Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

'Στις Σαρακοστές καλό είναι να γνωρίζεις μόνο εκκλησία και σπίτι, τίποτ' άλλο.Φτάνεις, λοιπόν, στο σπίτι. Τί θα κάνεις εκεί; Θα αγωνιστείς μ' όλη σου τη δύναμη να διατηρήσεις την προσήλωση του νου και της καρδιάς στον Κύριο. Αμέσως μετά την εκκλησία, τρέξε στο δωμάτιό σου και κάνε αρκετές μετάνοιες, ζητώντας ευλαβικά από τον Θεό να σε βοηθήσει, ώστε να αξιοποιήσεις το χρόνο της παραμονής σου στο σπίτι με τρόπο ωφέλιμο για την ψυχή σου.

Ύστερα κάθισε και ξεκουράσου για λίγο. Αλλά και τότε μην αφήνεις τους λογισμούς σου να ξεστρατίζουν. Διώχνοντας κάθε σκέψη, επαναλάμβανε νοερά την ευχή : "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με! Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με!".

Αφού ξεκουραστείς πρέπει ν' ασχοληθείς με κάτι, είτε προσευχή είτε εργόχειρο. Τί εργόχειρο θα κάνεις δεν έχει σημασία, ξέρεις ήδη τί σου αρέσει. Είναι, βλέπεις, αδύνατο να ασχολείσαι όλη την ώρα με πνευματικά πράγματα, χρειάζεται να έχεις και κάποιο ευχάριστο εργόχειρο. Μ' αυτό θα καταπιάνεσαι, όταν η ψυχή σου είναι κουρασμένη, όταν δεν έχεις τη δύναμη να διαβάσεις ή να προσευχηθείς. Αν, βέβαια, οι πνευματικές σου ενασχολήσεις πηγαίνουν καλά, το εργόχειρο δεν είναι απαραίτητο. Εκπληρώνει μόνο την ανάγκη αξιοποιήσεως του χρόνου, που αλλιώς θα σπαταλιόταν σε απραξία. Και η απραξία είναι πάντα ολέθρια, πολύ περισσότερο όμως στον καιρό της νηστείας.

Πώς πρέπει να προσεύχεται κανείς στο σπίτι; Σωστά σκέφθηκες ότι τη Σαρακοστή οφείλουμε να προσθέτουμε κάτι στον συνηθισμένο κανόνα προσευχής. Νομίζω, ωστόσο, πως αντί να διαβάζεις περισσότερες προσευχές από το Προσευχητάρι, είναι καλύτερο ν' αυξήσεις τη διάρκεια της άμεσης επικοινωνίας σου με τον Κύριο. Κάθε μέρα, πριν αρχίσεις και αφού τελειώσεις την ορθρινή και βραδινή ακολουθία, να απευθύνεσαι με δικά σου λόγια στον Κύριο, την Υπεραγία Θεοτόκο και τον φύλακα άγγελό σου, ευχαριστώντας τους για την προστασία τους και παρακαλώντας τους για την ικανοποίηση των πνευματικών σου αναγκών. Ζήτα τους να σε βοηθήσουν, ώστε, πρώτα απ' όλα να γνωρίσεις τον εαυτό σου, να αποκτήσεις αυτογνωσία και, όταν την αποκτήσεις, να σου χαρίσουν ζήλο και δύναμη, ώστε να θεραπεύσεις τις πληγές της ψυχής σου. Ζήτα τους, ακόμα, να γεμίσουν την καρδιά σου με το αίσθημα της ταπεινώσεως και της συντριβής. Η ταπείνωση είναι η πιο ευάρεστη στον Θεό θυσία. Έτσι να προσεύχεσαι. Μην επιβάλεις, όμως, στον εαυτό σου έναν προσευχητικό κανόνα μακρύ και βαρύ, έναν κανόνα που θα υπερβαίνει τα μέτρα των ψυχοσωματικών σου δυνάμεων και θα σε καταβάλλει. Καλύτερα είναι να προσεύχεσαι συχνότερα στη διάρκεια της ημέρας και, όταν ασχολείσαι μ' οποιαδήποτε άλλη εργασία, να έχεις το νου σου στο Θεό.

