Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

Μη μου τους κύκλους τάραττε...

Το «μη μου τους κύκλους τάραττε» δηλαδή «μην ενοχλείτε τους κύκλους μου», είναι όπως γνωρίζουμε οι τελευταίες λέξεις που αποδίδονται στον Αρχιμήδη, τον αρχαίο Έλληνα μαθηματικό, μηχανικό, φυσικό, εφευρέτη και αστρονόμο.
Στη συνέχεια της ιστορίας, η φράση αυτή χρησιμοποιείται στην περίπτωση που θέλουμε να ζητήσουμε από κάποιον να μας αφήσει να ολοκληρώσουμε μία πολύ σημαντική δουλειά που κάνουμε και να μην μας ενοχλεί ή και με την έννοια ότι δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να αλλάξουμε τις εν γένει συνήθειές μας.

Και πραγματικά είναι μία φράση η οποία ταιριάζει απόλυτα στους σημερινούς ανθρώπους. Σε ένα νησί της χώρας μας λέει χαρακτηριστικά μία λαϊκή παροιμία, "ο κακομαθημένος καλομαθαίνει, ο καλομαθημένος δεν κακομαθαίνει". Ζήσαμε χρόνια ευδαιμονίας και υπερκαταναλωτισμού. Χρόνια απόλυτης ελευθεριότητας και ασυδοσίας. Χρόνια τυπολατρίας και επανάπαυσης.

Έρχεται έπειτα απρόσμενα κάτι στη ζωή μας, που μας ταρακουνάει, μας ξυπνάει από όλο αυτό το λήθαργο, μας προσγειώνει και βρισκόμαστε στην πραγματικότητα. Στην κατάσταση αυτή, στην οποία πρέπει να πάρουμε μέτρα δραστικά και αποφάσεις γενναίες. Δεν είναι τόσο εύκολο όμως να αλλάξει κάποιος τη βόλεψή του. Ακόμη και αν όλος ο κόσμος γκρεμίζεται γύρω του, ακόμη και αν ο ίδιος κινδυνεύει, το πρώτο που θα σκεφθεί θα είναι, "από εμένα εξαρτάται-γιατί εγώ και όχι οι άλλοι-άσε τους άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα" και τέτοια παρόμοια. Και στην αλλήλων αναμονή παραμένουμε όλοι στα ίδια, κοιτώντας αποσβολωμένοι την κατάσταση να χειροτερεύει. Έρχονται και οι πάσης φύσεως εκμεταλλευτές, επωφελούμενοι της αναμπουμπούλας και κατατρώνε σαν τους κόρακες ότι έχει εναπομείνει. Είναι σαν κάποιος να έχει την πιο όμορφη και πλούσια καμπίνα σε ένα πλοίο που βυθίζεται και να μη θέλει να την αποχωριστεί. Έτσι μοιάζει η συμπεριφορά μας.

Άρα θα σκεφθεί κάποιος ότι, ο Θεός δεν μας αγαπάει και μας τυραννάει. Κάθε άλλο! Ο Θεός θέλει να σώσει κάθε ψυχή. Όλα αυτά είναι γερά ταρακουνήματα για να ξυπνήσουμε. Αλλιώς απλά θα οδηγούμασταν χαμογελαστοί προς την απώλεια. Πάντοτε όλα τα ακραία φαινόμενα και γεγονότα, πίσω τους έχουν μία πνευματική αιτία. Η εξήγηση δεν μπορεί να δωθεί στις περισσότερες περιπτώσεις άμεσα, διότι ο άνθρωπος δεν αντιλαμβάνεται την κατάστασή του ή δεν θέλει να την αντιληφθεί για να μην αναγκαστεί να την αλλάξει. Όταν όλα περάσουν τότε γίνεται ο απολογισμός.

