Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΓΛΩΣΣΟΦΑΓΙΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΗ ΔΙΩΧΝΟΥΜΕ

Γλωσσοφαγιά είναι η συνεχής και “συστηματική” δυσμενής αλλά και μετά φθόνου ομιλία σε βάρος κάποιου ατόμου ή και κατά της οικογένειας ακόμη αυτού.
Δεν είναι τίποτα άλλο από τη συνεχή κατάκριση τον λόγων και των πράξεων κάποιου ατόμου.

Αν νομίζετε πως κάποιος σας γλωσσοτρώει, τρία είναι τα βήματα που θα απομακρύνουν τη δαιμονική ενέργεια από επάνω σας.

Το πρώτο είναι ειλικρινής εξομολόγηση και η θεία κοινωνία.

Άνθρωπος ο οποίος μετέχει στα μυστήρια της εκκλησίας, δύσκολα πέφτει θύμα κάποιας δαιμονικής ενεργείας.

Το δεύτερο βήμα είναι η προσευχή ο Θεός να φωτίσει αυτούς που μας γλωσσοτρώνε, ώστε να περιέλθουν σε μετάνοια.

Το τρίτο και τελευταίο βήμα είναι να ζητάμε από τον πνευματικό μας να μνημονεύει στη θεία προσκομιδή εμάς την οικογένειά μας και τους φίλους μας.

Αν γίνονται τα παραπάνω, θα πρέπει να είμαστε σίγουροι πώς καμία δαιμονική ενέργεια δεν μπορεί να μας αγγίξει.

Κάποιες πολύ-διαφημιζόμενες προσευχές, δεν μπορούν να κάνουν τίποτα εάν δεν τηρούνται με ακρίβεια τα παραπάνω.

Εννοείται φυσικά, πως ούτε εμείς δεν κατακρίνουμε τους αδελφούς μας, διότι όπως αναφέρει και το Ευαγγέλιο, μάχαιραν έδωσες, μάχαιραν θα λάβεις.

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ONLINE | Όλα τα άρθρα | ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΘΕΜΑΤΑ | Τι είναι η γλωσσοφαγιά και πώς τη διώχνουμε

[toula]

Μακαριστός Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης: Όλοι αισθανόμαστε ότι φέρουμε τα ίχνη του παλαιού ανθρώπου. Κύριο χαρακτηριστικό του είναι η φιλαυτία, δηλαδή η αρρωστημένη εγωκεντρική «αγάπη» του εαυτού μας. Η φιλαυτία δεν μας αφήνει να αγαπήσουμε αληθινά και ανιδιοτελώς τον Θεό και τον άνθρωπο.

Από την φιλαυτία γεννώνται τα πάθη. Εμπαθείς καθώς είμαστε δεν μπορούμε να συνδεθούμε απαθώς με τα άλλα ανθρώπινα πρόσωπα και τα πράγματα. Οι σχέσεις μας γίνονται εμπαθείς και εγωιστικές και μας εμποδίζουν να χαρούμε αληθινά τους συνανθρώπους μας και τα άλλα αγαθά του κόσμου. Αυτό τελικά μας οδηγεί στην μοναξιά, το κενό, το αδιέξοδο.

Όταν λοιπόν λέμε παλαιό άνθρωπο, εννοούμε τον αρρωστημένο εγωκεντρισμό, από τον οποίο όλοι μας, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, πάσχουμε.

Πως θα απαλλαγούμε από αυτή την βαριά πνευματική αρρώστια, που δηλητηριάζει όλη μας την ύπαρξη;

Μόνο κάποιος ελεύθερος από την αρρώστια αυτή θα μπορούσε να γίνει ο ιατρός μας. Μόνο ένας καινός, καινούργιος άνθρωπος θα μπορούσε να δώσει και σε μας την δυνατότητα να ξεπεράσουμε την αρρώστια του παλαιού ανθρώπου και να γίνουμε και εμείς καινοί – καινούργιοι άνθρωποι.

Όλοι γνωρίζουμε, ότι αυτός ο καινός άνθρωπος είναι ο Θεάνθρωπος, ο Σωτήρας μας Χριστός, που κατά την Γραφή «αμαρτίαν ουκ εποίησεν, ουδέ ευρέθη δόλος εν τω στόματι αυτού».

Ο Ιησούς Χριστός από άπειρη αγάπη για μας, προσφέρεται σε μας να ενωθούμε μαζί Του και έτσι να μας μεταδώσει την ιδική Του νέα ζωή.

Με το Άγιο Βάπτισμα, το Χρίσμα, την Θεία Κοινωνία, γίνεται η ενσωμάτωσή μας στο Σώμα του Χριστού και η ζωοποίησή μας από τον Χριστό.

Το Άγιον Όρος και προσφορά του στο Έθνος και στην Ορθοδοξία

Το σημάδι από την Παναγία

Κάθε Χριστιανός που μετέχει στην ζωή του Χριστού, μέσα στο σώμα Του που είναι η Εκκλησία, έχει λάβει με την Χάρη του Αγίου Πνεύματος τα σπέρματα της νέας ζωής. Πρέπει όμως και να αγωνισθεί, για να καθαρίζεται όλο και περισσότερο από τα πάθη και να στολίζεται με τις αρετές.

Ας το πούμε απλά: Όσο ο άνθρωπος αδειάζει από τον εγωισμό του, τόσο γεμίζει με την αληθινή αγάπη και την Χάρη του Θεού. Όσο περιορίζεται ο παλαιός άνθρωπος, τόσο αυξάνει ο καινός άνθρωπος. Αυτό το πέρασμα από τον παλαιό στον νέο άνθρωπο δεν είναι εύκολο, γιατί τα πάθη έχουν βαθιές ρίζες μέσα μας και δεν ξεριζώνονται εύκολα.

Χρειάζεται συνεχής και πολυχρόνιος αγώνας για την κάθαρση από τα πάθη. Αυτός είναι ο αγώνας της μετανοίας. Κάθε ημέρα πρέπει να μετανοούμε για την παλαιότητά μας, δηλαδή την αμαρτωλότητά μας, την εμπάθειά μας, τον εγωκεντρισμό μας, την αδυναμία μας να αγαπήσουμε ολοκληρωτικά τον Θεό Πατέρα μας και τον συνάνθρωπό μας. Και κάθε ημέρα καλούμεθα να αγωνιζόμαστε για την αγάπη, την ταπείνωση, την καθαρά εξομολόγηση, την εγκράτεια, την δικαιοσύνη, την ανεξικακία, την προσευχή.

Έτσι γίνεται σιγά – σιγά μέσα μας μία νέα πνευματική γέννηση, η γέννηση του καινού ανθρώπου, που είναι χαριτωμένος με την Χάρη του Θεού.

Όπως όμως κάθε τοκετός συνοδεύεται από ωδίνες, έτσι και η πνευματική γέννηση προϋποθέτει τις ωδίνες της μετανοίας. Όταν σταυρώνουμε τον παλαιό άνθρωπο, πονάμε, αλλά τότε είναι που ανασταίνεται μέσα μας ο νέος άνθρωπος. Συσταυρωνόμαστε με τον Χριστό για να συναναστηθούμε μαζί Του.

Με τον υπομονετικό λοιπόν και καθημερινό μας αγώνα της μετανοίας, θα απαλλαγούμε από τον παλαιό και πτωτικό άνθρωπο και θα μεταμορφωθούμε σε καινούς ανθρώπους. Αυτό συνέβη στην ζωή των αγίων μας, οι οποίοι με τους θαυμαστούς βίους τους μας δείχνουν τον δρόμο.

[toula]

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Δεν αρκεί να είμαστε άγρυπνοι και προσεκτικοί. Πρέπει να εξοπλιζόμαστε καλά. Διότι και αν ακόμα κάποιος είναι άγρυπνος και προσεκτικός, αλλά δεν έχει όπλα, γρήγορα οι ληστές τον κυριεύουν.

Όταν λοιπόν, πρέπει να είμαστε άγρυπνοι, προσεκτικοί και εξοπλισμένοι, αλλά εμείς παραμένουμε άοπλοι και γυμνοί και κοιμώμαστε, τότε ποιός θα εμποδίσει τον ληστή να καρφώσει το μαχαίρι;

Όσο αυξάνεται η πνευματική μας περιουσία, τόσο να εντείνουμε την προσοχή μας και να αποκρούουμε τις πανταχόθεν εφόδους του διαβόλου και με την άριστη διαγωγή μας, αφού προσελκύσουμε την εύνοια από τον Θεό,να καταστήσουμε τους εαυτούς μας, ανώτερους από τα βέλη του διαβόλου.

Ο διάβολος επιτίθεται με μεγάλη σφοδρότητα. Πολιορκεί από παντού τη σωτηρία μας. Πρέπει λοιπόν, να αγρυπνούμε, να είμαστε νηφάλιοι και από παντού να περιτειχίζουμε τον εαυτόν μας, ώστε να αποκρούουμε τις επιθέσεις του εχθρού. Διότι αν βρει μικρή έστω ευκαιρία, ετοιμάζει μεγάλης κλίμακας επίθεση, για να περάσει μέσα μας, όλη η δύναμή του.

Από εκείνους που είναι άγρυπνοι, ο ληστής τίποτε δεν θα μπορέσει να αρπάξει. Αυτό συμβαίνει και με όσους ζουν φωτεινό, ορθό βίο. Από εκείνους όμως που κοιμούνται, που ραθυμούν και αδιαφορούν, όλα τα κλέβει. Και αυτοί είναι οι προσκολλημένοι στα πράγματα του παρόντος βίου.

Ούτε εκείνος που στέκεται να παίρνει θάρρος, αλλά να βρίσκεται σε διαρκή ετοιμότητα, αλλά και ούτε εκείνος που έπεσε να απελπίζεται.

Όπως ακριβώς όταν βαδίζουμε πάνω σε τεντωμένο σχοινί, δεν είναι δυνατόν να αδιαφορήσουμε για λίγο, επειδή το λίγο προκαλεί μεγάλο κακό, γιατί ανατρεπόμενος πέφτει κανείς αμέσως κάτω και φονεύεται, έτσι και εμείς, δεν είναι δυνατόν να αδιαφορούμε στη ζωή μας. Διότι βαδίζουμε στενό δρόμο, που έχει αποκλειστεί και από τις 2 πλευρές του από γκρεμούς. Βλέπεις πόση προσοχή πρέπει να έχουμε;

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ONLINE | Όλα τα άρθρα | Ορθοδοξία | Ο διάβολος πολιορκεί από παντού τη σωτηρία μας

[toula]

Άγιος Παΐσιος: Αν η μητέρα που κυοφορεί συγχύζεται και στενοχωριέται, το έμβρυο μέσα στην κοιλιά της ταράζεται. Ενώ, όταν η μάνα προσεύχεται και ζει πνευματικά, το παιδάκι στην κοιλιά της μάνας αγιάζεται.

Γι᾿ αυτό η γυναίκα, όταν είναι έγκυος, πρέπει να λέει την ευχή, να μελετάει λίγο από το Ευαγγέλιο, να ψάλλει, να μην έχει άγχος, αλλά και οι άλλοι να προσέχουν να μην την στενοχωρούν. Τότε το παιδί που θα γεννηθεί θα είναι αγιασμένο και οι γονείς δεν θα έχουν πρόβλημα μαζί του, ούτε όταν είναι μικρό, ούτε όταν μεγαλώσει.

Ύστερα, όταν γεννηθεί το παιδί, πρέπει να το θηλάσει, όσο πιο πολύ μπορεί. Το μητρικό γάλα δίνει υγεία στα παιδιά. Με τον θηλασμό τα παιδιά δεν θηλάζουν μόνο γάλα· θηλάζουν και αγάπη, στοργή, παρηγοριά, ασφάλεια, και αποκτούν έτσι δυνατό χαρακτήρα.

Αλλά και την ίδια την μητέρα την βοηθάει ο θηλασμός. Όταν οι μητέρες δεν θηλάζουν τα παιδιά, δημιουργούνται ανωμαλίες στον οργανισμό τους που μπορεί να οδηγήσουν σε μαστεκτομές.

Παλιά μια μητέρα μπορεί να θήλαζε και το παιδί της γειτόνισσας, αν δεν είχε γάλα. Τώρα πολλές μητέρες βαριούνται να θηλάσουν ακόμη και τα δικά τους παιδιά. Η μάνα που τεμπελιάζει και δεν θηλάζει το παιδί, μεταδίδει τεμπελιά και στο παιδί. Παλιά τα κουτιά με το συμπυκνωμένο γάλα είχαν απ᾿ έξω μια μάνα που κρατούσε στην αγκαλιά της ένα παιδάκι. Τώρα έχουν μια μάνα που κρατάει κάτι λουλούδια!

Δεν θηλάζουν οι μάνες τα παιδιά, οπότε τα παιδιά μεγαλώνουν απαρηγόρητα. Ποιος θα τους δώσει στοργή και αγάπη; Το κουτί με το γάλα της αγελάδας; Θηλάζουν από το «παγωμένο» μπουκάλι και παγώνει η καρδιά τους.

Ύστερα, όταν μεγαλώσουν, ζητούν παρηγοριά στο μπουκάλι, στις ταβέρνες. Πίνουν, για να ξεχάσουν το άγχος, και γίνονται αλκοολικοί. Αν δεν πάρουν στοργή τα παιδιά, δεν θα έχουν να δώσουν στοργή, και πάει σχοινί-κορδόνι. Έρχονται μετά οι μανάδες: «Κάνε προσευχή, Πάτερ! Χάνω το παιδί μου».

Οικογενειακή ζωή ~ Λόγοι Παϊσίου Αγιορείτου Δ’
Ι. Ησ. Ευαγγελιστή Ιωάννη του Θεολόγου

[toula]

«Ὁ Ἐχθρός (διάβολος) διεγείρει ζηλοτυπίαν καί φθόνον κατά τῶν ἀδελφῶν ὅταν προκόπτουν»

(Ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος)

[toula]

Γι΄αυτό πληθύνθηκαν τα κακά, επειδή αγνοείται ο Θεός.
~ Άγιος Ἐφραίμ ὁ Σῦρος

[toula]

"Η υπομονή εστιν αρετή ως καρπός τής πρός τόν Θεόν ελπίδος, η θλίψις υπομονήν κατεργάζεται, η δέ υπομονή δοκιμήν, η δέ δοκιμή ελπίδα, η δέ ελπίς ου καταισχύνει."

Άγιος Νεκτάριος Αιγίνης
(Το Γνώθι σαυτόν σελ. 79)

[toula]

Ο σώφρων και αγνός περνάει ολόκληρη τη ζωή του με ψυχική άνεση και με μεγάλη πνευματική ελευθερία ..

Ιερός Χρυσόστομος....

[toula]

'' Την καρδιά σου ας τη γεμίζει πάντα η ουράνια αγάπη και ας την πλημμυρίζει μόνο με υψηλούς και θεϊκούς πόθους. Τότε θα απολαμβάνεις τους θείους ψιθύρους του λατρευτού σου Νυμφίου, ο οποίος χαίρεται να συζητά μαζί σου, όταν η καρδιά σου θα είναι θρόνος Του. Την καρδιά σου πρέπει να να την διατηρείς σαν ένα άγιο και λευκό αρτοφόριο.''

Άγιος Αμφιλόχιος

[toula]

«Και η αποτυχία, όταν θέλει ο Θεός, δεν είναι χειρότερη από την επιτυχία! Καθ' όσον εμείς δεν γνωρίζουμε τόσο τα συμφέροντά μας, όσο τα γνωρίζει Εκείνος!
Και γνωρίζει πώς να κανονίσει την Σωτηρία μας!
Γι' αυτό λοιπόν πρέπει να Τον ευχαριστούμε και όταν επιτυγχάνουμε αυτό που ζητάμε, αλλά και όταν αποτυγχάνουμε»…!!!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος