Ψυχοφελή μηνύματα...

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

Απάντηση
NIKOSZ
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6135
Εγγραφή: Τετ Οκτ 04, 2006 5:00 am
Τοποθεσία: Αθηνα

Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από NIKOSZ »

Σκέπτομαι τον αργαλειό του Χρόνου:

Οι μέρες, είναι τα στιμόνια του. Τα δευτερόλεπτα - σαϊτες ασταμάτητες - τα υφάδια του.

Σ' αυτόν υφαίνεται η ζωή μας. Όταν κάποτε ο αργαλειός αυτός θα σταματήσει να δουλεύει θα έχει πια τελειώσει και το έργο της ζωής μας. Και τότε θα έλεθει ο θείος Καλλιτέχνης να εκτιμήσει το εργόχειρό μας.

Σκέψου, τον αργαλειό του χρόνου και ύφανε με τις σαϊτες του το εργόχειρο της ζωής σου. Δούλευε όσο μπορείς, για να παρουσιάσεις στο θείο Εκτιμητή ένα αριστούργημα, που θα μείνει στην αιωνιότητα
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
NIKOSZ
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6135
Εγγραφή: Τετ Οκτ 04, 2006 5:00 am
Τοποθεσία: Αθηνα

Δημοσίευση από NIKOSZ »

"Μακάριος ο άνθρωπος, πού μπορεί νά αγαπήσει κάθε άνθρωπο, στόν ίδιο βαθμό.

Μακάριος ο άνθρωπος, πού δέν προσηλώνεται σέ κανένα πράγμα, φθαρτό ή πρόσκαιρο.

Μακάριος ο νούς, πού προσπέρασε όλα τα όντα καί απολαμβάνει συνεχώς τήν θεία ώραιότητα".


Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
NIKOSZ
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6135
Εγγραφή: Τετ Οκτ 04, 2006 5:00 am
Τοποθεσία: Αθηνα

Δημοσίευση από NIKOSZ »

...Καθορίσαμε, μάλιστα, και την ώρα της προσευχής. Ήταν η 10 μ.μ. Ο Παππούλης, όπως μου εξήγησε, πίστευε πάρα πολύ σ' αυτό το είδος της προσευχής. Τα αποτελέσματα, μου έλεγε, της κοινής προσευχής είναι καταπληκτικά. Θα το διαπιστώσεις και μόνος σου. Θέλω, όμως, ακριβώς στις 10 μ.μ. να είσαι πιστός στο ραντεβού μας. Να μην παραλείψεις ούτε μία φορά...

Γέροντας Πορφύριος
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
NIKOSZ
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6135
Εγγραφή: Τετ Οκτ 04, 2006 5:00 am
Τοποθεσία: Αθηνα

Δημοσίευση από NIKOSZ »

Ας ανοίξουμε και ας υψώσουμε τα πανιά της πίστης, όπως ο πλοίαρχος στο πλοίο, χρησιμοποιούντες τις θείες Γραφές.

Αν αποφασίσουμε να πλέουμε διαρκώς με αυτές, όπως το πλοίο στη θάλασσα, θα είναι παρών σαν κυβερνήτης μας ο λόγος του Θεού.

Αν όμως πλέουμε στα εγκόσμια και ασχολούμαστε διαρκώς με σκέψεις βιοτικές, δεν θα τον έχουμε μαζί μας. Διότι σε ποιον απʼ αυτούς, που κατʼ αυτόν τον τρόπο πλέει, θα παρασταθεί σαν κυβερνήτης;

Ώστε είναι διπλός ο κίνδυνος. Και να μην έχουμε πλοίο και το να λείπει ο κυβερνήτης. Διότι αν το πλοίο χωρίς κυβερνήτη δεν έχει καμιά ασφάλεια, αλλά κινδυνεύει από στιγμή σε στιγμή, ποια ελπίδα σωτηρίας υπάρχει, όταν λείπουν και τα δύο, δηλαδή και πλοίο και κυβερνήτης;

Ας μην ρίχνουμε τον εαυτό μας σε φανερό κίνδυνο, αλλά ας βαδίζουμε επί του ασφαλούς .

Ας εξαρτήσουμε τον εαυτό μας από την ιερή άγκυρα. Έτσι θα καταπλεύσουμε στο ήσυχο και ατάραχο λιμάνι με πολύ κέρδος από την πνευματική εμπειρία. Αλλά και με κάθε ασφάλεια.


Γράφει: Αρχιμ. Γ.Ι.Δημόπουλος
Πηγή: Θησαυροί της Αγίας Γραφής
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
NIKOSZ
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6135
Εγγραφή: Τετ Οκτ 04, 2006 5:00 am
Τοποθεσία: Αθηνα

Δημοσίευση από NIKOSZ »

"H υποταγή στον πόνο είναι ένας ύμνος στον Θεό" είπαν.

Και η περιλάλητη μορφή του πολυάθλου Ιώβ το επαληθεύει.

Έχασε τα πάντα σε ελάχιστο διάστημα: Χιλιάδες πρόβατα, βόδια, καμήλες, δούλους. Τρομερός ανεμοστρόβιλος γκρέμισε το σπίτι του και κατέθαψε τα 10 παιδιά του. Ο ίδιος έγινε λεπρός, αλλά στάθηκε βράχος υπομονής.

Έπεσε χάμω, προσεκύνησε και είπε:

-Γυμνός βγήκα από την κοιλιά της μητέρας μου. Ο Κύριος τα έδωσε, ο Κύριος τα ξαναπήρε. Ας είναι το όνομα Του ευλογημένο.

Όσοι έχουμε βαριά την καρδιά, υγρά τα μάτια, παραλυμένα τα γόνατα από τον πόνο, ας γυρνάμε σʼ αυτήν την μορφή. Και ας λέμε μαζί του:

- Είη το όνομα του Κυρίου ευλογημένον!


