Ψυχοφελή μηνύματα...

[aposal]

«Χαμήλωνε το θυμό σου για να μην χάνεις το μυαλό σου».
Αγ. Γρηγόριος ο Θεολόγος

[toula]

Η Παναγία κάνει θαύματα όταν βλέπει αγάπη, πίστη, ευλάβεια

Ο Γερο-Χαράλαμπος ο Κομποσχοινάς «διηγήθηκε:

«Κατά το χειμώνα του 1943 στην Αθήνα, όπου διέμενα ως λαϊκός, υπήρχε μεγάλη στέρηση των αναγκαίων και σε συνδυασμό με το βαρύ χειμώνα πολύς κόσμος πέθαινε. Εκείνη την εποχή συνήθιζα να επισκέπτομαι αυτή την πολύ ευλαβή καλόγρια, η οποία είχε στο σπίτι της την παλαιά εικόνα της Παναγίας από τη Μ. Ασία. Η εικόνα αυτή έφερε επάνω της πολλά παλαιά τάματα, μερικά απ’ τα οποία ήταν πολύτιμα. Καθώς λοιπόν εστενοχωρούμεθα από την έλλειψη τροφίμων, μία ημέρα της λέω:

– Βρε Μαρία, δεν πουλάς το μάλαμα απ’ την εικόνα να αγοράσουμε τίποτα να φάμε;

Αυτή απάντησε:

– Το μάλαμα αυτό είναι της Παναγίας και δεν μπορώ να το πειράξω. Αν ήθελε η Παναγία να μας το δώσει θα μας το έδινε.

Μόλις, όμως, είπε αυτά τα λόγια ένα χρυσό βραχιόλι απ’ τα τάματα της εικόνας σηκώθηκε μόνο του απ’ την εικόνα και κόλλησε στο τζάμι της σαν να ήθελε να βγει έξω από το προσκυνητάρι. Αυτό το θεώρησε πως ήταν σημάδι από την Παναγία. Πούλησε το βραχιόλι και αγοράσαμε τρόφιμα, με τα οποία βγάλαμε το δύσκολο εκείνο χειμώνα».

Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση, Αγ Όρος 2011, στο αρχιμ. Ιωάννου Κωστώφ GPS για τον Παράδεισο σελ. 206-207.

https://simeiakairwn.wordpress.com/

[toula]

Στάσου επίμονα και προσευχήσου έντονα και

(σταμάτα) τις συνομιλίες των φροντίδων και των λογισμών.

Γιατί σε ταράζουν και σε συγχύζουν

για να σε κάνουν άτονο.

Άγιος Νείλος ο Ασκητής

[aposal]

«Το βάπτισμα είναι όχημα που μας φέρνει στον Θεό, ταξίδι μαζί με το Χριστό, στήριγμα πίστης, τελειοποίηση του νου».
Αγ. Γρηγόριος Θεολόγος

[toula]

(Λουκάς ε΄1-11)Ο Πέτρος δεν ήταν ο μοναδικός που καταλή­φθηκε από δέος. Ο Ιάκωβος κι ο Ιωάννης, οι γιοί του Ζεβεδαίου, καθώς κι όλοι οι άλλοι που ήταν μαζί τους, βρίσκονταν στην ίδια κατάσταση. Όλοι τους ξεκίνησαν με φόβο για τον Κύριο, και τέλειωσαν με αγάπη για Εκείνον.

Όπως διαβάζουμε στις Παροιμίες, «αρχή σοφίας, φόβος Κυρίου» (Παρ. α’ 7).

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

[aposal]

«Μερικοί, ναι μεν τηρούν τις καθιερωμένες νηστείες, αλλά τρώνε με λαιμαργία περισσότερα νηστήσιμα από ό,τι πρέπει».
Αγ. Νικόδημος ο Αγιορείτης

[toula]

Καμία αμαρτία δεν μπορεί να υπερβεί την αγάπη του Θεού.
Ακόμα και η πιο μεγάλη μας αμαρτία είναι μια μικρή σπίθα μέσα στον ωκεανό της φιλανθρωπίας Του.
Γι' αυτό και μετανοούμε, γι' αυτό και γονατίζουμε στο πετραχήλι του πνευματικού μας και ζητούμε συγχώρεση. Γιατί ελπίζουμε.
Ελπίζουμε σ'αυτό το έλεός Του που έβαλε έναν ληστή πρώτο στον παράδεισο, που έκανε τον πόρνη οσία ασκήτρια, που έκανε τον διώκτη πρωτοκορυφαίο απόστολο, που έκανε τον τελώνη ευαγγελιστή, που κάνει τον κάθε άνθρωπο, θεάνθρωπο κατα χάριν.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

[toula]

Πώς να διαβάζουμε την Αγία Γραφή;

Ο π. Ευσέβιος Ματθόπουλος (1859-1929) συνήθιζε να πηγαίνει σε κάποιο καφενεδάκι κι εκεί μελετούσε ή μάλλον βυθιζόταν στην Καινή Διαθήκη, που κρατούσε πάντα μαζί του.

Κάποιος Μεσολογγίτης περνώντας τον ρώτησε.
– Τι διαβάζεις, π. Ευσέβιε;
– Το λόγο του Θεού, παιδί μου, το Ευαγγέλιο.
– Και τι λέει αυτού, που διαβάζεις;
– “Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι ότι αυτών εστίν…”.
Μετά από ημέρες ξαναπέρασε ο Μεσολογγίτης και τον βρήκε πάλι να διαβάζει.
– Σήμερα τι διαβάζεις παππούλη, πού βρίσκεσαι;
– “Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι…”
– Μα ακόμη εκεί είσαι; Τόσες μέρες το ίδιο διαβάζεις;
– Δε διαβάζω, παιδί μου, μελετώ. Τα λόγια της Αγίας Γραφής κρύβουν χρυσάφι καθαρό μέσα τους. Θέλει μελέτη και πάλι μελέτη και ξανά μελέτη, μέρες, βδομάδες, ίσως και μήνες ολόκληρους και γόνατα μαζί για να μπορέσεις αυτό το θησαυρό να τον βγάλεις στην επιφάνεια!…

πηγή: https://xfd.gr
https://simeiakairwn.wordpress.com

[toula]

Μόνος στη βροχή προχωρώ

Mόνος στή βροχή προχωρῶ...Κανένας δέν θά µέ πάρει τηλέφωνο. Κανείς δέν µέ περιµένει στό σπίτι. Ἔφυγαν ὅλοι. Ἔφυγε κι ἡ γυναίκα µου χρόνια πρίν. Τά παιδιά σέ ἄλλες πόλεις παντρεµένα...Δέν µποροῦµε "µπαµπά" νά ἔρθουµε γιά διακοπές, πολλά τά ἔξοδα...Βγῆκα νά πάρω λίγο ψωµάκι. Βρέχει πολύ. Δέν ἤθελα οὔτε ὀµπρέλα νά κρατήσω. Δέν µέ βαστοῦν τά χέρια καί τά πόδια πια. Κι εἶναι κι αὐτή ἡ µοναξιά ποὺ µέ τσακίζει. Καί τό νά δῶ ἕνα παιδί µου.

Νά ἀγκαλιάσω τά ἐγγόνια µου. Ἄς εἶναι Θεέ µου...Μπορεῖ τό καλοκαίρι νά ἔρθουν. Τουλάχιστον νά τά δῶ πρίν πεθάνω.Θά πάω νά βράσω λίγο ρυζάκι. Ἔχει καί λίγο κοτόπουλο. Περάσαν κι οἱ γιορτές ἔτσι. Κι εἶναι ἡ µοναξιά πιό φοβερή τότε. Εὐτυχῶς ποὺ ὑπάρχεις κι ἐσύ Χριστέ µου καί λέµε καµιά κουβέντα...Καί µέ καταλαβαίνεις. Καί Σέ καταλαβαίνω τί πέρασες γιά µᾶς στό σταυρό.

Μοῦ σφίγγει τό χέρι καί µέ παίρνει καί µιάν ἀγκαλιά τίς Κυριακές σάν µέ βλέπει. -Τί κάνεις κυρ Κώστα;; µου λέει Κι ἔτσι κι ἐγώ δέν παραπονιέµαι. Λέω: Χριστέ µου, µιᾶς καί Σύ ποὺ Εἶσαι Θεός πέρασες τόσα, τί νά πῶ ἐγώ;; Κι ἔτσι παρηγοριέµαι µέ τή δική Σου παρέα Χριστέ µου...Νἆναι καλά καί ὁ παπα Νικόλας-γέρος κι αὐτός λευϊτης κουρασµένος καί ἅξιος...
Μόνος στη βροχή προχωρώ...
µέ πλατύ χαµόγελο...Νά, αὐτά ἔχω κι ἐγώ τώρα στό τέλος τῆς ζωῆς µου καί µέ στηρίζουν... Άλήθεια σοῦ λέω, Χριστούλη µου, δέν ἔχω παράπονο ἀπό κανέναν..." Ἀληθινή διήγηση -κάποιων ἀφανῶν ἁγίων µέσα στίς ἀπρόσωπες πολυκατοικίες ποὺ ζωγραφίζουν µέ τή ζωη τους τον πολύ προσωπικό µας ΘΕΟ!

Μοναχή Σωφρονία
Από το περιοδικό "Τεριρεμ" της ενορίας του Αγίου Στυλιανού Γκύζη

[toula]

Η σιωπή είναι θαυμαστή βοήθεια στην εκγύμναση των αρετών και γι΄αυτό είναι σημάδι φρονιμάδας.

Άγ. Νικόδημος ο Αγιορείτης