Ο Θεός μας θέλει χαρούμενους, είμαστε παιδιά Του! Αλλά χαρούμενους πραγματικά και όχι επιφανειακά. Χαρούμενους με την αιώνια, ουράνια χαρά της Αναστάσεως και όχι την επίγεια, κούφια, πρόσκαιρη και ουτοπική χαρά του κόσμου αυτού. Μακάρι να μπορούσαμε να το καταλάβουμε αυτό και να αλλάζαμε όλα αυτά τα οποία μας πληγώνουν και μας θανατώνουν. Όλα αυτά τα οποία μας απομυζούν τον πλούτο της καρδιάς. Όλα αυτά τα οποία μας στερούν τη Χάρη του Χριστού από τη ζωή μας. Ο Θεός να μας φωτίζει!

Αρχιμ. Σεραφείμ Λεβέντης

[toula]

Ένας αυτοκράτορας, στην Άπω Ανατολή, γερνούσε και καταλάβαινε ότι είχε φτάσει η ώρα να διαλέξει το διάδοχό του. Αντί να διαλέξει έναν από τους βοηθούς του ή ένα από τα παιδιά του, αποφάσισε να κάνει κάτι διαφορετικό.
Προσκάλεσε μια μέρα πολλούς νέους του βασιλείου του και τους είπε. «Έφτασε η ώρα μου να παραιτηθώ και να διαλέξω τον επόμενο αυτοκράτορα. Έχω αποφασίσει να διαλέξω έναν από σας».

Οι νέοι ξαφνιάστηκαν!
Αλλά ο αυτοκράτορας συνέχισε. «Θα δώσω σήμερα στον καθένα σας ένα σπόρο, έναν πολύ ειδικό σπόρο. Θέλω να τον φυτέψετε, να τον ποτίζετε και να ξανάρθετε εδώ μετά από ένα χρόνο από σήμερα με ό,τι έχει φυτρώσει απ’ αυτόν τον ένα σπόρο. Εγώ θα κρίνω τότε τα φυτά που θα φέρετε, κι αυτός, το φυτό του οποίου θα διαλέξω, θα είναι ο επόμενος αυτοκράτορας!»
Ένα αγόρι που λεγόταν Λίνγκ, ήταν κι αυτός εκεί εκείνη τη μέρα και, όπως όλοι οι άλλοι, πήρε ένα σπόρο. Πήγε σπίτι του και γεμάτος ενθουσιασμό διηγήθηκε στη μητέρα του τι συνέβη. Η μητέρα του τον βοήθησε να βρει μια γλάστρα και χώμα, κι αυτός φύτεψε το σπόρο του και τον πότισε προσεχτικά. Και κάθε μέρα του άρεσε να τον ποτίζει και να παρακολουθεί αν είχε φυτρώσει.
Ύστερα από τρεις εβδομάδες περίπου, μερικοί από τους άλλους νέους άρχισαν να μιλούν για τους σπόρους τους και τα φυτά τους, που είχαν αρχίσει να μεγαλώνουν.