Πηγή: Από τη συλλογή του Κ.Κούρκουλα "Ψιχία από της τραπέζης"
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
NIKOSZ
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6135
Εγγραφή: Τετ Οκτ 04, 2006 5:00 am
Τοποθεσία: Αθηνα

Δημοσίευση από NIKOSZ »

Ἐγὼ πατήρ, ἐγὼ ἀδελφός, ἐγὼ Νυμφίος, ἐγὼ οἰκία, ἐγὼ τροφεύς, ἐγὼ ἱμάτιον, ἐγὼ ρίζα, ἐγὼ θεμέλιος. Πᾶν ὅπερ ἄν θέλῃς ἐγώ. Μηδενὸς ἐν χρείᾳ καταστῇς. Ἐγὼ δουλεύσω. Ἦλθον γὰρ διακονῆσαι, οὐ διακονηθῆναι. Ἐγὼ καὶ φίλος καὶ ξένος καὶ κεφαλὴ καὶ ἀδελφὸς καὶ μήτηρ. Πάντα ἐγώ· μόνον οἰκείως ἔχε πρὸς ἐμέ. Ἐγὼ πένης διὰ σέ, καὶ ἀλήτης διὰ σέ, ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ διὰ σέ, ἐπὶ τάφου διὰ σέ, ἄνω ὑπὲρ σοῦ ἐντυγχάνω τῷ Πατρί, κάτω ὑπὲρ σοῦ πρεσβευτὴς παραγέγονα παρὰ τοῦ Πατρός. Πάντα μοι σὺ καὶ ἀδελφὸς καὶ συγκληρονόμος καὶ φίλος καὶ μέλος. Τί πλέον θέλεις;

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
strumfi
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 614
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 12, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Ελένη@Αττική

Δημοσίευση από strumfi »

NIKOSZ έγραψε: Ας μην ρίχνουμε τον εαυτό μας σε φανερό κίνδυνο, αλλά ας βαδίζουμε επί του ασφαλούς .
Ας εξαρτήσουμε τον εαυτό μας από την ιερή άγκυρα. Έτσι θα καταπλεύσουμε στο ήσυχο και ατάραχο λιμάνι με πολύ κέρδος από την πνευματική εμπειρία. Αλλά και με κάθε ασφάλεια.
Είναι τρομακτικό το να σκέφτεται κανείς πόσους κινδύνους εγκυμονούν τα λάθη στον πνευματικό δρόμο...
NIKOSZ
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6135
Εγγραφή: Τετ Οκτ 04, 2006 5:00 am
Τοποθεσία: Αθηνα

Δημοσίευση από NIKOSZ »

Κάποτε ο διάβολος παρουσιάστηκε στον Άγιο Αντώνιο και του είπε:

-Τί είσαι; Τίποτα δεν είσαι. Ότι κάνεις εσύ το κάνω και εγώ. Εργάζεσαι εσύ; Εργάζομαι και εγώ. Αγρυπνείς εσύ; Εγώ αγρυπνώ περισσότερο από σένα. Νηστεύεις εσύ; Εγώ δεν παίρνω ούτε μια μπουκιά ψωμί. Λοιπόν είμαστε το ίδιο.

- Όχι διάβολε. Μπορεί να κάνεις όλα αυτά, αλλ' εσύ δεν μπορείς να κάνεις κάτι που μπορούν να κάνουν όλοι οι άγιοι του Θεού.

Εσύ δεν μπορείς να ταπεινώνεσαι.
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
strumfi
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 614
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 12, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Ελένη@Αττική

Δημοσίευση από strumfi »

Ήταν κάποτε δυο γέροντες που ασκήτευαν μαζί. Ήταν τόσο καλοί και προχωρημένοι που ζούσαν χωρίς να διαφωνούν ποτέ τους. Κάποια στιγμή λέει ο ένας στον άλλον: "Ποτέ μας δεν διαφωνήσαμε. Ποτέ δεν το ζήσαμε αυτό το συναίσθημα, το πώς είναι να διαφωνούμε, βρε αδερφέ." Του λέει ο άλλος: "Και τι θέλεις να κάνουμε; Να τσακωθούμε για να το βιώσουμε;" "Ναι. Να τσακωθούμε για να το βιώσουμε". "Ωραία. Να μη σου χαλάσω χατήρι. Αλλά για ποιο λόγο να τσακωθούμε;" "Γι' αυτό το ποτήρι. Εσύ θα λες 'είναι δικό μου', εγώ θα λέω 'όχι δεν είναι' κ.λπ. Ωραία;". "Ωραία". "Πάμε":
--Αυτό το ποτήρι είναι δικό μου!
--Ε πάρτο...
NIKOSZ
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6135
Εγγραφή: Τετ Οκτ 04, 2006 5:00 am
Τοποθεσία: Αθηνα

Δημοσίευση από NIKOSZ »

Ρώτησαν τον Ασκητή.

Πως σώζεται γέροντα ο άνθρωπος;

Κι εκείνος αφού κατέβασε το κεφάλι απήντησε:

Βαδίζοντας τον σωστό δρόμο.

Και ποιός είναι ο σωστός δρόμος;

Βυθίστηκε στη σκέψη.

Και σε λίγο τινάζοντας το κατάλευκο κεφάλι του είπε αποφασιστικά.

Ο Ανήφορος!

Α : αγάπη

Ν : νόμος

Η : ήθος

Φ : φως

Ο : όρια

Ρ : ρώμη

Ο : ουρανός

Σ : σωτηρία

«Όταν ο Θεός βάζει ένα φορτίο πάνω σου, βάζει τον βραχίονά Του από κάτω σου.»
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”