκταση των ανασφαλειών σας. Δεν είναι αντικείμενα, είναι άνθρωποι με ψυχή και σώμα και ο άνθρωπος χωρίς Χριστό δεν μπορεί να ολοκληρωθεί. Ας παρακαλέσουμε λοιπόν τον Κύριο για αυτά που πραγματικά μας συμφέρουν και δεν είναι άλλο από αιτήματα σωτηρίας και μετανοίας. Στα υπόλοιπα ξέρει ο ίδιος ο Κύριος ποιους δρόμους θα ανοίξει. Καλό αγώνα.

π.Σπυρίδων Σκουτής - euxh . gr
Ξέρουμε τελικά τι μας συμφέρει ; Για ποιό συμφέρον προσευχόμαστε; - ΕΥΧΗ.gr
EUXH.GR
Ξέρουμε τελικά τι μας συμφέρει ; Για ποιό συμφέρον προσευχόμαστε; - ΕΥΧΗ.gr

[toula]

Είπα να σωπάσω, να ησυχάσω να προσευχηθώ δίχως λέξεις.
Δίχως εξηγήσεις και λόγια.
Να πω όλα εκείνα που δεν λέγονται, να ακούσω αυτά που ήδη αιώνες υπάρχουν μέσα μου.
Λόγια παντού, φωνές, φασαρία, θόρυβος.
Καταγγελίες, κατηγορίες, μαλώματα και φαγώματα. Αγρίεψαν οι εποχές μας.
Τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, εντάσεις και αποστάσεις.
Τώρα έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη την σιωπή και προσευχή.
Να μην πούμε τίποτε στο Θεό, τον κούρασαν τα νάρκισσα αιτήματα μας,
καιρός να ακούσουμε Εκείνος τι έχει να μας πει.
Να σωπάσουμε και να ακούσουμε τον Θεό εκεί που πάντα ήταν... μέσα μας.
Σιωπηλός, ταπεινός, ελεύθερος, καθόλου τιμωρός ή εκβιαστικός.
Πάντα παρών, ακόμη και όταν εμείς είμαστε απόντες από το κέντρο μας.
Πάντα να πιστεύει σε εμάς ακόμη και όταν εμείς δεν πιστεύαμε καθόλου σε Εκείνον.
Θέλω να κατέβω μέσα μου, σε αυτά τα σκαλιά που λέει ο Άγιος Ισαάκ,
τα σκαλιά που οδηγούν σε Εκείνον και δεν είναι στον ουρανό αλλά στην καρδιά μου.
Να νιώσω, ότι την πόρτα του Θεού δεν την χτυπάμε από έξω άλλα από μέσα.
Γιατί είναι μέσα μας, βαθιά Αγαπημένος.
Δεν θέλω Κύριε να σου ζητήσω τίποτα παρα μονάχα Εσένα.
Εάν έχω Εσένα τότε τι μπορεί να μου χρειάζεται;
Εάν έχω ειρήνη και χαρά μέσα μου, τι μπορεί να σκοτεινιάσει την ζωή μου;
Η ψυχή μας μιλάει συνεχώς με τον Θεό.
Δεν σταματάει λεπτό να συνομιλεί μαζί Του κι ας μην το καταλαβαίνει ο νους μας.
Ο Θεός ξέρει τι έχεις ανάγκη πριν το ζητήσεις. Εσύ ζήτα μονάχα Εκείνον.
Τον Θεό δε μπορείς να το βρεις σε συναντά Εκείνος.
Η προσευχή δεν είναι πράξη αλλά κατάσταση.
Δεν την βρίσκεις σε βρίσκει.
Δεν κάνεις προσευχή γίνεσαι προσευχή.
Εσύ χρειάζεται μονάχα να περιμένεις, να κάθεσαι προσμένοντας.
Κάθισε, σώπασε, ησύχασε, νιώσε, αισθάνσου, άκου.
Ξέχνα τον "εαυτό" σου εάν θες να τον γνωρίσεις.
Χάσε την ψυχή σου εάν θες να την σώσεις.
Η συνάντηση με τον Θεό είναι σαν να βλέπεις ένα παλιό φίλο, μια παλιά καλή φίλη που έχετε χρόνια να συναντηθείτε, αλλά σαν βρεθείτε δεν χρειάζεται τίποτε να εξηγήσετε, τίποτε να αναλύσετε, όλα είναι γνωστά, οικεία, φυσικά, αγαπητικά και γνώριμα.
Η συνάντηση με τον Θεό είναι μια βαθιά αγκαλιά όταν εσύ ρωτάς έναν σε αγαπάει.

