Ψυχοφελή μηνύματα...

[aposal]

«Όλοι οι Άγιοι με τον Σταυρό και με το "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με" πήγαν στον Παράδεισο».
Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

[toula]

Το Πανίσχυρο Όπλο του κάθε Χριστιανού

Ρώτησαν τὸν Ἀββᾶ Λογγίνο:

– Ποιὰ ἀρετὴ εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἀπ᾿ ὅλες;

Καὶ ἀπάντησε:
– Σκέφτομαι, ὅτι, ὅπως ἡ ὑπερηφάνεια εἶναι τὸ μεγαλύτερο ἀπ᾿ ὅλα τὰ πάθη, ἀφοῦ καὶ ἀπὸ τὸν οὐρανὸ μπόρεσε νὰ ρίξει κάποιους (δηλαδὴ τὸν Ἑωσφόρο καὶ τὸ τάγμα του), ἔτσι καὶ ἡ ταπεινοφροσύνη εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἀπ᾿ ὅλες τὶς ἀρετές, γιατὶ κι ἀπ᾿ αὐτὰ τὰ τάρταρα μπορεῖ ν᾿ ἀνεβάσει ἕνα ἄνθρωπο, ἀκόμα κι ἂν εἶναι ἁμαρτωλὸς σὰν δαίμονας.

Νὰ γιατὶ ὁ Κύριος πρὶν ἀπ᾿ ὅλους μακαρίζει τοὺς «πτωχοὺς τῷ πνεύματι», (δηλαδὴ τοὺς ταπεινούς) (Ματθ. 5:3).
***

Ἕνας γέροντας εἶπε:
– Προτιμῶ ἧττα ποὺ θὰ συνοδεύεται ἀπὸ ταπεινοφροσύνη, παρὰ νίκη ποὺ θὰ συνοδεύεται ἀπὸ ὑπερηφάνεια.
***

Ἕνας (ἄλλος) γέροντας εἶπε:
– Πολλὲς φορὲς ἡ ταπείνωση ἔσωσε πολλούς, καὶ μάλιστα ἄκοπα.

Κι αὐτὸ τὸ ἀποδεικνύουν ὁ τελώνης καὶ ὁ ἄσωτος υἱός, ποὺ εἶπαν μόνο λίγα λόγια καὶ σώθηκαν (βλ. Λουκ. 18:13 – 15:21).
***

Ὁ ἀββᾶς Ἡσαΐας εἶπε:
– Περισσότερο ἀπ᾿ ὅλα ἔχουμε ἀνάγκη ἀπὸ τὴν ταπεινοφροσύνη.

Γι᾿ αὐτὸ ἂς εἴμαστε πάντα ἕτοιμοι, σὲ κάθε λόγο ποὺ ἀκοῦμε ἢ ἐργασία (ποὺ κάνουμε), νὰ λέμε (στὸν πλησίον):
«Συγχώρεσέ με».

Γιατὶ μὲ τὴν ταπεινοφροσύνη καταστρέφονται ὅλα τὰ (πονηρὰ ἔργα) τοῦ ἐχθροῦ.
***

Ἡ ἀμμὰ Θεοδώρα ἔλεγε, πὼς οὔτε ἡ ἄσκηση οὔτε ἡ κακουχία οὔτε οἱ ὁποιοιδήποτε κόποι σῴζουν (τὸν ἄνθρωπο), παρὰ μόνο ἡ γνήσια ταπεινοφροσύνη. (Καὶ γιὰ ἐπιβεβαίωση διηγόταν τὸ ἑξῆς:)
– Ἦταν κάποιος ἀναχωρητής, ποὺ ἔδιωχνε τοὺς δαίμονες. Καὶ τοὺς ἐξέταζε, γιὰ νὰ μάθει μὲ ποιὸν τρόπο βγαίνουν (ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο). «Μὲ τὴ νηστεία;» τοὺς ρωτοῦσε. «Ἐμεῖς οὔτε τρῶμε οὔτε πίνουμε», ἀπαντοῦσαν ἐκεῖνοι.

«Μὲ τὴν ἀγρυπνία;». «Ἐμεῖς δὲν κοιμόμαστε καθόλου», ἔλεγαν.

«Μὲ τὴν ἀναχώρηση (ἀπὸ τὸν κόσμο);». «Ἐμεῖς ζοῦμε στὶς ἐρήμους», ἀποκρίνονταν.

Ἐπειδὴ ὁ γέροντας ἐπέμενε καὶ ἔλεγε, «Μὲ ποιὸν λοιπὸν τρόπο βγαίνετε;», ἐκεῖνοι ὁμολόγησαν:
«Τίποτα δὲν μᾶς νικάει, παρὰ μόνο ἡ ταπεινοφροσύνη».

