Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

Η ταπείνωση του Θεού είναι απροσμέτρητη. Ίσως είναι και το τελευταίο πράγμα που θα καταλάβουμε στη ζωή αυτή. Αυτό είναι φοβερό! Ένας παντοδύναμος Θεός δεν μπορεί να με πλησιάσει διότι Αυτός είναι ταπεινός, ενώ εγώ δεν είμαι. Είμαι ένα μηδέν, ένα τίποτα και όμως έχω μεγαλύτερη έπαρση απ' τον Θεό. Και γι' αυτό δεν μπορεί να με πλησιάσει. Mε πλησιάζει λίγο, μου δίνει κάτι και μετά αποτραβιέται πάλι. Κρατάει απόσταση ώστε να μην τον κατάσχω, αλλά ταυτόχρονα και να μην χαθώ. Είναι μία απόσταση που αυξομειώνεται, μέχρι να φτάσει ο άνθρωπος να γνωρίσει το μηδέν απ' το όποιο έχει προέλθει. Να γνωρίσει το “ὅτι χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν”. Στα πολλά μηδενικά που εχει ο άνθρωπος, που είναι τα ταλέντα και οτιδήποτε άλλο έχει, δημιουργείται σιγά σιγά η ανάγκη για μία μονάδα, ούτως ώστε να γίνει αυτό ένα μεγάλο ποσό. Η μονάδα αυτή είναι ο Χριστός. Χωρίς αυτή τη μονάδα, μπορεί ο άνθρωπος να έχει πάρα πολλά πράγματα και χαρίσματα, αλλά δεν μυρίζουν αιωνιότητα. Είναι ανθρώπινα, θνησιμαία. Δεν ωφελούν σε τίποτε. Μόνο ο Ένας, ο Χριστός, είναι Αυτός που μπορεί να δώσει πραγματικό νόημα στη ζωή μας. Να μας δώσει την όντως ζωή!

Aρχιμ. Σεραφείμ Λεβέντης

[toula]

Βιαζόμαστε σε όλα και χάνομαι αυτό που έχει αξία, και δεν είναι ο προορισμός, αλλά το ταξίδι. Απίστευτος ο νούς μας. Μας βάζει να τρέχουμε με χίλια για να μεγαλώσουμε και σαν το κατορθώσουμε μετα με νοσταλγία κοιτάμε πίσω ψάχνοντας στην ντουλάπα τα παιδικά μας ρούχα. Εάν κάτι αξίζει στην ζωή είναι οι στιγμές της. Εύκολες και δύσκολες, είναι ο χώρος που καθημερινά καλούμαστε να ζήσουμε αυτό που μας δόθηκε, το δώρο της ύπαρξης. Μυστικό για να το χαρείς να μην βιάζεσαι. Να βιώνεις τα γεγονότα στην πληρότητα τους. Βήμα βήμα, στιγμή την στιγμή. Όπως έλεγε και ο άγιος Παίσιος, «όταν σας δίνουν μια καραμέλα, να έχετε υπομονή και να μην βιάζεστε λαίμαργα να την καταπιείτε. Να την αφήνεται να λιώσει στο στόμα σας, έτσι θα την απολαμβάνετε…». Η ζωή είναι δώρο, μην βιαζόμαστε να την προσπεράσουμε, αλλά να την ζήσουμε.

π. Χαράλαμπος λίβυος Παπαδόπουλος

[aposal]

«Αν πράγματι ο Θεός είναι αγάπη, τότε ο αποξενωμένος από την αγάπη, είναι αποξενωμένος από το Θεό».
Αγ. Μάξιμος ο Ομολογητής

[toula]

Κανείς δεν ανήκει στην κόλαση.
Ακόμα και οι πιο "κολασμένοι" ανήκουν στην αγκαλιά του Θεού. Και ακριβώς αυτό γίνεται. Ο Θεός όλους τους αγκαλιάζει, όλους τους συγχωρεί μέσα στην άδολη και αιώνια αγάπη Του η οποία δεν εκπίπτει ποτέ, δεν αλλοιώνεται με τίποτα.
--------------------------
Τελικά κόλαση και παράδεισος δεν είναι δύο διαφορετικές καταστάσεις αλλά η ίδια κατάσταση που βιώνεται διαφορετικά. Για τον άνθρωπο που έζησε με μετάνοια και ταπείνωση (παρά τα λάθη και τα παραπτώματά του) η αγκαλιά του Θεού θα βιώνεται ως παράδεισος, για τον άνθρωπο που έζησε αμετανοήτος, εγωιστικά, η αγκαλιά του Θεού θα βιώνεται ως κόλαση. Η ίδια αγκαλιά του ανεξίκακου Κυρίου άλλους θα τους προκαλεί αγαλλίαση άλλους θα τους προκαλεί έλεγχο και ενοχή.
--------------------------
Ο Θεός όλους θέλει να τους σώσει. Και αυτό κάνει. Μα κάποιοι λόγο της στάσης ζωής τους διαστρέφουν αυτή την σωτηρία που τους προσφέρεται σε κόλαση. Δεν κολάζει ο Θεός! Ο άνθρωπος κολάζεται. Ο Θεός σώζει, ο Θεός προσφέρει ζωή, φως, αγκαλιά. Ο άνθρωπος όμως έαν ζει μέσα στον εγωισμό του, θεοποιώντας το βόλεμά του, εμμένοντας στην αυτοδικαίωσή του, διαμορφώνει την ύπαρξή του με τέτοιο τρόπο ώστε να βιώνει αυτά που του προσφέρει ο Θεός διαφορετικά· βιώνει την ζωή ως θάνατο, το φως ως φωτιά, την αγκαλιά ως φυλακή...τον παράδεισο ως κόλαση.
--------------------------
Γι'αυτό μην κατηγορούμε ποτέ τον Θεό ότι μας κολάζει. Ποτέ μην κατηγορούμε τον Θεό ότι μας τιμωρήσει μετά θάνατον. Ο Θεός δεν τιμωρεί αλλά αγαπά· δεν κατακρίνει, ούτε απειλεί, ούτε ελέγχει αλλά συγχωρεί και σπλαχνίζεται.
--------------------------
Στο χέρι μας είναι λοιπόν να διαμορφώσουμε την ύπαρξή μας έτσι ώστε από τώρα αλλά και μετα θάνατον να βιώνουμε την παρουσία του Θεού ως παράδεισο και όχι ως κόλαση. Και αυτό μπορεί να κατορθωθεί ακολουθώντας ταπεινά και με υπακοή τον τρόπο της Εκκλησίας. Όχι τον δικό μας τρόπο, αλλά τον τρόπο της Εκκλησίας. Όχι το δικό μας σκεπτικό ή των φίλων και συγγενών μας, αλλά ακολουθώντας το παράδειγμα των Αγίων.
--------------------------
Έτσι, αναλαμβάνουμε την ευθύνη της σωτηρίας μας και δεν ρίχνουμε το "μπαλάκι" στον Θεό.
--------------------------
Θέλεις να σωθείς; Παραιτήσου από το εγώ σου, παραιτήσου από την "αρετή" σου, απεκδύσου την εμπάθειά σου, αρνήσου το βόλεμά σου και πλέον άσε τον Χριστό να κυριεύσει την καρδιά σου, την διάνοιά σου, όλη σου την ύπαρξη. Ζήτα το έλεος και το φωτισμό του Κυρίου μας.
--------------------------
Θέλεις να σωθείς; μας ρωτά ο Θεός. Εάν θέλεις, τότε, άσε με βρε παιδί μου να σε σώσω! Άσε με να σε συγχωρώ, άσε με να σε αγαπώ, άσε με να γίνω ένα μαζί σου.
--------------------------
Όσο το σκέφτομαι αυτό μόνο χαρά μπορώ να νιώσω και να πω: Βρε, τι ωραίος που είναι ο Θεός μας, πόσο αρχοντικός και αγαθός...Πατέρας.
--------------------------
Κανείς δεν είναι τόσο βρώμικος, τόσο αμαρτωλός που να νικήσει την καλοσύνη και ανεξικακία του Θεού. Κανείς δεν είναι τόσο κολασμένος που μπορεί να νικήσει τον παράδεισο...αρκεί να παραδεχθεί το σκοτάδι του, την ατέλειά του, την παραλυσία του, την τυφλότητά του, την αμαρτία του, την κόλασή του και να μπει στο δρόμο της μετανοίας, στο δρόμο του γυρισμού. Τότε όλα γίνονται Χριστός. Τότε όλοι γίνονται Χριστός. Χριστός, τίποτα λιγότερο...
--------------------------
Γι'αυτό χαμογέλα. Ήλπιζε. Και μη φοβάσαι τίποτα. Κυρίως μη φοβάσαι τον Θεό. Ο Θεός -να το ξέρεις- είναι όντως "τρομακτικός". Γιατί είναι "τρομακτικός"; Είναι τρομακτική αυτή η απίστευτη, απέραντη, ακατανόητη αγάπη Του!
--------------------------
Σου έχομαι να πάρεις και εσύ "μια τρομάρα" απ'αυτήν την αγάπη του Θεού, απ'αυτό το Θείο χάδι Του, από την παραδεισένια αγκαλιά Του. Και τώρα και πάντα.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

[toula]

Θα σε κουβαλήσω, όπως ένα σταυρό....

Συγχωρώ σημαίνει βλέπω τον άλλον όπως είναι, με την αμαρτία του και την ανυπόφορη πλευρά του, με όλα τα βαρίδια του, και λέω: "Θα σε κουβαλήσω, όπως ένα σταυρό, θα σε κουβαλήσω μέχρι τη Βασιλεία του Θεού είτε το θέλεις είτε όχι. Και είτε είσαι καλός είτε κακός, θα σε κουβαλήσω στους ώμους μου, θα σε φέρω μπροστά στον Κύριο και θα πω: 'Κύριε, όλη μου τη ζωή κουβάλησα αυτόν τον άνθρωπο, γιατί φοβόμουνα μήπως χαθεί. Τώρα είναι δικό σου θέμα να τον συγχωρήσεις, στο όνομα της δικής μου συγχώρησης!..." Πόσο όμορφο θα ήταν αν μπορούσαμε να σηκώνουμε έτσι "αλλήλων τα βάρη" και να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο, χωρίς να προσπαθούμε να λησμονήσουμε το αδύνατο σημείο του ενός, την αμαρτία του άλλου ή την κατάσταση εκείνου που περνά δύσκολες ώρες!

Πράττοντας δε αναλόγως να μην τον αφήνουμε να γονατίσει υπό το βάρος του πειρασμού αλλά αντίθετα να τον προστατεύουμε, ώστε να εμποδίζουμε την παράδοσή του σε αυτό ακριβώς που θα μπορούσε να τον κάνει να γονατίσει. Αν περιβάλαμε τον αδύνατο με άγρυπνη και τρυφερή αγάπη, πόσοι άνθρωποι δε θα ξαναέβρισκαν το νου τους και πόσοι δε θα γίνονταν άξιοι συγχώρησης -μιας συγχώρησης που θα τους δινόταν δωρεάν!

http://www.in-agiounikolaoutouneou.gr/

[toula]

Oποιος έχει καλούς λογισμούς, όλα καλά τα βλέπει...(Όσιος Παίσιος)

Μου είπαν μερικοί ότι σκανδαλίζονται, γιατί βλέπουν πολλά στραβά στην Εκκλησία, και εγώ τους είπα: Αν ρωτήσεις μια μύγα: Έχει λουλούδια εδώ στην περιοχή; θα πει: δεν ξέρω εκεί κάτω στον λάκκο έχει κονσερβοκούτια, κοπριές,ακαθαρσίες,και θά σου αραδιάσει όλες τις βρωμιές στις όποιες πήγε. Αν όμως ρωτήσεις μια μέλισσα: είδες καμμιά ακαθαρσία εδώ στην περιοχή; θα σου πει: ακαθαρσία; όχι, δεν είδα πουθενά εδώ ό τόπος είναι γεμάτος από ευωδιαστά λουλούδια και θα σου αναφέρει ένα σωρό λουλούδια του κήπου, του αγρού κ.λπ. Βλέπεις, ή μύγα ξέρει μόνον που υπάρχουν σκουπίδια, ενώ ή μέλισσα ξέρει πώς εκεί πέρα είναι ένας κρίνος, πιο εκεί ένα ζουμπούλι. Όπως έχω καταλάβει, άλλοι άνθρωποι μοιάζουν με την μέλισσα και άλλοι με την μύγα. Αυτοί πού μοιάζουν με την μύγα ψάχνουν σέ κάθε περίπτωση να βρουν τί κακό υπάρχει και ασχολούνται μ’ αυτό δεν βλέπουν πουθενά κανένα καλό. Αυτοί πού μοιάζουν με την μέλισσα βρίσκουν παντού ο,τι καλό υπάρχει. Ό βλαμμένος άνθρωπος βλαμμένα σκέφτεται, όλα τα παίρνει αριστερά, όλα τα βλέπει ανάποδα. Ενώ, όποιος έχει καλούς λογισμούς, ό,τι και να δει ο,τι και να του πεις, θα βάλει καλό λογισμό......

(Νουθεσίες του Οσίου Παισίου Αγιορείτου)

[toula]

Κάθε καλό που γίνετε για την αγάπη του Χριστού,

μας δίνει την Χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Αγ. Σεραφείμ του Σάρωφ

[aposal]

«Κάνε το σπίτι σου Εκκλησία· γιατί είσαι υπεύθυνος και για των παιδιών σου και για των υπηρετών τη σωτηρία».
Αγ. Ιω. Χρυσόστομος

[toula]

Ομιλίες στην Αθήνα:

Τρίτη 29 Μαΐου, 7.30 μ.μ. στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Πετρουπόλεως, με θέμα: «Σκέψεις και λογισμοί, οι βασανιστές της ζωή μας»

Τετάρτη 30 Μαΐου, 3:00 μ.μ, στην αίθουσα 311 της Φιλοσοφικής Σχολής ΕΚΠΑ, με θέμα: "Για να μην πνίγεσαι μάθε να αφήνεσαι"......

π. Χαράλαμπος Λίβυος Παπαδόπουλος
.........................................................................

[toula]

Ἄν ὁ ἄνθρωπος δέν μισήσει τά ἔργα αὐτοῦ τοῦ κόσμου, δέν μπορεῖ νά λατρεύσει τόν Θεό. Καί ποιά εἶναι ἡ λατρεία τοῦ Θεοῦ; Τό νά μήν ἔχει κανείς τίποτε ξένο στό νοῦ του, ὅταν προσεύχεται σ' Αὐτόν· νά μήν νιώθει ἄλλη ἡδονή, ὅταν Τόν δοξολογεῖ. νά μή διατηρεῖ καμιά κακία, ὅταν ψάλλει σ' Αὐτόν. νά μήν ἔχει μίσος ἐναντίον κανενός, ὅταν προτιμᾶ Αὐτόν· οὔτε νά ὑπάρχει καμιά ζηλοφθονία πονηρή πού νά μᾶς ἐμποδίζει ὅταν ἀπευθυνόμαστε σ' Αὐτόν συνεχῶς καί νά τόν θυμόμαστε πάντοτε.

Ἅγιος Ἠσαΐας ὁ Ἀναχωρητής