π. Χαρ. λίβυος Παπαδόπουλος

[toula]

Άγιος Πορφύριος: Όταν βλέπουμε τους συνανθρώπους μας να μην αγαπούν τον Θεό υπάρχει ένα μυστικό..

Όταν βλέπουμε τους συνανθρώπους μας να μην αγαπούν τον Θεό, στενοχωρούμαστε. Με τη στενοχώρια δεν κάνουμε απολύτως τίποτα.
Ούτε και με τις υποδείξεις.
Ούτε αυτό είναι σωστό. Υπάρχει ένα μυστικό· αν το καταλάβουμε, θα βοηθήσομε.
Το μυστικό είναι η προσευχή μας, η αφοσίωσή μας στον Θεό, ώστε να ενεργήσει η χάρις Του. Εμείς, με την αγάπη μας, με τη λαχτάρα μας στην αγάπη του Θεού, θα προσελκύσουμε την χάρη, ώστε να περιλούσει τους άλλους, που είναι πλησίον μας, να τους ξυπνήσει, να τους διεγείρει προς το θείο έρωτα.
Ή, μάλλον, ο Θεός θα στείλει την αγάπη Του να τους ξυπνήσει όλους. Ό,τι εμείς δεν μπορούμε, θα το κάνει η χάρις Του. Με τις προσευχές μας θα κάνομε όλους άξιους της αγάπης του Θεού.

Να γνωρίζετε και το άλλο. Οι ψυχές οι πεπονημένες, οι ταλαιπωρημένες, που ταλαιπωρούνται από τα πάθη τους, αυτές κερδίζουν πολύ την αγάπη και την χάρι του Θεού. Κάτι τέτοιοι γίνονται άγιοι και πολλές φορές εμείς τους κατηγορούμε. Θυμηθείτε τον Απόστολο Παύλο, τι λέγει: «Ου δε επλεόνασεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις».
Όταν το θυμάστε αυτό, θα αισθάνεσθε ότι αυτοί είναι πιο άξιοι κι από σας κι από μένα. Τους βλέπουμε αδύνατους, αλλά όταν ανοίξουν στον Θεό, γίνονται πλέον όλο αγάπη κι όλο θείο έρωτα.

Ενώ είχανε συνηθίσει αλλιώς, τη δύναμη της ψυχής τους τη δίδουν μετά όλη στον Χριστό και γίνονται φωτιά από αγάπη Χριστού. Έτσι λειτουργεί το θαύμα του Θεού μέσα σε τέτοιες ψυχές, που λέμε «πεταμένες».
Να μην αποθαρρυνόμαστε, ούτε να βιαζόμαστε, ούτε να κρίνομε από πράγματα επιφανειακά κι εξωτερικά. Αν, για παράδειγμα, βλέπετε μια γυναίκα γυμνή ή άσεμνα ντυμένη, να μη μένετε στο εξωτερικό, αλλά μπαίνετε στο βάθος, στη ψυχή της.
Ίσως είναι πολύ καλή ψυχή κι έχει υπαρξιακές αναζητήσεις, που τις εκδηλώνει με την έξαλλη εμφάνιση. Έχει μέσα της δυναμισμό, έχει τη δύναμη της προβολής, θέλει να ελκύσει τα βλέμματα των άλλων. Από άγνοια, όμως, έχει διαστρέψει τα πράγματα. Σκεφθείτε αυτή να γνωρίσει τον Χριστό. Θα πιστέψει, κι όλη αυτή την ορμή θα την στρέψει στον Χριστό. Θα κάνει το παν, για να ελκύσει την χάρι του Θεού. Θα γίνει αγία.
Είναι ένα είδος προβολής του εαυτού μας να επιμένουμε να γίνουν οι άλλοι καλοί. Στην πραγματικότητα, θέλομε εμείς να γίνομε καλοί κι επειδή δεν μπορούμε, το απαιτούμε απ’ τους άλλους κι επιμένομε σ’ αυτό. Κι ενώ όλα διορθώνονται με την προσευχή, εμείς πολλές φορές στενοχωρούμεθα κι αγανακτούμε και κατακρίνουμε.

Πολλές φορές με την αγωνία μας και τους φόβους μας και την άσχημη ψυχική μας κατάσταση, χωρίς να το θέλουμε και χωρίς να το καταλαβαίνουμε, κάνουμε κακό στον άλλον, έστω κι αν τον αγαπάμε πάρα πολύ, όπως, παραδείγματος χάριν, η μάνα το παιδί της.
Η μάνα μεταδίδει στο παιδί όλο το άγχος της για τη ζωή του, για την υγεία του, για την πρόοδό του, έστω κι αν δεν του μιλάει, έστω κι αν δεν εκδηλώνει αυτό που έχει μέσα της. Αυτή η αγάπη, η φυσική αγάπη δηλαδή, μπορεί κάποτε να βλάψει, δεν συμβαίνει, όμως, το ίδιο με την αγάπη του Χριστού, που συνδυάζεται με την προσευχή και με την αγιότητα του βίου. Η αγάπη αυτή κάνει άγιο τον άνθρωπο, τον ειρηνεύει, διότι αγάπη είναι ο Θεός.
Η αγάπη να είναι μόνον εν Χριστώ. Για να ωφελήσεις τους άλλους, πρέπει να ζεις μέσα στην αγάπη του Θεού, αλλιώς δεν μπορείς να ωφελήσεις τον συνάνθρωπό σου. Δεν πρέπει να βιάζεις τον άλλο. Θα έλθει η ώρα του, θα έλθει η στιγμή, αρκεί να προσεύχεσαι γι’ αυτόν.
Με τη σιωπή, την ανοχή και κυρίως την προσευχή ωφελούμε τον άλλον μυστικά. Η χάρις του Θεού καθαρίζει τον ορίζοντα του νου του και τον βεβαιώνει για την αγάπη Του. Εδώ είναι το λεπτό σημείο. Άμα δεχθεί ότι ο Θεός είναι αγάπη, τότε ένα άπλετο φως θα έλθει πάνω του, που δεν το έχει δει ποτέ. Θα βρει έτσι τη σωτηρία.

Από το βιβλίο: «Βίος και Λόγοι Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτη»

[toula]

Οι πτωτικοί λογισμοί παραχωρούνται για να ταπεινωθούμε,
όταν προηγούνται λογισμοί κατακρίσεως και υπερηφανίας.
Λογισμός κατακρίσεως μπορεί να θεωρηθεί
κάθε λογισμός υποτιμητικός για τον πλησίον.

Γερ. Θεοσέμνη, Καθηγουμένη Ι.Μ. Χρυσοπηγής Χανίων Κρήτης

[toula]

Ξέρεις κάτι; Δεν θαυμάζω την τελειότητα σου, αλλά την επιμονή σου να ζήσεις κόντρα σε όλους κι όλα. Σε θαυμάζω γιατί ενώ θα είχες χίλιους λόγους να γίνεις ένα θύμα εσύ επέλεξες να σταθείς ως ήρωας απέναντι στην μάχη της ύπαρξης. Στάθηκες πάνω από τα τραύματα σου και κοίταξες με θάρρος τους ματωμένους γκρεμούς τους.

Δεν σου χαρίστηκε τίποτα κι όμως εσύ διεκδίκησες αυτό που πίστευες ότι αξίζεις και πρέπει να ζήσεις. Γιατί την αξία μας εμείς την καθορίζουμε. Την βρίσκουμε στην ομορφιά που υπάρχει μέσα μας, στο Θεό και το φως που κουβαλάμε, στην αιωνιότητα που αξίζουμε.
Μια φιλική συμβουλή εάν μου το επιτρέπεις, μην αφήσεις ποτέ κανέναν να βάλει την τιμή της αξίας σου, πίστεψε με θα απογοητευθείς.
Σε θαυμάζω όχι γιατί δεν έκανες λάθη, ποιος μπορεί να ισχυριστεί κάτι τέτοιο, αλλά γιατί ακόμη και στα λάθη σου ήσουν αυθεντικός, γνήσιος και ειλικρινής. Έτοιμος να μάθεις, να ακούσεις και να αλλάξεις. Τα πάντα τα έβλεπες ως ευκαιρίες να εξελιχθείς και όχι να κρυφτείς. Κάθε εμπόδιο ευκαιρία και όχι τιμωρία.

Ηρωας της ζωής δεν είναι εκείνος που δεν γνωρίζει τις δυσκολίες της, κάτι τέτοιο θα ήταν ανόητο και καταστροφικό, αλλά αυτός που ενώ ξέρει πόσο δύσκολη είναι η ζωή συνεχίζει να μάχεται με όπλο το χαμόγελο και την ελπίδα. Μπροστά στο κίνδυνο να πληγωθούμε δεν πρέπει να κρυφτούμε.
Θυμάμαι τον Γιάννη Τσαρούχη, όταν γέρος πλέον ένα βαρύ χειμωνιάτικο πρωινό, επέλεξε να βγει μια βόλτα. Φόρεσε το παλτό και την τραγιάσκα του, και ανοίγοντας την πόρτα του σπιτιού, άκουσε την φωνή της κυρίας που τον βοηθούσε στα οικιακά, «Κύριε Τσαρούχη που πάτε; Έχει κρύο, θα πεθάνετε», και ο Τσαρούχης κοιτάζοντας την στα μάτια της απάντησε, «Και για να μην πεθάνω να μην ζήσω;»

** π. Λίβυος

[toula]

Όλοι μας φέρουμε την ευθύνη για κάθε μας επιλογή.
Κάθε επιλογή που γίνεται τώρα έχει και τα ανάλογα αποτελέσματα στο μέλλον.
Καλούμαστε όμως όχι μόνο να αναγνωρίσουμε την ευθύνη των επιλογών μας, αλλά και να διαχειριστούμε ορθά τα μελλοντικά αποτελέσματα. Διότι ακόμα κι αν έχουμε κάνει την σωστή επιλογή, εάν δεν διαχειριστούμε σωστά τους καρπούς που μας έφερε, τότε αυτοκαταστρεφόμαστε. Και πάλι δηλαδή επιλέγουμε πως θα διαχειριστούμε τους καρπούς των επιλογών μας.
Γι’ αυτό χρειάζεται πάντοτε να έχουμε διάκριση και σύνεση. Πάντοτε να ζητούμε την άνωθεν σοφία για να μην σπαταλήσουμε, με την κακή μας διαχείριση, όλα εκείνα που με κόπο πετύχαμε.
Και φυσικά μην ξεχνούμε να ζούμε με ευγνωμοσύνη, με απλότητα και ταπείνωση. Να μην επιτρέψουμε να πέσουμε ποτέ στην αχαριστία, στην αλαζονεία, στην υπερηφάνεια.

Η στάση ζωής μας, στην αποτυχία ή στην επιτυχία μας είναι επιλογή.
Στην αποτυχία άλλοι παραιτούνται ενώ άλλοι ξαναπροσπαθούν, άλλοι αγανακτούν άλλοι ταπεινώνονται.
Στην επιτυχία άλλοι υπερηφανεύονται ενώ άλλοι μένουν προσγειωμένοι, άλλοι γίνονται αλαζόνες και υπερόπτες βγάζοντας όλα τα απωθημένα τους, ενώ άλλοι γίνονται ειρηνικοί και ελεήμονες κάνοντας και τους άλλους κοινωνούς της χαράς τους.
Ας επιλέγουμε πάντοτε το τρόπο του Χριστού μας. Είτε ζούμε μέσα στα «Ωσαννά» είτε στα «Σταύρωσον ,σταύρωσον αυτόν».
Κανείς δεν βγαίνει χαμένος όταν ακολουθεί τον Χριστό. Καμία επιλογή δεν είναι καλύτερη από την επιλογή να είσαι φίλος του Θεού, όχι στους τύπους αλλά στην ουσία, όχι για τα μάτια του κόσμου, αλλά στη πραγματικότητα.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

[toula]

Ο Γέροντας Σιλουανός, είχε την γνώμη, πως κάθε αναζήτηση του Θεού ακολουθεί οπωσδήποτε κάποια εμπειρία του Θεού!
Ο Θεός, δεν ασκεί βία στον άνθρωπο, αλλά στέκεται με μακροθυμία δίπλα στην καρδιά και περιμένει ταπεινά, πότε θα Του ανοιχθή αυτή η καρδιά.
Ο Ίδιος ο Θεός αναζητεί τον άνθρωπο, πριν Τον αναζητήσει ο άνθρωπος! Και όταν, στην κατάλληλη στιγμή, εμφανισθή ο Θεός στον άνθρωπο, τότε μόνο γνωρίζει ο άνθρωπος τον Θεόν, στο μέτρο που του δόθηκε και μόνο τότε αρχίζει να αναζητά τον Θεόν, ο Οποίος μέχρι τότε κρύπτεται.

Πηγή: «Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης», Αρχιμ. Σωφρονίου Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ.

[toula]

“Να κρατούμε την Ορθόδοξη πίστη. Και επειδή ζούμε σε δύσκολους καιρούς, θα λάβουμε μισθό περισσότερο από άλλους ανθρώπους που έζησαν τις παλαιότερες εποχές και κράτησαν την πίστη.”

Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