Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

Ο Άγιος Ιάκωβος θεραπεύει το πολύ προβληματικό παιδί που έστειλε ο Άγιος Παΐσιος.

Δύο χρόνια πριν την κοίμηση του Γέροντος Ιακώβου, πήγαμε με το αυτοκίνητο του κυρ-Θανάση, την γυναίκα του, το παιδί τους που ήταν βαρειά άρρωστο, τον αδελφό μου και με έναν κληρικό. Είχε δη το παιδί τους ο άγιος Παΐσιος και τους είχε πη τότε, “να τον πάτε στον γέροντα Ιάκωβο στην Εύβοια”. Είχαμε πάρει τηλέφωνο, φτάσαμε στο Μοναστήρι λίγο πριν νυχτώση, γιατί είχε χιονίσει.
Εκεί μας περίμενε ο γέροντας Ιάκωβος στο αρχονταρίκι, κοντά στο αναμμένο τζάκι, και ήταν και ο π. Κύριλλος δίπλα και είχαν έναν μοναχό ακόμα στο Μοναστήρι.
Το παιδί αυτό ήταν πολύ προβληματικό, δεν μπορούσε να σταθή ήρεμο, έκανε επιθέσεις, πολλές ζημιές και καμμιά φορά κινδύνευαν οι άνθρωποι από την συμπεριφορά του που ήταν ανεξέλεγκτη.
Το καϋμένο ήταν 13-14 χρόνων τότε, και δεν μπορούσαν με κανέναν τρόπο να το βοηθήσουν, ούτε γιατρός, ούτε νοσοκομείο, ούτε Γεροντάδες, και είχαν την ελπίδα οι γονείς να το βοηθήση ο γέροντας Ιάκωβος.
Κατεβήκαμε από το αυτοκίνητο, το παιδί άρχισε να τρέχη, να κάνη άστατα πράγματα ο πατέρας του φοβήθηκε πολύ να μην χτυπήση κανέναν.
Μπήκαμε στο αρχονταρίκι, εκεί ο πατέρας του έτρεχε ο καϋμένος από πίσω με πολλή λαχτάρα να το πιάση, όμως δεν το πρόφταινε ο πατέρας του και αυτό προχώρησε προς τον Γέροντα που καθότανε στο βάθος του αρχονταρικιού, δίπλα στο τζάκι.
Σηκώθηκε ο γέροντας Ιάκωβος, βλέποντας αυτήν την κατάσταση και κάνει με τα χέρια νόημα στον πατέρα να το αφήση ελεύθερο.
Προχώρησε το παιδί με γρήγορα βήματα προς τον γέροντα Ιάκωβο και αφού έφτασε εκεί δίπλα του, σήκωσε τα χέρια και αντί να τον χτυπήση ή να του κάνη καμμιά ζημιά, άρχισε να του χαϊδεύη τα γένεια.
Τα χάϊδευε, τα χάϊδευε, σαν να χαϊδεύη ένα μικρό μωρό, ενώ το παιδί δεν μιλούσε, δεν μπορούσε να πη ούτε μια κουβέντα. Μετά κάθησε ο Γέροντας στην καρέκλα, κάθησε και το παιδί αυτό στά πόδια του και αγκάλιασε τα πόδια του Γέροντα.
Επί 2,5 ώρες μας μιλούσε ο Γέροντας και αυτό το παιδί ακίνητο, ενώ ποτέ δεν το βλέπαμε ακίνητο, και είχε τα πόδια του γέροντα Ιακώβου αγκαλιασμένα με τα δύο του χέρια!

Από το βιβλίο «Ο Γέρων Ιάκωβος» των εκδόσεων Ενωμένη Ρωμηοσύνη.

[toula]

Μέγα Θαύμα της Παναγίας μας σε Σαουδάραβα.

Τον Δεκέμβριο του 2004 βγήκε από τα μέσα ενημέρωσης ένας μουσουλμάνος Σαουδάραβας και διηγήθηκε ένα ζωντανό συγκλονιστικό γεγονός που έζησε και που άλλαξε όλη του τη ζωή. Το διηγήθηκε από την τηλεόραση και το ραδιόφωνο και δημοσιεύτηκε σε εφημερίδες και περιοδικά σε όλη τη Σαουδική Αραβία, Παλαιστίνη και προφανώς σε όλες τις γειτονικές χώρες. Υπάρχει και στα αραβικά σε ιστοσελίδα στο διαδίκτυο αλλά δεν γνωρίζω ποια είναι.

Παντρεύτηκε πριν από χρόνια μια κοπέλα, πλούσια μουσουλμάνα αλλά στείρα. Οπότε πέρασαν τα χρόνια και δεν μπορούσαν να αποκτήσουν παιδιά, παρόλο που είχαν πολλά χρήματα και πήγαν σε πολλούς γιατρούς. Οι γονείς του του έλεγαν να παντρευτεί και δεύτερη γυναίκα και να κρατήσει και την πρώτη, αφού ο νόμος τους επιτρέπει να έχουν μέχρι και τέσσερις γυναίκες. Εκείνος κουρασμένος και αρκετά στεναχωρημένος, πήρε τη σύζυγό του να πάνε ταξίδι αναψυχής στη γειτονική μας από το Ισραήλ Συρία για να ξεκουραστούν και να ξεχάσουν λίγο.

Στη Συρία ενοικίασε λιμουζίνα με οδηγό-ξεναγό για να τους πάει σε όλα τα κοσμικά αξιοθέατα της Συρίας. Ο οδηγός πρόσεξε στο ζευγάρι που ξεναγούσε μια πικρία, πόνο και θλίψη στα πρόσωπά τους. Αφού λοιπόν ξεκουράστηκαν καλά, πήρε το θάρρος και τους ρώτησε γιατί δεν φαινόντουσαν ευχαριστημένοι, μήπως άραγε έφταιγε ο ίδιος και δεν τους άρεσε κάτι στην ξενάγηση και την περιήγηση που τους έκανε. Εκείνοι του ανοίχθηκαν και του εξήγησαν το πρόβλημα της ατεκνίας τους.

Ο μουσουλμάνος λοιπόν οδηγός, τους είπε ότι εδώ στη Συρία οι Χριστιανοί και μάλιστα οι Ορθόδοξοι έχουν το Μοναστήρι της Παναγίας της Σεϊδανάγιας (Σεϊντανάγια στα αραβικά σημαίνει «Κυρία Δέσποινα») και πολλοί άτεκνοι καταφεύγουν στη Θαυματουργική της εικόνα. Εκεί λοιπόν τους δίνουν από το φυτίλι του καντηλιού της θαυματουργής αυτής εικόνας και το τρώνε, το καταπίνουν και τότε η “Μαρία” των Χριστιανών τους δίνει κατά την προαίρεσή τους και την πίστη τους.

Ενθουσιασμένος λοιπόν ο Σαουδάραβας και η γυναίκα του λένε στον ξεναγό: «Πήγαινέ μας εκεί στη Σεϊδανάγια, “τη Δέσποινα των Χριστιανών” κι αν γίνει το ποθούμενο και εάν αποκτήσουμε παιδί θα σου προσφέρω 20.000$ σε σένα και 80.000$ στο Μοναστήρι».
Πήγαν στη Μονή, έκαναν ό,τι έπρεπε και γυρίζοντας πίσω η γυναίκα βρέθηκε έγκυος. Σε μερικούς μήνες γέννησε ένα χαριτωμένο αγοράκι υγιέστατο και πανέμορφο, Θαύμα της Παναγίας μας.

Μόλις γέννησε η σύζυγός του, ο Σαουδάραβας ήθελε να εκπληρώσει, να πραγματοποιήσει το τάξιμο που είχε κάνει. Τηλεφώνησε λοιπόν στον οδηγό εκείνο για να τον παραλάβει από το αεροδρόμιο της Δαμασκού. Ο οδηγός όμως, πανούργος και κακός, ειδοποίησε άλλους δυο φίλους του για να πάνε μαζί στο αεροδρόμιο, να παραλάβουν τον πλούσιο και κατόπιν δολίως να τον σκοτώσουν και να λάβουν όσα χρήματα θα είχε μαζί του, δική τους μοιρασιά.

Πράγματι έτσι κι έγινε. Τον παρέλαβαν από το αεροδρόμιο. Καθ’οδόν χωρίς ο άμοιρος να γνωρίζει τι θα συνέβαινε, τους είπε ότι από τη χαρά του θα έδινε και στους φίλους του οδηγού από 10.000$.
Αυτοί αντί να τον πάνε στο Mοναστήρι, τον οδήγησαν σε έρημο μέρος, τον έσφαξαν κόβοντάς του πρώτα το κεφάλι, καθώς και τα υπόλοιπα μέρη του σώματός του (χέρια και πόδια) σε κομμάτια. Τους τύφλωσε όμως το πάθος από αυτήν την εγκληματική τους ενέργεια και αντί να τον πετάξουν εκεί, τον έβαλαν στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου, αφού πήραν μαζί τους χρήματα, ρολόϊ και ό,τι είχε και ξεκίνησαν να πάνε σε άλλο ερημικό μέρος για να τον πετάξουν.

Στον εθνικό δρόμο τους χάλασε το αμάξι και στάθηκαν στη μέση του δρόμου, για να δουν τι συνέβαινε και γιατί σταμάτησε η μηχανή και τους άφησε. Ένας περαστικός τους είδε και από μόνος του σταμάτησε με το αυτοκίνητό του να τους βοηθήσει. Εκείνοι όμως φοβούμενοι μήπως γίνουν αντιληπτοί για το φοβερό έγκλημα που είχαν διαπράξει, προσποιήθηκαν ότι δεν θέλουν βοήθεια.
Ο περαστικός οδηγός όμως φεύγοντας παρατήρησε να στάζει αίμα κάτω από το πορτ μπαγκάζ και πιο κάτω ειδοποίησε την αστυνομία να πάνε να εξιχνιάσουν τι συνέβαινε, διότι αυτοί οι τρεις, του φάνηκαν ύποπτοι.

Έφθασε η αστυνομία, είδαν οι αστυνομικοί το αίμα στο οδόστρωμα και δίνουν διαταγή να ανοίξουν το πορτ μπαγκάζ. Μόλις άνοιξαν σηκώνεται και βγαίνει έξω ο Σαουδάραβας υγιής, ολοζώντανος, με αίματα βέβαια αλλά ραμμένος. “Μόλις τώρα” τους λέει “η Παναγία τελείωσε και τις τελευταίες ραφές του λαιμού μου εδώ μπροστά”, δείχνοντας το καρύδι του λαιμού του, “αφού μου έραψε όλο μου το σώμα πρώτα”.
Ο κακοποιός εγκληματίας ταξιτζής και οι συνεργοί του, έχασαν τα λογικά τους, τρελάθηκαν και με χειροπέδες τους οδήγησαν στις ψυχιατρικές φυλακές. Φώναζαν σαν δαιμονισμένοι “εμείς σε σκοτώσαμε, εμείς σε κομματιάσαμε, σου κόψαμε το κεφάλι, πώς ζεις;”
Ο Σαουδάραβας πήγε για πιστοποίηση του λαμπρού Θαύματος. Τον είδαν ιατροδικαστές, εμπειρογνώμονες, αστυνομικοί και πιστοποίησαν με υπογραφές το Θαύμα.

Τα ράμματα ήσαν και είναι φανερά. Φαινόταν φρεσκοσυναρμολογημένος. Διεκήρυττε δε και ομολογούσε ότι “η Παναγία με έραψε και με ανέστησε με την Δύναμη του Υιού Της.”
Κατόπιν ο ιαθείς και αναστηθείς, κάλεσε τηλεφωνικώς όλους τους δικούς του και ήλθαν στη Συρία. Πήγαν στο Μοναστήρι, ευχαρίστησαν την Παναγία Σεϊδανάγια και πρόσφεραν δεήσεις και δοξολογίες. Και αντί του ποσού των 80.000$ που ήταν το τάξιμό του στην Παναγία Σεϊδανάγια, προσφέρει στη Μονή το ποσό των 800.000$, για τη μεγάλη ευεργεσία που του προσέφερε η Παναγία μας.
Ο ίδιος σήμερα αφηγείται συνεχώς το συγκλονιστικό αυτό Θαύμα και αρχίζει πάντοτε λέγοντας: “ Όταν ήμουν μουσουλμάνος μου συνέβη αυτό κι αυτό”, δηλώνοντας ότι δεν είναι πλέον μουσουλμάνος, ούτε αυτός ούτε η οικογένειά του.
Το Θαύμα αυτό τάραξε τις Αραβικές μουσουλμανικές χώρες και όλη τη Μέση Ανατολή, δημιούργησε σάλο και φοβερή έκπληξη.

“ Ζει Κύριος ο Θεός ημών,
ο Θεός των Δυνάμεων”
Π. Ιγνάτιος-Ηγούμενος
Ιεράς Μονής των Ποιμένων
Μπετσαχούρ-Βηθλεέμ

[toula]

«Να έρχεστε στον τάφο μου να λέτε τον πόνο σας, εγώ θα σας ακούω και θα σας βοηθώ»

Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης: Το 1966 ο Κωνσταντίνος Χουτουριάδης από την Περιχώρα Δράμας, κάτοικος Αθηνών, επισκέφθηκε μαζί με τέσσερις γυναίκες το μοναστήρι του Οσίου.
Αφού παρακολούθησαν τον εσπερινό, που τέλεσε ο ιερομόναχος Αβέρκιος, πήγαν να ξεκουρασθούν στα δωμάτια του ξενώνα.
Μετά τα μεσάνυχτα σηκώθηκαν και πήγαν στο εκκλησάκι του Οσίου κι έψαλαν την παράκληση. Κατόπιν, πήγαν να προσκυνήσουν στον τάφο του.
Την ώρα εκείνη έβγαινε μία φωτιά από τον τάφο. Την άγγιζες και δεν καιγόσουν! Το θαυμαστό αυτό γεγονός το είδαν όλοι και τους κατασυγκίνησε. Μία από τις γυναίκες, γονατισμένη στον τάφο, παρακαλούσε:
«Πάτερ Γεώργιε, δείξε μου ένα θαύμα».
Ο Κωνσταντίνος στεκόταν εκεί και την κοίταζε, ενώ μονολόγησε: «Παναγία μου, όλες οι γυναίκες είναι ανόητες!».
Αμέσως αισθάνθηκε έναν αέρα, καθώς λέει, να περνάει πάνω απ’ το κεφάλι του κι έχασε την φωνή του. Δεν μπορούσε καθόλου να μιλήσει. Όταν τον ρώτησαν τι είχε πάθει, δεν ήθελε να τις τρομάξει κι έκανε πως δεν καταλαβαίνει. Έβλεπε τον όσιο Γέροντα Γεώργιο και πήγε προς το μέρος του να τον ψηλαφήσει.
Ο Όσιος όμως απομακρύνθηκε αργά-αργά και πήγε προς το κελλί του. Το άνοιξε και μπήκε μέσα. Ο ήχος του κλειδιού του έχει μείνει έντονα μέσα του. Κατόπιν, πήγαν στον ξενώνα για ανάπαυση. Οι γυναίκες είχαν στενοχωρηθεί μαζί του, που δεν τις μιλούσε και νόμιζαν πως ασθένησε.
Τότε, πήρε χαρτί και μολύβι και τους έγραψε τα σχετικά.. Το πρωί ο π. Αβέρκιος του μίλησε και εκείνος απάντησε καθαρά. Κατόπιν, παρακολούθησαν τη Θεία Λειτουργία και στη συνέχεια διηγήθηκε πως ακριβώς είδε τη νύχτα τον Όσιο Γέροντα Γεώργιο.
Βγήκε από τον τάφο του ντυμένος με τα άμφιά του, κρατώντας και την πατερίτσα του. Τα άμφιά του είχαν χρώμα βαθυκόκκινο και χρυσαφί.
Αν και ήταν νύχτα, ξεχώριζε καθαρά τα χρώματα, γιατί από τον Όσιο ακτινοβολούσε ένα υπερκόσμιο φως! Ας σημειωθεί. ότι ο άνθρωπος αυτός δεν τον είχε δει εν ζωή.
Τη θαυμαστή εμπειρία, όπως διηγείται, την έζησε πριν πολλά χρόνια στον τάφο του αγιασμένου Γέροντα. Μέσα του όμως παραμένει πάντοτε ζωντανή…
Πριν κοιμηθεί ο Γέροντας, είχε πει στα πνευματικά του τέκνα:
«Να έρχεσθε στον τάφο μου, να λέτε τον πόνο σας, κι εγώ θα σας ακούω και θα σας βοηθώ».
Ο Χρήστος Λαλασίδης διηγείται: «Το 1975, όταν γύρισα από τη Γερμανία, ήρθα κάποια μέρα ν’ ανάψω κερί στον τάφο του και να προσκυνήσω. Δε θυμάμαι αν πρόλαβα ν’ ανάψω το κερί ή όχι.
Εκείνο που θυμάμαι και που με συγκλόνισε ήταν ότι, ενώ στεκόμουν, ένοιωσα ξαφνικά κάτω απ’ τα πόδια μου το έδαφος να δονείται κι εγώ να κουνιέμαι δυνατά.
Αυτό κράτησε περίπου ένα λεπτό. Δε φοβήθηκα. Μόνο πίστεψα ότι ήταν η παρουσία του Αγίου, που μου έλεγε: «Είμαι εδώ κοντά σου!».

[toula]

Ιερά Μονή Οσίου Δαβίδ.
<<Μοναστήρι Ελεημοσύνης>>.

Ο Όσιος Δαβίδ είχε την δύναμη να μεταδίδει στους άλλους την δίψα της συγγνώμης απ’ τον Θεό για τις αμαρτίες.
Γι’ αυτό ολοένα και πλήθαιναν οι προσερχόμενοι στο Μοναστήρι για εξομολόγηση. Οι Χριστιανοί που πήγαιναν στην Μονή έβρισκαν παρηγοριά κι ανάπαυση, μα και υλική βοήθεια.
Γι’ αυτό το Μοναστήρι ονομάστηκε από τους πιστούς «Μοναστήρι Ελεημοσύνης».
Όταν έφτασε στην ηλικία των 70 ετών, ο Όσιος αποσύρθηκε σε μιά σπηλιά όχι πολύ μακρυά από το Μοναστήρι, όπου έμενε όλη την εβδομάδα προσευχόμενος, τρώγοντας μόνο ένα κομμάτι αντίδωρο και πίνωντας λίγο αγίασμα.
Και μόνο το βράδυ του Σαββάτου επέστρεφε στην Μονή για να λειτουργήσει και με αγάπη, διάκριση και ταπείνωση να στηρίξει και να ενδυναμώσει τους πιστούς που έτρεχαν κοντά του.
Λίγο πριν την κοίμηση του
άρχισε να αναπέμπει ύμνους και δοξολογίες στον πανοικτίρμονα Θεό, λέγοντας:
«Ευλογημένος είσαι, Δημιουργέ του ουρανού και της γης, Θεέ πολυέλεε, πού καταδέχθηκες να σταυρωθείς για να σώσεις την χαμένη ανθρώπινη φύση, συ Πανάγιε Βασιλιά, ως πολυεύσπλαχνος και ευσυμπάθητος Θεός συγχώρεσε με και παράβλεψε τα πταίσματά μου, ενίσχυσέ με δε να παραστώ ακατάκριτος στο φοβερό σου βήμα».
Μόλις είπε την ευχή αυτή έστρεψε το βλέμμα του προς τους μοναχούς και τους είπε: «Ιδού, αδελφοί μου, ήλθε ο Δεσπότης Χριστός». Και αμέσως παρέδωσε την άγια του ψυχή στα χέρια του ζώντος Θεού, ήταν η 1η Νοεμβρίου.
Έτσι μετά από πολλούς ασκητικούς αγώνες βάδισε στα χνάρια του και Αγίασε ο Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης.

[toula]

Να αναθεωρείς όταν καταλαβαίνεις ότι πήρες κάποια απόφαση πάνω στα νεύρα σου ή επιρρεασμένος από τον πόνο σου ή τον ενθουσιασμό σου.
Δεν είναι κακό να το κάνεις.
Κακό είναι όταν παραμένεις στην απόφασή σου μόνο και μόνο για το γινάτι σου.
Θα καταλάβεις ότι τελικά πήρες την σωστή απόφαση όταν βρει γαλήνη η καρδιά σου και όχι όταν βρεις απλά την «δικαίωση», διότι η «δικαίωση» δεν φέρνει πάντα γαλήνη γιατί κρύβει πάντα μέσα της εγωισμό.

Υ. Γ.: Ζήτω συγνώμη εάν σας πλήγωσα.
Σας ευχαριστώ που με στηρίξατε και με την αγάπη σας μου δώσατε κουράγιο για τον δρόμο της «επιστροφής».
Εύχομαι ο Θεός να σας ευλογεί που ξοδέψατε λίγο από το φως και την αγάπη σας και σ’εμένα.

Aρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

[toula]

Μπορεί να σου μίλησε απότομα, να σε κοίταξε περίεργα, να συμπεριφέρθηκε απρεπώς. Μην ξεχνάς ότι και αυτός είναι άνθρωπος. Και αυτός λαβώθηκε από την αμαρτία και οι πληγές του μπορεί ακόμα να μην έχουν κλείσει.
Εάν μία φορά σε ενοχλεί ο πειρασμός, αυτόν τον ενοχλεί δέκα. Έχει και αυτός λογισμούς. Δεν είναι ένα ανθρωποειδές απάθειας. Και αυτός μπορεί να ξυπνήσει "ανάποδα", μπορεί και αυτός συναισθηματικά και ψυχολογικά να μην είμαι καλά κάποια στιγμή· μην ξεχνάς ότι ακούει πολλά, ότι συναναστρέφεται πολλούς ανθρώπους, ότι έχει και άλλες ευθύνες.
Η ψυχή του ξέρει τι περνά, όπως και εσύ ξέρεις για την δική σου. Αυτός όμως τις περισσότερες φορές δεν το δείχνει. Δεν επιτρέπει στον εαυτό του να φανεί το δάκρυ του, οι αγωνίες του, ο προσωπικός του σταυρός.
Ξέρει ότι τον χρειάζεσαι και κάνε πέρα την προσωπική του δυστυχία. Μα κάποτε μπορεί να λυγίσει. Κάποτε μπορεί να αποκάμει. Άνθρωπος είναι με σάρκα και αίμα, με φως και σκοτάδι, με δυνάμεις και αδυναμίες.
Και αυτός λοιπόν δίνει την δική του μάχη καθημερινά. Και αυτός όπως και εσύ μπορεί να πέσει, να αστοχήσει, να αμαρτήσει.
Γι' αυτό να μην τον αποπαίρνεις, να τον συγχωρείς και το κυριότερο να προσεύχεσαι γι' αυτόν.
Να προσεύχεσαι για τον ιερέα της ενορίας σου, της πόλης σου. Να προσεύχεσαι για τον πνευματικό σου όπως κάνει και αυτός για σένα κι ας μην στο είπε ποτέ του.
«Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε, και ούτως αναπληρώσατε τον νόμον του Χριστού». Ναι, αυτό να κάνουμε. Να βαστάμε ο ένας του άλλου. Να συσταυρωνόμαστε μαζί του, με τον καθένα που περνά κάποια δοκιμασία. Δεν υπάρχει κάτι πιο χριστιανικό από αυτό.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

[toula]

Όλες οι προσευχές καλές και άγιες είναι, αλλά η νοερά προσευχή, είναι η βασίλισσα...

– Έχετε ένα πρόβλημα; “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”.
– Έχετε έναν πειρασμό με τον άλλον, με τον γείτονα σας, με τους φίλους σας κ.ο.κ. “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”.
Η ευχή θα σας δώσει τη λύση του προβλήματος σας λύσιν του αδιεξόδου όπου ευρίσκεστε.

Το κομποσκοινάκι λοιπόν “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”.
Όλοι οι Άγιοι Πατέρες φωνάζουν την πρώτη θέση στη ζωή του κάθε χριστιανού την κατέχει η προσευχή.

Θέλεις να κάνεις κατάσταση; Προσεύχου.

Θέλεις να σωθείς; Προσεύχου.

Όλες οι προσευχές καλές και άγιες είναι, αλλά η νοερά προσευχή, είναι η βασίλισσα αυτών.“Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”.

Απ’ αυτήν τη μικρούλα αλλά παντοδύναμη προσευχή, ξεκίνησαν οι Άγιοι Πατέρες και έγιναν φωστήρες της εκκλησίας.

Λέγε συνεχώς όσο μπορείς περισσότερες φορές την ημέρα και τη νύχτα αυτή την ευχούλα και αυτή θα σε διδάξει αυτά που θέλεις, αυτά που δεν γνωρίζεις.

Βιάσου σ’ αυτήν την ευχούλα”.

Όσιος Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης

[toula]

“Όλα όσα θέλω ελεύθερα να πω” από τον Αιδεσιμολογιώτατο Πρωτοπρεσβύτερο π. Θεμιστοκλή Χριστοδούλου

ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ: Ο Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεμιστοκλής Χριστοδούλου, συγγραφέας & προϊστάμενος του Ιερού Ενοριακού Ναού Αγίου Ελευθερίου Αχαρνών, αφιερώνει το Νέο του βιβλίο με τίτλο "Όλα όσα θέλω ελεύθερα να πω", στους εξομολογουμένους.

Πολύ εύστοχη αυτή η αφιέρωση του π. Θεμιστοκλή, αφού εξομολογούμενοι είναι όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, κληρικοί και λαϊκοί οι οποίοι μετά το μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως και την Άδεια του Πνευματικού προσέρχονται για "να λάβουν Σώμα και Αίμα Χριστού", γιατί όπως αναφέρει και η Συγχωρητική Ευχή της Νεκρωσίμου Ακολουθίας: "…ως αγαθός και φιλάνθρωπος Θεός συγχώρησων, ότι ουκ έστιν άνθρωπος ος ζήσεται και ουχ αμαρτήσει…"

Η συνέχεια στις σελίδες του βιβλίου…

Κείμενο – Φωτογραφίες: Σπύρος Θεοδ. Κουτσοχρήστος
https://www.vimaorthodoxias.gr/

[toula]

H ψυχή σου εξομοιώνεται με όσα κάνεις, παίρνει τη μορφή και το σχήμα των πράξεών σου (Μέγας Βασίλειος)

H ψυχή σου εξομοιώνεται με όσα κάνεις, παίρνει τη μορφή και το σχήμα των πράξεών σου.
Η εμφάνισή σου, το ντύσιμο, το βάδισμα και ο τρόπος που κάθεσαι, όπως και το φαγητό σου, το κρεβάτι, το σπίτι και τα έπιπλα του σπιτιού, όλα να είναι απλά. Και τα λόγια και το τραγούδι και η παρέα με το φίλο, κι αυτά να τείνουν στο μέτρο κι όχι στην υπερβολή. Μην κάνεις επίδειξη με περίτεχνα λόγια, ούτε με κορώνες στο τραγούδι, μην κάνεις διαλέξεις αλαζονικές και βαρυσήμαντες, μα απ’ όλα να αφαιρείς την υπερβολή.

Να είσαι καλός με τον φίλο, μαλακός με τον υφιστάμενο, ανεξίκακος με τους θρασείς, φιλάνθρωπος με τους περιφρονημένους.

Να παρηγορείς όσους ταλαιπωρούνται, να επισκέπτεσαι όσους υποφέρουν, να συζητάς με γλυκύτητα, να απαντάς με χαμόγελο, να είσαι προσιτός σε όλους. Ούτε να πλέκεις εγκώμια του εαυτού σου, ούτε να παρακινείς τους άλλους να σου πλέκουν, και να μη συμφωνείς με λόγο υπερήφανο, καλύπτοντας όσο μπορείς τα προτερήματά σου.

Όσο για τα λάθη σου, πρώτος εσύ να κατηγορείς τον εαυτό σου, και να μην περιμένεις να σε διορθώσουν οι άλλοι […] Με των άλλων τα λάθη να μην είσαι αυστηρός και να μην κάνεις παρατηρήσεις γρήγορα και θυμωμένα, ούτε να τους καταδικάζεις για μικροπράγματα, σαν να είσαι εσύ απόλυτα σωστός.

Αντίθετα, να στηρίζεις ψυχολογικά όσους έσφαλαν και να τους καθοδηγείς πνευματικά. Και να κάνεις τόση προσπάθεια για να αποφύγεις τη δόξα των ανθρώπων όση κάνουν άλλοι για να την αποκτήσουν. Μη ζημιώνεσαι λοιπόν θέλοντας να φαίνεσαι στους ανθρώπους. Ο πραγματικός, ο μεγάλος θεατής είναι ο Θεός. Στρέψε σ’ Αυτόν τη φιλοδοξία σου. Δίνει λαμπρό μισθό.

Ή μήπως απέκτησες κάποιο αξίωμα, και οι άνθρωποι σε ακολουθούν και σε χειροκροτούν;

Να γίνεις ίσος με αυτούς που διοικείς, γιατί, όπως λέει η Καινή Διαθήκη, «μην καταδυναστεύετε αυτούς που ποιμαίνετε», και μην τους εξουσιάζετε, όπως κάνουν οι ηγέτες στον κόσμο. Γιατί όποιος θέλει να είναι πρώτος πρέπει να γίνει δούλος όλων, έτσι όρισε ο Κύριος. Και γενικά, να κυνηγάς την ταπεινοφροσύνη σαν να ήσουν ερωτευμένος μαζί της. «Αγάπησέ την και θα σε δοξάσει». Έτσι θα βρεις τον δρόμο για την αληθινή δόξα, τη δόξα που δίνει ο Θεός. Κι ο Χριστός θα σε παρουσιάσει, για μαθητή Του, στους αγγέλους και θα σου δώσει δόξα, αν μιμηθείς την ταπεινοφροσύνη Του.

Εκείνου που λέει: «Διδαχθείτε από το δικό μου παράδειγμα γιατί είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά και οι ψυχές σας θα βρουν ξεκούραση».

Από το βιβλίο «Μικρή φιλοκαλία της καρδιάς»
https://filoinikodimou.blogspot.com/

[toula]

Όλα τα επέτρεψε η αγάπη μου για την τελείωση της ψυχής σου...

"Έχεις ποτέ σκεφθή ότι όλα όσα αφορούν εσένα, αφορούν και Εμένα; Διότι αυτά που αφορούν εσένα, αφορούν την κόρη του οφθαλμού Μου. Όταν οι πειρασμοί έρχονται επάνω σου σαν το ποτάμι, θέλω να ξέρης ότι το επέτρεψε η αγάπη Μου. Θέλω να ξέρης ότι η αδυναμία σου έχει ανάγκη από τη δύναμή Μου και η ασφάλειά σου βρίσκεται στο να Με αφήσης να σε προστατεύσω.

Είμαι ο Θεός σου, οι περιστάσεις της ζωής είναι στα χέρια Μου. Δεν βρέθηκες τυχαία στη θέση σου, είναι ακριβώς η θέση που σου έχω ορίσει. Δεν με παρακαλούσες να σου μάθω την ταπείνωση; Και να! Σε έβαλα σ’αυτό ακριβώς το περιβάλλον, στο “σχολείο” που διδάσκουν αυτό το μάθημα…

Έχεις οικονομικές δυσκολίες και μόλις τα βγάζεις πέρα; Να ξέρης ότι αυτό το επέτρεψε η αγάπη Μου. Θέλω να ξέρης ότι Εγώ διαθέτω τα χρήματά σου και να καταφεύγης σε Μένα και να γνωρίζης ότι εξαρτάσαι από Μένα. Θέλω να ξέρης ότι τα αποθέματά Μου είναι ανεξάντλητα και να βεβαιωθής ότι είμαι πιστός στις υποσχέσεις Μου.

Μη σε κλονίσουν ποτέ όσοι πουν στην ανάγκη σου: «Μη πιστεύης στον Κύριο και Θεό σου».

Έχεις περάσει ποτέ νύχτα μέσα στη θλίψη εξαιτίας των συγγενών σου, των ανθρώπων που αγαπάς; Το επέτρεψε η αγάπη μου, για να στραφής σε Μένα και σε Μένα να βρης την αιώνια παρηγοριά και ανακούφιση.

Σε ξεγέλασε ο φίλος σου η κάποιος που του είχες ανοίξει την καρδιά σου; Το επέτρεψε η αγάπη μου. Σε άγγιξε αυτή η απογοήτευση, για να μάθης ότι ο καλύτερος φίλος σου είναι ο Κύριος.

Θέλω να τα φέρνης όλα σε Μένα και όλα να Μου τα λες.

Σε συκοφάντησε κάποιος; Να το αφήσης σε Μένα, σε Μένα να προσ­κολληθής. Εγώ είμαι η καταφυγή σου, για να κρυφθής από την «αντιλογία των εθνών». Θα κάνω την δικαιοσύνη σου να λάμψη σαν το φως, και την ζωή σου σαν ημέρα μεσημέρι.

Καταστράφηκαν τα σχέδια σου και η ψυχή σου είναι εξαντλημένη; Το επέτρεψε η αγάπη μου. Έκανες σχέδια και είχες δικούς σου σκοπούς. Τα σχέδια σου τα έφερες να τα ευλογήσω. Αλλά Εγώ θέλω να αφήσης σε Μένα να κατευθύνω και να χειραγωγώ τις περιστάσεις της ζωής σου, διότι είσαι το όργανο και όχι πρωταγωνιστής.

Σε βρήκαν απροσδόκητες αποτυχίες και η απελπισία κατέλαβε την καρδιά σου; Να ξέρης, το επέτρεψε η αγάπη μου. Διότι μ’ αυτή την κούραση και το άγχος δοκιμάζω πόσο ισχυρή είναι η πίστη σου στις υποσχέσεις Μου και την παρρησία σου στην προσευχή για τους συγγενείς σου. Δεν ήσουν εσύ που εμπιστεύτηκες τις φροντίδες για αυτούς στην προνοητική αγάπη Μου; Δεν είσαι εσύ που και τώρα τους αφήνεις στην προστασία της Πανάγνου Μητέρας Μου;

Σε βρήκε σοβαρή ασθένεια που μπορεί να γιατρευθή η είναι αθεράπευτη και σε κάρφωσε στο κρεβάτι σου; Το επέτρεψε η αγάπη Μου, επειδή θέλω να Με γνωρίσης πιο βαθιά, μέσω της σωματικής ασθένειας…

Ονειρευόσουν να κάνης κάτι ξεχωριστό και ιδιαίτερο για Μένα και αντί να το κάνης έπεσες στο κρεβάτι του πόνου; Το επέτρεψε η αγάπη Μου. Διότι τότε θα ήσουν βυθισμένος στα δικά σου έργα και Εγώ επέτρεψα να σου συμβή αυτό, για να προσελκύσω τις σκέψεις σου σε Μένα.

Μερικοί από τους καλύτερους υιούς Μου είναι αυτοί οι οποίοι είναι αποκομμένοι από τη δραστική ζωή, για να μάθουν να χειρίζωνται το όπλο της αδιάλειπτης προσευχής.

Κλήθηκες απροσδόκητα να αναλάβης μία δύσκολη και υπεύθυνη θέση! Σου εμπιστεύομαι τις δυσκολίες αυτές, και γι’ αυτό θα σε ευλογήση ο Κύριος και Θεός σου, σ’ όλα τα έργα σου, σ’ όλους τους δρόμους σου, σ’ όλα. Καθοδηγητής και Δάσκαλός σου θα είναι ο Κύριός σου.

Να θυμάσαι πως κάθε εμπόδιο είναι νουθεσία από τον Θεό. Και να βάλης στην καρδιά σου αυτόν τον λόγο, που σου έχω αποκαλύψει την ημέρα αυτή: το επέτρεψε η αγάπη Μου!

Να ξέρης και να θυμάσαι πάντα, όπου και να είσαι, ότι οποιοδήποτε κεντρί, θα αμβλυνθή, μόλις μάθης σε όλα να βλέπης Εμένα…

Όλα τα επέτρεψε η αγάπη μου για την τελείωση της ψυχής σου.

Ναι, όλα τα επέτρεψε η αγάπη Μου!"

Άγιος Σεραφείμ της Βίριτσα