Μετά την προσευχή, διάβαζε για λίγο με αυτοσυγκέντρωση. Η μελέτη δεν αποσκοπεί στο φόρτωμα του μυαλού σου με διάφορες πληροφορίες και γνώσεις, αλλά στην ψυχική σου ωφέλεια και εποικοδομή. Γι' αυτό δεν χρειάζεται να διαβάζεις πολλά. Διάβαζε όμως με προσοχή μεγάλη και με καρδιακή συμμετοχή. "Τί να διαβάζω;", θα με ρωτήσεις. Μόνο πνευματικά βιβλία, φυσικά. Η προσεκτική ανάγνωση τέτοιων βιβλίων εμπνέει την ψυχή περισσότερο απ' οτιδήποτε άλλο. Αν πάντως, στη διάρκεια της μελέτης γεννιέται ο πόθος της προσευχής, ν' αφήνεις το βιβλίο και να προσεύχεσαι.

Θα διαβάζεις, λοιπόν, θα προσεύχεσαι, θα κάνεις μετάνοιες. Και μ' όλα αυτά, ωστόσο, δεν θα μπορέσεις να κρατήσεις το νου και την καρδιά σου σε κατάσταση συνεχούς και έντονου αγώνα. Είναι αναπόφευκτο να μην κουράζεσαι. Τότε θα ασχολείσαι με κάποια πρακτική εργασία.

Πρέπει να έχεις δυνάμεις, για να στέκεσαι στην εκκλησία και για ν' αγωνίζεσαι στο σπίτι. Και με τις συζητήσεις τί θα γίνει; Τη Σαρακοστή τουλάχιστον, οι συζητήσεις με τους άλλους ας περιοριστούν σε πνευματικά θέματα. Κατάλληλοι γι' αυτό τον σκοπό είναι οι Βίοι των Αγίων.''

(Από το βιβλίο: Ο Δρόμος της ζώης του Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου. σέλ, 145)

π.Σπυρίδων Σκουτής - euxh.gr
'

[toula]

Παράδεισος είναι να ζω με τον τρόπο του Θεού, δηλαδή με τον τρόπο της αγάπης, της συγχωρήσεως και της μετάνοιας.Κόλαση είναι να ζώ με τον τρόπο του “ΕΓΩ”, Σε αυτό τον τρόπο Θεός είμαι “ΕΓΩ” και οι άλλοι είναι αποκλεισμένοι διότι δεν τους θέλω. Ο άνθρωπος που έχει το “ΕΓΩ” Θεό στη ζωή του “δεν μπορεί” να πάει στον παράδεισο διότι δεν θα αντέξει εκεί. Οι άλλοι θα είναι η κόλαση του. Μόνο που θα μπει στον παράδεισο θα τρέχει να βγεί, γιατί γι’αυτόν το μοίρασμα πληγώνει τον εγωισμό του και τον εκθρονίζει και ο δαίμων θα τον ωθεί στον αποκλεισμό. Από τη στιγμή που δεν θέλω τον άλλον, δεν θέλω και το πρόσωπο του Κυρίου.

Παράδεισος είναι η επίγνωση της κατάστασης μου , ότι είμαι μακριά σου και θέλω αυτή την κατάσταση να τη διορθώσεις ΕΣΥ. Ερχομαι με αυτή την επιθυμία σε ΣΕΝΑ. Αυτή είναι η δωρεά του Παραδείσου. Κόλαση είναι αυτό το χάλια που νιώθω να το αγνοήσω, να πω οτι δεν τρέχει και τίποτα με αποτέλεσμα αυτή η χάλια κατάσταση να με φάει κυριολεκτικά.

Γίνεται κόλαση ο εαυτός μου, οι σκέψεις μου, οι επιθυμίες μου. Όταν δεν έχουν Χριστό σαπίζουν και πεθαίνουν. Πόσο φοβερό ! Θέε μου ! Να με θέλεις στον Παράδεισο και τελικά να βρίσκομαι στην κόλαση γιατί το θέλω ο ίδιος και έχω το θράσος να κατηγορώ εσένα. Αυτό και μόνο ειναι κολάσιμο από μόνο του....

Δεν θα μας κολάσει ο Θεός αλλά το κακό μας το κεφάλι.

Πόσο όμορφα τα λένε οι Άγιοι Πατέρες : "Και τούτο δε ειδέναι δει, ότι ο Θεός ού κολάζει τινά εν τω μέλλοντι, αλλ' έκαστος εαυτόν δεκτικόν ποιεί της μετοχής του Θεού. Έστι μεν η μεν μετοχή του Θεού τρυφή, η δε αμεθεξία αυτού κόλασις" (Ιω. Δαμασκηνός, 'Κατά Μανιχαίων', PG 94,1545D-1548A).

Δηλ."Και τούτο οφείλουμε να ξέρουμε, ότι ο Θεός δεν τιμωρεί κανένα στο μέλλον, αλλά ο καθένας κάνει τον εαυτό του δεκτικό στη μετοχή του Θεού. Όμως η μετοχή του Θεού είναι τρυφή, ενώ η αμεθεξία Του, κόλαση" (Μετάφραση: Ν. Ματσούκα, Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1988, σελ. 105).

Κύριε, είμαι άξιος τελικά για τον παράδεισο; Είμαι έτοιμος να αντέξω τέτοια αγάπη και να γίνω μέτοχος σε αυτήν; Αυτή η ζωή ειναι τελικά μια τέτοια προετοιμασία. Στην κόλαση οι άνθρωποι θα έχουν πάει με κλειστές καρδιές και θα κατηγορούν τον ήλιο που δεν μπήκε ενώ τελικά το πόμολο ήταν απο τη μέσα πλευρά.

Τη μελωδία της σωτηρίας μας παίζει η χορδή της ελευθερίας, εκεί βρίσκεται το κλειδί. Αχ! Αυτή η ελευθερία! Και τι κάνουμε τελικά την ελευθερία που χλιμιντρίζει συνεχώς; Κρατάμε γερά τα χαλινάρια. Ακολουθούμε τον ήλιο της δικαιοσύνης που μας δείχνει τον δρόμο για τη Βασίλεια των Ουρανών . Άλλος τρόπος δεν υπάρχει. Πες ΝΑΙ ! ΘΕΛΩ και ξεκίνα...Από τη στιγμή που υπάρχει ο Κύριος που ανοίγει τον δρόμο μην φοβάσαι τίποτα.

π. Σπυρίδων Σκουτής - Euxh.gr

[aposal]

«Ο επιπόλαιος άνθρωπος πιστεύει, χωρίς εξέταση, σε κάθε λόγο που ακούει».
Αγ. Ιω. Χρυσόστομος

[toula]

Το σώμα δεν είναι αντίθετο ή εχθρικό στην ψυχή.

απλά υπακούει σ΄αυτήν ,

όπως η κιθάρα στον κιθαριστή και

το πλοίο στον κυβερνήτη.

Φωνή του Κυρίου 2008

[Αναστάσιος]

«Τα μνημόσυνα είναι ο καλύτερος δικηγόρος για τις ψυχές των κεκοιμημένων. Έχουν τη δυνατότητα και από την κόλαση να βγάλουν τη ψυχή».
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

[aposal]

«Αυτός είναι ο άριστος τρόπος σωτηρίας, το να μην εξαναγκάζουμε εκείνους που περιφρονούν και δεν επιθυμούν να δεχθούν τους χριστιανικούς λόγους μας».
Αγ. Ιω. Χρυσόστομος

[aposal]

Ἡ πρὸς τὸν Θεὸ ἐλπίδα...

Οἱ Ἅγιοι, λέγει κάποιος ἀπὸ τοὺς Γέροντες, ἐπειδὴ ἔχουν πάντοτε στὴν καρδιὰ τοὺς τὸν Θεὸ καὶ τὰ ἐδῶ κερδίζουν μὲ τὴν ἀπάθεια καὶ τὰ ἐκεῖ κληρονομοῦν, διότι κι ἐκεῖνα καὶ αὐτὰ στὸν Θεὸ ἀνήκουν. Ἀφοῦ λοιπὸν κατέχουν τὸν Θεὸ ἔχουν καὶ ὅλα τὰ δικά Του.

Ἐκεῖνοι πάλι ποὺ ἔχουν στὴν καρδιὰ τοὺς τὸν κόσμο, δηλαδὴ τὰ ἁμαρτωλὰ πάθη, καὶ ἂν ἀκόμα κατορθώσουν νὰ κερδίσουν τὸν κόσμο ὁλόκληρο, τίποτε δὲν ἔχουν στὴν πραγματικότητα, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ πάθη ποὺ τοὺς ἐξουσιάζουν.

Γεροντικόν

[toula]

Μην ζορίζεις τον άλλον.

Μπορεί να το κάνεις χωρίς να το καταλαβαίνεις. Και δεν το καταλαβαίνεις διότι δεν μπαίνεις στην θέση του άλλου, το μόνο που σε νοιάζει είναι να περάσει το δικό σου.

Μην ζορίζεις τον άλλον.
Μπορεί να το κάνεις με λόγια και γκρίνια, με μία επιμονή στο θέλημά σου, με υπονοούμενα για τα θέλω σου, με τα μούτρα σου, με την χρειά της φωνής σου.
Η ψυχή του άλλου πληροφορείται. Ξέρει τι θέλεις, ξέρει τι εννοείς (υπονοείς), ξέρει τι προσπαθείς να καταφέρεις.
Αυτό που κάνεις όμως δεν είναι ούτε θεάρεστο, ούτε σεβαστό για μία υγιής σχέση.

Μην ζορίζεις τον άλλον.
Το είπες μία φορά. Φτάνει.
Μην επαναλαμβάνεις αυτό που ποθείς με διάφορους τρόπους.
Εάν ο άλλος θέλει και μπορεί να το κάνει, θα το κάνει με την πρώτη φορά που το είπες.
Η επιμονή δεν είναι πάντα καλή και θεάρεστη.
Πολλά προβλήματα δημιουργούνται στις σχέσεις μας με τους άλλους λόγο την επιμονής μας που συνήθως παίρνει την μορφή γκρίνιας και μουρμούρας.
Η γκρίνια δείχνει εγωισμό και φιλαυτία, δείχνει ότι δεν υπολογίζουμε τον άλλον αλλά μόνο τα "θέλω" μας.
Αν αγαπάς τον άλλον, ασ' τον ελεύθερο να κάνει αυτό που θέλει. Όταν κάτι γίνεται με το ζόρι, κουράζει και φθείρει τον άλλον, προκαλεί εκνευρισμό και ταραχή που αργά ή γρήγορα θα εκδηλωθεί.

Το φοβερό είναι ότι κάποιοι άνθρωποι τόσο πολύ θέλουν να γίνει το δικό τους που ούτε αυτό τους ενδιαφέρει. Προτιμούν δηλαδή ο άλλος (τον οποίο δήθεν αγαπούν) να υποφέρει, να ζοριστεί για πάρτη τους.
Τόσο εγωισμό πια;
Τόση σκληρότητα;

Η αγάπη του άλλου θα αποδειχθεί μέσα στην ελευθερία που θα του προσφέρουμε και όχι μέσα από τα πράγματα που θα κάνει με το ζόρι και με την γκρίνια μας, καθοδηγούμενος από την κτητική μας συμπεριφορά.

Επιτυχία δεν είναι να κάνουμε τον άλλον μαριονέτα μας.
Επιτυχία είναι να αγαπούμε αρχοντικά και γνήσια, χωρίς απαιτήσεις και όρους, χωρίς να ζορίζουμε τον άλλον, αλλά να τον αφήνουμε ελεύθερο να ανταποκριθεί όπως εκείνος το κρίνει μέσα στην σχέση μας.

