Ψυχοφελή μηνύματα...

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

Άβαταρ μέλους
Αναστάσιος
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1909
Εγγραφή: Δευ Δεκ 24, 2018 4:18 pm
Τοποθεσία: Νέα Μάκρη, Ηλιούπολη (για όσο θα σπουδάζω)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από Αναστάσιος »

«Παιδιά του Θεού είναι όλοι, αλλά αμαρτωλά παιδιά. Ο Θεός συγχωρεί αυτόν που μετανοεί, όχι αυτόν που συνεχίζει να αμαρτάνει. Δεν μπορούμε να βάλουμε σε όλα νερό και κρασί, νερόκρασο, δεν τα ανακατώνουμε».
Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιος
«Εγώ ειμί το φως του κόσμου ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ΄ έξει το φως της ζωής...»
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Χρειάζεται τόλμη η ζωή.
Όχι υπερβολές, ούτε όμως και ατολμία.
------------------------------------
Θέλει τόλμη. Να τολμάς να κάνεις πράγματα στην ζωή σου.
Πολλές φορές δεν τολμούμε να κάνουμε πράγματα, δεν παίρνουμε πρωτοβουλίες, δεν ριψοκινδυνεύουμε καθόλου και έτσι ναι μεν μένουμε στην ασφάλεια της απραξίας μας αλλά συγχρόνως γεμίζουμε απωθημένα.
------------------------------------
Μια ζωή με απωθημένα, είναι μια ζωή χωρίς τόλμη, χωρίς ρίσκο. Δεν σου φταίει κανείς και τίποτα για αυτήν την κατάσταση. Το μόνο που φταίει είναι οι φοβίες σου να ζήσεις, να χαρείς, να κάνεις αυτό που ποθεί η καρδούλα σου.
------------------------------------
Φοβόμαστε πολλές φορές να ζήσουμε, να ερωτευτούμε, να συγχωρέσουμε, να αγαπήσουμε, να αλλάξουμε εργασία, να φύγουμε από το πατρικό μας, να κάνουμε οικογένεια, να πάμε ένα ταξίδι, να χαμογελάσουμε, να αγκαλιάσουμε, να ξοδέψουμε τα χρήματά μας, να ξοδέψουμε την καλοσύνη που έχουμε μέσα μας, να πραγματώσουμε το όνειρό μας.
------------------------------------
Χρειάζεται τόλμη η ζωή.
Χρειάζεται τσαγανό για να ευτυχήσεις.
------------------------------------
Η μιζέρια, η απραξία και η ακηδία δημιουργούν ζωές άνοστες και άχρωμες· ζωές με γκρίνια και κατήφεια. Έτσι οι άνθρωποι ασχολούνται με τις ζωές των άλλων. Ασχολούνται με τους άλλους γιατί επέλεξαν η δική τους ζωή να παραμένει μονότονη και αδιάφορη.
------------------------------------
Ο Θεός δεν θέλει να σπαταλήσουμε την ζωή μας μέσα στην απραξία, στην άγευστη ρουτίνα του συμβιβασμού. Ο Θεός θέλει να ζήσουμε τις χαρές αυτής της ζωής, να ζήσουμε ξοδεύοντας τον ουρανό που έχουμε μέσα μας στους άλλους, να ζήσουμε ρισκάροντάς τα όλα για όλα για την αγάπη, να ζήσουμε ως ένα εύηχο τραγούδι και όχι ως κλαψιάρικο μοιρολόγι, να ζήσουμε ως ευωδία θυμιάματος που καίγεται πάνω στην δίψα μας για αιωνιότητα.
------------------------------------
Η ζωή θέλει τόλμη.
Δεν σου λέω να κάνεις πράγματα, μόνο και μόνο για να πεις ότι κάτι έχεις κάνει. Σου λέω να ζήσεις. Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, άλλος είναι πιο κοινωνικός κι άλλος πιο εσωστρεφής, άλλος είναι πιο αθλητικός άλλος πιο λόγιος. Εσύ ξέρεις ποιος είσαι και ποιος δεν είσαι. Εσύ θα κρίνεις τι θέλεις να κάνεις, όχι οι άλλοι. Μα αυτό που ποθεί η καρδιά σου, κάνε το, χωρίς να το υπεραναλύεις, χωρίς να αναλώνεις τον χρόνο σου σε σενάρια του στυλ «αν και εφόσον, θα δούμε, ίσως αργότερα κτλ.», διότι η ζωή περνά και χάνεται.
Εάν όχι τώρα, πότε; Μην αυταπατάσαι. Μην κρύβεσαι πίσω από τις περιστάσεις.
------------------------------------
Η ζωή περνά και χάνεται σε σκέψεις και λογισμούς και δυστυχώς όχι σε αποφάσεις και γεγονότα. Πάψε να ζεις στις φαντασιώσεις σου, πάψε να αναλύεις πολύ τα πράγματα και ζήσε.
------------------------------------
Ζήσε και ευχαρίστησε τον Θεό που σου δίνει αυτήν την δυνατότητα.
Ζήσε μαζί με τον Θεό.
Ζήσε μαζί με τον συνάνθρωπό σου.
Ζήσε για τον εαυτό σου, χωρίς όμως το εγώ σου.
------------------------------------
Και πάλι εσύ αποφασίζεις, εγώ μια πρόταση σου κάνω· από κει και πέρα είτε θα τολμήσεις, είτε θα το αναβάλεις. Μα θυμήσου ότι η αναβολή τις περισσότερες φορές σημαίνει ματαίωση...

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Σαν ανέβεις στο Σταυρό κάθε ψέμα χάνεται, κάθε αυταπάτη σκορπίζει, σκόνη οι νίκες και τα κατορθώματα σου καπνός. Στον ανήφορο ακολουθούν λίγοι. Ούτε ο εαυτός σου, δεν θα θέλει να έρθει μαζί σου. Τόση μοναξιά δεν ένιωσες ποτέ. Μήτε όμως και τόση πείνα και δίψα για λύτρωση. Σαν ακουστεί στα χείλη σου, μα πιότερο μες στην καρδιά σου, αυτό το Διψώ του Χριστού στο Γολγοθά επάνω, τότε μονάχα θα σπάσει το μνήμα της καρδιάς σου και θα μυρίσει ανάσταση…

**απο το βιβλίο μου, "Ζωή δίχως συνταγές..."

π. Χαρ. λίβυος Παπαδόπουλος
Άβαταρ μέλους
Αναστάσιος
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1909
Εγγραφή: Δευ Δεκ 24, 2018 4:18 pm
Τοποθεσία: Νέα Μάκρη, Ηλιούπολη (για όσο θα σπουδάζω)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από Αναστάσιος »

«Άνθρωπε μηδαμινέ, θέλεις να βρεις την αιώνιο ζωή; Κράτησε την πίστη και την ταπείνωση στον εαυτό σου, διότι χάρις σε αυτά βρίσκεις το έλεος και την βοήθεια του Θεού. Θέλεις να αποκτήσεις αυτά, που είναι για αιώνια ζωή; Περπάτησε με απλότητα την οδό της ζωής σου, και μην γίνεσαι σοφός ενώπιον του Θεού, καθ' ότι στην απλότητα ακολουθεί η πίστη, ενώ στην γνώση και την αναστροφή των λογισμών σου ακολουθεί η υψηλοφροσύνη, που σε απομακρύνει από τον Θεό».
Άγιος Ισαάκ ο Σύρος
«Εγώ ειμί το φως του κόσμου ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ΄ έξει το φως της ζωής...»
Άβαταρ μέλους
Αναστάσιος
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1909
Εγγραφή: Δευ Δεκ 24, 2018 4:18 pm
Τοποθεσία: Νέα Μάκρη, Ηλιούπολη (για όσο θα σπουδάζω)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από Αναστάσιος »

«Μόλις δει ο εχθρός διάβολος το όπλο της νηστείας σε κάποιον άνθρωπο, αμέσως φοβάται, καθώς θυμάται την ήττα του από τον Σωτήρα στην έρημο».
Άγιος Ισαάκ ο Σύρος
«Εγώ ειμί το φως του κόσμου ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ΄ έξει το φως της ζωής...»
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια!
------------------------------------------------
Το να κατηγορείς τους άλλους είναι πολύ εύκολο και βολικό. Το ίδιο και να απαξιώνεις το έργο τους, την προσφορά τους ή να ερμηνεύεις όπως θέλεις τις κινήσεις τους και τις πράξεις τους.
Εύκολο διότι δεν σου στοιχίζει τίποτα. Βολικό διότι βγάζεις τους άλλους σκάρτους, τους βγάζεις κακούς και εμπαθείς· ενώ συγχρόνως αυτοαθωώνεσαι και αναγάγεις πολλές φορές την "αυθεντιά" σου σε μάρτυρα (μιας και νιώθεις ότι πάντα αδικήσε και κατατρέχεσαι από τους άλλους).
Το να κατηγορείς τους άλλους δείχνει έναν φοβερό κομπλεξισμό.
Θα πρέπει να καταλάβουμε επιτέλους ότι το να κατηγορούμε τους άλλους δείχνει την δική μας ιδιοτροπία και εμπάθεια.
Ειδικά το να μπαίνουμε στην διαδικασία, δημόσια να εκθέτουμε την κατάκρισή μας, σκανδαλίζοντας και βάζοντας λογισμούς σε ψυχές δείχνει όχι μόνο την εμπάθειά μας, όχι μόνο την μικρότητά μας αλλά την απουσία του Θεού από την ζωή μας.
Να προσθέτω όμως και αυτό: πολλές φορές η κατάκριση δεν είναι απλά κατάκριση αλλά αγγίζει την συκοφαντία. Τόσο σκοτίζεται ο νους του ανθρώπου που αρχίζει να συκοφαντεί τους άλλους ενώ αυτός νομίζει ότι εκθέτει τα πράγματα όπως είναι. Αυτή είναι δαιμονική κατάσταση!
Αντί λοιπόν να μιμούμαστε τον διάβολο που κι αυτός νιώθει πάντα αδικημένος και διαβάλλει, και συκοφαντεί και κατηγορεί, αμνηστεύοντας τον εαυτούλη του· εμείς ας κοιτάξουμε το δικό μας δοκάρι που υπάρχει στο μάτι μας κι ας αφήσουμε την ακίδα που ίσως υπάρχει στο μάτι του αδελφού μας. Εάν έχουμε Θεό στη ζωή μας δεν θα κατηγορήσουμε, δεν θα κατακρίνουμε, δεν θα συκοφαντήσουμε.
Ο άνθρωπος που δεν βάζει καλό λογισμό αλλά βάζει πάντα κακό λογισμό για τους άλλους, είναι άνθρωπος του σκότους, του μίσους, του διαβόλου· κι ας φορά και ράσα, κι ας κάνει και μεγάλους σταυρούς, κι ας το "παίζει" και αγιορείτης και ζηλωτής και "πατερικός".
Δεν είναι τελικά το ποιοι φαινόμαστε ότι είμαστε, αλλά το ποιοι είμαστε. Με βάση αυτό θα κριθούμε από τον Κύριο. Και θα κριθούμε με τα μέτρα και τα σταθμά που κρίνουμε τους άλλους.
Όταν δεν υπάρχει Θεός στην ζωή μας, αλλά έχουμε θεοποιήσει το έργο μας, τις "αρετές" μας, την έξωθεν καλή μαρτυρία μας, τότε μπορεί να κοροϊδεύουμε τους πολλούς όμως η κατάκρισή μας, η κακία που βγάζουμε προς τους άλλους μας προδίδουν, αργά ή γρήγορα. Προδίδουν ότι τελικά δεν υπάρχει ισορροπία στην καρδιά μας. Προδίδουν ότι τελικά δεν υπάρχει χαρά, φως και ειρήνη στην ψυχή μας, παρα μόνο μία ανεκπλήρωτη εμμονή για εξουσία, για αναγνώριση, για επαίνους, για δόξα. Και ακριβώς επειδή δεν υπάρχουν όλα αυτά, ή δεν υπάρχουν στον βαθμό που θα θέλαμε, κινούμαστε εναντίον όσων θεωρούμε ότι τα έχουνε ή μας τα "κλέψανε".
Ο άνθρωπος λοιπόν αυτός, δεν πέφτει μόνο στην αμαρτία της κατάκρισης, όχι μόνο συκοφαντεί και διαβάλλει στο όνομα της "δικαιοσύνης του" αλλά κυρίως φθονεί, όπως ο διάβολος φθονεί τον Θεό.
Κι ο φθόνος αυτός είναι ότι πιο αισχρό μπορεί να γεννήσει η καρδιά κάποιου ανθρώπου. Ο φθόνος τρέφει την κακία μας συγχρόνως όμως κατατρώει και τον ουρανό που έχει μέσα του ο καθένας μας.

------------------------------------------------
------------------------------------------------

Παραθέτω ένα σχετικό κείμενο περί φθόνου:

Όπως το σκουλήκι που γεννιέται από το ξύλο πρώτα τρώει το ίδιο ξύλο, έτσι και ο φθόνος καταστρέφει πρώτα την ψυχή εκείνη που τον γέννησε.

Όπως χαρακτηριστικά λέγει ο ιερός Χρυσόστομος, ο φθονερός « κάνει τα πάντα για να ρίξη κάτω αυτόν που πετά προς τον ουρανό, αφού έχει γίνει τέλειος ζηλωτής του Διαβόλου. Διότι και ο Διάβολος όταν είδε τον άνθρωπο στον Παράδεισο, δεν προσπάθησε ο ίδιος να διορθωθή, αλλά να βγάλη εκείνον από τον Παράδεισο». Ο Άγιος προχωρεί περισσότερο, και απευθύνεται στον φθονερό άνθρωπο με τούτα τα φοβερά λόγια: « Ο δαίμονας φθονεί μεν αλλά φθονεί ανθρώπους και ποτέ δαίμονες, ενώ συ αν και είσαι άνθρωπος, φθονείς ανθρώπους και πολεμείς τους ομόφυλους και ομογενείς σου, πράγμα που δεν πράττει ούτε δαίμονας».

Ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος συνοψίζει με επιγραμματικό τρόπο τις συνέπειες του φθόνου: « Εκείνος που βρήκε τον φθόνο (και αρχίζει να φθονεί) βρήκε μαζί με αυτόν τον Διάβολο». Στη συνέχεια εκτελεί το έργο του Διαβόλου: « Οι φθονεροί και κακοί, όπου να βρεθούν, κακία και διαβολιές μεταφέρουν και την βάσανο της κολάσεως, και προσπαθούν να βασανίζουν και άλλους, όπως κάνουν και οι δαίμονες».

Ένα άλλο αποτέλεσμα του φθόνου είναι η υποκριτική συμπεριφορά. Ο μέγας Βασίλειος λέγει ότι η υποκρισία « είναι καρπός του φθόνου. Διότι η διπλή συμπεριφορά γεννιέται στους ανθρώπους κυρίως από φθόνο, όταν ενώ έχουν βαθειά στην ψυχή τους μίσος, δείχνουν στην επιφάνεια τα χρώματα της αγάπης. Μοιάζουν έτσι με τους ύφαλους που μόλις καλύπτονται από την επιφάνεια της θάλασσας και αποβαίνουν απρόβλεπτο κακό για εκείνους που δεν προσέχουν». Παρόμοια εκφράζεται και ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης: « Τον φθόνο ακολουθεί η υποκρισία, την υποκρισία ακολουθεί η πίκρα, και αυτήν η μισανθρωπία».

Ο φθόνος είναι μια διαστροφή της αρετής της αγάπης και αυτήν κυρίως πολεμά και εκδιώκει. Διότι η αγάπη, που είναι μητέρα, ρίζα και πηγή όλων των αρετών, εφαρμόζεται κατ’ εξοχήν με την τήρηση της αποστολικής προτροπής χαίρειν μετά χαιρόντων. Λέγει ο ιερός Χρυσόστομος: « Δεν είναι μικρό το κατόρθωμα το να χαίρεται κανείς όταν χαίρεται ο αδελφός του… Πολλοί άνθρωποι κινδύνευσαν μαζί με εκείνους που κινδύνευαν, όταν όμως εκείνοι ευτύχησαν, δαγκώθηκαν. Τόσο μεγάλη δύναμη έχει το πάθος του φθόνου!».

Σε άλλη περίπτωση ο ίδιος Άγιος μιλά πιο αναλυτικά: « Το να κλαίει κανείς μαζί με εκείνους που κλαίνε είναι εύκολο, το να χαίρεται όμως με εκείνους που χαίρονται δεν είναι και τόσο απλό… Διότι στην πρώτη περίπτωση η ίδια η φύση της συμφοράς είναι ικανή και την πέτρα να κινήσει σε συμπάθεια, ενώ στην περίπτωση της ευημερίας, ο φθόνος και η ζήλεια δεν αφήνουν εκείνον που δεν αντιμετωπίζει τα πράγματα πολύ πνευματικά να γίνει συμμέτοχος της χαράς. Διότι όπως η αγάπη ενώνει και συνδέει εκείνους που έχουν διαφορές, έτσι και ο φθόνος χωρίζει εκείνους που είναι ενωμένοι».

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος απευθύνεται στον φθονερό άνθρωπο και του λέγει: « Πες μου, γιατί χλωμιάζεις και τρέμεις;… Τι κακό έγινε; Επειδή ο αδελφός σου είναι διάσημος και ένδοξος και επιτυχημένος; Έ, τότε πρέπει να γιορτάζεις και να χαίρεσαι και να δοξάζεις τον Θεό, διότι το δικό σου μέλος (δηλ. ο συνάνθρωπος σου) είναι διάσημο και ένδοξο. Εσύ όμως πονάς διότι δοξάζεται ο Θεός!... Ναι, λέγει, “αλλά θα ήθελα να δοξάζεται εξαιτίας μου ο Θεός”. Έ, τότε να χαίρεσαι όταν ευδοκιμεί ο αδελφός σου, και έτσι δοξάζεται και από σένα ο Θεός, και όλοι θα πουν: Ευλογητός ο Θεός που έχει τέτοιους υπηρέτες, που είναι απαλλαγμένοι από κάθε φθόνο».

Από το βιβλίο: Το πάθος του φθόνου
του ιερομονάχου Γρηγορίου

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Στην αγάπη Ποτέ δεν φταίει ο άλλος!

Αρχιμ. Σεραφείμ Λεβέντης
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

"Τελικά τρομάζει η αγάπη;"

Τελικά τις εντολές του Θεού προσπαθούμε να της εφαρμόσουμε επειδή αγαπούμε τον Θεό ή επειδή φοβόμαστε την οργή του και την απώλεια του παραδείσου; Η μήπως επειδή φοβόμαστε τον εαυτό μας, και μέσα από τα «ασκητικά κατορθώματα», ισχυροποιούμε ακόμη περισσότερο το εγώ μας; Αλήθεια αγαπάμε τον Θεό ή τον παράδεισο Του; Δηλαδή τον πατέρα μας αγαπάμε ή την περιουσία του;

Τα λέω αυτά, διότι συχνά ακούω και λαμβάνω το ερώτημα, «πάτερ εάν ο Θεός είναι αγάπη, αποδοχή και έλεος, μήπως τελικά ανοίγει η πόρτα για να αμαρτήσουμε; Μήπως αυτή η αγάπη του Θεού γίνει το άλλοθι της ραθυμίας και αμαρτίας μας;».

Αντιλαμβάνεστε οτι τα παραπάνω ερωτήματα, κρύβουν γενικευμένο άγχος για απόλυτο έλεγχο. Μια δίψα τα πάντα στην ζωή μου να είναι κάτω από τον «δικό» μου έλεγχο. Να τα ορίζω όλα, ακόμη και την σωτηρία μου. Μα στην τήρηση των εντολών του Θεού δεν κινούμαι από φόβο και απειλή, αλλά από έρωτα, πόθο και αγάπη. Τον αναζητώ ως το απόλυτο νόημα της ύπαρξης μου, ως την ολοκλήρωση της βαθιάς ελλείψεως μου, ως απάντηση στην απειλή του θανάτου. Είναι η σωτηρία μου, δηλαδή η ολοκλήρωση μου.

Εάν χρειάζομαι το φόβο και την απειλή της κόλασης για να αγαπήσω τον Χριστό δεν ξέρω τι αξία μπορεί να έχει η αγάπη αυτή. Προσπαθώ με τις ελλειμματικές δυνάμεις μου, να εφαρμόσω τις εντολές του Θεού, όχι γιατί φοβάμαι αλλά γιατί αγαπώ. Όχι γιατί θέλω τον παράδεισο του, αλλά Εκείνον. Κι όπως έλεγε ο Άγιος Πορφύριος, "εγώ θέλω τον Χριστό ακόμη και στην κόλαση". Αυτό είναι το υγιές χριστιανικό φρόνημα. Ο παράδεισος και η Βασιλεία Του Θεού, είναι το αποτέλεσμα μιας σχέσης και όχι ενός επιτεύγματός.

