Ψυχοφελή μηνύματα...

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ενώπιον του Εσταυρωμένου.

Του μακαριστού Οσίου Γέροντος Ευσεβίου Βίττη ασκητή του Σιδηροκάστρου.

Ψυχή κατάκοπη και θλιμμένη από πολλά, που για λόγους λεπτότητος δεν θα ήθελες να αναφέρης, αλλά τους κρατάς μέσα σου, γιατί δεν θέλεις να θίξης ή να πληγώσης ή να σκανδαλίσης κάποια άλλη ψυχή γύρω σου, από τις εγγύς ή τις μακράν, ψυχή ανήσυχη, που ζητάς ειρήνη, πήγαινε μπρος στον Εσταυρωμένον Σου, τον γλυκύτατον Ιησούν. Γονάτισε μπροστά του με συντριβή και πάρε το θάρρος να του πης αργά με αγνή και ειλικρινή διάθεση, με πίστη ακλόνητη πως θα εισακουσθής, αυτά τα λόγια:

Ω Κύριε Ιησού μου, πράε και ταπεινέ τη καρδία, σε παρακαλώ και σε ικετεύω με όλη μου την καρδιά:

Από την επιθυμία να με εκτιμούν, ελευθέρωσέ με.
Από την επιθυμία να με αγαπούν, ελευθέρωσέ με.
Από την επιθυμία να με αναζητούν, ελευθέρωσέ με.
Από την επιθυμία να με τιμούν, ελευθέρωσέ με.
Από την επιθυμία να με επαινούν, ελευθέρωσέ με.
Από την επιθυμία να με προτιμούν, ελευθέρωσέ με.
Από την επιθυμία να με συμβουλεύονται, ελευθέρωσέ με.
Από την επιθυμία να με επιδοκιμάζουν, ελευθέρωσέ με.
Από την επιθυμία να με φροντίζουν, ελευθέρωσέ με.

* * *
Από τον φόβο να με ταπεινώνουν, ελευθέρωσέ με.
Από τον φόβο να με περιφρονούν, ελευθέρωσέ με.
Από τον φόβο να με απορρίπτουν, ελευθέρωσέ με.
Από τον φόβο να με συκοφαντούν, ελευθέρωσέ με.
Από τον φόβο να με λησμονούν, ελευθέρωσέ με.
Από τον φόβο να με προσβάλλουν, ελευθέρωσέ με.
Από τον φόβο να με υποπτεύωνται, ελευθέρωσέ με.

* * *
Να αγαπούν τους άλλους πιο πολύ από μένα, δος μου, Κύριε, να το θέλω!
Να εκτιμούν τους άλλους πιο πολύ από μένα, δος μου, Κύριε, να το θέλω!
Να μεγαλώνη η καλή ιδέα για τους άλλους και η δική μου να μειώνεται, δος μου, Κύριε, να το θέλω!
Να χρησιμοποιούνται οι άλλοι πιο πολύ από μένα, δος μου, Κύριε, να το θέλω!
Να επαινούνται οι άλλοι πιο πολύ από μένα, δος μου, Κύριε, να το θέλω!
Να θυμούνται μόνο τους άλλους κι όχι εμένα, δος μου, Κύριε, να το θέλω!
Να προτιμούνται οι άλλοι πιο πολύ από μένα, δος μου, Κύριε, να το θέλω!
Να προοδεύουν οι άλλοι στην αρετή πιο πολύ από μένα, αν βέβαια μπορέσω να πετύχω κάτι τέτοιο για τον εαυτό μου, δος μου, Κύριε, να το θέλω!

Ω, αν ο Κύριος σε ακούση, ψυχή πονεμένη και πληγωμένη, από τον ίδιο τον εαυτό σου -και θα σε ακούση αν η προσευχή σου είναι γνήσια και ειλικρινής, θερμή και από τα βάθη σου βγαλμένη-.
Πόσο η ειρήνη θα βασιλεύση στην καρδιά σου!
Πόσο η γαλήνη θα ριζώνη στο εσωτερικό σου!
Πόσο η ηρεμία θα είναι ζωγραφισμένη στο πρόσωπό σου!
Και μέσα σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής σου πόσες μικρές ή μεγάλες ευτυχισμένες στιγμές!

Μην, ξεχνάς αγαπημένη ψυχή, πως τα τρία και μισό τέταρτα των κακών που μας προσβάλλουν δεν έρχονται παρά αποκλειστικά από την υπερβολική ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας και την υπερεκτίμηση των έργων και της οποιασδήποτε προσφοράς μας, που κάνουμε με την κρυφή πρόθεση να κάνουμε όσο γίνεται πιο μεγάλη τη θέση μας στον κόσμο.

Το πιο μεγάλο στον κόσμο είναι το να είναι κανένας λησμονημένος από τον κόσμο, εκτός από αυτούς που αγαπούμε και μας αγαπούν, έστω κι αν εμείς αγαπώντας τους πολύ, βρίσκουμε πολύ λιγώτερη ανταπόκριση από την πλευρά τους. Μη λησμονείς, ψυχή ευλογημένη, πως ίσως νομίζεις, ότι αγαπάς πιο πολύ από ότι οι άλλοι σε αγαπούν. Πώς μπορείς, αλήθεια, να το μετρήσεις αυτό; Το Πνεύμα το Άγιο, διά του αποστόλου του, λέει: Μηδενί μηδέν οφείλετε ειμή το αγαπάν αλλήλους. Με άλλα λόγια το χρέος σου είναι πάντα ανεξόφλητο! Πώς λοιπόν τολμάς να έχης απαιτήσεις σαν να το έχης εξοφλήσει; Αγάπα λοιπόν χωρίς να περιμένης οπωσδήποτε ανταπόκριση. Αγάπα και βάλε μέσα στην καρδιά σου ετούτη την αλήθεια: Ο,τιδήποτε εκτός από αυτό το χρέος μας, μας δημιουργεί πιο πολλή ανησυχία, παρά χαρά, πιο πολλή ταραχή, παρά ειρήνη, πιο πολύ άγχος, παρά βεβαιότητα.

Αυτό μην το λησμονείς ποτέ!

Ας βαθαίνει λοιπόν μέσα μας όλο και πιο πολύ αυτή η διάθεση. Ας μη σταματούμε να πορευώμαστε αυτόν τον δρόμο. Ας μη μας απατούν σκέψεις υπερηφανείας σαν κι αυτή:

Θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο, πολύ πιο σημαντικό από αυτό που κανω, παρασυρόμενοι από απατηλές βλέψεις και επιθυμίες ή και ζήλο χωρίς καμμιά βάση σταθερή για να αφήσουμε το καθημερινό μας έργο, από τη γελοία επιθυμία να ανθίση η αρετή μας πιο πολύ από την αρετή του πλησίον μας.

Ας ασχοληθούμε, αντίθετα, με αυτό που κάνουμε, γιατί αυτό μας εμπιστεύθηκε ο Θεός.
Ας ασχολούμαστε να το κάνουμε όσο μπορούμε πιο καλά.
Και αυτό σημαίνει με λίγα λόγια να το κάνουμε:
Με καθαρότητα.
Με δραστηριότητα.
Με χαρά.
Με πληρότητα.

Ως κατενώπιον Κυρίου!
Ύστερα από όλα αυτά, ας μας λησμονούν, ας μας περιφρονούν, ας μας προσβάλλουν, ας μη μας κατανοούν, ας μας συκοφαντούν, ας μας καταδιώκουν, ας....

Τι σημασία θα έχουν όλα αυτά; Όλα θα περάσουν μια μέρα και εκείνο, που θα μένη για πάντα από ετούτη κιόλας την στιγμή, θα είναι η φιλία και η αγάπη του Θεού, που θα την αυξάνη όλο και πιο πολύ, θα γίνεται μεγαλύτερη η υπομονή μας και η πιστότητά μας σ' αυτήν, ο αγώνας μας και η προσπάθεια μας να μεγαλώνουμε τη δεκτικότητα μας γι' αυτήν. Όταν μάλιστα κοντά σ' αυτά αξιωνόμαστε να δεχώμαστε με την θεία Κοινωνία τον ίδιο τον Κύριο, τότε πώς θα μπoρέση ποτέ να μας περάση και το ελάχιστο παράπονο για ο,τιδήποτε στη ζωή μας για όλα αυτά που αναφέρθηκαν πιο πάνω;

ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΒΙΤΤΗΣ
Προσευχητικές και εξομολογητικές πατρικές ικεσίες
ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"

https://www.impantokratoros.gr/eysebios ... tavromenos
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης.

Το θαύμα που έγινε για να πιστέψει η άπιστη και άθεη Φυσικός.

Διήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Λεμεσού κ. Αθανασίου:
Λίγες μέρες πριν πάμε εκεί ήρθαν από ένα χωριό και τον προσκάλεσαν να πάρει μερικά λείψανα του Αγίου Δαυίδ και να πάει στο χωριό τους για να τους κάνει κάποια παράκληση.

Την ώρα που τα πήγε ήταν μια γυναίκα εκεί από τον Καναδά. Ήταν μαζί με μια άλλη μοναχή, Κύπρια μάλιστα, και πήγαιναν να συναντήσουν τον π. Ιάκωβο.

Η κοπέλα από τον Καναδά, φυσικός μάλιστα, δεν ήταν πιστή κοπέλα, ήταν μάλλον άθεη.

Πήγαν να τον δουν και τους λέει ο π. Ιάκωβος:

–Τώρα φεύγω, πάω στο χωριό, δεν ξέρω αν θα γυρίσω γρήγορα. Εύχομαι όμως ο Άγιος Δαυίδ, που είναι εδώ στο μοναστήρι μας να σας πληροφορήσει ότι όντως υπάρχουν άγιοι, η χάρις του Αγίου Πνεύματος. Υπάρχει ο Θεός, ο οποίος νικά της φύσεως τους νόμους.

Πήγε, λοιπόν, ο π. Ιάκωβος στο ντουλάπι, εκεί που φυλάνε τα λείψανα του Αγίου Δαυίδ πήρε ένα κομμάτι από τα λείψανα, από τη λειψανοθήκη, έκλεισε το ντουλάπι κι έφυγε.

Όταν ξεκίνησε να φύγει, τότε, το θυμιατό που ήταν μέσα στο ντουλάπι κλειστό με γυαλιά γύρω-γύρω άρχισε να κινείται μόνο του και να θυμιάζει μπροστά στα μάτια της μοναχής, της κοπέλας από τον Καναδά και του πατρός Ιακώβου.

Αυτό εξακολούθησε περίπου μισή ώρα. Τότε ο π. Ιάκωβος, με πολλή φυσικότητα είπε:

–Κοίταξε, Μαρία, αυτό το θυμίασμα για σένα είναι. Για να πιστέψεις ότι ο Άγιος Δαυίδ μπορεί να ενεργεί υπεράνω των νόμων της φύσεως.

Από το βιβλίο του Κλείτου Ιωαννίδη, “Γεροντικό του 20ού αιώνα”, των εκδόσεων η “Μεταμόρφωσις του
Σωτήρος”, Μήλεσι.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης – Θαύματα (μαρτυρία πνευματικής του κόρης)

Η κα Φωτεινή έζησε 17 χρόνια κοντά στο γ. Ιάκωβο και έχει δει πολλά. Συνέντευξη για εκπομπή της Πειραϊκής εκκλησίας, Ιούλιος 2014.
Το ηχητικό μέρος είναι από τη συγκεκριμένη εκπομπή.
Το οπτικό μέρος (βίντεο) προέρχεται από το youtube video: “Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης – Ντοκυμαντέρ”

https://www.youtube.com/watch?v=e9o0sHY ... ture=share

ΑΠΟ ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΛΚΙΔΑ
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

<<ΜΕΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ Ο ΔΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (τάδε) ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΙΣ ΑΦΕΣΙΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΖΩΗΝ ΑΙΩΝΙΩΝ>>.

Σ'ένα γυναικείο μοναστήρι της Μακεδονίας ένα μεσημέρι είχαν Τράπεζα.
Μετά την Τράπεζα η τραπεζάρισσα και η βοηθός άρχισαν να μαζεύουν τα πιάτα και περνώντας από ένα χώλ τα πήγαιναν στην κουζίνα.

Κάποια στιγμή στον ενδιάμεσο χώρο ακούσθηκε ένας μεγάλος θόρυβος, ένας δίσκος έπεσε κάτω και όλα τα πιάτα έγιναν κομμάτια πάνω στο μαρμάρινο δάπεδο.

Πήγε αμέσως η Γερόντισσα, που δεν είχε φύγει από την Τράπεζα, να δει τι συμβαίνει.
Και είδε μια αδελφή μόνη της σκυμμένη, να μαζεύει τα σπασμένα.
Σ'έντονο αυστηρό ύφος της είπε :
--Εσύ το έκανες αυτό;
--Ευλόγησον, απάντησε η αδελφή.
Και η Γερόντισσα της είπε:
-- Αύριο Κυριακή δεν θα κοινωνήσεις και 500 στρωτές μετάνοιες.
Να' ναι ευλογημένο, απάντησε η αδελφή και συνέχισε να μαζεύη και να καθαρίζη το χώρο.

Την άλλη μέρα, την Κυριακή, η εν λόγω αδελφή από το <<Ευλογημένη η βασιλεία... >> μέχρι και το τέλος της Θείας Λειτουργίας παρέμεινε γονατιστή, ενώ δάκρυα πολλά έτρεχαν από τα μάτια της.
Όταν άρχισε η Θεία Κοινωνία, ακούμπησε το κεφάλι της στο έδαφος ποτίζοντας το με τα δάκρυά της.

Παρέμεινε σ'αυτή τη θέσι μέχρι να τελειώσει η Θεία Λειτουργία.
Φεύγοντας τελευταία η Γερόντισσα από την εκκλησία, πρόσεξε τη μοναχή που βρισκόταν σ' αυτή τη θέσι, την πλησίασε και τη ρώτησε τι συμβαίνει.

Η μοναχή παρέμενε σιωπηλή και στην έντονη επιμονή της Γερόντισσας, πολύ διστακτικά και ντροπαλά της απάντησε ότι την ώρα που κοινωνούσαν οι αδελφές Σώμα και Αίμα Χριστού, σήκωσε ξαφνικά το κεφάλι της και μία μερίδα έφυγε από την Αγία Λαβίδα και εισήλθε στο στόμα της.
Τότε η Γερόντισσα τη ρώτησε:

--Ποια αδελφή ήταν στη σειρά να κοινωνήση, εκείνη τη στιγμή που συνέβη το γεγονός;

Έσκυψε το κεφάλι της και πολύ σιγανά και με πολύ δισταγμό είπε το όνομά της αδελφής.

--Τώρα, μπροστά στο θαύμα αυτό που συνέβη και στο Όνομα του Αγίου Θεού θα μου πεις τι συνέβη χθές, είπε η Γερόντισσα, θα μου πεις όλη την αλήθεια.

--Όταν έφευγα από την Τράπεζα με το δίσκο γεμάτο πιάτα και ενώ περνούσα απ' τον ενδιάμεσο χώρο, ήρθε η συγκεκριμένη αδελφή και με τα δυό της χέρια μ' έσπρωξε κι έπεσα κάτω, με αποτέλεσμα να προκληθεί η ζημιά που έγινε.

(Την αλήθεια την αποκατέστησε ο Θεός υπερφυώς, αμείβοντας την αγία ταπείνωση της αδελφής και στερώντας τη Χάρι από την άλλη).
Στη συνέχεια η Γερόντισσα κάλεσε την άλλη αδελφή και τη ρώτησε:

Πες μου, σε παρακαλώ, σήμερα τι κοινώνισες;
Κι εκείνη απάντησε :
Τίποτα η Αγία Λαβίδα ήταν άδεια!...

Από το νέο βιβλίο ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ
ΣΤΕΦΑΝΟΥ Κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Έκδοση 2018
Σελ.440-441
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ό Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης
είδε και άγγιξε το Πανάγιον Αίμα του Κυρίου.

Σε βιογραφία, η οποία γράφτηκε για τον πατέρα Ιάκωβο Τσαλίκη τον ηγούμενο της Μονής του Οσίου Δαυίδ, από έναν καθηγητή Πανεπιστημίου, πνευματικό του παιδί, αναφέρεται το εξής γεγονός:
<<Είδε και άγγιξε το Πανάγιον Αίμα του Κυρίου>>.

Το μεγαλύτερο και θαυμασιώτερο θαύμα, που του προσέφερε ο Θεός, έγινε το πρωί της 22ας Νοεμβρίου του 1975.
Συγκλονίσθηκε τόσο πολύ από το θαύμα αυτό, ώστε αμέσως μετά το κατέγραψε σε ένα σημείωμα, το οποίο βρήκαμε μετά την κοίμηση του σ'ένα τετράδιο του.

Το σημείωμα αρχίζει με την παραπάνω ημερομηνία και περιλαμβάνει ακριβώς τα εξής:
Την 22αν Νοεμβρίου, ημέρα Σάββατο, το πρωί, είς την Αγίαν Προσκομιδήν, μετά την μνημόνευση και εν ώρα που θα καλύψω τα Άγια Δώρα, είδα ζωντανά- και ένα αγιότητι ομολογώ - ένα κομμάτι αίμα στεγνό, που το άγγιξα και στο δάχτυλό μου.

Πάνω στο δάχτυλό μου έμεινε το Αίμα!
Φωνάζω τον αδελφό της Ιεράς Μονής τον πατέρα το μοναχό πατέρα Σεραφείμ, του είπα την υπόθεση και μου είπε:

Εμείς, πάτερ, δεν βλέπουμε τίποτα' αλλά είδες τι είναι;
Κι εγώ απάντησα ότι πιστεύω και προσκυνώ ότι είναι ο ίδιος ο Θεός παρόν.

Είπα τρεις φορές
<<Κύριε ελέησον. Κύριε ελέησον. Κύριε ελέησον>>.

+Αρχιμανδρίτης Ιάκωβος.

Από το βιβλίο.
Εμπειρίες κατά την Θεία Λειτουργία
Πρωτοπρεσβύτερου Στεφάνου Κ. Αναγνωστόπουλου
Σελ. 14-15
Έκδοση 2018
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24979
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Έχουμε ανάγκη από όπλα, και είναι μεγάλο όπλο η προσευχή».
Άγ. Ιω. Χρυσόστομος
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Είναι φοβερή η μνήμη της καρδιάς. Το μυαλό μπορεί να ξεχάσει, η μνήμη του μπορεί να ξεθωριάσει. Η μνήμη όμως της καρδιάς είναι ισχυρή.

Αυτά που ένιωσες για κάποιον δεν ξεχνιούνται, αυτά που αισθάνθηκες κατα την διάρκεια κάποιων γεγονότων δεν μπορείς να τα λησμονήσεις. Μπορεί να μην θυμάσαι ακριβώς τα γεγονότα, όμως θυμάσαι αυτό που ένιωσες· την χαρά ή την πίκρα, την ευτυχία ή τον πόνο.

Είναι φοβερή η μνήμη της καρδιάς, γιατί η καρδιά είναι κάτι το βαθύτερο από το νου μας. Ο νους σκέφτεται και αναλύει. Η καρδιά βιώνει.

Όπως και σε εμένα έτσι και σε εσένα μπορεί να έχει συμβεί. Να θυμάσαι με το νου σου κάποιον άνθρωπο και να θυμώνεις, να ψυχραίνεσαι μαζί του, γιατί θυμάσαι όπως γίνανε τα γεγονότα, θυμάσαι τα λόγια που ειπώθηκαν μεταξύ σας. Μα ξάφνου να έρχεται η μνήμη της καρδιάς και να μαλακώνεις, να νοσταλγείς τις στιγμές μαζί του, γιατί θυμάσαι αυτά που ένιωθες πίσω από τα γεγονότα και πράξεις, θυμάσαι αυτά που θέλατε να πείτε ο ένας στον άλλον, αλλά ο εγωισμός της στιγμής δεν σας άφησε.

Αυτή η πάλη πολλές φορές γίνεται μέσα μας. Και καλούμαστε να επιλέξουμε τελικά πως θέλουμε να θυμόμαστε, αλλά και πως θέλουμε να ζήσουμε.
Ίσως η ισορροπία βρίσκεται κάπου στη μέση, εκεί που ο νους και η καρδιά συναντιούνται. Ίσως...
Αλλά και πάλι, εδώ δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Εδώ υπάρχει το πως θέλει ο άνθρωπος να ζήσει. Άλλος θέλει βασιζόμενος στα γεγονότα. Άλλος στηριζόμενος σε αυτά που νιώθει παρά τα γεγονότα. Άλλος κάνει έναν συνδυασμό αισθημάτων και λογικής.
Κι έτσι άλλος συγχωρεί και άλλος όχι· άλλος συνεχίζει μια σχέση κι άλλος όχι· άλλος συγχωρεί αλλά δεν ξεχνά...

Το θέμα είναι τουλάχιστον μέσα από αυτήν την διαδικασία να μην πληγώνουμε ο ένας τον άλλον. Να προσπαθούμε να τα βρούμε με τον άλλον άνθρωπο· εάν δεν γίνεται, ας φεύγουμε χωρίς φασαρίες και μίση, χωρίς ταραχές και συγχύσεις.

Τουλάχιστον έτσι θα αφήσουμε λίγη καλή ενθύμηση καρδιάς μέσα μας για τον άλλον, χωρίς να σκοτεινιάζει και να υπερκαλύπτεται από την κακή μνήμη του νου λόγο των πολλών κακών γεγονότων.

Ο νους θυμάται το τι έγινε με τον άνθρωπο.
Η καρδιά θυμάται τον άνθρωπο.
Ο νους θυμάται τα αποτελέσματα.
Η καρδιά βρίσκει και θυμάται την προσπάθεια και τα κίνητρα.

Κοιτώντας μια φωτογραφία, ο νους θυμάται που ήσασταν, τι κάνατε, πότε ήτανε. Η καρδιά θυμάται πως ένιωθες.

Ας προσπαθούμε να έχουμε καλή μνήμη για τους άλλους, ακόμα και γι'αυτούς που αγαπήσαμε αλλά μας πλήγωσαν. Ξέρετε...μερικές φορές προσπαθούμε να σβήσουμε τη μνήμη της καρδιάς μας ώστε να σταθούμε απέναντι στον άλλον χωρίς συναισθήματα για να μην πληγωθούμε ξανά.
Να τον θυμόμαστε χωρίς όμως να επιτρέπουμε να ξανανιώσουμε πως ήτανε μαζί του. Κι αυτό για να παραμείνουμε μακρυά του, λόγο του φόβου νέων πληγών.

Θεωρώ όμως, ότι καλύτερο είναι να αφήνουμε ελεύθερη την καρδιά μας να νιώθει αυτό που θέλει κι ας ξέρουμε ότι μπορεί να πληγωνόμαστε μόνο και με την ενθύμηση αυτών που βιώσαμε μαζί με τον άλλων.

Έτσι μερικές σκέψεις έκανα...γιατί σήμερα είδα μια παλιά φωτογραφία...και θυμήθηκα.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Η μελέτη της Αγίας Γραφής μεταμορφώνει τηνψυχή και

αποκαλύπτει τον Θεό.

Έχοντας το Ευαγγέλιο και μελετώντας αυτό,φωτιζόμαστε.

Γέροντας Δαμασκηνός Κατρακούλης
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

"Όταν νηστεύεις, να ευχαριστείς και να χαμογελάς..."

Από αύριο μπαίνουμε σε μια πανέμορφη περίοδο, νηστείας, προσευχής και περισσότερης μετοχής στην Θεία Λειτουργία. Όλα αυτά με κέντρο ένα λατρεμένο γυναικείο και μητρικό πρόσωπο, εκείνο της Παναγία μας. Πόση αγάπη έχουμε πάρει και πόσο αγάπη νιώθουμε ότι πρέπει να της δώσουμε ως ένα τεράστιο ευχαριστώ για όλα. Γι’ αυτά που ξέρουμε ότι μας πρόσφερε και συνεχίζει να μας προσφέρει μα ιδιαιτέρως για όλα εκείνα που δεν τα γνωρίζουμε και πιστέψτε με είναι τόσο πολλά. Μεγάλη η προστασία της.

Λένε κάποιοι πατέρες της εκκλησίας ότι όταν χωριστεί προσωρινά η ψυχή από το σώμα μας, θα δούμε σαν ταινία να περνάει από μπροστά μας, η πρόνοια και παρουσία του Θεού στην ζωή μας. Πόσες φορές μας φρόντισε και μας προστάτεψε, πως και γιατί έκανε ότι έκανε. Και τότε σίγουρα θα αντιληφθούμε τι σήμαινε η σκέπη και προστασία της Παναγίας μας. Θα τα καταλάβουμε όλα, όχι με το μυαλό, αυτό πιστέψτε με νιώθει τα πιο λίγα. Αλλά με μια άλλη, ετέρα γνώση, πέρα της συμβατικής.

Οπότε από αύριο νηστεία και προσευχή. Της το χρωστάμε αυτό το ευχαριστώ, ψυχή και σώματι. Στο ευχαριστώ να μετέχουμε ολόκληροι ως υπάρξεις Να είναι εμποτισμένος ο όλος ο εαυτός μας στην ευχαριστία. Ψυχή και σώματι. Να διαβάζουμε την παράκληση της και να κάνουμε μετάνοιες. Να συμμετέχει και το σώμα μας σε αυτή την ένδειξη αγάπης και δοξολογίας προς τον Θεό και την Παναγία μας.

Και να προσέξουμε τα εξής: όχι επειδή θα σταματήσουμε να τρώμε κρέας να αρχίσουμε να «τρώμε» τους συνανθρώπους μας. Προσοχή στην κατάκριση. Λίγα λόγια, πολλά χαμόγελα. Ούτε να τρώμε πολύ. Λίγο φαγητό, όχι πολλά πολλά. Να σηκωνόμαστε από το τραπέζι δίχως να νιώθουμε φουσκωμένοι και γεμάτοι. Να μένει μια αίσθηση «πείνας» έτσι ώστε να ζητάμε να μας χορτάσει ο Θεός. Δεν αλλάζουμε φαγητά στο τσικάλι. Νηστεύουμε. Άλλο πράγμα αλλάζω διατροφή, και αντί κρέας τρώω καραβίδες και ότι σόγια έχει εναπομείνει στον πλανήτη, κι άλλο νηστεύω, που σημαίνει άσκηση και στέρηση. Πεινάμε δηλαδή λιγάκι.

Και να μην ξεχνάμε ότι κάνουμε, μα προσευχή είναι αυτή, νηστεία είναι, ότι τέλος πάντων άσκηση κι αν είναι, να χαμογελάμε. Μην είμαστε μέσα στην θλίψη και την μιζέρια, στην κακομοιριά και την γκρίνια. Εάν είναι να νηστεύεις κι από τα νεύρα σου να δέρνεις όλο το κόσμο, άστο καλύτερα. Το χαμόγελο δείχνει ότι χαίρεσαι αυτό που κάνεις, ότι ο Θεός αναπαύεται σε αυτά που πράττεις.
Το χαμόγελο είναι μια προσευχή που κάνει το σώμα μας όταν χαίρεται η ψυχή μας. Είναι μια πράξη βαθιά πνευματική μέσα σε ένα κόσμο που κάνει τα πάντα για να μας λυπήσει.

π. Χαρ. λίβυος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Κάνουμε μισή κίνηση και αυτή η κίνηση δεν είναι απλά ένα λάθος αλλά είναι συνάμα και μια πληγή.
Πάμε το Σώμα μας στην Εκκλησία αλλά την ψυχή την αφήνουμε στο σπίτι.
Πάμε άρτους για να δείξουμε στον κόσμο ότι γιορτάζουμε αλλά την αγάπη για τον Χριστό την αφήσαμε στο σπίτι.
Πάμε ντυμένοι με το φαίνεσθαι στην Εκκλησία αλλά το “Είναι” το έχουμε κρυμμένο γιατί μας πονάει και είναι δύσκολο.

Ξέρουνε ότι είμαστε μέλη τους Σώματος του Χριστού αλλά μέσα στον Ναό, είμαι αποκομμένος με τους εν Χριστώ αδερφούς μου. Έχω ακρωτηριαστεί σαν μέλος και δεν το έχω πάρει χαμπάρι.

Πάμε να μεταλάβουμε για “ευλογία” το Σώμα και το Αίμα του Χριστού αλλά η ζωή μας δεν έχει κοινωνία με τον Χριστό αλλά μια χρήση με εκείνον και μια τρελή σχέση με τον εγωισμό μας.

Πάμε το χαρτάκι με τα ονόματα στον Παπά μόνο για λόγους σωματικής υγείας ή για λόγους καλυτέρευσης της κοσμικής ζωής, αλλά όταν η Εκκλησία μας μιλάει για Βασιλεία των Ουρανών σφυρίζουμε αδιάφορα.

Πάμε στην εικόνα του Κύριου μόνο για να ζητάμε , και όχι για να προσφέρουμε την ζωή μας.

Πάμε στην Εκκλησία να στολίσουμε Επιτάφιους και εικόνες αλλά η ψυχή μας είναι αστόλιστης από αγάπη και αρετή και μερικές φορές μυρίζει κιόλας δαιμονική δυσωδία.

Πάμε στα Καρναβάλια και λερώνουμε την εικόνα του Θεού με πρόσχημα το χαβαλέ, αλλά την Μεγάλη Πέμπτη θα ρίχνουμε κροκοδείλια δάκρυα στην Θέα του εσταυρωμένου που στην ουσία έχουμε ρίξει και εμείς σφυριές στα καρφιά του.

Πάμε στον Χριστό και τον βλέπουμε σαν δικαστή από την μία ή σαν μαγικό τζίνι από την άλλη , αλλά αρνούμαστε να τον δούμε ως πραγματικό πατέρα γιατί μια τέτοια σχέση θέλει “καρδιακά κότσια” και πνευματική ευθύνη που δεν θέλουμε να πάρουμε.

Πάμε να βαφτίσουμε το παιδί για να του δώσουμε το όνομα του Παππού ή της γιαγιάς αλλά το όνομα του Χριστού απουσιάζει από την ζωή του παιδιού μας. Ο Χριστός θα γίνει απλά μια εικόνα που πηγαίνουμε μόνο αν αρρωστήσουμε σωματικά ή όταν θέλουμε να επιτύχουμε κάπου στην ζωή μας. Για προσωπική αληθινή σχέση με τον Θεό ούτε λόγος.

Πάμε να ξεκινήσουμε την νηστεία μας αλλά μένουμε μόνο στα φαγητά , διότι στα πάθη επιμένουμε να ακούμε την γαστριμαργία.

Πάμε να παντρευτούμε για χίλιους μύριους λόγους αλλά όχι για τον λόγο να αγαπήσουμε πραγματικά τον άλλον.

Πάμε χέρι – χέρι με τον άλλον στο Ναό να ενώσουμε την ζωή μας σε μία ζωή, αλλά στην ουσία πάμε τυπικά να ενώσουμε τον εγωισμό μας σε ένα ταξίδι που θα καταλήξει σε ναυάγιο.

Πάμε με την επιθυμία να κάνουμε παιδιά αλλά αντί να τα δούμε ως δώρα του Θεού με σκοπό να τα προετοιμάσουμε για την Βασιλεία Του τα βλέπουμε ως προέκταση τους εγωισμού μας και θέλουμε μέσα απο την δική τους ζωή να ζήσουμε την ζωή που δεν ζήσαμε. Στην ουσία τα προετοιμάζουμε για να γίνουν κοσμικές μαριονέτες και να καμαρώνουμε την φτιάξαμε. Και όταν δημιουργούμε ένα παιδί που είναι επιτυχημένο μεν στα πτυχία αλλά αποτυχημένο στην αγάπη τα ρίχνουμε στο Θεό.

Πάμε στον κόσμο και το παίζουμε τέλειοι γονείς , αλλά όταν καταλαβαίνουμε ότι έχουμε στην ουσία μεγαλώσει ανάπηρα πνευματικά παιδιά τότε είναι αργά για δάκρυα.

Πάμε και διαδηλώνουμε ότι φταίει ο πολιτικός που εγώ ψήφισα, αλλά αρνούμαστε να κάνουμε την πραγματική επανάσταση της καρδιάς και της γνώσης ώστε να αλλάξουμε τον κόσμο.

Πάμε και φωνάζουμε συνεχώς να αλλάξει ο άλλος αλλά αρνούμαστε να αλλάξουμε τον εαυτό μας.

Πάμε προς το γκρεμό, ήρθε η ώρα να καταλάβουμε ότι πήραμε λάθος δρόμους, ήρθε η ώρα να αλλάξουμε κατεύθυνση και ζωή. Ήρθε η ώρα θα βαδίσουμε την οδό του Κυρίου. Η μόνη οδός που είναι Γολγοθάς αλλά καταλήγει στην Ανάσταση.

Θα πάμε τελικά προς την Όντως ζωή ή θα επιμένουμε να πηγαίνουμε προς τον θάνατο ;

π.Σπυρίδων Σκουτής - euxh.gr - Ιερά Μητρόπολη Λήμνου
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”