Ο Λίνγκ παρακολουθούσε το σπόρο του, αλλά τίποτα δεν φύτρωνε. Πέρασαν τρεις εβδομάδες, τέσσερις εβδομάδες, πέντε βδομάδες, κι ακόμα τίποτα. Τώρα όλοι οι άλλοι μιλούσαν μ’ ενθουσιασμό για τα φυτά τους, ο Λίνγκ όμως δεν είχε φυτό και αισθανόταν αποτυχημένος.
Πέρασαν έξι μήνες κι ακόμα δεν είχε φυτρώσει τίποτα στη γλάστρα του. Άρχισε να πιστεύει ότι είχε σκοτώσει το σπόρο του. Όλοι οι άλλοι είχαν δέντρα και ψηλά φυτά, αλλά αυτός τίποτα. Όμως ο Λίνγκ δεν έλεγε τίποτα στους φίλους του. Απλά περίμενε να φυτρώσει ο σπόρος του.
Τελικά ο χρόνος πέρασε και ήρθε η μέρα που όλοι οι νέοι του βασιλείου θα πήγαιναν τα φυτά τους στον αυτοκράτορα για επιθεώρηση.
Ο Λίνγκ είπε στη μητέρα του ότι δεν ήθελε να πάει με μια άδεια γλάστρα, αλλά αυτή τον συμβούλεψε να πάει. Ο Λίνγκ αισθανόταν αδιαθεσία στο στομάχι, αλλά επειδή ήταν έντιμος, παραδέχτηκε ότι η μητέρα του είχε δίκιο κι έφυγε για το παλάτι με την άδεια γλάστρα του.
Όταν έφτασε εκεί, έμεινε κατάπληκτος από την ποικιλία των φυτών που είχαν καλλιεργήσει οι άλλοι νέοι. Ήταν όμορφα φυτά σε διάφορα σχήματα και μεγέθη. Ο Λίνγκ ακούμπησε την άδεια γλάστρα του στο πάτωμα. Πολλοί από τους άλλους άρχισαν να τον περιγελούν. Μερικοί τον λυπήθηκαν και του είπαν: «Δεν πειράζει, προσπάθησες για το καλύτερο».

Όταν έφτασε ο αυτοκράτορας, εξέτασε την αίθουσα και χαιρέτησε τους νέους. Ο Λίνγκ προσπάθησε να κρυφτεί στο πίσω μέρος της αίθουσας.
«Τι μεγάλα φυτά, δέντρα και λουλούδια καλλιεργήσατε!», είπε ο αυτοκράτορας. «Σήμερα ένας από σας θα εκλεγεί ο επόμενος αυτοκράτορας!»
Ξαφνικά διέκρινε το Λίνγκ με την άδεια γλάστρα του, στο πίσω μέρος της αίθουσας. Αμέσως διέταξε τους φρουρούς να τον φέρουν μπροστά του. Ο Λίνγκ κατατρόμαξε. «Ο αυτοκράτορας γνωρίζει ότι είμαι αποτυχημένος», σκέφτηκε. «Ίσως με σκοτώσει».
Ήλθε όμως μπροστά στον αυτοκράτορα, κι αυτός τον ρώτησε πώς λέγεται. «Λέγομαι Λίνγκ» απάντησε. Οι υπόλοιποι άρχισαν να γελούν και να τον κοροϊδεύουν.

Ο αυτοκράτορας ζήτησε να ηρεμήσουν όλοι.
Κοίταξε τον Λίνγκ και κατόπιν ανήγγειλε στο πλήθος:«Ιδού ο νέος σας αυτοκράτορας! Το όνομά του είναι Λίνγκ!»
Ο Λίνγκ δεν μπορούσε να το πιστέψει! Δεν είχε καταφέρει ούτε το σπόρο του να κάνει να φυτρώσει! Πώς θα μπορούσε να γίνει ο νέος αυτοκράτορας;
Τότε ο αυτοκράτορας είπε: «Πριν από ένα χρόνο, σαν και σήμερα, έδωσα στον καθένα σας από ένα σπόρο. Σας είπα να τον πάρετε, να τον φυτέψετε, να τον ποτίσετε και να μου τον φέρετε πίσω σήμερα. Η αλήθεια είναι ότι έδωσα σε όλους σας βρασμένους σπόρους, που δεν θα φύτρωναν.
Όλοι σας, εκτός από τον Λίνγκ, μου φέρατε δέντρα, φυτά και λουλούδια. Όταν ανακαλύψατε ότι οι σπόροι δεν θα βλάσταιναν, αντικαταστήσατε το σπόρο που σας έδωσα μ’ έναν άλλο. Ο Λίνγκ ήταν ο μόνος που είχε το θάρρος και την εντιμότητα να μου φέρει μια γλάστρα που είχε μέσα το δικό μου σπόρο. Γι’ αυτό είναι αυτός που θα γίνει ο νέος αυτοκράτορας!

Αν σπείρεις εντιμότητα, θα θερίσεις εμπιστοσύνη.
Αν σπείρεις καλοσύνη, θα θερίσεις φίλους.
Αν σπείρεις ταπεινοφροσύνη, θα θερίσεις μεγαλείο.
Αν σπείρεις επιμονή, θα θερίσεις νίκη.
Αν σπείρεις στοχασμό, θα θερίσεις αρμονία.
Αν σπείρεις σκληρή δουλειά, θα θερίσεις επιτυχία.
Αν σπείρεις συγχώρεση, θα θερίσεις συμφιλίωση.
Αν σπείρεις ειλικρίνεια, θα θερίσεις καλές σχέσεις.
Αν σπείρεις υπομονή, θα θερίσεις βελτίωση.
Αν σπείρεις πίστη, θα θερίσεις θαύματα.
Αν σπείρεις ανεντιμότητα, θα θερίσεις δυσπιστία.
Αν σπείρεις εγωισμό, θα θερίσεις μοναξιά.
Αν σπείρεις περηφάνια, θα θερίσεις καταστροφή.
Αν σπείρεις ζήλια, θα θερίσεις ταλαιπωρία.
Αν σπείρεις οκνηρία, θα θερίσεις στασιμότητα.
Αν σπείρεις πικρία, θα θερίσεις απομόνωση.
Αν σπείρεις πλεονεξία, θα θερίσεις απώλεια.
Αν σπείρεις κακολογία, θα θερίσεις εχθρούς.
Αν σπείρεις στενοχώριες, θα θερίσεις ρυτίδες.
Αν σπείρεις αμαρτίες, θα θερίσεις ενοχές.
Πρόσεχε, λοιπόν, τι σπέρνεις τώρα. Αυτό θα καθορίσει τι θα θερίσεις αύριο. Οι σπόροι που σπέρνεις θα κάνουν τη ζωή χειρότερη ή καλύτερη, τόσο τη δική σου όσο και αυτών που θα έλθουν μετά.
Να είσαι βέβαιος ότι κάποια μέρα θα απολαύσεις τους καρπούς της εντιμότητας και της ακεραιότητάς σου ή θα πληρώσεις για τις εγωιστικές επιλογές που έσπειρες σήμερα.

Aρχιμ. Σεραφείμ Λεβέντης

[toula]

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Η εξαπάτηση της αμαρτίας.

Πηγή κακών είναι η έλλειψη μέτρου στις επιθυμίες μας.
Σ’ αυτήν οφείλονται οι πορνείες, οι πλεονεξίες, οι κλεψιές, οι φόνοι, οι ληστείες, ολόκληρη η διαφθορά της ψυχής.
Ας μην επιζητούμε λοιπόν περισσότερα από τα απαραίτητα και στην τροφή και στα ενδύματα και στα σπίτια και στις άλλες σωματικές ανάγκες.
Η αμαρτία πριν εμφανιστεί και πραγματοποιηθεί, σκοτίζει το λογισμό και εξαπατά το νου. Όταν, όμως, ολοκληρωθεί, τότε φανερώνει την απρέπειά της, προξενώντας διαρκή οδύνη στην ψυχή και αφαιρώντας την παρρησία της συνειδήσεως.
Όταν η ψυχή κυριευθεί από την ακόλαστη επιθυμία, σκοτίζεται η διορατική της ικανότητα. Έτσι, δεν μπορεί να δει λίγο μακρύτερα, ούτε τον γκρεμό, ούτε την κόλαση, ούτε τον κίνδυνο, καθώς αιχμαλωτίζεται ολοκληρωτικά από την αμαρτία

Θέματα Ζωής Β’ – Ιερά Μονή Παρακλήτου

[toula]

Ας κάνουμε εκείνα που διδάσκουμε!
Πλησιάζει ο Δεκαπενταύγουστος! Αρχίζει η νηστεία της Παναγίας! Πάντα σε περιόδους νηστείας έχουμε και πειρασμούς, ας αναλογιστώ λοιπόν,
«Οι Άγιοι Απόστολοι ήσαν μόνον δώδεκα, αλλά επειδή εθεράπευσαν πρώτον τον εαυτόν τους εθεράπευ­σαν μυριάδας ανθρώπων από όλα τα Έθνη τα άπιστα, τα αλλόφυλα.
Ημείς οι Έλληνες με πολλούς αρχιερείς, χιλιάδες ιερείς, ιεροκήρυκες, θεολόγους κ.λπ., διάδοχοι των Αγίων Αποστόλων, όχι μόνον τα άγρια και αλλόφυλλα Έθνη δεν ωφελούμεν αλλά ούτε τους ομοφύλους, ομοθρήσκους Έλληνας τους συμπατριώτας μας.
Διατί; Διότι δεν εφροντίσαμε να θεραπεύσουμε τα ιδικά μας πάθη, ή τουλάχιστον να κάνουμε εκείνα που διδάσκουμε...»

Όσιος Φιλόθεος Ζερβάκος.

[toula]

Ντούσκος, Χρυσός Ολυμπιονίκης: «Θεέ μου, βοήθησέ με».

«Στα τελευταία 500 μέτρα έλεγα Θεέ μου βοήθησέ με. Κράτα λίγο ακόμη…» αυτή ήταν η σκέψη του χρυσού μας Ολυμπιονίκη Στέφανου Ντούσκου στα τελευταία μέτρα της διαδρομής του.
Την Παρασκευή 30 Ιουλίου, η Ελλάδα κέρδισε το τέταρτο Ολυμπιακό Μετάλλιο στην ιστορία του αθλήματος του απλού σκιφ και το πρώτο χρυσό σε αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Όπως δήλωσε στην ΕΡΤ, δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που είχε πετύχει, αναφέροντας «Δεν μπορώ να το πιστέψω! Δεν το πιστεύω! Αλήθεια… δεν το πιστεύω!

Η καλύτερη κούρσα της καριέρας μου. Με βοήθησε ο καιρός. Ένιωθα πολύ καλά στην κούρσα. Ο προπονητής μου είπε πως θα είμαι μέσα στα μετάλλια, πριν πάρω θέση στη γραμμή της εκκίνησης. Έκανα μια αλλαγή μέσα στην κούρσα, στα 1.000 μέτρα και δεν πίστευα ότι θα αντέξω.
Στα τελευταία 500 μέτρα έλεγα Θεέ μου βοήθησέ με. Κράτα λίγο ακόμη. Στα 100 τελευταία μέτρα, είπα… δεν το χάνω! Για όλους αυτούς που με βλέπουν στην Ελλάδα ένα μεγάλο ευχαριστώ! Ευχαριστώ τους γονείς μου, την κοπέλα μου, τον δις Ολυμπιονίκη Βασίλη Πολύμερο, όλους τους ανθρώπους στην Ομοσπονδία και την εθνική, τον τεχνικό σύμβουλο της ΕΚΟΦΝΣ, Τζιάνι Ποστιλιόνε που με βοήθησε και έφτασα εδώ που έφτασα, τον γιατρό μου και γιατρό της εθνικής Γιάννη Χρηστογιάννη και τον χορηγό μου«.

Πηγή: Βήμα Ορθοδοξίας

[toula]

Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με

Όταν ένας άνθρωπος λέει: ''Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον ημάς'', ξέρετε τί κάνει;
Παράγει ενέργεια! Παράγει Χάρη Αγίου Πνεύματος και την θέτει σε δράση.
Διατάσσει αυτή τη φωτιά της Θείας Χάριτος, της απανταχού της γης, να ενεργήσει.
Και πώς ενεργεί;
Τους μεν αγγέλους χαροποιεί, τους δε δαίμονες λυπεί και φλογίζει.
Είναι για τα δαιμόνια μια επιπλέον κόλαση.
Σε κάθε ''Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον ημάς'', είναι σαν να εκρήγνυται μια ατομική βόμβα στην καρδιά του διαβόλου (γι' αυτό και ανταποδίδει τα πυρά) και θα ακούγεται εις τους αιώνας των αιώνων, όχι επειδή έχουμε εμείς τη Χάρη, αλλά διότι το όνομα του Ιησού Χριστού έχει αυθυπάρχουσα ενέργεια και Χάρη και έχει τόση δύναμη, όση δύναμη και Χάρη έχει η Θεότητά Του!
Η Χάρη αυτή ενεργεί ουσιωδώς, αρκεί να πληρούνται οι εξής προϋποθέσεις:
α) συχνή μυστηριακή ζωή
β) να έχουμε συγχωρεμένους όλους τους ανθρώπους
γ) να διάγουμε αγνή ζωή στο σώμα και στην ψυχή
δ) να έχουμε πνευματικό οδηγό και
ε) να κάνουμε με τάξη και πρόγραμμα τα καθημερινά μας πνευματικά καθήκοντα σε χώρο ήσυχο και κατανυκτικό.

Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα

[toula]

Τι δεν πρέπει να ζητάμε;

Εξέτασε τον εαυτό σου, ποιος είσαι.
Γνώρισε τη φύση σου, ότι δηλαδή το μεν σώμα είναι θνητό, η δε ψυχή σου αθάνατη.
Μη ζητάς υπεροχή, αλλά να αναγνωρίζεις της ισότητας της φύσης και να αγαπάς, να είσαι ισότιμος προς εκείνους που φαίνονται ότι υστερούν κάπως απέναντί σου.

Μέγας Βασίλειος

[toula]

Διδαχές του Αγίου Ιακώβου Τσαλίκη προς ψυχική ωφέλεια

Έλεγε ο Γέροντας Ιάκωβος: «Η χάρη των Αγίων μας ακόμη και πάνω στα ξύλα των αγίων εικόνων υπάρχει.
Κάποτε στην Μικρά Ασία ένας Τούρκος κτηνοτρόφος προσπάθησε με το τσεκούρι του να σχίσει παλιό ξύλο εικόνας. Με την πρώτη τσεκουριά το ξύλο άρχισε να αιμορραγεί. Ο Τούρκος τότε πανικόβλητος παρέδωσε την εικόνα στους χριστιανούς διηγούμενος το θαύμα».
Άλλοτε πάλι, σε λιτανεία της εικόνας της Παναγίας, ο Γέροντας είδε την εικόνα ζωντανή την Παναγιά να σηκώνει το χέρι της και να τον ευλογεί.
Τόνιζε ο Γέροντας, ότι μεγάλη σημασία στην πνευματική εξέλιξη των απογόνων έχει η πνευματική κατάσταση και η βιωτή των γονιών.
Έλεγε ο Γέροντας «Μια φορά που λειτουργούσα δεν μπορούσα να κάνω Μεγάλη Είσοδο από αυτά που έβλεπα. Οπότε ξαφνικά νιώθω να με σπρώχνει κάποιος από τον ώμο και να με οδηγεί στην Αγία Πρόθεση. Ήταν ο Αρχάγγελος».

Όταν ο Γέροντας κοινωνούσε τους πιστούς και έβλεπε τα πρόσωπά τους, άλλα πρόσωπα τα έβλεπε με μορφές ζωών και άλλα να λάμπουν σαν τον ήλιο. Ενώ όταν προσκόμιζε, έβλεπε τις ψυχές που περνούσαν από μπροστά του και τον παρακαλούσαν να τις μνημονεύσει.
Στους γονείς που ρωτούσαν τι κάνουν τα παιδιά τους όταν δεν ακούνε, έλεγε: «Προσευχή θα κάνετε με πίστη θα τα νουθετήσετε και όσο μπορείτε με την αγάπη και με τον καλό τον τρόπο. Όχι με αυστηρότητα».

Αναφερόμενος ο Γέροντας στο θέμα της νηστείας έλεγε: «Η νηστεία είναι η πρώτη εντολή του Θεού και ο Χριστός μας ακόμη νήστεψε. Εμένα δεν με έβλαψε η νηστεία μέχρι σήμερα που είμαι 70 χρονών. Και τα δαιμόνια και οι αρρώστιες και όλα τα πάθη με τη νηστεία και με την προσευχή αποβάλλονται».
Ένας άνθρωπος ρώτησε «Εφόσον ο π. Ιάκωβος αγαπά Τον Θεό γιατί ο Θεός επέτρεψε και πήγε στο νοσοκομείο και του έκαναν σοβαρές εγχειρήσεις;» Ο Γέροντας απάντησε: «Επέτρεψε ο Θεός για να ταπεινωθώ».
Συχνά ο Γέροντας έλεγε «Δεν πρέπει παιδιά μου να έχει κανείς αμφιβολίες ούτε δυσπιστίες. Να έχετε πίστη Θεού ως κόκκον σινάπεως και ότι ζητήσετε ο Θεός θα σας το δώσει. Πάντα η προσευχή στηρίζει. Να μη φοβόμαστε. Ει ο Θεός μεθ’ ημών, ουδείς καθ’ ημών».
«Χωρίς την ψυχήν μας καθαρήν, δεν έχουμε κανένα όφελος από τη Θεία Κοινωνία. Για αυτό να μη διστάζετε, να μην ντρέπεστε και να εξομολογείσθε. Ότι και αν έχετε κάνει, την πιο μεγάλη αμαρτία, ο πνευματικός έχει την εξουσία από το Χριστό και από τους Αποστόλους με το πετραχήλι του να τη συγχωρήσει».
«Η στενοχώρια είναι η πιο μεγάλη αρρώστια, να την διώχνετε».
«Στην Εκκλησία βρίσκουμε την υγεία, την παρηγοριά, την ελπίδα και τη σωτηρία της ψυχής μας».

inpantanassis.blogspot.com

[toula]

Το θείο θέλημα εκφράζεται με συγκυρίες, με εμπόδια, με ανθρώπους, με αλλαγές και ανατροπές...

«Ο παλαιός, περίπλοκος και σκοτεινός άνθρωπος που επιβιώνει εντός σου, παίζει παιχνίδια όχι ευδιάκριτα. Το σπουδαιότερο είναι να καταλάβεις και ν' αποδεχθείς πως το δικό σου θέλημα δεν είναι καλύτερο από του Θεού. Και το θείο θέλημα εκφράζεται με συγκυρίες, με εμπόδια, με ανθρώπους, με αλλαγές και ανατροπές. Πεισμώνει ο παλιός άνθρωπος με τον εγωϊσμό του, που ζητά τα δικαιώματά του. Στρίβεις στην πρώτη γωνία που θα βρεις στην πορεία σου και... σκοντάφτεις. Μα ο Θεός χρησιμοποιεί ακόμα και τις πτώσεις για καλό, κι εκεί που νομίζεις ότι χάθηκες, βρίσκεσαι ξαφνικά σ' ένα ξέφωτο αυτογνωσίας, και βλέπεις την αλήθεια».

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

[toula]

Kαι ένα μόνο δάκρυ ισοδυναμεί με το λουτρό…

“Να ξέρετε, ότι και ένα μόνο δάκρυ ισοδυναμεί με το λουτρό. Όπως το λουτρό ανακουφίζει το σώμα και το πλύσιμο καθαρίζει το ένδυμα, ούτω πως και τα δάκρυα της μετανοημένης ψυχής αγνίζουν την καρδιά, αγνίζουν το νου, αγνίζουν το σώμα, αγνίζουν την ζωή, αγνίζουν τον λόγο, αγνίζουν ακόμα και την κάθε έκφρασι του ανθρώπου.”

γ. Εφραίμ Αριζονίτης