Αναρωτήσου, εσύ θα ήθελες να σου συμπεριφέρονται κατα αυτόν τον τρόπο που εσύ συμπεριφέρεσαι;
Θα ήθελες να σε "αγαπούν" όπως εσύ "αγαπάς";
Θα μπορούσες να σε αντέξεις εάν σε είχες ταίρι;

Άσε τον εγωισμό σου και καλλιέργησε την ταπείνωση.
Όλα είναι θέματα εγωισμού ή ταπείνωσης.
Μόνο εάν απαρνηθείς το "εγώ " σου θα μπορέσεις να ειρηνεύσεις μέσα στην σχέση σου. Τότε, όλα θα τα δέχεσαι εύκολα. Και τα "ναι" και τα "όχι" θα τα αποδέχεσαι χωρίς υστερίες και εμμονές.

Εάν αγαπάς, άσε τον άλλον ελεύθερο να σου εκφράσει την αγάπη του. Μην του υποδεικνύεις τον τρόπο. Διότι ο τρόπος του καθενός είναι διαφορετικός και προσωπικός. Μην προσπαθείς ακόμα και τον τρόπο έκφρασης της αγάπης του άλλου να χειραγωγήσεις και να κατευθύνεις.

Εσύ τον αγαπάς; κάνε αυτό που μπορείς και θέλεις και άσε τον άλλον και εκφραστεί κι εκείνος όπως και όταν θέλεις.

Η αγκαλιά σου να μην γίνεται φυλακή καταπίεσης και απαιτήσεων, αλλά παράδεισος κατανόησης και αποδοχής, ελευθερίας και συγχώρεσης.
Έτσι η σχέση σου θα είναι όντως ένα άνοιγμα προς τον ουρανό και όχι ένα χαράκωμα πολέμου.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

[toula]

Θυσία εσπερινή...

Σχεδόν μια μέρα ταξίδι. Ο δρόμος κακοτραχαλος, τα στομάχια μας σφιγμένα. Οι αντοχές ελάχιστες. Άφιξη σε ένα από τα πιο απομακρυσμένα χωριά της περιοχής. Ένιωσα τόσο μικρός για την όλη κούρασή μου. Η λαχτάρα αυτών των ανθρώπων, τα πύρινα μάτια τους, τα διψασμένα σώματα για Θεία Κοινωνία, για μετοχή σε Αυτό που λόγω απόστασης το απολαμβάνουν μια φορά το χρόνο, ήταν αισθητά παντού.

Μια γυναίκα έφερε ένα κακοζυμωμένο, ανισόπεδο, πρόσφορο, το οποίο όμως ήταν ότι πιο σπουδαίο θα προσκόμιζα ποτέ. Το αλεύρι άγνωστο στην περιοχή, κι όμως βρήκε, το νερό δυσεύρετο, είδος πολυτελείας, κι όμως βρήκε καθαρό. Ένα παιδί διυλίζει το λασπόνερο μιας λακούβας με αλλεπάλληλα στρώματα από ύφασμα. Ελάχιστα θολό, εξαιρετικά καλύτερο από ότι πίνουν.

Βουρκωνω, αυτοί οι άνθρωποι προσφέρουν πραγματικά το καλύτερο στον Βασιλέα των όλων, από το υστέρημά τους, εγώ τι κάνω.

Ευλογητός ο Θεός... Σύντομος Όρθρος και αμέσως Θεία Λειτουργία. Το φως γύρω λιγοστεύει, το να θερμανει κάνεις νερό για το ζέον, αχρείαστο μιας και η θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι πάνω από 50 βαθμούς. Μετάληψη, Απόλυση και αντίδωρο στο σκοτάδι. Δεν διέκρινα πολλά πάρα μόνο υγρά μάτια και κόμπους από δάκρυα.

https://www.facebook.com/missioninsouthMadagascar

[toula]

Όταν λες κάτι σε κάποιον προς όφελος της ψυχής του, πες το απλά!
Δεν χρειάζεται να σκέφτεσαι πώς να τον επηρεάσεις.
Αυτό θα το κάνει η Χάρη του Θεού, άσχετα από την επιθυμία μας,
αν και μόνο αν, είναι προς όφελος του ακροατή!

Όσιος Ίωάννης Άλεξέγιεφ, Πνευματικός Ί. Μονής Βάλαμο
http://apantaortodoxias.blogspot.com/