Ψυχοφελή μηνύματα...
Συντονιστής: Συντονιστές
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 36490
- Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
- Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ
Re: Ψυχοφελή μηνύματα...
Είπε ένας γέροντας: "Να μη θυμάστε με λύπη το κακό που σας προξένησε ο αδελφός σας, για να μη θυμηθεί και ο Κύριος τις δικές σας αμαρτίες για τις οποίες σας συγχώρεσε".
Δυστυχώς, πολλές φορές αδελφοί μου πέφτουμε σ' αυτήν την παγίδα της εγωπάθειάς μας. Θυμόμαστε το κακό του αδελφού μας, θυμόμαστε την αστοχία του, την αμαρτία του προς το πρόσωπό μας. Σίγουρα το κακό που μας προξένησε ο άλλος έχει έναν αντίκτυπο στην ζωή μας, η λύπη όμως που νιώθουμε για το κακό που μας προξένησε ο άλλος έχει τελικά μεγαλύτερο αντίκτυπο.
Δηλαδή δεν είναι το κακό του άλλου που τόσο πολύ μας επηρεάζει την ζωή, αλλά η εμμονή μας να θυμόμαστε αυτό το κακό.
Το αποτέλεσμα είναι η λύπη μας να μεταλλάσσεται σε μίσος, εμπάθεια και εκδικητικότητα. Κι έτσι ενώ ο αδελφός μας αμάρτησε σε εμάς μία φορά, εμείς να αμαρτάνουμε συνεχώς προς αυτόν είτε με λογισμούς, είτε με την συμπεριφορά μας και τις πράξεις μας.
Αμάρτησε ο αδελφός σου;
Σου προξένησε κάποιο κακό;
Μην μείνεις στην ενθύμησή του.
Μην αρχίζεις να το αναλύεις.
Άσε την λύπη σου, άσε την έκπληξή σου γι' αυτό που σου έκανε, άσε την απογοήτευσή σου και δείξε έλεος.
Θυμήσου και μιμήσου την ανεξικακία του Κυρίου μας.
Έτσι μόνο θα ειρηνεύσεις αλλά και θα νικήσεις το κακό.
Έτσι θα προοδεύσεις πνευματικά και θα μπορείς με παρρησία να προσεύχεσαι λέγοντας στο "Πάτερ ημών", το "...και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών...". Διότι αλλιώς πως θα ζητούμε έλεος και συγχώρεση των αμαρτιών μας και σβήσιμο των οφειλών μας, όταν εμείς δεν συγχωρούμε, δεν ελεούμε, δεν θέλουμε να σβήσουμε τις οφειλές των άλλων;
Οι αστοχίες του αδελφού σου μπορεί να γίνουν αιτία να χάσεις εσύ την σωτηρία, διότι ενώ ο αδελφός σου μπορεί να μετανόησε και να σωθεί, εσύ μπορεί να μείνεις στην ενθύμηση της αμαρτίας του και να μην τον συγχωρέσεις αλλά αντιθέτως να τον κατακρίνεις, να τον μισήσεις, να θέλεις να τον εκδικηθείς· κι έτσι να δυστυχείς και σε αυτήν την ζωή, μιας και θα εγκλωβιστείς μέσα στην εμπάθειά σου αλλά και τον Παράδεισο να χάσεις, μιας και κανείς δεν μπορεί να εισέλθει στην "Χώρα της Αιώνιας Συγχώρεσης", όταν ο ίδιος δεν έχει συγχωρέσει έστω και έναν αδελφό του.
Σκέψου το λοιπόν.
Δεν συμφέρει να μην συγχωρείς.
Δεν συμφέρει να μένεις στην κακία και στην λύπη.
Δεν σε συμφέρει να βλέπεις τον άλλον με εμπάθεια.
Δείξε έλεος και θα λάβεις έλεος.
Συγχώρα και θα συγχωρεθείς.
Μην αναλύεις εάν ο άλλος έχει μετανοήσει
ή εάν αξίζει την συχώρεσή σου ή έαν σου ζήτησε συγνώμη.
Εσύ συγχώρα τον και χωρίς να έχει παραδεχτεί ο ίδιος το λάθος του.
Αυτό δεν έκανε ο Χριστός; Συγχώρεσε χωρίς οι άνθρωποι να ζητήσουν συγνώμη. Συγχώρεσε χωρίς να κρατούμενα και υπολογισμούς. Συγχώρεσε διότι η καρδιά του είναι γεμάτη αγάπη, η οποία γεννά έλεος και συγκατάβαση, ανεξικακία και συμπόνοια. Μας συμπονά ο Θεός και μας συγχωρεί.
Κάνε λοιπόν κι εσύ το ίδιο, ως φίλος και γνήσιος μαθητής του Χριστού, ο οποίος συγχώρεσε τους σταυρωτές Του και συγχωρεί και όλους εμάς.
Και θα δεις ότι τελικά δεν ήταν τόσο δύσκολο και τρομερό.
Και θα δεις την καρδιά σου να ειρηνεύει.
Και θα δεις την ψυχή σου να φτερουγίζει.
Και θα δεις μέσα σου η Χάρις να ανθίζει.
Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Δυστυχώς, πολλές φορές αδελφοί μου πέφτουμε σ' αυτήν την παγίδα της εγωπάθειάς μας. Θυμόμαστε το κακό του αδελφού μας, θυμόμαστε την αστοχία του, την αμαρτία του προς το πρόσωπό μας. Σίγουρα το κακό που μας προξένησε ο άλλος έχει έναν αντίκτυπο στην ζωή μας, η λύπη όμως που νιώθουμε για το κακό που μας προξένησε ο άλλος έχει τελικά μεγαλύτερο αντίκτυπο.
Δηλαδή δεν είναι το κακό του άλλου που τόσο πολύ μας επηρεάζει την ζωή, αλλά η εμμονή μας να θυμόμαστε αυτό το κακό.
Το αποτέλεσμα είναι η λύπη μας να μεταλλάσσεται σε μίσος, εμπάθεια και εκδικητικότητα. Κι έτσι ενώ ο αδελφός μας αμάρτησε σε εμάς μία φορά, εμείς να αμαρτάνουμε συνεχώς προς αυτόν είτε με λογισμούς, είτε με την συμπεριφορά μας και τις πράξεις μας.
Αμάρτησε ο αδελφός σου;
Σου προξένησε κάποιο κακό;
Μην μείνεις στην ενθύμησή του.
Μην αρχίζεις να το αναλύεις.
Άσε την λύπη σου, άσε την έκπληξή σου γι' αυτό που σου έκανε, άσε την απογοήτευσή σου και δείξε έλεος.
Θυμήσου και μιμήσου την ανεξικακία του Κυρίου μας.
Έτσι μόνο θα ειρηνεύσεις αλλά και θα νικήσεις το κακό.
Έτσι θα προοδεύσεις πνευματικά και θα μπορείς με παρρησία να προσεύχεσαι λέγοντας στο "Πάτερ ημών", το "...και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών...". Διότι αλλιώς πως θα ζητούμε έλεος και συγχώρεση των αμαρτιών μας και σβήσιμο των οφειλών μας, όταν εμείς δεν συγχωρούμε, δεν ελεούμε, δεν θέλουμε να σβήσουμε τις οφειλές των άλλων;
Οι αστοχίες του αδελφού σου μπορεί να γίνουν αιτία να χάσεις εσύ την σωτηρία, διότι ενώ ο αδελφός σου μπορεί να μετανόησε και να σωθεί, εσύ μπορεί να μείνεις στην ενθύμηση της αμαρτίας του και να μην τον συγχωρέσεις αλλά αντιθέτως να τον κατακρίνεις, να τον μισήσεις, να θέλεις να τον εκδικηθείς· κι έτσι να δυστυχείς και σε αυτήν την ζωή, μιας και θα εγκλωβιστείς μέσα στην εμπάθειά σου αλλά και τον Παράδεισο να χάσεις, μιας και κανείς δεν μπορεί να εισέλθει στην "Χώρα της Αιώνιας Συγχώρεσης", όταν ο ίδιος δεν έχει συγχωρέσει έστω και έναν αδελφό του.
Σκέψου το λοιπόν.
Δεν συμφέρει να μην συγχωρείς.
Δεν συμφέρει να μένεις στην κακία και στην λύπη.
Δεν σε συμφέρει να βλέπεις τον άλλον με εμπάθεια.
Δείξε έλεος και θα λάβεις έλεος.
Συγχώρα και θα συγχωρεθείς.
Μην αναλύεις εάν ο άλλος έχει μετανοήσει
ή εάν αξίζει την συχώρεσή σου ή έαν σου ζήτησε συγνώμη.
Εσύ συγχώρα τον και χωρίς να έχει παραδεχτεί ο ίδιος το λάθος του.
Αυτό δεν έκανε ο Χριστός; Συγχώρεσε χωρίς οι άνθρωποι να ζητήσουν συγνώμη. Συγχώρεσε χωρίς να κρατούμενα και υπολογισμούς. Συγχώρεσε διότι η καρδιά του είναι γεμάτη αγάπη, η οποία γεννά έλεος και συγκατάβαση, ανεξικακία και συμπόνοια. Μας συμπονά ο Θεός και μας συγχωρεί.
Κάνε λοιπόν κι εσύ το ίδιο, ως φίλος και γνήσιος μαθητής του Χριστού, ο οποίος συγχώρεσε τους σταυρωτές Του και συγχωρεί και όλους εμάς.
Και θα δεις ότι τελικά δεν ήταν τόσο δύσκολο και τρομερό.
Και θα δεις την καρδιά σου να ειρηνεύει.
Και θα δεις την ψυχή σου να φτερουγίζει.
Και θα δεις μέσα σου η Χάρις να ανθίζει.
Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
- Αναστάσιος
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1909
- Εγγραφή: Δευ Δεκ 24, 2018 4:18 pm
- Τοποθεσία: Νέα Μάκρη, Ηλιούπολη (για όσο θα σπουδάζω)
Re: Ψυχοφελή μηνύματα...
«Ἐκεῖ ὁποῦ δέν εἶναι ὁ Χριστός εἶναι (οι) δαίμονες, καί ἐκεῖ ὁποῦ εἶναι δαίμονες, οἱ ὀρθοί λογισμοί διαφθείρονται, καί διαστρέφονται. Διότι καθώς οι νυχτεριδες εἰς τόν καιρόν τῆς νυκτός πετοῦν καί εὑρίσκουν τροφήν, έτσι καί οἱ δαίμονες μαζί μέ τόν πρῶτόν τους, τόν ἄρχοντα τοῦ σκότους διάβολον, εἰς τόν καιρόν τῆς παρούσης ζωῆς ὁποῦ εἶναι διεφθαρμένη, καί σκοτεινή, περιτριγυρίζουν, καί τήν γῆν, καί τόν ἀέρα, καί ὅλα τά μέρη ὁποῦ εἶναι ὑποκάτω ἀπό τόν οὐρανόν εἰς μίαν στιγμήν, ἐπειδή οἱ δαίμονες εἶναι φυσικά νοεροί. (Καί τοῦτο ὁποῦ λέγω δύναται κάποιος νά τό καταλάβη ἀπό τόν ἐδικόν μας ἀνθρώπινον νοῦν, ὅτι ὅσα εἶδε μίαν φοράν, καί μακρά νά εἶναι, αὐτός τά τριγυρίζει ὅλα εἰς μία στιγμήν, καί μέ ὅλον ὁποῦ εἶναι δεμένος μέ τήν σάρκα). Καί διά τοῦτο δέν εἶναι εὔκολον εἰς τόν ἀληθινόν χριστιανόν νά ἀνεβάσῃ τόν νοῦν του εἰς τόν Θεόν, καί νά συλλογισθῇ τά Θεῖα, καί νά συνομιλῇ μέ τόν ἀγαθόν Θεόν, καί διά μέσου αὐτῆς τῆς ἁγίας μνήμης τοῦ Θεοῦ, καί τῆς νοερᾶς προσευχῆς νά λάβῃ ἀπό τόν Θεόν φωτισμόν, καί λαμπρότητα, ἐάν δέν σφραγισθῆ πρῶτον μέ τήν Χάριν τοῦ παναγίου Πνεύματος».
Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος
Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος
«Εγώ ειμί το φως του κόσμου ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ΄ έξει το φως της ζωής...»
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 36490
- Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
- Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ
Re: Ψυχοφελή μηνύματα...
"Τι δώρο θα μου κάνεις;"
Ο Άγιος Ιερώνυμος βρίσκεται στη Βηθλεέμ. Τέσσερις αιώνες περίπου μετά τη γέννηση του Χριστού, μια νύχτα των Χριστουγέννων, ο Άγιος Ιερώνυμος έρχεται προσκυνητής στη Βηθλεέμ. Λαχταράει να προσκυνήσει το μέρος όπου γεννήθηκε ο Χριστός. Έρχεται στο σπήλαιο της γεννήσεως ταπεινά και προσεύχεται.
Ο ίδιος μιλάει αργότερα για τη θεϊκή εμπειρία που είχε. Άκουσε σε όραμα τη γλυκιά φωνή του Θείου Βρέφους να απευθύνεται σ’ αυτόν και αναρρίγησε…
- Ιερώνυμε τι θα μου προσφέρεις σήμερα, την ημέρα της γεννήσεώς μου;
- Ω θείο Βρέφος, το γνωρίζεις, για Σένα τα έχω εγκαταλείψει όλα... και την αυλή των Αρχιερέων, και τα μεγαλεία της Ρώμης, και τα πλούτη... Και αυτή την ώρα ο νους μου, όλη μου η καρδιά, οι σκέψεις μου και η ζωή μου ακόμη, τα πάντα ανήκουν σε Σένα! Τι άλλο θα μπορούσα να σου δώσω; Δεν έχω τίποτε άλλο, σήμερα την ημέρα της γιορτής σου...
Ακούει τότε τη φωνή του Θείου Βρέφους να του λέει:
- Έχεις Ιερώνυμε, έχεις κάτι που το λησμονείς και θέλω σήμερα να το καταθέσεις στα πόδια μου.
- Τι είναι αυτό ουράνιε Βασιλιά, αγαπημένε μου Κύριε, έχω πράγματι άλλο τίποτε για να σου δώσω; Θα ήμουν τόσο ανόητος ώστε να κρατήσω κάτι για μένα! Πες μου γλυκύτατε Ιησού, τι ημπορώ να σου δώσω ακόμη;
Και μετά από μια στιγμή σιγής άκουσε τη φωνή του παιδίου Ιησού, να του απαντά: - Ιερώνυμε, δώσε μου... τις αμαρτίες σου!
- Τις αμαρτίες μου Αγιότατε Θεέ! Τι να τις κάνεις τις αμαρτίες μου;
- Ιερώνυμε δώσε μου όλες τις αμαρτίες σου, για να τις συγχωρήσω.
Και ο Άγιος Γέρων αναλύθηκε σε δάκρυα συγκίνησης, ευτυχίας και αγάπης και προσκύνησε το θείο Βρέφος.
Συνοδοιπόροι και διαβάτες της ζωής, όπως άλλοτε ο Άγιος Ιερώνυμος, πλησιάζουμε και μείς το Σωτήρα Χριστό να Τον προσκυνήσουμε και να του προσφέρουμε λέγοντας: «Αγρυπνούμε κι εμείς Κύριε, για να σε δοξολογήσουμε, ανάψαμε τις λαμπάδες μας, νηστέψαμε και θα κοινωνήσουμε. Τι άλλο να σου χαρίσουμε Χριστέ;». Και Κείνος θα μας κοιτάξει στα μάτια και θα μας πει:
«Παιδί μου, καλά όλα αυτά, αλλά εγώ ήρθα κοντά σας επειδή θέλω να μου χαρίσετε, όχι αυτά που εγώ σας έδωσα, αλλά κάτι δικό σας, αποκλειστικά δικό σας, τις αμαρτίες σας... Αφήστε τις στα πόδια μου να τις συγχωρέσω και να αποκτήσετε καθαρή ψυχή. Χωρίς αυτό δεν μπορείτε να πλησιάσετε τον Άγιο Θεό, χωρίς την καθαρότητα δεν φτάνουν οι προσευχές σας καθαρές ενώπιων Του Ουράνιου Πατέρα. Γονατίστε κάτω απ’ το Πετραχήλι του πνευματικού σας, και εναποθέστε τις αμαρτίες σας, για να καθαριστείτε, και έπειτα χαρίστε μου την ψυχή σας αγνή και καθαρή, ώστε να μπορέσω μετά να γεννηθώ κι’ Εγώ μες στην καρδιά σας, και να σας πλημμυρίσω με το Φως της Αγάπης μου και να οδεύσουμε μαζί προς τον Ουρανό και την αιωνιότητα».
Ι. Ν. Αγίας Κυριακής Αμφιθέας-Παλαιού Φαλήρου
Website: www.inak.gr
Ο Άγιος Ιερώνυμος βρίσκεται στη Βηθλεέμ. Τέσσερις αιώνες περίπου μετά τη γέννηση του Χριστού, μια νύχτα των Χριστουγέννων, ο Άγιος Ιερώνυμος έρχεται προσκυνητής στη Βηθλεέμ. Λαχταράει να προσκυνήσει το μέρος όπου γεννήθηκε ο Χριστός. Έρχεται στο σπήλαιο της γεννήσεως ταπεινά και προσεύχεται.
Ο ίδιος μιλάει αργότερα για τη θεϊκή εμπειρία που είχε. Άκουσε σε όραμα τη γλυκιά φωνή του Θείου Βρέφους να απευθύνεται σ’ αυτόν και αναρρίγησε…
- Ιερώνυμε τι θα μου προσφέρεις σήμερα, την ημέρα της γεννήσεώς μου;
- Ω θείο Βρέφος, το γνωρίζεις, για Σένα τα έχω εγκαταλείψει όλα... και την αυλή των Αρχιερέων, και τα μεγαλεία της Ρώμης, και τα πλούτη... Και αυτή την ώρα ο νους μου, όλη μου η καρδιά, οι σκέψεις μου και η ζωή μου ακόμη, τα πάντα ανήκουν σε Σένα! Τι άλλο θα μπορούσα να σου δώσω; Δεν έχω τίποτε άλλο, σήμερα την ημέρα της γιορτής σου...
Ακούει τότε τη φωνή του Θείου Βρέφους να του λέει:
- Έχεις Ιερώνυμε, έχεις κάτι που το λησμονείς και θέλω σήμερα να το καταθέσεις στα πόδια μου.
- Τι είναι αυτό ουράνιε Βασιλιά, αγαπημένε μου Κύριε, έχω πράγματι άλλο τίποτε για να σου δώσω; Θα ήμουν τόσο ανόητος ώστε να κρατήσω κάτι για μένα! Πες μου γλυκύτατε Ιησού, τι ημπορώ να σου δώσω ακόμη;
Και μετά από μια στιγμή σιγής άκουσε τη φωνή του παιδίου Ιησού, να του απαντά: - Ιερώνυμε, δώσε μου... τις αμαρτίες σου!
- Τις αμαρτίες μου Αγιότατε Θεέ! Τι να τις κάνεις τις αμαρτίες μου;
- Ιερώνυμε δώσε μου όλες τις αμαρτίες σου, για να τις συγχωρήσω.
Και ο Άγιος Γέρων αναλύθηκε σε δάκρυα συγκίνησης, ευτυχίας και αγάπης και προσκύνησε το θείο Βρέφος.
Συνοδοιπόροι και διαβάτες της ζωής, όπως άλλοτε ο Άγιος Ιερώνυμος, πλησιάζουμε και μείς το Σωτήρα Χριστό να Τον προσκυνήσουμε και να του προσφέρουμε λέγοντας: «Αγρυπνούμε κι εμείς Κύριε, για να σε δοξολογήσουμε, ανάψαμε τις λαμπάδες μας, νηστέψαμε και θα κοινωνήσουμε. Τι άλλο να σου χαρίσουμε Χριστέ;». Και Κείνος θα μας κοιτάξει στα μάτια και θα μας πει:
«Παιδί μου, καλά όλα αυτά, αλλά εγώ ήρθα κοντά σας επειδή θέλω να μου χαρίσετε, όχι αυτά που εγώ σας έδωσα, αλλά κάτι δικό σας, αποκλειστικά δικό σας, τις αμαρτίες σας... Αφήστε τις στα πόδια μου να τις συγχωρέσω και να αποκτήσετε καθαρή ψυχή. Χωρίς αυτό δεν μπορείτε να πλησιάσετε τον Άγιο Θεό, χωρίς την καθαρότητα δεν φτάνουν οι προσευχές σας καθαρές ενώπιων Του Ουράνιου Πατέρα. Γονατίστε κάτω απ’ το Πετραχήλι του πνευματικού σας, και εναποθέστε τις αμαρτίες σας, για να καθαριστείτε, και έπειτα χαρίστε μου την ψυχή σας αγνή και καθαρή, ώστε να μπορέσω μετά να γεννηθώ κι’ Εγώ μες στην καρδιά σας, και να σας πλημμυρίσω με το Φως της Αγάπης μου και να οδεύσουμε μαζί προς τον Ουρανό και την αιωνιότητα».
Ι. Ν. Αγίας Κυριακής Αμφιθέας-Παλαιού Φαλήρου
Website: www.inak.gr
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 36490
- Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
- Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ
Re: Ψυχοφελή μηνύματα...
Συμβουλές του Γέροντος Πορφυρίου για τη νοερά προσευχή
Ἡ συστηματικὴ ἐνασχόληση μὲ τὴ νοερὰ προσευχὴ προϋποθέτει, κατὰ τὴ διδασκαλία τοῦ Γέροντος Πορφυρίου, πρῶτον, ἔμπειρον Γέροντα ποὺ θὰ παρακολουθεῖ τὸν ἀσκούμενο καὶ δεύτερον, ψυχὴ καθαρὴ ἀπὸ ἐγωισμό, μνησικακία, ἀντιπάθειες, θέλημα, κενοδοξία καὶ τὰ παρόμοια. Πολὺ τόνιζε τὴν ἀνάγκη γιὰ τὴν ἐκτέλεση τῶν παραδεδομένων ἀκολουθιῶν, γιὰ τὸ διάβασμα τῶν ὕμνων τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὥστε ἡ συμβουλή του πρὸς τὸν συγγραφέα ἰσχύει μὲν καὶ γιὰ ὅλους μας, ἀλλὰ μὲ διάκριση, χωρὶς κατάργηση τῶν ἀκολουθιῶν καὶ χωρὶς τὴν ἰδέα ὅτι ἐπειδὴ θὰ ποῦμε κάποιες φορὲς τὸ Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με, φθάσαμε δῆθεν σὲ μέτρα.
Μάλιστα μερικούς, ποὺ ἔβλεπε ὁ Γέροντας ὅτι ἀπὸ ἐγωισμό ἤθελαν νὰ "μάθουν" νὰ λένε τὴν εὐχή, γιὰ νὰ καυχῶνται φανερὰ ἢ μυστικὰ ὅτι κάνουν ἀνώτερη προσευχή, τοὺς συμβούλευε νὰ μὴν ἀσχοληθοῦν μὲ τὴ νοερὰ προσευχή. Καὶ εἶχε διηγηθεῖ παραδείγματα ἀνθρώπων ποὺ ἔπαθαν ἐπειδὴ καταπιάστηκαν μὲ τὴν εὐχὴ μὲ "πρόγραμμα", μὲ "σκοπό", μὲ "μέθοδο", ἀντὶ νὰ παρακαλοῦν ταπεινὰ νὰ τοὺς ἐλεήσει ὁ Θεός.
Ἡ προσευχὴ δὲν μετριέται, ξεπηδάει!
Δὲν παρατηρεῖται ἀπὸ τὸν προσευχόμενο, ξεχύνεται ὅπως τὰ δάκρυα στὴ συγκίνηση, χωρὶς ἐσκεμμένη προσπάθεια.
Καὶ ὅμως χρειάζεται καὶ γιὰ τὴν προσευχὴ κάποια ἐργασία, ἀλλὰ αὐτὴ δὲν εἶναι βίαιη καὶ καταναγκαστική. Πρέπει νὰ δημιουργήσωμε τὴν ἀτμόσφαιρα. Νὰ διαβάσωμε κάτι πνευματικό, νὰ θυμιάσωμε, νὰ ψάλλωμε, νὰ ἀνάψουμε τὸ καντηλάκι μας, νὰ συγκεντρωθοῦμε, νὰ εὐχαριστήσουμε, νὰ δοξολογήσουμε, νὰ παρακαλέσουμε. Καὶ ὅλα αὐτὰ ἁπλὰ καὶ ἀβίαστα, "ἐν ἁπλότητι καρδίας" (Σοφ. Σολ. α΄ 1). Διότι σκολιοὶ λογισμοὶ (ὅτι ἀσκούμεθα σὲ ἀνώτερη προσευχὴ) χωρίζουσιν ἀπὸ Θεοῦ, καὶ ὅταν δοκιμάζεται ὁ Θεὸς ἀπὸ τοὺς ἄφρονες (ποὺ θέλουν νὰ μετρήσουν τὰ μέτρα τῆς προσευχῆς τους) τοὺς ἐλέγχει.
[...] Ἂς κρατήσουμε σὰν συμπέρασμα ὅτι ὅλοι μποροῦμε νὰ προσευχώμεθα μὲ τὸ Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με, ἐφ’ ὅσον δὲν τὸ σκεπτόμεθα, δὲν τὸ συζητᾶμε, καὶ τὸ λέμε μόνο στὸν Χριστό μας, "ἤρεμα, ταπεινά, ἁπλά, μὲ ἀγάπη, μὲ γλύκα", χωρὶς νὰ τὸ μετρᾶμε καὶ χωρὶς νὰ παραλείπομε τὶς καθιερωμένες προσευχὲς τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅσες μποροῦμε.
http://www.porphyrios.net/
Ἡ συστηματικὴ ἐνασχόληση μὲ τὴ νοερὰ προσευχὴ προϋποθέτει, κατὰ τὴ διδασκαλία τοῦ Γέροντος Πορφυρίου, πρῶτον, ἔμπειρον Γέροντα ποὺ θὰ παρακολουθεῖ τὸν ἀσκούμενο καὶ δεύτερον, ψυχὴ καθαρὴ ἀπὸ ἐγωισμό, μνησικακία, ἀντιπάθειες, θέλημα, κενοδοξία καὶ τὰ παρόμοια. Πολὺ τόνιζε τὴν ἀνάγκη γιὰ τὴν ἐκτέλεση τῶν παραδεδομένων ἀκολουθιῶν, γιὰ τὸ διάβασμα τῶν ὕμνων τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὥστε ἡ συμβουλή του πρὸς τὸν συγγραφέα ἰσχύει μὲν καὶ γιὰ ὅλους μας, ἀλλὰ μὲ διάκριση, χωρὶς κατάργηση τῶν ἀκολουθιῶν καὶ χωρὶς τὴν ἰδέα ὅτι ἐπειδὴ θὰ ποῦμε κάποιες φορὲς τὸ Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με, φθάσαμε δῆθεν σὲ μέτρα.
Μάλιστα μερικούς, ποὺ ἔβλεπε ὁ Γέροντας ὅτι ἀπὸ ἐγωισμό ἤθελαν νὰ "μάθουν" νὰ λένε τὴν εὐχή, γιὰ νὰ καυχῶνται φανερὰ ἢ μυστικὰ ὅτι κάνουν ἀνώτερη προσευχή, τοὺς συμβούλευε νὰ μὴν ἀσχοληθοῦν μὲ τὴ νοερὰ προσευχή. Καὶ εἶχε διηγηθεῖ παραδείγματα ἀνθρώπων ποὺ ἔπαθαν ἐπειδὴ καταπιάστηκαν μὲ τὴν εὐχὴ μὲ "πρόγραμμα", μὲ "σκοπό", μὲ "μέθοδο", ἀντὶ νὰ παρακαλοῦν ταπεινὰ νὰ τοὺς ἐλεήσει ὁ Θεός.
Ἡ προσευχὴ δὲν μετριέται, ξεπηδάει!
Δὲν παρατηρεῖται ἀπὸ τὸν προσευχόμενο, ξεχύνεται ὅπως τὰ δάκρυα στὴ συγκίνηση, χωρὶς ἐσκεμμένη προσπάθεια.
Καὶ ὅμως χρειάζεται καὶ γιὰ τὴν προσευχὴ κάποια ἐργασία, ἀλλὰ αὐτὴ δὲν εἶναι βίαιη καὶ καταναγκαστική. Πρέπει νὰ δημιουργήσωμε τὴν ἀτμόσφαιρα. Νὰ διαβάσωμε κάτι πνευματικό, νὰ θυμιάσωμε, νὰ ψάλλωμε, νὰ ἀνάψουμε τὸ καντηλάκι μας, νὰ συγκεντρωθοῦμε, νὰ εὐχαριστήσουμε, νὰ δοξολογήσουμε, νὰ παρακαλέσουμε. Καὶ ὅλα αὐτὰ ἁπλὰ καὶ ἀβίαστα, "ἐν ἁπλότητι καρδίας" (Σοφ. Σολ. α΄ 1). Διότι σκολιοὶ λογισμοὶ (ὅτι ἀσκούμεθα σὲ ἀνώτερη προσευχὴ) χωρίζουσιν ἀπὸ Θεοῦ, καὶ ὅταν δοκιμάζεται ὁ Θεὸς ἀπὸ τοὺς ἄφρονες (ποὺ θέλουν νὰ μετρήσουν τὰ μέτρα τῆς προσευχῆς τους) τοὺς ἐλέγχει.
[...] Ἂς κρατήσουμε σὰν συμπέρασμα ὅτι ὅλοι μποροῦμε νὰ προσευχώμεθα μὲ τὸ Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με, ἐφ’ ὅσον δὲν τὸ σκεπτόμεθα, δὲν τὸ συζητᾶμε, καὶ τὸ λέμε μόνο στὸν Χριστό μας, "ἤρεμα, ταπεινά, ἁπλά, μὲ ἀγάπη, μὲ γλύκα", χωρὶς νὰ τὸ μετρᾶμε καὶ χωρὶς νὰ παραλείπομε τὶς καθιερωμένες προσευχὲς τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅσες μποροῦμε.
http://www.porphyrios.net/
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 36490
- Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
- Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ
Re: Ψυχοφελή μηνύματα...
Μην νομίζεις ότι τις προσευχές, την Θεία Μετάληψη και τους άλλους πνευματικούς σου αγώνες, τα χρησιμοποιείς για να πετάξεις τον σταυρό από πάνω σου, αλλά για να τον σηκώνεις με περισσότερη δύναμη και για μεγαλύτερη δόξα του Χριστού.
Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
https://proskynitis.blogspot.com
http://hristospanagia3.blogspot.com/
Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
https://proskynitis.blogspot.com
http://hristospanagia3.blogspot.com/
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 25021
- Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
- Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)
Re: Ψυχοφελή μηνύματα...
«Τίποτε δεν προσελκύει σε μας το έλεος του Θεού τόσο, όσο η αγάπη και η ευσπλαχνία στους συνανθρώπους μας».
Αγ. Ιω. Χρυσόστομος
Αγ. Ιω. Χρυσόστομος
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 36490
- Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
- Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ
Re: Ψυχοφελή μηνύματα...
Αυτό που έχει ανατραπεί πάνω στο τραπέζι της ζωής σου δεν είσαι εσύ. Είναι οι ρόλοι που παίζεις κάθε μέρα, οι ψευδείς εαυτοί σου. Μην κλαις πάνω από το ποτήρι, πίστεψε με δεν έχασες τίποτα. Σήκωσε το, και μην βιάζεσαι να το γεμίσεις πάλι. Άστο άδειο, μη φοβάσαι να αδειάσεις τον νου σου, μέχρι να τον γεμίσει ο Θεός με την αλήθεια της Παρουσίας Του, με την αλήθεια της ψυχής σου.
π. Χαρ. λίβυος Παπαδόπουλος
π. Χαρ. λίβυος Παπαδόπουλος
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 36490
- Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
- Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ
Re: Ψυχοφελή μηνύματα...
ΤΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ ΔΩΡΑ
Ξένος τοῦ κόσμου καὶ τῆς σαρκός, κατῆλθε τὴν παραμονὴν ἀπὸ τὰ ὕψη, συστείλας τὰς πτέρυγας ὅπως τὰς κρύπτῃ, θεῖος ἄγγελος. Ἔφερε δῶρα ἀπὸ τὰ ἄνω βασίλεια διὰ νὰ φιλεύσῃ τοὺς κατοίκους τῆς πρωτευούσης. Ἦτον ὁ καλὸς ἄγγελος τῆς πόλεως.
Ἐκράτει εἰς τὴν χεῖρα ἓν ἄστρον καὶ ἐπὶ τοῦ στέρνου του ἔπαλλε ζωὴ καὶ δύναμις, καὶ ἀπὸ τὸ στόμα του ἐξήρχετο πνοὴ θείας γαλήνης. Τὰ τρία ταῦτα δῶρα ἤθελε νὰ μεταδώσῃ εἰς ὅλους ὅσοι προθύμως τὰ δέχονται.
Εἰσῆλθεν ἐν πρώτοις εἰς ἓν ἀρχοντικὸν μέγαρον. Εἶδεν ἐκεῖ τὸ ψεῦδος καὶ τὴν σεμνοτυφίαν, τὴν ἀνίαν καὶ τὸ ἀνωφελὲς τῆς ζωῆς ζωγραφισμένα εἰς τὰ πρόσωπα τοῦ ἀνδρὸς καὶ τῆς γυναικός, καὶ ἤκουσε τὰ δύο τεκνία νὰ ψελλίζωσι λέξεις εἰς ἄγνωστον γλῶσσαν. Ὁ Ἄγγελος ἐπῆρε τὰ τρία οὐράνια δῶρά του, καὶ ἔφυγε τρέχων ἐκεῖθεν.
Ἐπῆγεν εἰς τὴν καλύβην πτωχοῦ ἀνθρώπου. Ὁ ἀνὴρ ἔλειπεν ὅλην τὴν ἑσπέραν εἰς τὴν ταβέρναν. Ἡ γυνὴ ἐπροσπάθει ν᾿ ἀποκοιμίσῃ μὲ ὀλίγον ξηρὸν ἄρτον τὰ πέντε τέκνα, βλασφημοῦσα ἅμα τὴν ὥραν ποὺ εἶχεν ὑπανδρευθῆ. Τὰ μεσάνυχτα ἐπέστρεψεν ὁ σύζυγός της· αὐτὴ τὸν ὕβρισε νευρικὴ μὲ φωνὴν ὀξεῖαν, ἐκεῖνος τὴν ἔδειρε μὲ τὴν ράβδον τὴν ὀζώδη, καὶ μετ᾿ ὀλίγον οἱ δύο ἐπλάγιασαν χωρὶς νὰ κάμουν τὴν προσευχήν των, καὶ ἤρχισαν νὰ ροχαλίζουν μὲ βαρεῖς τόνους. Ἔφυγεν ἐκεῖθεν ὁ Ἄγγελος.
Ἀνέβη εἰς μέγα κτίριον πλουσίως φωτισμένον. Ἦσαν ἐκεῖ πολλὰ δωμάτια μὲ τραπέζας, κ᾿ ἐπάνω των ἔκυπτον ἄνθρωποι μετροῦντες ἀδιακόπως χρήματα, παίζοντες μὲ χαρτία. Ὠχροὶ καὶ δυστυχεῖς, ὅλη ἡ ψυχή των ἦτο συγκεντρωμένη εἰς τὴν ἀσχολίαν ταύτην. Ὁ Ἄγγελος ἐκάλυψε τὸ πρόσωπον μὲ τὰς πτέρυγάς του διὰ νὰ μὴ βλέπῃ κ᾿ ἔφυγε δρομαῖος.
Εἰς τὸν δρόμον συνήντησε πολλοὺς ἀνθρώπους, ἄλλους ἐξερχομένους ἀπὸ τὰ καπηλεῖα, οἰνοβαρεῖς, καὶ ἄλλους κατερχομένους ἀπὸ τὰ χαρτοπαίγνια, μεθύοντας χειροτέραν μέθην. Τινὰς εἶδε ν᾿ ἀσχημονοῦν, καὶ τινὰς ἤκουσε νὰ βλασφημοῦν τὸν Ἁι-Βασίλην ὡς πταίστην. Ὁ Ἄγγελος ἐκάλυψε μὲ τὰς πτέρυγας τὰ ὦτα, διὰ νὰ μὴν ἀκούῃ, καὶ ἀντιπαρῆλθεν.
Ὑπέφωσκεν ἤδη ἡ πρωία τῆς πρωτοχρονιᾶς, καὶ ὁ Ἄγγελος διὰ νὰ παρηγορηθῇ, εἰσῆλθεν εἰς μίαν ἐκκλησίαν. Ἀμέσως πλησίον τῆς θύρας εἶδεν ἀνθρώπους νὰ μετροῦν νομίσματα, μόνον πὼς δὲν εἶχον παιγνιόχαρτα εἰς τὰς χεῖρας· καὶ εἰς τὸ βάθος, ἀντίκρυσεν ἕνα ἄνθρωπον χρυσοστόλιστον καὶ μιτροφοροῦντα ὡς Μῆδον σατράπην τῆς ἐποχῆς τοῦ Δαρείου, ποιοῦντα διαφόρους ἀκκισμοὺς καὶ ἐπιτηδευμένας κινήσεις. Δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ ἄλλοι μερικοὶ ἔψαλλον μὲ πεπλασμένας φωνάς: Τὸν Δεσπότην καὶ ἀρχιερέα!
Ὁ Ἄγγελος δὲν εὗρε παρηγορίαν. Ἐπῆρε τὰ πτερόεντα δῶρά του ― τὸ ἄστρον τὸ προωρισμένον νὰ λάμπῃ εἰς τὰς συνειδήσεις, τὴν αὔραν, τὴν ἱκανὴν διὰ νὰ δροσίζῃ τὰς ψυχάς, καὶ τὴν ζωήν, τὴν πλασμένην διὰ νὰ πάλλῃ εἰς τὰς καρδίας, ἐτάνυσε τὰς πτέρυγας, καὶ ἐπανῆλθεν εἰς τὰς οὐρανίας ἁψῖδας.
(1907)
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ
Ξένος τοῦ κόσμου καὶ τῆς σαρκός, κατῆλθε τὴν παραμονὴν ἀπὸ τὰ ὕψη, συστείλας τὰς πτέρυγας ὅπως τὰς κρύπτῃ, θεῖος ἄγγελος. Ἔφερε δῶρα ἀπὸ τὰ ἄνω βασίλεια διὰ νὰ φιλεύσῃ τοὺς κατοίκους τῆς πρωτευούσης. Ἦτον ὁ καλὸς ἄγγελος τῆς πόλεως.
Ἐκράτει εἰς τὴν χεῖρα ἓν ἄστρον καὶ ἐπὶ τοῦ στέρνου του ἔπαλλε ζωὴ καὶ δύναμις, καὶ ἀπὸ τὸ στόμα του ἐξήρχετο πνοὴ θείας γαλήνης. Τὰ τρία ταῦτα δῶρα ἤθελε νὰ μεταδώσῃ εἰς ὅλους ὅσοι προθύμως τὰ δέχονται.
Εἰσῆλθεν ἐν πρώτοις εἰς ἓν ἀρχοντικὸν μέγαρον. Εἶδεν ἐκεῖ τὸ ψεῦδος καὶ τὴν σεμνοτυφίαν, τὴν ἀνίαν καὶ τὸ ἀνωφελὲς τῆς ζωῆς ζωγραφισμένα εἰς τὰ πρόσωπα τοῦ ἀνδρὸς καὶ τῆς γυναικός, καὶ ἤκουσε τὰ δύο τεκνία νὰ ψελλίζωσι λέξεις εἰς ἄγνωστον γλῶσσαν. Ὁ Ἄγγελος ἐπῆρε τὰ τρία οὐράνια δῶρά του, καὶ ἔφυγε τρέχων ἐκεῖθεν.
Ἐπῆγεν εἰς τὴν καλύβην πτωχοῦ ἀνθρώπου. Ὁ ἀνὴρ ἔλειπεν ὅλην τὴν ἑσπέραν εἰς τὴν ταβέρναν. Ἡ γυνὴ ἐπροσπάθει ν᾿ ἀποκοιμίσῃ μὲ ὀλίγον ξηρὸν ἄρτον τὰ πέντε τέκνα, βλασφημοῦσα ἅμα τὴν ὥραν ποὺ εἶχεν ὑπανδρευθῆ. Τὰ μεσάνυχτα ἐπέστρεψεν ὁ σύζυγός της· αὐτὴ τὸν ὕβρισε νευρικὴ μὲ φωνὴν ὀξεῖαν, ἐκεῖνος τὴν ἔδειρε μὲ τὴν ράβδον τὴν ὀζώδη, καὶ μετ᾿ ὀλίγον οἱ δύο ἐπλάγιασαν χωρὶς νὰ κάμουν τὴν προσευχήν των, καὶ ἤρχισαν νὰ ροχαλίζουν μὲ βαρεῖς τόνους. Ἔφυγεν ἐκεῖθεν ὁ Ἄγγελος.
Ἀνέβη εἰς μέγα κτίριον πλουσίως φωτισμένον. Ἦσαν ἐκεῖ πολλὰ δωμάτια μὲ τραπέζας, κ᾿ ἐπάνω των ἔκυπτον ἄνθρωποι μετροῦντες ἀδιακόπως χρήματα, παίζοντες μὲ χαρτία. Ὠχροὶ καὶ δυστυχεῖς, ὅλη ἡ ψυχή των ἦτο συγκεντρωμένη εἰς τὴν ἀσχολίαν ταύτην. Ὁ Ἄγγελος ἐκάλυψε τὸ πρόσωπον μὲ τὰς πτέρυγάς του διὰ νὰ μὴ βλέπῃ κ᾿ ἔφυγε δρομαῖος.
Εἰς τὸν δρόμον συνήντησε πολλοὺς ἀνθρώπους, ἄλλους ἐξερχομένους ἀπὸ τὰ καπηλεῖα, οἰνοβαρεῖς, καὶ ἄλλους κατερχομένους ἀπὸ τὰ χαρτοπαίγνια, μεθύοντας χειροτέραν μέθην. Τινὰς εἶδε ν᾿ ἀσχημονοῦν, καὶ τινὰς ἤκουσε νὰ βλασφημοῦν τὸν Ἁι-Βασίλην ὡς πταίστην. Ὁ Ἄγγελος ἐκάλυψε μὲ τὰς πτέρυγας τὰ ὦτα, διὰ νὰ μὴν ἀκούῃ, καὶ ἀντιπαρῆλθεν.
Ὑπέφωσκεν ἤδη ἡ πρωία τῆς πρωτοχρονιᾶς, καὶ ὁ Ἄγγελος διὰ νὰ παρηγορηθῇ, εἰσῆλθεν εἰς μίαν ἐκκλησίαν. Ἀμέσως πλησίον τῆς θύρας εἶδεν ἀνθρώπους νὰ μετροῦν νομίσματα, μόνον πὼς δὲν εἶχον παιγνιόχαρτα εἰς τὰς χεῖρας· καὶ εἰς τὸ βάθος, ἀντίκρυσεν ἕνα ἄνθρωπον χρυσοστόλιστον καὶ μιτροφοροῦντα ὡς Μῆδον σατράπην τῆς ἐποχῆς τοῦ Δαρείου, ποιοῦντα διαφόρους ἀκκισμοὺς καὶ ἐπιτηδευμένας κινήσεις. Δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ ἄλλοι μερικοὶ ἔψαλλον μὲ πεπλασμένας φωνάς: Τὸν Δεσπότην καὶ ἀρχιερέα!
Ὁ Ἄγγελος δὲν εὗρε παρηγορίαν. Ἐπῆρε τὰ πτερόεντα δῶρά του ― τὸ ἄστρον τὸ προωρισμένον νὰ λάμπῃ εἰς τὰς συνειδήσεις, τὴν αὔραν, τὴν ἱκανὴν διὰ νὰ δροσίζῃ τὰς ψυχάς, καὶ τὴν ζωήν, τὴν πλασμένην διὰ νὰ πάλλῃ εἰς τὰς καρδίας, ἐτάνυσε τὰς πτέρυγας, καὶ ἐπανῆλθεν εἰς τὰς οὐρανίας ἁψῖδας.
(1907)
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 36490
- Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
- Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ
Re: Ψυχοφελή μηνύματα...
Η νηστεία, η αγρυπνία και η προσευχή από μόνες τους δεν φέρνουν τους επιθυμητούς καρπούς, γιατί αυτές δεν είναι ο σκοπός της ζωής μας, αλλά αποτελούν τα μέσα για να πετύχουμε τον σκοπό.
Στολίστε τις λαμπάδες σας με αρετές. Αγωνιστείτε ν’ αποβάλετε τα πάθη της ψυχής.
Καθαρίστε την καρδιά σας από κάθε ρύπο και διατηρήστε την αγνή, για να έρθει και να κατοικήσει μέσα σας ο Κύριος, για να σάς πλημμυρίσει το Άγιο Πνεύμα με τις θείες δωρεές"...!!!
Άγιος Νεκτάριος
Στολίστε τις λαμπάδες σας με αρετές. Αγωνιστείτε ν’ αποβάλετε τα πάθη της ψυχής.
Καθαρίστε την καρδιά σας από κάθε ρύπο και διατηρήστε την αγνή, για να έρθει και να κατοικήσει μέσα σας ο Κύριος, για να σάς πλημμυρίσει το Άγιο Πνεύμα με τις θείες δωρεές"...!!!
Άγιος Νεκτάριος
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 36490
- Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
- Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ
Re: Ψυχοφελή μηνύματα...
- Σε ένα τροπάριο, Γέροντα, λέει ότι η Υπεραγία Θεοτόκος βλέποντας τον νεογέννητο Χριστό, «χαίρουσα ομού και δακρύουσα!» αναρωτιόταν:
«Επιδώσω Σοι μαζόν, τω τα σύμπαντα τρέφοντι ή υμνήσω Σε, ως Υιόν και Θεόν μου; Ποίαν εύρω επὶ Σοί προσηγορίαν»...;;; Δηλ. Να σου δώσω τον μαστό μου σε Σένα που τρέφεις τα σύμπαντα ή να σε υμνήσω σαν Υιό και Θεό μου; Τι ακριβώς πρέπει να κάνω...;;;
- Αυτά είναι τα "Μυστήρια" του Θεού! Η πολύ μεγάλη συγκατάβαση του Θεού (κατέβηκε από τους ουρανούς στη γη), την οποία δεν μπορούμε εμείς να συλλάβουμε...!!!
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
«Επιδώσω Σοι μαζόν, τω τα σύμπαντα τρέφοντι ή υμνήσω Σε, ως Υιόν και Θεόν μου; Ποίαν εύρω επὶ Σοί προσηγορίαν»...;;; Δηλ. Να σου δώσω τον μαστό μου σε Σένα που τρέφεις τα σύμπαντα ή να σε υμνήσω σαν Υιό και Θεό μου; Τι ακριβώς πρέπει να κάνω...;;;
- Αυτά είναι τα "Μυστήρια" του Θεού! Η πολύ μεγάλη συγκατάβαση του Θεού (κατέβηκε από τους ουρανούς στη γη), την οποία δεν μπορούμε εμείς να συλλάβουμε...!!!
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου