Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

Υπάρχει αγάπη σ'αυτόν τον κόσμο. Και καλοσύνη υπάρχει και αγιότητα. Δεν υπάρχει μόνο κακία και μίσος, εμπάθεια και εγωισμός. Απλά το κακό φωνάζει και αυτοδιαφημίζεται, αυτοπροβάλεται διότι είναι κομπλεξικό γι'αυτό και μας προκαλεί την ψευδαίσθηση ότι κυριαρχεί σ'αυτόν τον κόσμο.
Δεν είναι έτσι όμως. Το καλό πάντα υπάρχει και δεσπόζει στη ζωή, απλά κινείται αθόρυβα, στις γωνιές της ταπείνωσης. Το καλό υπάρχει χωρίς να προσπαθεί να επιβληθεί στους άλλους, χωρίς να διεκδικεί νομοκανονικά το δικαίωμα της ύπαρξής του (για να νιώσει ισχυρό). Το καλό και άγιο υπήρχε πολύ πριν από το κακό· το καλό και άγιο είναι Θεϊκό και Άναρχο και όχι κτιστό και χρονικό όπως το κακό. Βεβαίως, το καλό και άγιο υπάρχει στο μέγεθος που το αφήνουμε να δρα μέσα στην καρδιά μας. Υπάρχει στο ποσοστό που έχουμε την διάθεση να το βρούμε, να το βάλουμε στην προσωπική μας ζωή και να το καλλιεργήσουμε.

Δεν είναι το ζητούμενο να αποδείξουμε ότι υπάρχει το καλό και άγιο. Το ζητούμενο είναι να το ζούμε κι ας μείνει ο κόσμος ανυποψίαστος γι'αυτό. Το καλό και άγιο δεν έχει σκοπό να μαθευτεί, να διαφημιστεί, να προβληθεί αλλά αθόρυβα και ταπεινά, απλά και σταυρικά να αλλοιώσει κατ'αρχήν εμάς, και κατ'επέκταση και ολάκερο τον κόσμο.
Το καλό και άγιο δεν θέλει να νικήσει τον κόσμο, αλλά θέλει να σώσει τον κόσμο με κάθε κόστος, ακόμα κι αν αυτό το κόστος είναι να χάσει υπέρ της σωτηρίας του κόσμου. Κάποτε ίσως το καταλάβουμε αυτό. Τότε, ίσως καταλάβουμε και τι έκανε ο Χριστός και τι καλούμαστε κι εμείς να πράξουμε...

Aρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

[toula]

Έρχεται κάποια στιγμή που τα χάνουμε όλα. Οι δρόμοι, τα σκοτεινά σοκάκια και τα χαμηλά φώτα, γίνονται οι πόθοι των περιπάτων μας και οι εξομολόγοι της σιωπής μας. Περπατάμε, κοιτάμε, αλλα δεν βλέπουμε. Άλλωστε με τα μάτια μονο κοιτάμε και με την καρδιά βλέπουμε. Ο πόνος όμως και η θλίψη, θολώνουν τα μάτια, τα κάνουν τόσο υγρά που σαπίζει η διάθεση μας. Τότε, εκεί στο χαραγμένο μηδέν των ματιών μας, γυρνάμε προς τον ουρανό και μονολογούμε ηχηρά, "και τώρα Θεέ μου οι δυο μας, μονάχα εσυ μου έμεινες.." Κάπως έτσι αλλάζουν οι ζωές μας, πριν περάσουμε στην απόλυτη χώρα του θανάτου, ξημερώνει η Ανάσταση. Σ΄ενα κλίκ απο το δάκρυ ειναι κρυμμένη η χαρά. Ένα άλλο βλέμμα,που ως δώρο Θεού κατακλύζει την ύπαρξη μας τα κάνει όλα ξανά "αλλιώς". Και ξέρεις ποιο είναι το φοβερό μυστήριο; Ότι τίποτα εκεί έξω δεν εχει αλλάξει, όλα ειναι στην θέση τους, έτοιμα και πάλι να μας τυραννήσουν ή να μας λυτρώσουν. Όμως μέσα μας, ένα άλλο Βλέμμα, μας χαρίζει πλέον μια θέα προς την έπληξη, κι αυτό είναι θαύμα.