Πάντως από την μικρή μου ποιμαντική εμπειρία, εκείνο που πραγματικά αποτελεί άθλο και ασκητικό κατόρθωμα στο χώρο της εκκλησίας, είναι η αποδοχή αρκετών μελλών της, ότι η σωτηρία είναι δωρεά της σχέσης με τον Θεό. Δε το δεχόμαστε. Θέλουμε να κερδίσουμε τον Θεό και όχι να ηττηθούμε από την αγάπη Του. Το εγώ επαναστατεί ζητώντας ικανοποίηση και δικαίωση, θέλει τον απόλυτο έλεγχο. Αναφέρει ο Α. Κατσιάρας, «Δύσκολο πράγμα η σχέση με τον Θεό, γιατί βγάζει άχρηστη από την αρχή τη φιλαυτία μας. Η ασκητική της σχέσης συνίσταται σε τούτο το «ασκητικό κατόρθωμα», να δεχτείς ότι μπορεί κάποιος, και εν προκειμένω ο Θεός, να σ αγαπά, όχι επειδή τα κατάφερες, αλλά επειδή Εκείνος έτσι θέλει να σ αγαπά, χωρίς καμία αιτία ή έμπνευση. Όπως είναι και πολύ εύκολη η σχέση με τον Θεό, αν αποδεχτείς ότι ο Θεός θέλει και σε αγαπά χωρίς να πρέπει να κάνεις κάτι, πέρα από το να δεχτείς ότι τίποτα δεν μπορείς να κάνεις για να τον εμπνεύσεις και να τον προσελκύσεις, όπως και τίποτα δε μπορείς να κάνεις για να τον αποτρέψεις να σ αγαπά….».

π. Χαρ. λίβυος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Λένε πως κάποιος μάγος δώρισε στο βασιλιά του ένα πολύτιμο δαχτυλίδι, που είχε την ιδιότητα να σφίγγει και να προξενεί πόνους στο δάκτυλο του βασιλιά όταν έπαιρνε εσφαλμένη απόφαση ή έκανε κακή σκέψη ή πράξη.

Ανεκτίμητο, πράγματι, δακτυλίδι…!
Τέτοιο όμως «δακτυλίδι» έχουμε όλοι μας.
Είναι η συνείδησή μας.
Αυτή η πολύτιμη δωρεά του Θεού μέσα μας!
Πριν να ενεργήσουμε μας ενθαρρύνει, μας προτρέπει, μας ενισχύει αν η οι πράξεις μας είναι θεάρεστες. Αντίθετα μας αποτρέπει, μας αποθαρρύνει αν οι πράξεις μας δεν είναι θεάρεστες.

Και μετά από κάθε ενέργειά μας, μας επιβραβεύει με μια εσωτερική χαρά και πληρώτητα ή μας ελέγχει και μας τύπτει αντίστοιχα. Αυτές είναι οι τύψεις της συνειδήσεως. Κι αυτές μεγάλη ευεργεσία γιατί με τον εσωτερικό πόνο που μας προκαλούν μας κατευθύνουν τελικά προς διόρθωση.

Ευτυχισμένοι όσοι κρατούν ανεπηρέαστη αυτή την εσωτερική πυξίδα. Όσοι ακούν αυτή τη φωνή και δεν την αγνοούν ή δεν την φιμώνουν. Γιατί θα προχωρούν στο δρόμο της ζωής με ασφάλεια, χωρίς ναυάγεια. Αλλὰ και όσοι την φωτίζουν με το λόγο του Θεού και βρίσκουν το κουράγιο να την καθαρίζουν και πάλι και να την λαμπρύνουν με τα μυστήρια της Εκκλησίας!

Ι. Ν. Αγίας Κυριακής Αμφιθέας-Παλαιού Φαλήρου
www.inak.gr
Άβαταρ μέλους
Αναστάσιος
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1909
Εγγραφή: Δευ Δεκ 24, 2018 4:18 pm
Τοποθεσία: Νέα Μάκρη, Ηλιούπολη (για όσο θα σπουδάζω)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από Αναστάσιος »

«Αν ο άνθρωπος δεν έχει θέληση, δεν μπορεί να κάνη τίποτε. Ο Ιερός Χρυσόστομος λέει: «Εν τω θέλειν και τω μη θέλειν κείται το παν». Δηλαδή όλα εξαρτώνται από το αν θέλη ή αν δεν θέλη ο άνθρωπος».
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
«Εγώ ειμί το φως του κόσμου ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ΄ έξει το φως της ζωής...»
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”