Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

Ο ποταμός Ιορδάνης με τα ύδατά του ... απέναντι στη Βάπτιση του αναμάρτητου και Θεού μας Χριστού...!!!
"Εἴδοσάν σε ὕδατα, ὁ Θεός, εἴδοσάν σε ὕδατα καὶ ἐφοβήθησαν.
Ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη εἰς τὰ ὀπίσω, θεασάμενος τὸ πῦρ τῆς θεότητος, σωματικῶς κατερχόμενον, καὶ εἰσερχόμενον ἐπ᾽ αὐτόν.
Ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη εἰς τὰ ὀπίσω, θεωρῶν τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, ἐν εἴδει περιστερᾶς κατερχόμενον, καὶ περιϊπτάμενόν σοι.
Ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη εἰς τὰ ὀπίσω, ὁρῶν τὸν Ἀόρατον ὁραθέντα, τὸν Κτίστην σαρκωθέντα, τὸν Δεσπότην ἐν δούλου μορφῇ.
Ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη εἰς τὰ ὀπίσω, καὶ τὰ ὄρη ἐσκίρτησαν, Θεὸν ἐν σαρκὶ καθορῶντα, καὶ νεφέλαι φωνὴν ἔδωκαν, θαυμάζουσαι τὸν παραγενόμενον, φῶς ἐκ φωτός, Θεὸν ἀληθινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, δεσποτικὴν πανήγυριν σήμερον ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ὁρῶντες, αὐτὸν δὲ τὸν τῆς παρακοῆς θάνατον, καὶ τὸ τῆς πλάνης κέντρον, καὶ τὸν τοῦ, ᾍδου σύνδεσμον ἐν τῷ Ἰορδάνῃ βυθίσαντα, καὶ Βάπτισμα σωτηρίας τῷ κόσμῳ δωρησάμενον"...!!!

(Από τη Β΄ ΕΥΧΗ του Μεγάλου Αγιασμού)

[aposal]

«Τίποτε δεν είναι τόσο διαβολικό, όσο το να κάνει κανείς κάτι για επίδειξη».
Αγ. Ιω. Χρυσόστομος

[Αναστάσιος]

«Φρούριο κατασκεύασε ο Θεός εναντίον του διαβόλου. Αυτό είναι η εκκλησία».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

[aposal]

«Το να κάνεις το κακό, αυτό είναι η πραγματική δυστυχία».
Αγ. Ιω. Χρυσόστομος

[toula]

Αναφέρει ο π. Αλεξάντερ Σαργκουνώφ από τη Ρωσία: «Στη δεκαετία του 1960 ένας άντρας μετά την Βάπτισή του δέχτηκε επιθέσεις του διαβόλου: "Βγάλε τον Σταυρό σου, τι τον θέλεις και τον φοράς!", του έλεγε ο διάβολος.

Όταν ο άντρας ήταν έτοιμος να βγάλει το Σταυρό του, άκουσε τη φωνή του Κυρίου: "Ο Σταυρός είναι καμπάνα στό λαιμό του αρνιού, για να το ακούει ο Ποιμένας του όταν αυτό βρίσκεται σε κίνδυνο"»!

https://ixthis3.blogspot.com/

[toula]

Το καθήκον της προσευχής είναι κοινό των αγγέλων και των ανθρώπων!

Ότι η προσευχή αποτελεί την κορωνίδα όλων των αγαθών και μας προσφέρει την σωτηρίαν και την αιώνιον ζωήν, κανείς δεν το αγνοεί. Είναι όμως ανάγκη να ομιλήσωμεν κατά δύναμιν διά το θέμα αυτό, ώστε και αυτοί οι οποίοι συνήθισαν να ζουν με προσευχές και με την λατρείαν του θεού να γίνουν επιμελέστεροι περί τα θρησκευτικά των καθήκοντα, και οι άλλοι που ζουν με κάποιαν αδιαφορίαν και άφησαν την ψυχήν των έρημον από την προσευχήν, να κατανοήσουν την ζημίαν των από μίαν τοιαύτην ζωήν κατά το παρελθόν και να μη στερήσουν πλέον τον εαυτόν των από την σωτηρίαν κατά τον υπόλοιπον χρόνον της ζωής των.

Το πρώτον λοιπόν και μέγιστον που έχομεν να είπωμεν διά την προσευχήν είναι, ότι κάθε άνθρωπος που προσεύχεται, συνομιλεί με τον Θεόν.
Πόσον δε μέγα πράγμα είναι να είσαι άνθρωπος και να συνομιλής με τον θεόν, ουδείς το αγνοεί. Και είναι αδύνατον να παραστήση κανείς με τον λόγον αυτήν την τιμήν.

Διότι αυτή η τιμή υπερβαίνει και την μεγαλοπρέπειαν των αγγέλων. Πράγμα το οποίον εκείνοι γνωρίζουν καλώς και όλοι παρουσιάζονται από τους προφήτας να αναπέμπουν τους ύμνους και τας λατρείας προς τον Κύριον με πολύν φόβον, καλύπτοντες και τα πρόσωπα και τους πόδας με μεγάλην ευλάβειαν, ενώ δεικνύουν τον μεγάλον των φόβον με την πτήσιν και την διαρκή κίνησίν των.

Και νομίζω, ότι παροτρύνουν και εμάς να λησμονώμεν, κατά την ώραν της προσευχής την ανθρωπίνην φύσιν μας και συνεχόμενοι από την ευλάβειαν και τον φόβον να μη βλέπωμεν τίποτε από τα παρόντα, αλλά να έχωμεν την αίσθησιν ότι ιστάμεθα εν μέσω των αγγέλων και επιτελούμεν την ιδίαν λατρείαν με εκείνους.

Βεβαίως εις όλα τα άλλα υπάρχει μεγάλη απόστασις μεταξύ ημών και εκείνων, εις την φύσιν π.χ., τον τρόπον της ζωής, την σοφίαν και την σύνεσιν και γενικώς εις ό,τι δύναται τις να είπη.

Το καθήκον όμως της προσευχής είναι κοινόν των αγγέλων μαζί και των ανθρώπων. Και εις ό,τι αφορά την προσευχήν δεν υπάρχει τίποτε που να χωρίζει τας διαφορετικάς φύσεις.

Απόσπασμα Από Τον “Λόγον Περί Προσευχής” Του Αγίου Ιωάννη Χρυσοστόμου, Των Εκδόσεων Ωφελίμου Βιβλίου. Μετάφραση, Σχόλια Κυριάκος Ρουμπής.
https://www.briefingnews.gr/

[toula]

Εάν δε βγάλουμε από μέσα μας το λογισμό ότι είμαστε κάτι, ότι είμαστε διαφορετικοί από τους άλλους, ότι είμαστε σπουδαίοι και αναντικατάστατοι, τότε και εμείς θα υποφέρουμε και τους γύρω μας θα κάνουμε να δυσανασχετούν και να μας απεχθάνονται.
Η προσπάθειά μας να στρέφεται όλη στην ολοκληρωτική αγάπη του Θεού. Θα βάζουμε τότε τον εαυτό μας υποκάτω όλης της κτίσεως και θα νιώθουμε πλήρεις. Όλοι θα μας αγαπήσουν γιατί μέσα μας θα ζει ο Χριστός και όχι το εγώ. Αυτός να είναι ο αγώνας μας και η Χάρις ποτέ δε θα μας εγκαταλείψει.

Αρχιμ. Σεραφείμ Λεβέντης

[Αναστάσιος]

«Παιδί μου, δέν γνωρίζουμε τόν τρόπο πού οἰκονομεῖ ὁ Θεός τή ζωή μας καί ὀφείλουμε νά Τοῦ παραδίνουμε τόν ἑαυτό μας νά τόν κυβερνήσει —πράγμα πού ὀφείλουμε ἀκριβῶς νά κάνουμε καί σ᾽ αὐτήν τήν περίσταση. Γιατί θά δυσκολευτεῖς, ἄν θελήσεις νά κρίνεις μέ ἀνθρώπινα κριτήρια ὅσα σοῦ συμβαίνουν ἀντί ν᾽ ἀφήσεις στό Θεό κάθε μέριμνά σου».
Αββάς Δωρόθεος

[aposal]

«Δεν πρέπει αβασάνιστα να κάνεις την επιτίμηση ανάλογα προς το μέγεθος των παραπτωμάτων, αλλά εξέταζε και την πρόθεση εκείνων που αμαρτάνουν».
Αγ. Ιω. Χρυσόστομος

[toula]

Ο άνθρωπος που φεύγει μακρυά από τον Θεό,

κάνει πολύ μεγάλο κακό στον εαυτό του και

όχι στον Θεό.!

Άγιος ΠαΪσιος ο Αγιορείτης