π. Χαρ. Λίβυος Παπαδόπουλος

[toula]

Η μεταβολή, δεν εξαρτάται απ΄Αυτόν που έσπειρε,

αλλ΄απ΄αυτούς που δεν θέλησαν ν΄αλλάξουν.

Άγ. Ιω. Χρυσόστομος

[toula]

Πολλοί χριστιανοί που ζούνε εκτός Ελλάδος δεν έχουνε την δυνατότητα να έχουνε κοντά τους κάποιον Ορθόδοξο Ναό. Μπορεί να χρειάζεται ολόκληρο ταξίδι για να πάνε σε κάποιο Ναό, να συμμετάσχουν σε κάποιον Εσπερινό, Παράκληση ή Θεία Λειτουργία.
----------------
Εμείς που ζούμε στην Ελλάδα έχουμε όχι μόνο έναν Ναό κοντά μας αλλά πολλούς. Κι όμως δεν εκτιμούμε αυτήν την μεγάλη ευλογία στη ζωή μας.
----------------
Ας πάμε σε κάποιο Ναό ακόμα και κάθε ημέρα. Έχουμε χρόνο, μην αυταπατόμαστε. Διάθεση δεν έχουμε. Ας πάμε σε κάποιο Ναό κι ας ανάψουμε το κεράκι μας, για εμάς, για φίλους και εχθρούς, για ζώντες και για κεκοιμημένους. Ας πάμε σε κάποιο Ναό κι ας ασπασθούμε τις ιερές εικόνες των Οσίων και Μαρτύρων, της Παναγιάς μας και του Κυρίου μας. Ήσυχα χωρίς βιασύνη.
----------------
Μεγάλη ευλογία να μπορείς για λίγο να ξαποστάσεις από την φθορά και να γευτείς την αφθαρσία. Μεγάλη ευλογία να μπορείς ν΄ αφήσεις για λίγο τον κόσμο και να συναναστραφείς με τον Δημιουργό του Κόσμου. Μεγάλη ευλογία να μπορείς να δακρύσεις χωρίς κριτές από δίπλα σου· να μπορείς να μιλήσεις χωρίς να σε διακόψουν, να πεις τον πόνο σου και τον καημό σου, να παραδεχτείς τα λάθη σου, να πεις ευχαριστώ...να πεις ακόμα και "γιατί", καθισμένος σε κάποιο στασίδι ή καρέκλα ή όρθιος μπροστά στον Αόρατο ο οποίος οράται από τις καθαρές, τεταπεινωμένες και απλές καρδιές.
----------------
Ας πάμε σε κάποιο Ναό κι ας καθίσουμε εκεί για λίγο. Ας σταματήσουμε για λίγο αυτό το ξέφρενο κυνηγητό των φθαρτών και επίγειων κι ας ειρηνεύσουμε για λίγα λεπτά αναπνέοντας την "ευχή". Έστω και πέντε λεπτά κάθε ημέρα ας το κάνουμε. Αυτά τα πέντε λεπτά θα μας ωφελήσουν. Πέντε λεπτά, μέσα σε κάποιο Ναό -εκεί που τελεσιουργούνται τα Μυστήρια- ας εμβαθύνουμε στην ζωή μας, ας αναλογιστούμε τα λάθη μας, ας ζητήσουμε έλεος, δύναμη για να συνεχίσουμε τον σκληρό αγώνα της καθημερινότητος.
----------------
Πέντε λεπτά. Και τα πέντε ίσως να γίνουν δέκα και τα δέκα είκοσι μέχρι ολάκερη η ζωή μας να γίνει μια προσευχή, μια ικεσία ελέους, ένα άσμα δοξολογίας.
----------------
Πέντε λεπτά. Έχεις τον χρόνο. Βρες την διάθεση. Γιατί χωρίς διάθεση να βρεις τον Χριστό -και άπλετο χρόνο να έχεις- δεν θα καταφέρεις τίποτα.
----------------
----------------
Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

[aposal]

«Αν δεν σπάσεις το ΕΓΩ και το αδειάσεις, πώς θα κάνεις χώρο να έρθει ο Θεός ».
Γερόντισσα Γαβριηλία

[toula]

"Όταν μιλάει η αγάπη δεν την διακόπτουμε ποτέ...."

Ήμουν πολύ μικρός. Όλη μέρα γύριζα στους δρόμους. Έπαιζα, έτρεχα, φίλευα, μάλωνα, χτυπούσα και γιατρευόμουν, μέρα και νύχτα, θάλασσες και βροχές, χειμώνες και καλοκαίρια, ζωή δίχως βερεσέδια. Γεμάτη η μνήμη, σε πληρότητα η καρδιά. Ένα απόγευμα, κάπου έπεσα και χτύπησα. Γύρισα σπίτι μες τα αίματα. Πλύθηκα και ξάπλωσα στο σαλόνι. Κουρασμένος και λαβωμένος, δεν άργησε να με πάρει ο ύπνος. Όταν μετα από ώρα άνοιξα τα μάτια μου, είχε σκοτεινιάσει. Αυτή η θλίψη του δειλινού, ακόμη με λαβώνει. Τότε ακούω την Μάνα, να μιλάει στα αδέλφια μου, «κάνετε ησυχία, ο μικρός δεν είναι καλά, κοιμάται…», σε λίγο ένα χέρι χάιδεψε το μέτωπο μου, και έσυρε μια ζεστή κουβέρτα στο κορμί μου. Έκανα ότι δεν κατάλαβα τίποτα.
Όταν μιλάει η αγάπη, ποτέ δεν την διακόπτουμε. Είναι ιεροσυλία. Έκλεισα τα μάτια και ξύπνησα το πρωί θεραπευμένος. Αυτός είναι ο ορισμός της Μάνας. Μια εμπειρία τρυφερότητας. Μια σχέση απόλυτης αποδοχής. Ένα χάδι σε πληγωμένο κορμί, μια ζεστή κουβέρτα μες στο χειμώνα της ζωής όταν σπαρταράς για αγάπη. Και η αλήθεια είναι ότι από μικρός είχα την κακή συνήθεια να ξεσκεπάζομαι τα βράδια….και κάνει τόσο κρύο.

π. Χαράλαμπος Λίβυος Παπαδόπουλος

[aposal]

«Συνήθιζε από παιδί τον εαυτό σου στην υπομονή και στη δουλειά, γιατί στο μέλλον κανένα από τα δύο δεν θα σου φανεί πικρό».
Γνώμες Αγίων Πατέρων

[toula]

Νὰ μὴν ἐμπιστεύεται κανεὶς τὸν ἑαυτό του σὲ τίποτε, ἀλλὰ γιὰ ὅλα νὰ συμβουλεύεται τοὺς διακριτικοὺς πατέρες καὶ νὰ ἐξομολογεῖται καθαρὰ τὰ μυστικά της καρδιᾶς του.

Ἀπὸ τὸν ἅγιο Βαρσανούφιο

Ἕνας ἀδελφὸς ρώτησε τὸν ἀββᾶ Ἰωάννη τὸν προφήτη:
- Γιὰ ὅλους τοὺς λογισμούς, ποὺ ξεφυτρώνουν στὴν καρδιά μου, πρέπει νὰ ρωτάω τοὺς γέροντες;
- Δὲν εἶναι ἀνάγκη, ἀπάντησε ὁ γέροντας, νὰ ρωτάει κανεὶς γιὰ ὅλους τοὺς λογισμοὺς ποὺ περνοῦν ἀπὸ τὴν καρδιά, γιατὶ φεύγουν καὶ χάνονται. Νὰ ρωτάει μόνο γι᾿ αὐτοὺς τοὺς λογισμοὺς ποὺ ἐπιμένουν καὶ πολεμοῦν...
Συμβαίνει, θὰ λέγαμε, μὲ τοὺς λογισμοὺς ὅ,τι καὶ μὲ ἕναν ἄνθρωπο, ποὺ βρίζεται ἀπὸ πολλούς, ἀλλ᾿ ἀγνοεῖ καὶ προσπερνάει τὶς ὕβρεις.
Τότε δὲν κάνει καμιὰ ἐνέργεια. Ἂν ὅμως κάποιος (ἀπὸ τοὺς ὑβριστές του) στραφεῖ ἐναντίον του καὶ τὸν πολεμήσει, τότε τὸν καταγγέλλει στὶς ἀρχές. Ἔρχεται δηλαδὴ στὸν ἄρχοντα καὶ ὑποβάλλει μήνυση ἐναντίον ἐκείνου ποὺ τὸν πολέμησε.