πηγή: http://imverias.blogspot.com

https://simeiakairwn.wordpress.com/

[toula]

Και ξαφνικά ανοίγει ένα παραθυράκι στο νου.
Έρχεται ένα φως. Τότε έχεις μια άλλη αίσθηση. Τότε το κατανοείς καλά.
Όχι ως προς το ετυμολογικό. Μα με μια κατάνυξη και συναίσθηση και θεία θαλπωρή.

Και λες: «Τί άλλο να λέω;». Παρά μόνο πάλιν και πολλάκις και συνεχώς: «Κύριε, ἐλέησον!».
Δίχως να βαριέσαι. Δίχως να κουράζεσαι. Αυτό τα λέει όλα. Δεν θέλει άλλα και πολλά.

ΜΩΫΣΗΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ (1952–2014).

[aposal]

«Είναι αδύνατο να περάσουμε την πόρτα της ουράνιας βασιλείας χωρίς την ελεημοσύνη, ακόμα και αν κατορθώσουμε αμέτρητες αρετές».
Αγ. Ιω. Χρυσόστομος

[toula]

Να μιμούμαστε τους ενάρετους (Όσιος Εφραίμ ο Σύρος)

Να αγαπάς τον καλό σύντροφο και να αποφεύγεις τον κακό, επειδή ούτε ο μάγος, ούτε ο ληστής, ούτε ο τυμβωρύχος γεννήθηκαν τέτοιοι, αλλά τα έμαθαν αυτά από ανθρώπους, των οποίων ο νους είχε διαφθαρεί από τον σατανά. Γιατί ο Θεός όλα τα έκανε πολύ καλά (Γεν. 1:31). Να μη σε ευχαριστούν τα λουτρά και τα συμπόσια και τα κοινά δείπνα και η καλοπέραση, για να μην πέσεις σε ολέθριους κινδύνους. Να θυμάσαι διαρκώς την οδύνη των αμαρτωλών και να φοβάσαι μήπως σύντομα βρεθείς και εσύ μαζί τους. Δεν μπήκες ποτέ σε σπίτι όπου κλαίνε νεκρό, και βλέποντας τον σπαραγμό και τα κλάματα δεν βιάστηκες να πεταχτείς έξω από εκεί; Από τα πρόσκαιρα λοιπόν πρέπει να συμπεραίνεις για τα αιώνια· γιατί λέει η Γραφή: «Δώσε αφορμή στον σοφό, και θα γίνει σοφότερος» (Παροιμ. 9:9). Με αθωότητα να δέχεσαι τις εντολές του Θεού και με πανουργία να αποκρούεις τα τεχνάσματα του διαβόλου και να κόβεις τις βλαβερές συναναστροφές, για να μείνεις μέσα σου ήρεμος.

Αντίθετα, να ακούσεις τον Κύριο που λέει: «Πολλοί είναι καλεσμένοι, λίγοι όμως εκλεκτοί» (Ματθ. 22:14), και: «Τι λίγοι αυτοί που σώζονται!» (Λουκ. 13:23). Γίνε λοιπόν και εσύ ένας από τους εκλεκτούς και τους λίγους και όχι από τους πολλούς και άξιους για την απώλεια. Γιατί όσοι κάνουν το κακό, είτε ζουν σε κοινόβιο είτε σε οποιονδήποτε τόπο, είναι παιδιά του πονηρού και παρομοιάζονται με τα ζιζάνια που είναι ανάμεσα στα στάχια (Ματθ. 13:38). Εσύ λοιπόν να γίνεις σιτάρι, για να συναχθείς στις αποθήκες του Κυρίου και να μην καείς ως ζιζάνιο με φωτιά που δεν σβήνει.

Συλλογίσου ότι ο δίκαιος Λωτ κατοικούσε στα Σόδομα, αλλά δεν παρασύρθηκε από τη φιληδονία και την ασέλγειά τους· γι’ αυτό και σώθηκε, όπως λέει η Γραφή: «Κατοικώντας ανάμεσά τους ο δίκαιος, καθημερινά υπέφερε ψυχικά βλέποντας και ακούγοντας τα παράνομα έργα τους». Και συμπληρώνει: «Ξέρει ο Κύριος να σώζει τους ευσεβείς από τους πειρασμούς και να φυλάγει την τιμωρία για τους άδικους την ημέρα της κρίσεως» (Β’ Πέτρ. 2:8-9) κτλ. Ο Λωτ λοιπόν, ενώ κατοικούσε με τέτοιους, δεν χάθηκε μαζί τους. Ο Γιεζί όμως υπηρετούσε τον προφήτη Ελισσαίο και αμάρτησε (Δ’ Βασ. 5:20-27). Όμοια και ο Σαμουήλ έμενε μαζί με τον Ηλεί και συναναστρεφόταν με τους γιους του· και ενώ εκείνοι χάθηκαν, αυτός σώθηκε (Α’ Βασ. κεφ. 3-4), γιατί αγαπούσε αληθινά τον Κύριο και δεν ζήλευε τον τρόπο ζωής των ανόμων. Ο Ιούδας πάλι ακολουθούσε μαζί με τους μαθητές τον Κύριο, και όμως τον παρέδωσε στα χέρια των ανόμων.

Επομένως ο καθένας μας πρέπει να προσέχει διαρκώς τον εαυτό του. Και αν ζούμε μαζί με ενάρετους, βλέποντας αυτούς, ας ζήσουμε και εμείς ενάρετα, έχοντας κοντά μας τα υποδείγματα της αρετής. Αν πάλι ζούμε μαζί με αμαρτωλούς, ας φροντίσουμε όχι μόνο να μη ζηλέψουμε τα έργα τους, αλλά μάλλον να τους δώσουμε και αφορμές σωτηρίας με την καλή μας διαγωγή. Αν όμως κάποιος πει: «Είμαι αδύνατος και αμελής, και από τους απρόσεκτους ανθρώπους εύκολα παρασύρομαι στα κακά», αυτός ας προσέχει τις άγιες Γραφές και ας ζηλεύει τον τρόπο ζωής των αγίων πατέρων, και έτσι θα έχει προκοπή φανερή στον Θεό και τους ανθρώπους. Ας πηγαίνει μάλιστα και σε ανθρώπους που φοβούνται τον Κύριο, οι οποίοι θεραπεύουν τις ψυχές, και ό,τι του λένε, να το δέχεται με λαχτάρα και να το κάνει πράξη, και σύντομα θα έχει καρπό. Γιατί λέει η Γραφή: «Ρώτησε τον πατέρα σου, και θα σου εξηγήσει· τους γεροντότερους, και θα σου πουν» (Δευτ. 32:7).

Από το βιβλίο: ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ, τόμος Α’, Υπόθεση ΚΕ’ (25), σελ. 232. Εκδόσεις “Το Περιβόλι της Παναγίας”, Θεσσαλονίκη 2001.

Πηγή ψηφ. κειμένου: koinoniaorthodoxias.org
https://alopsis.gr/

[toula]

Τούτο είναι που ανατρέπει όλη την οικουμένη. Η αμέλεια που δείχνουμε για την ανατροφή των παιδιών μας!

~Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

[toula]

Η αγάπη προς τους φίλους είναι ακριβή. Εγώ μιλώ για την αληθινή, θεία αγάπη... Επιθυμώ το φίλο, όχι για να κολακεύει τις αδυναμίες μου, και να σκεπάζει και να δικαιολογεί τα λάθη μου...

Αλλά, αντίθετα, να με διορθώνει στο κακό και να με υποστηρίζει στο καλό. Τέτοια φιλία είναι καθαρτήριο, στο οποίο ο άνθρωπος καθαρίζεται από τις άγριες και χαμηλές συνήθειες και διαθέσεις...

~ Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

[toula]

Χρειάζεται να ακολουθείς την προσευχή παντοτινά και καρτερικά!

Διότι η ταπεινή καρτερία νικά τον ανίκητο Θεό και τον τραβά σε έλεος!

Ιερός Χρυσόστομος

[toula]

"Αυτή η ζωή εδώ, δεν είναι η ζωή που θα έχουμε τα στεφάνια, τα στεφάνια είναι στην άλλη ζωή. Σε αυτή τη ζωή θα έχουμε τις θλίψεις. Ποικίλες θλίψεις. Και κατεξοχήν από τους δικούς μας ανθρώπους! "Εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού". Οι πρώτοι εχθροί μας, θα είναι οι οικιακοί μας, οι άνθρωποι του σπιτιού μας! Μη σε παραξενεύει που σου επιτίθεται η σύζυγος ας πούμε, η το παιδί σου, η η μάνα σου, η θεία σου, η γιαγιά σου, μη σε παραξενεύει, το έχει προφητεύσει ο Κύριος! "Γιατί πας συνέχεια στο μοναστήρι, γιατί πας συνέχεια στην εκκλησία, γιατί πας στο Άγιον Όρος, καλόγερος θα γίνεις;" κλπ κλπ"
~Αρχιμ. Σάββας Αγιορείτης
(Απόσπασμα από ομιλία στο Άγιον Όρος με θέμα "Προθυμία στήν προσευχή Β" 07/02/2019)

[toula]

Με κάθε άνθρωπο να είσαι αληθινός. Ένα περισσότερο επιβάλλεται να είσαι αληθινός και ειλικρινής με τους ανθρώπους σου. Πάνω στο ψέμα δεν μπορεί να σταθεί καμία σχέση. Δεν υπάρχουν αθώα ψέμματα, δεν υπάρχουν καλά ψέμματα. Το ψέμα είναι πάντα ψέμα.
Να είσαι αληθινός με τον άνθρωπό σου. Να ξέρει ο άλλος με ποιον έχει να κάνει. Να ξέρεις πως σκέφτεσαι, ποιος είσαι. Εάν είναι να μένει μαζί σου σε σχέση, τουλάχιστον να μείνει έχοντας υπ'όψιν του ποιος είσαι, ποια είσαι. Το να φορούμε προσωπεία μόνο και μόνο για να μένει ο άλλος σε σχέση μαζί μας -ουσιαστικά ξεγελώντας τον- είναι ανήθικο.
Δεν είναι θεάρεστο αυτό που λένε κάποιοι "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα". Κάτι τέτοιο είναι υποκριτικό και βλάσφημο προς την σχέση μας με τον άλλον άνθρωπο.

Η αποκάλυψη των αισθημάτων μας, των λογισμών μας, των πράξεών μας στον άλλον νομίζω βάζει τα θεμέλια για μια ουσιαστική και ζωντανή σχέση με τον άλλον άνθρωπο. Κατα την ταπεινή μου άποψη είναι καλύτερο να σε απορρίψει ο άλλος γνωρίζοντάς σε παρά να παραμένει μαζί σου αγνοώντας σε λόγο της υποκρισίας σου και των ψεμμάτων σου.
Με όλους δεν θα ταιριάξουμε. Τουλάχιστον όμως με τους ανθρώπους που είμαστε μαζί τους, ας είμαστε αληθινοί. Και νομίζω κάποιος γι'αυτό το λόγο πρέπει να έχει μια διαπροσωπική σχέση μαζί μας: επειδή μας ξέρει, όχι επειδή δεν μας ξέρει· επειδή αποδέχεται αυτό που είμαστε, όχι επειδή τον ξεγελάσαμε.

Είναι μεγάλη αρετή να μπορείς να είσαι αληθινός γνωρίζοντας το κόστος της απόρριψης. Και όταν λέγω αληθινός, δεν εννοώ αδιάλλακτος στις ιδιοτροπίες και τις παραξενιές σου(αυτός είμαι σε όποιους αρέσω), στα πάθη και στα θέλω σου. Αληθινός σημαίνει ότι αποκαλύπτεις τα κρύφια της καρδιάς σου χωρίς φόβο στον άλλον, γιατί βασίζεσαι στην κατανόηση του άλλου, στην αποδοχή του άλλου, στην συγκατάβασή του, στην αγάπη του προς εσένα. Εμπιστεύεσαι τον άλλον και του ανοίγεσαι χωρίς φόβο, χωρίς να προσπαθείς να καλύψεις τα λάθη σου και τα ελαττώματά σου.
Μπορεί βεβαίως ο άλλος να σε απορρίψει. Αυτό θα γίνει στην περίπτωση που τελικά ο άλλος δεν σε αγαπούσε γνήσια, ούτε ο ίδιος είχε κατανόηση και συγκατάβαση. Επειδή σε απορρίπτει κάποιος δεν σημαίνει ότι πάντα εσύ φταις. Μπορεί να φταίει ο άλλος που τελικά φάνηκε μικρόψυχος μπροστά στην ειλικρίνεια σου, μπροστά στο άνοιγμά σου προς αυτόν.

Το ξαναγράφω: καλύτερα να με απορρίψει κάποιος γνωρίζοντάς με παρά να τον παραπλανώ για το ποιος είμαι μόνο και μόνο για να παραμένουμε σε σχέση μαζί του. Διότι τελικά η σχέση που βασίζεται στην υποκρισία και στο ψέμα τα οποία προέρχονται από τον φόβο της απόρριψης -του χωρισμού- ποτέ δεν μπορεί να προοδεύσει και να μας κάνει πραγματικά χαρούμενους.

Να το θυμάσαι αυτό: Οι αληθινές σχέσεις λευτερώνουν τα πρόσωπα, δεν τα δουλώνουν σε προσωπεία που εξυπηρετούν την σχέση τους. Η μεγαλύτερη αποτυχία των σχέσεων έχει μάνα τον φόβο. Γι'αυτό και ο Ευαγγελιστής Ιωάννης μας λέγει: "η τελεία αγάπη έξω βάλλει τον φόβον". Εκεί που υπάρχει φόβος δεν υπάρχει αγάπη αλλά μιζέρια και γκρίνια, ψέμματα και υποκρισία, δικαιώματα και υπολογισμοί πόσα δώσαμε και πόσα πήραμε. Αντιθέτως εκεί που υπάρχει αγάπη δεν υπάρχει φόβος αλλά μια αγκαλιά αποδοχής και συγχώρεσης χωρίς υπολογισμούς· υπάρχει αλληλοπεριχώρηση και αμοιβαία κατανόηση.

Aρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος