Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

Ο άνθρωπος έχει τέτοιες δυνάμεις, ώστε να μπορεί να μεταδώσει το καλό ή το κακό στο περιβάλλον του. Αυτά τα θέματα είναι πολύ λεπτά. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Πρέπει να βλέπομε το καθετί με αγαθό τρόπο. Τίποτα το κακό να μη σκεπτόμαστε για τους άλλους. Κι ένα βλέμμα κι ένας στεναγμός επιδρά στους συνανθρώπους μας. Και η ελάχιστη αγανάκτηση κάνει κακό.

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

[toula]

Είπαμε τα εόρτια θεολογικά μας, διαβάσαμε τα λογοτεχνικά μας, εκφράσαμε τις ποιητικές ευχές μας, ώρα τώρα να πάρουμε και καμία αγκαλιά όλους εκείνους που πάγωσαν στην μοναξιά. Όπως λέει και μια όμορφη παρεξηγημένη ψυχούλα, «το καλύτερο δώρο για τις γιορτές είναι να βρεις έναν άνθρωπο που περνάει ζόρια και να κάνετε παρέα». Θα πρόσθετα, οτι η μεθέορτος αγκαλιά, έχει πιο μεγάλη αξία. Γιατί τις μέρες αυτές, υπάρχει και μια συμβατικότητα στο γέλιο, στην αγκαλιά, στην συνάντηση. Ειναι το "πρέπει" της χαράς και της παρέας που επιβάλλει η γιορτή και ίσως κατω απο άλλες συνθήκες δεν θα έκανες. Άρα σημασία έχει να δίνεις αγάπη και αγκαλιές δίχως να κοιτάς ημερολόγια....

π.χαρ. Λίβυος Παπαδόπουλος

[toula]

Όποιος αδιαφορεί για τον εαυτό του,από αγάπη προς τους άλλους, το μεγάλο ενδιαφέρον του Θεού βρίσκεται μαζί του και όλοι οι άνθρωποι ενδιαφέρονται γι αυτόν.

Άγιος Παϊσιος

[toula]

Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός (+2009)

H πραότητα, ως χαρακτηριστικό, είναι προϊόν της ενέργειας του Αγίου Πνεύματος. Πηγή και ρίζα της είναι η ταπείνωση. Είναι και αυτή ένα θείο γνώρισμα, αφού ο «ταπεινός τη καρδία» Κύριός μας είναι ταυτόχρονα και πράος, αφού προβάλλει περισσότερο την πραότητα από την ταπείνωση. Το σώμα είναι η ταπείνωση και η σκιά του σώματος είναι η πραότητα. Ποτέ δεν ακούστηκε ταπεινός να είναι οργίλος ή οργίλος να είναι ταπεινός.

[toula]

Διάβασα σ' ένα παλαιό Γεροντικό: "Είπε ο Αββάς Σαρματάς: Προτιμώ άνθρωπο αμαρωλό αν ξέρη ότι αμάρτησε και μετανοή, από άνθρωπο που δεν έπεσε στην αμαρτία κι έχει την ιδέα ότι κάνει το θέλημα του Θεού".
----------------------------
Μου κάνει εντύπωση που οι Άγιοι αυτοί ερημίτες ασκητές αποδεχόντουσαν πιο εύκολα την αμαρτία του άλλου παρά την μεγάλη ιδέα του εγώ του. Προτιμούσαν άνθρωπο αμαρτωλό που έχει μετάνοια και ταπείνωση παρά άνθρωπο ηθικό και ενάρετο που νομίζει ότι ζει θεάρεστα, ότι είναι τέλειος και επαρκής.
----------------------------
Είναι πιο επικίνδυνη η αρετή μας όταν δεν έχει ταπείνωση παρά η αμαρτία μας που καρποφορεί μετάνοια. Το ιδανικό βέβαια είναι να μένουμε στην αρετή χωρίς να αφήνουμε την μετάνοια και την ταπείνωση. Διότι η μετάνοια δεν είναι κάτι το επίκτητο της πνευματικής ζωής ή παροδικό αλλά η κινητήριος δύναμή της.
----------------------------
Την Δευτέρα 8 Ιανουαρίου στις 5:00μ.μ. στο πνευματικό κέντρο του Αγίου Μηνά Ναούσης θα ομιλήσουμε με θέμα: «Η μετάνοια ως τρόπος ζωής και μάνα της ελπίδος».

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

[toula]

Πόσες αμαρτίες, λάθη, πάθη και καημούς είχε ξεπλύνει αυτό το ποτάμι. Καθαρμός το νερό του. Λύτρωση ο βυθός του, που όλο και βάραινε από τα δάκρυα των επισκεπτών του. Και τι δεν είχαν συμπαρασύρει αυτά τα νερά στο πέρασμα τους. Ιστορίες ανθρώπων, αστοχίες, λάθη, καταστροφικές επιλογές, αναπάντητα ερωτήματα, «γιατί» τρεμάμενα, σώματα που «κολάστηκαν» για να λυτρωθούν από τον θνητό τους κέλυφος. Όλα ξεπλυμένα εκεί στα νερά του Ιορδάνη. Από έναν αλλόκοτο ασκητή, ρακένδυτο, ραγισμένο μέσα στην σιωπή που τσακίζει κάθε τι ψεύτικο πάνω μας, τον Πρόδρομο και βαπτιστή Ιωάννη. Εκείνον που στο όνομα του Θεού ξέπλενε τους ανθρώπους από τα κρίματα τους, για να υποδεχθούν τον Μεσσία.

Σε αυτό το βαθύ και λερωμένο ποτάμι της ανθρώπινης τραγωδίας, ούτε ντράπηκε, ούτε σιχάθηκε να εισέλθει ότι πιο καθαρό, αγνό και ιερό, γνώρισε ποτέ αυτός ο κόσμος. Η αγάπη του Θεού σαρκωμένη. Ο Χριστός. Μπήκε γυμνός από ευσεβισμούς και ηθικισμούς, μέσα στα βρώμικα νερά, για να σώσει από βέβαιο πνιγμό ότι αγάπησε πιο πολύ, τον αναγκεμένο άνθρωπο, που ταραγμένος βυθίζεται στην ορμή του χειμάρρου….

π. Χαρ. Λίβυος Παπαδόπουλος

[aposal]

«Ο χρόνος τέμνεται σε τρία (παρελθόν, παρόν, μέλλον). Και η πίστη απλώνεται και στα τρία τμήματα, ενώ η ελπίδα στο ένα και η αγάπη στα δύο».
Αγ. Μάξιμος ο Ομολογητής

[toula]

η αγιότητα δεν μυρίζει πάντα λιβάνι· μα κυρίως μετάνοια

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

[aposal]

«Ποιο είναι το χειρότερο και το βλαβερότερο; Η διχόνοια ».
Αγ. Γρηγόριος ο Θεολόγος

[aposal]

«Θα έρθει καιρός που οι Ρωμιοί θα τρώγονται μεταξύ τους. Εγώ συστήνω ομόνοια και αγάπη».
Αγ. Κοσμάς ο Αιτωλός