Ἔτσι γίνεται καὶ μὲ τοὺς λογισμούς:
Πρέπει νὰ κάνουμε στοὺς γέροντες ἐξαγόρευση ἐκείνων μονάχα ποὺ μᾶς πολεμοῦν ἢ μένουν μέσα μας πολὺν καιρό.

http://www.paterikiorthodoxia.com

[toula]

Ἀδελφέ, ἂν σφάλεις σ᾿ ἕνα πρᾶγμα, μὴν πεῖς ψέματα ἀπὸ ντροπή, ἀλλὰ βάλε μετάνοια λέγοντας (στὸν πλησίον), «Συγχώρεσέ με», καὶ τὸ σφάλμα σου ἐξαφανίζεται. Μὴν ἔχεις ἄλλα στὸ στόμα σου καὶ ἄλλα στὴν καρδιά σου, γιατὶ ὁ Θεὸς δὲν ἐμπαίζεται, ὅλα τὰ βλέπει, καὶ τὰ κρυφὰ καὶ τὰ φανερά. Κάθε λογισμὸ λοιπὸν καὶ κάθε θλίψη καὶ κάθε θέλημά σου καὶ κάθε ὑποψία σου μὴν τὰ κρύψεις, ἀλλὰ φανέρωσέ τα ἐλεύθερα στὸ γέροντά σου. Καὶ ὅ,τι ἀκοῦς ἀπ᾿ αὐτόν, φρόντιζε νὰ τὸ ἐφαρμόζεις μὲ πίστη. Ἔτσι ὁ πόλεμος γίνεται ἐλαφρότερος. Γιατὶ χαρὰ ἀλλοῦ δὲν βρίσκουνε τὰ πονηρὰ πνεύματα, παρὰ στὸν ἄνθρωπο ποὺ κρατάει κρυφοὺς τοὺς λογισμούς του, εἴτε εἶναι καλοὶ εἴτε κακοί.

Παράδωσε τὴν καρδιά σου στὴν ὑπακοὴ τῶν πατέρων σου, καὶ ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ θὰ κατοικήσει μέσα σου. Μὴ θεωρεῖς τὸν ἑαυτό σου συνετό, γιὰ νὰ μὴν πέσεις στὰ χέρια τῶν ἐχθρῶν σου. Τὸ νὰ σωπαίνεις καὶ νὰ μὴν ἐξαγορεύεις τοὺς λογισμούς σου, δείχνει ὅτι ζητᾷς τὴν τιμὴ τοῦ κόσμου καὶ τὴν ἄθλια δόξα του. Ἐκεῖνος ὅμως ποὺ ἔχει τὸ θάρρος νὰ ἐξαγορεύει τοὺς λογισμούς του στοὺς πατέρες του, τοὺς διώχνει μακριά του. Πάντα νὰ παίρνει τὴ συμβουλὴ τῶν πατέρων σου, καὶ θὰ εἶσαι σ᾿ ὅλη σου τὴ ζωὴ ἀναπαυμένος.

Ἀπὸ τὸ Γεροντικό

[toula]

Eίμαστε υπεύθυνοι για την μοναξιά μας.

https://www.youtube.com/watch?v=AJ3xWaTG54k&t=56s

Aρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος