Μια διδαχτική ιστορία!!!

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

Απάντηση
NIKOSZ
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6135
Εγγραφή: Τετ Οκτ 04, 2006 5:00 am
Τοποθεσία: Αθηνα

Διδακτική Ιστορία

Δημοσίευση από NIKOSZ »

Είναι η ιστορία 2 φίλων που περπατούν στην έρημο. Κάποια στιγμή τσακώθηκαν και ο ένας από τους δύο έδωσε ένα χαστούκι στον άλλο.
Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος, αλλά χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην άμμο:

ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕ.

Συνέχισαν να περπατούν, μέχρι που βρήκαν μια όαση, όπου αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο.
Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι παραλίγο να πνιγεί και ο φίλος του τον έσωσε. Όταν συνήλθε, έγραψε πάνω σε μια πέτρα:

ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΗ ΖΩΗ.

Αυτός που τον είχε χαστουκίσει και στη συνέχεια του έσωσε τη ζωή, τον ρώτησε: όταν σε χτύπησα, έγραψες πάνω στην άμμο και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα. Γιατί;
Ο άλλος φίλος απάντησε: όταν κάποιος μας πληγώνει, πρέπει να το γράφουμε στην άμμο, όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν.
Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας, πρέπει να το χαράζουμε στην πέτρα, όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει.

ΜΑΘΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΡΑΖΕΙΣ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ.
agiooros
Διαχειριστής
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 2728
Εγγραφή: Τρί Φεβ 08, 2005 6:00 am
Τοποθεσία: Νίκος@Εύβοια
Επικοινωνία:

Δημοσίευση από agiooros »

Πολυ καλο
123
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1768
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 27, 2006 5:00 am

Δημοσίευση από 123 »

Νίκο, πολύ μου άρεσε η ιστορία!!!!!!

Ελπίζω να έγραψες το όνομά μου στην άμμο για όσες φορές σε πίκρανα!!!
saris
Τακτικό Μέλος
Τακτικό Μέλος
Δημοσιεύσεις: 27
Εγγραφή: Δευ Δεκ 12, 2005 6:00 am

Δημοσίευση από saris »

Πολύ ωραία ιστορία και διδακτική, μακάρι να μπορούμε να την εφαρμόσουμε στη ζωη μας
juli
Συστηματικός Αποστολέας
Συστηματικός Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 209
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 28, 2005 5:00 am
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Δημοσίευση από juli »

Είναι και μερικά τραύματα που χαράσσονται πάνω στην πέτρα,
για να μας θυμίζουν ότι, πραγματικά, ζήσαμε!
<div><img src="arxageloi.jpg" border="0" /></div>
Ionas
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1964
Εγγραφή: Πέμ Μαρ 09, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: ΑΘΗΝΑ

Δημοσίευση από Ionas »

Ωραία η ιστορία που μας έγραψες Νίκο.
Σήμερα με τη φίλη μας την Ευθαλία και το φίλο μου το Γιώργο (αυτόν με τον Παπα-Πέτρο που έχω γράψει), παρακολουθήσαμε μια χειροτονία στην Κοίμηση της Θεοτόκου Κάντζας από τον Μητροπολίτη Μεσογαίας Νικόλαο. Μας εντυπωσίασε η σεμνότητα και η απλότητα του Επισκόπου. Ο ίδιος με το Άγιο Ποτήριο πήγε μέχρι έξω από το Ναό και κοινώνησε στα καροτσάκια τους, τους ανθρώπους με κινητικά προβλήματα από το Ίδρυμα Βηθεσδά που είχαν έλθει. Μακάρι, φίλοι μου να είχαμε πολλούς τέτοιους Επισκόπους, Τότε θα είμαστε Εκκλησία όπως είπε ο Χριστός:" Ου δύναται πόλις κρυβήναι επ' όρους κειμένη...". και "το άλας της γης".
Γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς
123
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1768
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 27, 2006 5:00 am

Δημοσίευση από 123 »

Φίλε Γιάννη χαίρομαι που τα είπες έτσι όπως πράγματι έγιναν.

Θα ήθελα να συμπληρώσω ότι στον λόγο του, κατά τη χειροτονία, ο Μητροπολίτης Νικόλαος είπε ότι διάκονος πρέπει να γίνεται αυτός που τελεί υπό κάθαρσην, ιερέας σε φώτιση και Επίσκοπος σε θέωση.

Κι αναρωτήθηκα, έτσι γίνεται? Όλοι οι Επίσκοποι έχουν φτάσει στη θέωση? Δεν ξέρω...ρωτώ....
plou73
Συστηματικός Αποστολέας
Συστηματικός Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 217
Εγγραφή: Δευ Δεκ 19, 2005 6:00 am

Δημοσίευση από plou73 »

Φίλοι μου μιας και μιλάτε για τον αγαπητό π.Νικόλαο να σας πληροφορήσω -μιας και εγώ πρόσφατα το έμαθα-ότι εκδόθηκε το καινούργιο του βιβλίο''Φωνή αύρας λεπτής'',εκδόσεις Εν Πλω.Προσωπικά δεν τον γνωρίζω αλλά άκουσα μία ομιλία του για τα Χριστούγεννα πριν χρόνια και συγκλονίστηκα!Ο Καλός Θεός να τον δυναμώνει και να τον προστατεύει.
plou73
NIKOSZ
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6135
Εγγραφή: Τετ Οκτ 04, 2006 5:00 am
Τοποθεσία: Αθηνα

Δημοσίευση από NIKOSZ »

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας πλούσιος Βασιλιάς που είχε τέσσερις γυναίκες.
Αγαπούσε την 4η γυναίκα όσο ήταν δυνατόν περισσότερο και την καλλώπιζε με πλούσια επίσημα ενδύματα και της προσέφερε τα καλύτερα φαγητά. Της έδινε τα καλύτερα.

Επίσης αγαπούσε την 3η γυναίκα πάρα πολύ και πάντα την επεδείκνυε στα γειτονικά βασίλεια. Παρόλα αυτά φοβόταν ότι μια μέρα θα τον άφηνε για κάποιον άλλον.

Επίσης αγαπούσε τη 2η γυναίκα. Ηταν η έμπιστή του και ήταν πάντα ευγενική, προσεκτική και υπομονετική με αυτόν. Κάθε φορά που ο Βασιλιάς αντιμετώπιζε ένα πρόβλημα , μπορούσε να την εμπιστευτεί και αυτή θα τον βοηθούσε στις δύσκολες στιγμές.

Η 1η γυναίκα του Βασιλιά ήταν πολύ αφοσιωμένη σύντροφος και είχε μεγάλη συνεισφορά στην διατήρηση του πλούτου και του βασιλείου. Παρόλα αυτά δεν αγαπούσε την 1η γυναίκα, αν και την αγαπούσε βαθιά, σπάνια έδειχνε ενδιαφέρον για αυτήν!

Μια μέρα, ο Βασιλιάς έπεσε άρρωστος και ήξερε ότι ο χρόνος του ήταν λίγος. Σκέφτηκε την πλούσια ζωή που πέρασε και αναρωτήθηκε «Τώρα έχω τέσσερις γυναίκες μαζί μου, αλλά όταν πεθάνω θα είμαι τελείως μόνος».

Ετσι, ρώτησε την 4η γυναίκα «Σε έχω αγαπήσει όσο το δυνατόν περισσότερο, σου χάρισα τα καλύτερα ρούχα και έδειξα μεγάλο ενδιαφέρον για εσένα. Τώρα πεθαίνω. Θα με ακολουθήσεις να μου κάνεις παρέα;».

«Σε καμία περίπτωση». Απάντησε η 4η σύζυγος και απομακρύνθηκε χωρίς να πει τίποτα άλλο.
Η απάντησή της σαν ρομφαία διαπέρασε την καρδιά του. Ο λυπημένος Βασιλιάς ρώτησε την 3η γυναίκα. «Η ζωή είναι τόσο ωραία. Τώρα πεθαίνω. Θα με ακολουθήσεις να μου κάνεις παρέα;»

«Οχι!» απάντησε η 3η σύζυγος. «Η ζωή είναι τόσο ωραία! Οταν πεθάνεις, θα ξαναπαντρευτώ!» Η καρδιά του .έσβησε και έγινε κρύα.

Ετσι μετά ρώτησε την 2η σύζυγό του «Πάντα σε βοηθούσα και εσύ πάντα ήσουν εκεί για εμένα. Τώρα πεθαίνω. Θα με ακολουθήσεις να μου κάνεις παρέα;»

«Συγγνώμη, δεν μπορώ να σε βοηθήσω αυτή την ώρα!», απάντησε η 2η σύζυγος. «Το πιο πολύ, μπορεί να σε στείλω στον τάφο». Η απάντησή της ήρθε σαν κεραυνός και ο Βασιλιάς ισοπεδώθηκε.

Τότε μια φωνή ακούγεται «Θα φύγω μαζί σου και θα σε ακολουθήσω όπου και αν πας».

Ο Βασιλιάς κοίταξε επάνω και ήταν η 1η του σύζυγος. Ηταν τόσο σκελετωμένη σαν να υπέφερε από υποσιτισμό και παραμέληση. ο Βασιλιάς είπε «Θα ενδιαφερόμουν για σένα όταν είχα την ευκαιρία!».

Πραγματικά, όλοι έχουμε 4 γυναίκες στη ζωή μας. Η 4η είναι το σώμα μας. Ανεξάρτητα από πόσο χρόνο και προσπάθεια καταβάλουμε στο να φαίνεται ωραίο, θα μας αφήσει όταν πεθάνουμε.

Η 3η μας γυναίκα είναι η περιουσία, η κοινωνική υπόσταση και ο πλούτος. Οταν πεθαίνουμε όλα θα πάνε σε άλλους.

Η 2η γυναίκα είναι η οικογένεια και οι φίλοι μας. Ανεξάρτητα πόσο χρόνο είμαστε μαζί τους, το πιο πολύ που μπορεί να κάνουν είναι να σταθούν πάνω από τον τάφο μας.

Και η 1η μας γυναίκα είναι η ψυχή μας. Συχνά παραμελημένη στο κυνήγι του πλούτου, της δύναμης και των χαρών του κόσμου.

Παρόλα αυτά, η ψυχή μας είναι το μόνο πράγμα που θα μας ακολουθήσει όπου και αν πάμε.

Ετσι, καλλιεργήστε την. Δυναμώστε την και φερθείτε της με τρυφερότητα, γιατί είναι το μόνο μέρος του σώματός μας που θα μας ακολουθήσει στον θρόνο του Θεού και θα συνεχίσει μαζί μας στην αιωνιότητα και στην επόμενη ζωή μας.

Οταν ο κόσμος πιέζει τα γόνατά σου ........ είσαι στην κατάλληλη στάση για προσευχή...


O ΒΑΣΙΛΙΑΣ
(Mετάφραση από τα Αγγλικά)
angieholi
Συντονιστής
Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 3227
Εγγραφή: Τρί Μάιος 05, 2009 5:25 pm
Τοποθεσία: Αγγελική@Αθήνα

Μια διδαχτική ιστορία!!!

Δημοσίευση από angieholi »

Κάποτε σε ένα χωριό ήταν μία οικογένεια που είχε έναν γεροδεμένο γιό. Η δουλειά που έκανε ο πατέρας ήτανε να κόβει ξύλα από το δάσος και να τα πουλά για το τζάκι, είχε και ένα γαϊδουράκι για να τα φορτώνει και απασχολούσε και τον γιο του. Ξεκίνησαν λοιπόν το πρωί για δουλειά ,ο γιος καθότανε επάνω στο γαϊδουράκι και ο πατέρας πήγαινε πεζός, τους είδε ένας και είπε :
- Σαν δεν τρέπεται ο γιος να είναι καβάλα στον γάιδαρο και να αφήνει τον πατέρα του να περπατάει ;

Αυτό έφτασε στα αυτιά του πατέρα και ανεβαίνει αυτός και κατεβαίνει ο γιος περπατώντας, τους βλέπει κάποιος και λέει:
- Σαν δεν ντρέπεται ο πατέρας να αφήνει τον γιο του το καμάρι του που κάνει την περισσότερη δουλειά να περπατάει; Τι να πω.

Φτάνει και αυτό στα αυτιά πατέρα και γιου, και είπε ο πατέρας θα ανέβω και εγώ στον γάιδαρο .
Εκεί που πηγαίναν τους βλέπει κάποιος και του χαιρετά:
- Καλημέρα τους λέει να είστε πάντα καλά.

Καλημέρα του λένε με χαρά και συνέχισαν τον δρόμο τους, πιο κάτω τους βλέπει μία και λέει:

- Σαν δεν τρέπονται τα βόδια!!!! δεν λυπούνται τον καημένο γάιδαρο να τους κουβαλά τα ξύλα να κουβαλάει και αυτούς ντροπή! Ντροπή τους.

Αφού το άκουσαν και αυτό είπανε να κατεβούν και οι δύο από τον γάιδαρο και να πάνε πεζοί. Εκεί που περπατούσαν τους βλέπει μία κάνει το σταυρό της ειρωνικά λέγοντας :

- Κύριε ελέησον πρώτη φορά βλέπω τόσο χαζούς ανθρώπους να έχουν γάιδαρο και να πάνε με τα πόδια;!

Βλέπετε όλοι είπανε κάτι κακό για τους ήρωες της ιστορίας εκτός από έναν που ήταν καλοπροαίρετος, τους είπε καλημέρα του θεού και να είναι καλά ,αυτός ήτανε πραγματικά ένας ευλογημένος άνθρωπος. Έτσι πρέπει να είμαστε και εμείς να μην ασχολούμαστε με τους άλλους ψάχνοντας να τους βρούμε κάτι και καλά κακό,χωρίς να βλέπουμε τα δικά μας ελαττώματα!!!.... :smile:


Αναδημοσίευση από:
http://fosilaron.blogspot.com/
Φώς στους μοναχούς είναι οι Άγγελοι... και φώς στους κοσμικούς οι Μοναχοί...
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”