17/3 Κυριακή της Ορθοδοξίας [Ι.Μ. Μεσογαίας]

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

Απάντηση
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

17/3 Κυριακή της Ορθοδοξίας [Ι.Μ. Μεσογαίας]

Δημοσίευση από toula »

17/3 Κυριακή της Ορθοδοξίας [Ι.Μ. Μεσογαίας]

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ (Ἰ­ωαν. α΄ 44-52) [Από Αρχείο]

Ἡ ση­με­ρινὴ Κυ­ρι­ακή, ἀ­γα­πη­τοὶ ἀ­δελ­φοί, εἶ­ναι ἡ πρώτη Κυ­ρι­ακὴ τῆς Με­γά­λης Τεσ­σα­ρα­κο­στῆς καὶ εἶ­ναι ἀ­φι­ε­ρω­μένη στὴν Ὀρ­θο­δο­ξία, στὴ νίκη δη­λαδὴ τῆς ὀρ­θό­δο­ξης πί­στης ἐ­ναν­τίον τῶν πο­κί­λων αἱ­ρέ­σεων. Ἡ αἵ­ρεση εἶ­ναι ὁ ἐ­σω­τε­ρι­κὸς ἐ­χθρός της Ἐκ­κλη­σίας, ἀ­φοῦ κά­νει ζη­μιὰ καὶ δι­α­σπᾶ τὴν ἑ­νό­τητα τῆς πί­στεώς της.

Μία αἵ­ρεση ἐδῶ καὶ χί­λια τρι­α­κό­σια πε­ρί­που χρό­νια, ἡ ὁ­ποία ταλαι­πώ­ρησε τὴν Ἐκ­κλη­σία πάνω ἀπὸ ἕ­ναν αἰ­ῶνα, ἀπὸ τὸ 727 μέ­χρι τὸ 843, ἦ­ταν ἡ Εἰ­κο­νο­μα­χία· ὁ πό­λε­μος δη­λαδὴ ἐ­ναν­τίον τῶν ἱ­ε­ρῶν εἰ­κό­νων. Οἱ ὑ­πο­στη­ρι­κτὲς αὐ­τῆς τῆς αἵ­ρε­σης ἔ­λε­γαν πὼς δὲν πρέ­πει νὰ ἔχουμε στὴν Ἐκ­κλη­σία εἰ­κό­νες καὶ νὰ τὶς προ­σκυ­νοῦμε, ἐ­πειδὴ αὐτὸ εἶ­ναι τάχα εἰ­δω­λο­λα­τρεία.

Αὐτὴ ἡ κα­κο­δι­δα­σκα­λία ἔ­φερε με­γάλη ἀ­να­τα­ραχὴ στὴν Ἐκ­κλη­σία κι ἔ­γινε αἰ­τία νὰ δι­ω­χθοῦν, νὰ βα­σα­νι­σθοῦν καὶ νὰ πε­θά­νουν πολ­λοὶ ἅ­γιοι, ὑ­πε­ρα­σπί­ζον­τας τὴν ὀρθὴ πί­στη. Αὐ­τοὺς ἡ Ἐκ­κλη­σία τοὺς ὀ­νο­μά­ζει Ὁ­μο­λο­γη­τές, καὶ κά­ποιοι ἐξ αὐ­τῶν εἶ­ναι ὁ ἅ­γιος Ἰ­ω­άν­νης ὁ Δα­μα­σκη­νός, ὁ ἅ­γιος Θε­ό­δω­ρος ὁ Στου­δί­της κι ἄλ­λοι πολ­λοί. Αὐ­τοὶ μὲ ἔν­θεο ζῆλο καὶ μὲ ἀ­τρό­μητη γνώμη ὑ­πε­ρα­σπί­σθη­καν τὴν ὀρθὴ πί­στη τῆς Ἐκ­κλη­σίας καὶ στὸ τέ­λος ἡ Ὀρ­θο­δο­ξία νί­κησε. Οἱ ἱ­ε­ρὲς εἰ­κό­νες ξα­να­πῆ­ραν τὴ θέση τους μέσα στὸν Ναὸ κι ὁ πι­στὸς λαός, ὅ­λοι ἐ­μεῖς, τὶς προ­σκυ­νοῦμε μέχρι σή­μερα. Τὶς προ­σκυ­νοῦμε τι­μη­τικά. Τὶς ἱ­ε­ρὲς εἰ­κό­νες δὲν τὶς λατρεύ­ουμε γι’ αὐτὸ ποὺ εἶ­ναι οἱ ἴ­διες, ἀλλὰ δι­ότι τὰ εἰ­κο­νι­ζό­μενα πρό­σωπα ἢ γε­γο­νότα μᾶς πα­ρα­πέμ­πουν στὴν προ­σκύ­νηση καὶ λα­τρεία τοῦ μό­νου ἀλη­θι­νοῦ Θεοῦ καὶ Δε­σπό­του τῆς ζωῆς.

Ἡ φράση τοῦ Με­γά­λου Βα­σι­λείου «ἡ τιμὴ τῆς εἰ­κό­νος ἐπὶ τὸ πρω­τό­τυ­πον δι­α­βαί­νει» εἶ­ναι ἡ ὀρ­θό­δοξη πί­στη καὶ ἡ ἀ­κρι­βὴς θέση ποὺ ἐ­πι­κρά­τησε πιὰ ὡς κα­νό­νας στὸ θέμα τῆς ἀ­πό­δο­σης τι­μῆς στὶς ἅ­γιες εἰ­κό­νες. Ἔ­κτοτε, οἱ εἰ­κό­νες εἶ­ναι ἱ­ε­ρὲς καὶ ἅ­γιες ὄχι γιὰ τὰ ὑ­λικὰ ἀπὸ τὰ ὁ­ποῖα κα­τα­σκευ­ά­ζον­ται, ἀλλὰ γιὰ τὰ ἱ­ερὰ καὶ ἅ­για πρό­σωπα ποὺ εἰ­κο­νί­ζουν. Οἱ εἰ­κό­νες δὲν εἶ­ναι στὴ συ­νεί­δησή μας ζω­γρα­φιὲς καὶ φω­το­γρα­φίες ἀλλὰ ὁ­ρατὰ πα­ρά­θυρα τοῦ ἀ­ό­ρα­του κό­σμου, κα­θι­ε­ρω­μένα πλέον ὡς ἀν­τι­κεί­μενα τῆς θείας λα­τρείας· αὐ­τὲς στο­λί­ζουν τὴν Ἐκ­κλη­σία καὶ τὴ δεί­χνουν ὡς ἐ­πί­γειο οὐ­ρανό, αὐ­τὲς ἀ­νι­στο­ροῦν τὸν βίο καὶ τὰ θαύ­ματα τοῦ Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ, αὐ­τὲς μᾶς ζων­τα­νεύ­ουν τὴν ἄ­θληση καὶ τὴν ἄ­σκηση τῶν ἁγίων, αὐ­τὲς εἶ­ναι τὸ ἀ­νοιχτὸ πάν­τοτε βι­βλίο τῆς πί­στης στὰ μά­τια τῶν ἀ­γραμ­μά­των ἀλλὰ καὶ στὴ λο­γικὴ τῶν γραμ­μα­τι­σμέ­νων.

Αὐτὴ εἶ­ναι μὲ λίγα λό­για, ἀ­γα­πη­τοὶ ἀ­δελ­φοί, ἡ πί­στη τῆς Ἐκ­κλη-σίας γιὰ τὶς ἱ­ε­ρὲς εἰ­κό­νες, κι αὐ­τῆς τῆς πί­στεως τὴ νίκη γι­ορ­τά­ζουμε σή­μερα, ὄχι μόνο ἐ­ναν­τίον τῆς Εἰ­κο­νο­μα­χίας ἀλλὰ καὶ ὅ­λων μαζὶ τῶν αἱ­ρέ­σεων, καὶ γι’ αὐ­τὴν τὴν αἰ­τία ἡ ση­με­ρινὴ Κυ­ρι­ακὴ εὔ­στοχα χα­ρα­κτη­ρί­στηκε ὡς Ἡ­μέρα τῆς Ὀρ­θο­δο­ξίας, ἐ­πειδὴ εἶ­ναι ἑ­ορτὴ τῆς Ἐκ­κλη­σίας ἐναν­τίον κάθε πλά­νης, κάθε κα­κο­δι­δα­σκα­λίας, ποὺ στο­χεύει τὴ σύγ­χυση τῆς ὀρ­θῆς πί­στεως καὶ τὴν ἀ­ναί­ρεση τῆς σω­τη­ρίας τῶν ἀν­θρώ­πων.

Τέ­τοιες πλά­νες καὶ τέ­τοια ψεύδη εἶ­ναι καὶ στὶς μέ­ρες μας πολλά. Ἡ Ἐκ­κλη­σία καὶ σή­μερα ἀ­να­στα­τώ­νε­ται, τα­λαι­πω­ρεῖ­ται καὶ δο­κι­μά­ζε­ται μὲ σύγ­χρο­νες αἱ­ρέ­σεις, σχί­σματα καὶ ὁ­μο­λο­γίες. Ἀλλὰ δὲν χά­νε­ται κι οὔτε θὰ χα­θεῖ, δι­ότι δὲν εἶ­ναι ἀν­θρώ­πινο κα­τα­σκεύ­α­σμα ἢ ὀρ­γα­νι­σμὸς ἀλλὰ εἶ­ναι τὸ ζων­τανό, πα­ρα­τει­νό­μενο καὶ ἀ­να­στη­μένο Σῶμα τοῦ Χρι­στοῦ στὴν ἱ­στο­ρία.

Ὅ­λοι ἐ­μεῖς, ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ δη­λαδή, ποὺ εἴ­μα­στε ἡ Ἐκ­κλη­σία, μέσα σ’ αὐ­τὴν βρί­σκουμε τὴν πί­στη μας, ποὺ εἶ­ναι ἡ ἀ­λή­θεια, τὸ φῶς καὶ ἡ ζωὴ ποὺ χρει­α­ζό­μα­στε, γι’ αὐτὸ καὶ «ἑ­πό­με­νοι τοῖς ἁ­γί­οις πα­τρά­σιν», «...οὕτω φρο­νοῦ­μεν, οὕτω λα­λοῦ­μεν, οὕτω κη­ρύσ­σο­μεν Χρι­στὸν τὸν ἀ­λη­θι­νὸν Θεὸν ἡ­μῶν….».

«...Αὕτη ἡ πί­στις τῶν Ἀ­πο­στό­λων, αὕτη ἡ πί­στις τῶν Πα­τέ­ρων, αὕτη ἡ πί­στις τῶν ὀρ­θο­δό­ξων, αὕτη ἡ πί­στις τὴν οἰ­κου­μέ­νην ἐ­στή­ρι­ξεν...».

www.imml.gr
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”